กระบี่จงมา! Sword of Coming - บทที่ 1086.4 สูงกว่าสองขอบเขต

สตรีลุกขึ้นนั่ง ยื่นมือไปรวบเส้นผมสีนิลที่ยุ่งเหยิง ยิ้มถามว่า อีก เดี๋ยวรัชทายาทจะต้องขึ้นครองราชย์เป็ นฮ่องเต้อยู่ที่เมืองหลวงแล้ว นายท่านก็จะได้เลื่อนขั้นแล้วใช่หรือไม่?

นายท่านของตนคือขุนนางผู้ประคับประคองมังกรที่รับตาแหน่ง ขุนนางอยู่ในจวนแห่งนั้นมานานหลายปี รอกระทั่งรัชทายาทสวมชุด คลุมมังกรนั่งลงบนบัลลังก ์มังกร หึ ใต้หล้านี้จะยังมีเรื่องดีเรื่องไหนที่ สมกับคากล่าวว่าคนหนึ่งบรรลุธรรมทั้งหมาและไก่ก็พลอยได้ขึ้น สวรรค์ยิ่งกว่าเรื่องนี้อีกหรือ? ดูเหมือนจะไม่มีแล้ว นางไม่รู ้ว่าชีวิตนี้ ตนจะโชคดีได้เห็นโฉมหน้าของฮ่องเต้ในระยะประชิดบ้างหรือไม่

ขุนนางหนุ่มเหล่ตามองทัศนียภาพขาวนวลพร่าตา คงเป็ นเพราะ ไม่ชอบสีหน้าสดใสยามที่นางพูดถึงรัชทายาทหลิ่วอวี้ เขาจึงพ่นเสียง หัวเราะออกมา “เจ้าก็อย่าได้คิดว่ารัชทายาทจะร ้ายกาจสักเพียงใด กันเชียว ก็แค่เสื้อผ้าชุดหนึ่งเท่านั้น พอถอดชุดออก บุรุษก็ยังคงเป็ น บุรุษ สตรีก็ยังคงเป็ นสตรีอยู่ดีไม่ใช่หรือ”

นางหัวเราะราวกิ่งบุปผาสั่นไหว สั่นสะเทือนจนบุรุษตาพร่าลาย เขาถอนหายใจ คืนนี้สู้รบติดต่อกันสองคราแล้ว มีใจแต่ไร ้ก าลังแล้ว จริงๆ

่

รอกระทั่งเขาลุกขึ้นนั่ง สตรีก็นอนคว่าลงไปบนเตียงอย่างคุ้นชิน เรือนกายนิ่มนวลดุจหยกนอนพาดขวาง นางยื่นมือไปเกี่ยวเสื้อผ้าที่ ถอดทิ้งระเกะระกะอยู่บนพื้นขึ้นมา เสียงเพี๊ยะดังขึ้น โดนฟาดมาหนึ่ง ครั้งจนร่างของนางสะท้านไหว

นางตวัดตามองค้อน ช่วยเขาสวมเสื้อผ้า บุรุษกระตุกมุมปาก รู ้ ว่าออกจากห้องไปนางไม่มีทางปากมาก “เด็กน้อยขนยังขึ้นไม่ครบ คนหนึ่งจะเข้าใจวิธีการในวงการขุนนางได้อย่างไร ส านักกิจการองค์ รัชทายาทและชุนฟางสองแห่งนั้น ใครก็ตามที่โยนแผนการที่มองดู เหมือนยิ่งใหญ่แต่ข้างในกลวงโป๋ ไปให้เขา เขาก็คิดว่าเป็ นกลยุทธที่ ยอดเยี่ยมในการปกครองแคว้นแล้ว”

อยู่ร่วมกับรัชทายาทนานวันเข้าก็จะค้นพบว่า ก็มีแค่นั้นเอง

น อ ก จ า ก ม า เ กิด ใ น ค ร ร ภ์ที่ดีแ ล้ว ไ ม่ อ า จ พู ด ไ ด้ว่า ไ ร ้ ความสามารถอย่างสิ้นเชิง แต่ก็กลวง หลักการเหตุผลอริยะปราชญ์ที่ อยู่บนต าราเข้าใจอยู่หลายอย่าง เพียงแต่ว่าจะมีประโยชน์อะไรเล่า ก็ แค่เปลือกนอกงดงามล่อตาล่อใจเท่านั้น

