Taming Master - ตอนที่ 241

ณ โซน 120 ของอาณาจักรปีศาจ

สถานที่แห่งนี้เป็นที่ตั้งของโซนทั้งหมดในอาณาจักรปีศาจ อสูรเวทย์มนตร์ที่อ่อนแอที่สุดก็ปรากฏตัวขึ้นและเมื่อแผนที่เปิดกว้างอย่างไม่น่าเชื่อและมีอสูรเวทย์มนตร์มากมาย มันจึงเป็นสถานที่ที่เหมาะสำหรับผู้เริ่มต้นที่เพิ่งเข้าสู่อาณาจักรปีศาจเพื่อล่า

และโซน 120 ของอาณาจักรปีศาจก็คึกคักไปด้วยผู้เล่นมากขึ้นกว่าเดิม

“พวกนาย ไม่มีเวลาพักผ่อนแล้วนะ ในช่วงเวลาที่คุณพักผ่อน เราจำเป็นต้องฟาร์มหินเวทย์มนตร์อีกอย่างน้อยหนึ่งก้อน!”

“เฮ้ ฉันบอกคุณว่าพื้นที่ล่าหลังก้อนหินยักษ์ตรงนี้เป็นที่ที่ปาร์ตี้ของเราออกล่าอย่างต่อเนื่อง! ถ้าคุณไม่รักษาจรรยาบรรณทางการค้าเช่นนี้ สิ่งต่างๆจะกลายเป็นเรื่องยาก!”

“เอาล่ะ หินเวทย์มนตร์! ด้วยสิ่งนี้ ฉันก็มี 50 ก้อนแล้ว!”

แต่เดิมโซน 120 ของอาณาจักรปีศาจ มีผู้คนค่อนข้างมากเมื่อเทียบกับโซนอื่นๆของอาณาจักรปีศาจ

อย่างไรก็ตามไม่เคยมีสักครั้งที่มันจะแออัดจนถึงจุดที่ไม่มีที่ให้ล่า แต่เหตุผลที่พื้นที่ล่ากลายเป็นแบบนี้นั้นเรียบง่าย

ยิ่งกว่าสิ่งอื่นใดเหตุผลในการจัดลำดับความสำคัญของการหมกมุ่นอยู่กับเนื้อหาของอาณาจักรปีศาจได้ก่อตัวขึ้น

• 25 วันต่อจากนี้ คลื่นมอนสเตอร์ของอาณาจักรปีศาจจะเริ่มต้นขึ้น
• เมื่อคลื่นมอนสเตอร์ของอาณาจักรปีศาจเริ่มต้นขึ้น จนกระทั่งคลื่นนั้นหยุดลงอย่างสมบูรณ์ ประตูมิติทั้งหมดที่นำไปสู่อาณาจักรปีศาจจะปิดลงและผู้เล่นทั้งหมดที่อยู่ในอาณาจักรปีศาจจะถูกอัญเชิญไปยังโลกมนุษย์

เป็นครั้งที่ห้าแล้วที่ข้อความนี้ดังไปทั่วทั้งเซิร์ฟเวอร์ทุกคืนทันทีที่ผ่านมาเที่ยงคืน

หากข้อความจบลง ณ เวลานั้นคลื่นมอนสเตอร์แห่งอาณาจักรปีศาจเริ่มต้นขึ้น นั่นหมายความว่าพวกเขาไม่สามารถเล่นเนื้อหาอาณาจักรปีศาจได้อีกต่อไป ดังนั้นผู้เล่นจึงอดไม่ได้ที่จะจุดประกายความมุ่งมั่นในการล่าอสูรเวทย์มนตร์จนถึงตอนนี้

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ระบบ ‘การเสริมความแข็งแกร่ง’ ซึ่งสามารถระเบิดค่าสถานะของอุปกรณ์ทั้งหมดเป็นสิ่งที่สามารถให้ผลเสริมพลังการต่อสู้ที่แน่นอนที่สุดในบรรดาเนื้อหาทั้งหมดของอาณาจักรปีศาจ

