Taming Master - ตอนที่ 307

ลมสีฟ้าพัดผ่านหุบเขาและตกลงมาที่ใจกลางสนามรบ

ลมสีฟ้าอยู่ระหว่างการเผชิญหน้าที่เกิดขึ้นระหว่างชาวแอสโมเดียกับมนุษย์

และในสถานที่นั้นลมเริ่มหมุนวนและก่อตัวขึ้นอย่างช้าๆ

“นั่นคืออะไร…?”

ในความนิ่งเงียบสามารถได้ยินเสียงพึมพำของใครบางคนและมันเป็นความอยากรู้อยากเห็นที่เป็นตัวแทนของทุกคน

ทุกคนอยู่ในระหว่างการต่อสู้ แต่ผู้เล่นลืมสถานการณ์ไปหมดแล้วและสายลมสีฟ้าก็รวบรวมความสนใจ

แล้วในหูของทุกคนสามารถได้ยินเสียงลึกลับที่พวกเขาไม่รู้จัก

 

[เจ้าของซินตะมานิ ความกล้าหาญของเจ้าคือเสือที่เหมือนเสือหลายร้อยตัว]

 

และเสียงพูดต่อไป ดวงตาของเอียนซึ่งไม่เหมือนกับของผู้เล่นคนอื่นๆก็เริ่มเบิกกว้าง

‘นี่คืออะไรน่ะ…? ฉันรู้สึกเหมือนเคยได้ยินจากที่ไหนสักแห่ง…’

เอียนเริ่มระลึกถึงความทรงจำของเขา

เสียงที่ได้ยินตอนนี้เป็นเสียงที่สร้างความประทับใจอย่างมากในจิตใจของเอียน

ช่วงเวลาที่เขาได้ยินคำว่า ‘ซินตะมานิ’ มันรู้สึกเหมือนร่างกายของเขาคลายความเหนื่อยล้า

และเอียนก็สามารถจำชื่อของเจ้าของเสียงได้โดยไม่ยากมาก 

‘เสียงนี้คือเทพมังกร… เซไค…?’

อย่างไรก็ตาม ในขณะที่เขาได้ยินคำว่า ‘ซินตะมานิ’ พร้อมกับน้ำเสียงที่รุนแรงเขาก็สามารถคิดชื่อนี้ขึ้นมาได้

ดวงตาของเอียนเบิกกว้างด้วยความคาดหวัง

และสายตาของเขาจับจ้องไปที่กระแสน้ำวนสีฟ้า

และเสียงพูดต่อไป

 

[โครงกระดูกของเหยื่อกองเป็นเหมือนภูเขา แต่หมายความว่ากำลังนำไปสู่ทางที่ถูกต้อง]

 

Wheeing-!

ลมพัดเล็กน้อยและพลังงานสีฟ้าก็ค่อยๆเคลื่อนไปในทิศทางของเอียนและไปตรงหน้าเขา

อึก-

เอียนกลืนน้ำลายของเขา

‘มันจบแล้ว…! จบแล้ว!’

ใบหน้าของเอียนบวม

เป็นเพราะเขาเชื่อมั่นว่าเทพมังกรจำความสามารถของเขาได้

ผนึกของซินตะมานิถูกปลดปล่อยออกมา

มันหมายถึงการถือกำเนิดของมังกรอเวจีและการเปลี่ยนแปลงเป็นมังกรอเวจี

‘มันคือจุดสิ้นสุดของสงครามต่างมิติและชัยชนะของมนุษย์’

ด้วยเหตุผลบางประการ แม้แต่เอียนก็ไม่สามารถเข้าใจรายละเอียดที่แน่นอนได้

มันเป็นเพียงข้อสรุปที่เขาวาดขึ้นโดยพิจารณาจากสถานการณ์ปัจจุบัน

แต่มันเป็นปัญหาที่จะต้องคิดทบทวนในเวลาต่อมา

และตอนนี้การปรากฏตัวของเทพมังกรก็เหมือนกับแสงสว่างที่ส่องลงมาในความมืด

Grr-

กระแสน้ำวนสีฟ้าที่หยุดอยู่ตรงหน้าเอียนเริ่มสูญเสียโมเมนตัมอย่างช้าๆ

และต่อหน้าเอียน เด็กผู้ชายผมสีเงินที่คุ้นเคยก็ปรากฏตัวขึ้น

‘เซไค…!’

