Taming Master - ตอนที่ 332

เอียนและปาร์ตี้ของเขาเอาชนะสัตว์เลี้ยงแห่งความมืดและเดินไปที่ประตูอีกครั้ง

และประตูที่ใช้งานไม่ได้เมื่อครู่กลับดูดปาร์ตี้ของเอียนเข้าไป

การชนะการต่อสู้ดูเหมือนจะเป็นเงื่อนไขการเปิดใช้งานประตู

Wheeing-

พื้นที่ถูกเคลื่อนย้ายและแสงสว่างจ้าปรากฏต่อหน้าของเอียน

‘ที่ไหนกัน…? ทำไมที่นี่สว่างจัง เราเพิ่งย้ายไปที่อื่นหรือเปล่า?’

และในวินาทีต่อมา เอียนก็ต้องสบถออกมา

พื้นที่เอียนและสมาชิกในปาร์ตี้ยืนอยู่นั้นโปร่งใสพอที่จะมองเห็นด้านล่างและด้านล่างของพวกเขาคือวิหารเดดมอน

ฮูนี่ย์กรีดร้องออกมา

“อ๊ากก! นี่มันอะไรกัน? กับดักงั้นหรอ!?”

“หุบปากไอ้งี่เง่า พยายามเงียบหน่อยเถอะ แม้ว่าฉันก็กลัวก็ตาม”

เอียนก้าวไปบนพื้นโปร่งใสอย่างระมัดระวังโดยขยับขาข้างใดข้างหนึ่ง

ทันทีที่ขาของเขาแตะพื้นดูเหมือนว่าจะไม่มีปัญหา เขาจึงเดินอย่างระมัดระวัง

‘นี่มันเหมือน… เดินบนก้อนเมฆเลย’

เอียนรู้สึกว่าเขาต้องเดินต่อไป

จากนั้นก็ค่อยๆพยายามขยับสายตาไปที่ด้านล่างของเขา

นี่เป็นสิ่งที่น่ากลัวที่สุดในการขึ้นรถไฟเหาะตีลังกา

แม้ว่าพื้นจะพังลงทันที แต่เขาก็มีพินช่วยเขาอยู่ แต่ถึงอย่างนั้นความคิดของเขาก็ทำให้เอียนกลัว

Chuk- Chuk- Chuk- 

และการมองของเอียนก็เคลื่อนไปยังทิศทางที่เสียงนั้นมาและมีชาวแอสโมเดียนที่เคยเห็นเป็นครั้งแรก

“น่าสนใจ เจ้าทำให้ข้ารอมานานแล้ว มันเป็นเรื่องที่น่ายินดีเสมอเมื่อข้าได้ผลลัพธ์ที่ผิดคาด”

เอียนรู้ทันทีว่าเขาเป็นใคร

“ท่านเป็นคนมาจากวิหารนี้… ผู้แทนของวิหารนี้หรอครับ?”

เอียนตัดคำพูดของเขาออกไปด้วยความกลัว ชาวแอสโมเดียนคนใหม่หายตัวไป จากนั้นก็ปรากฏตัวต่อหน้าปาร์ตี้

เอียนรู้สึกประหม่ามาก

‘อะไรกัน? ฉันยังไม่กระพริบตาเลยด้วยซ้ำ…’

ชายที่ปรากฏตัวต่อหน้าของเอียนและปาร์ตี้ของเขาอ้าปากค้างด้วยสีหน้าคาดหวังอย่างสนุกสนาน

“ข้าได้รับแจ้งว่ามีครึ่งปีศาจปรากฏตัวในวิหาร… ด้วยความสามารถที่ไม่สามารถคิดได้ว่าเป็นเพียงแค่มนุษย์”

มุมริมฝีปากของผู้แทนชาร์ลอนยกขึ้น

“แม้ว่ามันจะค่อนข้างกะทันหัน แต่ก็เป็นเวลานานมากแล้วที่ข้าไม่ได้รู้สึกเพลิดเพลิน”

และสายตาของเอียนก็ค่อยๆเคลื่อนไปเหนือหัวของชาวแอสโมเดียน

[ผู้แทนชาร์ลอน / เลเวล 456 / ขุนนาง]

และสิ่งนี้ทำให้เขาประหลาดใจ

‘ผู้ชายคนนี้เป็นสัตว์ประหลาดจริงๆ’