เมื่อเป็นเช่นนั้นผู้เล่นส่วนใหญ่ก็ล่าทั้งวันเพื่อหาหินเวทย์มนตร์

“ว้าว จากที่ฉันเห็นในโรงประมูลเมื่อไม่นานมานี้ มีอุปกรณ์ที่ยอดเยี่ยมจำนวนมากที่ได้รับการเสริมพลังจนเต็มถึง 5 ขั้นแล้ว ทำไมฉันถึงลื่นไถลลงมาจากการเสริมความแข็งแกร่งขั้นที่ 3 อยู่ตลอดเวลา?”

“เฮ้ย นายใชหินเวทย์มนตร์ไปกี่ก้อนแล้วจนถึงตอนนี้?”

“ฉันไม่แน่ใจ หากฉันนับการหลอมทั้งหมด ฉันคิดว่าฉันใช้ไปประมาณ 40-50 ก้อนมั้ง? ด้วยความเร็วการล่าของฉัน ฉันได้ประมาณ 10 ก้อนต่อวันและเนื่องจากฉันล่ามาประมาณ 5 วันแล้วนั่นแหละ”

“เฮ้อ ถ้านายใช้ 50 ก้อน มันก็เห็นได้ชัดว่าทำไมนายถึงยังไม่สร้างอุปกรณ์ที่ยอดเยี่ยมไม่ได้”

“จริงหรอ? แต่เดิมอัตราความสำเร็จนั้นโหดร้ายขนาดนี้เลยหรอ?”

“ใช่ แทนที่จะคิดที่จะเพิ่มอุปกรณ์ชิ้นเดียวขึ้นสู่อันดับที่ยอดเยี่ยม จงตั้งเป้าหมายที่จะทำให้ชิ้นส่วนทั้งหมดของนายขึ้นสู่การเสริมความแข็งแกร่งขั้นที่ 3 เนื่องจากนายมีเวลาเหลือไม่มากแล้ว”

อย่างไรก็ตาม ไม่ใช่ว่าผู้เล่นทุกคนที่อยู่ในพื้นที่ล่ากำลังล่าเพื่อเสริมความแข็งแกร่งให้กับไอเทมของพวกเขา

ผู้เล่นส่วนหนึ่งในบรรดาพวกเขาวางแผนที่จะขายหินเวทย์มนตร์

“ฮ่าๆ ดูเหมือนว่าในไม่ช้า ฉันจะสามารถเติมจำนวนหินเวทย์มนตร์ของฉันจนเป็นตัวเลขสามหลักได้แล้ว”

“จริงหรอ? นายรวบรวมได้มากขนาดนั้นเลยหรอ?”

“ใช่ พวกมันดรอปทีละอันจากอสูรเวทย์มนตร์สามตัว ในตอนนี้นายรวบรวมได้เท่าไหร่ละ?”

“รอแปปนะ… ฉันรวบรวมได้ 90 แล้ว”

“ฮ่าๆ ด้วยความเร็วขนาดนี้ เราน่าจะรวบรวมได้ประมาณ 500-600 ก้อนแน่ๆ ถ้าฟาร์มมันต่อไปอีก 25 วันที่เหลือ”

“ถูกต้อง ถ้าเรารวมของเราเข้าด้วยกัน เราควรจะมีประมาณหนึ่งพันก้อน”

“ฮ่า แม้ว่าเราจะขายทั้งหมดนั้น เราก็ควรจะตัดใจได้อย่างจริงจังใช่ไหม?”

“แน่นอน แม้แต่ตอนนี้หินเวทย์มนตร์ก็ราคาสูง ดังนั้นถ้าอาณาจักรปีศาจนั้นปิดตัวลง ราคาของมันยิ่งไม่กระโดดไปมากกว่านี้เลยหรอ?”

“มันควรจะเป็นอย่างนั้นแน่นอน แต่ฉันแค่กังวล…”

“ห้ะ?”

