Taming Master - ตอนที่ 233

วืดดดด-

สายลมที่ฟังดูน่าเบื่อ

บุ๊กค์- บุ๊กค์-

และระหว่างนั้น เต่าตัวหนึ่งตัดผ่านสายลมแห่งอาณาจักรปีศาจที่หนาวเหน็บขณะที่มันเดินอย่างช้าๆทีละก้าว

บุ๊กค์- บู๊-บุ๊กค์-

บุ๊กค์เต่าแห่งอาณาจักรปีศาจที่อ้างว้างกำลังจ้องมองบางสิ่งด้วยสายตาของสัตว์ป่าดุร้ายที่จ้องมองเหยื่อของมัน

‘ตะ ตรงนั้นต้องมีหญ้าจิตวิญญาณปีศาจที่น่าอร่อยแน่ๆเลยบุ๊กค์!’

Pak Pa-pak-!

เท้าหน้าของบุ๊กค์ผ่านป่าทึบอย่างรวดเร็วในขณะที่เขาขุดไปบนพื้นเย็นๆของอาณาจักรปีศาจ

Whoong-.

เมื่อเขาทำอย่างนั้น เขาสามารถได้ยินเสียงสะท้อนเบาๆจากภายใน

‘เป็นไปตามที่คาด! ฉันเจอมันแล้วบุ๊กค์!’

บุ๊กค์ผู้ตื่นเต้นเริ่มใช้เท้าหน้าอย่างรวดเร็วและขุดหญ้าจิตวิญญาณปีศาจด้วยทักษะความสามารถ

ใบของหญ้าจิตวิญญาณปีศาจนั้นอร่อย แต่เนื่องจากรากที่หนานั้นน่ารับประทานมาก เขาจึงต้องขุดมันออกมาอย่างระมัดระวัง

Chomp- Chomp-.

บุ๊กค์ซึ่งทำทุกอย่างเสร็จได้กินอย่างอร่อยเริ่มจากใบสีม่วงและเริ่มกินรากของหญ้าจิตวิญญาณปีศาจอย่างระมัดระวัง

‘บุ๊กค์… กลิ่นนี้…!’

คากหวานๆของหญ้าจิตวิญญาณปีศาจละลายในปากของมัน

จากความหนาและกลิ่น หญ้าจิตวิญญาณปีศาจที่เข้าไปในปากของบุ๊กค์ตอนนี้เป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่รอดชีวิตมาได้กว่า 100 ปี

และราวกับว่ามันกำลังรออยู่ ข้อความของระบบโผล่ขึ้นมาต่อหน้าของบุ๊กค์

กริ๊ง-

• ท่านได้ทานหญ้าแห่งจิตวิญญาณปีศาจระดับสูง
• ค่าการฝึกฝนของ ‘จิตวิญญาณแห่งเต่า’ เพิ่มขึ้น 2.58%
• เลเวลปัจจุบันของจิตวิญญาณแห่งเต่า : 99 / ความชำนาญ : 81.94%

แน่นอนว่าหญ้าจิตวิญญาณปีศาจที่บุ๊กค์กินนั้นเป็นหญ้าจิตวิญญาณปีศาจระดับสูง

‘บุ๊กค์ ฉันยังเห็นหญ้าจิตวิญญาณปีศาจระดับ Legendary ที่ฉันกินเมื่อสองสามวันก่อนบุ๊กค์ ถ้าฉันกินอีกสองสามต้น ฉันรู้สึกว่าฉันจะสามารถเพิ่มค่าการฝึกฝนของจิตวิญญาณแห่งเต่าได้บุ๊กค์…!’

หญ้าจิตวิญญาณปีศาจระดับ Legendary เพิ่มเลเวลของจิตวิญญาณแห่งเต่าของบุ๊กค์ขึ้น 17.5% ในครั้งเดียว

บุ๊กค์ไม่สามารถลืมความหวานนั้นได้

‘ตอนนี้ ถ้าฉันกินสมุนไพรอีกสักสองสามวัน ฉันควรจะไปถึงเลเวลของจิตวิญญาณแห่งเต่าของฉันบุ๊กค์…!’

