Taming Master - ตอนที่ 206

“แจ็คพอต…!”

คำอุทานออกมาจากปากของเอียนโดยอัตโนมัติ

เขาคิดว่ามันคงจะดีมากถ้าเขาสามารถหาผู้นำเพื่อไปถึงอาชีพคู่ได้ แต่เควสต์ที่ยอดเยี่ยมซึ่งเขาสามารถได้รับอาชีพลับถูกพบ

‘นักแปลงสภาพอสูรเวทย์มนตร์… ขนาดชื่อของมันยังดูน่าสนใจ’

มันเป็นไปได้ที่จะคิดว่า ณ จุดนี้ว่าโชคของเอียนเป็นสิ่งที่เหลือเชื่อ แต่เควสต์ที่เกี่ยวข้องกับอาชีพลับซึ่งถูกพบอย่างน้อยก็ไม่ใช่โชค

เริ่มจากจุดเริ่มต้นของการเปิดไคลัน ผู้เล่นส่วนใหญ่ที่เป็นคนแรกที่ดำเนินการกับเควสต์ที่เกี่ยวข้องกับอาชีพใดก็ตามสามารถพบกับเบาะแสที่เกี่ยวข้องกับอาชีพลับได้

กล่าวอีกนัยหนึ่งเหตุผลที่เอียนสามารถพบเควสต์ของอาชีพลับที่เรียกว่านักแปลงสภาพอสูรเวทย์มนต์ไม่ใช่เพราะเขาโชคดี แต่เป็นเพราะเขาดำเนินเควสต์ที่เกี่ยวข้องกับอาชีพคู่เร็วกว่าใครๆ

Thu-thu-thu-thud-

ในขณะเดียวกันในจุดที่คริสตัลแตกหล่นลงมา มีวิญญาณที่ส่องประกายกำลังลอยอยู่

ด้วยหูที่แหลมและรอยเหี่ยวย่นมากมาย นั่นคือเอลฟ์คนหนึ่งในรูปแบบของชายแก่ที่มีหนวดเครายาว

เขาคือ ‘ครึ่งปีศาจ’ เซอร์เวี่ยนเป็นเอลฟ์รวมถึงปีศาจระดับสูง

• เจ้ามนุษย์… เจ้าเป็นคนที่ช่วยข้างั้นรึ?

เอียนซึ่งยิ้มแย้มแจ่มใสเพราะเขามีความสุขที่ได้รับเควสต์อาชีพลับ ดึงสติกลับมาเมื่อเขาได้ยินเสียงของเซอร์เวี่ยนและพยักหน้า

“อ๊ะ ใช่ครับ ผมเป็นคนช่วยเองครับ”

เซอร์เวี่ยนพูดต่อ

• ขอบคุณ ต้องขอบคุณเจ้า วิญญาณของข้าหลับไหลมานานได้ถูกปลุกขึ้น ในที่สุดวิญญาณของข้าก็ได้รับอิสระหลังจากหนึ่งพันปีตั้งแต่ประกายแสงแห่งชีวิตของข้าดับลง

เอียนรอเขาพูดจบ

• ขอบคุณ ข้าขอรู้ชื่อของเจ้าได้หรือไม่?

“ผมชื่อเอียนครับ”

และหลังจากนั้นไม่นาน ในที่สุดเซอร์เวี่ยนก็เริ่มพูดบทสนทนาที่เอียนต้องการที่จะได้ยิน

• เอาล่ะเอียน มันเป็นความอับอายของข้า แต่เจ้าคิดว่าเจ้าสามารถฟังเรื่องราวของข้าได้หรือไม่?

เอียนพยักหน้าราวกับว่าเขารออยู่แล้ว

“แน่นอนครับ เซอร์เวี่ยน”

อย่างไรก็ตาม เซอร์เวี่ยนก็ถามด้วยความงุนงง

• เอ่อ เจ้ารู้จักชื่อของข้าได้ยังไง?

“คะ คุณเพิ่งบอกผมนิ?”

