Taming Master - ตอนที่ 239

• ท่านล้มเหลวในการผ่านประตูที่ 17 ของการทดสอบของ ‘ไฮคอน’ ราชาปีศาจแห่งความโกรธเกรี้ยว
• สมาชิกทั้งหมดของปาร์ตี้ถูกวาร์ปไปยังประตูที่ 1
• จำนวนครั้งที่ท้าทายถึงตอนนี้ : 7 ครั้ง (7/10)
• ท่านมีโอกาสเหลืออีก 3 ครั้ง ในกรณีที่ท่านล้มเหลวในทุกโอกาส ท่านจะล้มเหลวในการทำเควสต์อย่างสมบูรณ์และความสัมพันธ์ของท่านกับราชาปีศาจไฮคอนจะลดลงอย่างมาก
• ชื่อเสียงของสมาชิกปาร์ตี้ทุกคนลดลง 100,000 หน่วย

ในขณะที่มองดูข้อความที่โผล่ขึ้นทีละข้อความ ชยาครานก็แสดงสีหน้าสลดใจ

‘เวรเอ้ย เควสต์ที่มีระดับความยากที่ไม่สมเหตุสมผลนี้จะมีอยู่ได้ยังไงกัน?’

ชยาครานมองไปรอบๆสมาชิกในทีมของเขาขณะที่เขาถอนหายใจเล็กน้อย

ถ้ามันเป็นเควสต์ที่เขาสามารถทำได้ด้วยตัวเอง เขาก็คงทำสำเร็จไปแล้ว แต่ปัญหาก็คือในหมู่สมาชิก 8 คนนั้นมีช่องว่างมากเกินไป

เป็นปาร์ตี้ที่รวมผู้เล่นระดับสูงสุด ยกเว้นผู้เล่นแอสซาซินและซัมมอนเนอร์ แต่ปัญหาคือด้านการควบคุม

‘เฮ้ นอกจากซีลรอนและเด็กน้อยนักเวทย์มนตร์มืดแล้วยังมีช่องว่างมากเกินไป แม้แต่ซัมมอนเนอร์ที่เรียกว่าคาโนเอลก็ยังดีกว่าสมาชิกกิลด์ของเรา แต่เขาก็ยังเป็นช่องว่าง…’

ปัจจุบันจำนวนครั้งที่พวกเขาล้มเหลวในการท้าทายมีทั้งหมด 7 ครั้ง

เนื่องจากพวกเขาสูญเสียชื่อเสียง 100,000 หน่วยในแต่ละครั้งที่พวกเขาล้มเหลว พวกเขาจึงสูญเสียชื่อเสียงจำนวนมหาศาลถึง 700,000 หน่วย

ชยาครานไม่สามารถหาทางแก้ไขได้อีกต่อไปว่าจะดำเนินการอย่างไรต่อไป

‘เฮ้อ ถ้าเป็นอย่างนี้ ก็ไม่มีคำตอบแล้วล่ะ…’

ซีลรอนพูดอย่างระมัดระวังกับชยาครานผู้ซึ่งตกอยู่ในความทุกข์ทรมาน

“หัวหน้าจะทำยังไงต่อไป? เราเหลือโอกาสเพียง 3 ครั้งเท่านั้น”

“อืมม…”

“เป็นนี้ ไม่ใช่ว่าเราต้องขอความช่วยเหลือจากผู้เล่นในการจัดอันดับคนอื่นงั้นหรอ?”

“เอ่อ…”

ชยาครานเจ็บปวดกับเรื่องนี้อีกครั้ง แต่กับปาร์ตี้นี้ ไม่มีทางแก้ไขได้อย่างแน่นอน

ชยาครานพูด

“ถ้าต้องทำอย่างนั้น ใครที่เราต้องขอให้ช่วยล่ะ?”

หลังจากคิดเกี่ยวกับมันสักครู่หนึ่ง ซีลรอนพูด

“ก่อนอื่น ผมเชื่อว่าคนที่ดีที่สุดคงเป็นรีเมียร์ซึ่งไม่อยู่ในกิลด์ใดๆเลย”

“เฮ้อ เอาล่ะ ลองขอให้รีเมียร์ช่วยไม่ว่ายังไงก็ตาม… ยังมีคนอื่นอีกไหม? ฉันไม่คิดว่าปัญหานี้จะแก้ได้เพียงแค่มีรีเมียร์มาช่วย แน่นอนว่ารีเมียร์นั้นแข็งแกร่ง แต่เราเพิ่งผ่านได้แค่ 17 ประตูจาก 30 ประตูเอง”

ซีลรอนพยักหน้า

“ถูกต้อง แน่นอนว่าผมก็รู้สึกว่ามีแค่รีเมียร์คงไม่พอ”

“อาชีพไหนที่เป็นช่องว่างที่ใหญ่ที่สุดของปาร์ตี้เรางั้นหรอ?”

