Taming Master - ตอนที่ 321

ในช่วงสองสามเดือนที่ผ่านมาของการเล่นไคลัน เอียนไม่เคยรู้สึกขาดแคลนความมั่นคงทางการเงิน

เอียนร่ำรวย ดังนั้นเขาจึงมีทองคำเหลืออยู่เสมอแม้ว่าจะซื้ออุปกรณ์มูลค่าหลายล้านทองมาแล้วก็ตาม

‘มาดูกันสิ… ว่าจะขายลูกแก้วดีไหม?’

ภาษีที่มาจากกิลด์โลตัส การล่าไม่มีที่สิ้นสุดและไอเทมที่สะสมทั้งหมดถูกขายเพื่อแลกกับทอง

และด้วยเหตุนี้เอียนจึงได้รับทองมูลค่าประมาณพันล้านวอนเกาหลี

เอียนต้องใช้ทองจำนวน 25 ล้านเหรียญซึ่งไม่ใช่จำนวนเล็กน้อยแต่อย่างใด

แต่เรื่องราวก็แตกต่างออกไปเมื่อสามารถทราบเนื้อหาทั้งหมดได้ แต่ยังไม่ทราบเนื้อหาของเหมืองเวทมนตร์

เอียนพึมพำกับตัวเองขณะตรวจสอบจำนวนทองในคลังของเขา

“อืม… ทองที่ฉันมีอยู่ตอนนี้ประมาณ 30 ล้าน…”

ถ้าเขาไปที่ห้องนิรภัยของคฤหาสน์เขาก็จะได้รับทองมากมาย

แต่ถ้าเขาคิดจะเปิดสำนักงานการรับเข้าเหมือง ทองส่วนใหญ่ที่อยู่ในครอบครองก็จะหมดลงและดูเหมือนจะไม่ใช่ความคิดที่ดี

เอียนเรียกกาก้ามาหา

“เฮ้ กาก้า”

“มีอะไรหรอนายท่าน?”

“คุ้มไหมที่จะใช้ทอง 25 ล้าน…?”

กาก้าดูเหมือนจะไม่มีคำตอบสำหรับคำถามของเอียน

“นั่นฟังดูเหมือนคำถาม แต่มันไม่ใช่คำถามใช่มั้ยนายท่าน?”

เอียนซึ่งตอนนี้ดูเหมือนคนโง่สำหรับกาก้าก็ขมวดคิ้ว

“ทำไมล่ะ?”

“ถ้าเราขายหินมิธริลในเหมืองได้ 20 ก้อน… เราจะได้มากกว่า… 25 ล้านทอง”

“เอ่อ…?”

ดวงตาของเอียนเป็นประกาย

และในดวงตาคู่นั้นคือความอยากรู้อยากเห็นไม่รู้จบ

เนื่องจากมิธริลเป็นแร่ธาตุที่ผู้เล่นปัจจุบันไม่รู้จัก

กาก้าพูดต่อ

“ไม่ใช่แค่มิธริล หากท่านได้รับหินเวทย์มนตร์ระดับ Legendary หนึ่งก้อน มันก็จะเป็น 25 ล้านทองเหมือนกัน”

“นั่นก็จริง… ถ้ามันเป็นหินเวทย์มนตร์ระดับ Legendary ล่ะก็”

หินเวทย์มนตร์ระดับ Legendary เป็นแร่ธาตุที่สามารถหาได้โดยมีความเป็นไปได้ที่แน่นอนเมื่อฆ่าอสูรเวทย์มนตร์ระดับ Legendary

แม้ว่าจะมีคนขายมันในราคา 25 ล้านวอน แต่เอียนก็ไม่คิดจะซื้อมันทันที

“นอกจากนี้ฉันจำมันไม่ได้เพราะฉันไม่ได้ไปที่สำนักงานบริหารมาระยะหนึ่งแล้ว แต่เมื่อเทียบกับราคาที่แท้จริงของเหมืองแล้ว ทอง 25 ล้านเหรียญก็เป็นเพียงเศษสตางค์เท่านั้น”

เอียนที่จัดการจนถึงจุดนี้ก็ไม่ได้กังวลมากนัก

‘ใช่ ถ้ามันเป็นทองประมาณ 25 ล้านเหรียญและฉันได้มันคืนมาแล้ว ถ้างั้น…’