พูดถึงแค่ท าไมขุนนางผู้ช่วยฝ่ ายขวาถึงได้คัดค้านขุนนางผู้ช่วย ฝ่ ายซ้าย ก็ไม่ใช่เพราะว่าต่างก็มีชาติกาเนิดที่แตกต่างกัน เบื้องหลัง ของแต่ละคนยังมีบัณฑิตอีกกลุ่มใหญ่ที่ตอนนี้ชื่อเสียงยังไม่โดดเด่น คอยช่วยเหลือหรอกหรือ? ทายาทชนชั้นสูงและปัญญาชนผู้มี การศึกษาก็ดี หรือจะเป็ นปราชญ์ผู้ว่างงานที่ทนทุกข์ไร ้ทางออกก็ ช่าง เจ้าหลิ่วอวี้คิดว่าตัวเองรู ้จริงๆ หรือว่าอะไรคือพรสวรรค์และวิชา

่

ความรู ้ที่มั่นคงที่แท้จริง? แค่เขียนบทกวีแสดงความเคารพไม่กี่บท เล่นหมากล้อมไม่กี่ตา ก็รู ้ว่าอีกฝ่ ายมีวิชาความรู ้กี่มากน้อย สามารถ ตัดสินได้ว่าอีกฝ่ ายมีแผนการที่ดีในการปกครองแคว้นหรือไม่แล้ว หรือ? น้าครึ่งถัง ไม่เข้าใจแต่ชอบแสร ้งทาเป็ นเข้าใจมากที่สุด ก็ เหมือนอย่างขุนนางผู้ให้การอบรมรัชทายาทเช่นเขาที่เพียงแค่เพราะ จะเอาใจอีกฝ่ ายด้วยสิ่งที่เขาชื่นชอบ ในทางส่วนตัวได้ศึกษาตารา หมากล้อม การลอกลายตราประทับไปกี่มากน้อย ต้องฝึ กเขียน ตัวอักษรตามแบบคัดลายพู่กันไปกี่ตัว ถึงสามารถเขียนตัวอักษร บรรจงเล็กจานฮวาที่รัชทายาทชื่นชอบมากที่สุดออกมาได้

บนหัวกาแพง เด็กหนุ่มสะพายกระบี่คนหนึ่งขยับหลบออกไป อย่างเงียบเชียบ

ฟ้ ายังไม่ทันสว่าง รถม้าคันหนึ่งเคลื่อนตัวมาเข้าร่วมการประชุม เช ้า ใต้เท้าผู้ช่วยฝ่ ายซ ้ายที่อยู่ในห้องโดยสารก้มหน้าเป่ าลมใส่มือ ฝนใหญ่ตกลงมา ถนนช่วงนี้กลายเป็ นดินโคลนเฉอะแฉะ รถโยก คลอนรุนแรง พอไปถึงถนนหลวงแล้วถึงได้เปลี่ยนมาเป็ นราบเรียบ รถ ม้าเคลื่อนผ่านแผงลอยที่มาตั้งแผงแต่เช ้ากว่าจะกลับก็ย่าค่า มีอาหาร มากมายหลากหลายชนิดรอพวกนายท่านขุนนางที่มาเข้าเฝ้ าตอน เช ้าให้เลือกกิน บางครั้งที่พวกพ่อค้าก็จะหันมาพูดคุยกันเอง ต่างก็ ต้องทอดถอนใจเอ่ยประโยคหนึ่งว่า ที่แท้เป็ นขุนนางก็ไม่ง่าย เหมือนกันนะ

่

สารถีหยุดลงม้าลงอย่างคุ้นเคย จากนั้นโยนเหรียญทองแดงกา มือหนึ่งไปบนโต๊ะบางทีอาจเป็ นเพราะกะแรงได้ไม่ดี หรือบางทีอาจจะ จงใจทาอย่างนั้น เหรียญทองแดงหลายเหรียญจึงกลิ้งตกลงไปบนพื้น

