Taming Master - ตอนที่ 125

ขณะที่เขาไปที่เมืองหลวงซึ่งถือจดหมายที่เขาได้รับจากอิคาเอล เขาก็สามารถเข้าไปได้โดยไม่ยาก

หลังจากตรวจสอบการเขียนของอิคาเอลที่พิมพ์อยู่ด้านนอกของตัวอักษรสีแดง เจ้าหน้าที่พระราชวังให้เอียนผ่านทันที

‘อิคาเอลและกริปเปอร์ทั้งสองนักเวทนี้ต้องมีอิทธิพลต่อตระกูลราชวงศ์อย่างมาก’

อย่างไรก็ตามเมื่อเข้าไปข้างในซีเรียก็ไม่สามารถไปต่อได้ ดังนั้นเอียนจึงได้พบกับราชาเพียงคนเดียว

และราชาซีเรียสต้อนรับเอียนอย่างอบอุ่น

“ท่านเอียน ไม่ได้พบกันนาน”

“เช่นกันครับ ท่านราชา”

“ใช่ แล้วเจ้านำจดหมายที่ท่านอิคาเอลส่งมางั้นรึ?”

“ครับ”

เมื่อซีเรียสยกมือ เฮลเลี่ยมซึ่งยืนอยู่ข้างราชาเข้าไปหาเอียนและนำจดหมายมา

และขณะที่มองไปยังซีเรียสซึ่งแกะจดหมายออกและอ่านมัน เอียนสะอึก

‘อะไรวะเนี่ย ทำไมท่าทางของราชากลับมาจริงจังอีกครั้ง? อะไรที่เขาวางแผนจะให้ฉันทำ…’

เขาคิดเอาเองว่าเควสต์จะไม่ใช่เรื่องง่าย แต่เมื่อเห็นการแสดงออกอย่างจริงจัง เขารู้สึกกังวลยิ่งกว่าอะไร

ด้วยเสียงเบาๆ ซีเรียสพึมพัม

“ข้าเข้าใจละ ดังนั้นเขาอยู่ในเกาะปาสคาล เจ้าพูดว่า…”

หลังจากอ่านจดหมายทั้งหมด ซีเรียสหันความสนใจไปหาเอียน

“ท่านเอียน”

“ครับท่านราชา”

“อย่างไรก็ตาม เจ้ารู้จักสถานที่ที่เรียกว่าเกาะปาสคาลที่อยู่ทางตะวันตกเฉียงใต้ไหม?”

“เกาะปาสคาลหรอครับ…”

เอียนคิดและพยายามนึกสถานที่ที่มีชื่อว่าหมุ่เกาะปาสคาล

‘เกาะหรอ? ฉันไม่คิดว่ามันจะเป็นสถานที่ที่มีชื่อเสียง…’

อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าเขาจะคิดสักเท่าไหร่ เขาก็ไม่เคยได้ยินชื่อสถานที่นั้นเลย

“ผมไม่แน่ใจครับท่านราชา”

และซีเรียสพูดต่อ

“ข้าเข้าใจแล้ว แต่อีกครั้งไม่ว่าคุณจะเป็นนักผจญภัยที่ยอดเยี่ยมแค่ไหนไม่มีทางที่เจ้าจะไปประเทศศัตรู”

เมื่อคำเหล่านั้น เอียนหายใจเข้าโดยไม่ได้ตั้งใจ

‘ประเทศศัตรู? เขากำลังบอกฉันว่ามันเป็นส่วนหนึ่งของประเทศศัตรูหรอ…? มันใช่ส่วนหนึ่งของอาณาจักรไคม่อนหรือป่าว?’

เอียนรีบเปิดแผนที่ไหล่ทวีปที่อยู่ด้านบนสุดของอินเทอร์เฟซของเขา

และเขาสามารถค้นพบที่ชื่อว่า ‘เกาะปาสคาล’ เหนื่อพื้นที่ของเกาะเล็กๆรวมกันไปทางชายฝั่งตะวันตกเฉียงใต้ของทวีปหรือกล่าวอีกนัยหนึ่งในทะเลทางใต้สุดของอาณาจักรไคม่อน

เอียนเริ่มกังวลมากขึ้น

นี่เป็นเพราะหากสัญชาติของเขาถูกค้นพบในขณะที่เขาอยู่ในประเทศศัตรูเขาอาจถูกแทงจนตายในไม่ช้า

