Taming Master - ตอนที่ 360

Kabang- Pang-! 

เมื่อใดก็ตามที่หมัดของหยูชินขยับ คลื่นที่รุนแรงก็แผ่กระจายไปทั่วทุกพื้นที่

Bang-!

มันเป็นสกิลหลักของอาชีพลับซึ่งเป็นสกิลเฉพาะสำหรับหยูชิน

และเหตุผลของพลังหรือพลังที่แข็งแกร่งแบบนี้ไม่ได้เป็นเพราะพลังทำลายล้างที่มันมี

แต่เป็นเพราะ ‘การโจมตีต่อเนื่อง’ ซึ่งเป็นเอฟเฟกต์พิเศษซึ่งแนบมากับเอฟเฟกต์เสริม

ผลของการต่อเนื่องเป็นเช่นนี้

 

– – – – – 

 

การโจมตีต่อเนื่อง –

– หากผู้เล่นสร้างความเสียหายให้กับศัตรูได้สำเร็จ ผู้เล่นสามารถเปิดใช้งานสกิลการต่อสู้ได้ทันทีโดยไม่สนเวลาคูลดาวน์

(เวลาคูลดาวน์: 80 วินาที)

– ผู้เล่นสามารถเปิดใช้งานได้ภายใน 0.5 วินาทีหลังจากที่โดนเป้าหมายทันที

– หากเป้าหมายถูกโจมตีเวลาคูลดาวน์จะถูกรีเซ็ต

 

– – – – – – 

 

ในช่วงเวลาของการต่อสู้ เอฟเฟกต์พิเศษ ‘การโจมตีต่อเนื่อง’ หมายความว่าสกิลอื่นๆสามารถใช้ต่อเนื่องได้โดยตรงโดยไม่คำนึงถึงเวลาคูลดาวน์ที่จุดเริ่มต้นหรือจุดสิ้นสุดของอาชีพ

และถ้าเขาสามารถสัมผัสเป้าหมายได้อย่างต่อเนื่อง ผู้เล่นจะสามารถใช้สกิลไปเรื่อยๆได้

แต่ถ้าเขาไม่สามารถทำได้ – ด้วยเวลาคูลดาวน์เกือบ 80 วินาที การโจมตีต่อเนื่องจะหายไป

แต่หยูชินเป็นใครกัน?

ผู้เล่นที่ควบคุมได้เป็นอย่างดีในไคลัน ผู้เล่นหนึ่งเดียวที่ควบคุมทุกอย่างด้วยนิ้วทั้งห้าของเขาหยูชิน

และเช่นเดียวกับชื่อเสียง การโจมตีต่อเนื่องของหยูชินก็น่ายกย่อง

 

[หัวหน้ากิลด์ ‘หยูชิน’ ได้สร้างความเสียหายร้ายแรงให้กับเดธไนท์และอันเดธ]

[พลังชีวิตของ ‘เดธไนท์า’ ลดลง 269,890 หน่วย]

[‘เดธไนท์’ ถูกทำลายแล้ว]

 

เมื่อเห็นข้อความของระบบปรากฏขึ้น ฮูนี่ย์ก็ขมวดคิ้ว

‘ผู้ชายคนนั้นเขาไม่มีสกิลคูลดาวน์งั้นหรอ? เขาจัดการยังไงเพื่อให้ใช้สกิลได้ต่อไป?’

เอียนและฮูนี่ย์ข้ามมาเจอกับศัตรูสามคนรวมถึงหยูชินและพวกเขาก็สับสน

พวกเขาคิดว่ามันคงไม่ยากเท่าไหร่ แต่สถานการณ์กลับไม่เป็นไปอย่างที่พวกเขาคิดไว้

ในขณะที่ฮูนี่ย์ตัดสินใจที่จะใช้อันเดธแท้งค์กับชายทั้งสอง เอียนควรจะล่าอีกคนหนึ่ง แต่อันเดธกำลังจะตายอย่างรวดเร็วและสถานการณ์ก็เปลี่ยนไปอย่างรุนแรง

และสาเหตุใหญ่ที่สุดคือ ‘หยูชิน’ และการโจมตีต่อเนื่องของเขา

และการโจมตีระยะไกลของเอียนก็ถูกปิดกั้นโดยโล่พิเศษของหยูชินซึ่งทำให้ความเสียหายไปไม่ถึงพวกเขา