“ในกรณีที่คลื่นมอนสเตอร์เริ่มต้นขึ้นและมอนสเตอร์ของอาณาจักรที่หลั่งไหลมาจากที่นั่นก็ดรอปหินเวทย์มนตร์ด้วยจะเกิดอะไรขึ้น?”

“ไม่ต้องกังวล ไม่มีทางที่จะเกิดเรื่องแบบนั้นขึ้น”

“หืมม… ทำไมล่ะ?”

“มันก็มาจากการประกาศบนหน้าโฮมเพจไงเพื่อน”

“มันว่ายังไงบ้าง?”

” ‘เมื่อคลื่นมอนสเตอร์ของอาณาจักรปีศาจเริ่มต้นขึ้น จนกระทั่งคลื่นสิ้นสุดลง คุณจะไม่สามารถรับไอเทมใดๆที่เกี่ยวข้องกับอาณาจักรปีศาจได้’ มันว่าอย่างนั้นน่ะ”

“เข้าใจละ!”

จากสถานการณ์ดังกล่าวไม่ว่าจะเป็นใคร สิ่งหนึ่งที่แน่นอนก็คือมันเป็นความจริงที่ชัดเจนในตัวเองว่าในช่วงเวลาที่อาณาจักรปีศาจเปิดขึ้น ราคาของหินเวทย์มนตร์จะพุ่งสูงขึ้น

“เฮ้อ ผู้เล่นอันดับต้นๆที่เข้ามานับตั้งแต่อาณาจักรปีศาจเปิดขึ้นครั้งแรกนั้นโชคดีมาก”

“ไม่ตลกหน่า”

“เมื่อไม่นานมานี้ ฉันเห็นหน้าต่างอุปกรณ์ของผู้เล่นวอริเออร์บางคนใน 30 อันดับแรกที่เปิดเผยไอเทมของเขาและเขาได้นำชิ้นส่วนทั้งหมดของเขาไปเป็นอุปกรณ์ที่ยอดเยี่ยม นอกจากนั้นยังมีชิ้นที่มันถูกเสริมถึงขั้น +7.”

“ฮ่า”

“ยิ่งไปกว่านั้น เห็นได้ชัดว่าพวกเขามีหินเวทย์มนตร์ระดับต่ำประมาณ 300-400 ก้อนกลิ้งอยู่ในคลังของเขา”

“โชคดีจังน้า ยิ่งไปกว่านั้น ทันทีที่พวกเขาเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นในการประกาศ พวกเขาก็จะเริ่มออกล่าเช่นกันไม่ใช่เหรอ เนื่องจากพวกเขาจะล่าในโซนระดับที่สูงขึ้นอัตราการดรอปก็จะสูงขึ้นมากเช่นกัน”

“ถูกต้อง”

และในบรรดาผู้เล่นเซิร์ฟเวอร์ไคลันเกาหลี ผู้เล่นที่มีหินเวทย์มนตร์มากที่สุดที่กลิ้งไปมาในคลังของพวกเขาก็ไม่มีใครอื่นนอกจากเอียน

* * *

Bang- Ba-ba-ba-ba-ba-bang-!

ณ ป้อมปราการขนาดยักษ์ที่อยู่ในเขตรอบนอกของโซน 80 แห่งอาณาจักรปีศาจ

และด้านหน้าของมัน มีการต่อสู้ขนาดใหญ่อย่างไม่น่าเชื่อซึ่งยากที่จะหาได้ในอาณาจักรปีศาจกำลังคลี่คลาย

• สัตว์เลี้ยง ‘คาร์เซอุส’ ได้ใช้พลังแฝง ‘ลมหายใจมังกร’
• สร้างความเสียหาย 176,598 หน่วยให้แก่อสูรเวทย์มนตร์ระดับต่ำ ‘มาริสโต้’
• สร้างความเสียหายให้แก่อสูรเวทย์มนตร์ระดับกลาง ‘โคเลี่ยน’
• พลังชีวิตของอสูรเวทย์มนตร์ระดับกลาง ‘โคเลี่ยน’ ลดลด 249,803 หน่วย

