กระบี่จงมา! Sword of Coming - บทที่ 1084.2 หิมะตกหนัก

นาทีถัดมาในหอโคมเขียว เจียงซ่างเจินก็ได้เห็นภาพเหตุการณ์ ที่เกือบจะทาให้ขนทั่วร่างของเขาลุกชัน ผู้ฝึกตนหญิงแห่งเปลี่ยวร ้าง ที่ดวงตาทั้งสองไร ้แวว เหม่อลอยไปเพียงครู่เดียวก็พลัน “คืนสติ” กลับมา เหมือนคนที่นอนหลับเต็มอิ่มแล้วเพิ่งจะสะดุ้งตื่นจากความ ฝันครั้งใหญ่ นางสะบัดศีรษะเบาๆ มองไปทางเฉินผิงอันชุดขาวที่มี ดวงตาสีทองบริสุทธิ์ ประโยคแรกที่นางเปิดปากพูดถึงกับเป็ นคาว่า “เจ้าขุนเขา ให้ข้าเป็ นคนตามหาร่องรอยของสัตว์เดรัจฉานเผ่าปีศาจ ตนนั้นเองดีไหม?”

เจียงซ่างเจินปากอ้าตาค้าง

ท าได้อย่างไร?

ใช้ขอบเขตก่อก าเนิดควบคุมขอบเขตก่อก าเนิดหรือ?

เดิมที่ผู้ฝึ กบาเพ็ญตนก็มีจิตใจที่หนักแน่นเหนือกว่ามนุษย์ ธรรมดาอยู่แล้ว ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเซียนดินที่ฝึ กบาเพ็ญตนประสบ ความส าเร็จ หากจะพูดถึงผู้ฝึกตนใหญ่บนยอดเขาการเปลี่ยนแปลง ความทรงจาของผู้ฝึกลมปราณที่ขอบเขตต่างกันมากก็ยังไม่ใช่เรื่อง ง่ายหากขอบเขตไม่ต่างกันสักสองสามขอบเขตก็อย่าหวังว่าจะท าได้ ส าเร็จ แล้วนับประสาอะไรกับที่ผู้ฝึกตนใหญ่ยังต้องมีวิชาลับหลาย อย่างถึงจะมีโอกาสทาสาเร็จได้ ถึงจะกล้าลงมืออามหิตอย่างนี้ พูดถึง

https://novel-lk.com/

แค่ว่าควรจะ “แล่” ความทรงจาของผู้ฝึกตนทิ้งไปอย่างไร การกระตุก เส้นสาย กิ่งก้านจานวนนับไม่ถ้วนให้ขาดออกจากกันเพิ่งจะเป็ นแค่ ด่านแรกเท่านั้น ควรจะเติมความทรงจ าให้เต็ม ถมช่องว่างให้สมบูรณ์ โดยที่ให้เชื่อมโยงเข้ากับสภาพจิตใจดั้งเดิมอย่างไร ้รอยต่อ ประหนึ่ง น้ามาลาคลองก่อเกิด ต้องให้เส้นสายความคิดทั้งหมดสมเหตุสมผล ได้อย่างไร ก็คือด่านที่สูงยิ่งกว่าอีกด่านหนึ่ง หาไม่แล้วหากไม่ระวังแม้ เพียงนิด ถูกจิตแห่งมรรคาของผู้ฝึ กตนที่ก่อกาเนิดขึ้นมาตาม ธรรมชาติสัมผัสได้ถึงต้นอ่อนแห่งความผิดปกติขึ้นมา ในฟ้ าดินเล็ก ร่างกายมนุษย์ก็จะตามมาด้วยผลลัพธ ์อันรุนแรงที่ฟ้ าถล่มแผ่นดิน ทลาย หากจิตวิญญาณของผู้ฝึกลมปราณไม่แหลกสลายกลายเป็ น คนที่มที่อปัญญาอ่อน ก็ง่ายที่จะธาตุไฟเข้าแทรก นี่ก็คือการต่อต้าน ทางสัญชาตญาณอย่างหนึ่ง ยอมให้พินาศวอดวายกันไปทั้งสองฝ่ าย โดยไม่เสียดาย ส่วนผู้ฝึ กตนหญิงจากเปลี่ยวร ้างที่วิธีการไม่เลว ตรงหน้าผู้นี้ ขอบเขตก่อกาเนิดคนหนึ่งก็กล้าเข้ามาวางแผนปั่นป่ วน อยู่ในพื้นที่มงคลดอกบัวระดับความแข็งแกร่งของจิตแห่งมรรคาจะมี มากแค่ไหน แค่คิดก็พอจะรู ้ได้

