Taming Master - ตอนที่ 225

“ว้าว…!”

“เฮ้ เจ้าหนู นายทำได้ดี! อีกนิดเดียว!”

“ฮิลเลอร์ทำอะไรอยู่? ฉันบอกให้สนใจกับการฮิลนักเวทย์มืด!”

เซลาคูมาหัวหน้าผู้พิทักษ์ที่ปิดกั้นทางไปยังโซนช่วง 100 หรือในคำอื่นๆคือหัวหน้าผู้พิทักษ์ประตูที่ปกป้องประตูมิติของโซน 110 อยู่ในช่วงกลางของการเผชิญหน้ากับปาร์ตี้ที่เต็มไปด้วยผู้เล่นยี่สิบคน

และนอกกำแพงที่มองไม่เห็นนั้น มีผู้เล่นจำนวนมากและในขณะที่ดูการต่อสู้ พวกเขาเชียร์ผู้ท้าทายอย่างหลงใหลราวกับว่าพวกเขากำลังเชียร์การแข่งขันกีฬา

แน่นอนว่าเป็นเพราะความคิดที่ว่าหากปาร์ตี้ที่ท้าทายประสบความสำเร็จในการฆ่าเซลาคูมา ประตูก็จะเปิดออก

และมีนักเวทย์มนตร์มืดที่เป็นผู้นำปาร์ตี้นั้นและเขาก็ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากคันจิฮูนี่ย์

“พี่คาโนเอล! ใช้สกิล AoE!”

“โอเค! ออเดนใช้ ‘หวาดกลัวมังกร!”

Keuoooh-!

ตามที่คาดไว้ถัดจากฮูนี่ย์ คาโนเอลได้อยู่กับเขาและมังกรดำที่กลายมาเป็นสัตว์เลี้ยงของคาโนเอลมีขนาดโตขึ้นเล็กน้อยก่อนที่เขาจะรู้ตัวและมีภาพลักษณ์ที่น่าประทับใจ

 

• ซัมมอนเนอร์ ‘สัตว์เลี้ยงของคาโนเอล’ ‘ออเดน’ ได้ใช้ ‘หวาดกลัวมังกร’
• เป็นเวลา 10 วินาที หัวหน้าผู้พิทักษ์ประตู ‘เซลาคูมา’ จะตกอยู่ในสถานะ ‘ไบ้’ และเป็นเวลา 3 วินาที เขาจะตกอยู่ในสถานะ ‘หวาดกลัว’
• พลังชีวิตของหัวหน้าผู้พิทักษ์ประตู ‘เซลาคูมา’ ลดลง 17,998 หน่วย

 

ฮูนี่ย์สั่งคำสั่งให้กับสมาชิกปาร์ตี้และอันเดดของเขาอย่างไม่หยุดพัก

“บัลลัม ตอนนี้แหละ!”

 

• รับทราบครับเจ้านาย!

 

‘บัลลัม’ อัศวินแห่งความตายที่อยู่ข้างๆฮูนี่ย์เสมอได้ยกดาบขึ้นขณะที่เขาเริ่มพุ่งเข้าหาเซลาคูมา

และพร้อมกับอัศวินแห่งความตายสองคนที่ตามหลังบัลลัม พวกมันพุ่งไปข้างหน้า

เมื่อเลเวลของฮูนี่ย์และความชำนาญในเวทย์มนตร์มืดเพิ่มขึ้น เขาสามรถอัญเชิญอัศวินแห่งความตายสามตัวโดยไม่จำกัดเวลา

‘เฮ้อ ทันทีที่ฉันฆ่าเจ้านี่ได้ ฉันจะสามารถเพิ่มเลเวลได้หนึ่งเลเวลสินะ?’