• อืมม ข้าบอกรึ? ไม่มีอะไรเหลืออยู่นอกเหนือจากวิญญาณของข้า แต่ความทรงจำของข้าเลือนลางมาก… ไม่ว่ายังไงนั่นไม่ใช่เรื่องสำคัญ

เอียนถอนหายใจด้วยความโล่งอกภายในใจเมื่อเขาพูดพึมพำ

‘เฮ้อ ฉันพูดคลุมเคลือ แต่เขาก็ยังเชื่อฉัน’

เนื่องจากเขาไม่สามารถบอกได้ว่าเขารู้มาจากข้อความระบบ มันเป็นเหตุผลว่าทำไมเอียนถึงตกตะลึง

เซอร์เวี่ยนเริ่มพูดอีกครั้ง

• เจ้าก็รู้จักชื่อของข้าแล้ว แต่ข้าขอแนะนำตัวอีกครั้งหนึ่ง ข้าชื่อเซอร์เวี่ยน ซัมมอนเนอร์เอลฟ์คนแรกที่ประสบความสำเร็จในการเป็นซัมมอนเนอร์ปีศาจ

“ครับ เซอร์เวี่ยน”

• หลังจากกลายเป็นซัมมอนเนอร์ปีศาจ ข้าประสบความสําเร็จในการจับอสูรเวทย์มนตร์มามากมาย ฝึกพวกมันและเก็บข้อมูล ข้าทำการทดลองหลายครั้ง มีอสูรเวทย์มนตร์หลากหลายกว่าที่ข้าคิดและยิ่งข้าทดลองอสูรเวทย์มนตร์ ข้าก็ยิ่งพัฒนาความปรารถนาที่จะได้อสูรเวทมนตร์ที่แข็งแกร่งยิ่งขึ้น

เรื่องราวของเซอร์เวี่ยนนั้นค่อยข้างยาว

และหากสรุปได้ มันก็สามารถจัดเป็นสองสามอย่างคร่าวๆคือ

1. เซอร์เวี่ยนต้องการที่จะเอาชนะอสูรเวทย์มนตร์ที่สูงกว่าอสูรที่อยู่ในอันดับสูงสุดและฝึกมันที่มีระดับอย่างน้อย Legendary แต่เขาประสบกับความล้มเหลวที่น่าสังเวช
2. ในท้ายที่สุด อสูรเวทย์มนตร์ระดับสูงที่เขาประสบความสําเร็จในการฝึกเป็นอสูรเวทย์มนตร์ระดับสูงที่เรียกว่า ‘เฮลฮาวน์’ แต่ขณะที่เขายังต้องการอสูรเวทย์มนตร์ระดับสูง เขาก็เริ่ม ‘ทดลอง’
3. ‘การทดลอง’ ของเขากำลังสังเคราะห์อสูรเวทย์มนตร์สองตัวหรือมากกว่าเข้าด้วยกันและให้กำเนิดอสูรเวทย์มนตร์ตัวใหม่

หลังจากทุ่มเทลงในการทดลองนี้เป็นเวลานานกว่าร้อยปี เซอร์เวี่ยนก็สามารถประสบความสำเร็จในการสังเคราะห์อสูรเวทย์มนตร์เข้าด้วยกัน

1.อย่างไรก็ตาม อสูรเวทย์มนตร์ตัวแรกที่เขาประสบความสำเร็จในการสังเคราะห์นั้นมีเอกลักษณ์ที่ไม่ได้ยอดเยี่ยม โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเปรียบเทียบกับอสูรเวทย์มนตร์อื่นๆที่เป็นส่วนผสมของการสังเคราะห์ ดังนั้นเซอร์เวี่ยนจึงยังคงเจาะลึกเข้าไปในการทดลองเพื่อผลิตเอกลักษณ์ที่พิเศษ

2.ในที่สุดเซอร์เวี่ยนได้สังเคราะห์อสูรเวทย์มนตร์สองตัวที่อยู่ในระดับเดียวกันและประสบความสำเร็จในการสร้างอสูรเวทย์มนตร์ที่สูงกว่าอันดับหนึ่ง เขาประสบความสำเร็จในการสังเคราะห์เซอร์เบอรัสซึ่งเป็นอสูรเวทย์มนตร์อันดับสูงสุดที่เขามีรวมถึงไคอ้อนซึ่งเป็นอันดับเช่นเดียวกับมันและสร้างอสูรเวทย์มนตร์ที่เป็นอันดับสูงสุด

3.หลังจากทำการสร้างอสูรเวทย์มนตร์หลายตัวด้วยวิธีเดียวกัน เขาได้สังเคราะห์อสูรเวทย์มนตร์เหล่านั้นเพื่อรับอสูรเวทย์มนตร์ในระดับ Legandary และเป็นครั้งแรกที่เขาประสบความสำเร็จในการสร้างอสูรเวทย์มนตร์ระดับ Legandary ที่เรียกว่า ‘มังกรปีศาจ’

