Taming Master - ตอนที่ 113

“ไม่สิ การฟาร์มที่สุดยอดประเภทนี้มีอยู่ด้วยหรอ?”

อารมณ์ดีที่เอียนมีเมื่อเขาเริ่มเควสต์เปลี่ยนอาชีพ อาชีพการสร้างลับอย่างสมบูรณ์

เอียนเท่านั้นที่ล่าอย่างขยันขันแข็งด้วยตาที่โหลๆ ก่อนที่เขาจะรู้ตัว!

ไม่สิ มากกว่าการล่า มันเป็นสถานการณ์ที่การจับไม่สิ้นสุดที่เหมาะที่จะพูดแบบนั้นมากกว่า

‘มันเป็นความโล่งใจที่ฉันไม่มีขีดจำกัดในการจับต้องขอบคุณเครื่องประดับศีรษะของฉัน ถ้ามันเป็นซัมมอนเนอร์ปกติ พวกเขาจะต้องกลับและออกจากหมู่บ้านทุกครั้งเมื่อค่าความเป็นผู้นำของพวกเข้าเต็ม?”

เนื้อหาแรกของเควสต์การเปลี่ยนอาชีพเป็นภารกิจรวบรวมลูกแก้วจิตวิญญาณสีขาว 100 ลูก

ลูกแก้วจิตวิญญาณสีขาวเหล่านี้สามารถรับได้โดยการจับมอนสเตอร์ระดับ Common และพาพวกมันไปหาแดมชอนเพื่อให้มันกลายเป็นลูกแก้วจิตวิญญาณ แต่ไม่ว่าความน่าทึ่งของมอนสเตอร์ระดับ Common จะเป็นอย่างไร เอียนก็พยายามทำลายขีดจำกัดเพื่อจับพวกมัน 100 ตัว

ยิ่งกว่านั้น ในขณะที่เขาบอกว่ายิ่งเลเวลของมอนสเตอร์ที่จับสูงก็ยิ่งดีต่อตัวละครของเอียน เขาเลยไม่ต้องการจับมอนสเตอร์เลเวลต่ำ

นั่นเป็นเหตุผลที่มอนสเตอร์ที่เอียนอยู่ในช่วงของการจับเป็นมอนสเตอร์ที่ทางตอนเหนือในเลเวล 120 ต้นๆ ที่พวกมันอาศัยอยู่บริเวณรอบๆหมู่บ้านโอลิบัส!

เนื่องจากการจับมอนสเตอร์เลเวลสูงมันไม่ง่ายแม้เพียงแค่การล่าแบบปกติ นี่ไม่ใช่อย่างอื่นนอกจากการฟาร์มอย่างไม่น่าเชื่อ

“จับ!”

•         ท่านได้สำเร็จการจับ ‘ไอซ์โทลล์’

ขณะมองไปที่ไอซ์โทลล์ที่ถูกดูดเข้าไปในมือของเขา เอียนเช็ดเหงื่อที่หยดจากหน้าผาก

“ฟิ้ว… ทุกอย่างเกือบจะเสร็จแล้วใช่ไหม…?

เอียนเปิดรายการสัตว์เลี้ยงและนับจำนวนสัตว์ที่ถูกจับทีละตัว

หลังจากทำอย่างนั้น เขาส่ายหัวขณะถอนหายใจ

นี่เป็นเพราะภารกิจนี้ค่อนข้างยากแม้ว่าจะเป็นเอียนที่มั่นใจในการฟาร์ม เขาไม่ต้องการจะทำแบบนี้อีกเลย

‘มันไม่ใช่ว่าคุณจะแค่จับมอนสเตอร์เพื่อสิ่งนี้ แต่ฉันซื้อใจด้วยคำพูดของเขาแล้ว ตอนนี้ฉันกำลังรับกรรมใช่ไหม…?’

เอียนตั้งความกังวลที่ไม่รู้จักกลับคืนมาและกลับไปทีหมู่บ้าน

“โอเค เรากลับกันเลยมั้ย?”

เอียนใช้หินย้อนกลับและกลับไปที่หมู่บ้านโอลิบัส

ถึงกระนั้นเมื่อเขาฟาร์มเสร็จแล้ว เขาก็รู้สึกพึงพอใจ

‘อย่างน้อยมันเป็นเพราะความรู้สึกที่คุ้มค่าที่การฟาร์มมันสนุก’

หลังจากเอียนปลอบใจจิตใจและร่างกายที่อ่อนล้าของเขาด้วยเหตุผลอันชอบธรรม เขาก็ไปหาแดมชอน

และหลังจากที่เจอเอียนที่กลับมาแล้ว แดมชอนถามด้วยสีหน้าแปลกๆ

“ไม่ ทำไมเจ้าไปนานจังล่ะ?”