แสงอันเฉียบคมส่องผ่านดวงตาของฮูนี่ย์

นี่เป็นเพราะแถบพลังชีวิตของเซลาคูมานั้นเริ่มกระพริบไวขึ้น

‘ถ้าฉันเลเวลเพิ่มอีก 1 เลเวล ฉันจะถึงเลเวล 180 บางทีฉันอาจจะได้รับสกิลใหม่ด้วย’

ในบรรดานักเวทย์มนตร์มืดที่ได้รับการจัดอันดับในอันดับอย่างเป็นทางการผู้เล่นเลเวลสูงสุดคือเลเวล 177

เดิมทีเลเวลของฮูนี่ย์นั้นอยู่ในระดับสูง แต่ด้วยเลเวลเดิมของเขา เขาไม่สามารถเอาชนะผู้เล่นอันดับที่ 1 ในการจัดอันดับนักเวทย์มนตร์มืดได้ แต่ตอนนี้เขาสามารถทำได้แล้ว

ฮูนี่ย์หลบการโจมตีของเซลาคูมาซึ่งกระจายเป็น AoE ไปที่ต่างๆในขณะที่เขาขยับมือโดยไม่หยุดพัก

Pung- Pu-pu-pung-!

และรังสีที่ดูมืดมืดยิงออกมาจากคฑาของฮูนี่ย์ทะลุผ่านร่างกายของเซลาคูมา

 

• อ๊ากกก! ข้าล่ะชอบเจ้าจริงๆ…!

 

เซลาคูมาเต็มไปด้วยความบ้า แต่ดูเหมือนว่าเงื่อนไขของชัยชนะจะเอนไปสู่ปาร์ตี้ของฮูนี่ย์

ฮูนี่ย์ยิงเวทย์มนตร์โจมตีทั้งหมดที่เขามีซึ่งถือได้ว่าเป็นเวทย์มนตร์ที่น่ารังเกียจในขณะที่เขาตรวจสอบเวลาคูลดาวน์ของสกิลการใช้งานของเขาอย่างรวดเร็ว

‘ฮ่าๆ อย่างที่คาดไว้ พลังของผู้อมตะนั้นดีจริงๆ แม้ว่าฉันจะทำการยิงมั่วๆแบบนี้ มานามืดของฉันก็ไม่แห้งไปไหน’

ในขณะเดียวกัน เขาก็ควบคุมอันเดดด้วยการแสดงความสามารถการควบคุมหลายอย่างที่น่าเหลือเชื่อ

ในขณะที่มองดูความสามารถของฮูนี่น์ ผู้ชมต่างก็ตกใจอย่างมาก

“โอ้…! เด็กคนนั้นคือใคร เขาน่าทึ่งมาก!”

“ฉันไม่คิดว่าจะมีเด็กแบบนั้นอยู่ในรายชื่อการจัดอันดับของนักเวทย์มนตร์มืดนะ! “

“ไม่มีทางเป็นอย่างนั้น เจ้านี่อยู่อันดับที่ 20 ในการจัดอันดับของนักเวทย์มนตร์มืด แต่ฉันคิดว่าเจ้านี่มันแข็งแกร่งกว่าสองเท่าในตอนนี้!”

“นายหมายความว่าอะไรสองเท่า? มันไม่ใช่ประเด็น!”

ผ่านไปประมาณ 10 นาที

 

• Kyaaooh!

 

เซลาคูมาป้องกันการโจมตีที่เทใส่เขาโดยไม่พัก ในขณะที่เขายกมือข้างหนึ่งขึ้น

และเมื่อเห็นเช่นนั้น ดวงตาทั้งสองของฮูนี่ย์เบิกโพลง

‘นั่นแหละ! ถ้าฉันสันนิษฐานถูก การต่อสู้ได้จบลงแล้ว!’

นี่เป็นครั้งแรกที่ฮูนี่ย์ท้าทายเซลาคูมา แต่ในขณะที่อยู่ในโซน 110 เป็นเวลาประมาณหนึ่งสัปดาห์ ฮูนี่ย์ได้เห็นการต่อสู้ของผู้เล่นคนอื่นที่ท้าทายเขานับครั้งไม่ถ้วน

นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมเขาถึงรู้รูปแบบการโจมตีของเซลาคูมาเป็นอย่างดี

‘มาสิ! มันถึงเวลาแล้ว มันคือจุดจบของนาย!’