4.อย่างไรก็ตาม ความโลภของเซอร์เวี่ยนไม่หยุดอยู่แค่นั้น

เพื่อสร้างอสูรเวทย์มนตร์ที่เป็นระดับ ‘Mythological’ ที่ยังไม่ถูกค้นพบโดยปีศาจตัวไหน อสูรเวทย์มนตร์ที่สามารถพบได้ในตำนานเท่านั้น เขาได้สังเคราะห์มังกรปีศาจอีกครั้งด้วยอสูรเวทย์มนตร์ระดับ Legendary อีกตัวและผลนั้นทำให้เกิดมอนสเตอร์ที่มีชื่อว่า ‘คาร์ลิฟาร์’ มังกรชั่วร้าย

1.ทันทีที่มังกรชั่วร้ายคาร์ลิฟาร์เกิดขึ้นมา มันกักตัวเซอร์เวี่ยนไว้ใน ‘หินเวทย์มนตร์’ ยักษ์และหลังจากทำลายห้องทดลองของเซอร์เวี่ยนอย่างสมบูรณ์ มันก็หายตัวไปอย่างสบายๆ

หลังจากได้ยินเรื่องราวทั้งหมด เอียนแสดงท่าทางตกตะลึง

‘ว้าว มังกรชั่วร้ายคาร์ลิฟาร์ที่เซอร์เวี่ยนพูดถึง… มันอาจจะเป็นมังกรชั่วร้ายตัวเดียวกันที่โอ๊คเลย์พูดถึงเมื่อนานมาแล้วใช่ไหม?’

มันเป็นจุดที่เขาสร้างความเคารพให้กับ LB Corp. จากเรื่องนี้

‘LB Corp. สามารถสร้างโลกอันน่าเหลือเชื่อนี้ได้ยังไงกัน?’

ในหูของเอียนซึ่งแสดงท่าทางงุนงงได้ยินเสียงของเซอร์เวี่ยนที่ผสมกับความดูถูกตัวเอง

• ความโลภมากเกินไปของข้าทำให้เกิดภัยพิบัติยิ่งใหญ่ ถ้าข้าไม่โลภมาก มอนสเตอร์อย่างคาร์ลิฟาร์ก็คงไม่หนีเข้ามาในโลก

เอียนถามเซอร์เวี่ยนซึ่งกำลังตำหนิตัวเอง

“ถ้างั้นเซอร์เวี่ยน มีส่วนใดบ้างที่คุณคาดการณ์ว่าเป็นเหตุผลว่าทำไมวิญญาณชั่วที่ปนเปื้อนยังคงก่อตัวขึ้นในบริเวณใกล้เคียงนี้”

• วิญญาณชั่วร้ายที่ปนเปื้อน เจ้าหมายความว่า…?

เอียนรีบเปิดคลังของเขาและหยิบ ‘ฟันของแทกคัสที่ปนเปื้อน’ ที่เอียนมีขณะที่แสดงให้เขาเห็น

“นี่เป็นไอเทมที่ผมได้รับขณะที่กำลังล่าวิญญาณชั่วร้ายที่ปนเปื้อนครับ”

เซอร์เวี่ยนได้ตรวจสอบฟันของแทกคัสอย่างใกล้ชิดก่อนที่เขาจะพูดขณะเบิกตา

• หืมม นี่มัน…!

เอียนถามด้วยดวงตาที่เปล่งประกาย

“โอ้ คุณรู้งั้นหรอ?”

เซอร์เวี่ยนพยักหน้าทันที

• จากที่ดูมัน ดูเหมือนว่าปัญหาคือห้องปฏิบัติการของข้าที่คาร์ลิฟาร์ทำลาย

“ห้องปฏิบัติการของคุณงั้นหรอ?”

• ถูกต้อง สำหรับการสังเคราะห์อสูรเวทย์มนตร์ต้องใช้ไอเทมที่เรียกว่า ‘เมล็ดพันธุ์แห่งความโกลาหล’ เพื่อควบคุมพลังปีศาจ แต่ถ้าพวกมันได้รับอิทธิพลจากเมล็ดแห่งความโกลาหลที่ไม่ได้ผ่านการกลั่น อสูรเวทย์มนตร์จะบ้าคลั่ง

“เมล็ดพันธุ์… แห่งความโกลาหล?”