เอียนมองไปเพื่อทำความเข้าใจและวิเคราะห์รูปแบบการโจมตีของหยูชิน

‘มีบางอย่างกับสกิลนั้น’

อาชีพการต่อสู้เป็นอาชีพลับซึ่ง ‘หยูชิน’ มีอยู่ในครอบครอง

ดังนั้นจึงไม่มีข้อมูลมากนักเกี่ยวกับความเสียหายหรือการโจมตีต่อเนื่องในชุมชน

พวกเขาคาดเดาจากผู้เล่นทั่วไป

อย่างไรก็ตาม ในขณะที่เขาต่อสู้กับทักษะการต่อสู้ เอียนก็สามารถเข้าใจการทำงานได้

‘ผู้ชายคนนั้น เมื่อใช้สกิลใดๆเขาจะใช้คลื่นที่พุ่งเข้ามาระหว่างนั้น นั่นหมายความว่า…’

ดวงตาของเอียนเริ่มเปล่งประกาย

เพื่อให้เข้าใจถึงสกิลและรูปแบบ การโจมตีเขาโดยตรงน่าจะเป็นตัวเลือกที่ดีกว่า

 

[ท่านสวมใส่ไอเทม ‘ความโกรธของโอลิเวอร์’ แล้ว]

[ท่านสวมใส่ไอเทม ‘ฟันกรามของมังกร’]

 

‘ฉันไม่ต้องการใช้หอกเพราะมันไม่ได้รับการเสริมกำลังอย่างเหมาะสม…’

เอียนที่เปลี่ยนอาวุธก็รีบวิ่งไปที่ด้านหน้าของอันเดธ

“ฮูนี่ย์ ดูแลพวกพี่ชายตรงนั้นหน่อย”

“ได้เลยฮะ!”

ฮูนี่ย์ที่เข้าใจคร่าวๆว่าเอียนพยายามจะทำอะไรหันไปโดยไม่ลังเลที่จะจัดการกับอัศวินทั้งสอง

และเห็นได้ชัดว่าถ้าอันเดธเดินต่อไปพวกมันก็จะตายในเงื้อมมือของหยูชินโดยที่ไม่ได้ทำอะไรเลย

เมื่อคู่ต่อสู้เปลี่ยนไปหยูชินยิ้มและพูดว่า

“อืม นายไม่ควรออกมา แต่ฉันอยากจะสู้กับนายมานานแล้ว”

“กับฉัน?”

เอียนสับสนกับสิ่งที่เขาได้ยินในขณะที่หยูชินพยักหน้าและตอบว่า

“ใช่ นายเป็นหนึ่งในไม่กี่คนที่ฉันยอมรับว่ามีความสามารถ”

หยูชินกำหมัดแน่นขณะพูด

เมื่อเห็นเช่นนั้นเอียนก็เริ่มยิ้ม

“ดีไปเลยใช่ไหมล่ะ?”

เอียนเริ่มสนใจหยูชิน

ในตอนแรกเอียนคิดว่าเขาเป็นเพียงผู้ขัดขวางที่น่ารำคาญอีกคนในแผนการเล่นที่ดีของเขา

การกวาดล้างศัตรูด้วยพลังที่ท่วมท้นเป็นเรื่องสนุก แต่การต่อสู้กับคู่ต่อสู้ที่มีการควบคุมที่ยอดเยี่ยมนั้นเป็นอีกเรื่อง

และถ้ามีใครภูมิใจในการควบคุมอย่างเอียน ความสนุกก็ยิ่งมากขึ้น

หยูชินเป็นคนแรกที่ก้าวไปหาเอียน

“งั้นนายจะใช้หอกของนายที่โค่นชาวแอนโมเดียนงั้นเหรอ?!”

Kwang-!

จากหมัดของยูชินคลื่นสีฟ้าก็แผ่ออกมา

เอียนทำลายคลื่นด้วยหอกของเขาและเริ่มโจมตีตอบโต้

หอกของเอียนที่เต็มไปด้วยความปรารถนาที่จะชนะนั้นยิ่งใหญ่กว่าของหยูชินมาก

อย่างไรก็ตามหยูชินหลีกเลี่ยงการโจมตีที่เข้ามาอย่างใจเย็นและเล็งไปที่อีกด้านหนึ่งของเอียน

Shwak-!

