Taming Master - ตอนที่ 311

“เฮ้!! ทำไมมาช้าจัง มันผ่านไป 15 นาทีแล้ว! เห็นไหมว่าขาฉันสั่นหลังจากรอนายมานานขนาดนี้แล้วเนี่ย!”

จากคำพูดของยูฮยอนที่รู้สึกคลื่นไส้ จินซุงก็ยิ้มและตอบกลับไป

“มันตลกดี นายคิดว่าฉันไม่รู้ว่านายมาถึงแล้วงั้นหรอ? พยายามที่จะว่าฉันหรอ?”

“หุหุ… ฉันไม่ได้ทำอย่างนั้นเลย”

วันนี้เป็นวันจันทร์แรกของเดือนมีนาคม

จินซุงไม่ได้ออกมาบ้านแสนนาน ยกเว้นตอนเดทกับฮาริน

และเหตุผลก็คือ… 

‘อ้าว… มันเป็นจุดเริ่มต้นของ… ปีสองในการเป็นนักเรียน…!’

เป็นเพราะวันนี้เป็นวันเปิดเทอม

จินซุงถอนหายใจอย่างโล่งอกจากนั้นก็ขึ้นรถบัส

ถ้าเป็นชั้นเรียนปกติเขาคงไม่มีความตั้งใจที่จะไป แต่มันเป็นสัปดาห์แรกสำหรับหลักสูตรของเขาและนี่เป็นเหตุผลเพียงพอที่เขาจะออกมา

‘ให้ตายเถอะ ถ้าฉันรู้เรื่องนี้ฉันคงขอให้ฮารินลงทะเบียนหลักสูตรให้แล้ว…’

ในช่วงการลงทะเบียน จินซุงไม่ได้มีกะจิตกะใจเนื่องจากสงครามมิติ ดังนั้นแม้แต่คาบวิชาเอกพื้นฐานเพียงวิชาเดียวก็ไม่ได้ลงอยู่ในตารางเรียน

“โอ้ แต่ไม่ว่ายังไงฉันไม่อยากไปโรงเรียนในวันนี้ อ้างว่าไปหาหมอได้ไหม?”

ยูฮยอนยิ้มและตอบ

“ทำไมนายไม่ลาออกไปเลยล่ะ?”

จินซุงลูบคางของเขา

“อืม… ลาออก… ฟังดูน่าสนใจนะ”

“โอ ถ้าเป็นฉัน ฉันจะไม่พูดแบบนั้น…”

บทสนทนาระหว่างคนทั้งสองนำไปสู่เรื่องตลกและจากนั้นก็ไปที่เกมไคลัน

“เฮ้ จินซุงนายเห็นประกาศเมื่อเช้านี้หรือยัง?”

เมื่อได้รับคำถามจากยูฮยอน จินซุงก็พยักหน้าทันที

“แน่นอน สิ่งแรกที่ฉันทำหลังจากลืมตาคือตรวจสอบโฮมเพจ”

“แน่นอน…”

ยูฮยอนที่พยักหน้าพูดต่อไป

“เนื้อหาใหม่จะได้รับการอัปเดตในอีกไม่กี่เดือนหลังจากนี้ เราจะทำอะไรในระหว่างนี้”

“นายทำสิ่งที่นายต้องการเลย ทำเควสต์เพิ่มเลเวลสกิล ฟาร์มไอเทม…”

“ไม่สิ ไม่ใช่พวกนั้น จะทำอย่างไรเกี่ยวกับการดำเนินการของกิลด์ สิ่งที่นายพูดก่อนเริ่มสงครามมิติน่ะ”

“หืม…?”

จินซุงเริ่มค้นหาความทรงจำของเขาและหลังจากนั้นไม่นานเขาก็พูด

“เอ่อ เรื่องอาณาจักรหรอ?”