เป็ นลูกค้าเก่าแล้ว พ่อค้ารีบวิ่งเหยาะๆ มาก้มหัวค้อมเอว ยื่นส่ง กล่องอาหารใบหนึ่งไปให้กับสารถีตามกฎเดิม สารถีรับกล่องอาหาร ไป เอ่ยเรียกคาหนึ่งว่าใต้เท้า จากนั้นเลิกผ้าม่านขึ้นเบาๆ คนในห้อง โดยสารรับกล่องไป กินอาหารมื้อเช ้าอย่างลวกๆ พ่อค้ายืนถูมือรอให้ รถม้าเคลื่อนผ่านไป ถึงได้ก้มตัวลงเก็บเหรียญทองแดงที่จมอยู่ใน โคลน จากนั้นใช ้ปลายนิ้วถูผ้ากันเปื้อนรอบเอว นายท่านขุนนางที่มี คุณสมบัติจะเข้าประชุมเช ้าพวกนี้ แต่ละคนล้วนพิถีพิถัน รักความ สะอาดกันมาก

มีรถม้าอีกคันจอดลงบริเวณใกล้เคียง พวกพ่อค้าต่างก็ฝึกปรือ จนได้ดวงตาที่เฉียบแหลมกันมานานแล้ว แค่มองก็รู ้ว่าเป็ นรถม้าของ นายท่านรองเจ้ากรมโยธาผู้นั้น

ใต้เท้ารองเจ้ากรมกาลังปวดหัวอยู่กับเรื่องการสารองอาวุธและ ยุทธภัณฑ์ในคลังหลวง อาวุธที่กองกันเป็ นพะเนินอยู่ในคลังทั้งหลาย ของกรมกลาโหม ควรจะก าจัดของเก็บคงคลังให้หมดอย่างไรดี

คลื่นใต้น้าในราชสานัก การต่อสู้กันทั้งในที่ลับและที่แจ้งของที่ว่า การทั้งหลาย ไม่ได้มีความเกี่ยวข้องอะไรกับพวกชาวบ้าน ถึงอย่างไร ก็เป็ นยุคสมัยที่สงบสุขรื่นเริงด้วยบทเพลงและการร าฟ้ อน ไม่ต้องท า สงครามก็ดีแล้ว

่

ทุกครั้งที่เก็บแผงอาหารเช ้าแล้วพบว่าได้เงินมามากกว่าเมื่อวาน วันนี้ก็คือวันที่ดี หากเงินน้อยกว่าก็พยายามให้พรุ่งนี้หาเงินมาให้ได้ มากกว่าเดิมก็พอ

เด็กหนุ่มสวมรองเท้าสานคนหนึ่งจ่ายเงินสิบกว่าเหวิน แต่ก็กิน ไม่อิ่ม หลายวันมานี้เขาล้วนมาซื้ออาหารเช ้ากินที่นี่ มักจะเคี้ยวช ้าๆ อย่างละเอียดเสมอ

มีเพียงขุนนางเพียงคนเดียวที่ชื่อว่าเริ่นเซียงนี่ที่ดูเหมือนว่าทุก วันจะต้องลงจากรถม้ามานั่งกินอาหารเช ้าอยู่ที่นี่อย่างใจลอย มักจะ พึมพาอะไรกับตัวเองบ่อยๆ มือก็นับนิ้วคานวณไปด้วยความเคยชิน เหมือนกาลังคิดเงิน เด็กหนุ่มลองไปสืบข่าวดูถึงได้รู ้ว่าเขามีชื่อเสียง ไม่น้อย ได้ตาแหน่งฉวนหลูจากการสอบเคอจวี่ อีกทั้งเริ่นเซียงฉี่นี่ยัง มาจากตระกูลปัญญาชนที่มีชื่อเสียงในท้องถิ่นแห่งนี้ แต่เป็ นเพราะ อายุน้อยอารมณ์พลุ่งพล่าน ไม่ค่อยรู ้จักวางตัวจึงถูกทางฝั่งของกรม คลังไล่ให้มาอยู่ที่สานักกิจการองค์รัชทายาท นั่งเก้าอี้เย็นอยู่หลายปี คนที่สอบเคอจวี่รุ่นเดียวกันซึ่งในปีนั้นได้ผลคะแนนสู้เขาไม่ได้ ทุก วันนี้ต่างก็เจริญก้าวหน้ากันไปหมดแล้ว พวกพ่อค้าที่ตั้งแผงอยู่ที่นี่มี ข่าวสารที่ว่องไวอย่างมาก ต่างก็พูดกันว่าทุกวันนี้บุคคลส าคัญอันดับ สองของสานักกิจการองค์รัชทายาทก็คือคนที่สอบได้จิ้นซื่อระดับสอง ที่สอบในปีเดียวกันกับเริ่นเซียงฉี่ซึ่งลาดับค่อนไปทางท้าย มาจาก ตระกูลยากจนชาติก าเนิดขาวสะอาด ทุกวันนี้กลับกลายเป็ นนาแซง หน้าเขาไปได้แล้ว เด็กหนุ่มรองเท้าสานจึงถามอย่างใคร่รู ้ว่าต าแหน่ง

