Taming Master - ตอนที่ 263

“อ๊าา! หยุดพวกมัน! หยุดพวกมัน! อีกนิดเดียวแล้วที่ราบสุรางกาจะแพ้!”

“เวรเอ้ย วันนี้ฉันจะมอบทั้งหมดให้กับสุรางกา แต่ฉันคิดว่าควรหยุดเมื่อจำเป็น มันจะมีประสิทธิภาพมากขึ้นหากทำสิ่งนี้ที่ที่ราบสูงลิเบเลีย!”

Kwang-!

“ไม่! ยังไม่ได้! ถ้านายยอมแพ้ตอนนี้ ฉันจะมอบหน้าที่ให้นายในสุรางกาเพิ่มขึ้นอีก 2 ชั่วโมงเมื่อเทียบกับเมื่อวาน! ถ้านายจะเป็นแบบนี้ ฉันจะไม่สามารถไว้วางใจนายได้แม้ในลิเบเลีย!”

“เอ่อ… เอ่อ!”

ทางใต้สุดของที่ราบสุรางกา

ผู้เล่นกำลังดิ้นรนเพื่อปกป้องทางเดินช่องเขาที่นำไปสู่ที่ราบสูงลิเบเลียกับมอนสเตอร์

เมื่อมองแวบแรก ดูเหมือนว่าจะเป็นสถานการณ์ที่ดีเพราะจำนวนผู้เล่นสูงกว่าจำนวนมอนสเตอร์มาก แต่ความจริงแล้วไม่ใช่อย่างนั้นเลย

ผู้เล่นส่วนใหญ่ที่ถึงเลเวล 100 เป็นผู้เล่นใหม่ 50% และผู้ที่อยู่เหนือเลเวล 150 คือ 20% ตอนนี้ผู้เล่นเหล่านี้ถือได้ว่าเป็นของจริง

ในทางกลับกันมีเพียงไม่กี่คนที่ถึงระดับความเชี่ยวชาญที่มีเลเวล 180 ขึ้นไป

บางครั้ง เมื่อสงครามเริ่มเกิดขึ้น ไม่จำเป็นต้องพูดใดๆทุกคนก็รีบเข้ามาช่วยกัน

“ถอย… ไปให้หมด…!!!”

มีประกายแวววาวบนหุบเขาอันขรุขระ

แม่มดหญิงปีนขึ้นไปข้างบนด้วยเสียงอันแหลมคมของเธอ

เธอไม่ใช่ใครอื่นนอกจากแม่มดเปลวเพลิงที่มีชื่อเสียงซึ่งอยู่ใน 10 อันดับแรกของนักเวทย์ เธอคือ ‘ซูฮี’

ด้วยคำพูดเหล่านั้น ผู้เล่นทุกคนที่อยู่ระหว่างการต่อสู้ก็ถอยห่างออกไปราวกับว่าพวกเขาถูกผลักออกไป

“พายุเพลิง…!!!”

ในเวลาเดียวกัน ‘พายุเพลิง’ – เวทย์มนตร์เปลวเพลิงขนาดกว้างที่สุดได้ถูกร่ายลงในสนามรบ

พายุเพลิงได้สร้างความเสียหายอย่างรุนแรง

Kwang- KwanggAngAng-!

มอนสเตอร์ระดับต่ำสิบตัวล้มลงในการโจมตีเพียงครั้งเดียว!

วอริเออร์ระดับกลางที่อยู่ตรงกลางยังมีชีวิตอยู่ แต่วอริเออร์และแอสซาซินที่อยู่รอบๆหายไปทันที

Keuahh-!

ซูฮีที่ได้เห็นเหตุการณ์นี้ต่อหน้าของเธอยิ้มด้วยความพึงพอใจและเช็ดเหงื่อออกจากหน้าผากของเธอ

[ท่านได้สังหารกองพันระดับต่ำ (ผลงานความเสียหาย 76%)]

[ท่านได้รับคะแนน Toboll มากถึง 157 คะแนน]

[ท่านได้สังหารกองพันระดับต่ำ (ผลงานความเสียหาย 26%)]

[ท่านได้รับคะแนน Taboll 55 คะแนน]

‘เยี่ยม เวลากำลังพอดีเลย…!’

ซูฮีอ่านข้อความของระบบอย่างรวดเร็วและสแกนสนามรบ

‘ฉันควรอยู่ที่นี่อย่างน้อยสามหรือสี่ชั่วโมง…!’

