Taming Master - ตอนที่ 229

เอียนชอบในการฟาร์ม

‘การฟาร์มจะไม่หักหลังฉัน’

แตกต่างจากความเป็นจริง ในเกมยิ่งพยายามมากเท่าไหร่ความพยายามก็จะปรากฏเป็นค่าสถานะ

นี่เป็นเหตุผลว่าทำไมเอียนถึงรักเกม

‘เพียงเพราะฉันเรียนภาษาอังกฤษในความเป็นจริงเป็นเวลาสองชั่วโมง ไม่ได้หมายความว่าทักษะภาษาอังกฤษของฉันเพิ่มขึ้นสองชั่วโมงใช่ไหมล่ะ? แม้ว่าจะเพิ่มขึ้น แต่ก็ไม่มีวิธีตรวจสอบมัน’

อย่างไรก็ตามในไคลัน ถ้าเขาล่าสิ่งที่เรียกว่า ‘ค่าประสบการณ์’ จะถูกทำให้เป็นตัวเลขและเพิ่มขึ้นและถ้าเขาใช้สกิล ตัวเลขที่เรียกว่า ‘ความชำนาญ’ ก็จะเพิ่มขึ้น

แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าสไตล์ของเอียนคือการฟาร์มอย่างบ้าคลั่งโดยไม่ได้คิด

เนื่องจากคำพูด ‘การฟาร์มที่ไม่สามารถดึงประสิทธิภาพได้มากที่สุดนั้นไม่ใช่การฟาร์มที่แท้จริง’ ก็เหมือนกับคติประจำใจในเกมของเอียน

‘แทนที่จะเพิ่มความชำนาญให้กับสกิลที่ไร้ประโยชน์หรือการเสริมความแข็งแกร่งไอเทมที่มีประสิทธิภาพต่ำ ฉันเอาเวลาไปนอนดีกว่า’’

นั่นคือเหตุผลที่เอียนทำการวิจัยและวิจัยอีกครั้ง

การขุดเข้าไปในจุดอ่อนของระบบที่คนอื่นไม่สามารถค้นหาได้และได้รับผลกำไรที่ยิ่งใหญ่รวมถึงความสุขในการค้นหาเส้นทางที่เร็วกว่าผู้เล่นคนอื่นและเติบโตเป็นพลังขับเคลื่อนคือเหตุผลทำไมเอียนถึงเล่นเกม

หากในกรณีที่มีหลักสูตรที่เรียกว่า ‘ไคลัน’ อยู่ในหลักสูตรในโรงเรียน เขาจะมีความปรารถนาที่จะไปถึงอันดับที่ 1 ของทั้งโรงเรียน

อย่างไรก็ตาม น่าเสียดายที่ไม่มีหลักสูตรนั้นในชีวิตจริง

เช่นนั้น เกรดที่พิมพ์บนกระดาษรายงานของเอียนนั้นแย่มากอย่างไม่น่าเชื่อ

ค่าเฉลี่ยของเอียนในหนึ่งภาคการศึกษานั้นแค่ 0.55 จากคะแนนเต็ม 4.5 คะแนน

น่าแปลกที่มันเป็นมาตรฐานที่ต่ำกว่าสายตาของคุณปู่ที่กำลังมุ่งหน้าไปที่อายุเลขแปด

‘ไม่เป็นไร เนื่องจากอาจารย์บอกว่าเขาจะช่วยฉันให้พ้นจากการคุมประพฤติ’

เอียนก็ส่ายหัวอย่างรุนแรงเพื่อที่จะกำจัดความคิดที่กวนใจ

“เฮ้อ ฉันควรจับอีกสักสี่ตัวแล้วไปพักสินะ?”

กลุ่มสัตว์เลี้ยงที่ได้ยินคำพึมพำของเอียนเริ่มเคลื่อนไหวด้วยความอยากรู้อยากเห็นมากขึ้น

“พวกนาย เจ้านายบอกว่าถ้าเราจับอีกสี่ตัว เขาจะไปพักแล้ว”

Kku-ruk- Kku-ruk-!

“ฮัลลิ นายไปทำอะไรอยู่ตรงนั้นน่ะ? อย่าชักช้าแล้วรีบไปเร็วๆ!”