เซรเรียสพูดต่อ

“เกาะปาสคาลประกอบด้วยหมู่เกาะต่างๆทั้งสิ้นสิบแปดเกาะและอิคาเอลกำลังพูดว่าเขาพบว่าในหมู่พวกมัน เกาะที่เรียกว่า ‘คุกปาสคาล’ ซึ่งเป็นคุกที่อาณาจักรไคม่อนสร้างขึ้น”

เอียนที่คิดไม่ออกว่าจะตอบอย่างไรฟังคำพูดของเขาอย่างเงียบๆ

“และมีนักโทษของสงครามคาลาเบียสเมื่อสิบปีที่แล้วซึ่งถูกขังอยู่ในสถานที่นั้นโดยคนของอาณาจักรไคม่อน”

คำว่าสงครามคาลาเบียสนั้นไม่คุ้นเคยเลย แต่อย่างใดเอียนมีลางสังหรณ์ว่าเขาจะได้รับเควสต์อะไร

‘นี่เป็นเควสต์สำหรับฉันที่จะไปช่วยนักโทษสงครามหรอ?’

ซีเรียสพูดต่อ

“คำพยากรณ์บอกว่าหมอกสีดำที่ถูกปกคลุมไว้รอบๆหุบเขาคาลาเบียสจะหายไป”

“หุบเขาคาลาเบียส…?”

เมื่อเอียนถาม ซีเรียสพยักหน้าและอธิบาย

“หุบเขาคาลาเบียสเป็นดินแดนแห่งความมืดที่ลึกลงไปอีกเล็กน้อยผ่านสกายไฮแลนด์ที่เจ้า เอียนไปเพื่อฟักไข่กริฟฟิน”

ทันทีที่เอียนได้ยิน มีอะไรบางอย่างที่เขาจำได้

‘อ่อ เขาต้องพูดถึงหุบเขาลึกที่แบ่งทวีปออกเป็นครึ่ง’

แต่แล้วคำถามก็เกิดขึ้น

‘บทบาทของหมอกดำมืดที่ปกคลุมเหนือหุบเขาคาลาเบียสน่าจะปิดกั้นเส้นทางที่เชื่อมต่อกับพื้นที่ส่วนกลางของทวีปซึ่งยังไม่เปิด… แต่มันไม่ได้ถูกยกขึ้นหรอ?’

ต่างจากความคิดที่สับสนของเอียน ซีเลียสพูดต่อไป

“ในขณะที่หมอกที่ปกคลุมเหนือหุบเขาคาลาเบียสถูกยกขึ้น เราอาจจะต้องทำสงครามกับอาณาจักรไคม่อนอีกครั้ง ก่อนหน้านั้นเราต้องเอานักโทษสงครามกลับมาไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น”

เฮลเลี่ยมที่ยืนอยู่ข้างเขาโดยไม่ได้พูด เสริมคำอธิบาย

“เราต้องช่วยอย่างน้อยที่สุดวอริเออร์ที่ชื่อว่า ‘ไคซาร์’ ท่านเอียน เขาเป็นหนึ่งในนักดาบที่แข็งแกร่งที่สุดที่เรามีในอาณาจักรลัสเปล ถ้าข้อมูลของอิคาเอลไม่ผิดเขาก็จะถูกคุมขังที่นั่น”

เอียนที่จัดการข้อมูลทั้งหมดที่เขาได้ยินจากซีเรียสและเฮลเลี่ยมในหัวของเขา พูดอย่างช้าๆ

“อย่างไรก็ตาม วันที่หมอกของหุบเขาคาลาเบียสจะหายไปตามคำทำนายวันไหนหรอครับ?”

เอียนถามโดยไม่ได้คาดหวัง แต่น่าประหลาดใจ ซีเรียสพยักหน้าและตอบกลับ

“มันน่าจะสองสัปดาห์ต่อจากนี้ ตามคำทำนายระบุว่าหมอกของหุบเขาคาลาเบียสจะหายไป”

จากนั้น เอียนรู้สึกถึงข้อมูลที่ลอยอยู่ในหัวของเขารวมด้วยกันเหมือนปริศนา

‘สองสัปดาห์ต่อจากนี้…! นั่นเป็นวันอัปเดตใหม่สำหรับอัปเดตครั้งใหญ่ ทวีปกลางจะเปิดขึ้น!’

