กระบี่จงมา! Sword of Coming - บทที่ 1074.3 ไม่ดื่มสุราคารวะจะดื่มสุราลงทัณฑ์
เฉินผิงอันพลันด่าไปว่าเจ้าชายใจหญิง จงเชี่ยนหัวเราะหึหึ “ข้าไม่โกรธเสียหน่อย”
| ผลคือเฉินผิงอันด่ามาอีกประโยค จงเชี่ยนยังคงทาหน้าไม่ถือสาเหมือนเดิม |
เฉินผิงอันถึงได้ยิ้มบางๆ กล่าวว่า “วันหน้าอย่าได้ถือสาค าพูด ทุเรศๆ พวกนี้ เจ้าสามารถถือสาในเรื่องของหมัดได้ ต่อยคนอื่น อย่าได้ใจอ่อน แต่ในใจเจ้าก็อย่าคิดเป็ นจริงเป็ นจัง”
จงเชี่ยนอืมรับ
เงียบกันไปพักหนึ่ง จงเชี่ยนก็เอ่ยเบาๆ ว่า “เจ้าขุนเขาเฉิน หาก ว่าข้าเป็ นสตรี…”
“หยุดเลย!”
เฉินผิงอันขนลุกชันไปทั้งร่าง ตกใจจนเกือบจะโยนคันเบ็ดตก ปลาทิ้งแล้ววิ่งหนีไป
จงเชี่ยนหัวเราะฮ่าๆ “เจ้าขุนเขาเฉิน เหตุผลข้อนี้ของท่านไร ้ เหตุผลจริงๆ”
https://novel-lk.com/
เฉินผิงอันนวดคลึงปลายคางคล้ายก าลังครุ่นคิดถึงปัญหาข้อ หนึ่ง
คราวนี้เป็ นจงเชี่ยนที่ต้องตื่นตระหนกบ้างแล้ว ได้แต่รีบชี้แจงให้ ชัดเจนว่า “เจ้าขุนเขาเฉิน แค่ล้อเล่นประโยคเดียว อย่าได้คิดเป็ นจริง เป็ นจังเด็ดขาดเชียว ข้าเคยดื่มเหล้าเคล้านารีเคยเข้าหอโคมเขียวมา ก่อน สาวงามคนรู ้ใจในยุทธภพก็มีไม่ใช่แค่คนสองคนเท่านั้น หากไม่ เป็ นเพราะปีนั้นเกิดคลื่นลมมรสุมจนต้องหนีเอาชีวิตรอด ป่านนี้ข้าก็ คงแต่งงานไปนานแล้ว หากว่าไม่เชื่อ ข้าสามารถพาท่านไปพบพวก นาง เอ่ยประโยคที่ไม่เกินจริงสักคาพวกนางล้วนหุ่นสุดยอดกันทั้งนั้น ผิวพรรณขาวนวลรูปโฉมงดงาม หน้าอกใหญ่ ก้นก็…”
เฉินผิงอันคืนสติ ยิ้มเอ่ยว่า “ไม่มีอะไร เมื่อครู่แบ่งสมาธิไป เล็กน้อย ปี นั้นอยู่ที่ร ้านเหล้า คาพูดล้อเล่นอย่างที่เจ้าพูดถือว่า เล็กน้อยมาก”
บุรุษที่ท่าทางสุภาพคนหนึ่งมาที่ริมชายฝั่ง กุมหมัดยิ้มเอ่ย “คารวะอาจารย์เฉิน”
ไท่ซ่างหวงแห่งแคว้นหนันเยวี่ยน ผู้ฝึกลมปราณคอขวดขอบเขต ประตูมังกร เว่ยเหลียง
ข้างกายเขายังมีเด็กสาวสวมชุดคลุมมังกรคนหนึ่งที่พักอยู่บน เกาะหลัวได้ติดตามมาด้วย
เฉินผิงอันยิ้มผงกศีรษะทักทาย “ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ”
https://novel-lk.com/
เว่ยเหลียงใช ้เสียงในใจเอ่ย “เจียงเสินจื่อที่เป็ นผี หลายปีมานี้ อยากจะแก้แค้นอาจารย์เฉินมาโดยตลอด”
เฉินผิงอันกล่าว “คือบัณฑิตของตรอกจ้วงหยวนที่ปีนั้นเข้าเมือง หลวงหนันเยวี่ยนไปสอบหรือ?”