เมื่อปฏิกิริยาที่คาดไม่ถึง เอียนแสดงอาการงุนงง

“ขอโทษนะครับ?”

‘ไม่สิ เขาคาดหวังว่าฉันจะทำมันเร็วกว่านี้ได้ยังไง? ถ้าฉันใช้เวลาสองวันในการจับ 100 ตัว นั่นก็เร็วแล้ว!’

อย่างไรก็ตาม นั่นเป็นการเข้าใจผิดของเอียน

เนื่องจากแดมชอนไม่ทราบว่าเอียนมีสิ่งประดิษฐ์ที่กำจัดข้อจำกัดในการจับ เขาจึงคิดว่าเขากลับมาหลังจากจับได้ประมาณ 5-6 ตัวอย่างมาก

อย่างไรก็ตามไม่ว่าเขาจะรอนานแค่ไหนเขาก็ไม่กลับมา ดังนั้นเขาจึงคิดว่ามันแปลก

“เจ้าจับมาได้กี่ตัวล่ะ?”

“คุณหมายความว่ายังไงว่ากี่ตัว เห็นได้ชัดว่าผมจับมา 100 ตัว”

“…?”

เอียนยกเลิกการอัญเชิญของไลและบุ๊กค์ก่อนรวมถึงพินที่ถูกอัญเชิญทั้งหมดและส่งพวกเขากลับไป

และเขาเริ่มดึงมอนสเตอร์ของพื้นที่ภาคเหนือที่เขาจับได้ตามลำดับ

•         ท่านได้อัญเชิญสัตว์เลี้ยง ‘ไอซ์โทลล์’
•         ท่านได้อัญเชิญสัตว์เลี้ยง ‘เยติ’
•         ท่านไม่สามารถอัญเชิญสัตว์เลี้ยงได้มากกว่านี้เมื่อท่านขาดค่าความเป็นผู้นำ

เมื่อเขาดึงออกมาประมาณ 20 ตัวข้อความบอกว่าเขาขาดค่าความเป็นผู้นำโผล่ขึ้นมาและแดมชอนพยักหน้าขณะที่เขาพูด

“ค่าความเป็นผู้นำของเจ้าสูงอย่างมาก ที่สามารถจับมอนสเตอร์ 20 ตัวที่เลเวลมากกว่า 120… ไม่น่าแปลกใจที่เจ้าใช้เวลาอย่างมาก”

แดมชอนซึ่งพูดเสร็จ ดูดซับจิตวิญญาณของมอนสเตอร์ที่เอียนดึงออกมาทีละตัวและเริ่มเปลี่ยนพวกมันเป็นลูกแก้วจิตวิญญาณ

และเมื่อใดก็ตามที่แดมชอนเอาไปตัวหนึ่ง เอียนก็อัญเชิญทีละตัวอย่างต่อเนื่อง

“โอ้โห?”

เมื่อสัตว์เลี้ยงตัวใหม่ถูกอัญเชิญอย่างต่อเนื่องจากมือของเอียน แดมชอนซึ่งตาเบิกโพลง ดูราวกับว่าเขากำลังคาดหวังคำอธิบายบางอย่าง แต่เมื่อเอียนทำเป็นไม่สนใจและเขาพูดกลบเกลื่อน

“ผมมีสิ่งประดิษฐ์ ดังนั้นผมจึงไม่มีข้อจำกัดในการจับ”

“ขะ ข้าเข้าใจแล้ว”

เมื่อประมาณ 30 นาทีผ่านไป มอนสเตอร์ทั้งหมดที่เอียนจับมาได้กลายเป็นลูกแก้วจิตวิญญาณและเก็บไวเในตระกร้าของแดมชอน

เมื่อภารกิจเสร็จสิ้น แดมชอนแสดงอาการพึงพอใจ

“ดีมาก พวกมันเป็นจิตวิญญาณที่มีคุณภาพดีอย่างไม่น่าเชื่อ ถ้าในกรณีนี้ เจ้าจะสามารถทำเครื่องรางได้ค่อนข้างดีเลยล่ะ”

ตามด้วยคำพูดของแดมชอน ข้อความของระบบโผล่ขึ้นต่อหน้าของเอียน

กริ๊ง-

•         ท่านได้สำเร็จเควสต์ ‘รวบรวมลูกแก้วจิตวิญญาณ’
•         ท่านได้รับสกิล ‘ผนึกจิตวิญญาณ’