เอียนเทสกิล AoE ทั้งหมดรวมทั้งลมหายใจในครั้งเดียว

เอียนที่กวาดล้างอสูรเวทย์มนตร์ที่มารวมตัวกัน เนื่องจากการยั่วยุของบักค์ในคราวเดียวตรวจสอบแถบค่าประสบการณ์ของเขาเล็กน้อย

• เอียน / ซัมมอนเนอร์ / เลเวล 199 (96.54%)

‘เอาล่ะ! ถ้าเราทำผลงานได้ดีจริงๆ ในที่สุดฉันก็อาจถึงเลเวล 200 ได้ก่อนที่คลื่นค่าประสบการณ์อันแสนหวานนี้จะจบลง!’

เป็นครั้งแรกที่เอียนหลั่งไหลความกระตือรือร้นที่เกี่ยวข้องกับการเพิ่มเลเวลให้กับร่างกายของเขาในขณะที่เขาสังหารปีศาจและอสูรเวทย์มนตร์

จนถึงตอนนี้เขามีเลเวลเพิ่มขึ้นหลายเท่า แต่เมื่อตัวเลขของหลักร้อยเปลี่ยนไป เอียนคิดว่าแม้เพียงเลเวลเดียวก็มีความหมาย

ยิ่งไปกว่านั้น ความหมายของเลเวล 200 ไม่ได้อยู่แค่นั้น

‘จากที่ฉันตรวจสอบเมื่อสักครู่ที่ผ่านมาอันดับที่ 1 ในการจัดอันดับเลเวลโดยรวมของทั้งเซิร์ฟเวอร์คือเลเวล 199 แน่นอน! มันไม่เหมือนกับว่าพวกเขาจะถึงเลเวล 200 ภายในกรอบเวลานั้นใช่มั้ย?”

ช่วงเวลาที่เอียนถึงเลเวล 200 จะเป็นครั้งแรกที่เขาจะได้อันดับที่ 1 ของการจัดอันดับเลเวล

ยิ่งไปกว่านั้นยังเป็นผู้เล่นหนึ่งใน ‘อาชีพใหม่’ ที่เปิดตัวในอีก 2 เดือนต่อมา หากพิจารณาจากข้อเท็จจริงที่ว่าเขาเป็นผู้เล่น ‘ซัมมอนเนอร์’ ซึ่งเป็นอาชีพที่ขึ้นชื่อว่ามีระดับความยากที่โหดร้ายที่สุด เมื่อในการเพิ่มเลเวลนี่เป็นเหตุการณ์ที่เหลือเชื่อจริงๆ

‘อืม อาจจะมีคนสองสามคนที่มีเลเวลมากกว่า 200 ในบรรดาการจัดอันดับที่ไม่เป็นทางการ แต่…’

เอียนซึ่งตื่นเต้นอย่างที่สุดก็ไปที่ต่างๆของสมรภูมิในขณะที่เขาไปรอบๆอย่างบ้าคลั่ง

“ฮัลลิ ตรงนั้น! พินไปช่วยไลตรงนั้นสักหน่อย! ไคซาร์ นายอยู่กับฉัน!”

เวลาผ่านไปค่อนข้างเยอะแล้วตั้งแต่เอียนมาที่อาณาจักรปีศาจ

อย่างไรก็ตาม ศัตรูที่เอียนเผชิญในสมรภูมิจนถึงตอนนี้ส่วนใหญ่เป็น ‘อสูรเวทย์มนตร์’ และนี่เป็นครั้งแรกที่เขาต่อสู้กับปีศาจ

นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมจนกระทั่งการต่อสู้ครั้งแรกเริ่มขึ้น เขารู้สึกกังวลเล็กน้อยเกี่ยวกับปีศาจจำนวนมากที่จู่ๆเขาจะต้องเผชิญในฐานะศัตรู แต่ความกังวลนั้นไม่นานนัก