เว่ยเหลียงพยักหน้า “ดูท่าข้าน่าจะเป็ นกังวลมากเกินไป”
เด็กสาวสวมชุดคลุมมังกรดวงตาเป็ นประกายระยิบระยับ ถามว่า “เจ้าก็คือเซียนกระบี่เฉินที่ปีนั้นสังหารติงอิงบนหัวกาแพงเมืองของ เมืองหลวงแคว้นหนันเยวี่ยนกับมือตัวเองหรือ?”
ไหนต่างก็พูดกันว่าผู้บรรลุมรรคาบนภูเขาล้วนมีศาสตร ์คงความ เยาว์อย่างไรล่ะ อวี๋เจินอี้แห่งพรรคหูซานก็ถึงกับเปลี่ยนจากคนแก่มา เป็ นเด็กได้ ทว่าเซียนกระบี่ที่เคยเป็ นเด็กหนุ่มตรงหน้าผู้นี้เป็ นอย่างไร กัน ผมตรงจอนหูสองข้างเริ่มมีสีขาวแซมแล้วนะ แต่โชคดีที่หน้ายัง ไม่แก่
เฉินผิงอันแสร ้งท าเป็ นไม่ได้ยิน
นางกะพริบตาปริบๆ “นี่ ถามเจ้าอยู่นะ ทาไมต้องแสร ้งทาเป็ นหู หนวกเป็ นใบ้ด้วย”
เว่ยเหลียงตีหน้าเคร่งเอ่ยสั่งสอน “อย่าเสียมารยาท!”
นางเบ้ปาก
https://novel-lk.com/
มีอะไรร ้ายกาจนักหนาเชียว เจ้าเว่ยเหลียงคือไท่ซ่างหวง แคว้นหนันเยวี่ยน บุรุษชุดเขียวผู้นี้ก็หนีไม่พ้นเป็ นไท่ซ่างหวงของใต้ หล้าแห่งนี้เท่านั้นเอง
จงเชี่ยนมองเว่ยเหลียงที่คล้ายจะมีภาพมังกรขดตัวอยู่เหนือไหล่ และยังมีเด็กสาวสวมชุดคลุมมังกรข้างกายเขาที่ตัวตนไม่ชัดเจนว่า เป็ นอะไร บ้างก็ว่ากันว่าเป็ นงูสี่ขาในภูเขา บ้างก็ว่าเป็ นปลาไหลกราบ ไหว้ดวงจันทร ์ในท้องนา บ้างก็ว่าเป็ นงูเขียวในทะเลสาบ ตอนนี้จง เชี่ยนมั่นใจได้เลยว่าร่างจริงของนางคืองูเขียวที่หลอมเรือนกายได้ สาเร็จตัวหนึ่ง ในความเป็ นจริงแล้วความสามารถในการมองเช่นนี้ ของจงเชี่ยนไม่ได้เกี่ยวข้องกับขอบเขตวรยุทธที่เป็ นขอบเขตร่างทอง ของเขาเท่าใดนัก แต่นี่เกี่ยวข้องกับการที่เขาเกิดมาก็เชี่ยวชาญ “ศาสตร ์การมองลมปราณ’ มากกว่า
เด็กสาวสวมชุดคลุมมังกรแสร ้งร ้องว้าวอย่างตกใจ “จงเชี่ยน ปรมาจารย์ใหญ่จงบุคคลอันดับหนึ่งในใต้หล้าเลยนะนี่ ได้ยินชื่อเสียง ยิ่งใหญ่มานานมากแล้ว ประหนึ่งเสียงฟ้ าผ่าที่ดังอยู่ข้างหู”
จงเชี่ยนยิ้มเอ่ย “จะเกรงใจไปไย แม่นางน้อยเรียกข้าว่าชายใจ หญิงก็ได้แล้ว”
เด็กสาวสวมชุดคลุมมังกรเอามือกุมหัวใจ หัวเราะร่วน “ช่างเป็ น ปราณสังหารที่เข้มข้นเหลือเกิน”
https://novel-lk.com/
อูเจียงพยายามตีหน้าเคร่ง หากไม่เป็ นเพราะได้ยินมาว่านังหนูผู้ นี้คือภูตบรรลุมรรคาที่เชี่ยวชาญวิชาน้า ขอบเขตไม่ด้อยกว่าเกาจวิ นแห่งพรรคหูซานสักเท่าไร ป่านนี้อูเจียงก็คงลุกขึ้นพูดคุยกับอีกฝ่ าย ไปแล้ว
เฉินผิงอันยังคงถือคันเบ็ดอยู่ตลอด หันหน้าหาทะเลสาบ ยิ้ม บางๆ เอ่ยว่า “เว่ยเหลียงเป็ นเจ้าที่พาคนมา เจ้าจะไม่ควบคุมนางสัก หน่อยหรือ?”