่

ชิงจี้หลางนี้ไม่ได้ใหญ่สักหน่อย ทาไมถึงเข้าร่วมการประชุมเข้าได้ พวกพ่อค้าหัวเราะก๊าก ย้อนถามว่าเจ้าไม่เห็นหรอกหรือว่าทิศทางที่ รถม้าของชิงจี้หลางผู้นี้เคลื่อนไปไม่ถูกต้อง?

สานักกิจการองค์รัชทายาทที่ตั้งอยู่ริมลาคลองอวี้หลง ขุนนาง หลายคนที่เข้ากะดึกอ้าปากหาวติดๆ กัน เอาเรื่องน่าสนใจที่เกิดขึ้น ในส านักขุนฟางซ ้ายขวาหรือไม่ก็ในกองต าราช่วงเวลาอันใกล้นี้มา เอ่ยสัพยอกกันเพื่อทาให้กระปรี้กระเปร่า ขับไล่ความง่วงงุนออกไป

ในกาน้าชาของขุนนางหลายคนของสานักขุนฟางฝ่ ายขวาจะใส่ เหล้าเอาไว้ ต่างคนต่างรู ้กันอยู่ในใจโดยไม่มีใครพูดออกมา จิบหนึ่ง คาแล้วพูดจาโอ้อวดพร่าวาจาสวยหรู บอกว่านั่นคือยุทธศาสตร ์ของ ชาติ ที่ขาดอยู่นั้นมิใช่สติปัญญาหรือความสามารถ แต่เป็ นเพียง ต าแหน่งขุนนาง

เมื่อเทียบกับกองงานอื่นๆ กองตาราถือว่าว่างงานที่สุดแล้ว พวก เขาก าลังคุยกันว่าช่วงนี้ใต้เท้าคนใดของที่ว่าการแห่งใดการาบม้า พยศตัวงามตัวใดได้ ทายาทรุ่นหลังของขุนนางผู้สร ้างคุณูปการคน ใดต่อยตีกับลูกหลานขุนนางคนใดในสถานที่ใด ใครซื้อเรือนหลัง ใหญ่ไว้ที่ไหน ซื้อตาราที่มีเพียงเล่มเดียวเล่มไหน หรือซื้ออักษรภาพ ผลงานแท้จริงของใคร

ดูท่ารัชทายาทแคว้นชิงซิ่งน่าจะเลี้ยงดูเหล่าผู้สูงศักดิ์ร่ารวยที่ ช่วยเป็ นห่วงบ้านเมืองเป็ นห่วงปวงประชาไว้กลุ่มใหญ่ รอแค่ให้เจ้า

่

หลิ่วอวี้ขึ้นครองราชย์ก็จะสามารถแสดงฝีมือทาตามอุดมการณ์ได้ อย่างเต็มที่แล้ว?