เอียนขยับหอกไปที่พื้นและต้องกระเด็นจากการโจมตีจากหยูชินทันที

มันเป็นฉากการต่อสู้ที่สามารถเห็นได้ในภาพยนตร์

ฮูนี่ย์ไม่สามารถมองเห็นได้ในขณะที่เขากำลังจัดการกับอัศวินทั้งสอง มีแต่เพียงลูกแก้วทั้งห้าที่อยู่เหนือบันไดที่มองเห็นได้

ช่องเกมและสถานีส่วนบุคคลหลายช่องตามเอียน

ซึ่งหมายความว่ามีผู้คนจำนวนมากที่สนใจชมการต่อสู้ของเอียน

และการแชทก็เริ่มดังขึ้นอีกครั้ง

 

– อะไรกัน? อะไรที่เพิ่งผ่านไป?

– เอียนหยุดกำปั้นของหยูชิน… แล้วตอบโต้ทันที…?

– และหลังจากนั้นเอียนก็กระโดดถอยหลังไปสองสามก้าว

– บ้า ฉันมองไม่เห็นอีกแล้ว? ทำไมฉันถึงไม่เข้าใจทั้งๆที่ฉันเห็นมัน

– ว้า… ฉันน้ำลายไหลที่เห็นแบบนั้น พวกเขาฝึกฝนสิ่งเหล่านั้นก่อนที่จะสามารถแสดงในการต่อสู้หรือเปล่า?

– ฮ่าๆ ฉันยอมรับว่ามันเหนือความจริง ฉันไม่คิดว่าจะมีใครควบคุมมือและจิตใจได้ขนาดนี้ใช่ไหมล่ะ?

 

ความเร็วในการสนทนาเพิ่มขึ้นและการต่อสู้ระหว่างเอียนและหยูชินเริ่มเข้มข้นขึ้น

สกิลของยูชินเริ่มเข้ามาหาเอียน

เป็นผลให้เอียนเริ่มสะสมความเสียหายมากขึ้นเรื่อยๆ

เขาพยายามหลีกเลี่ยงหรือป้องกันการโจมตี แต่แม้ว่าเขาจะสามารถป้องกันได้ แต่ก็ยังสร้างความเสียหายได้มากพอ

เอียนไม่สามารถทำอะไรได้นอกจากขมวดคิ้ว

‘การได้รับความเสียหายแบบนี้อย่างต่อเนื่องจะทำให้ฉันเสียเปรียบ…’

พูดตามตรงการต่อสู้ครั้งนี้เป็นข้อเสียเปรียบสำหรับเอียน

อย่างแรกเอียนเป็นซัมมอนเนอร์ที่ปกติมีสกิลการต่อสู้ทางกายภาพที่อ่อนแอในขณะที่อาชีพวอริเออร์เป็นอาชีพที่แข็งแกร่งที่มีการต่อสู้ตัวต่อตัวที่ยอดเยี่ยม

ถ้าเอียนมีสัตว์เลี้ยงของเขา มันคงเป็นการต่อสู้ที่แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง แต่เอียนอยู่คนเดียวใกล้บันได

ซึ่งทำให้เอียนกังวลว่าเขาจะเล่นได้อีกต่อไปหรือไม่

‘ฉันควรใช้ความประสงค์ของนักรบเซลามัสไหมเนี่ย?’

การใช้ความประสงค์ของนักรบเซลามัส เขาจะสามารถเอาชนะความแตกต่างที่ทั้งสองอาชีพมีได้

ความสามารถในการต่อสู้ทั้งหมดจะเพิ่มขึ้น 40% ในช่วง 20 นาทีถัดไปและค่าสถานะสามารถเสริมการต่อสู้ตัวต่อตัวได้เล็กน้อย

นอกจากนี้ความชำนาญยังเพิ่มขึ้น 15 เลเวล ดังนั้นอัตราต่อรองจึงเพิ่มขึ้น

อย่างไรก็ตามเมื่อสกิลดำเนินต่อไป สกิลอื่นๆทั้งหมดจะถูกปิดผนึกซึ่งเป็นส่วนที่เสียเปรียบที่สุด

ในขณะที่ความประสงค์ของนักรบเซลามัสถูกใช้งานและถ้าสัตว์เลี้ยงอยู่ในช่วงวิกฤตแล้วเอียนจะไม่สามารถเรียกมันกลับมาได้

แต่ความกังวลของเอียนไม่ได้คงอยู่นานนัก

Kwang-!

เป็นเพราะหยูชินโจมตีไปที่ไหล่ของเขา

 

[หัวหน้ากิลด์ ‘หยูชิน’ สร้างความเสียหายคริติคอลให้แก่ท่าน]

[พลังชีวิตลดลง 178,709 หน่วย]

 

“อั๊ก…!”