หลังจากคุ้นเคยกับรูปแบบการต่อสู้ของพวกเขาแล้ว การเผชิญหน้ากับปีศาจนั้นค่อนข้างง่ายกว่าอสูรเวทย์มนตร์

‘แต่เมื่อพูดถึงค่าสถานะการต่อสู้เพียงอย่างเดียว รู้สึกว่าปีศาจมีน้อยกว่าเมื่อเทียบกับอสูรเวทย์มนตร์’

AI การต่อสู้ของปีศาจนั้นเหนือกว่าอสูรเวทย์มนตร์อย่างเห็นได้ชัด

อย่างไรก็ตาม เมื่อคิดจากมาตรฐานของปีศาจและอสูรเวทย์มนตร์ที่มีอันดับเดียวกัน เมื่อพูดถึงค่าสถานะการต่อสู้ของพวกเขาเพียงอย่างเดียว มันให้ความรู้สึกเหมือนอสูรเวทย์มนตร์สูงกว่า

หากในกรณีของผู้เล่นที่ไม่ชอบการต่อสู้ขนาดใหญ่และไม่มีประสบการณ์กับพวกเขามากนัก การเผชิญหน้ากับปีศาจจะยากกว่ามากไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นโดยไม่คำนึงถึงค่าสถานะการต่อสู้ของพวกเขา

อย่างไรก็ตาม เอียนเป็นผู้เล่นที่ชอบการต่อสู้ขนาดใหญ่มากกว่าใครๆ

สำหรับเขาที่เป็นเช่นนี้ การต่อสู้ทางยุทธวิธีไม่ใช่อุปสรรคในการต่อสู้แต่อย่างใด

“ไคซาร์ไปตรงนั้นแล้วสลับจุดกับยันโค ยันโคนายมาตรงนี้!”

“เข้าใจแล้ว เจ้าหนูลอร์ด”

“รับทราบครับ เจ้านาย”

และหลังจากนั้นไม่นาน ยันโคซึ่งเปลี่ยนตำแหน่งเนื่องจากคำสั่งของเอียนชี้นิ้วไปยังสถานที่บางแห่งขณะที่เขาพูดกับเอียน

“เจ้านาย ฉันคิดว่าเราผ่านพวกมันมาเกือบทั้งหมดแล้ว ณ ตอนนี้กองกำลังสำรองก็จะเริ่มปรากฏตัวจากป้อมปราการของปีศาจอย่างช้าๆเช่นกัน ดังนั้นฉันรู้สึกว่าเราแค่ต้องเข้าไปภายใน เป็นส่วนหนึ่งของปราสาทและพบกับราชาปีศาจ”

เมื่อได้ยินคำเหล่านั้น เอียนหันหน้าเล็กน้อยและจ้องไปที่ที่ยันโคชี้

และในจุดนั้นมีประตูป้อมปราการขนาดยักษ์ที่นำไปสู่พื้นที่ภายในของป้อมปราการปีศาจ

‘อืมม… ถ้าเราเจาะลึกกว่านี้อีกหน่อย เราจะสามารถเข้าไปข้างในนั้นได้แน่นอน ฉันต้องไปพบกับราชาปีศาจที่ชื่อว่าริคาร์โดหรืออะไรก็ตามอย่างรวดเร็ว’

อย่างไรก็ตาม ไม่มีทางที่เอียนที่เห็นค่าประสบการณ์ทั้งหมดที่กองอยู่ตรงหน้าเขาจะเดินจากไป

‘อีกสักหน่อยละกัน ไม่สิ ฉันจะล่ามากกว่าหนึ่งในสี่ของวันและค่อยเข้าไป’

ตามความเป็นจริงแล้ว ปีศาจระดับต่ำและอสูรเวทย์มนตร์ระดับต่ำที่อยู่ในช่วงเลเวล 200 ต้นๆนั้นให้ค่าประสบการณ์ค่อนข้างมาก