เด็กหนุ่มสวมรองเท้าสานที่บนหน้าผากแปะแผ่นยันต์เดินลอด ผ่านระเบียงของที่ว่าการต่างๆ ไปทั้งอย่างนี้ เขาเดินอาดๆ เหมือนเข้า สู่ดินแดนไร ้ผู้คน บางครั้งก็เป่าแผ่นยันต์ที่แปะไว้เบาๆ ให้มันลอยขยับ ขึ้นๆ ลงๆ

ในวังหลวง ฮ่องเต้ผู้เฒ่าหลิ่วเหอเรียกขุนนางคนสาคัญของราช ส านักสิบกว่าคนมารัชทายาทหลิ่วอวี้และเฉิงเฉียนเจินเหรินผู้พิทักษ์ แคว้นที่เป็ นเจ้าประมุขพรรคจินแชวคนปัจจุบัน คืนนี้ก็มาเข้าร่วมการ ประชุมด้วย

เพราะถึงอย่างไรบุคคลที่อยู่ใกล้สุดขอบฟ้ า สูงเหนือชั้นเมฆ เช่นนั้นก็จะมาเยือนที่แคว้น พวกเขาจะไม่ใส่ใจไม่ได้ รายละเอียดทุก อย่างล้วนต้องมีการทบทวนซ้ากันหลายครั้งจะปล่อยให้เกิดช่องโหว่ แม้เพียงนิดไม่ได้ ชอบดื่มเหล้าตระกูลเซียนอะไร ควรจะเลือกผลไม้ ตามฤดูกาลและขนมขึ้นชื่ออย่างไร รูปแบบของเก้าอี้และโต๊ะ การ เลือกของโบราณและต าราอักษรภาพมาตกแต่งในห้อง ควรจะวาง เอาไว้ตาแหน่งใดบ้าง เป็ นต้น เรื่องพวกนี้ล้วนมีความรู ้ซ่อนอยู่ นี่ทาง ฝั่งกรมพิธีการก็เพิ่งจะปรึกษากันจนได้แผนการขั้นต้นออกมา บอก ว่าหลังจากเจ้าขุนเขาเฉินมาถึงแคว้นชิงซิ่งแล้ว สถานที่ที่จะเข้าพัก ตอนนี้ที่ว่าการกรมพิธีการมีตัวเลือกไว้สามที่ เรือนพักแขกแห่งหนึ่ง ที่อยู่ในนามของศาลหงหลู โรงเตี้ยมตระกูลเซียนในเมืองที่มีชื่อว่า

่

หอซงเทา ยอดเขาฉุยชิงของพรรคจินแชว ทั้งสามสถานที่นี้ล้วนมี ข้อดี หากเลือกเรือนพักแขกของศาลหงหลู ข้อดีก็คือราชส านัก สามารถควบคุมรายละเอียดทั้งหมดได้ข้อเสียก็คือ…ไม่มีกลิ่นอาย เซียนมากพอ จะดูแร ้นแค้นเกินไป กังวลว่าเจ้าขุนเขาเฉินจะเข้าใจ ผิดคิดว่าแคว้นชิงซิ่งของพวกเราไม่เก็บไปใส่ใจมากพอ ท าการ ต้อนรับอย่างขอไปทีเท่านั้น ตาแหน่งทางภูมิศาสตร ์ของหอซงเทาดี อีกทั้งยังอยู่ในเมืองหลวง แต่ราชสานักต้องมีการก่อสร ้างครั้งใหญ่ เพื่อสร ้างจวนเซียนแห่งหนึ่งขึ้นมาชั่วคราว ทางฝั่งของกรมโยธาได้ เตรียมวัตถุดิบบนภูเขาที่เพียงพอเอาไว้แล้ว แทบจะเท่ากับว่า “ย้าย เอา” ต าหนักตระกูลเซียนแห่งหนึ่งมา แต่นี่ต้องมีการต่อรองราคากับ หอซงเทา ทางฝั่งของกรมคลังได้อนุมัติเงินเทพเซียนก้อนใหญ่มาให้ ก้อนหนึ่งโดยเฉพาะ รอแค่ให้ฮ่องเต้ออกคาสั่ง ‘ก่อสร ้าง” เท่านั้น หากจะบอกว่าเลือกพรรคจินแซวก็สามารถลดทอนงานมากมาย อย่างการควบคุมที่เข้มงวดรอบจวนเซียนที่มีปราณวิญญาณเปี่ยม ล้น ปัญหาเพียงหนึ่งเดียวก็คืออยู่ห่างจากเมืองหลวงมากเกินไป และ เห็นได้ชัดว่าฮ่องเต้หวังว่าจะสามารถอาศัยโอกาสล้าค่าที่พันปีก็ยาก จะพานพบครั้งนี้มาให้รัชทายาทหลิ่วอวี้ได้ใกล้ชิดกับเจ้าขุนเขาเฉิน ที่มาจากสายเหวินเซิ่งผู้นั้นให้มากหากทั้งสองฝ่ ายนิสัยเข้ากันได้ดี พูดคุยกันถูกคอ นี่ก็เท่ากับว่าโชคชะตาแคว้นของสกุลหลิ่วจะได้นอน หนุนหมอนสูงอย่างไร ้กังวลไปร ้อยปีพันปีแล้วจริงๆ