“อืมม… ผมคิดว่าช่องว่างที่ใหญ่ที่สุดคงเป็นแอสซาซิน อย่างไรก็ตามไม่ว่าเราจะเรียกแอสซาซินประเภทไหนมาก็ตาม ผมไม่คิดว่ามันจะช่วยได้มากนัก เนื่องจากอาชีพเองเป็นอาชีพที่เสียเปรียบที่สุดใน PVE ตั้งแต่แรกอยู่แล้ว…”

ชยาครานพยักหน้า

“นั่นเป็นความจริงอย่างแน่นอน แม้ว่าผู้เล่นอันดับ 1 ของอันดับแอสซาซินจะมา แต่ก็คงไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงมากนัก”

ซีลรอนเกาหัวของเขา

“แต่ถึงอย่างนั้นในการขอซามูเอลจินซึ่งเป็นที่ 1 ในการจัดอันดับนักธนู มันก็รู้สึกอึดอัดเล็กน้อยเพราะเขาเป็นหัวหน้าของกิลด์ที่สูงที่สุดของประเทศศัตรู”

“เป็นเขาไม่ได้ นอกจากนี้ เขายังเป็นตัวของตัวเองมากเกินไป”

ซีลรอนซึ่งลูบคางของเขาเมื่อเขาครุ่นคิดได้พูดต่อ

“ถ้างั้นในท้ายที่สุด มีเพียงคนเดียวที่เหลือ”

“…”

“เอียน ดูเหมือนว่าเราต้องการเขา”

“…!”

รอยยิ้มอันขมขื่นปรากฎขึ้นบนหน้าของซีลรอน

นี่เป็นเพราะเอียนเป็นคนที่เขานึกถึงมาตั้งแต่แรก แต่เขาก็ตั้งใจที่จะไม่สนใจเขา

‘แน่นอนว่าไม่มีผู้เล่นที่ยอดเยี่ยมเท่าที่ควบคุมได้มากเท่ากับเอียนและอาจกลายเป็นพลังการต่อสู้ที่แข็งแกร่ง ยิ่งไปกว่านั้นเนื่องจากเขาจะเติมจุดของซัมมอนเนอร์ด้วย’

อย่างไรก็ตาม เอียนมีส่วนเกี่ยวข้องกับกิลด์โลตัสซึ่งเป็นกิลด์ของอาณาจักรลัสเปลที่เพิ่งพุ่งขึ้นสู่อันดับสูงสุด

ถ้าพวกเขาไปขอให้เขาช่วย กิลด์โลตัสจะได้แชร์รางวัลของเควสต์กิลด์ลับแห่งอาณาจักรปีศาจ นั่นมันเจ็บปวดมากเกินไป

‘ถึงอย่างนั้น มันอาจจะดีกว่าที่จะทิ้งเควสต์ลับไปอย่างนี้’

ชยาครานพยักหน้าอย่างช้าๆ

“เป็นไปตามที่คาด… มันช่วยไม่ได้สินะ?”

อย่างไรก็ตามในตอนนั้นฮูนี่ย์ที่แอบฟังการสนทนาของทั้งสองคนข้างๆพวกเขาอย่างเงียบๆก็พูดด้วยสีหน้าฟูมฟาย

“ในท้ายที่สุด คุณก็ต้องการพี่เอียนสินะ?”

ฮูนี่ย์แสดงท่าทางราวกับว่าเขาสูญเสียทุกสิ่ง

‘เฮ้อ… ฉันคิดว่าฉันจะทำเควสต์ลับให้สำเร็จก่อนที่พี่เอียนจะกลับมา แต่ในท้ายที่สุด ฉันก็ต้องทำเควสต์กับเขาอยู่ดีเนี่ยนะ…?’