ยิ่งไปกว่านั้น เมื่ออสูรเวทย์มนตร์เหล่านี้หลั่งไหลออกมาอย่างต่อเนื่องราวกับฝูงมดทำให้ค่าประสบการณ์มากกว่าปกติถึง 2.5 เท่าจึงเป็นสถานการณ์ที่มันไม่ได้แตกต่างจากการอยู่บนสวรรค์ของเอียนมากนัก

เอียนพูดกับยันโค

“ยันโค รออีกสักหน่อย”

“ทำไมล่ะครับ?”

“เรายังเตรียมพลังการต่อสู้ไม่พร้อมไม่ใช่หรอ?”

เมื่อคำพูดที่ไม่คาดคิดออกมาจากปากของเอียน ยันโคพยักหน้าขณะที่งุนงงเล็กน้อย

“คะ… ครับ”

“และตั้งแต่เราเริ่มต่อสู้แบบนี้ไปแล้ว นายไม่คิดว่าราชาปีศาจจะมีความสุขมากขึ้น ถ้าเราฆ่าศัตรูให้ได้มากที่สุดก่อนที่เราจะเข้าไปงั้นหรอ?”

ด้วยข้ออ้างที่เป็นไปได้ เอียนจึงสร้างเหตุผลเพื่อที่จะสนุกกับการล่ามากขึ้น

และจากการพิจารณาอย่างรอบคอบของเอียนต่อราชาปีศาจ ยันโคก็แสดงความยินดี

“นั่นก็เป็นเรื่องจริงเช่นกัน ถ้างั้นฉันจะทุ่มกำลังให้มากที่สุดเพื่อที่จะฆ่าปีศาจให้ได้มากที่สุด”

ในช่วงเวลาที่คำพูดของเขาสิ้นสุดลง ยันโคขว้างขวานขนาดใหญ่ที่อยู่ในมือทั้งสองข้างของเขาไปยังอสูรเวทย์มนตร์ขนาดยักษ์ที่อยู่ต่อหน้าของเขา

Bang- Bang-!

ขวานของยันโคปักเข้าที่หน้าผากและหน้าอกของอสูรเวทย์มนตร์จนไม่น่าเชื่อและช่วยไม่ได้ที่คู่ต่อสู้ของเขาจะตายในทันที

• ผู้ติดตาม ‘ยันโค’ สร้างความเสียหายคริติคอลให้แก่อสูรเวทย์มนตร์ระดับกลาง ‘เคอร์โค่’
• พลังชีวิตของอสูรเวทย์มนตร์ระดับกลาง ‘เคอร์โค่’ ลดลด 225,938 หน่วย
• อสูรเวทย์มนตร์ระดับกลาง ‘เคอร์โค่’ ถูกสังหาร

อย่างไรก็ตาม นั่นยังไม่จบ

ยันโคที่เห็นศัตรูต่อหน้าของเขากลายเป็นแสงสีเทาและหายตัวไปโดยไม่ถูกฟันและถือดาบใหญ่ยักษ์ที่เขาสะพายไว้ด้านหลังในแนวทแยงมุมแทนที่จะดึงขวานที่ตกลงมาที่พื้น

Keu-reu-reung-!

ดาบใหญ่ของยันโคที่ไม่ได้เจียระไนพร้อมกับเสียงเสียดสีที่หนักหน่วงดูเหมือนว่ามันจะใหญ่กว่าดาบใหญ่ที่นักรบมนุษย์ทั่วไปใช้ประมาณสามเท่าได้อย่างง่ายดาย

ยันโคงอเข่าเล็กน้อยก่อนที่จะกระโดดขึ้นไปในอากาศเหมือนสายฟ้า

และในขณะนั้นข้อความของระบบก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าของเอียน