เจียงซ่างเจินยอมรับว่าตัวเองมิอาจสร ้างวีรกรรมเช่นนี้ได้ ตา เฒ่าสวินที่เป็ นขอบเขตบินทะยานก็ไม่น่าจะทาได้ถึงขั้นนี้

เฉินผิงอันเงยหน้ามองไปยังราวระเบียงตรงชั้นสอง ยิ้มเอ่ยว่า “โจวอันดับหนึ่ง ถ้าอย่างนั้นข้าก็จะถอยกลับไปพร ้อมกับความสาเร็จ แล้วนะ”

https://novel-lk.com/

เจียงซ่างเจินไร ้ค าพูดจะตอบโต้

สตรีมองตามสายตาของเจ้าขุนเขาเฉินไป หันไปมองปัญญาชน ชุดเขียวที่จอนผมสองข้างมีสีขาวแซมคนนั้น นางหมุนตัวหันไปกุม หมัด สตรีหน้าตางดงามคิ้วตาเบิกบานใช ้เสียงในใจคลี่ยิ้มบางๆ เอ่ย แนะนาตัวเองว่า “ข้าชื่อสวี่เจียวเชี่ย คือลูกศิษย์ที่ไม่ได้รับการบันทึก ชื่อของเฒ่าหูหนวกแห่งกาแพงเมืองปราณกระบี่ ปีนั้นได้รับคาสั่ง จากอิ่นกวานจึงออกมาจากบ้านเกิดก่อน แฝงตัวเข้ามาในใบถงทวีป อย่างลับๆ อันที่จริงข้าได้พบกับโจวอันดับหนึ่งเป็ นครั้งที่สองแล้ว แต่ ปีนั้นติดขัดที่สถานะของสายลับ เพื่อป้ องกันไม่ให้มีนักรบพลีชีพของ เปลี่ยวร ้างมาก่อคลื่นมรสุมที่นี่ เป็ นเหตุให้ตอนนั้นไม่สะดวกจะเป็ น ฝ่ายทักทายโจวอันดับ หนึ่ง”

เจียงซ่างเจินมีสีหน้ากระอักกระอ่วน “เข้าใจๆ ล าบากแล้ว ล าบากแล้ว”

ก่อนจะจากลากัน เฉินผิงอันใช ้เสียงในใจพูดกลั้วหัวเราะว่า “โจว อันดับหนึ่ง อีกเดี๋ยวจะมีร่างแยกของข้ามาหาเจ้า ถึงเวลานั้นเขาจะ พาเจ้ากับสวี่เจียวเชี่ยไปที่ปากบ่อน้าด้วยกันบ่อน้าคือเบาะแสที่เจ้า อารามผู้เฒ่าทิ้งไว้ หากไม่ผิดไปจากที่คาด พวกเจ้าก็สามารถอาศัย ช่องทางนี้เข้าไปในนครเซิ่นจึงของราชวงศ์ต้าเฉวียนได้ หากเป็ น เส้นทางที่เชื่อมโยงกันเหมือนกุยชวีก็สามารถหวนกลับมาที่พื้นที่ มงคลได้ แต่หากเป็ นเส้นทางทางเดียวก็รบกวนโจวอันดับหนึ่งไป เยือนท่าเรืออวี๋หลินแคว้นอวิ่นเหยียนสักรอบ ช่วยไปดูแล