ถ้าพวกเขาต้องต่อสู้กับผู้ชายคนนี้ มันก็คือความล้มเหลวอย่างแน่นอน

เขาเป็นขุนนางที่มีเลเวล 450

แม้ว่าจะเป็นขุนนาง แต่ก็สามารถพูดได้ว่าความสามารถของเขาจะแตกต่างจากเลเวล 350

เอียนที่มีเลเวลเฉลี่ย 250 ไม่ได้เข้าใกล้คำว่าศัตรูเลย

อย่างไรก็ตามสิ่งนี้ทำให้เขารู้สึกสบายใจขึ้น

ในแผนที่นี่คือที่ที่ศัตรูเลเวล 300 จะปรากฏตัวขึ้น นี่เป็นระดับบอส แต่ความสามารถของศัตรูนั้นก็อยู่ที่เลเวล 450 เท่านั้น

เอียนที่อยากรู้อยากเห็นจึงพูดกับชาร์ลอน

“ท่านชาร์ลอน ผมขอถามเรื่องที่ผมสงสัยได้ไหมครับ?”

เมื่อมองไปที่เอียนที่ดูเหมือนจะไม่ประหม่าหรือกลัว ชาร์ลอนมองเขาด้วยท่าทางสบายๆ

โดยปกติเมื่อมนุษย์สัมผัสกับชาวแอสโมเดียนที่ระดับสูงกว่าตัวเอง พวกเขาจะรู้สึกไม่สบายใจและขวัญกำลังใจของพวกเขาจะลดลง แต่ผู้ชายคนนี้ก็ไม่ได้แสดงอาการดังกล่าวเลยแม้แต่นิดเดียว

และชาร์ลอนที่คิดว่าตัวเองคิดผิดกับผู้ชายคนนี้

แต่เมื่อได้เห็นการต่อสู้ที่เกิดขึ้นในวิหาร เขาก็ตระหนักได้ว่าเอียนไม่ได้แข็งแกร่งอย่างที่เขาคิด

ถ้าเป็นเขา เขาก็จะกำจัด ‘ของเล่น’ ทั้งหมดที่เอียนจัดการได้ในพริบตา

‘เจ้าเป็นคนแบบไหนกัน? เจ้าแข็งแกร่งกว่าที่ข้าคาดไว้ แต่ก็ยังเหมือนนกน้อยสำหรับข้า…’

ชาร์ลอนที่สนใจเอียนจ้องมองเขาและตอบว่า

“เอาล่ะ บอกให้ข้ารู้ว่าเจ้าอยากรู้อะไร”

และเอียนถามออกไปทันที

“อันดับของท่านในอาณาจักรปีศาจคือเท่าไหร่กันครับ? มันเป็นเพราะท่านดูเหมือนจะแข็งแกร่งกว่าขุนนางทั้งหมดที่ผมเจอมาจนถึงตอนนี้ ไม่สิ ท่านดูแข็งแกร่งมากจนผมไม่สามารถเปรียบเทียบท่านกับพวกขุนนางที่ผมเคยเห็นได้เลย”

เหตุผลที่เอียนถามเรื่องนี้ง่ายมาก

เขาต้องการรวบรวมข้อมูลให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้เกี่ยวกับความสามารถในการต่อสู้ โดยเปรียบเทียบกับอันดับที่เขามีในอาณาจักรปีศาจ

และดวงตาของชาร์ลอนก็เบิกกว้าง

จากนั้นก็ส่งเสียงหัวเราะ

“ฮะ ฮะ ฮ่า!”

นั่นเป็นคำถามที่เขาไม่คาดคิดว่าจะได้ยิน

ผู้ชายคนนี้อาจคิดว่าตัวเองเป็นเพื่อนของขุนนางงั้นหรอ?