ยูฮยอนพยักหน้า

“ใช่แล้ว”

ไม่กี่เดือนที่ผ่านมา

กิลด์โลตัสเติบโตขึ้นอย่างมาก

ตอนนี้จินซุงไม่ได้ตั้งใจทำระดับกิลด์อีกต่อไปเพื่อหลีกเลี่ยงความสับสนกับการจัดอันดับกิลด์ ตอนนี้ผู้เล่นส่วนใหญ่รู้แล้วว่ากิลด์โลตัสอยู่ใน 10 อันดับแรก

จินซุงพยักหน้าและพูด

“ตอนนี้ยังไม่ใช่เวลา”

สงครามมิติจบลงด้วยการชนะในฝั่งของมนุษย์ แต่มันได้รับความเสียหายอย่างมากในทวีปต่างๆ

ผู้เล่นจัดอันดับและจินซุงในทวีปกลางสามารถหยุดมันได้ในระดับหนึ่ง แต่พื้นที่ทั้งหมดในภาคตะวันตกเฉียงเหนือและภาคตะวันออกเฉียงเหนือถล่มจนหมด

โดยเฉพาะอย่างยิ่งอาณาจักรลัสเปลซึ่งอ่อนแอกว่ามากเมื่อเทียบกับอาณาจักรไคม่อน มากกว่าครึ่งถูกทำลายโดยชาวแอสโมเดียน

ดังนั้นคฤหาสน์โลตัสและคฤหาสน์ของจินซุงจึงอยู่ในระหว่างการฟื้นฟู

“จะไหวมั้ย?”

“เรื่องอะไร?”

“กลืนอาณาจักรลัสเปล”

จากคำพูดของยูฮยอน จินซุงก็ส่ายหัวทันที

“ยังไม่ได้”

“หรอ? ครั้งนี้กองทัพอาณาจักรได้รับความเสียหายมากเช่นกันนะ?”

จินซุงพยักหน้าและตอบ

“แต่อาณาจักรยังคงเป็นอาณาจักร ฉันไม่เข้าใจว่า NPC แข็งแกร่งแค่ไหน นายอาจต้องปิดประตูกิลด์หลังจากทำเสร็จแล้ว”

“อืม…”

ในไคลันไม่ใช่แค่ผู้เล่น แต่ NPC ก็เติบโตเช่นกัน

จินซุงส่ายหัวและนึกถึงเลเวล 200 ของเขาซึ่งเป็นช่วงเวลาที่เขาเคยอยู่ในเลเวล 100

‘ฉันยังต้องแข็งแกร่งขึ้นอีกมาก เฮลเลี่ยมก้าวไปข้างหน้าด้วยจิตวิญญาณที่แข็งแกร่งกว่า’

เขาไม่รู้ แต่ตอนนี้เฮลเลี่ยมของกองทัพอาณาจักรเกินเลเวล 300 แล้ว

ในอดีต ไคซาร์คล้ายกับเฮลเลี่ยม แต่ตอนนี้เขาผ่านไปเลเวล 300

‘เมื่อฉันมีโอกาสไปทำเควสต์อาณาจักร ฉันจะต้องไปพบกับเฮลเลี่ยม’

เมื่อจินซุงกำลังคิดเรื่องแบบนี้ ยูฮยอนก็เปิดปากของเขาอีกครั้ง

“ถ้าอย่างนั้น พวกเราต้องเติบโตขึ้นอย่างเงียบๆสักพักพร้อมกับเควสต์ส่วนตัวของนายเอง ต้องเพิ่มระดับกิลดอยู่ไหม?”

จินซุงส่ายหัวแล้วตอบว่า

“ไม่แล้ว”

“แล้ว?”

“นายควรจะจัดการกิลด์ที่อยู่ในอาณาจักรลัสเปลอยู่แล้วทีละกิลด์”

“อืม… เราจะเริ่มจากจุดไหนดี โอ๊คลัน?”

พวกเขาสองคนเป็นกิลด์ที่เก่งที่สุดให้กับลัสเปลในอดีต แต่ตอนนี้ผู้เล่นที่ใกล้ชิดรวมถึงมาร์ตินและซามูเอลจินที่เป็นหัวหน้ากิลด์ได้ออกจากเกมแล้วเนื่องจากอาณาจักรปีศาจ

และพวกจินซุงก็คิดเช่นเดียวกับยูฮยอน

“ถูกต้อง พวกนั้นหมดแรงแล้ว ดังนั้นมันจะง่ายมากที่จะพาพวกเขาเข้ามา”

“ตกลง ฉันเข้าใจแล้ว ฉันจะคุยกับฟิโอลันแล้ววางแผนบางอย่างเอง”