เพื่อปกป้องที่ราบสุรางกา สนามรบที่มีแนวโน้มที่จะยึดครองได้จำเป็นต้องได้รับการช่วยเหลือและได้รับการสนับสนุน

ในสนามรบนี้ ไม่มีผู้เล่นที่มีพลังการยิงมากกว่าเลเวล 190 อีกแล้ว

“เฮ้อ…!”

ซูฮีถอนหายใจและเดินออกไป

เธอไม่สามารถพักผ่อนได้แม้แต่วินาทีเดียวเพราะเธอต้องการเพื่อป้องกันการบุกรุก

“คุณซูฮี! ทางนี้…!”

“ค่ะ กำลังไป…!”

ซูฮีที่ได้ยินเสียงจากด้านซ้ายของสนามรบก็ร่ายมนตร์ทันที

“ลิงค์…!”

ลิงค์เป็นรูปแบบของเวทมนตร์รองที่ช่วยให้เคลื่อนที่ได้อย่างรวดเร็วในระยะทางสั้นๆ

เวทมนตร์ลิงค์เป็นสกิลระดับต่ำ แต่ถึงกระนั้นมันก็เป็นหนึ่งในสกิลที่หายาก

หนังสือสกิลของลิงค์นั้นดรอปยากมาก

Weeing-!

ซูฮีเคลื่อนตัวไปยังระยะทางสั้นๆทันทีโดยใช้ทางเชื่อมและมองไปรอบๆสนามรบเพื่อทำความเข้าใจสถานการณ์ให้ดีขึ้น

จากนั้น

มีบางสิ่งบางอย่างเข้ามาในสายตาของเธอ

“อะไร… น่ะ?”

ด้วยขนาดที่ใหญ่ มันจึงมีลักษณะคล้ายไดโนเสาร์

ซูฮีซึ่งต้องการยืนยันข้อมูลของมันก็เดินเข้าไปในสายลมโดยไม่รู้ตัว

[ชื่อ : เซคารอส / ระดับ : ปรมาจารย์ขั้นสูง / เลเวล : 265]

เพียงสามวันหลังจากสงครามมิติได้เริ่มขึ้นและการปรากฏตัวของ ‘ปรมาจารย์ขั้นสูง’ ก็ปรากฏตัวขึ้นบนสนาม

ซูฮีกลืนน้ำลายและเริ่มร่ายเวทย์

ฉันคิดว่ามันจะยากสำหรับฉันที่จะได้เป็นปรมาจารย์ขั้นสูง…’

ในความเป็นจริง หากผู้เล่นคนใดที่มีคุณสมบัติของซูฮีเป็นของอาชีพอื่นก็จะมีประโยชน์สำหรับผู้เล่นคนนั้นในการจัดการกับปรมาจารย์ขั้นสูง

เธออยู่ที่เลเวล 190 แต่คู่ต่อสู้นั้นเลเวลสูงมากอย่างไม่น่าเชื่อ

อย่างไรก็ตาม เธอเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านเปลวเพลิงที่ใช้เปลวเพลิงในพื้นที่กว้าง แต่มันก็ยากสำหรับเธอที่จะต่อสู้กับมอนสเตอร์ที่ทรงพลังเลเวล 250 เพียงคนเดียว

‘ถ้าฉันระมัดระวังสิ่งอื่นๆรอบตัว ก็น่าจะฆ่าได้…!’

หลังจากตัดสินสถานการณ์โดยประมาณแล้ว ซูฮีก็เริ่มร่ายเวทย์บริเวณกว้างที่ทรงพลังที่สุดสกิลหนึ่งของเธอ

แต่หลังจากนั้น

เธอตระหนักได้ว่าเธอทำผิดแค่ไหน

Kung-Kung-

ด้วยการก้าวที่อุกอาจ

เซคารอสที่มีลักษณะเหมือนไดโนเสาร์ก้าวไปข้างหน้าและคำราม

Grhaaa-!

เซคารอสที่กัมหน้าได้เงยหัวขึ้นแล้วเริ่มพ่นการโจมตีที่ทรงพลังออกมา

Kong- Kong- Kong-!

ผู้เล่นที่ถูกโจมตีในสนามรบเริ่มระเบิดออกมาเหมือนดอกไม้ไฟ

“อ๊ากก…!”

“ช่วยด้วย! มันเจ็บ…!”

“บ้าไปแล้ว! มันยากที่จะรับมือด้วยอาชีพพื้นฐาน!”