จากมือขวาของฮูนี่ย์ พลังงานมืดเริ่มก่อตัว

สิ่งที่เซลาคูมาพยายามใช้ตอนนี้คือสกิลที่มีพลังทำลายล้างที่แข็งแกร่งที่สุดในบรรดาสกิลทั้งหมดของเขาและฮูนี่ย์กำลังวางแผนที่จะเอาชนะเซลาคูมาด้วย ‘การแก้แค้นแห่งความตาย’ ซึ่งเป็นสกิลที่คืนค่าความเสียหายกลับไป

นี่ยังเป็นวิธีที่เขาใช้ด้วยกันกับเอียนเมื่อเผชิญหน้ากับผู้อมตะ

ดวงตาของฮูนี่ย์และคาโนเอลสบกันสักครู่หนึ่ง

“พี่ รู้ใช่ไหม!”

“ได้เลย!”

เนื่องจากทั้งสองอยู่ในสถานะที่พวกเขาได้ประสานงานกันอย่างเพียงพอก่อนที่จะเข้าสู่การต่อสู้ แม้เพียงแค่สบสายตา พวกเขาก็สามารถเข้าใจบทบาทของกันและกันได้

“ยงยง ตอนนี้แหละ!”

“กร๊าา!”

ในเวลาเดียวกันกับคำสั่งของคาโนเอล ยงยงมังกรแดงที่เป็นสัตว์เลี้ยงกางปีกออกเมื่อมันพุ่งเข้าหาเซลาคูมา

 

• Keuaaaah!

 

รังสีสีแดงถูกยิงออกมาจากมือของเซลาคูมาซึ่งค้นพบยงยอง

Kwaaah!

และในขณะนั้นกระแสแห่งความมืดที่พุ่งออกมาจากมือของฮูนี่ย์พันล้อมรอบยงยง

“การแก้แค้นแห่งความตาย!”

Bang- Ba-ba-bang-!

ช่วงเวลานั้นแม่นยำอย่างไม่น่าเชื่อจนถึงจุดที่มันสร้างภาพลวงตาราวกับว่ารังสีสีแดงและกระแสแห่งความมืดพบกลางอากาศ

มันอาจจะเห็นได้ชัด แต่รังสีสีแดงย้อนกลับมาจากเส้นทางที่มันมาและเจาะทะลุหัวใจของเซลาคูมา

 

• Keu-ack- Keu-aack!

 

เซลาคูมาซึ่งโดนรังสีโดยตรงที่ถูกยิงออกจากมือของเขา ได้ทำให้พลังชีวิตทั้งหมดของเขาหมดลงไป

Thud- Boom-!

ร่างกายขนาดใหญ่ของเซลาคูมาล้มลงกับพื้น

“วู้ววว!”

“วู้วว! เจ้าหนูเท่ห์ไปเลย!”

“นายโคตรหล่อเลย!”

ในขณะเดียวกันเสียงเชียร์ของผู้ชมก็ระเบิดออกมา

“เอาล่ะ!”

ฮูนี่ย์กำหมัดทั้งสองของเขาขณะที่เขายิ้มและคาโนเอลวิ่งไปกอดเขาอย่างแน่นหนา

“ว้าว ฮูนี่ย์ นายนี่สุดยอดจริงๆ!”

ฮูนี่ย์ชนกำปั้นกับคาโนเอลขณะที่เขายิ้มด้วยท่าทางอวดดี

“เพราะว่าฉันเป็นนักเวทย์มนตร์มืดของจักรวาล”

หลังจากฮูนี่ย์และสมาชิกปาร์ตี้ของเขาแลกเปลี่ยนคำพูดสองสามคำกล่าวว่าทำงานได้ดีต่อกัน พวกเขาก็มุ่งหน้าไปยังประตูมิติที่นำไปสู่โซน 109

และเมื่อพวกเขาหายตัวไป สิ่งกีดขวางที่มองไม่เห็นก็หายไปในขณะที่เปิดทางสู่โซน 109 และราวกับว่าพวกเขารอคอยอยู่ ผู้เล่นหลายล้านคนหลั่งไหลเข้ามาในพื้นที่เหมือนน้ำไหล

ขณะที่กำลังจะเข้าประตูมิติ ฮูนี่ย์คิดกับตัวเอง

‘จากสิ่งที่ฉันรู้ ผู้เล่นในการจัดอันดับหลายคนได้เข้าไปในโซน 100 แล้วรวมถึงพี่เอียนด้วย… แล้วทำไมหัวหน้าผู้พิทักษ์ประตูโซน 110 ยังอยู่ที่นั่นล่ะ? พวกเขาหายไปเหมือนโซน 120 และปรากฏตัวอีกครั้งหรือไม่?’