• ความจริงที่ว่าเมล็ดพันธุ์แห่งความโกลาหลเป็นชื่อที่ข้าตั้ง แต่แร่ที่เป็นวัตถุดิบของมันคือสารที่เรียกว่า ‘หินแห่งความโกลาหล’ ข้าได้ทำให้บริสุทธิ์และสร้างเมล็ดพันธุ์แห่งความโกลาหล

เอียนรีบจัดการข้อมูลในหัวของเขาขณะที่พูดกับเซอร์เวี่ยน

“ดังนั้นคุณจะบอกว่าก่อนที่เมล็ดพันธุ์แห่งความโกลาหลจะถูกสร้างขึ้น มันคือสสารที่เรียกว่าหินแห่งความโกลาหลที่ไม่ได้มีอิทธิพลต่ออสูรเวทย์มนตร์ในทางที่ดีและต้องขอบคุณสิ่งนั้น วิญญาณชั่วร้ายที่ปนเปื้อนจึงก่อตัวขึ้นใช่ไหม?”

คาร์วินพยักหน้า

• ถูกต้อง เนื่องจากด้านหลังห้องปฏิบัติการของข้ามีเหมืองที่มีหินแห่งความโกลาหลจำนวนมากอยู่ เมื่อข้ายังมีชีวิตอยู่ ข้าได้จัดการเหมืองของข้าอย่างถี่ถ้วนอสูรเวทย์มนตร์จึงไม่สามารถเข้าไปใกล้พื้นที่นั้นได้อย่างง่ายดาย แต่หลังจากที่คาร์ลิฟาร์ทำลายห้องปฏิบัติการของข้าและผนึกข้าให้ห่างออกไปมีโอกาสมากที่อสูรเวทย์มนตร์จะเข้าไป

เอียนเกาหัวขณะที่เขาคิดกับตัวเอง

‘ถ้างั้นหากฉันปิดเหมืองซึ่งมีหินแห่งความโกลาหลอยู่ ฉันจะสามารถแก้ไขปัญหาเควสต์ของยันโคได้สินะ?’

อย่างไรก็ตาม มันไม่ใช่ปัญหาที่เขาคิดได้ง่ายๆ

ตั้งแต่ได้ฟังเรื่องราวของเซอร์เวี่ยน หินแห่งความโกลาหลจึงเป็นสิ่งที่เกี่ยวข้องกับอาชีพลับที่เอียนจำเป็นต้องได้รับ

เอียนถามเซอร์เวี่ยนอย่างระมัดระวัง

“แล้วจะต้องทำอะไรเพื่อป้องกันอสูรเวทย์มนตร์ที่ปนเปื้อนจากการก่อตัวล่ะครับ?”

เซอร์เวี่ยนเข้าหาเอียนและเขาจ้องตาขณะที่เขาพูด

• ข้าจะสอนวิธีให้เจ้า ดังนั้นเจ้าคิดว่าเจ้าจะสามารถทำตามคำขอของข้าได้ไหม?

แน่นอน เอียนพยักหน้าโดยไม่ลังเลขณะที่เขาตอบกลับ

“ผมจะทำ”

และในเวลาเดียวกันนั้นเสียงเตือนที่ทำให้เขาเปิดใช้งานเควสต์ก็กระทบหูของเขา

กริ๊ง-!

• จุดเริ่มต้นของการเล่นแร่แปรธาตุอสูรเวทย์มนตร์ (ลับ) (เชื่อม)

เซอร์เวี่ยนซัมมอนเนอร์ปีศาจผู้เป็นเอลฟ์คนแรกที่กลายเป็นครึ่งปีศาจหวังว่าท่านจะทำตามขั้นตอนของเขาและทดลองการสังเคราะห์อสูรเวทย์มนตร์

อย่างไรก็ตามการเล่นแร่แปรธาตุอสูรเวทย์มนตร์นั้นไม่ใช่สิ่งที่ทุกคนสามารถทำได้และมีเพียงซัมมอนเนอร์ทีเชี่ยวชาญเท่านั้นที่สามารถสืบทอดการเรียนรู้ของเซอร์เวี่ยนได้

เซอร์เวี่ยนวางแผนที่จะทดสอบความสามารถของท่าน

จงหา ‘ห้องปฏิบัติการของเซอร์เวี่ยนที่ถูกทำลาย’ ซึ่งอยู่ในโซน 107 ของอาณาจักรปีศาจและกำจัดวิญญาณชั่วร้ายที่ปนเปื้อนซึ่งปกป้องสถานที่นั้น

ระดับความยากเควสต์ : SS

รางวัล : ?