ยิ่งเลเวลจิตวิญญาณแห่งเต่าของเขาสูงขึ้นเท่าใด บุ๊กค์ก็ยิ่งรู้สึกพลังงานที่อยู่ภายในตัวเขาเติบโตขึ้นอย่างแข็งแกร่งมากขึ้นเท่านั้น

‘ฉันจะวิวัฒนาการไปสู่เต่าที่เท่ห์กว่าบักค์อย่างแน่นอนบุ๊กค์!’

ในความจริงแล้วในตอนแรก ไม่มีข้อความระบบโผล่ขึ้นมาต่อหน้าของบุ๊กค์หรืออะไรทำนองนั้น แต่เพราะเขากินสมุนไพรศักดิ์สิทธิ์

อย่างไรก็ตามเมื่อจิตวิญญาณของบุ๊กค์เติบโตแข็งแกร่งมากขึ้น บุ๊กค์ก็เปลี่ยนไปเรื่อยๆ

การเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นกับบุ๊กค์ก่อนคือความจริงที่ว่าเขาพูดได้และการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นกับเขาครั้งที่สองคือเขาสามารถตรวจสอบข้อความของระบบและหน้าต่างข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับจิตวิญญาณแห่งเต่าของเขาได้

และบุ๊กค์ผู้ตรวจสอบหน้าต่างข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับจิตวิญญาณแห่งเต่าก็สามารถค้นพบความจริงที่เหลือเชื่อ

• เลเวลของจิตวิญญาณแห่งเต่าสามารถเจริญเติบโตได้หากได้สมุนไพรศักดิ์สิทธิ์ สิ่งมีชีวิตลึกลับ ผงจิตวิญญาณ ฯลฯ ถูกรับประทาน
• ยิ่งจิตวิญญาณแห่งเต่าเติบโตขึ้น เต่ามังกรจะได้รับศักยภาพที่แข็งแกร่งยิ่งขึ้นและหากเลเวลของจิตวิญญาณแห่งเต่ามีมากกว่า 50 การวิวัฒนาการก็เป็นไปได้เมื่อตรงตามเงื่อนไข

‘วิวัฒนาการ…! ฉันกำลังจะวิวัฒนาการบุ๊กค์!’

บุ๊กค์เป็นสัตว์ที่ฉลาดมาก แต่ก็ไม่มีทางที่เขาจะรู้เกี่ยวกับข้อมูลที่ไม่ปรากฏในข้อความระบบเหล่านี้

อย่างที่กรณีนี้ งานที่บุ๊กค์สามารถทำได้ในตอนนี้ก็เพื่อยกระดับความชำนาญและเลเวลของจิตวิญญาณแห่งเต่าของเขาอย่างต่อเนื่อง

‘ฉันจะกลายเป็นเต่าที่หล่อกว่าบักค์ให้ได้เลยบุ๊กค์!’

บุ๊กค์นึกถึงคาร์เซอุสสักครู่หนึ่งซึ่งเป็นหนึ่งในเพื่อนของเขา

จากมุมมองของบุ๊กค์ สัตว์เลี้ยงที่มีรูปลักษณ์ภายนอกที่หล่อที่สุดคือเทพมังกรคาร์เซอุส

‘บุ๊ก-ค์! ฉันต้องการหล่อเหมือนคาร์เซอุสบุ๊กค์!’