*ผนึกจิตวิญญาณ

ประเภท – สกิลใช้งาน

เลเวลสกิล – เลเวล 0

ความชำนาญ – 0%

ดูดซับมานา – ไม่มี

วิญญาณของสัตว์เลี้ยงที่ถูกจับนั้นจะถูกผนึกและเปลี่ยนเป็น ‘ลูกแก้วจิตวิญญาณ’

ขึ้นอยู่กับระดับของสัตว์เลี้ยงที่จะเปลี่ยนเป็นวัตถุดิบ สีของลูกแก้วจิตวิญญาณจะถูกตัดสินและขึ้นอยู่กับความสามารถของมัน ปริมาณของเวทย์มนตร์ที่อยู่ภายในลูกแก้วนั้นจะถูกตัดสินเช่นกัน

*สัตว์เลี้ยงที่กลายเป็นลูกแก้วจะไม่สามารถเรียกคืนได้

*ลูกแก้วจิตวิญญาณเป็นวัตถุดิบพื้นฐานสำหรับสกิลการสร้างของนักพยากรณ์ทั้งหมด

*ใช้สกิล ‘เสริมกำลังจิตวิญญาณ’ ลูกแก้วจะสามารถเสริมให้อยู่ในระดับที่สูงขึ้น

เอียนที่อ่านข้อมูลสกิลทั้งหมดได้แสดงออกด้วยความสับสน

‘ถ้าฉันผนึกมอนสเตอร์ระดับ Rare หรือระดับ Unique แล้วลูกแก้วจะเป็นสีเขียวหรือสีน้ำเงินออกมาหรอ? นอกจากนี้สกิลเสริมกำลังวิญญาณอะไรวะเนี่ย เขาอาจจะบอกให้ฉันรู้ตอนนี้เลยใช่มั้ย?’

และนั่นเอง

ราวกับเขาอ่านความคิดของเอียน แดมชอนพูดต่อ

“เอาล่ะ เนื่องจากเจ้าเรียนว่าจะผนึกจิตวิญญาณยังไงแล้วตอนนี้ ข้าจะสอนเจ้าเกี่ยวกับการเสริมกำลังวิญญาณ”

“ครับ”

แดมชอนพูดต่อ

“ดูมือข้าดีๆ เนื่องจากข้าจะไม่แสดงให้เจ้าเห็นเป็นครั้งที่สอง”

เมื่อเขาพูดจบ เมื่อของเขาเริ่มขยับอย่างช้าๆ

แสงสีขาวส่องที่ปลายนิ้วของเขา

เอียนจ้องมองปลายนิ้วของแดมชอนด้วยมือทั้งสองแล้วขยับตาม

‘เขากำลังทำอะไรน่ะ?’

รัศมีของแสงที่เหลืออยู่หลังจากมือของแดมชอนขยับออกมาเป็นลวดลายที่ซับซ้อนและวาดอยู่บนอากาศ

และเมื่อรูปแบบเสร็จสมบูรณ์แล้ว ลูกแก้วจิตวิญญาณจะถูกนำเข้าไปอยู่ที่มุมทั้งห้าของรูปแบบ ราวกับว่ามันกำลังถูกดูดเข้ามา

‘ไม่มีทางที่ฉันจะต้องวาดมันออกมาด้วยตัวเองตอนนี้และทำอย่างนั้นใช่ไหม?’

นับตั้งแต่เขายังเด็ก เอียนไม่มีความคล่องแคล่วด้านนี้

ในช่วงเวลาศิลปะในโรงเรียนมัธยมเมื่อใดก็ตามที่เขาวาด เขาจะสร้างสิ่งมีชีวิตที่แปลกประหลาดซึ่งเป็นรูปแบบที่ไม่รู้จัก ดังนั้นจึงไม่มีทางที่เขาจะสามารถวาดรูปแบบที่ซับซ้อนเช่นนี้ได้อย่างแน่นอน

ขณะที่เขาเหงื่อไหลออกมา แดมชอนเข้าหาเขาหลังจากเสร็จสิ้นการเสริมกำลังจิตวิญญาณก่อนที่เอียนจะรู้สึกตัว

“เจ้าคิดว่ายังไง จะลองสักหน่อยมั้ย? แน่นอน มันไม่ง่ายหรอก”

เอียนกลืนน้ำลายก่อนเขาจะรู้สึกตัว

‘ไม่นะ เขาคาดหวังให้ฉันทำสิ่งที่ซับซ้อนอีกครั้งได้ยังไง? ฉันจำอะไรไม่ได้เลย…’

ในขณะที่เอียนรู้สึกสับสนเพราะเขาไม่รู้ว่าจะทำอะไรและลังเล ทันใดนั้นแสงสีขาวก็เริ่มเปล่งประกายจากปลายนิ้วของเขา

‘เอ่อ… เอ่อ?’