เอียนถอยกลับและมองไปที่หยูชินด้วยความประหลาดใจซึ่งทำให้หยูชินยิ้ม

“เอียน ฉันรู้ว่านายแข็งแกร่ง… แต่นายไม่ได้รับปัญหามากเกินไปโดยพยายามเอาชนะฉันโดยไม่มีสัตว์เลี้ยงของนายหรอ?”

เอียนสงบสติอารมณ์และตอบหยูชิน

“ฉันยอมรับว่านี่จะเป็นเรื่องยากอย่างแน่นอน”

หยูชินค่อยๆเดินไปหาเอียน

“ฉันเข้าใจที่นายจะทิ้งสัตว์เลี้ยงของนายไว้ข้างนอกนั่น… แต่ฉันไม่คิดว่านายจะมาทางนี้”

Chok- chok-

พวกเขาสองคนใกล้ชิดกันมากขึ้น

ในที่สุดเอียนก็เรียกใช้ ‘ความประสงค์ของนักรบเซลามัส’

 

[‘ความประสงค์ของนักรบเซลามัส’ ถูกเปิดใช้งาน]

[ความสามารถในการต่อสู้ทั้งหมดเพิ่มขึ้น 40%]

[ความสามารถที่ไม่ใช่การต่อสู้ทั้งหมดที่มีความคล่องตัวจะเพิ่มขึ้น 1,728 หน่วย]

[ความสามารถของอาวุธทั้งหมดเพิ่มขึ้น 15 เลเวล]

[สกิลการใช้งานทั้งหมดถูกปิดผนึกแล้ว]

 

Woong-! 

ด้วยเสียงสะท้อนชั่วขณะแสงสีทองเริ่มเรืองแสงรอบๆเอียน

และหยูชินมองไปที่ฉากตรงหน้าด้วยดวงตาที่เบิกกว้าง

“ทำอะไรไปก็ไม่มีประโยชน์หรอก!”

Tatt-!

ในขณะที่หยูชินพุ่งเข้าหาเอียน เอียนรู้สึกเบาลงกว่าเมื่อก่อน

ยิ่งไปกว่านั้นเขาสามารถพบว่าหยูชินใช้สกิลต่อเนื่องในการต่อสู้

‘ฉันแค่ต้องหลบมัน!’

ยังไม่เป็นที่แน่ชัด แต่ความแตกต่างในอาชีพจะสามารถเติมเต็มได้โดยความประสงค์ของนักรบเซลามัส

ตอนนี้การขาดสกิลการต่อสู้ถูกเอาชนะโดยความแตกต่างของการควบคุม

สกิลความประสงค์ของนักรบเซลามัสถูกสร้างขึ้นเพื่อเอาชนะความแตกต่างดังกล่าว

Kkang-!!

เมื่อหอกของเอียนสัมผัสกับข้อนิ้วของหยูชินก็เสียงที่หนักแน่นก็ดังออกมา

และเอียนที่ยืนยันแสงสีฟ้าที่ก่อตัวขึ้นที่มือซ้ายของหยูชินก็บิดเอวอย่างรวดเร็วและหมุนร่างของเขา

Puahk-!

คลื่นพลังสามารถทำลายพื้นที่ได้อย่างแท้จริง

แต่เสียงไม่ได้กระทบที่เป้าหมาย

และเป็นเพราะเอียนสามารถหลีกเลี่ยงการโจมตีจากหยูชินได้อย่างน่าทึ่ง

“…!”

หยูชินกระพริบตา

เป็นเพราะเขาไม่คาดคิดว่าจะมีใครเคลื่อนไหวด้วยความระมัดระวังแบบนี้ในช่วงสั้นๆได้

‘ซัมมอนเนอร์คนไหนมีความว่องไวขนาดนี้กัน…?!’

หยูชินสับสนถอนกำปั้นของเขา แต่เอียนไม่ขยับ

Puahk-!

เอียนโจมตีคอของหยูชินด้วยหอกโดยใช้แรงที่เกิดจากการแกว่งร่างกายของเขา

 

[หัวหน้ากิลด์ ‘หยูชิน’ ได้รับความเสียหายคริติคอล]

[พลังชีวิตของ ‘หยูชิน’ ลดลง 64,579 หน่วย]

 

เอียนขมวดคิ้วเมื่อมองข้อความที่ผุดขึ้นมา

‘อ๊ะ มันจะสร้างความเสียหายได้สิบเท่าถ้าตอนนั้นเป็นการพิพากษาของราชาวิญญาณ…!’