เอียนอยากจะพูด แต่เสียงของเขาไม่ออกมา

ช่วงเวลาที่เทพมังกรเซไคปรากฏตัว AI ได้ครอบงำตัวละครอีกครั้ง

และเอียนเริ่มสังเกตความคืบหน้าของเควสต์ด้วยหัวใจที่เต้นแรง

 

[เอียน ด้วยความสัตย์จริงความสามารถของเจ้าไม่เป็นไปตามความคาดหวังของข้า]

 

เอียนพยักหน้าและพูดกับเทพมังกรด้วยน้ำเสียงที่สงบ

“ฉันรู้เซไค ความสามารถที่ขาดหายไปของฉันไม่มีใครได้มองเห็นมัน…”

และเซไคก็เริ่มพูดอีกครั้ง

 

[แต่สิ่งที่จำเป็นสำหรับเจ้าของซินตะมานิไม่ใช่พลัง แต่เป็นหัวใจที่แน่วแน่และความชอบธรรม]

 

เซไคมองเข้าไปในดวงตาของเอียนแล้วมองไปข้างบน

 

[เจ้ามีความกล้าหาญและความแข็งแกร่งที่ไม่น่าเชื่อว่าจะมีอยู่ในตัวมนุษย์]

 

เอียนก้มหน้า

“ขอบคุณพระคุณท่านเทพมังกร…”

เซไคยื่นมือขวาไปทางเอียน

 

[ดังนั้นข้าเซไค… ยินดีที่จะให้เจ้ายืมกำลังของข้า]

 

และในขณะที่เอียนกำลังจะตอบกลับ ราชาปีศาจฮาร์เซนก็ตะโกนออกมาด้วยความสับสน

 

[เทพมังกร เจ้าเป็นบิดาของตระกูลที่ยิ่งใหญ่ที่สุดและเป็นผู้พิทักษ์ที่รับผิดชอบสำหรับโลกมิติเดียว หากเจ้ามีส่วนร่วมในสถานการณ์นี้ เจ้าจะละเมิดกฎพื้นฐาน!]

 

เมื่อได้รับเสียงร้องจากฮาร์เซน เซไคก็มองมาที่เขาและพูด.

 

[อย่าหัวเสียไปเลย เซไคไม่มีเจตนาที่จะทำลายเงื่อนไขของสาเหตุ ข้ามาที่นี่เพื่อคืนของที่เป็นของมนุษย์]

 

จากนั้นท่าทางที่มีปัญหาของฮาร์เซนก็ผ่อนคลายลง

ฮาร์เซนเข้าใจผิดว่าเทพมังกรจะต่อสู้เพื่อโลกมนุษย์โดยตรง

และนั่นไม่ใช่ทั้งหมดที่เขาคิดว่าเอียนจะได้รับพลังจากเทพมังกรและหากเกิดเหตุการณ์เช่นนี้ ราชาปีศาจก็คิดว่าพวกเขาจะไม่ทำให้มันดำเนินต่อไป

เทพมังกรประกาศว่าเขาจะไม่เข้าไปเกี่ยวข้องโดยตรงใดๆและเป็นการตัดสินใจที่ชาญฉลาดที่จะไม่ตกเป็นเหยื่อ

และเซไคที่เคลียร์ความเข้าใจผิดของฮาร์เซนได้คุยกับเอียนอีกครั้ง

สีฟ้ารอบตัวเขารวมตัวกันทำให้เป็นทรงกลมขนาดเล็กซึ่งพุ่งเข้าหาฝ่ามือของเอียน

และข้อความของระบบก็ปรากฏต่อหน้าของเอียน

กริ๊ง-!

 

[มังกรเซไคยอมรับท่านแล้ว]

[ผนึกที่ติดอยู่บนไอเทม ‘ซินตะมานิ’ จะถูกปลด]

[ความสามารถในการปิดผนึกถูกลบออก ความมีเสน่ห์และความเป็นผู้นำเพิ่มขึ้น 15%]

[ความสามารถปิดผนึกถูกลบออก ความเสียหายเวทย์ทั้งหมดจะถูกยกเลิกโดย 17%]

 

AI ของเอียนมองไปที่เซไคด้วยการแสดงออกทางอารมณ์

“ความสามารถที่ท่านมอบให้ผม ผมจะใช้มันอย่างชาญฉลาดเพื่อที่ผมจะไม่ทำลายชื่อเสียงของท่านเซไคและผมจะไม่ต่อต้านความชอบธรรมของท่าน”

รอยยิ้มกระจายไปทั่วใบหน้าของเซไค

 

[ได้ ข้าจะคอยดูนะ]

 

เซไคที่พูดเสร็จตอนนี้เริ่มจางหายไป

และในช่วงเวลาที่เขาหายตัวไปอย่างสมบูรณ์ ฮาร์เซนก็เดินเข้าไปหาเอียนพร้อมกับแสยะยิ้มบนใบหน้าของเขา

 

[แกโง่งั้นหรอเจ้ามนุษย์?]