และผู้ติดตามที่ได้รับคำใบ้จากสถานการณ์ดังกล่าวก็ไม่ต่างกัน

แม้แต่ซีเรียผู้ไม่เคยหยุดนิ่งในการต่อสู้ตามปกติก็หันหน้าอย่างฉับพลัน

“ไคซาร์ นี่ไม่ใช่เวลามาพักแล้วใช่ไหมล่ะ? รีบไปเร็ว พอลลีนนายก็ด้วย!”

เอียนก็สามารถบรรลุเป้าหมายของเขาได้อย่างรวดเร็ว

• ท่านประสบความสําเร็จในการจับอสูรเวทย์มนตร์ระดับต่ำ ‘บีเกอร์’
• ความชำนาญของอาชีพคู่ ‘ซัมมอนเนอร์ปีศาจ – นักแปรสภาพอสูรเวทย์มนตร์’ เพิ่มขึ้น 0.15%
• ท่านประสบความสําเร็จในการจับอสูรเวทย์มนตร์ระดับต่ำ ‘ชายุปุรี’
• ความชำนาญของอาชีพคู่ ‘ซัมมอนเนอร์ปีศาจ – นักแปรสภาพอสูรเวทย์มนตร์’ เพิ่มขึ้น 0.15

“เฮ้อ ทำได้ดีมากทุกคน เราจะพักสักครู่หนึ่ง!”

ทันทีที่เอียนพูด สัตว์เลี้ยงทุกตัวนั่งลงตรงจุดที่พวกมันอยู่

“เฮ้อ เฮ้อ… ในที่สุดก็ได้พัก!”

และทันทีที่บักค์ทรุดตัวลงตรงจุดนั้น ผู้ติดตามก็รีบเข้ามาหาเขาและเอนตัวนั่งลงพิงกับกระดอกยักษ์ของบักค์

“ว่าแล้วเชียว บักค์นี่สุดยอดที่สุด”

“บักค์ เราขอยืมกระดองนายหน่อยนะ”

หลังจากที่ดูฉากนั้น เอียนแสยะยิ้มก่อนที่เขาจะเปิดหน้าต่างข้อมูลอสูรเวทย์มนตร์

การแปรธาตุอสูรเวทย์มนตร์ของเอียนเริ่มขึ้นอีกครั้ง

จนกว่าเขาจะหมดส่วนผสมทั้งหมดที่เขาจับได้ เขาไม่ได้วางแผนที่จะยืนขึ้นจากจุดที่เขาอยู่

• ท่านประสบความสําเร็จในการ ‘แปรธาตุอสูรเวทย์มนตร์’!
• ความชำนาญของ ‘การแปรธาตุอสูรเวทย์มนตร์’ เพิ่มขึ้น 1.0%
• ระดับการแปรธาตุ : C+
• ท่านประสบความสำเร็จในการ ‘แปรธาตุอสูรเวทย์มนตร์’!
• ความชำนาญของ ‘การแปรธาตุอสูรเวทย์มนตร์’ เพิ่มขึ้น 1.2%
• ระดับการแปรธาตุ : B-
• ท่านล้มเหลวในการ ‘แปรธาตุอสูรเวทย์มนตร์’
• ความสัมพันธ์ของส่วมผสมหลัก ‘บีเกอร์’ ลดลง 5 หน่วย
• ส่วนผสมรอง ‘ชายุปุรี’ ได้สลายไป

ระดับ B+ ออกมาพร้อมกับการแปรธาตุอสูรเวทย์มนตร์ครั้งแรกของเอียน แต่การแปรธาตุไม่ได้เป็นอย่างนั้นเสมอไป

หลังจากพยายามหลายสิบครั้งจำนวนครั้งที่เอียนประสบความสำเร็จในการแปรธาตุด้วยระดับ B หรือสูงกว่าและได้รับอสูรเวทย์มนตร์ระดับสูงรวมเป็น 5 ครั้ง

แต่ถึงกระนั้นเนื่องจากความชำนาญของเขาที่สูงขึ้นความถี่ในการประสบความสำเร็จของเขาก็สูงขึ้น