“เอาล่ะ ข้าจะให้เจ้ารู้เนื่องจากเจ้าทำให้ข้าอยากรู้มากเกินไป”

ชาร์ลอนหัวเราะและยิ้ม

“อันดับของข้าในอาณาจักรปีศาจคือ 107 ดังนั้นเจ้าจึงรู้สึกถึงความแตกต่างกับคนอื่นๆที่เจ้าพบ”

และเอียนรู้สึกว่าความอยากรู้อยากเห็นของเขาสงบลง

‘ถ้าเขาอยู่ในอันดับที่ 107 ของอาณาจักรปีศาจ… หมายความว่าเขาอยู่อันดับที่ 7 ในระดับขุนนาง เขาใกล้เคียงว่าจะมองว่าเป็นปีศาจ’

ถ้านั้นเลเวล 450 ก็สามารถเข้าใจได้

ชาร์ลอนเปิดปากของเขาอีกครั้ง

“งั้นข้าจะถามกลับ”

เอียนที่จ้องมองและสมาชิกในปาร์ตี้ทั้งหมดหันไปทางชาร์ลอน

และชาร์ลอนก็เปิดปากของเขา

“พวกเจ้ามาที่นี่เพื่อหาวิหารเดดมอนด้วยจุดประสงค์ใด? ดูเหมือนว่าเจ้ามาที่นี่โดยไม่รู้ว่าท่านเดดมอนไม่ชอบ ‘ลูกผสม’ …”

และโดยลูกผสมเขาหมายถึงครึ่งปีศาจ

เดดมอน เทพปีศาจที่โปรดปรานปีศาจ แต่ดูเหมือนจะไม่ยอมรับสิ่งที่ไม่ใช่ปีศาจซึ่งหมายความว่าเขาเป็นคนที่ใกล้เคียงกับแนวโน้มของการทำลายล้าง

และในฐานะที่เป็นตัวแทนของท่านเดดมอน ชาร์ลอนก็ดูเหมือนจะไม่ชอบครึ่งปีศาจดังนั้นปาร์ตี้ของเอียนจึงพร้อมสำหรับการทดสอบ

หากปาร์ตี้ของเอียนไม่ได้เป็นครึ่งปีศาจ พวกเขาก็จะสามารถพบกับชาร์ลอนได้โดยไม่ต้องต่อสู้กับสัตว์เลี้ยงแห่งความมืด

เอียนหันไปมองฮูนี่ย์และคาโนเอล เกาหลังคอของเขาแล้วค่อยๆเดินไปข้างหน้า

และดวงตาของเอียนสั่นไหวเมื่อเห็นสิ่งนี้

“เป็นอะไรฮูนี่ย์? อย่าทำแบบนั้น”

“แม้ว่าผมจะไม่แน่ใจ… แต่เราสามารถวางใจได้หรอ?”

“เชื่อใจเขาได้หรอ?”

“…”

ฮูนี่ย์รู้ดีว่าเดดมอนนั้นอยู่ใกล้เคียงกับปีศาจทำลายล้าง

และเขียนไว้ในคำอธิบายของเควสต์

เควสต์ของฮูนี่ย์คือการพบกับชาร์ลอนที่เป็นตัวแทน

พบกับชาร์ลอน มอบเหรียญแห่งความมืด จากนั้นอ่านเนื้อหาของหนังสือของเดดมอน นี่คือเงื่อนไขเควสต์ของฮูนี่ย์

แต่คิดว่าตัวแทนจะไม่ปรากฏตัวโดยไม่มีพลังทำลายล้าง เขาจึงนำเอียนมาเป็นประกัน

และด้วยเหตุนี้จึงเป็นการตัดสินใจที่ดีที่สุดที่จะนำเอียนไปด้วย

เขาผ่านการทดสอบอย่างปลอดภัยและได้พบกับชาร์ลอน

แต่เขากลับโกรธเอียนที่จะจัดการ แต่นั่นเป็นเรื่องที่น่ากังวลในเวลาต่อมา

ฮูนี่ย์เดินไปทางชาร์ลอนโดยไม่สนใจเอียน

“ท่านต้องเป็นชาร์ลอน ตัวแทนของเทพ”

และสายตาของชาร์ลอนก็หันไปจากเอียนและพบกับฮูนี่ย์

“เจ้าคือใคร?”

“ผู้ส่งสารของเคด ‘เทพแห่งความมืด’ คันจิฮูนี่ย์ ผมมีบางอย่างที่ต้องนำไปให้ท่านเดดมอน”

ชาร์ลอนมองไปที่ใบหน้าของฮูนี่ย์อย่างละเอียด

“คันจิฮูนี่ย์ อืม นั่นเป็นชื่อที่แย่ชื่อหนึ่งเลยล่ะ นั่นมันคืออะไร?”