เอียนดูเหมือนจะยุ่งกับบางสิ่งบางอย่างเนื่องจากเขาไม่ได้ตรวจสอบรายการข้อความที่ไม่ได้รับของเขาและด้วยเหตุนี้ เขาจึงไม่ยอมรับข้อความแชร์เควสต์ที่ฮูนี่ย์ส่งไป

นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมฮูนี่ย์ถึงวางแผนที่จะทำเควสต์ให้เสร็จก่อนที่เอียนจะเห็นมัน

“หืมม พี่เอียนหรอ? ดูเหมือนว่านายจะรู้จักผู้เล่นเอียนเป็นการส่วนตัวสินะ”

ซีลรอนถามฮูนี่ย์และคาโนเอลซึ่งอยู่ถัดจากเขาได้ตอบแทน

“ใช่ เรารู้จักกับพี่เอียน”

และเขาพูดต่อด้วยท่าทางขมขื่น

“ผมขาดความสามารถมากเกินไปที่จะแทนที่ตำแหน่งซัมมอนเนอร์ด้วยความสามารถของผม หากคุณต้องการขอความช่วยเหลือจากพี่เอียน คุณจะสามารถทำเควสต์นี้ให้สำเร็จได้อย่างแน่นอน”

ชยาครานตอบกลับ

“แน่นอน…? จนถึงตอนนี้เราเพิ่งผ่านเกตเวย์ที่ 17 มาได้เท่านั้น ยังเหลือประตูอีก 13 แห่ง แต่มันไม่มากเกินไปงั้นหรอที่จะบอกว่าเราสามารถเคลียร์มันได้โดยการขอให้เอียนช่วยเพียงอย่างเดียว?”

อย่างไรก็ตาม การแสดงออกของคาโนเอลไม่เปลี่ยนแปลง

“ไม่ ถ้าคุณมีแค่พี่เอียนคนเดียว คุณจะสามารถเคลียร์เควสต์นี้ได้โดยไม่ต้องขอให้รีเมียร์ช่วยด้วยซ้ำ”

“หืมม?”

ฮูนี่ย์ก็พยักหน้าขณะที่เขาเสริม

“ถ้าเป็นพี่เอียนล่ะก็อาจจะได้รับการรับรองอย่างชัดเจน แม้ว่าฉันจะไม่อยากเรียกพี่เขามาก็เถอะ…”

แม้หลังจากนั้นปาร์ตี้ก็พยายามมองหาทางเลือกอื่นๆทุกรูปแบบ แต่สุดท้ายก็ไม่พบทางเลือกที่ดีเท่าเอียน

ชยากรานที่ตัดสินใจพูดกับสมาชิกปาร์ตี้ทั้งหมดของเขา

“ถ้าอย่างนั้นสำหรับตอนนี้ดูเหมือนว่าเราจะได้ข้อสรุปแล้ว ซีลรอน นายพยายามติดต่อรีเมียร์”

“รับทราบครับ”

ชยาครานมองไปที่ฮูนี่ย์เมื่อเขาพูด

“และเอียน ฮูนี่ย์ ทำไมนายไม่ลองส่งข้อความหาเขาดูล่ะ?”

ฮูนี่ย์ถอนหายใจขณะที่เขาตอบกลบ

“เฮ้อ… เข้าใจแล้ว”

* * *

ต่อหน้าของเอียนที่ตื่นจากการหลับใหล กาก้ากำลังลอยตัวอยู่

“เฮ้อ เจ้านาย ถ้าท่านตื่นเร็วกว่านี้นิดนึง เราพบกับปัญหาแน่”

เอียนเอียงคอขณะที่เขาถาม

“หืมม? นายกำลังพูดถึงอะไร? นายอธิบายให้ฉันฟังสิและไม่ต้องตัดคำพูดออก”

เมื่อได้ยินคำเหล่านั้น กาก้าแสดงท่าทางภูมิใจขณะที่เขาเริ่มอธิบาย

“ฮ่าๆ ให้อธิบายตั้งแต่เริ่มก็คือฉันประสบความสําเร็จในการตื่นขึ้นแล้ว”

“อะไรนะ?”

“ฉันกำลังพูดถึงการตื่นขึ้นของความสามารถแม่มดยามค่ำคืน ฉันก็มีประโยชน์แล้วตอนนี้ เจ้านาย”

เสียงหัวเราะดังออกมาจากปากของเอียน

‘ไม่ ความจริงที่ฉันจู้จี้เขาและบอกเขาว่าเป็นคนที่ไร้ประโยชน์กลายเป็นแผลเป็นขนาดนั้นเลยเหรอ?’

ความจริงที่ว่ากาก้านั้นไม่ได้ไร้ประโยชน์

เอียนจู้จี้เขาตลอดเวลา แต่ในขณะเดียวกันเขาก็แสดงบทบาทของหน่วยสอดแนมได้อย่างยอดเยี่ยม แม้ในการต่อสู้และส่วนที่กาก้าช่วยเหลือมากที่สุดคือความรู้ของเขา

สำหรับเอียนซึ่งคิดว่า ‘ข้อมูล’ นั้นมีความสำคัญอย่างมากในขณะที่เล่นเกม ความรู้ของกาก้านั้นน่าทึ่งกว่าความช่วยเหลืออื่นๆ

อย่างไรก็ตามเขาไม่ได้แสดงความรู้สึกของเขาในขณะที่เขาโต้กลับ

“เอาล่ะ ความสามารถนั้นมันตื่นขึ้นมาได้ยังไง?”