‘ฉันสงสัยว่าความชำนาญของฉันถึงไหนแล้ว…’

เอียนเปิดหน้าต่างสกิลและตรวจความชำนาญของสกิลการแปรธาตุอสูรเวทย์มนตร์

• แปรธาตุอสูรเวทย์มนตร์ : เลเวล 0 (ความชำนาญ – 73.3%)

‘เอาล่ะ ถ้าฉันแค่ฟาร์มหนักขึ้นเล็กน้อยจนถึงพรุ่งนี้เช้า ฉันคิดว่าฉันควรจะไปถึงเลเวล 1’

อย่างไรก็ตามจากนั้น ไคซาร์เข้าไปหาเอียนซึ่งกำลังพึงพอใจขณะฟาร์ม

“เจ้าหนูลอร์ด”

“มีอะไรหรอ เจ้าผู้ติดตาม”

เพราะเขาได้รวบรวมความสัมพันธ์กับไคซาร์ค่อนข้างมากและแม้แต่ความซื่อสัตย์ของเขาก็ยังมากกว่า 50 ก่อนที่เอียนจะรู้ตัว

“เราจะไปที่ไหนกันต่อหรอ?”

“ห้ะ?”

“เราจะไปในอาณาจักรปีศาจลึกขึ้น เนื่องจากเราไม่มีจุดหมายปลายทางงั้นหรอ”

“อืมม…”

“เจ้าคิดจะฟาร์มอย่างต่อเนื่องและกลับไปที่ห้องปฏิบัติการอีกครั้งหรอ?”

สถานที่ปัจจุบันที่ปาร์ตี้ของเอียนอยู่คือโซน 103 ของอาณาจักรปีศาจ

เมื่อพวกเขากำลังเคลื่อนไหวในขณะที่กำลังจับหรือล่าอสูรเวทย์มนตร์ทั้งหมดที่เห็นความเร็วของปาร์ตี้เคลื่อนไหวช้าอย่างมาก

อย่างไรก็ตามแม้ว่าจะเป็นเช่นนั้นในขณะที่พวกเขากำลังเคลื่อนไปยังโซนหมายเลขต่ำกว่าทีละน้อย ไคซาร์จึงถาม

“ในขณะที่ล่าอย่างต่อเนื่องเช่นนี้ เราจะเคลื่อนไปที่เมืองแห่งความโกรธเกรี้ยว”

เมื่อเอียนพูดคำที่ไม่คาดคิด ไคซาร์ถามกลับทันที

“เมืองแห่งความโกรธเกรี้ยวงั้นหรอ?”

เอียนพยักหน้าขณะที่เขาตอบกลับ

“ใช่ มีสมาชิกในครอบครัวใหม่ที่เราต้องนำมาจากที่นั่น”

ผู้ติดตามรวมถึงไคซาร์ไม่สามารถเข้าไปในเมืองแห่งความโกรธเกรี้ยวได้

ในกรณีนี้ พวกเขาไม่รู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้นข้างในนั้น

แน่นอนว่าไม่มีทางที่พวกเขาจะรู้เกี่ยวกับส่วนที่เกี่ยวกับ ‘ยันโค’

“สมาชิกในครอบครัวใหม่หรอ? เจ้าได้รับอสูรเวทย์มนตร์หรือสัตว์เลี้ยงใหม่มาหรอ?”

เช่นนั้น เอียนแค่แสยะยิ้มโดยไม่ตอบอะไร

‘ฮ่าๆ ในตอนนี้เจ้าไคซาร์ก็จะมีหัวหน้าแล้ว…’

เลเวลของไคซาร์เพิ่มขึ้นอย่างมากเมื่อเทียบกับตอนที่เอียนจ้างให้เขาเป็นผู้ติดตาม

จนถึงตอนนี้เลเวลของไคซาร์นั้นมากกว่า 280

แน่นอนว่าเมื่อเทียบกับเอียนที่ยังไม่ถึงเลเวล 200 มันเป็นเลเวลที่มาก แต่เมื่อเทียบกับยันโคก็ถือว่าเป็นมาตรฐานของเด็กได้เลย

‘ฉันคาดการณ์ตอนทั้งสองเจอกันเรียบร้อยแล้ว’