ผู้เล่นหลายคนเริ่มหายไปในอากาศพร้อมกับเสียงกรีดร้องของพวกเขา

ซูฮีที่เห็นสิ่งนี้เริ่มรู้สึกไม่พอใจและตัดสินใจยกเลิกการร่ายเวทย์ของเธอ

“เวรเอ้ย…!”

ก่อนที่เธอจะปล่อยเวทมนตร์ออกมา มอนสเตอร์ตัวนั้นจะวิ่งเข้าหาเธอ

และเนื่องจากผู้เล่นทุกคนที่ควรจะปิดกั้นการเข้าถึงมอนสเตอร์ได้ตายไปแล้วจึงไม่มีทางเลือกอื่นสำหรับเธอ

ซูฮีถ่มน้ำลายที่อยู่ในปากของเธอออกมา

‘นี่ไง… มันจบแล้ว! หากมีนักธนูก็สามารถฆ่ามอนสเตอร์ตัวนั้นได้ แต่ตอนนี้… ที่ราบสุรางกาควรยอมแพ้แล้ว…!’

ซูฮีมองไปที่พื้นที่ของสนามรบและเอียงคอของเธอ

อย่างไรก็ตาม เธอไม่เห็นวิธีแก้ปัญหาใดๆที่อยู่ตรงหน้าของเธอ

‘ให้ตายเถอะ นั่นคือเหตุผลที่ควรมีผู้เล่นที่ติดอันดับสูงสุดสองคนในอาชีพวอริเออร์…!’

อาชีพวอริเออร์สามารถ 1:1 กับมอนสเตอร์ได้

นี่ดูเหมือนเป็นช่วงเวลาที่สิ้นหวังมาก

ซูฮีไม่ลังเลอีกต่อไป

‘ไม่มีอะไรทำได้ ควรถอยไปเสียก่อน ‘

ตลอดสามวันนี้เธอมีผลงานสูงสุดในที่ราบสุรางกา

ต้องขอบคุณเธอทั้งหมด เธอมีอันดับ B ในสนามรบและเป็น ‘ตัวหลัก’ ในเวลานี้

ซูฮีโบกมือสั่งให้ผู้เล่นที่อยู่รอบตัวเธอถอยหนี

“ทุกคน! ถอย…!”

แต่แล้ว

เงาที่ไม่น่าเชื่อถูกเปิดเผยต่อหน้าซูฮีที่หันไปส่งสัญญาณ

Kyaah!

เงามหึมาปกคลุมหุบเขา

เป็นเพราะมังกรเซกาบินด้วยปีกกว้างและอ้าปาก

“ทุกคนถอยตอนนี้เลย!”

ชายคนหนึ่งขี่บนหัวมังกรและท่าทางมือของเขาทำให้ผู้เล่นถอยกลับไปที่ตำแหน่งของพวกเขา

และในสองวินาทีต่อมา

Kwang- Kwakkkk-!

จากปากของมังกร พลังทำลายล้างมหาศาลถูกปล่อยออกมา

Shia- shuuuu!

กองพันระดับต่ำทั้งหมดสามารถละลายหายไปได้ในการโจมตีเดียว!

กองพันระดับต่ำทั้งหมดถูกผลักเข้าไปในช่องเขาและถูกเผาไหม้ด้วยการโจมตี แม้ครึ่งหนึ่งของกองพันระดับกลางที่มีพลังชีวิตเต็มที่ก็ยังมีพลังชีวิตเหลือเพียงครึ่งเดียว

“นี่… นี่มัน…!”

และซูฮีก็ได้รู้จักตัวตนของมังกรตัวนั้น

“มังกรคาร์เซอุส…?”

การโจมตีที่น่าจดจำในตอนกลางของทวีปตอนกลาง

เธอไม่มีวันลืมตัวเอกและมังกรของเขาผู้ประสบความสำเร็จในวิหารซึ่งดูเหมือนจะเป็นไปไม่ได้เลย

“เอียน… เอียนมา…!”

ซูฮีเป็นผู้เล่นในการจัดอันดับจากกิลด์วาเลี่ยน

ซูฮีนักเวทย์ที่ได้รับคัดเลือกจากหัวหน้ากิลด์วาเลี่ยนด้วยรอยด์เฉินเอง

ในเวลานั้น กิลด์วาเลี่ยนและกิลด์โลตัสได้ช่วยเข้าร่วมเมืองไพโรและไม่มีทางที่ซูฮีจะไม่รู้เกี่ยวกับคาร์เซอุสและเอียน

“ถ้าเป็นอย่างนั้นเราก็ชนะ…!”