กาก้าดีใจขณะที่เขาตอบ

“ตอนนี้ฉันสามารถเข้าไปในความฝันของคนอื่นได้ ดังนั้นในตอนนี้ฉันได้เข้าไปในฝันของท่านเจ้านายแล้ว ฮ่าฮ่าฮ่า”

เอียนงุนงง

‘ห้ะ? ฉันยังไม่ได้หลับเลย แล้วเขาพูดถึงเรื่องอะไร?’

กาก้าเสริม

“เจ้านาย ท่านฝันถึงความฝันที่น่าตื่นตาตื่นใจมาก ฉันไม่คิดว่าสงครามมิติที่เกิดขึ้นเมื่อพันปีก่อนจะจำลองออกมาได้เหมือนขนาดนั้น”

เมื่อได้ยินคำเหล่านั้น เอียนเข้าใจสถานการณ์ได้ทันที

‘อ่อ เขาเข้าใจว่าฉันกำลังหลับเมื่อฉันกำลังดูวิดีโออยู่’

เอียนที่คิดเสร็จแล้วก็เปิดหน้าต่างข้อมูลของกาก้าทันทีและตรวจสอบพลังแฝงของเขา

• แม่มดยามค่ำคืน (ความสามารถหายาก) (ตื่นขึ้น)

แม่มดยามค่ำคืนเป็นปีศาจที่มีความสามารถในการปรากฏตัวของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในความฝัน

แม่มดยามค่ำคืนมีความโลภมากจะปรากฏตัวพร้อมกับไอเทมหายากหนึ่งชิ้นจากในความฝันเมื่อใดก็ตามที่เขาเข้าไป

*นี่เป็นสกิลที่ประสบความสําเร็จในการตื่นขึ้น จากนี้ไปทาส ‘กาก้า’ จะสามารถใช้ความสามารถของแม่มดยามค่ำคืนได้แม้ในความฝันของคนอื่น

ในหน้าต่างข้อมูลของกาก้าถัดจากชื่อของพลังแฝง ‘แม่มดยามค่ำคืน’ มีคำว่า ‘ตื่นขึ้น’ ถูกแนบเพิ่มเติมและด้านล่างนั้นมีการอธิบายผลเพิ่มเติมสำหรับผลของการตื่นขึ้น

การแสดงออกของเอียนสดใสขึ้นจนเห็นได้ชัด

‘โอ้ ถ้าเป็นเช่นนั้น แม้ว่ากาก้าจะไม่หลับ แต่ก็เป็นไปได้ที่จะใช้สกิลนี้ใช่ไหม?’

ความคิดของเอียนแล่นอย่างรวดเร็ว

‘และถ้าเขาเพิ่งเข้าไปและออกมาจากโลกเมื่อพันปีก่อน หรือว่า…!’

ซินตะมานิที่ยอดเยี่ยมของมังกรอเวจีต้องอยู่ในปากของมัน

เอียนคิดเช่นนั้นทันที

‘กาก้า ได้โปรดเถอะ!’

เอียนถามกาก้า

“ถ้างั้นนายเข้าไปในความฝันของฉันและได้อะไรออกมาไหม?”

กาก้าพยักหน้าราวกับว่ามันกำลังรออยู่

“แน่นอน!”

กาก้ายกมือของเขาขึ้นสูงและปล่อยกระดาษที่เขาถือไว้ในมือของเขาลอยไปถึงต่อหน้าของเอียน

“ฮ่าๆ นี่เป็นยังไงล่ะเจ้านาย”

และต่อหน้าของเอียน ข้อมูลไอเทมโผล่ขึ้นมา

• บันทึกโบราณ (ไม่ทราบ) / ระดับ : Legendary

เช่นเดียวกับสิ่งที่เขียนไว้ในชื่อไอเทมมัน (ไม่ทราบ) แต่ระดับของมันคือ ‘Legendary’ เตะตาเอียนทันที

อย่างไรก็ตาม เอียนแสดงท่าทางขมขื่น

“เจ้าโง่ ทำไมแกถึงเอาอันนี้มา?”