่

เป็ นเหตุให้ส่วนลึกในใจของฮ่องเต้ยังคงเอนเอียงอยากให้เลือกที่ พักของเจ้าขุนเขาเฉินเป็ นหอซงเทามากกว่า

เจ้ากรมอาญาเอ่ยเสียงเบาว่า “ฝ่ าบาท ทางฝั่งของกองทหารม้า ห้านครเพิ่งจะได้รับข่าวว่ากลุ่มของจางฉงเร่งรุดเดินทางไปถึงหอซง เทาในคืนนี้ เพราะมีกฎระเบียบอยู่ ผู้ถวายงานในกรมของกระหม่อม จึงไม่ได้ตามไปตรวจสอบว่าพวกเขาไปพบใคร”

หลิ่วเหอยิ้มเอ่ย “ดูจากรายงาน กว่าเหรินได้ยินมาว่าเถ้าแก่ที่อยู่ เบื้องหลังโรงเตี้ยมบนภูเขาอย่างหอซงเทานี้แซ่ต่ง? หากนับกันดูจริงๆ เถ้าแก่ต่งก็เป็ นคนบ้านเดียวกับเจ้าขุนเขาเฉิน”

เฉิงเฉียนพยักหน้า “ต่งสุ่ยจิงที่มีฉายาว่าต่งครึ่งทวีปผู้นี้คือคนใน ท้องถิ่นของอาเภอไหวหวงหลงโจวเหมือนกับเจ้าขุนเขาเฉิน”

หลิ่วเหอถอนหายใจ “ถ้าสวรรค์หลีจูช่างเป็ นสถานที่มังกรซ่อน พยัคฆ์หมอบจริงๆ คนรุ่นเยาว์ก็มีแต่พวกที่โดดเด่น”

สิบคนรุ่นเยาว์ของแจกันสมบัติทวีปที่ถูกคัดเลือกออกมาในปีนั้น นอกจากหม่าขู่เสวียนที่อยู่อันดับหนึ่งแล้วก็ยังมีเซี่ยหลิงแห่งส านัก กระบี่หลงเฉวียน ดูเหมือนว่าเขียนกระบี่หญิงที่ชื่อว่าสุยโย่วเปียนก็ เป็ นผู้ฝึกตนท าเนียบของภูเขาลั่วพั่วด้วย เกี่ยวกับชาติกาเนิดของสุย โย่วเปี ยน จนถึงทุกวันนี้ผู้คนก็ยังพากันพูดไปหลากหลาย ไม่มี ข้อสรุปที่แน่ชัด อันที่จริงผู้ฝึกลมปราณบนภูเขาทั่วทั้งแจกันสมบัติ ทวีปต่างก็รู ้กันดีอยู่แก่ใจว่า หากไม่เป็ นเพราะสาเหตุบางอย่าง ถ้า

่

รวมอิ่นกวานหนุ่มที่เลื่อนขั้นติดอันดับสิบคนรุ่นเยาว์ของหลายใต้ หล้ามานานแล้วผู้นั้น รวมไปถึงหลิวเสี้ยนหยางเจ้าสานักของสานัก กระบี่หลงเฉวียนคนปัจจุบันเข้าไปด้วย และยังมีกู้ช่านลูกศิษย์ผู้สืบ ทอดของเจิ้งจวีจงแห่งนครจักรพรรดิขาว คนรุ่นเยาว์สิบคนของแจกัน สมบัติทวีป หากพูดถึงแค่ภูมิลาเนาอย่างเดียว ไม่ว่าตอนนี้พื้นที่ ประกอบพิธีกรรมจะอยู่ที่ไหน แต่ผู้ฝึกตนรุ่นเยาว์ของถ้าสวรรค์หลีจูก็ สามารถยึดครองแผ่นดินครึ่งหนึ่งไปได้เลย