• ผู้ติดตาม ‘ยันโค’ ใช้พลังแฝง ‘บ้าคลั่ง’ ระยะเวลา (00:14:59)
• ในขณะที่เขาจมอยู่ในความบ้าคลั่ง พลังป้องกันของยันโคจะลดลง 30% ในขณะที่พลังโจมตีของเขาจะเพิ่มขึ้น 50%
• การเคลื่อนไหวของยันโคจะเพิ่มขึ้น 30% ในขณะที่อัตราการกระตุ้นพลังงานปีศาจ [1] ของเขาจะเพิ่มขึ้น 15%

แตกต่างจากซัมมอนเนอร์ ผู้ติดตามจะใช้พลังแฝงของพวกเขา แม้ว่าผู้เล่นจะไม่ได้ควบคุมโดยตรงก็ตาม

ในกรณีนี้สำหรับผู้ติดตามแล้ว ค่าสถานะการต่อสู้ของพวกเขาก็มีความสำคัญเช่นกัน แต่ AI การต่อสู้ของพวกเขาก็เป็นส่วนที่สำคัญกว่านั้น

เนื่องจากไม่มีอะไรน่าโมโหไปกว่าเมื่อผู้เล่นต้องใช้ผู้ติดตามที่น่าหงุดหงิดด้วย AI ที่โง่เง่า

ในแง่นั้น ยันโคซึ่งมีความโดดเด่นในเรื่องการใช้สกิลและยังมีการตอบสนองในการต่อสู้ทำให้เอียนพอใจอย่างมาก

“เอาล่ะ ดีมาก!”

รอยยิ้มพึงพอใจก่อตัวขึ้นที่มุมปากของเอียนผู้เฝ้ามองยันโคชั่วขณะและในวินาทีต่อมา ยันโคที่ลอยอยู่บนอากาศก็ยกด้ามดาบขึ้นด้วยมือทั้งสองข้างและเขาก็ถือดาบคว่ำลง

ในตำแหน่งนั้น ยันโคปักดาบใหญ่ของเขาลงกับพื้น

Ba-bang-!

• ผู้ติดตาม ‘ยันโค’ ได้ใช้พลังแฝง ‘การปะทุพลังงานปีศาจ’

ทันทีที่เขาเห็นข้อความนั้น เอียนก็ถอยกลับเล็กน้อยขณะที่เขาเฝ้าดูพลังแฝงของยันโคที่ถูกเรียกใช้

‘ในขณะที่เลเวลของเขานั้นสูงมาก ในบรรดาสัตว์เลี้ยงของฉันจึงไม่มีสกิล AoE ที่สามารถเอาชนะยันโคได้เลย’

และในช่วงเวลาต่อมาระหว่างรอยแตกที่ก่อตัวขึ้นบนพื้นดินเนื่องจากดาบใหญ่ของยันโค พลังงานสีแดงที่มีชื่อ ‘พลังงานปีศาจ’ เริ่มพรั่งพรูออกมาจากที่นั่น

Baaang-!

พร้อมกับผลกระทบขนาดมหึมาที่สามารถแข่งกับช่วงเวลาที่บักค์ตกลงมาจากท้องฟ้าเกือบ 200 เมตรโดยมีดาบใหญ่ของยันโคเป็นจุดสำคัญ ศัตรูทั้งหมดที่อยู่ในระยะ 20 เมตรก็เหลือเพียงแค่ขี้เถ้าในพริบตา

“ฮ่า สุดๆไปเลย!”

ในขณะที่ดูข้อความเกี่ยวกับการเพิ่มขึ้นของค่าประสบการณ์ของเขาที่โผล่ขึ้นทีละอัน เอียนก็ยิ้มกว้าง

“ไล มาตรงนี้! ตรงนั้น มีพวกที่สะดุดจากสกิล AoE ใช่ไหม?”

“ครับ เจ้านาย”

“ก่อนที่พวกมันจะทรงตัวได้ ไปกำจัดพวกมันทั้งหมดกับฮัลลิก่อนจะกลับมา!”