และเช่นเดียวกับสถานการณ์เมื่อเขาได้รับฉายาขุนนางของเขาต่อหน้าราชา ไม่ใช่ว่าร่างของเขาขยับด้วยตัวเองหรอ!?

มือของเขาแสดงรูปแบบตามที่แดมชอนเพิ่งแสดงให้เขาเห็นเมื่อไม่นานมานี้

เอียนก็สามารถถอนหายใจด้วยความโล่งใจเป็นครั้งแรก

‘ฟิ้ว… โล่งอกจัง ฉันกำลังจะยอมแพ้ในการทำเควสต์เมื่อผ่านไปครึ่งทางแล้ว’

ไม่ว่าจะด้วยวิธีใดมือของเอียนผู้ได้รับความช่วยเหลือจากระบบ ได้ทำรูปแบบให้เสร็จสมบูรณ์และแดมชอนซึ่งกำลังเฝ้าดูอยู่ปรบมือด้วยความประหลาดใจ

“โฮะ โฮะ… เป็นเรื่องที่น่าแปลกใจมากที่สิ่งนี้ให้สำเร็จได้ทันที! มันน่าประหลาดใจจริงๆ!”

และข้อความระบบโผล่ขึ้นมาต่อหน้าเอียน

กริ๊ง-

•         ท่านได้สำเร็จเควสต์ ‘วาดรูปแบบเสริมกำลัง’

เอียนที่เห็นข้อความได้พึมพัมในใจ

‘ฉันไม่ได้ทำอะไรเลยครั้งนี้… ดี ถึงอย่างนั้นมันก็ดี’

และข้อความที่แจ้งเตือนเขาที่เขาได้เรียนรู้สกิลปรากฎขึ้น

•       ท่านได้รับสกิล ‘เสริมกำลังจิตวิญญาณ’

*เสริมกำลังจิตวิญญาณ

ประเภท – สกิลใช้งาน

เลเวลสกิล – เลเวล 0

ความชำนาญ – 0%

การดูดซับมานา – ไม่มี

อย่างน้อยสองลูกและสูงสุดห้าลูกแก้วจิตวิญญาณนำมารวมกันเพื่อเสริมให้เป็นลูกแก้วจิตวิญญาณระดับสูงหนึ่งลูก

ยิ่งความเชี่ยวชาญสูงขึ้นโอกาสที่จะล้มเหลวในการเสริมกำลังจะลดลงและโอกาสสำหรับลูกแก้วจิตวิญญาณที่มีระดับที่สูงกว่าและอีกระดับหนึ่งเวทจิตวิญญาณจะปรากฎเพิ่มขึ้น

*ถ้าเสริมกำลังล้มเหลว ลูกแก้วจิตวิญญาณทั้งหมดที่ถูกใช้จะหายไป

และลูกแก้วจิตวิญญาณที่เสร็จสมบูรณ์ที่ทำมาจากมือของเอียนตอนนี้หล่นลงมาทั้งหมดหนึ่งลูก

เอียนจ้องที่มันอย่างสงสัย

‘โอ้…มันเป็นลูกแก้วสีขาว แต่หลังจากเสริมกำลังมันมันก็เปลี่ยนเป็นลูกแก้วสีฟ้า’

เขาสำเร็จในการเพิ่มระดับของมัน

ต่อเอียนซึ่งจ้องมองลูกแก้วรอบๆด้วยความสงสัย แดมชอนพูดด้วยเสียงที่น่าพอใจ

“ทำได้ดีเอียน เจ้าเป็นซัมมอนเนอร์ที่โดดเด่นกว่าที่ข้าคิดไว้มาก”

ในทางกลับกันเอียนคิดว่ามันเป็นความโล่งใจเมื่อเควสต์เปลี่ยนอาชีพเสร็จง่ายกว่าสิ่งที่เขาคาดไว้

‘แน่นอน การจับนั้นไม่ใช่เรื่องง่าย แต่…’

“ขอบคุณครับแดมชอน ผมรู้สึกว่าผมได้รับความสามารถที่ยอดเยี่ยม”

“ยิ่งเจ้าคิดอย่างนั้น ข้าก็ยิ่งขอบคุณ”

“ตอนนี้ผมควรทำอะไรต่อครับ?”