ฮูนี่ย์ไม่รู้ แต่ถ้าไม่ใช่การแก้แค้นแห่งความตายที่ฮูนี่ย์ร่ายในตอนท้าย ปาร์ตี้ของฮูนี่ย์ก็สามารถไปที่โซน 109 ได้โดยไม่ต้องฆ่าเซลาคูมา

อย่างไรก็ตาม โดนความเสียหายจำนวนมากเข้าไปในครั้งเดียว เซลาคูมาเสียชีวิตโดยไม่มีเวลาว่างเพื่อหยุดการต่อสู้

ต้องขอบคุณสิ่งนั้น ผู้เล่นหลายคนก็ได้กำไร

‘เฮ้อ ไม่ว่าจะยังไง ฉันเดาว่าควรไปหาพี่เอียนแทนในตอนนี้’

จิตวิญญาณในการแข่งขันของฮูนี่ย์ซึ่งนึกถึงเอียนเริ่มลุกไหม้อีกครั้ง

 

* * *

 

“เจ้านาย เราจะไปที่ไหนกันครับ?”

“เรากำลังจะไปโซน 107 กัน”

“ทำไมเราต้องไปที่นั่นล่ะครับ?”

“ไม่ใช่เรื่องของนาย!”

เอียนอยู่ในสถานะที่เขาอารมณ์เสียอย่างมาก

‘เวรเอ้ย! ฉันไม่ควรดื้อและควรฟังคาร์เซอุส…!’

และเหตุผลที่เป็นอย่างนี้เพราะสมาชิกในครอบครัวใหม่ ‘กาก้า’ ซึ่งลอยอยู่ข้างหลังเอียนในขณะนี้

กาก้าเป็นชื่อของคากะแฟนท่อมที่เอียนเพิ่งได้รับในฐานะทาส

‘คุณสมบัติเพิ่มเติมที่แนบมาเป็นไปได้ทั้งหมด แต่ถ้าคุณสมบัติหลักอยู่ในสภาพแบบนี้ ฉันควรทำอย่างไร…!’

เมื่อเอียนทำสัญญากับกาก้า เขาตรวจสอบพลังแฝงที่เบลอไว้ทันทีและก็ช่วยไม่ได้ที่เขาจะผิดหวังในทันที

พลังแฝงของกาก้ามีดังนี้

 

• ผู้สืบทอดแห่งความมืด (พลังแฝงเผ่าพันธุ์) (เผ่าพันธุ์พิเศษ) (ความสามารถในการเสริมความแข็งแกร่ง)

คากะแฟนท่อม ผู้สืบทอดแห่งความมืด มีภูมิต้านทานต่อการโจมตีทั้งหมดยกเว้นการโจมตีธาตุแสง อย่างไรก็ตามด้วยการโจมตีธาตุแสงจะได้รับความเสียหายเพิ่มขึ้น 50 เท่า

• แม่มดโลภยามค่ำคืน (ความสามารถหายาก)

แม่มดยามค่ำคืนเป็นปีศาจที่สามารถสร้างเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในความฝันสู่ความเป็นจริงได้

กาก้า แม่มดยามค่ำคืนที่มีความโลภมากจะปรากฏขึ้นพร้อมกับของหายากจากความฝัน

• ความสามารถถูกผนึก (พลังแฝงเผ่าพันธุ์) (เผ่าพันธุ์พิเศษ) (พัฒนาความสามารถ) (ความสามารถในการเสริมความแข็งแกร่ง)

ไม่ทราบ

(เป็นความสามารถที่ไม่สามารถใช้งานได้เว้นแต่จะถูกปลุกให้ตื่นขึ้น)

 

‘เฮ้อ ไม่มีความสามารถอย่างใดอย่างหนึ่งที่สามารถใช้งานได้เลย’