เว่ยเหลียงกุมหมัดขออภัย “นางนิสัยพยศยากจะการาบมาตั้งแต่ เกิด เป็ นข้าที่ไม่ได้อบรมนางให้ดี”
เฉินผิงอันร ้องอ้อ
เว่ยเหลียงอธิบาย “นางพูดจาตามแต่ใจจนเคยชินแล้ว กลับไป ข้าจะต้องควบคุมนางให้เข้มงวดมากขึ้น”
ความนัยในคาพูดก็คือ ภายใต้สายตามากมายของคนอื่นที่จับ จ้องมองมา จะดีจะชั่วอาจารย์เฉินก็ช่วยไว้หน้าข้าหน่อย
เฉินผิงอันยิ้มบางๆ “ทั้งๆ ที่รู ้ดีว่าข้าเป็ นใคร แต่ดวงตายังไปงอก อยู่บนฟ้ าแบบนี้ ในทางส่วนตัวจะพยศยากก าราบแค่ไหน แค่คิดก็ พอจะรู ้ได้ ควบคุมมาตั้งนานหลายปี ก็ยังเป็ นแบบนี้ เว่ยเหลียง ดู เหมือนว่าคาพูดที่เจ้าพูดออกมานี้ยากที่จะทาให้คนเชื่อได้นะ”
สีหน้าของเว่ยเหลียงพลันไม่น่ามองขึ้นมาทันใด
https://novel-lk.com/
เด็กสาวสวมชุดคลุมมังกรหรี่ดวงตาที่เรียวยาวคู่นั้นลง ตนก็แค่ พูดไม่กี่ประโยคเท่านั้นเซียนกระบี่เฉินที่ว่ากันว่าเป็ น “เง็กเซียน ฮ่องเต้” ผู้นี้ก็จะฆ่าแกงกันเลยหรือไร?
เฉินผิงอันพลันยกคันเบ็ดขึ้น เสียงเส้นเอ็นแหวกอากาศดังลั่น พริบตานั้นก็พุ่งไปรัดคอของเด็กสาวที่สวมชุดคลุมมังกร พอเขา ขว้างคันเบ็ดอีกครั้งก็ทาการ โปรยเหยื่อ ฝ่ายหลังไปแล้ว
เด็กสาวสวมชุดคลุมมังกรกระแทกลงบนพื้นผิวของทะเลสาบที่ คล้ายกับเป็ น “น้าแข็งหนักๆ แล้วหมดสติไปทันที
เฉินผิงอันพูดด้วยใบหน้าที่ประดับยิ้มน้อยๆ “สู้เกาจวินไม่ได้ ไม่ได้สร ้างโอสถทองได้เป็ นคนแรก โทษคนบ่นฟ้ าอยู่กับตัวเองก็ช่าง เถอะ ยังกล้ามีหน้ามาขุ่นเคืองข้า? เวยเหลียง ภูเขาลั่วพั่วให้หน้าเจ้า หรือไร?”