เอียนยิ้มขณะที่เขายังคงฟาร์มการแปรธาตุอสูรเวทย์มนตร์ต่อไป เมื่อไคซาร์ยักไหล่ของเขาครั้งเดียวแล้วกลับไปหาบักค์

แม้ในขณะที่เอียนกำลังฟาร์ม เขาก็ยังนึกถึงแผนการในอนาคตของเขาอยู่ตลอดเวลา

‘ตอนนี้การอัญเชิญของฉันอยู่ระดับมาสเตอร์ 4 แล้ว… และเนื่องจากฉันประสบความสำเร็จในการได้รับอาชีพคู่ ฉันจึงรู้สึกว่าถึงเวลาแล้วที่ฉันจะต้องไปเรียล’

เอียนไม่สามารถดำเนินการเควสต์ลับ ‘เงาของมังกรชั่วร้ายคาลิฟาร์’’ ซึ่งเขาได้รับจากอิเรียลเมื่อนานมาแล้ว

นี่เป็นเพราะเงื่อนไขที่ต้องดำเนินการในการทำเควสต์คือการที่เขาได้รับการอัญเชิญระดับมาสเตอร์ 3

‘เฮ้อ เป็นเวลากว่าครึ่งปีแล้วที่ฉันได้รับเควสต์ แต่สามารถทำได้ตอนนี้เท่านั้น…’

เนื่องจากเควสต์ที่เอียนได้รับจากเซราฟิมเสร็จสมบูรณ์แล้ว เขาก็วางแผนที่จะทำเควสต์มังกรชั่วร้ายคาลิฟาร์ก่อนที่เขาจะดำเนินเควสต์ต่อไป

‘มันอาจเป็นเควสต์ที่สำคัญอย่างมากแน่นอน บางทีมันอาจเกี่ยวข้องกับการตื่นของคาร์เซอุส’

ถึงตอนนี้คาร์เซอุสยังเป็นมังกรระดับ Legendary ที่ทรงพลังอย่างเหลือเชื่อ

อย่างไรก็ตามเมื่อเขาถูกปลุกให้ตื่น แน่นอนว่าเขาจะกลายเป็นระดับ Mythological

‘ฮ่า… ระดับ Mythological หรอ มันเป็นระดับที่ฉันยังไม่เคยเห็น แม้ว่าแค่คิดเกี่ยวกับมันฉันก็ดีใจจะตายแล้ว’

งานของเอียนถูกซ้อนทับเหมือนภูเขาจนถึงจุดที่มันไม่แปลกสำหรับผู้เล่นทั่วไปว่าเป็นมาตรฐานที่ใช้งานมากเกินไป แต่เขาก็ค่อยๆคลี่คลายพวกมันและเคลื่อนไปทีละอัน

เช่นนั้น หนึ่งวันในอาณาจักรปีศาจก็ผ่านไปรวดเร็วเหมือนเดิม

* * *

ฮูนี่ย์และคาโนเอลสามารถผ่านโซน 100 ภายในเวลาที่รวดเร็ว

มีความจริงที่ว่าความสามารถของพวกเขานั้นยอดเยี่ยม แต่เหตุผลนั้นไม่ใช่ทั้งหมด

เหตุผลที่ใหญ่ที่สุดคือความจริงที่ว่าทั้งสองคนฆ่าหัวหน้าผู้พิทักษ์ประตูของโซน 110

ด้วยเหตุนี้จึงมีผู้คนมากมายหลั่งไหลเข้ามาพร้อมกันและเมื่อมีคนหลายร้อยคนย้ายเข้ามาที่โซน 100 ในเวลาเดียวกัน พวกเขาก็เร็วกว่าเมื่อผู้เล่นในการจัดอันดับสองสามคนเข้ามาทีละคน

และต่อหน้าของทั้งสองคนที่มาถึงโซน 100 นั่นคือปราสาทยักษ์แห่งเมืองแห่งความโกรธเกรี้ยว

“ฮ่า ดูเหมือนว่านั่นคือเมืองแห่งความโกรธเกรี้ยวนะครับพี่”

เมื่อฮูนี่ย์พูด คาโนเอลพยักหน้าด้วยความพึงพอใจขณะที่เขาตอบกลับ

“ดูเหมือนจะเป็นอย่างนั้นในที่สุดเราก็สามารถเพลิดเพลินไปกับเนื้อหาเต็มรูปแบบของอาณาจักรปีศาจได้แล้วสินะ?”