‘ผู้สืบทอดแห่งความมืด’ ซึ่งเป็นพลังแฝงอันแรกของมัน มีความคล้ายคลึงกับความสามารถที่ดาร์คแฟนท่อมมี

ในขณะที่ดาร์คแฟนท่อมมีภูมิคุ้มกันต่อการโจมตีทั้งหมดยกเว้นธาตุแสงและพลังงานปีศาจ มันหมายถึงว่าเจ้านี่จะได้รับความเสียหายจากธาตุแสง ดังนั้นจนถึงจุดนี้มันเป็นมาตรฐานที่ดีกว่าแทน

อย่างไรก็ตาม ปัญหาคือส่วนที่ติดท้ายเมื่อกล่าวว่า ‘ด้วยการโจมตีธาตุแสง มันจะได้รับความเสียหาย 50 เท่า’

‘เวรเอ้ย! มันอาจจะตายได้หากว่าฉันลเปิดหลอดไฟดวงน้อยๆต่อหน้า!’

ในไคลัน การโจมตีธาตุแสงไม่สามารถสร้างความเสียหายได้มากเว้นแต่ว่าพวกมันจะเป็นอันเดด

ตามจริงแล้ว กรณีของดาร์คแฟนท่อมนั้นมีจุดประสงค์

‘เนื่องจากอัตราการเปิดใช้งานของพลังงานปีศาจนั้นต่ำมากและถ้าไม่ใช่อาณาจักรปีศาจจะไม่มีคู่ต่อสู้ที่มีพลังงานปีศาจ ยิ่งไปกว่านั้นดาร์คแฟนท่อมไม่ใช่อันเดด ดังนั้นนั่นหมายความว่าพวกเขาจะไม่ได้รับความเสียหายมากมายจากการโจมตีธาตุแสง’

แม้แต่ ‘อาณาเขตแห่งแสง’ ซึ่งเป็นการโจมตีของนักบวชแบบ AoE ที่สูงที่สุด หากคุณคิดว่ามันยากที่จะทำความเสียหายได้ถึง 2,000 หน่วยในการโจมตีสิ่งที่ไม่ใช่อันเดด การโจมตีด้วยธาตุแสงในความเป็นจริงจนถึงจุดที่พวกเขาสามารถเมินไปได้

อย่างไรก็ตาม ถ้ามันคูณด้วย 50 มันเป็นเรื่องที่แตกต่าง

‘จากสิ่งที่ฉันรู้ความเสียหายขั้นพื้นฐานของสกิลแสงศักดิ์สิทธิที่นักบวชเรียนรู้ทันทีที่พวกเขาเปลี่ยนอาชีพคือ 50 หน่วย… แต่ถ้ามันโดนโจมตี มันจะตายในทันทีใช่ไหม?’

พลังชีวิตของกาก้าในปัจจุบันอยู่ที่ 2,300 หน่วย

ความเสียหายแสงศักดิ์สิทธิ์ 50 หน่วยจะจากกระโดดไปถึง 50 เท่าของความเสียหายและกาก้าผู้ที่ได้รับความเสียหาย 2,500 หน่วยจะตายไปอย่างนั้น

เสียงถอนหายใจยาวๆออกมาจากปากของเอียน

‘เฮ้อออ…’

ยิ่งไปกว่านั้น พลังแฝงที่สองนั้นเป็นปัญหาที่ใหญ่กว่า

ตอนแรกเอียนค่อนข้างคาดหวังในพลังแฝงที่สอง แต่เพียงแค่การสนทนาเพียงครั้งเดียวความคาดหวังนั้นถูกย่ำยีอย่างไร้ความปราณี

“กาก้า”

“เรียกข้าทำไมหรอเจ้านาย?”

“แกจะนอนเมื่อไหร่?”

“ทำไมล่ะ?”

“ในบรรดาพลังแฝงของแก มีความสามารถที่เรียกว่า ‘แม่มดโลภยามค่ำคืน’ ฉันถามเพราะแกจำเป็นต้องนอนเพื่อใช้สิ่งนั้น ไม่ใช่ว่าไอเทมจะเกิดขึ้นเมื่อแกตื่นขึ้นจากการนอนหลับงั้นหรอ?”

“อืมม… ขอโทษนะเจ้านาย”

“ห้ะ?”