ฮูนี่ย์กำลังจะส่ายหัว แต่แทบจะควบคุมตัวเองไม่ได้

เควสต์นี้สำคัญสำหรับฮูนี่ย์มาก

“นี่คือสัญลักษณ์แห่งความมืด มีการกล่าวกันว่าท่านเดดมอนจะมอบความไว้วางใจให้กับผมโดยสิ่งนี้”

ชาร์ลอนจ้องไปที่รูปแบบแปลกตา แต่น่าทึ่งในมือของฮูนี่ย์และหยิบมันช้าๆ

หลังจากรับเหรียญแห่งความมืดมาไว้ในมือแล้ว ชาร์ลอนก็พึมพำกับตัวเอง

“นี่เป็นสิ่งที่มีพลังแข็งแกร่งมาก รออยู่ที่นี่อีกสักครู่”

หลังจากพูดแบบนั้น ชาร์ลอนก็หายตัวไปที่ไหนสักแห่งและไม่นาน ต่อมาข้อความระบบก็ปรากฏต่อหน้าสมาชิกปาร์ตี้ทั้งหมด

กริ๊ง-

[ทำเควสต์ ‘ธุระของเทพแห่งความมืดเคด III (ลับ)’ สำเร็จแล้ว]

ดวงตาของเอียนโตขึ้น

‘เทพเจ้าแห่งความมืดเคดเป็นหนึ่งในห้าเทพของโลกมนุษย์… ทำไมถึงมีเควสต์ที่หนักขนาดนี้?’

ยิ่งไปกว่านั้นยังมีขั้นตอนมากมาย ทำเควสต์เชื่อมที่สามสำเร็จซึ่งเป็นเควสต์ลับด้วย

‘ไอ้เจ้าฮูนี่ย์มีเควสต์สุดอลังการ’

เอียนคิดว่าเขาจะต้องทำการสอดแนมอย่างรวดเร็วในเควสต์นี้

* * *

“ฉันไม่มีเวลาแล้ว! เคลื่อนที่เร็ว! หลอกให้เซเรี่ยนออกไปแล้วจับพวกมันสองถึงสามตัว!”

เพื่อให้เควสต์ของยันโคประสบความสำเร็จ มาร์ตินลากสมาชิกสามคนของกิลด์รอยัลไปด้วย

ในความเป็นจริง พลังระดับนี้ของฝูงเซเรี่ยน กิลด์สามารถทำสงครามเต็มรูปแบบได้เลย แต่กิลด์รอยัลไม่สามารถทำเช่นนั้นได้ในตอนนี้

มันเป็นเพราะเวลาที่จำกัดอย่างน่าขันในเควสต์ซึ่งคือ 3 ชั่วโมง

และถ้าพวกเขาต้องการที่จะฆ่าสิ่งมีชีวิตเซเรี่ยนทั้งหมด เห็นได้ชัดว่าไม่ใช่การใช้เวลาสามชั่วโมง แต่พวกเขาต้องการเวลาทั้งวัน

‘ไอ้บ้านี่มันอะไรกัน? ถ้าฉันมีเวลามากกว่านี้อีกสักหน่อย’

ประสบการณ์และไอเทมที่ดรอปจากการล่าเซเรี่ยนนั้นดีที่สุด

การคิดถึงมันทำให้หัวใจของมาร์ตินเปลี่ยนไป

เขาไม่สามารถต่อสู้ได้เนื่องจากเวลาที่กำหนดและเป็นเพราะพวกเขาไม่ต้องการให้สมาชิกกิลด์ตาย

เห็นได้ชัดว่า 30% ของปาร์ตี้กำลังจะตายเพื่อขโมยไข่

‘เฮ้อ ก่อนอื่นเราต้องทำเควสต์ให้สำเร็จ’

อย่างไรก็ตาม เนื่องจากการเคลื่อนไหวที่แม่นยำ การขโมยไข่เซเรี่ยนจึงสำเร็จ มาร์ตินและเชสกลับไปหายันโค

“ฉันกลับมาหลังจากทำเควสต์เสร็จแล้ว คุณยันโค”

และมาร์ตินสุภาพมากเท่าที่เขาจะทำได้และส่งไข่ให้ยันโค

อย่างไรก็ตาม ยันโคที่ได้รับมันก็ยังดูไม่พอใจนัก

“อืมมมมม… เจ้าทำเควสต์สำเร็จแล้วงั้นหรอ”

มาร์ตินที่ควบคุมการแสดงออกทางสีหน้าได้ตลอดเวลาก็สูญเสียการควบคุม

‘เขาพูดเรื่องอะไรกัน?’