นี่เป็นเหมืองที่เอียนได้มาหลังจากปล่อยยันโคไปและเอียนก็ไม่ได้อยู่ในอารมณ์ดี

เขารู้สึกกระวนกระวายเนื่องจากจำนวนเงินที่มากเกินไป

“เปิดใช้งานสำนักงานการจัดการ”

ข้อความระบบปรากฏขึ้นหลังจากที่เอียนเปิดใช้งานคำสั่ง

กริ๊ง-

[ท่านจ่าย 25 ล้านทองแล้ว]

[เปิดใช้งานสำนักงานจัดการเหมืองเวทย์มนตร์แล้ว]

[เริ่มการรับเข้าเหมืองตั้งแต่วินาทีนี้]

[การตั้งค่าทั้งหมดต้องเสร็จสิ้นก่อนที่จะเริ่มการขุด]

เอียนที่ตรวจสอบข้อความทั้งหมดพึมพำกับตัวเอง

“ฉันเดาว่าการรับเข้าทำงานของสำนักงานไม่เหมือนแบบฟอร์ม…”

และข้อความยังคงดำเนินต่อไป

[ขั้นแรกท่านต้องจ้างอย่างน้อย 2 คนและไม่เกิน 5 คนเพื่อทำงานในเหมือง]

[ไปที่ตลาดค้าทาส]

เอียนนึกถึงโรงประมูลทาสของมอนสเตอร์ที่เขาได้รับกาก้ามา แต่มันแตกต่างจากการคาดเดาของเขาเล็กน้อย

หลังจากที่ได้เห็นตลาดของทาสแล้ว เอียนก็เห็นไอเทมในโรงประมูล

“ฉันควรเลือกแบบไหนดี?”

กาก้าตอบในสิ่งที่เอียนพึมพำ

“นี่ครับ นายท่าน”

เอียนกดชื่อที่อยู่ด้านบนของรายชื่อ

– – – – – – –

เอลิเนียน –

พนักงาน : 72,500 ทอง / เดือน

เลเวง : 87

เพศ : หญิง

ประเภท : ทาส

ระดับ : ทั่วไป

บุคลิกภาพ : ระมัดระวัง

พลังโจมตี : 1325

พลังป้องกัน : 625

ความว่องไว : 1055

สติปัญญา : 1950

พลังชีวิต : 15784/15784

ความสามารถเฉพาะตัว A (สายพันธุ์เฉพาะ)

Unique

เผ่าเอลฟ์ที่บูชาเทพธิดาแห่งดวงจันทร์

ว่ากันว่าถือกำเนิดภายใต้แสงจันทร์จึงถูกเรียกว่าเป็นสายพันธุ์ที่สวยงามที่สุด

– – – – – – – –

“อึก…”

เอียนกลืนน้ำลายทันทีที่เปิดหน้าต่าง

กาก้าอบหน้าตาแปลกๆ

“คืออะไรนายท่าน? ไม่มีความสามารถอื่นใดนอกจากความสามารถพิเศษเพียงอย่างเดียวและระดับของมันก็ต่ำที่สุดในบรรดาทาสทั้งหมด…”

เอียนไม่พูดครู่หนึ่งแล้วตอบกลับ

“เธอ เธอสวยมาก…!”

ในบรรดาร่างกายและตัวละครหญิงทั้งหมดที่เอียนเคยเห็นในไคลันนั้นอิเรียลเป็นคนที่สวยที่สุด

อย่างไรก็ตามทาสชื่อ ‘เอลิเนียน’ ที่ปรากฏขึ้นมาในหน้าต่างข้อมูลนั้นสวยงามมากจนแม้แต่อิเรียลก็เทียบไม่ได้เมื่อเทียบกับเธอ

กาก้าแสยะยิ้มและหัวเราะ

“มาตรฐานความงามของมนุษย์ไม่เป็นที่รู้จักทั้งหมดที่ฉันเห็นคือสิ่งนี้และ…”

แต่ถูกต้องแล้ว

เอียนได้ยินเสียงพึมพำของบุ๊กค์จากด้านหลัง

“ฉันจะบอกทุกอย่างกับฮารินบุ๊กค์!”

บุ๊กค์ที่ไม่สามารถทำอะไรได้เลยในสองสามวันที่ผ่านมา 

เหงื่อไหลลงกระดูกสันหลังของเอียนเมื่อบุ๊กค์ขู่เขา

“เฮ้ย พอเลยเจ้าบุ๊กค์”

“ฉันไม่ชอบมันบุ๊กค์”

“สร้างข้อตกลงกับฉันดีไหม?”