เมื่อพบข้อมูลที่ไม่คาดคิด การแสดงออกของเอียนก็เปล่งประกายเล็กน้อย

‘เมื่อทวีปกลางเปิดขึ้น อาณาจักรไคม่อนและอาณาจักรลัสเปลจะเชื่อมถึงกัน… จากนั้นจะเป็นสงครามที่หลีกเลี่ยงไม่ได้’

เอียนซึ่งมีความรู้สึกว่าเขากำลังจะจัดการกับประเด็นสำคัญของการอัพเดทครั้งใหญ่รู้สึกยินดี

“อย่างไรก็ตามเอียน ข้าหวังว่าเจ้าจะไปที่เกาะปาสคาลและช่วยนักโทษ ว่ายังไงล่ะ เจ้าคิดว่าเจ้าจะทำมันได้ไหม?”

ตามคำพูดของซีเรียส หน้าต่างเควสต์โผล่ขึ้นมาต่อหน้าเอียน

กริ๊ง-

•         ช่วยนักโทษสงคราม

เร็วๆนี้ ราชาซีเรียสของอาณาจักรลัสเปลได้รับคำทำนายว่า ‘หมอกมืดของหุบเขาคาลาเบียส’ จะหายไป

หมอกสีดำเป็นข้อจำกัดที่เกิดขึ้นทันทีหลังจากมหาสงครามคาลาเบียสเมื่อประมาณ 10 ปีที่แล้วผ่านปรากฏการณ์เหนือธรรมชาติ

หากมีการยกเลิกข้อจำกัดนี้สงครามจะเกิดขึ้นอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ระหว่างสองอาณาจักรอีกครั้งและซีเลียสก็คาดหวังให้คุณช่วยเหลือนักโทษของอาณาจักรลัสเปลที่ถูกจับเป็นเชลยก่อนหน้านั้น

ในหมู่พวกเขานักดาบที่มีชื่อว่า ‘ไคซาร์’ มีความสำคัญอย่างยิ่งเนื่องจากเขาเป็นบุคคลที่ต้องการเพื่อนำอาณาจักรไปสู่ชัยชนะ

ภายในสองสัปดาห์ ช่วยนักโทษและกลับไปที่เมืองหลวงอย่างปลอดภัย

ระดับความยากเควสต์ : S

ข้อกำหนดเควสต์ : ผู้เล่นที่เป็นขุนนางของอาณาจักรลัสเปล

ผู้เล่นที่มีค่าความสัมพันธ์กับราชามากกว่า 500 หน่วย

เวลาจำกัด : 15 วัน (เวลาจำกัดในการช่วยนักโทษ)

รางวัล – คะแนนพิเศษ 2,000 หน่วย

เกียรติยศตระกูลราชวงศ์ (ขึ้นอยู่กับระดับการเคลียร์ จำนวนจะแตกต่างกันออกไป)

ชื่อเสียง (ขึ้นอยู่กับระดับการเคลียร์ จำนวนจะแตกต่างกันออกไป)

เอียนที่อ่านเนื้อหาทั้งหมดของ เควสต์แสดงสีหน้าแปลกๆหลังจากค้นพบคำศัพท์ใหม่

‘นอกเหนือจากสิ่งอื่นแล้ว คะแนนพิเศษคืออะไร?’

นี่เป็นเพราะเขาไม่เคยเห็นคำว่า ‘คะแนนพิเศษ’ ซึ่งเขียนไว้ในแท็บรางวัล

อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าจะได้รับรางวัลอะไรเขาวางแผนที่จะทำเควสต์ต่อไปไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เอียนจึงยอมรับเควสต์โดยไม่ลังเล

และถ้ามันเป็นเควสต์ระดับ S ที่เขาเคยเคลียร์มาก่อน เขามีความมั่นใจ

“ผมจะลองดูครับ ท่านราชา”

และเมื่อเอียนตกลง ซีเรียสแสดงท่าทางพึงพอใจเมื่อเขาพยักหน้า

“เป็นไปตามที่คาด ถ้ามันเป็นเจ้าท่านเอียน ข้าคิดว่าเจ้าจะไม่ล้มเหลวในการตอบสนองสิ่งที่ข้าคาดไว้”

ซีเรียสซึ่งหันความสนใจไปหาเฮลเลี่ยม พูดต่อ

“เฮลเลี่ยม โปรดให้เรือเกลเลี่ยนสามลำแก่ท่านเอียน”