จินซุงพยักหน้าและตอบ

“โอเค ในขณะที่นายทำอย่างนั้นฉันจะคุยกับรอยด์เฉิน ฉันไม่มีความตั้งใจที่จะปะทะกับกิลด์วาเลี่ยน หากเป็นไปได้พยายามที่จะเผยแพร่ทิศทางที่จะพาพวกเขาเข้ามา”

กิลด์วาเลี่ยนปฏิบัติตามเงื่อนไขที่ดีกับกิลด์โลตัสตั้งแต่ช่วงสงครามกลางทวีป

ยูฮยอนถาม

“ถ้าอย่างนั้นเราจะยกเลิกการอ้างสิทธิ์ในอาณาจักร… นายจะออกจากอาณาจักรอย่างที่เป็นอยู่ไหม?”

เอียนยิ้มและตอบ

“ยังหรอก แต่เราจะทำในอีกไม่กี่วัน”

 

* * *

 

Wheeing-!

ณ อาณาจักรปีศาจโซน 107

อาคารโทรมๆที่ชานเมืองของโซน 107

มีเสียงสะท้อนเล็กน้อยต่อหน้าของเอียนและประตูสีแดงก็เปิดออก

และที่ประตูมีคนสองคนเดินออกจากประตูนั้น

“ว้าว นี่คืออาณาจักรปีศาจจริงๆเหรอ?”

“หรือว่าเธอคิดว่าฉันโกหกเธอล่ะ?”

สองคนที่เพิ่งเข้ามาทางประตูคือเอียนและฮาริน

‘ฉันต้องทำงานหนักและพาฮารินออกไปเดทโดยไม่ต้องกังวลใจมากนัก นี่เป็นการยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว!’

ในการพัฒนาความทนทานที่มีประสิทธิภาพมากขึ้น การจัดการจากต่ำสุดไปสูงสุดจะมีประสิทธิภาพแทนที่จะเคลื่อนไปที่ด้านบนสุดโดยตรง

ตอนนี้ฮารินอยู่ที่เลเวล 150 แล้ว

และฮารินซึ่งได้เห็นอาณาจักรปีศาจครั้งแรกก็ดูมีความสุข

“เอ่อ จินซุงเห็นตรงนั้นไหม?”

“ห้ะ ทำไม?”

“ไม่ใช่ว่าที่นี่น่ารักกว่าที่เราคิดเหรอ? ฉันคิดว่าที่นี่จะแย่ซะอีก”

“…”

เอียนกำลังสูญเสียคำพูด

‘อะไรคือตรงนี้ดูน่ารัก? ทั้งหมดนี้… น่าขยะแขยง…’

เอียนยืนยันอีกครั้งว่ามาตรฐานด้านสุนทรียศาสตร์ของฮารินนั้นไม่ธรรมดา

‘ฉันรู้ว่าตั้งแต่วันที่ฉันชอบเธอ แต่…’

เอียนก็เริ่มเรียกสัตว์เลี้ยงของเขาออกมาหนึ่งหรือสองตัวโดยไม่คิดอะไรอีกแล้ว

“อัญเชิญ!”

Woong-!

เมื่ออัญเชิญมาก็ได้ยินเสียงปีก

เริ่มจากคาร์เซอุส, ฮัลลิ, บักค์ถูกเรียกตัวทีละตัวและตัวสุดท้ายคือบุ๊กค์

 

[เรียกข้ามาทำไมครับ นายท่าน?]

 

ตอนนี้คาร์เซอุสอยู่ในรูปร่างคล้ายมนุษย์และเขาก็ภูมิใจในร่างกายของเขา

อย่างไรก็ตามเขายังตัวเล็กกว่าตอนที่อยู่ในสงครามมิติ

เอียนพูดกับบุ๊กค์

“เฮ้ย ทำไมนายดูตัวเล็กลง”

 

[อืม นี่เป็นเรื่องธรรมดา ในขณะที่ฉันอยู่ภายใต้อำนาจของพระเจ้าในฐานะผู้ส่งสารในมิตินั้น นั่นอาจเป็นเหตุผลว่าทำไมฉันถึงมีพละกำลังมากขึ้นเมื่อฉันโตขึ้นเล็กน้อย]

 

“อืม… ก็เป็นได้”