ท่านจะยอมรับเควสต์หรือไม่?

หลังจากอ่านเควสต์ เอียนซึ่งยอมรับเควสต์โดยไม่ลังเลได้ถามเซอร์เวี่ยน

“ถ้างั้นเซอร์เวี่ยน หลังจากผมกำจัดวิญญาณชั่วร้ายที่อยู่ในห้องปฏิบัติการ ผมแค่ต้องกลับมาที่นี่ใช่ไหม?”

เซอร์เวี่ยนส่ายหน้า

• ไม่ ไม่จำเป็นต้องทำอย่างนั้น เนื่องจากข้าจะตามเจ้าไป

“…?”

เอียนแสดงท่าทางงุนงงเล็กน้อย

‘ไม่สิ ถ้าเขาไปด้วย เขาก็สามารถกำจัดพวกมันด้วยตัวเขาเอง ดังนั้นทำไมเขาจึงต้องให้ฉันทำด้วยล่ะ?’

คำถามของเอียนนั้นเป็นที่ชัดเจน

เนื่องจากถ้ามันเป็นความสามารถของเซอร์เวี่ยนผู้สร้างอสูรเวทย์มนตร์เกินระดับสูงสุดและอยู่ในระดับ Legendary ภารกิจในการกำจัดอสูรเวทย์มนตร์ที่ปนเปื้อนในช่วงเลเวล 290 ซึ่งอยู่ในโซน 107 จะง่ายกว่าการพลิกมือของเขา

ดูเหมือนว่าเซอร์เวี่ยนจะรู้ถึงคำถามของเอียน เมื่อเขาพูดขณะที่เขายิ้ม

• ถ้าให้ข้าทำ ข้าจะสามารถกำจัดพวกมันได้ด้วยตัวข้าเองและฟื้นฟูห้องปฏิบัติการของข้า แต่ข้าไม่มีร่างกาย ไม่มีสิ่งใดที่ข้าสามารถทำได้ในสถานะวิญญาณ

“อ่อ ผมเข้าใจแล้ว”

• นั่นเป็นเหตุผลที่ว่าข้าต้องการให้เจ้าช่วย เนื่องจากเจ้าต้องการลบสาเหตุของการสร้างวิญญาณชั่วร้ายที่ปนเปื้อนอยู่แล้ว เจ้าไม่คิดงั้นหรอว่าเป็นการที่ช่วยข้าด้วยเช่นกัน?

เอียนเบะปาก

“แน่นอน ผมจะไม่ทำให้คุณผิดหวัง”

เอียนนั้นอยู่ในอารมณ์ที่ดีมาก

‘ทุกอย่างกำลังไปได้ดี ดูเหมือนว่าฉันจะสามารถเคลียร์ 2 เควสต์ในคราวเดียว’

จากสถานการณ์ ดูเหมือนว่าห้องปฏิบัติการของเซอร์เวี่ยนรวมถึงหินแห่งความโกลาหลน่าจะเป็นแหล่งที่มาของวิญญาณชั่วร้ายที่ปนเปื้อน

ในขณะที่ดำเนินเควสต์ของเซอร์เวี่ยน ถ้าเขาสามารถปิดกั้นแหล่งที่มาของการปนเปื้อนเขาตั้งใจจะทำ 2 เควสต์ให้สำเร็จพร้อมกันในคราวเดียว

‘ถ้าฉันไปถึงที่นั่นได้สำเร็จ ฉันควรไปที่เมืองแห่งความโกรธเกรี้ยวทันทีและมองหายันโคและหลังจากใช้เลือดบริสุทธิ์ของปีศาจที่ยันโคจะให้และกลายเป็นครึ่งปีศาจ ฉันเพียงแค่ต้องเปลี่ยนอาชีพเป็นอาชีพลับที่เรียกว่านักแปลงสภาพอสูรเวทย์มนตร์’

ตามที่กล่าวโดยไว้ด้วยสถานการณ์ที่ตกอยู่ในสถานที่ราวกับชิ้นส่วนปริศนา เอียนเดินหน้าต่อออกจากความตื่นเต้น

“ถ้างั้นไปกันเถอะเซอร์เวี่ยน”

• ขอบคุณที่ช่วยข้านะ เอียน

เอียนตอบกลับด้วยรอยยิ้มกว้างๆ

“ไม่ครับ ไม่ใช่ปัญหาเลย ผมต่างหากที่ต้องขอบคุณ”