“ข้าไม่รู้ว่านอนหลับยังไง”

“…?”

“ผู้สืบทอดแห่งความมืดของพวกเราไม่เคยหลับ ข้าไม่ได้หลับมา 3,000 ปีแล้ว”

“เฮ้อ…”

“ฉันก็ยังอยากให้ลองสิ่งที่เรียกว่านอนหลับ ฉันได้ยินมาว่ามันดีจริงๆ”

“…”

 

ในกรณีนี้ เอียนจะไม่โกรธอย่างที่สุดได้อย่างไร?

“เฮ้ กาก้า”

“เรียกข้าทำไมเจ้านาย?”

“ทำไมแกถึงมีสกิลแม่มดยามค่ำคืนด้วย?”

“ข้าไม่รู้เจ้านาย ข้าก็อยากรู้เช่นกัน”

“เอ่อ…”

ดวงตาทั้งสองของซีเรียซึ่งมองไปยังกาก้าจนถึงจุดที่ทำให้เห็นภาพลวงตาว่ามันเต็มไปด้วยหัวใจ

“โอ้ ดูปีกนั่นสิ! มันน่ารักจังเลย!”

แม้แต่ไคซาร์ก็หลงเสน่ห์เสน่ห์อันน่ารักของกาก้า

“อะแฮ่ม ข้าเข้าใจ ลองดูใกล้ๆสิ เมื่อใดก็ตามที่มันกระพือปีก ท้องของมันจะขึ้นและลงด้วย”

ทุกคนต่างก็หมกมุ่นกับการสังเกตกาก้าซึ่งลอยอยู่ข้างหลังเอียน

“แต่มันบินไปรอบๆได้ยังไง? มันเคลื่อนไหวด้วยปีกขนาดเล็กช้ามาก… ดังนั้นมันลอยอยู่บนอากาศได้ยังไง?”

กาก้าซึ่งได้ยินคำถามของคาร์เซอุสได้ตอบกลับ

“แต่เดิมข้าสามารถบินได้”

“ … ดังนั้นปีกจึงเป็นเพียงการแสดง”

ซีเรียยิงหัวใจด้วยดวงตาทั้งสองของเธอขณะที่เธอร้องอุทานอีกครั้ง

“โอ้ ฉันทำยังไงดี? มันน่ารักเกินไปแล้ว!”

กาก้าจ้องไปที่ซีเรียขณะที่มันเตือนเธอ

“ข้สเกลียดที่จะได้ยินคำว่าน่ารักมากที่สุด ข้าจะขอบคุณถ้าเจ้าระมัดระวังมากขึ้นจากนี้ไป!”

อย่างไรก็ตามไม่มีทางที่จะเป็นอย่างนั้น

“ลองนึกภาพถ้าเด็กอายุห้าขวบพูดแบบนั้น! จะน่ารักขนาดไหน?”

กาก้าดุซีเรีย

“เอ๊ะ…!”

และมีเพียงเอียนที่มองย้อนกลับไปดูเล็กน้อย ส่ายหัวของเขาเมื่อเขาเดินไปข้างหน้า

“เฮ้อ… ทันใดนั้นฉันรู้สึกว่าเซลล์มะเร็งกำลังเติบโตขึ้น”

ปาร์ตี้ของเอียนซึ่งได้รับพลังใหม่ (?) มุ่งหน้าไปยังโซน 107 อย่างรวดเร็ว

ดูเหมือนว่าเนื่องจากพลังการต่อสู้ของพวกเขาที่แข็งแกร่งขึ้นหนึ่งระดับ พวกเขาจึงสามารถมาถึงโซน 107 ก่อนผ่านไปหนึ่งในสี่ของวัน

และมุมปากเอียนซึ่งพบห้องปฏิบัติการของเซอร์เวียโดยไม่ลำบากมากภายในโซน 107 ยกตัวขึ้น

‘ดูเหมือนว่าฉันจะได้รับอาชีพคู่เร็วกว่าใครๆเลย’

เอียนซึ่งเดินไปที่ห้องปฏิบัติการด้วยเสียงฝีเท้าหนักแน่น เปิดประตูห้องปฏิบัติการอย่างมีพลังงาน