https://novel-lk.com/

สถานการณ์ใหญ่ของที่นั่นให้หน่อย แล้วนาจดหมายฉบับหนึ่งไป มอบให้เวินอวี้กับมือตัวเอง ข้ามีเรื่องจะขอร ้องหากเวินอวี้ตอบตกลง ถึงเวลานั้นสวี่เจียวเชี่ยอาจจะต้องใช ้คราบร่างเซียนของหันอวี้ซู่ หาก เวินอวี้รู ้สึกว่าไม่เหมาะสมก็ช่างเถอะ ไม่จาเป็ นต้องบังคับฝืนใจ”

หากเป็ นปกติ เรื่องราวงดงามอย่างการได้จับมือกับสาวงามท่อง ไปในยุทธภพเช่นนี้เจียงซ่างเจินต้องไม่มีทางปฏิเสธแน่นอน หาก ขมวดคิ้วสักครั้งก็ถือว่าโจวอันดับหนึ่งเฉื่อยชากับหน้าที่การงาน ไม่รู ้ กาลเทศะ

เพียงแต่ว่าเวลานี้ไม่ว่าเจียงซ่างเจินจะมองสวี่เจียวเชี่ยอย่างไรก็ รู ้สึกขนลุกขนพองทุกที ชายแขนเสื้อสีแดงปักธูปหอมอะไรกัน สตรีที่ อยู่ตรงหน้าผู้นี้น่ากลัวยิ่งกว่าผีงามในป่ าเขาเสียอีก แต่ถึงอย่างไรก็ เป็ นงานในหน้าที่ของผู้ถวายงานอันดับหนึ่ง เจียงซ่างเจินไม่มีเหตุผล ที่จะไม่ไปเยือนนครเซิ่นจึงและท่าเรืออวี๋หลิน รอกระทั่งเฉินผิงอันชุด ขาวหายตัวไปกลางอากาศ สวี่เจียวเชี่ยที่เห็นได้ชัดว่าได้คาสั่งจาก เจ้าขุนเขาเช่นเดียวกันก็กุมหมัดให้โจวอันดับหนึ่ง สตรีร่างสูงเรือน ร่างอวบอิ่มบุคลิกสุภาพเรียบร ้อย คิ้วตาอ่อนโยนมองเขาด้วยสายตา นุ่มนวลดุจสายตาที่สตรีใช ้มองชายคนรัก แต่เจียงซ่างเจินกลับเป็ น คนเก่าแก่ในยุทธภพที่ล้มลุกคลุกคลานอยู่ในพุ่มบุปผามาชั่วชีวิต รู ้ ว่านางใช ้เวทลับนอกรีตมอมเมาใจคน เป็ นเหตุให้เมื่อปรากฏอยู่ใน สายตาคนนอกจึงเหมือนสตรีที่เพิ่งแต่งงานใหม่ผู้มีดวงตาเจ้าชู้ ยั่วยวน พบเจอใครก็ทาท่าอยากจะพูดแต่ไม่ยอมพูด