เจินเหรินผู้พิทักษ์แคว้นที่มีรูปโฉมเป็ นเด็กน้อยยิ้มบางๆ เอ่ยว่า “จ าต้องยอมรับว่าความรุ่งโรจน์ของโชคชะตาในหลงโจวเป็ นอันดับ หนึ่งของใต้หล้าไพศาลจริงๆ”

เจ้ากรมผู้เฒ่าของกรมกลาโหมถามอย่างประหลาดใจว่า “ซ่งมู่ลั่วอ๋องแห่งต้าหลี หวังจูสุ่ยจวินแห่งมหาสมุทรบูรพา กับเจ้า ขุนเขาเฉิน และยังมีกู้ช่าน ปีนั้นพวกเขาอาศัยอยู่ในตรอกเดียวกัน หรือ? ตลอดทั้งปีก็ไม่ใช่ว่าได้พบหน้ากันบ่อยๆ ต่อให้ไม่เงยหน้าเห็น ก็ต้องก้มหน้าไปเห็นกันอยู่ดี?”

เฉิงเฉียนพยักหน้า “ตรอกเล็กเส้นนั้นมีชื่อว่าตรอกหนีผิง ดู เหมือนว่าภูมิล าเนาของเฉาซีเซียนกระบี่แห่งทักษินาตยทวีปก็อยู่ใน ตรอกเล็กนี้ด้วย แต่เซียนกระบี่ผู้เฒ่าเฉาออกจากบ้านเกิดไปนาน มากแล้ว”

เจ้ากรมผู้เฒ่าอัดอั้นอยู่นานกว่าจะเอ่ยคาวิจารณ์สองคาที่กระชับ เรียบง่ายออกมาได้ว่า “น่ากลัว”

่

หากเปลี่ยนมาเป็ นเขา สมมติว่าตัวเองล่วงรู ้เหตุการณ์ล่วงหน้า รู ้ ถึงผลส าเร็จของคนเหล่านี้มาล่วงหน้าแล้ว เมื่อยี่สิบสามสิบปีก่อน ตอนที่ถ้าสวรรค์หลีจูเพิ่งจะเปิดประตูและร่างกายของตนยังคงแข็งแรง ดีอยู่ หากไปที่ตรอกหนีผิงจะไม่อกสั่นขวัญผวา สองขาสั่นเทาเลย หรือ? จะจินตนาการได้หรือว่าเด็กหนุ่มที่เป็ นลูกศิษย์อยู่ในเตาเผาก็ คืออิ่นกวานคนสุดท้ายของกาแพงเมืองปราณกระบี่ในอนาคต? เจอ หน้ากันในตรอกเล็กควรจะทักทายอีกฝ่ ายอย่างไร? เด็กสาวผู้หนึ่งที่ อาจจะหิ้วถังน้าออกจากบ่อโซ่เหล็กกลับเข้ามาในตรอกก็คือมังกรที่ แท้จริงเพียงหนึ่งเดียวบนโลกในยุคหลัง ต้องเผชิญหน้ากับปี ศาจ ใหญ่ราชาบนบัลลังก ์สองตนเพียงลาพังในศึกที่นครมังกรเฒ่า สุดท้ายศาลบุ๋นตัดสินใจให้นางเป็ นผู้ควบคุมโชคชะตาน้าของ มหาสมุทรบูรพา? ในเมื่อต่างก็พูดกันว่าญาติห่างไกลไม่สู้เพื่อนบ้าน ใกล้ชิด ก็แค่ไม่รู ้ว่ากู้ช่านที่ได้ฉายาว่า ‘คนวิกลจริต” กับซ่งมู่อ๋องเจ้า เมืองที่กุมอานาจมากที่สุดของราชสานักต้าหลี ในอดีตความสัมพันธ ์ ของพวกเขาเป็ นอย่างไร ปรองดองกันดีหรือไม่?