“บุ๊กค์…?”

“วันนี้จะให้มีตบอลเพิ่มอีกสามลูก โอเค?”

บุ๊กค์ครุ่นคิดอย่างหนักหลังจากได้ยินสิ่งที่เอียนพูด เขาก็ตอบตกลง

“นั่นมันน้อยเกินไปบุ๊กค์!”

เอียนเพิ่มจำนวนขึ้นอย่างระมัดระวัง

“ถ้างั้นห้าล่ะ…?”

บุ๊กค์ตอบด้วยน้ำเสียงซึมเศร้ามาก

“เพิ่มมีตบอล 1 ลูกสำหรับโควต้าทุกวัน แล้วฉันจะเก็บสิ่งที่ท่านพูดไว้เป็นความลับ”

ความสามารถในการเจรจาต่อรองของบุ๊กค์ดีขึ้นอย่างมากและเอียนก็สับสนเล็กน้อย

‘บุ๊กค์ที่ไร้เดียงสาของฉันในตอนนี้เป็นแบบนี้ไปซะแล้ว…’

เอียนที่จ่ายมีตบอลให้บุ๊กค์มองไปที่กาก้า

ช่างเป็นเรื่องบังเอิญที่ยอดเยี่ยมจริงๆสำหรับบุ๊กค์ที่ได้ยินสิ่งที่เอียนพูดก่อนหน้านี้

“กาก้าขอคำแนะนำหน่อยสิ”

“คำแนะนำอะไรหรอนายท่าน?”

“ฉันไม่ได้มองหาทาสมาต่อสู้ใช่ไหม?”

“ใช่ครับ”

“ถ้าอย่างนั้นเราไม่จำเป็นต้องมีสกิลในการต่อสู้หรืออะไรก็ตาม ดังนั้นไม่จำเป็นต้องเลือกทาสที่มีพลังโจมตีสูง”

เอียนบอกกาก้าว่าเขาคิดอะไรอยู่

‘แต่ถ้าเธอโจมตีหิน… อย่างน้อยหินคงแตกมั้ง…?’

นั่นไม่ใช่ประเด็น

“มันก็ถูกนะนายท่าน ลองคิดดูด้วยสามัญสำนึก ความสามารถในการต่อสู้เพียงอย่างเดียวจะไม่ส่งผลต่อการขุดและถ้าท่านจ้างทาสเอลฟ์ แม้ว่าบุ๊กค์จะไม่บอกฮาริน ฉันก็จะทำเอง”

“ทำไม!!”

“ฉันจะกำจัดนายท่านและมีโอกาสพบเจ้านายคนใหม่”

“…?”

“ผู้เดียวที่สามารถควบคุมมอนสเตอร์ของฉันได้เหมือนเจ้านายคือฮาริน มีเพียงฮารินเท่านั้นที่ทำได้”

“ห้ะ…”

เอียนรู้สึกว่าถูกกาก้าหักหลังและพูดว่า

“แต่ว่าหน้าต่างทาสไม่มีข้อมูลอะไรที่จำเป็นสำหรับการขุด ดังนั้นทาสที่ต้องอยู่ในประเภทไหนจึงจะได้รับการว่าจ้างล่ะ?”

กาก้าบินไปทางเอียนและนั่งบนไหล่ของเขาในขณะที่พูด

“นายท่าน เมื่อท่านจ้างฉันในตลาดค้าทาส ท่านเห็นสกิลใดบ้างที่ฉันมีซึ่งจำเป็นสำหรับการขุดมั้ยล่ะ?”

เอียนพยายามนึกถึงสิ่งที่กาก้ากำลังบอกเขาและส่ายหัว

“ไม่มีเลย”

“นอกจากนี้ ในหน้าต่างข้อมูลที่ท่านเห็นมันไม่ได้พูดถึงอะไรเกี่ยวกับการขุดเลย”

“อืม นั่นก็จริง”

เมื่อมองไปที่เอียนที่ยังไม่เข้าใจกาก้าพูดหลังจากถอนหายใจ

“ฉันเป็นคากะแฟนท่อม ดังนั้นมันก็ดี แต่มูนเอลฟ์ไม่ใช่เผ่าพันธุ์ที่ใช้ในการขุดแน่นอน ท่านสามารถจ้างพวกเขาและดูได้ แต่ประสิทธิภาพของพวกมันต่ำมากและถ้าความแข็งแกร่งของพวกมันต่ำ พวกเขาจะทำลายหินหรือขุดแบบไม่ถูกต้องซึ่งอาจจะทำลายหินวิญญาณได้”