เหงื่อแตกท่วมศีรษะของเว่ยเหลียง เขารีบก้มหัวกุมหมัดค้อมเอว ทันใด “เว่ยเหลียงมิกล้า! ขอเจ้าขุนเขาเฉินโปรดระงับโทสะ…”
“การประชุมในอารามต้ามู่ครั้งนี้ เจ้าเว่ยเหลียงอย่าเข้าร่วมเลย รีบกลับไปที่พื้นที่ประกอบพิธีกรรมสุสานหลวงของแคว้นหนันเยวี่ยน เจ้าชะ”
เฉินผิงอันวางคันเบ็ดตกปลาไว้ข้างเท้า ลุกขึ้นยืน เวทอา พรางตาที่ร่ายไว้บนร่างหายวับไปไม่เหลืออีก
https://novel-lk.com/
ชุดตัวยาวสีเขียว ด้านนอกสวมทับด้วยชุดคลุมอาคมผ้าโปร่งสี
เขียว สะพายกระบี่เย่โหยว เว่ยเหลียงไม่กล้าเงยหน้าขึ้น พูดเสียงสั่น “น้อมรับคาสั่งของเจ้า
ขุนเขา” จงเชี่ยนยังคงมีสีหน้าเป็ นปกติ ข้าอยู่บนภูเขาถั่วทั่วของพวกเรา
ก็เคยเห็นโลกกว้างมาก่อนแล้ว
อูเจียงแอบพยักหน้าอยู่กับตัวเอง เป็ นเซียนกระบี่เฉินจริงเสียด้วย หากเป็ นของปลอมรับประกันว่าจะเปลี่ยนคืนให้!
หยวนหวงรู ้สึกปวดหัวเล็กน้อย รู ้สึกว่ายันต์ที่อยู่ในกล่อง ภาพวาดใบนั้นคล้ายจะร ้อนลวกมือ
เหนียงเนียงเทพภูเขาของลานฉี่ฮวาเบิกตากว้าง คนจริงไม่ เปิดเผยตัวตน เปิดเผยตัวตนไม่ใช่คนจริงอย่างนั้นหรือ?!
ส่วนพวกคนที่ก่อนหน้านี้ห้อมล้อมชวนคุยอยู่รอบกายจงเชี่ยน เวลานี้หันมามองหน้ากันเอง ท าอะไรไม่ถูก หากจะล้อมคอกหลังวัว หายจะยังทันอีกหรือไม่?
พื้นดินสั่นสะเทือนเหมือนมีฟ้ าผ่าลงบนพื้นที่ราบ พายุลมกรดพัด กระโชกแรง ทุกคนที่อยู่บนฝั่งล้วนพากันถอยร่นหนีห่าง
https://novel-lk.com/
เห็นเพียงว่ามีแสงกระบี่ยาวพุ่งจากริมฝั่งทะเลสาบชิวชี่ไปยัง อารามต้ามู่ที่อยู่ใจกลางทะเลสาบ ประหนึ่งรุ ้งสีเขียวที่พาดผ่านกลาง อากาศ
……
แคว้นหู
ในห้องลับแห่งหนึ่ง เทียนแดงหนาเท่าแขนเหมือนคนที่กาลังหลั่ง น้าตา
เสียงร ้องโหยหวนปานจะขาดใจของสตรี เสียงร่าไห้ เสียงด่า สาปแช่งดังขึ้นๆ ลงๆ สุดท้ายความเคลื่อนไหวก็น้อยลงเรื่อยๆ
ผู้ฝึกตนสายผู้คุมกฏของแคว้นหู สมาชิกหลักล้วนมารวมตัวกัน อยู่ที่นี่ เช ้าตรู่ของวันนี้ก็เริ่มทาการสอบสวนด้วยการทรมานศิษย์ ทรยศคนหนึ่งที่ไปสมคบคิดกับคนนอก นี่เป็ นเรื่องใหญ่มาก พวกนาง จะไม่ใส่ใจไม่ได้