https://novel-lk.com/

ในฐานะหนึ่งในร่างแยกซึ่งเป็ นผู้พิศมรรคา หลังออกมาจาก พรรคที่หุ่นเชิดยันต์ของเซียวสิงอยู่ก็เดินทางไปเยือนทั่วทิศในพื้นที่ มงคลรากบัว แล้วก็ได้ทยอยเจอกับผู้ฝึกกระบี่ในท้องถิ่นสี่คนที่เพิ่งถือ ก าเนิด ใช ้เหตุผลอธิบายให้เข้าใจ ใช ้อารมณ์ท าให้คล้อยตาม สุดท้ายก็โน้มน้าวสองในสี่คนได้สาเร็จ พวกเขาต่างก็ยินดีไปชม ทัศนียภาพด้านนอกที่อยู่ “นอกฟ้ า” เฉินผิงอันมีสัญญาวิญญูชนกับ พวกเขา ในอนาคตพวกเขาจะไปลงหลักปักฐานที่ไหน หรือจะหวน กลับมายังบ้านเกิดหรือไม่ ก็ขึ้นอยู่กับความตั้งใจของพวกเขาเอง แต่ ก่อนจะตัดสินใจต้องไปเยือนภูเขาลั่วพั่วหรือไม่ก็แคว้นหูก่อนรอบ หนึ่ง ลองไปทักทายพูดคุยกันดูก่อน

คนหนึ่งคือคุณหนูตระกูลใหญ่ที่อยู่ในห้องส่วนตัวของอาเภอ ใหญ่ชานเมืองหลวงแคว้นหนันเยวี่ยน นางหลงใหลอยู่กับบทกวี ชายแดนและเซียนกระบี่ในตารา เรื่องที่คิดไว้ส าเร็จดังใจปรารถนา ความฝันงดงามกลายเป็ นความจริง ก่อนหน้านี้นางสะบัดเอากระบี่สั้น สีแดงสดเล่มหนึ่งออกมาจากฝ่ามือ

อีกคนหนึ่งคือจอมยุทธเคราดกที่ขี่ลาสะพายกระบี่ท่องไปตาม ขุนเขาสายน้า ก่อนหน้านั้นดื่มเหล้าอีกใหญ่อยู่บนหลังลา ร่าง โคลงเคลงไปตามการก้าวเดินของลา เรอกลิ่นเหล้าออกมาคาหนึ่งก็ มีเม็ดกระบี่สีดาสนิทเหมือนสีหมึกเม็ดหนึ่งปะปนออกมาด้วย

ชื่อจริงของสตรีคือม่ายชิง เดิมทีนางกาลังเป็ นกังวลเรื่องการ แต่งงานเชื่อมสัมพันธ ์ที่พ่อแม่จัดหามาให้ ย่อมยินดีที่จะได้ออกไป

https://novel-lk.com/

ผ่อนคลายจิตใจข้างนอก ทิ้งจดหมายไว้ฉบับเดียวนางก็แอบหนีออก จากบ้านมาแล้ว

จอมยุทธผู้ห้าวหาญมีนามว่าเกอซูหล่งซ่าง คนในตระกูลเป็ น เมล็ดพันธ ์แม่ทัพกันมาทุกรุ่นทุกสมัย เขาเคยเป็ นแม่ทัพบู๊ที่ชายแดน ของอดีตราชสานักแคว้นเป่ ยจิ้น มีความสัมพันธ ์ที่ไม่ปรองดองกับ ถังเถี่ยอี้ฮ่องเต้องค์ใหม่ จึงลาออกจากการเป็ นขุนนางแล้วออกเดิน ทางไกล

ก่อนหน้านี้คนหนึ่งขี่ลา คนหนึ่งทะยานลมอยู่ด้านข้าง พูดคุยกัน อย่างถูกคอ คุยกันไปตลอดทางจนถึงเรื่องที่ว่าควรจะเปลี่ยน สถานการณ์ในปัจจุบันที่ความรู ้คุณธรรมของหลายแคว้นเสื่อมทราม ได้อย่างไร

ระหว่างที่เดินทางกันมา คนหนึ่งถาม อีกคนก็ตอบ

ชามขาวอ่างไม้ ขวดกระเบื้องไหโถ สามารถสร ้างฟ้ าดิน ใช ้พื้นที่ อันน้อยนิดมารองรับแผ่นดินกว้างไกลหมื่นลี้ได้จริงหรือ?

ได้สิ

กระดองเต่าหญ้าเสี่ยงทาย แผ่นกระเบื้องก้อนหิน สามารถบอก ถึงโชคดีโชคร ้ายเคราะห์และวาสนา ใช ้มันมาค านวณชะตาชีวิตคน ได้จริงหรือ?