และในขณะที่เขานึกถึงสัตว์เลี้ยงที่เป็นเพื่อนของเขา ทันใดนั้นเขาก็คิดถึงอ้อมกอดของเอียน

‘เจ้านายชั่วร้ายกำลังทำอะไรอยู่นะบุ๊กค์…? ถึงเขาจะทำกับฉันไว้มาก… ถึงกระนั้นวันนี้ฉันก็คิดถึงเขาเป็นพิเศษบุ๊กค์’

เร็วๆนี้ บุ๊กค์คิดถึงการต่อสู้ที่เขาได้ต่อสู้ร่วมกับเอียน

‘ถึงอย่างนั้น มีตบอลหวานๆหลังจากการต่อสู้ 17 ชั่วโมงนั้นอร่อยจริงๆบุ๊กค์’

เวลาที่เขาจากมาจากเจ้าของนั้นคือ 2 เดือน

สิ่งชั่วร้ายที่เรียกว่า ‘เสน่ห์แห่งอดีต’ เริ่มย้อนความทรงจำของบุ๊กค์

‘แต่เมื่อเร็วๆนี้เจ้าของคนนั้นไม่ได้ส่งข้อความอัญเชิญเลย ไม่ใช่ว่าเขาจะลืมฉันหรอกนะบุ๊กค์…?’

เมื่อนั้นในขณะที่บุ๊กค์คิด ข้อความที่ไม่คาดคิดก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าของบุ๊กคน

• เจ้านาย ‘เอียน’ ได้อัญเชิญท่าน
• ท่านจะยอมรับการอัญเชิญหรือไม่?

มันเป็นข้อความที่เอียนอัญเชิญขึ้นมาซึ่งเป็นครั้งแรกในรอบกว่าหนึ่งเดือน

“บุ๊กค์…!”

นอกเหนือจากการมีความสุขมาก บุ๊กค์ซึ่งเกือบจะทำผิดพลาดในการยอมรับการอัญเชิญในทันทีก็สงบลง

“บุ๊กค์…! ถ้าฉันยอมรับการอัญเชิญตอนนี้ ฉันจะกลายเป็นเต่าที่ดูใจง่ายเกินไปบุ๊กค์”

บุ๊กค์ผู้ใจสงบลงอย่างใจเย็น ปฏิเสธการอัญเชิญของเอียน

“ฉันไม่อยากไปบุ๊กค์! ฉันยังไม่อยากกลับไปบุ๊กค์!”

• ท่านได้ปฏิเสธการอัญเชิญของเจ้านาย ‘เอียน’

บุ๊กค์ผู้ชำเลืองมองที่ข้อความที่โผล่ขึ้นมาอีกครั้ง แสดงสีหน้ากระสับกระส่ายขณะที่เขาเริ่มจ้องมองที่หน้าต่างข้อความ

‘ไม่มีทางที่เขาจะอัญเชิญฉันซักครั้งแล้วก็ล้มเลิกใช่ไหมบุ๊กค์…? เจ้านายอาจจะอยากเห็นฉันแน่นอนบุ๊กค์!’

อย่างไรก็ตามแม้ผ่านไปหนึ่งนาทีก็แล้ว 2 นาทีก็ผ่านไป ข้อความการอัญเชิญของเอียนก็ไม่ได้กลับมาอีกครั้ง

บุ๊กค์ที่เริ่มรู้สึกกังวล รู้สึกเหมือนหญ้าจิตวิญญาณปีศาจที่เข้าไปในท้องของเขาไม่ได้ย่อยอย่างถูกต้อง

‘เจ้านาย รีบอัญเชิญฉันอีกครั้งสิบุ๊กค์!’

5 นาทีผ่านไป

ก่อนที่น้ำตาแห่งความเศร้าจะตกจากดวงตาทั้งสองของบุ๊กค์ เอียนส่งข้อความที่เขารอคอยมาอีกครั้ง

• เจ้านาย ‘เอียน’ ได้อัญเชิญท่าน
• ท่านจะยอมรับการอัญเชิญหรือไม่?

บุ๊กค์ไม่รอช้าและพยักหน้าอย่างรวดเร็ว

“บุ๊กค์! ฉันจะไปบุ๊กค์!”

และช่วงเวลาที่บุ๊กค์พูดเสร็จสิ้น ร่างกายของเขาก็เริ่มเปล่งแสงสีขาวสว่างเมื่อเขาหายไปในอากาศ

Whoong-.