สตรีน่าสงสารที่ทั่วร่างเต็มไปด้วยบาดแผล ลมหายใจรวยริน สองมือและสองเท้าล้วนถูกตอกตรึงอยู่บนก าแพง
รองเท้าปักลายดอกไม้สีขาวดุจดวงจันทร ์บนเท้าคู่นั้นเปียกขึ้น ไปนานแล้ว โชกชุ่มไปด้วยเลือดสีแดงสด
นางคือภูตจิ้งจอกขอบเขตถ้าสถิตคนหนึ่ง เมื่อหลายปี ก่อน เดินทางออกจากแคว้นหูตามกฎระเบียบ ได้ไปฝึกประสบการณ์ขัด
https://novel-lk.com/
เกลาจิตแห่งมรรคาในโลกข้างนอก แต่บังเอิญกับ ทีช่วงเวลาระหว่าง นี้นางถึงกับกล้าไปสมคบคิดกับผู้ฝึกลมปราณพรรคหูซานลับหลังผู้ อาวุโสในสานักที่เป็ นผู้ปกป้ องมรรคาของนาง นาข่าวของแคว้นหูไป บอกแก่คนนอกอยู่หลายครั้ง
นอกจากนักโทษที่ถูกแขวนอยู่บนกาแพงซึ่งกาลังถูกลงทัณฑ์ แล้ว ยังมีชายหนุ่มคนหนึ่งที่ในมือถือที่คีบเหล็กเสียบเข้าไปใน กระถางไฟ ในห้องลับที่กว้างใหญ่มีโต๊ะอยู่สองตัว ผู้ฝึกตนสายผู้คุม กฎคนอื่นๆ ต่างก็นั่งอยู่
ผู้คุมกฏของแคว้นหูหรือหญิงชราที่เอวยังยึดตรงคนหนึ่ง ในมือ ของนางถือแส้ปัดฝุ่ นด้ามเหล็ก นางขยุ้มก าเส้นด้ายของแส้ปัดฝุ่ น ด้วยความเคยชินท าให้เกิดเสียงแผ่วเบา
หญิงชราจาเป็ นต้องมาควบคุมการสอบสวนครั้งนี้ด้วยตัวเอง เวลานี้สีหน้าของนางเขียวคล้า ไม่น่ามองอย่างถึงที่สุด เท้าหน้าของ เจ้าแคว้นเพิ่งจากไปก็เกิดเรื่องอัปลักษณ์เช่นนี้ขึ้นมาทันที ช่างน่าอับ อายขายหน้าเหลือเกินแล้ว!
หญิงชราจ้องเขม็งไปยังสตรีที่สมควรโดนแร่เนื้อเถือหนังนับพัน นับหมื่นครั้งผู้นั้น ขวัญกล้าเทียมฟ้ าเหลือเกิน กระทั่งเรื่องลับอย่าง การที่ “มีคนชุดเขียวมาเป็ นแขกในคฤหาสน์ของเจ้าแห่งแคว้นเมื่อ คืนวาน” ก็ยังกล้าแพร่งพรายออกไปข้างนอก ไม่รู ้จริงๆ หรือว่าค าว่า ตายเขียนอย่างไร?
https://novel-lk.com/
หากภูเขาลั่วพั่วรู ้เรื่องนี้เข้า อย่าว่าแต่โอสถทองอย่างนางที่เป็ นผู้ คุมกฏเลย เกรงว่าแม้กระทั่งเพ่ยเซียงที่เป็ นเจ้าแห่งแคว้นหูก็ยังตัด ความเกี่ยวข้องไม่พ้น เดือดร ้อนให้ทั้งแคว้นหูต้องซวยไปด้วย!