เรือ ‘เกลเลี่ยน’ เป็นเรือขนาดใหญ่ที่มีดาดฟ้า 3-4 ชั้นที่เกิดจาก ‘กาเลีย’ ซึ่งมีการใช้งานในทะเลเมดิเตอร์เรเนียนในยุคกลาง

และมันเป็นเรือรบที่สร้างกองกำลังหลักของกองทัพเรือของอาณาจักรลัสเปล

เฮลเลี่ยมตอบด้วยเสียงที่แสดงถึงระเบียบวินัย

“รับทราบครับ ท่านราชา”

* * *

“มาทางนี้ครับ บารอนเอียน”

อีสลันเมืองริมทะเลทางใต้สุดของอาณาจักรลัสเปล

เอียนซึ่งมาถึงสถานที่แห่งนี้ทันทีผ่านการวาร์ปจากในเมืองหลวง แสดงออกอย่างงุนงง

‘อะไรวะเนี่ย มันเป็นไปได้ที่จะเคลื่อนย้ายแบบนี้ด้วยหรอ?’

นี่เป็นเพราะนักเวทของตระกูลราชวงศ์ใช้การเคลื่อนย้ายมวลสารและเคลื่อนย้ายเอียนทันที

หลังจากได้ยินว่าเขาจะต้องไปทางตอนใต้สุดของทวีปเพื่อขึ้นเรือเอียนซึ่งคิดว่ามันต้องใช้เวลาค่อนข้างนานจึงแสดงความพึงพอใจ

‘เวลาที่ฉันจะใช้เวลาไปไหนมาไหนเป็นสิ่งที่สิ้นเปลืองมากที่สุด แต่นี่เป็นการโล่งอก’

คนที่นำทางเอียนเป็นอัศวินระดับสูงของผู้ปกป้องราชวงศ์ของตระกูลราชวงศ์ที่เฮลเลี่ยมจัดหาให้

เขาชื่อว่าพอลลีน

เขาเกือบจะเลเวล 170

หลังจากตรวจสอบเลเวลของเขา เอียนก็ประหลาดใจ

‘ฉันควรไปกับเขา…’

ด้วยเสียงใสๆ เอียนเข้าร่วมสนทนากับพอลลีน

“มีเมืองเช่นนี้ด้วยหรอเนี่ย มันเป็นครั้งแรกที่ผมได้เห็นมัน”

เมื่อคำเหล่านั้น พอลลีนแสดงอาการงุนงงเมื่อเขาถามกลับ

“นายบอกว่านี่เป็นครั้งแรกที่นายมาที่นี่หรอ? มันเป็นหนึ่งในเมืองที่มีชื่อเสียงที่สุดในทางตะวันตกของอาณาจักรเลยนะ”

เอียนแสดงอาการเขินอาย

“อ่อ มันต้องเป็นเพราะว่าผมมักจะไปตะวันออกหรือทางเหนือน่ะครับ”

โชคดีที่เวลาที่น่าอึดอัดใจ (?) ระหว่างทั้งสองคนนั้นไม่นานนัก

นี่เป็นเพราะท่าเรือที่กองทัพของอาณาจักรถูกส่งไปประจำการอยู่ไม่ไกลจากที่ที่พวกเขาถูกวาร์ปมา

ดูเหมือนว่าราชาทรงติดต่อกับพวกเขาแล้ว เนื่องจากเรือทั้งสามลำที่จะเคลื่อนไปกับเอียนก็อยู่ในสถานะเตรียมพร้อมที่ท่าเรือ

กัปตันที่เจอปาร์ตี้ของเอียนและพอลลีนรวมถึงซีเรียได้เข้าไปหาพวกเขา

“ทำความเคารพ! ท่านมาถึงแล้ว บารอนเอียน”

เอียนซึ่งรู้สึกอึดอัดใจกับการเคารพคำนับของกัปตันได้ก้มศีรษะลงเล็กน้อยก่อนที่จะตรวจสอบข้อมูลของเขาอย่างมีเล่ห์เหลี่ยม

‘คนนี้ที่เรียกว่ากัปตัน… ไม่น่าแปลกใจเลยที่เขาดูน่าอัศจรรย์มากกว่าพอลลีน’

พื้นฐานของเขาสำหรับการที่ไม่มีใครอื่นนอกจากร่างกายที่ขรุขระและลักษณะของเขา

เขาเป็นเจ้าหน้าที่ของกองทัพเรือของอาณาจักรลัสเปลแต่รูปร่างหน้าตาของเขาเกือบจะกลายเป็นโจรสลัด