 

เอียนพยายามพูดตอบกลับคำพูดเหล่านั้น

แต่เอียนยังคงอยู่ภายใต้ AI และเพื่อความแม่นยำ AI จึงยิ้มบนใบหน้าของเอียนและตอบสนองต่อคำพูดของฮาร์เซน

“ฮ่าฮ่าฮ่า โง่งั้นหรอ… จะไม่เป็นเรื่องน่าเศร้าเลยถ้าฉันทำลายล้างแกในภายหลังด้วยสิ่งที่เรียกว่า ‘โง่’ ที่ฉันเพิ่งทำไป”

 

[เจ้าพูดว่าอะไรนะ…?!]

 

และช่วงเวลาที่ฮาร์เซนกำลังจะตอบกลับ

เอียนนำซินตะมานิออกมาในมือของเขา

และซินตะมานิในมือของเขาเริ่มเปล่งประกายด้วยแสงที่รุนแรงและคำพูดของเอียนก็ดำเนินต่อไป

“ตอนนี้เงื่อนไขทั้งหมดของข้อตกลงเสร็จสิ้นแล้ว”

และสายตาของเอียนก็หันไปทางบุ๊กค์

“พลังแห่งอเวจี… จงตื่นขึ้น…!”

ได้ยินเสียงอย่างรุนแรงในหุบเขาทั้งหมด

เสียงที่ไม่น่าเชื่อและเต็มไปด้วยวิญญาณดังขึ้นจากร่างของมนุษย์ตัวเล็กๆและร่างทั้งหมดของมนุษย์ก็เริ่มเปล่งประกายด้วยซินตะมานิ

นี่เป็นอีกฉากหนึ่งที่เหมือนกับครั้งสุดท้าย เมื่อเอียนและไม่ใช่ AI ส่งซินตะมานิไปที่บุ๊กค์

และฮาร์เซนพร้อมกับสหายของเขาที่เฝ้าดูสิ่งนี้ก็หน้าซีด

 

[ไม่สิ… ทำได้ยังไง… นี่มัน…?]

[ไม่มีทาง! อเวจีไม่ได้ถูกเปิดผนึกมาเป็นเวลา 100 ปีแล้ว!]

[นี่คือสิ่งที่ไม่ควรเกิดขึ้น!]

 

พวกปีศาจตกใจ

โดยไม่คำนึงถึงปฏิกิริยาของพวกเขา ร่างกายของบุ๊กค์เริ่มเปล่งประกายแวววาวและเติบโตอย่างรวดเร็ว

Thuk- Thuk-!

ข้อต่อและกระดูกทั้งหมดของร่างกายเริ่มใหญ่ขึ้นในเวลาเดียวกัน

เอียนตรวจสอบหน้าต่างสถานะด้วยหัวใจที่เต็มไปด้วยความหวัง

 

[วิวัฒนาการ]

 

หัวใจของเอียนเริ่มเต้นเร็วขึ้นทันทีที่เขาตรวจสอบคำเดียว

ปีกเล็กๆที่อยู่ด้านหลังของบุ๊กค์ตอนนี้เติบโตขึ้นจนมีขนาดที่ทำให้เกิดเงาขนาดใหญ่ คอสั้นและหน้ากลมเริ่มเปลี่ยนเป็นมังกรที่โฉบเฉี่ยวและกล้าหาญ

และผู้เล่นที่อยู่รอบๆต่างก็มองไปที่สถานการณ์ด้วยสีหน้าว่างเปล่า

พวกเขาไม่ได้พูดอะไร พวกเขาไม่อยู่ในฐานะที่จะพูดได้

ในวันนั้นครึ่งวัน พวกเขาได้รับประสบการณ์มากเกินไป

ไม่มีอะไรที่ทำให้พวกเขาประหลาดใจได้อีกต่อไป

 

[อ่า… พลังของอเวจีตื่นขึ้นมาจริงๆเหรอ…?]