บนโต๊ะตัวนี้ของหญิงชรามีผู้ฝึ กตนหญิงของแคว้นหูคนหนึ่ง รับผิดชอบเขียนบันทึก อันที่จริงบนกระดาษเขียนตัวอักษรไว้แค่ไม่กี่ ตัวเท่านั้น ข้างกายของนางมีชายชราที่รับหน้าที่ดูแลการลงทัณฑ์ โดยเฉพาะคนหนึ่งนั่งอยู่ คือจิ้งจอกชายที่อายุมากแล้ว ขอบเขตไม่สูง ไม่ใช่ห้าขอบเขตกลางด้วยซ้า แต่เจ้าหมอนี่กลับมีวิธีการมากมาย ได้รับความส าคัญจากหญิงชราที่เป็ นผู้คุมกฏของแคว้นหูมาก เขาไม่ เคยออกไปข้างนอก นั่นก็เพราะในแคว้นหูแห่งนี้เขามีศัตรูอยู่ มากมาย
แน่ นอนว่าทุกครั้งเขาล้วนทางานไปตามหน้าที่ที่ตัวเอง รับผิดชอบ แต่ปัญหานั้นอยู่ที่คนที่ตายด้วยน้ามือของเขาหรือไม่ตาย แต่ก็ต้องเสียหนังไปชั้นหนึ่ง พวกเขาต่างก็ไม่รู ้สึกเช่นนี้
ชั่วชีวิตนี้เขาไม่เคยคาดหวังอะไรกับการฝ่ าทะลุขอบเขต คุณสมบัติไม่ได้เรื่อง แล้วเขาก็ไม่มีสิ่งใดให้ไขว่คว้าแสวงหา มีเพียง เรื่องนี้เรื่องเดียวเท่านั้นที่เขาชื่นชอบ ทุกครั้งหากได้ข้อคิด ประสบการณ์ใหม่จะต้องจดลงไปในสมุดบันทึกเสมอ
ผู้เฒ่าอยู่ที่นี่เหมือนปลาได้น้า จะให้ออกไปทาอะไร หน้าตา รูปร่าง ไม่ว่าจะเป็ นใบหน้าเรือนกาย เสน่ห์เย้ายวนแบบใด สตรีที่ต่อ ให้จะงดงามแค่ไหน อยู่ที่นี่เขาก็เคยเห็นมาหมดแล้ว
https://novel-lk.com/
บรรพจารย์ผู้คุมกฎรับปากแล้วว่าวันหน้าเมื่ออายุขัยของเขา สิ้นสุดลง กลายเป็ นผี ก็จะช่วยรวบรวมจิตวิญญาณของเขา ก็แค่ เปลี่ยนหนังจิ้งจอกร่างใหม่เท่านั้นก็จะสามารถอยู่ที่นี่ต่อไปได้แล้ว
โต๊ะอีกตัวหนึ่งมีสตรีหน้าตางดงามสองคนที่ไม่เข้ากับห้องลับแห่ง นี้นั่งอยู่
อยู่ในแคว้นหูที่ไม่ขาดสาวงามที่สุด พวกนางทั้งสองต่างก็มีความ งามที่โดดเด่น
นางก็คือลูกศิษย์ผู้เป็ นที่ภาคภูมิใจสองคนของเจ้าแห่งแคว้นหูเพ่ ยเซียง หลัวฟู่ เม่ยและศิษย์น้องหญิงชิวชิง
ชิวชิง ขอบเขตถ้าสถิต ตอนนี้ยังไม่มีฉายา อาจารย์เรียกนาง
อย่างหยอกเย้าว่าเสี่ยวเย่
ศิษย์พี่หญิงหลัวฟู่ เม่ยมีฉายาว่า “อวี่เตี้ยว” ชื่อเล่นคือโฉ่วหนู เอ๋อร ์ หลัวฟู่ เม่ยยังอายุไม่ถึงสามสิบก็เป็ นขอบเขตประตูมังกรแล้ว มี ต าแหน่งอยู่ในศาลบรรพจารย์
หนึ่งเพราะเซียนดินมีอยู่เพียงน้อยนิด อีกทั้งหลัวฟู่ เม่ยเองก็ยังมี สถานะที่ถูกปิดบังไว้อีกอย่างหนึ่ง นางคือมือรองของบรรพจารย์ผู้คุม กฏแคว้นหู ดูแลเรื่องรายงานข่าว บางครั้งก็จะลองฝึกปรือฝีมือด้วย การมาสอบสวนผู้ฝึกตนที่ทาผิดด้วยตัวเองเช่นกัน