•         ลอว์เร้นท์

เลเวล : 195

ตำแหน่ง : กัปตันคนที่ 3 ของกองเรืออีสลัน

‘…’

และเอียนไม่ได้พูดอะไร

เมื่อเขาตรวจสอบเลเวล 195 อันอุกอาจรูปร่างหน้าตาของเขาดูยิ่งโหดร้ายยิ่งกว่าเดิม

“ยะ ยินดีที่ได้รู้จักครับ ผมเอียน”

เอียนที่จับมือกับกัปตันได้เดินขึ้นไปบนเรือ

และซีเรียผู้เดินตามหลังของเขา กระซิบที่หูของเอียนด้วยเสียงที่เบาๆ

“ลอร์ดคะ คนนั้นดูน่ากลัวนิดหน่อยนะคะ…”

เป็นไปตามที่คาด เอียนเห็นด้วยกับคำพูดของเธออย่างมาก

“ฉันก็คิดอย่างนั้นเหมือนกัน…”

เช่นนั้น เอียนได้ขึ้นเรือเป็นครั้งแรกขณะเล่นไคลัน

นี่คือการเดินทางครั้งแรกของจินซุงในชีวิตของเขา

* * *

Keu-keu-keung-!

ชั้นใต้ดินของคุกซึ่งมืดและชื้น

ประตูเหล็กเปิดออกไปด้านข้างพร้อมกับเสียงโลหะที่ไม่สะดวกต่อการได้ยิน

“ไคซาร์มันยังไม่ถึงเวลาที่แกต้องยอมแพ้แล้วหรอ? ลัสเปลลืมแกไปแล้ว”

การนั่งอยู่กลางหินปูนเป็นคนที่มีขาและแขนถูกผูกไว้และชายผู้ติดอาวุธทั้งหมดในชุดเกราะสีเงินเข้าหาเขาเมื่อเขาเริ่มการสนทนา

ชายในชุดเกราะสีเงินชื่อราโครมและเขาเป็นหัวหน้าของอัศวินอาณาจักรไคม่อน

“ตลกละ มันไม่มีทางจะเป็นอย่างนั้น แค่ถึงแม้ว่ามันจะจริง ข้าก็ไม่สนใจหรอก”

ไคซาร์ตอบด้วยเสียงแหบห้าวขณะที่ยังคงนั่งอยู่และราโครมนั่งลงบนแท่นหินที่เพิ่งพิงอยู่ข้างเขา

“สิบปีผ่านไปและเมื่อไม่นานมานี้ได้มีการทำนายว่าหมอกของหุบเขาคาลาเบียสจะหายไป”

“…!”

ตามคำทำนาย ไคซาร์ที่ไม่ได้ขยับเขยื้อนอยู่ครู่หนึ่งได้เงยขึ้นหน้าเล็กน้อย

ในขณะที่ผมหงอกของเขาซึ่งยาวขึ้นครอบคลุมทั้งใบหน้าของเขาการแสดงออกของเขาไม่สามารถมองเห็นได้อย่างเหมาะสม แต่มีแสงแปลกๆส่องออกมาจากดวงตาของเขาซึ่งมองเห็นได้ระหว่างเส้นผมของเขา

“สงครามนองเลือดจะเปิดฉากขึ้นอีกครั้ง…”

ไคซาร์พึมพัมด้วยเสียงเยาะเย้ยตนเอง

ราโครมพูดอีกครั้ง

“ถ้าแกช่วยเรา แกอาจจะรวมทวีปโคโรน่าได้ด้วยโอกาสนี้นะไคซาร์”

ราโครมชักชวนไคซาร์ด้วยความปรารถนาอันแรงกล้า

อย่างไรก็ตาม ไคซาร์เพียงแค่แสยะยิ้ม

“อย่าทำให้ข้าขำหน่อยเลยราโครม สมรภูมินั้นไม่ใช่สถานที่ที่สามารถควบคุมได้ด้วยกำลังของเพียงคนเดียวหรือสองคนเท่านั้น”

และเขาก็เบะปาก

“หากว่าลัสเปลไม่มีข้า พวกเขายังมีเฮลเลี่ยมรวมถึงกริปเปอร์ มันไม่ใช่เรื่องง่ายอย่างที่แกคิด”