เมื่อเทียบกับ ‘การพิพากษาของราชาวิญญาณ’ ก่อนหน้านี้ระดับการโจมตีขาดหายไปเกือบครึ่งหนึ่งของระดับก่อนหน้า

อย่างไรก็ตามมันเป็นสถานการณ์ที่หมดหนทางอย่างแท้จริง แต่ก็เป็นไปได้ที่จะสร้างความเสียหายมากมายให้กับสถานการณ์ปัจจุบัน

เป็นเพราะหลังจากโดนที่คอ ร่างกายของหยูชินก็โยกเยก

Puak- Phuak-!

 

[หัวหน้ากิลด์ ‘หยูชิน’ ได้รับความเสียหายอย่างรุนแรง]

[พลังชีวิตของ ‘หยูชิน’ ลดลง 59,775 หน่วย]

[พลังชีวิตของ ‘หยูชิน’ ลดลง 71,511 หน่วย]

 

เอียนสามารถโจมตีสามถึงสี่ครั้งได้สำเร็จ

อย่างไรก็ตาม แถบพลังชีวิตของหยูชินไม่ได้ลดลงเกิน 10%

อาชีพการต่อสู้มีความสามารถในการแทงค์ที่ดีและผู้เล่นระดับสูง หยูชิน มีพลังชีวิตมากกว่า 2 ล้านหน่วย

‘เขาคงจะตายไปแล้วถ้านี่เป็นอาวุธทำลายโลก’

เอียนหงุดหงิดขณะมองไปที่หอก

หยูชินที่ฟื้นแล้วมองด้วยสายตาโกรธเกรี้ยว

“อืม… สกิลการโจมตีต่อเนื่องถูกตัดลงแล้ว”

Thuk- Thuk-!

หลังจากขยับคอไปทั้งสองข้าง หยูชินก็พูดว่า

“มันยืดเยื้อนานเกินไปแล้ว”

Woong-!

ในเวลาเดียวกับที่เขาพูดเสร็จ แสงสีฟ้าก็เปล่งประกายไปรอบๆหยูชิน

มันเป็นหนึ่งในสกิลระดับสูงสุดของอาชีพวอริเออร์ สกิลที่เรียกว่า ‘นักรบผู้ยิ่งใหญ่’

เอียนที่เห็นมันสงบลงและหายใจเข้าลึกๆ

จนถึงช่วงที่สกิลนักรบผู้ยิ่งใหญ่เปิดใช้งาน แม้แต่การเคลื่อนไหวที่ผิดพลาดเพียงครั้งเดียวก็จะสร้างความเสียหายถึงความตายได้เลย

แต่แล้ว

ข้อความที่เอียนไม่เคยคิดว่าจะโผล่ขึ้นมาต่อหน้าต่อตา

กริ๊ง-

 

[ค่าประสบการณ์ทั้งหมดครบแล้ว สามารถเพิ่มเลเวลสำเร็จ]

[เลเวลได้เพิ่มขึ้น กลายเป็นเลเวล 300]

[คนแรกที่ได้รับเลเวล 300]

[ค่าชื่อเสียงเพิ่มขึ้น 500,000 หน่วย]

[เจ้าของ ‘หอคอยซัมมอนเนอร์’ ‘แวกเนอร์’ กำลังตามหาท่าน]

 

ตอนนี้ข้อความที่ไม่ได้เข้ามาเมื่อถึง 100 หรือ 200

เห็นได้ชัดว่าสาเหตุของข้อความและรางวัลเป็นเพราะเขาเป็นคนแรก

แต่พวกมันไม่ใช่สิ่งที่ต้องมอง ตาของเอียนติดอยู่ที่หมายเลข 300

เอียนยกมุมปากขึ้น

“เหมาะเจาะพอดีเลย”

มีอีกสองสามบรรทัดหลังจากข้อความของระบบที่เอียนเห็น

 

[ท่านยกเลิกการสวมใส่ไอเทม ‘ฟันกรามของมังกร’ แล้ว]

[ท่านได้สวมใส่ไอเทม ‘การพิพากษาของราชาวิญญาณ’]

 

อาวุธทำลายโลกที่แท้จริงได้ปรากฏตัวขึ้นแล้ว