• ท่านยอมรับการอัญเชิญของเจ้านาย ‘เอียน’
• ท่านจะเคลื่อนย้ายไปโซนที่ 95 ของอาณาจักรปีศาจ

* * *

เอียนจ้องไปที่เงาของเต่าหัวโตที่ปรากฏต่อหน้าเขาพร้อมกับแสงสีขาวในขณะที่เขาพึมพำ

“เจ้านี่กลับมาแล้ว”

Whiiing-!

เต่าหัวโตปรากฏตัวพร้อมกับเสียงกังวานเบาๆ

เอียนก้มศีรษะลงต่อหน้าบุ๊กค์และลูบหัวของมันในขณะที่เขาถาม

“บุ๊กค์ เป็นยังไงบ้าง?”

และทันทีที่มันเห็นเอียน ดวงตาทั้งสองของบุ๊กค์เต็มไปด้วยน้ำตา

“บุ๊กค์! เจ้านาย ฉันคิดถึงท่านบุ๊กค์!”

มันเป็นช่วงเวลาที่น่าประทับใจที่ระลึกถึงการรวมตัวครั้งใหญ่ของครอบครัวที่แยกจากกันเนื่องจากสงคราม

แตกต่างจากบุ๊กค์ที่เปลี่ยนไป ช่วยไม่ได้ที่เอียนจะงุนงง

“ไงบุ๊กค์ ตั้งแต่เมื่อไหร่ที่นายสามารถพูดได้เนี่ย?”

นี่เป็นเพราะเป็นครั้งแรกที่เอียนเห็นบุ๊กค์พูด

“ฉันไม่รู้เหมือนกันบุ๊กค์ อย่างไรก็ตามอยู่ดีๆฉันก็สามารถพูดได้บุ๊กค์!”

เอียนคิดกับตัวเองสักครู่หนึ่ง

‘อะไรวเนี่ย? หรือว่าเขาจะวิวัฒนาการงั้นหรอ?’

เอียนสแกนด้วยบุ๊กค์ด้วยสายตาที่เฉียบคม

อย่างไรก็ตามเพื่อบอกว่าเขามีวิวัฒนาการ แต่บุ๊กค์ก็อยู่ในรูปแบบที่ไม่มีสิ่งใดเปลี่ยนแปลง

“อืมมม…”

เอียนเปิดหน้าต่างข้อมูลของบุ๊กค์

‘เนื่องจากมีโอกาสที่บางอย่างจะเปลี่ยนไป…’

อย่างไรก็ตามไม่ว่าเขาจะดูมากแค่ไหนก็ไม่มีสิ่งใดที่เปลี่ยนแปลงเกี่ยวกับบุ๊กค์ไปจนถึงจุดที่มันน่างุนงงอย่างแท้จริง

‘อะไรวะเนี่ย…?’

เนื่องจากความจริงที่ว่าบุ๊กค์สามารถพูดคุยได้ก็ไม่ใช่เรื่องเลวร้าย แต่อย่างใดเอียนก็ใช้ความคิดของเขาครู่หนึ่ง

“มันเป็นเรื่องดีที่ได้พบนายอีกครั้งหลังจากผ่านไปนาน ได้พักสบายไหม?”

ร่างกายของบุ๊กค์แข็งตัวเหมือนน้ำแข็งอยู่ครู่หนึ่ง

“บุ๊กค์…? ฉันก็ไม่ได้พักมากหรอกบุ๊กค์ ความจริงแล้วฉันก็เหนื่อยเช่นกันบุ๊กค์ เนื่องจากอยากจะเห็นหน้าของเจ้านาย เลยดูเหมือนว่าฉันต้องกลับมาบุ๊กค์”

เอียนจับบนกระดองของบุ๊กค์ด้วยมือข้างหนึ่งซึ่งเริ่มคลานไปที่ไหนสักแห่งแล้วดึงเขากลับมาตรงๆ