ด้วยการแสดงออกอย่างลึกซึ้งทั้งสองคนเริ่มเดินไปที่เมืองแห่งความโกรธเกรี้ยว

“ฮูนี่ย์ นายบอกว่าเราต้องทำเควสต์สาธารณะเพื่อเข้าไปในเมืองแห่งความโกรธเกรี้ยวใช่มั้ย?”

ฮูนี่ย์พยักหน้า

“ถูกต้อง มีคนอัปโหลดการโจมตีไปยังชุมชน ซีลรอนของกิลด์ไททั่นมั้ง? อัศวินโชติช่วงหรืออะไรก็ตาม”

โดยทั่วไป ผู้เล่นที่ค้นพบเนื้อหาครั้งแรกจะไม่ปล่อยการโจมตีหรือข้อมูลในชุมชนทันที

อย่างไรก็ตาม หลังจากช่วงระยะเวลาหนึ่งผ่านไปมันเป็นเรื่องปกติสำหรับบางคนตามกิลด์ที่จะอัปโหลดการโจมตีก่อนที่คนอื่นจะทำ

นี่เป็นเพราะนั่นเป็นความช่วยเหลือครั้งใหญ่ต่อภาพลักษณ์ของกิลด์และถ้าจำนวนการดูการโจมตีเพิ่มขึ้นก็จะมีรางวัลตามชุมชนของทางการ

ทันทีที่ซีลรอนได้ยินว่าหัวหน้าผู้พิทักษ์ประตูของโซน 110 ถูกฆ่าตาย เขาก็อัพโหลดการโจมตีในนามของกิลด์ของเขาอย่างรวดเร็ว

คาโนเอลถามด้วยความกังวล

“ฉันยังอ่านการโจมตีทั้งหมดที่อัปโหลด แต่นายไม่คิดว่ามันจะยากสักหน่อยที่จะทำได้ด้วยความแข็งแกร่งของเราสองคนงั้นหรอ? ฉันได้ยินมาว่าแม้แต่กิลด์ไททั่นก็ต้องดำเนินการอย่างเต็มรูปแบบ…”

ฮูนี่ย์พยักหน้า

“ผมก็เห็นด้วย แต่ดูเหมือนว่ากิลด์ไททั่นจะทำการเคลียร์เควสต์อย่างไม่ราบรื่นเมื่อเปรียบเทียบ… ผมคิดว่าแม้ว่าเราจะรวมผู้คนอีกประมาณ 5-10 คนก็จะสามารถเคลียร์ได้”

คาโนเอลลูบคางขณะที่เขาพึมพัม

“อืมม อย่างน้อยเราควรไปคุยกับคนที่สู้หัวหน้าผู้พิทักษ์ประตูของโซน 110 กับเราไหม?”

ทันใดนั้นในขณะที่ทั้งสองคนกำลังไตร่ตรองเรื่องเควสต์สาธารณะข้อความก็โผล่ขึ้นมาต่อหน้าของฮูนี่ย์

กริ๊ง-

• ซีลรอน : สวัสดี นี่คือ ‘คันจิฮูนี่ย์’ ใช่ไหม?

ช่วยไม่ได้ที่ฮูนี่ย์จะสะดุ้ง

อะไรกันเนี่ย! พูดถึงผี ผีก็มา…!”

ในขณะเดียวกัน คาโนเอลที่ไม่สามารถมองเห็นข้อความตอบด้วยท่าทางงุนงง

“นายพูดเรื่องอะไรกันฮูนี่ย์?”

และก่อนที่ฮูนี่ย์จะส่งข้อความตอบกลับข้อความอื่นก็ส่งมาจากซีลรอน

• ซีลรอน : ฉันเชื่อว่านายมาถึงใกล้ๆเมืองแห่งความโกรธเกรี้ยวแล้ว… เราจะช่วยเควสต์สาธารณะนาย นายคิดว่ายังไง?