ยันต์สาวงามหนังจิ้งจอกที่สกุลสวี่นครลมเย็นส่งขายไปไกลใน ทวีปของปีนั้น หนังจิ้งจอกที่เอามาทาเป็ นวัตถุดิบยันต์ไม่ใช่ได้มาแค่
https://novel-lk.com/
จากการ “ลอกคราบ” ของผู้ฝึกตนเผ่าจิ้งจอกอย่างเดียวเท่านั้น ใน บรรดานั้นมีอยู่ไม่น้อยที่เป็ นหนังจิ้งจอกใหม่เอี่ยมซึ่งถลกลงมาพร ้อม เลือดสดเปียกโชก
ในอดีตแคว้นหูมีระบบสืบทอดที่อาจารย์ผู้อบรมสั่งสอนแตกต่าง กันแยกออกไปหลายสาย ความสัมพันธ ์ระหว่างพวกเขาไม่ปรองดอง กัน การเจ็บปวดล้มตายจากการประลองเวทคาถากันเป็ นการส่วนตัว จะนับเป็ นอะไรได้ ถึงขั้นที่ว่าเอะอะก็มีสงครามที่ชักนาให้ผู้ฝึ ก ลมปราณเผ่าจิ้งจอกหลายร ้อยตนเข้ามาเกี่ยวข้องด้วย เวลานั้นเพ่ ยเซียงเจ้าแห่งแคว้นหูมิอาจควบคุมแนวโน้มของสถานการณ์ทั้งหมด ได้ นางแค่ต้องเฝ้ าดินแดนของตัวเองเอาไว้ให้ได้ก็พอ แล้วนับประสา อะไรกับที่ภูเขาสายอื่นๆ คนที่อยู่เบื้องหลังอย่างแท้จริงหากไม่ใช่ตา เฒ่าบางคนของสกุลสวี่นครลมเย็นก็ต้องเป็ นสตรีเจ้าประมุขหญิงของ นครลมเย็นที่จิตใจชั่วช ้าอ ามหิตผู้นั้น
ดังนั้นสกุลสวิ่นครลมเย็นจึงไม่เคยควบคุมเรื่องการเข่นฆ่า ภายในพวกนี้ของแคว้นหูฆ่ากันไปฆ่ากันมา เจ้าตายข้ารอด ก็จะมี หนังจิ้งจอกเพิ่มมาอีกหลายแผ่น นั่นก็คือเงินเทพเซียนเป็ นกองๆ ไม่ใช่หรือ?
ถึงอย่างไรขอแค่ประตูใหญ่ของหลุมศพวีรบุรุษ บ้านเกิดแห่ง ความอ่อนโยนแห่งนี้เปิดไว้ตลอด สมาชิกของเผ่าจิ้งจอกก็สามารถ แตกกิ่งก้านสาขาได้เรื่อยๆ ปัญญาชนต่างถิ่นหรือผู้ฝึกลมปราณบน ภูเขาที่มาท่องเที่ยวที่นี่มีมากมายราวปลาตะเพียนข้ามแม่น้า ความ
https://novel-lk.com/
รื่นรมย์บนเตียงทาให้คนหลงใหลจนไม่อยากจากไป ภูตจิ้งจอกอายุ น้อยมีเพิ่มขึ้นทุกปี ชีวิตของภูตจิ้งจอกชายที่โตเต็มวัยไม่มีค่ามาก ที่สุด ทุกครั้งที่มีความขัดแย้งเกิดขึ้นก็มักจะเป็ นพวกเขาที่ตายก่อน เสมอ ในประวัติศาสตร ์ถึงขั้นที่เคยมีเหตุการณ์ที่ “คนมากเป็ นภัย” ในแคว้นหูถึงสองครั้ง ก็ไม่ได้เป็ นปัญหาอะไร นครลมเย็นก็ให้ฝ่ ายใน ของแคว้นหูทาสงครามกันสองครั้งเข่นฆ่ากันจนเลือดไหลนองเป็ น สายน้า
เด็กสาวชิวชิงก็เป็ นผู้ฝึ กตนสายผู้คุมกฏ เวลานี้นางกาลังนั่ง อย่างส ารวม ดวงตามองตรงไม่ล่อกแล่ก จ้องมองสตรีที่ถูกลงทัณฑ์ นางรู ้จักอีกฝ่ าย เวลาปกติที่เจอหน้ากันเด็กสาวจะต้องเรียกอีกฝ่ าย ว่าพี่หญิงซ่งแล้วพูดคุยกันสองสามประโยค
YOU MAY ALSO LIKE