เอียนหันหน้า

‘ไม่ว่ายังไงมันก็เป็นระดับ Myth และมันยอดเยี่ยมมาก มีเพียงมันคนเดียวที่แข็งแกร่งพอที่จะต่อสู้กับเจ้าชายปีศาจได้’

เอียนตรวจสอบหน้าต่างข้อมูลของบุ๊กค์

 

– – – – – –

 

บุ๊กค์ –

เลเวล – 212

ประเภท – มังกรอเวจี

ระดับ – Myth

บุคลิกภาพ – หยิ่ง

เสร็จสมบูรณ์

พลังโจมตี – 6,725

พลังป้องกัน – 4,755

ความว่องไว – 3,328

สติปัญญา – 5,214

พลังชีวิต – 776,466/776,466

 

– พลังแฝง –

ความหวาดกลัวแห่งมังกร (คูลดาวน์ 10 นาที)

ศัตรูทั้งหมดที่อยู่ในรัศมี 50 เมตรจากจุดที่สัตว์เลี้ยงอยู่จะตกอยู่ในสภาวะ ‘หวาดกลัว’ ยิ่งศัตรูมีเลเวลสูงเท่าไหร่ก็ยิ่งมีโอกาสที่จะตกอยู่ใน ‘หวาดกลัว’ และ ‘หวาดกลัว’ จะไม่สามารถโจมตีได้ในระยะเวลา 100 วินาที

(ใช้โดยไม่สนใจภูมิคุ้มกันของศัตรู)

 

ลมหายใจมังกร (คูลดาวน์ 120 นาที)

มันปล่อยลมหายใจมังกรอันทรงพลังเป็นรูปพัดโดยมีระยะ 50 เมตรข้างหน้า มีพลัง 3120% ของ ATK ของความสามารถทั้งหมดและ 10 วินาทีสร้างความเสียหาย 60%

(ผลกระทบลดลงเหลือครึ่งหนึ่งต่อผู้เล่น)

 

ความต้านทานเวทย์ขั้นสูง –

มังกรอเวจีจะมีพลังมากขึ้นทุกครั้งที่ดูดซับจิตวิญญาณ

(ทุกครั้งที่พวกมันกินผีหรือวิญญาณ พลังป้องกัน พลังชีวิตและความเสียหายจะเพิ่มขึ้นอย่างถาวร)

ความเสียหายเพิ่มเติมในปัจจุบัน: 3,882

การป้องกันเพิ่มเติมในปัจจุบัน: 3,168

พลังเพิ่มเติมในปัจจุบัน: 277,715

 

กลุ่มเวทย์มนตร์ –

มังกรถือกำเนิด ‘กลุ่มเวทย์มนตร์’

ในฐานะมังกรที่สมบูรณ์ มันจะสามารถใช้คาถาขั้นสูงได้มากขึ้นตามสัดส่วนของสติปัญญาและสามารถเรียนรู้สกิลใหม่ๆจากหนังสือสกิลได้

(อย่างไรก็ตามสกิลนี้มีพลังน้อยกว่าสกิลของอาชีพนักเวทย์)

เวทมนตร์ที่ใช้อยู่ในปัจจุบัน ได้แก่

– โพลีมอร์ฟ

– คลื่นน้ำแข็ง

– ระเบิดน้ำแข็ง

 

ม่านธารน้ำแข็ง –

ม่านธารน้ำแข็งถูกสร้างขึ้นในระยะความสูง 50 เมตรและระยะ 20 เมตรและไม่มีการโจมตีใดที่สามารถผ่านม่านได้

ม่านจะคงอยู่เป็นเวลา 5 วินาที

(เวลาคูลดาวน์ 30 วินาที)

 

คำอวยพรแห่งอเวจี –

มันเป็นความสามารถที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะของอเวจี

การใช้คำอวยพรแห่งอเวจีจะทำให้สิ่งมีชีวิตทั้งหมดในรัศมี 30 เมตรฟื้นฟูค่าคงที่ 2% (13,750) ของพลังชีวิตของพวกเขาทุกๆ 0.33 วินาที

เมื่อใช้คำอวยพรแห่งอเวจี ผู้ร่ายจะไม่สามารถดำเนินการใดๆได้และหากเขาสับสนหรือมึนงงสกิลจะหยุดลงทันที

ระยะเวลา – 3 นาที

คูลดาวน์ – 15 นาที

* มันคือมังกรที่หยิ่งผยอง

* ชอบกินและเกลียดการทำงาน

* ชอบกินมีตบอล

 

– – – – – –

 

‘อืม คำอวยพรแห่งอเวจีก็เหมือนกับก่อนที่มันจะวิวัฒนาการ… การเพิ่มความต้านทานเวทย์มนตร์เป็นเวอร์ชั่นอัพเกรดของมังกรขี้เกียจ ลมหายใจมังกรและความหวาดกลัวเป็นชุดสกิลเดียวกับที่คาร์เซอุสมี พลังลมหายใจสูงขึ้นเล็กน้อยหรือเปล่านะ?’