* * *

เอียนซึ่งมาถึงเมืองแห่งความโกรธเกรี้ยวได้ไปหาเซราฟิมทันทีและตรวจสอบข่าวเกี่ยวกับยันโค

“เซราฟิม ผมกลับมาหลังจากได้รับอาชีพคู่แล้ว”

“โอ้ เจ้ากลับมาเร็วกว่าที่ข้าคาดไว้ซะอีก”

“เกิดอะไรขึ้นกับยันโคครับ? เขาถูกปล่อยออกมาจากหอคอยแห่งการลงโทษหรือยังครับ?”

เมื่อเอียนพูด เซราฟิมพยักหน้าขณะที่เขาตอบกลับ

“แน่นอนว่าข้าลงมือทันที”

“ขอบคุณครับ”

“ไม่เลย พูดตามตรงมากกว่าความแข็งแกร่งของข้าส่วนใหญ่ก็ขอบคุณเจ้า เจ้าแก้ปัญหาทั้งหมดที่เป็นอาชญากรรมของยันโคแล้ว มันไม่ยากที่จะปล่อยตัวเขาใช่ไหมล่ะ?”

เอียนก้มหัวเล็กน้อย

“อย่างไรก็ตามขอบคุณนะครับ ถ้างั้นผมจะไปหายันโค ตอนนี้เขาอยู่ที่ไหนหรอครับ?”

“ไปเถอะ ยันโคคงพักที่โรงแรมที่ใหญ่ที่สุดที่อยู่หน้าประตูตะวันออกของเมืองแห่งความโกรธเกรี้ยว เขาอาจกำลังรอเจ้าอยู่ “

“รับทราบครับ!”

มุมปากของเอียนยกขึ้น

‘ฮ่า! ในที่สุดฉันก็ได้รับปีศาจระดับสูง… ไม่สิ ใกล้จะเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาระดับขุนนางสินะ?

เอียนหันกลับมาและเริ่มเดินด้วยรอยยิ้มที่กว้างและไปทางด้านหลังของเขา เซราฟิมพูดเสริม

“เจ้าเหลืออีก 18 วัน!”

เมื่อเซราฟิมพูด เอียนก็หยุดเท้าของเขาทันที

“อะไรนะครับ?”

“ข้ากำลังพูดถึงว่าเจ้าต้องพบกับริคาร์โด้และส่งจดหมายของข้าให้เขา ข้าบอกว่าเจ้าต้องทำภายใน 18 วันนับจากนี้”

เอียนยิ้มขณะที่เขาพยักหน้า

นี่เป็นเพราะเขาคิดถึงเรื่องนั้นมาแล้ว

“อ่อ… แน่นอน! หลังจากผมไปเจอยันโค ผมจะตรงไปที่นั่นทันทีไม่ต้องห่วงครับ”

เอียนก็ออกจากบ้านของเซราฟิมอย่างรวดเร็วและเขาก็มุ่งหน้าไปยังโรงแรมที่ยันโคพักอยู่

‘ไหนดูสิ… เขาบอกว่าโรงแรมที่ใหญ่ที่สุดตรงหน้าประตูตะวันออกใช่ไหม?’

เนื่องจากสถานที่นั้นตั้งอยู่ในพื้นที่ที่ไม่ไกลจากบ้านของเซราฟิม เอียนก็สามารถมาถึงในไม่ช้า

Creak-!

‘ไหนดูสิ… ฉันต้องถามเจ้าของว่าห้องของยันโคอยู่ที่ไหนใช่ไหม?’

เอียนเข้าไปและได้มองไปรอบๆ

นี่เป็นเพราะโรงแรมมีขนาดค่อนข้างใหญ่ เขาไม่สามารถแม้แต่จะเห็นที่ตั้งของเคาน์เตอร์

“อืมม…”

อย่างไรก็ตามจากนั้น ได้ยินเสียงแหบแห้งมาจากข้างหลังของเอียน

“ท่านกลับมาแล้วหรอ ท่านเอียน?”

เอียนหันกลับทันที

และเจ้าของเสียงที่คุ้นเคยอย่างไม่น่าเชื่อก็คือ ‘เขา’ ซึ่งเอียนกำลังมองหา