Bbook- Bbook- Bboobbook-

ราวกับว่าเขาถูกลากไปที่โรงฆ่าสัตว์ บุ๊กค์ส่งสายตาที่น่าสงสารไปยังไล

อย่างไรก็ตามแม้แต่ไลซึ่งเป็นเพื่อนที่รู้จักกันมานานของเขาก็มองไปหาสายตาของบุ๊กค์

“กร๊าา-! ฉันยินดีที่ฉันจะได้ต่อสู้ร่วมกับนายอีกครั้งบุ๊กค์”

คราวนี้เขามองไปยังบักค์

“เพื่อนเท่ห์ๆของฉันกลับมาแล้ว ฉันมีความสุขที่มีคนที่แชร์ความเจ็บปวดจากการทำงานตลอดทั้งคืนแล้ว”

ในดวงตาของบุ๊กค์ซึ่งเต็มไปด้วยน้ำตา เอียนกระดิกนิ้วของเขาขณะที่เขาก้มลง

“นายอาจมาเมื่อใดก็ตามที่นายต้องการ แต่นายจะไม่สามารถไปไหนได้ทุกเมื่อที่นายต้องการ”

เมื่อเอียนพูด บุ๊กค์ประท้วงเล็กน้อย

“แม้ตอนที่ฉันมา ฉันไม่ได้มาเมื่อใดก็ตามที่ฉันต้องการบุ๊กค์! ฉันสามารถมาได้เพราะท่านอัญเชิญฉันบุ๊กค์!”

Thud-.

“เงียบๆ เนื่องจากแกมาแล้วก็ไปทำงานเลยบุ๊กค์”

“บุ๊ก-ค์…”

บุ๊กค์นั่งลงครู่หนึ่งด้วยสายตาที่มืดมนก่อนที่ทันใดนั้นเขาดูเหมือนจะจำบางสิ่งบางอย่างในขณะที่เขาเคาะกระเป๋าของเอียน

“เจ้านาย ถ้างั้นก่อนที่ฉันจะทำงาน อย่างน้อยให้ฉันได้กินมีตบอลหน่อยสิบุ๊กค์ ฉันรู้สึกว่าฉันต้องการมันเพื่อจะมีแรงในการทำงานบุ๊กค์!”

เช่นนั้น เอียนแสยะยิ้มขณะที่เขาเปิดคลังของเขา

และเป็นครั้งแรกในระยะเวลาหนึ่ง เขาหยิบมีตบอลโอสถออกมาซึ่งถูกเก็บไว้ในมุมหนึ่งของคลังของเขาและส่งให้กับบุ๊กค์

“แน่นอน ฉันใจกว้างนิดหน่อย กินนี่ซะแล้วทำงานบุ๊กค์”

ด้วยค่าจ้างของเอียนซึ่งมอบมีตบอลให้เขาถึงสามลูก บุ๊กค์ประทับใจ

“บุ๊ก-กกกค์…! เป็นไปตามที่คาดเจ้านายของเรานั้นเท่ห์จริงๆบุ๊กค์…!”

บุ๊กค์เริ่มกัดมีตบอลอย่างบ้าคลั่งซึ่งเขาไม่ได้กินมาเป็นระยะเวลาสองเดือนเต็ม

รสชาติที่น่าดึงดูดใจของมีตบอลที่วิ่งไปตามลิ้นของเขาเริ่มต้นจากปลายทำให้บุ๊กค์มีความสุข

“บุ๊ก-กกกค์ ฉันมีความสุขจังบุ๊กค์!”

ในขณะที่มองบุ๊กค์ซึ่งเป็นคนเซ่อซ่าไม่สิ้นสุด เอียนก็หัวเราะออกมาในตอนนั้น

กาก้าซึ่งมองทั้งสองจากด้านหลังก็บินมาหาพวกเขาและจ้องไปที่บุ๊กค์

“เจ้านาย เต่าที่ดูโง่ๆนี่ที่ชื่อบุ๊กค์ใช่ไหม?”