และความสามารถ ‘ม่านธารน้ำแข็ง’ ก็เหมือนกับ ‘ม่านน้ำ’ ที่ฉันเคยครอบครอง

ในความสามารถของบุ๊กค์ สิ่งที่โดดเด่นที่สุดคือกลุ่มเวทย์มนตร์

‘นั่นคือการ์ดลับจริงๆ แม้ว่าจะมีพลังน้อยกว่าเล็กน้อย แต่ก็สามารถเรียนรู้เวทย์มนตร์ทั้งหมดที่อาชีพนักเวทย์ใช้ได้…’

มีความสามารถในการต่อสู้มหาศาล

โดยเฉพาะอย่างยิ่งพลังโจมตีเกือบ 7,000 ที่ยังไม่เคยได้ยินมาก่อน

เอียนที่ตรวจสอบหน้าต่างข้อมูลซ้ำแล้วซ้ำเล่าและเปิดหน้าต่างข้อมูลถัดไปของคาร์เซอุสทันที

‘ความสามารถของกลุ่มเวทมนตร์ไม่ใช่ความสามารถของมังกรที่วิวัฒนาการอย่างสมบูรณ์ใช่ไหม?’

และการเดาของเอียนก็ถูกต้อง

ความสามารถพิเศษอื่นๆทั้งหมดของคาร์เซอุสที่วิวัฒนาการแล้วนั้นไม่ได้แตกต่างไปจากก่อนหน้าที่จะวิวัฒนาการมากนัก

อย่างไรก็ตามความสามารถของโพลีมอร์ฟเปลี่ยนเป็นความสามารถของเผ่าเวทย์

เอียนมีนักเวทย์ที่ทรงพลังสองคนในปาร์ตี้ของเขา

‘เวทย์มนต์นั้นต่ำกว่าของผู้เล่นนักเวทย์ บางทีค่าสัมประสิทธิ์อาจต่ำไปหน่อย

การขาดสกิลและความสามารถในการต่อสู้อันมหาศาลก็เพียงพอที่จะเติมเต็มช่องว่างได้’

นอกจากนี้มังกรทั้งสองยังมีความสามารถในการต่อสู้ที่เก่งกาจในระดับเดียวกันโดยไม่รวมเวทย์มนตร์ ดังนั้นตอนนี้เอียนจึงตระหนักถึงความยิ่งใหญ่ของระดับ  Myth

‘คาร์เซอุสอ่อนแอกว่าบุ๊กค์เล็กน้อย สติปัญญาและพลังชีวิตที่น่ารังเกียจของพวกเขาก็เหมือนกัน…’

เอียนเมามันกับสภาพของมังกรทั้งสอง

แต่ฮารินจับไหล่ของเอียนแล้วถาม

“จะ… จินซุง”

“หืม?”

“นั่นคือบุ๊กค์หรอ…?”

สายตาของเอียนขยับไปที่ฮาริน

และฮารินดูเหมือนเธอสูญเสียทุกอย่าง

“ฮารินเป็นอะไร?”

“ทำไมบุ๊กค์ของเราถึงเปลี่ยนเป็น…!”

“ห้ะ?”

บุ๊กค์ที่เห็นการสนทนาของพวกเขาที่มีชื่อมันเป็นหัวเรื่องก็จ้องไปที่ฮาริน

 

[มีอะไรหรอฮาริน?]

 

ฮารินตอบเหมือนกำลังจะร้องไห้

“บุ๊กค์ที่น่ารักของฉัน…”

เอียนมองไปที่บุ๊กค์ด้วยความงุนงงและคำพูดของฮารินก็ดำเนินต่อไป

“น่าเกลียดจัง!!”