เอียนที่เคยวิ่งไปรอบๆไคลันเริ่มแสดงให้เห็นถึงการปรากฏตัวที่ยิ่งใหญ่ของเขา

อย่างไรก็ตาม เนื่องจากเควสต์ส่วนตัวของเขา เอียนจึงปกปิดเส้นทางของเขาและความสามารถของเขาก็ถูกลดคุณค่าในหมู่ผู้เล่นคนอื่นๆ

– เอียนหรอ? คนที่โชคดีที่ได้รับสัตว์เลี้ยงระดับ Legendary ที่หอมหวานนั่นน่ะนะ?

– มีหลายคนที่แข็งแกร่งกว่าเอียน ฉันไม่รู้ว่าทำไมมันถึงเป็นเรื่องใหญ่ขนาดนี้ จริงๆแล้วแม้ว่าเขาจะเป็นผู้เล่นจัดอันดับ แต่ก็ยังมีอันดับอื่นๆที่แข็งแกร่งกว่าเขาอีกมาก

อย่างไรก็ตามซูฮีที่ได้เห็นเขาในสนามรบนั้นรู้ดีเกี่ยวกับตัวเขา

‘เอียนคือเทพเจ้าแห่งเกม’

ตั้งแต่การต่อสู้เพียงอย่างเดียวไปจนถึงการต่อสู้ขนาดใหญ่รวมถึงจากการสัมผัสใกล้ชิดไปจนถึงรูปแบบการต่อสู้ระยะไกล เขาเป็นธรรมชาติและสามารถมองเห็นการไหลผ่านการกระทำของเขา

เป็นความเห็นส่วนตัวของซูฮีว่าใครก็ตามที่ยืนอยู่ฝั่งตรงข้ามของเอียนไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากแพ้

แต่แล้ว ในสายตาของซูฮี มอนสเตอร์ระดับสูงพุ่งเข้าโจมตีด้วยลมหายใจโดยตรงด้วยพลังที่แข็งแกร่ง

Kyaah!

ลมหายใจเจ็บปวดมากจนเธอเริ่มขยับด้วยความเจ็บปวดด้วยการแสดงออกที่รุนแรงขึ้น

Kung- Kung- Kung-!

ต้องขอบคุณ เซคารอส กองพันและทหารที่อยู่ใกล้ๆทั้งหมดกำลังจะตายอย่างช่วยไม่ได้

‘เวรแล้ว ลมหายใจ แม้ว่าฉันจะไม่ได้เอาพลังไปมากขนาดนี้มันเป็นมอนสเตอร์ที่มีชื่อหรือไม่?

ทันใดนั้นสายตาของเธอก็เคลื่อนไปยังทิศทางของเอียน

‘เวรเอ้ย…! แม้ว่าจะเป็นเอียน แต่ซัมมอนเนอร์ก็ไม่สามารถจัดการกับเจ้านั่นได้’

ซูฮีเริ่มมองไปรอบๆ เธอจึงสามารถหาผู้เล่นวอริเออร์ระดับสูงได้

แต่เอียนที่ขี่หัวคาร์เซอุสกระโดดขึ้นไปบนอากาศและพุ่งตรงไปที่เซคารอส

“…!”

มันเป็นภาพที่น่าทึ่งที่เห็นได้จากภาพยนตร์แฟนตาซีเรื่องดัง

แต่ผู้เล่นที่มองกลับรู้สึกไม่พอใจกับการกระทำของเขามากกว่าที่จะรู้สึกว่ามันเจ๋ง

– มันคืออะไร? เขาบ้าหรือเปล่า?

– ไม่แม้ว่าเขาจะเป็นเอียน แต่ก็กระโดดไปด้วยหอกในมืองั้นหรอ?

อย่างไรก็ตามเอียนได้ล่าระดับ Legendary เมื่อไม่กี่เดือนก่อน

แทนที่จะออกล่า มันเป็นเหตุการณ์ที่เต็มไปด้วยความรุนแรง แต่ก็ยังคุ้มค่า

มือของเอียนโอบรอบการพิพากษาของจิตวิญญาณแห่งราชาและเขาก็รู้สึกแข็งแกร่ง

‘เอาล่ะ ไอเทมของฉันเปลี่ยนไปมากตั้งแต่นั้นมา’

ด้วยแสงสีทองกำลังจะเกิดความโกลาหล

การพิพากษาของจิตวิญญาณแห่งราชาของเอียนแทงเข้าไปที่ด้านหลังของเซคารอส

Puahk-!