“ยะ… อย่างนั้นหรอ”

เอียนตัดสินใจไปกับสิ่งที่กาก้าพูด

แต่นั่นก็ยังไม่ได้แก้ความอยากรู้อยากเห็นของเขา

“แต่ว่ากาก้าแล้วเวลาจ้างทาสทำไมเผ่าพันธุ์ที่ไม่เกี่ยวข้องกันอย่างเอลฟ์จึงรวมอยู่ในรายชื่อตลาดค้าทาสด้วยล่ะ?”

กาก้าตอบทันที

“ตลาดค้าทาสนอกจากเหมืองแล้วยังเกี่ยวข้องกับสถาบันเวทย์มนตร์อื่นๆอีกมากมาย เผ่ามูนเอลฟ์น่าจะถูกใช้เป็นทาสในสถาบันเวทย์มนตร์อื่นๆ”

“อืม…”

เอียนที่ฟังข้อมูลที่กาก้าให้มาก็ครุ่นคิด

‘ฉันไม่เข้าใจ เจ้านี่จะรู้รายละเอียดของมิติทั้งหมดได้ยังไงกัน? แม้ว่ามันจะทำได้เนื้อหาข้อมูลของมันจะมากมายแค่ไหนกันนะ?’

ตามที่กาก้าพูด เนื้อหาที่ไม่รู้จักของการขุดมีคำที่กระจัดกระจายไปทั่วอาณาจักรมิติ

เอียนแสยะยิ้มหลังจากคิดอยู่พักหนึ่ง

“ก็ดีแล้วล่ะที่มีคนทำงานได้…”

กาก้าตอบกลับอย่างดุเดือดต่อเอียนพึมพำ

“ท่านกำลังพูดพึมพำอะไรกัน? รีบไปหาทาสที่จะจ้างในเหมืองของเรากันเถอะ”

เอียนถูกกาก้าบอกเลิก

“ใช่พี่กาก้าพูดเหมือนไม่ใช่ทาสเหรอ”

กาก้ามีสีหน้าไม่สบายใจเมื่อได้ยินแบบนั้น

“ฉันแตกต่างจากทาสคนอื่นๆนะนายท่าน”

“แตกต่างกันยังไง?”

“นั่นมัน…”

เขาถามมัน แต่เอียนรู้ว่ากาก้าแตกต่างจากทาสคนอื่นๆ

‘แค่… อ่านข้อมูลชุมชน ใครๆก็รู้ว่ากาก้าไม่ใช่แค่ทาส’

ตอนที่เอียนจ้างกาก้าเป็นทาสครั้งแรก ไม่มีข้อมูลมากนักที่เขาจะพึ่งพาได้

เนื้อหาสัญญาทาสถูกค้นพบเป็นครั้งแรกโดยเอียน

อย่างไรก็ตามขณะนี้ชาวแอสโมเดียนจำนวนมากอาศัยอยู่ในอาณาจักรปีศาจและมีประมาณ 100 คนในเมืองแห่งความโกรธเกรี้ยวและชาวแอสโมเดียนระดับสูงหลายพันคนได้เข้ามาตั้งถิ่นฐาน

แน่นอนว่าจำนวนผู้เล่นที่จ้างทาสก็เพิ่มขึ้นเช่นกัน

ถ้าใครจะดูข้อมูลเกี่ยวกับทาสในชุมชน มันแตกต่างจากข้อมูลของกาก้า

ทาสของ ‘ผู้เล่นคนอื่น’ ทำในสิ่งที่พวกเขาถูกขอให้ทำ… ด้วยความหลงใหล

เอียนหัวเราะขณะมองไปที่กาก้าซึ่งกำลังกังวลเกี่ยวกับสิ่งที่เธอควรจะตอบคำถามของเอียน

“อืม กาก้า ฉันจะปฎิบัติกับนายเป็นพิเศษ ดังนั้นไปจ้างทาสกันเถอะ”

“เข้าใจแล้วครับนายท่าน”

ด้วยความช่วยเหลือของกาก้า เอียนเริ่มมองไปที่ข้อมูลของทาส

จากข้อมูลของกาก้า มีการเผ่าพันธุ์สามประเภทที่เหมาะสำหรับการขุดเหมือง