ไม่แน่เสมอไป

https://novel-lk.com/

สตรีที่มีคาถามอยู่เต็มหัว บางทีอาจเพราะหน้าบาง จึงถามแค่ ค าถามเดียว

ผู้บรรลุมรรคาอย่างเซียนกระบี่เฉิน ข้างนอกมีมากน้อยแค่ไหน มีน้อยจนนับนิ้วได้หรือไม่?

เหนือฟ้ ายังมีฟ้ า เหนือคนยังมีคน พวกเทพเซียนพสุธามีจ านวน ไม่มาก แต่ก็ไม่น้อย

ส่วนสตรีที่อยู่บนทุ่งหญ้ากว้างนอกด่านและนักพรตเด็กหนุ่มที่ อยู่ในอารามเชียนชิวซึ่งตั้งอยู่ในอาณาเขตของเยว่โจวแคว้นซงไล่ กลับปฏิเสธความหวังดีของ “เซียนกระบี่เฉิน” ผู้นั้นพวกเขาเลือกที่จะ อยู่ต่อในบ้านเกิดของตัวเอง

คนหนึ่งถามว่าคุณชายมีคู่หมายแล้วหรือยัง อีกคนหนึ่งถามว่า ใช่คนของลัทธิเต๋หรือไม่

นี่เรียกว่าคุยกันไม่ถูกคอ แม้เพียงครึ่งประโยคก็ยังมากเกินไป

ผู้พิศมรรคาของพื้นที่มงคลหนึ่งในร่างแยกของเฉินผิงอันร่าย วิชาตระกูลเซียนตะวันจันทราในกาน้า ส่งสตรีและจอมยุทธผู้ห้าว หาญมาที่นี่แล้วมอบให้กับเจียงซ่างเจิน ก่อนที่ตัวเองจะหวนกลับไป ยังม่านฟ้ าอีกครั้ง

การเดินทางครั้งนี้ ข้าผู้แซ่เจียงต้องอิงแอบคลอเคลียอยู่ใน กระโจมแห่งสาวงามจริงๆ เจ้าขุนเขาช่างเข้าใจข้าเหลือเกิน

https://novel-lk.com/

ผลคือรอกระทั่งม่ายชิงได้ยินว่าอีกฝ่ ายชื่อโจวเฝย นางก็พลัน ตกใจจนหน้าไร ้สีเลือดโจวเฝยแห่งตาหนักคลื่นวสันต์?! เซียนกระบี่ เฉินผู้นั้นต่างจากพ่อค้าใจดาที่หลอกสตรีมาขายตรงไหน?

เจียงซ่างเจินเตรียมค าพูดไว้นานแล้ว สีหน้าของเขาเป็ น ธรรมชาติยิ่ง ยิ้มอธิบายว่าตัวเองก็แค่มีชื่อเหมือนกับโจวเฝย ใน ความเป็ นจริงแล้วตนมีความแค้นที่มิอาจอยู่ร่วมโลกกับเจ้าโจรโจ วแห่งตาหนักคลื่นวสันต์จึงจงใจใช ้นามแฝงว่าโจวเฝย คิดอยากจะล่อ อีกฝ่ ายออกมา จะได้เข่นฆ่าแลกชีวิตกันได้ แค้นนี้หากไม่ได้รับการ ชาระเขาก็ไม่ขออยู่เป็ นคนอีกต่อไป มองบุรุษชุดเขียวที่ใบหน้าระทม ทุกข์แต่แววตากลับเด็ดเดี่ยว สตรีที่ไม่เคยออกมาเผชิญโลกกว้างก็ เชื่อหมดใจ จอมยุทธเคราดกที่อยู่ข้างๆ กลับขมวดคิ้วน้อยๆ มาเจอ

กับนักต้มตุ๋นหรืออย่างไร?