“ใช่ มันคือบุ๊กค์”

สายตาของบุ๊กค์ซึ่งกำลังกินมีตบอลได้มองไปหากาก้าสักครู่หนึ่ง

จ้อง-!

และกาก้าซึ่งได้รับการมองที่รุนแรงก็สั่นไหว

“…?”

เช่นนั้น เอียนแสดงท่าทางงุนงง

“เฮ้ กาก้าไม่ใช่ว่าแกจะกลัวเขาหรอ? อืม… ด้วยค่าสถานะของแก แกก็อาจจะกลัวเขาล่ะนะ”

กาก้าซึ่งจ้องมองไปที่บุ๊กค์ชั่วครู่ด้วยท่าทางงุนงง ส่ายหัวในขณะที่เขาหันไปมองเอียน

“ไม่ใช่อย่างนั้นท่าน”

เมื่อกาก้าพูดอย่างจริงจังซึ่งเขาไม่เคยได้ยินมาก่อน เอีนนถามกลับทันที

“ห้ะ? ถ้างั้นเป็นอะไรล่ะ?”

กาก้าพูดต่อ

“เต่านี้มันต้องเป็น…!”

“…?”

เมื่อกาก้าหยุดหายใจสักครู่สายตาทั้งหมดที่อยู่รอบๆเขาก็เพ่งไปที่ปากของเขา

“ชิ้นส่วนสุดท้ายของตำนานทั้งเจ็ด!”

เอียนสวมสีหน้างุนงงอีกครั้งเมื่อเขาถามกลับ

“อะไรนะ? อะไรคือตำนานทั้งเจ็ด?”

อย่างไรก็ตามคำตอบของคำถามของเอียนไม่ได้มาจากกาก้า แต่มาจากที่อื่น

“ข้าจะบอกเอง”

เอียนหันมองไปที่ที่ซึ่งเสียงนั้นมาจากและตรงนั้น ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากไคซาร์ที่นั่งอยู่

“หืมม? นายรู้จักตำนานทั้งเจ็ดหรอ?”

ไคซาร์พยักหน้า

“ถูกต้อง และความจริงที่ว่ามันไม่ใช่แค่ข้า แม้แต่เจ้า เอียนก็เคยได้ยินมันมาก่อน”

เอียนยิ่งสงสัยมากขึ้น

“เอ๋? ใช่หรอ”

ไคซาร์ค่อยๆมองไปที่คาร์เซอุส

“ตำนานทั้งเจ็ดที่กำลังพูดถึงมีแนวโน้มมากที่สุดเกี่ยวกับตำนานของเทพมังกรทั้งเจ็ดที่คาร์เซอุสมีส่วนเกี่ยวข้อง ถ้าคำพูดของเจ้านั่นถูกต้องก็หมายความว่าบุ๊กค์เป็นสายเลือดเดียวกันกับหกมังกรที่เหลือยกเว้นคาร์เซอุส”

ดวงตาของทุกคนเบิกโพลง

และบักค์ซึ่งกำลังตื่นเต้นกับการสนทนาอยู่ข้างๆพวกเขาก็เงยหน้าขึ้นในขณะที่เขาพูดพึมพำ

“หืมม? นั่นมันแปลกนิดหน่อย… บุ๊กค์ต้องเป็นหนึ่งในสายเลือดของเราสิ”

ทั้งปาร์ตี้ที่สงสัยในคำพูดของไคซาร์ได้หันหน้าไปหากาก้าซึ่งเป็นแหล่งที่มาของ ‘ทฤษฎีเทพมังกรของบุ๊กค์’ อีกครั้ง

เช่นนั้น กาก้าค่อยๆส่ายหน้าขณะที่มันพูดต่อ

“คำพูดของไคซาร์นั้น… ถูกครึ่งหนึ่งและผิดครึ่งหนึ่ง”