กาก้าที่คาดหวังคำชม ถามกลับขณะที่มันกำลังงุนงง

“เกิดอะไรขึ้นเจ้านาย?”

“ถ้าแกเข้ามาในความฝันและออกไป แกควรจะเอาซินตะมานิออกมาสิ!”

คากะที่เพิ่งรู้สาเหตุที่ทำให้เอียนผิดหวังยิ้มกว้างขณะที่เขาตอบ

“เจ้านายบื้อ! ฉันจะออกมาพร้อมกับซินตะมานิได้ยังไง?”

“ทำไมล่ะ?”

“ซินตะมานิที่มีอยู่ในช่วงเวลานั้นถูกกักไว้ในปากของมังกรอเวจี แล้วฉันจะขโมยมันด้วยความสามารถอะไร?”

เอียนแสดงสีหน้าขมขื่น

“เอาซินตะมานิออกมาไม่ได้งั้นหรอ?”

“นั่นฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่ถ้าในกรณีนี้ซินตะมานิอยู่ที่ไหนสักแห่ง ฉันจะค้นหามันได้ยังไงในระยะเวลาอันสั้นนี้?”

“อืม นั่นก็จริง…”

ในขณะที่เอียนกำลังเลียริมฝีปากของเขาด้วยการแสดงออกที่ดูเหมือนว่าเขาผิดหวัง กาก้ายังคงพูดต่อไป

“อย่างไรก็ตาม ยังเร็วเกินไปที่จะผิดหวัง เจ้านาย”

“ห้ะ…?”

ในขณะที่เอียนถามกลับด้วยสีหน้างุนงง กาก้าตอบด้วยสีหน้าที่ได้รับชัยชนะ

“เนื่องจากไอเทมนี้เป็นแผนที่ที่มีการทำเครื่องหมายสถานที่ที่ซ่อนซินตะมานิไว้อย่างแน่นอน!”

“โอ้!”

ด้วยคำพูดนั้น เอียนรีบหยิบกระดาษและเปิดข้อมูลไอเทมของเขา

อย่างไรก็ตาม มีเพียงหน้าต่างขอความประโยคเดียวโผล่ขึ้นมา

• ไอเทมนี้ยังไม่ได้รับการประเมิน

เอียนพยายามประเมินไอเทมทันที

“ประเมิน!”

อย่างไรก็ตาม ข้อความที่ไม่คาดคิดโผล่ขึ้นมา

• นี่คือโบราณวัตถุระดับสูงที่ไม่สามารถประเมินได้ด้วยสกิลการประเมินขั้นพื้นฐาน

เอียนมองไปที่กาก้าด้วยสีหน้างุนงง

“เฮ้ย ฉันจะประเมินสิ่งนี้ได้ยังไง?”

“มันไม่สามารถประเมินด้วยสกิลการประเมินงั้นหรอ?”

“ใช่ มันประเมินไม่ได้ มันบอกว่านี่เป็นโบราณวัตถุระดับสูง”

เช่นนั้น กาก้าซึ่งครุ่นคิดสักครู่หนึ่งค่อยๆพูด

“อืมม… ถ้าอย่างนั้นฉันคิดว่าท่านจะต้องไปขอให้นักสำรวจระดับสูงช่วยแล้วล่ะ”

“หืมมม?”

“คนที่มีอาชีพนักสำรวจจะมีสกิลการประเมินแบบพิเศษ เจ้านาย”

เช่นนั้น มีสิ่งหนึ่งที่ประกายความคิดของเอียนเหมือนสายฟ้าผ่า

‘ถ้าอย่างนั้นผู้เล่นชื่อลิลซันที่ขุดค้นบันทึกสงครามอาณาจักรปีศาจนั้นจะสามารถประเมินแผนที่นี้ได้ไหม?’

ความจริงที่ว่าอาชีพที่ขุดพบโบราณวัตถุคืออาชีพนักสำรวจเป็นข้อมูลพื้นฐานที่เอียนรู้เช่นกัน

และถ้าเขาเป็นนักสำรวจที่ขุดพบโบราณวัตถุระดับ Legendary นั้น เขารู้สึกว่าเขาจะเป็นนักสำรวจที่ประสบความสำเร็จในระดับสูงสุดอย่างแน่นอน

ใบหน้าของเอียนสดใสขึ้น

‘ถูกต้อง ฉันจะต้องไปหาเขา!’

เมื่อเอียนจัดการแผนของเขาอย่างสงบ ข้อความของคนที่ไม่คาดคิดก็โผล่ขึ้นมา

• คันจิฮูนี่ย์ : พี่เอียนนนน… ยุ่งอยู่หรือเปล่า?