“รับทราบครับ ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของพวกเรา”

ไลซึ่งรับคำสั่งของเอียนเบิกตาทั้งสองข้างของเขาด้วยแววตาอันเฉียบคมขณะที่เขาวิ่งเข้าหาศัตรูและเอียนก็ขึ้นหลังพินซึ่งบินไปทันเวลา

“ไม่ต้องไปสูงมาก พิน”

Kku-ruk- Kku-ruk-!

เอียนมองไปรอบๆสมรภูมิขณะที่เขาตรวจสอบสถานการณ์โดยรอบทุกๆครั้ง

นั่นเป็นเพราะแม้ว่าการล่าจะดีอย่างนี้ หากความเข้าใจเกี่ยวกับสถานการณ์โดยรอบในการต่อสู้ขนาดใหญ่เช่นนี้ ดำเนินไปอย่างเฉื่อยชาก็ไม่มีทางรู้ได้ว่าเมื่อใดจะถูกล้อมและเผชิญหน้ากับจุดจบ

ยิ่งเป็นการต่อสู้ขนาดใหญ่การเลือกสถานที่ที่ดีคือจุดที่ใหญ่ที่สุดที่ส่งผลกระทบอย่างมากที่สุดต่อผลการต่อสู้

‘เฮ้อ แต่มีมอนสเตอร์มากมายจริงๆ ฉันคิดว่านี่เป็นครั้งแรกของฉันตั้งแต่ทำสงครามกับพวกอาณาจักรไคม่อนในทวีปกลางที่ฉันได้เผชิญหน้ากับศัตรูมากมายในแผนที่เดียว’

อย่างไรก็ตาม ในตอนนั้นเอียนซึ่งมองลงไปที่สมรภูมิก็ค้นพบประตูป้อมปราการซึ่งปิดสนิทกำลังเปิดออก

“อืม… นี่มันอะไรกัน? ถ้าพวกเขาเปิดออกตอนนี้ อสูรเวทย์มนตร์ก็จะหลั่งไหลเข้ามาทางนั้น”

อย่างไรก็ตาม ช่วยไม่ได้ที่ความกังวลของเอียนจะหายไปในช่วงเวลาถัดไปอย่างสมบูรณ์

Creaaak- Thud-!

นั่นเป็นเพราะเมื่อประตูป้อมปราการขนาดยักษ์เปิดออก จากภายในนั้นมอนสเตอร์ที่เปล่งประกายออกมาอย่างไม่น่าเชื่อก็ปรากฏตัวขึ้น

Thud- Thud- Thud-.

เมื่อใดก็ตามที่ก้าวเดิน เสียงหนักๆก็ดังออกมาจากเส้นทางจนถึงจุดที่แกนโลกสั่นสะเทือน

ทันทีที่มันพุ่งออกจากประตูป้อมปราการ มีนก็สั่นเขายักษ์ของมันขณะที่มันเริ่มเหยียบย่ำปีศาจร้ายและเอียนที่ตรวจสอบข้อมูลของมันก็เบิกตากว้างทั้งสองข้าง

‘อสูรเวทย์มนตร์ระดับ Legendary!’

มันเป็นอสูรเวทย์มนตร์ระดับ Legendary ที่เขาไม่สามารถมองเห็นได้นับตั้งแต่ที่เขาเข้าสู่อาณาจักรปีศาจ

ชื่อของมอนสเตอร์ตัวนี้เปล่งออร่าที่บ้าคลั่งทันทีที่มันปรากฏตัวบนสมรภูมิ เมื่อมันเริ่มสังหารหมู่ศัตรู

• ‘บัลโร๊ค’ / ประเภท : อสูรเวทย์มนตร์ / เลเวล : 325 / ระดับ : Legendary

‘บัลโร๊ค’ อสูรเวทย์มนตร์ระดับ Legendary ที่ถูกเรียกว่าทรราชแห่งอาณาจักรปีศาจ

[1] อัตราการเปิดใช้งานพลังงานปีศาจ -> อัตราการกระตุ้นพลังงานปีศาจ