[วันนี้ข้ารอมา 3000 ปีแล้ว…]

 

หูของเอียนได้ยินคำพูดจากเจ้าชายปีศาจ

มันเป็นเสียงเล็กๆที่ไม่สามารถได้ยินได้ในสภาพเดิมของเขา แต่ตอนนี้เอียนกำลังฟังมันจากช่องว่างที่สาม

ดังนั้นเอียนจึงสามารถได้ยินเสียงบ่นได้โดยไม่ยาก

‘หุหุ มีอะไรพอดีเป๊ะกว่านี้ไหม? ไม่มีเวลาที่สมบูรณ์แบบอีกแล้ว ฉันรักคุณเทพมังกร’

ปีกของบุ๊กค์เริ่มขยับตามการวิวัฒนาการ

Flap- flap-!

ร่างกายแบบใหม่ทั้งหมดปรากฏขึ้นในอากาศและในเวลาเดียวกันเกล็ดของมังกรที่มีแสงสีฟ้าวิเศษก็เริ่มเติบโตขึ้นทั่วทั้งตัว

ร่างสุดท้ายของบุ๊กค์มีขนาดใหญ่กว่าร่างเดิมถึงสิบเท่า

สิ่งเดียวที่ผิดปกติคือมีหนามแหลมและเกล็ดที่ด้านข้างของใบหน้า

‘เจ๋ง…!’

เอียนจ้องมองเขาด้วยความประหลาดใจและหลังจากนั้นไม่นานวิวัฒนาการก็จบลงด้วยเสียงคำราม

“โฮกกกกก!”

จากนั้นต่อหน้าของเอียนข้อความจากระบบที่เขารอคอยมานานก็มาถึง

กริ๊ง-!

 

[สัตว์เลี้ยง ‘บุ๊กค์ (เต่ามังกรอเวจี)’ ได้วิวัฒนาการเป็น ‘มังกรอเวจี’ เรียบร้อยแล้ว]

[จากระดับแรกของ ‘Legendary’ สัตว์เลี้ยงได้เปลี่ยนเป็นระดับ ‘Myth’]

[ท่านได้รับฉายา ‘เทมเมอร์ในตำนาน’]

[ท่านได้รับชื่อเสียง 50,000 หน่วย]

 

บุ๊กค์ที่เพิ่งวิวัฒนาการนั่งลงบนพื้นพร้อมกับกางปีกออกอย่างกว้างขวาง

Kung-!

และปากของบุ๊กค์ก็เปิดออก

 

[ข้าเดาว่าเจ้าคงลืมไปแล้วว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อ 3,000 ปีก่อนราชาปีศาจ? เจ้าได้ย่างกรายเข้ามาใกล้มนุษย์อีกครั้ง… เจ้านั้นโง่จริงๆ…!]

 

เสียงของมังกรอเวจีเต็มไปด้วยความโกรธ

ฮาร์เซนที่ได้สบตากับบุ๊กค์ตอบด้วยน้ำเสียงกวนประสาท

 

[สงครามและการพิชิตเป็นสัญชาตญาณพื้นฐานของพวกเราชาวแอสโมเดียน เรารอคอยวันนี้]

 

และมังกรอเวจีก็พูดอีกครั้ง

 

[แต่ตอนนี้พลังของอเวจีได้ตื่นขึ้นอีกครั้งและเหมือนกับสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อ 3,000 ปีก่อนเจ้าจะสิ้นหวัง]

 

ฮาร์เซนหัวเราะและเริ่มก้าวต่อไป

และเมื่อเท้าของเขาก้าวไปข้างหน้ามอนสเตอร์ตัวอื่นๆก็ก้าวไปข้างหน้า

 

[ดี ไม่ว่าความแข็งแกร่งของเจ้าจะทรงพลังเพียงใด เจ้าก็เป็นเพียงคนกลางในมิตินี้ สงครามครั้งนี้จะจบลงด้วยชัยชนะในฝั่งของเราและเราจะทำลายวิญญาณของเจ้าก่อนที่เจ้าจะได้รับพลังจากเทพเจ้า]

[แน่นอน หากไม่มีผู้ดูแล เทพก็ไม่สามารถสำแดงพลังในมิตินี้ได้]

[เจ้ารู้จักตัวของเจ้าเป็นอย่างดี]

 

มังกรอเวจี

บุ๊กค์พูดกับเจ้าชายปีศาจด้วยสีหน้าเจ้าเล่ห์

 

[แต่ถ้าเป็นไปได้ล่ะ?]