เจียงซ่างเจินเรียกเรือยันต์ลาหนึ่งออกมา บรรทุกพวกเขาไปยัง ที่ตั้งของบ่อน้าที่เฉินผิงอันระบุต าแหน่งไว้ ม่ายชิงนอนฟุบตัวบนราว รั้วยื่นมือไปขยี้เมฆขาวริมตัวเรือ เอ่ยถามประโยคหนึ่งคล้ายไม่ใส่ใจ ว่า โลกภายนอกมีผู้ฝึกบาเพ็ญตนที่เป็ นเหมือนอย่างเซียนกระบี่เฉิน เยอะหรือไม่? เจียงซ่างเจินบอกว่าน้าครึ่งถังบนภูเขาอย่างข้า อย่าว่า แต่ผู้มีพรสวรรค์เลยไม่ถือว่าเป็ นวัตถุดิบแห่งดินด้วยซ้า ด้านนอกมี มากมาย แต่บุคคลที่องอาจลง่างามอย่างเซียนกระบี่เฉินกลับมีน้อย มากๆ ม่ายชิงไม่แสดงสีหน้ากระโตกกระตาก แต่ในใจกลับนินทาไม่ หยุด ฟังสิฟัง ค าพูดของผู้ชายมีไว้หลอกผีชัดๆ เลย

https://novel-lk.com/

สวี่เจียวเชี่ยนั่ งตัวตรง ใช ้เสียงในใจเอ่ยว่า “ผู้เยาว์ขอ ละลาบละล้วงถามสักค าได้หรือไม่ เซียนกระบี่เจียงมาเป็ นผู้ถวายงาน อันดับหนึ่งของภูเขาลั่วพั่วได้อย่างไร?”

เจียงซ่างเจินรู ้สึกชาไปทั้งหนังศีรษะ อยากย้อนถามกลับไปมากๆ ว่าแม่นางเจ้ากลายมามีสภาพเช่นนี้ได้อย่างไร แต่ปากกลับตอบอย่าง ขอไปทีว่า “ข้ากับเจ้าขุนเขาเฉินแค่เจอก็เหมือนคุ้นเคยสนิทสนมกัน มานาน”

ไปถึงข้างบ่อน้าแห้งขอดในชนบทที่ไม่สะดุดตา เหนือปากบ่อมี ใบถงเขียวปลั่งราวกับจะคั้นน้าได้ใบหนึ่งลอยตัวอยู่

เกอซูหล่งซ่างปลดกาเหล้าลงมาดื่มเหล้าหนึ่งอีก ชาติกาเนิดที่ ล่องลอยให้ความรู้สึกเหมือนยามที่ใบไม้หล่นร่วงลงมาจากหอสูงจริงๆ

เจียงซ่างเจินเก็บเรือยันต์ กระโดดลงไปในบ่อน้าก่อน ไม่ จ าเป็ นต้องให้เจียงซ่างเจินเตือน สวี่เจียวเชี่ยก็หรี่ตาลง กลั้นหายใจ ท าสมาธิ วางท่าว่านางจะปิดท้ายให้เอง

เกอซูหล่งซ่างรัดกาเหล้าไว้เรียบร้อยแล้วก็กระโดดตามไปอย่าง ไม่ลังเล ดวงตาพลันพร่าลายจิตวิญญาณแกว่งไกว ประหนึ่งตกเข้า ไปอยู่ในดินแดนไท่ซวี ในสายตาเห็นเพียงลาแสงหลากหลายสีสันที่ พุ่งผ่านไปอย่างว่องไวราวสายฟ้ าแลบ เพียงแค่มองนานหน่อย ผู้ฝึก กระบี่ที่พื้นฐานร่างกายไม่เลวก็อาเจียนออกมา รู ้สึกว่าอาเจียน ออกมาแต่น้าขมๆ รอกระทั้งสองเท้าสัมผัสพื้น ร่างของชายฉกรรจ์