และยันโคก็พูดต่อ

“มาร์ติน เจ้าจำเควสต์ของข้าได้ไหม?”

เขาไม่แน่ใจว่าจะตอบสนองต่อหมูกล้ามตัวนั้นอย่างไร มาร์ตินจึงเปิดข้อความของระบบและตอบขณะที่มองไปที่มัน

“คุณยันโคบอกให้ฉันตามล่าเซเรี่ยนให้ได้มากที่สุดและเก็บไข่ให้ได้มากที่สุด 30 ฟอง”

ยันโคลุกขึ้นจากที่นั่งและพูดว่า

“ใช่! แต่ว่าเจ้าทำเควสต์นั้นยังไงกัน?!”

“ …?”

“เจ้าเก็บไข่ได้ 30 ฟองซึ่งดีมาก… แต่เจ้ายังไม่ได้ฆ่ามันถึง 10 ตัวเลยเหรอ?”

มาร์ตินที่รู้ว่ายันโคกำลังพูดอะไรก็รู้สึกหัวเสีย

‘ไม่ใช่โว้ย ฉันทำตามที่ฉันทำได้แล้ว! ไอ้เจ้าน่าเกลียด!’

แต่เขาไม่สามารถพูดได้ด้วยปากของเขาและมาร์ตินก็พูดคำพูดที่แตกต่างจากที่เขาคิด

“ขอโทษนะครับ ฉันน่าจะฆ่าเจ้าพวกนั้นมากกว่านี้”

ที่คำขอโทษจากมาร์ติน ยันโคร่าเริงเล็กน้อยและเปิดปากของเขาอีกครั้ง

“อืม ข้าผิดหวังในตัวเจ้ามาก แต่เจ้าสามารถหาไข่ของเซเรี่ยนได้ก็เป็นเรื่องดี”

จากนั้นข้อความระบบก็ปรากฏต่อหน้ามาร์ติน

กริ๊ง-

[ท่านทำเควสต์ ‘การทดสอบของขุนนางยันโค I’ สำเร็จแล้ว]

[คะแนนการเคลียร์: D]

[เนื่องจากคะแนนการเคลียร์ต่ำ ค่าประสบการณ์ที่ท่านได้รับและทองจะลดลง 80%]

มาร์ตินมีสีหน้าหงุดหงิด

‘นี่มันอะไรกัน?! เมื่อฉันทำตามเงื่อนไขของเควสต์ทั้งหมดฉันจะต้องได้รับ B สิ!’

แต่นอกเหนือจากความคิดของมาร์ตินแล้ว คำพูดของยันโคยังคงดำเนินต่อไป

“ฮ่า ข้ารู้สึกอยากเห็นเจ้านายของข้าแล้ว ถ้าเจ้าเป็นเจ้านายของข้าเขาคงจะทำลายเซเรี่ยนทั้งหมดไปแล้ว”

มาร์ตินที่ได้ยินก็รู้สึกเขินอาย

‘เดี๋ยวก่อน เจ้านายของคุณคือลอร์ดลิเลียน่าไม่ใช่หรอ? ฉันจะไปเทียบอะไรได้กับพลังของปีศาจล่ะ?’

แต่นั่นเป็นเพียงความเข้าใจผิดของมาร์ติน

เจ้านายที่ยันโคพูดถึงคือเอียน

“อย่างไรก็ตาม เมื่อเจ้าทำเควสต์เสร็จแล้ว ข้าต้องมอบหมายงานต่อไป…”

ยันโคพูดต่อในขณะที่มองไปที่มาร์ติน

“ข้าไม่ได้คาดหวังอะไรมากจากเจ้าแล้ว คราวหน้าเจ้าจะทำลายขีดจำกัดของตัวเองได้ไหม?”

การแสดงออกของมาร์ตินแย่ลง

เจ้าหมูกล้ามตัวนี้ดูเหมือนจะมีความสามารถในการทำให้คนอื่นรู้สึกแย่กับตัวเอง