เมื่อท่าทางของเอียนเต็มไปด้วยความตั้งใจ แดมชอนยิ้มเมื่อเขาตอบ

“ถ้ามันเป็นเช่นนี้ เจ้าจะต้องปฏิบัติตามพื้นฐานทั้งหมดเพื่อกลายเป็นนักพยากรณ์ ขอแสดงความยิมดีด้วยเอียน เจ้าได้รับสิทธิ์ในการเป็นนักพยากรณ์”

และข้อความระบบเริ่มโผล่ขึ้นมาต่อหน้าเอียน

•       ท่านได้สำเร็จในการเป็นคนแรกที่เปลี่ยนอาชีพเป็นอาชีพการสร้าง ‘นักพยากรณ์ (ผู้หยั่งรู้)’
•       ความสามารถใหม่ ‘ความคล่องแคล่ว’  ถูกสร้างขึ้น
•       ความสามารถใหม่ ‘โชค’ ถูกสร้างขึ้น
•       หน้าต่างสกิล ‘ระดับเริ่มต้นการสร้างเครื่องรางเลเวล 1 (ความชำนาญ 0%)’ ถูกสร้างขึ้น
•       หน้าต่างสกิล ‘ระดับเริ่มต้นรูปแบบคาถาการสร้างเลเวล 1 (ความชำนาญ 0%)’ ถูกสร้างขึ้น
•       ท่านได้เรียนรู้สกิลการใช้ขั้นพื้นฐาน ‘การสร้าง’
•       เมื่อท่านได้พบกับอาชีพลับ ‘นักพยากรณ์’ ความสามารถ ‘ความคล่องแคล่ว’ และ ‘โชค’ จะเพิ่มขึ้นอย่างละ 30 หน่วย

เมื่อเขาอ่านข้อความระบบลงมา เอียนเต็มไปด้วยความสุข

‘อ๊า ฉันไม่รู้จริงๆว่ามันคืออะไร… แต่การได้เห็นบางสิ่งที่ถูกสร้างขึ้นทำให้ฉันอารมณ์ดี’

อย่างไรก็ตาม นี่ยังไม่จบ

•         จากนี้ไป อาชีพกิลด์จะอนุญาตให้เปลี่ยนอาชีพเป็น ‘นักพยากรณ์’ จะถูกสร้างขึ้นในอาณาจักรลัสเปลและอาณาจักรไคม่อน
•         ซัมมอนเนอร์ทุกท่านของทวีปโคโรน่าจะสรรเสริญท่าน
•         ท่านได้รับชื่อเสียง 100,000 หน่วย
•         จากนี้ไป เมื่อใดก็ตามที่ท่านล่ามอนสเตอร์ ไอเทมพิเศษของสัตว์เลี้ยง ‘เครื่องราง’ และ ‘รูปแบบคาถา’ จะดรอปออกมา

“อุ้ย…”

หลังจากลืมความจริงที่ว่าแดมชอนอยู่ตรงหน้าเขา เอียนก็อุทานออกมา

มันเป็นสิ่งที่เขารู้สึกเมื่อใดก็ตามที่มีข้อความค้นพบครั้งแรกและรางวัลโผล่ขึ้นมา แต่เมื่อเขารู้สึกว่าเขาจะลงไปอยู่ในประวัติศาสตร์ของไคลัน เขารู้สึกดีอย่างไม่น่าเชื่อ

ต่อเอียนซึ่งกำลังตรวจสอบหน้าต่างสกิลที่เพิ่งสร้างขึ้นใหม่และความสามารถที่เกี่ยวข้องกับอาชีพด้วยการแสดงออกอย่างมีความสุข แดมชอนก็พูด

“ในการที่จะเป็นนักพยากรณ์ที่โดดเด่นต้องมีการทดลองและข้อผิดพลาดมากมายรวมถึงความพยายาม เจ้าสามารถสร้างเครื่องรางและรูปแบบคาถาของอันดับที่สูงกว่าได้ดีกว่าความสามารถของเจ้า ดังนั้นจงอดทนและทุ่มเทให้กับตัวเอง”

สำหรับเอียน คำที่ได้ยินที่ยาวๆนั้นถูกบีบอัดเป็นคำเดียว

‘ดังนั้น ไม่ใช่ว่าเขาบอกฉันว่าให้ฟาร์มอย่างขยันขันแข็งใช่ไหม?’

เอียนพยักหน้าด้วยการแสดงออกที่เอ่อล้นด้วยความมั่นใจ

“เมื่อพูดถึงการฟาร์ม ไม่สิ ความพยายามและความอดทน ผมมั่นใจ ไม่ต้องเป็นห่วงครับ”