https://novel-lk.com/

โงนเงนจะล้มมิล้ม แต่กลับเห็นว่าโจวเฝยที่ใบหน้าเต็มไปด้วยความ อัดอั้นกาลังคลายมวยผม เช็ดคราบสกปรกที่เปื้อนอยู่เต็มหัว เกอซูห ล่งซ่าง ยิ้มอย่างพิพักพิพ่วน โจวเฝยหัวเราะ จากนั้นจอมยุทธเครา ดกก็ถูกโจมตีแสกหน้า ตาลายเหมือนเห็นดาวสีทอง ล้มฟุบลงไปกอง กับพื้น สตรีที่นั่งอยู่บนร่างของเขารีบลุกขึ้นอย่างลนลาน ก าลังจะเอ่ย ขออภัย เพิ่งจะอ้าปากก็ค้อมตัวลงทันใด เกอซูหล่งช่างไม่เสียแรงที่ เป็ นแม่ทัพบู๊ซึ่งอยู่ในสนามรบมานาน เขาพลิกตัวหนี อย่าง คล่องแคล่ว หลบพ้น “อาวุธลับ” พวกนั้นมาได้ เจียงซ่างเจินรู ้สึก เสียดายอยู่บ้าง สวี่เจียวเชี่ยพลิ้วกายลงพื้น ยื่นมือมาตบหลังม่ายชิง เบาๆ

เมืองหลวงต้าเฉวียน พวกเขามาถึงนครเซิ่นจิ่งแล้ว

คนที่เฝ้ าบ่อน้าในลานบ้านขนาดเล็กแห่งนี้ก็คือนักพรตที่มี ครอบครัวแล้ว เคยเป็ นเจ๋อเซียนที่ไปฝึกประสบการณ์ในพื้นที่มงคล ดอกบัว หลังจากถูกเจ้าอารามผู้เฒ่าลากตัวออกมาจากอารามกวาน เต๋าก็ได้รับคาสั่งให้มาเฝ้ าประตูอยู่ที่นี่ เจ้าอารามผู้เฒ่าบอกกับเขาว่า ไม่ต้องทาอะไรทั้งนั้น แค่รออยู่ที่นี่ไปก็พอ แต่หากถูกคนที่โผล่ ออกมาจากปากบ่อจัดการก็อย่าได้โทษคนบ่นฟ้ า จะโทษก็ต้องโทษที่ ตัวเองชะตาไม่ดี ส่วนวันใดจะได้อิสระกลับคืน ก็รอไปก่อนเถิด เมื่อ โอกาสมาถึงก็จะรู ้ได้เอง

ในเมื่ออยู่ว่างก็ไม่มีอะไรทา นักพรตหนุ่มใบหน้างดงามราวกับ หยกผู้นี้จึงแต่งภรรยาให้กาเนิดบุตรอยู่ที่นี่เสียเลย ถือโอกาสรับ

https://novel-lk.com/

อนุภรรยามาอีกหลายคน แต่งภรรยาให้แต่งกับคนที่เรียบร ้อย เพียบพร ้อม รับอนุให้รับคนที่งดงาม พวกนางเข้ากันได้ดี เรียกขาน กันเป็ นพี่เป็ นน้อง ถึงอย่างไรก็อยู่ว่างๆ อยู่แล้ว ตีกันในวันฝนตก หิมะ ตกก็ยังตีกัน ไม่เสียแรงที่เป็ นนักพรตซึ่งฝึกวิชาประกอบกามกิจใน ห้องหอมาโดยเฉพาะ เขาไม่เคยพ่ายแพ้มาก่อน ในเมื่อบนเตียงมี ความปรองดอง น้าฝนและน้าค้างโปรยปรายเท่าเทียม ภรรยาและ เหล่าอนุในบ้านจึงไม่ต้องแย่งชิงความโปรดปรานกัน