Taming Master - ตอนที่ 377

“มันโดนแสงสีแดงอะไรน่ะ”

“ฮะ?”

“ลำแสงสีแดงที่กำลังกระเด้งขึ้นลงนั่นน่ะ”

“อ่อ… ความสามารถพิเศษของกรรรใช่ไหม?”

“นั่นแหละ”

รีเมียร์และเอียนฆ่าโกเลมและเข้าไปในอุโมงค์

ในขณะที่มองไปที่กรรรที่กำลังเปล่งเวทย์มนตร์สีแดง รีเมียร์ก็ถามสิ่งต่างๆด้วยความอยากรู้อยากเห็น

“สกิลนั้นมันคืออะไรอ่ะ? เปอร์เซ็นต์การโจมตีหรอ? แม้ว่ามันจะเป็นบัลโร๊ค แต่ก็ไม่สมเหตุสมผลที่อสูรเวทย์มนตร์เลเวล 250 จะได้เปรียบแบบนี้”

เอียนยิ้มและพูดว่า

“3700%”

“…?!”

รีเมียร์กระพริบตา

“นายพูดว่า 3700 หรอ? ปัจจัยการโจมตีสูงขนาดนั้นในขณะที่มีคูลดาวน์ 2-3 นาทีด้วย?”

เอียนหัวเราะกับคำถามของรีเมียร์และตอบว่า

“คูลดาวน์ปกติคือเจ็ดนาที แต่มีอีกสกิลหนึ่งที่ช่วยลดคูลดาวน์ของความสามารถอื่นๆทั้งหมด”

“อ่ออออ…”

เอียนบอกเธอเกี่ยวกับเปลวไฟแตกสลาย เธอฟังคำอธิบายของเอียนพร้อมกับพยักหน้าเป็นครั้งคราว

เนื่องจากเธอเป็นนักเวทย์ เธอจึงรู้เกี่ยวกับสกิลที่คล้ายกันซึ่งทำงานได้เหมือนกับเปลวไฟแตกสลาย

ผู้เล่นสองคนเข้าไปในดันเจี้ยนราวกับว่าพวกเขากำลังเดินเล่น เนื่องจากมอนสเตอร์ที่นั่นถูกกำจัดออกไป

เป็นเพราะรีเมียร์จัดการมอนสเตอร์ทั้งหมดลงก่อนหน้านี้

เมื่อเห็นเอียนที่ผิดหวังกับเหตุการณ์นี้ รีเมียร์ก็ให้กำลังใจเขา

“อย่าคิดมากเลย มันจะเริ่มตั้งแต่ตอนนี้ มันจะดีกว่าถ้านายเตรียมพร้อมไว้”

เอียนรู้สึกตื่นเต้นเมื่อได้ยินสิ่งที่รีเมียร์พูด

“หรอ?”

“ใช่ มันจะแตกต่างออกไปเมื่อเราลงไปใต้ดิน เลเวลของมอนสเตอร์ปกติเริ่มต้นที่ 380”

“โอ้…!”

ดวงตาของเอียนเป็นประกายเมื่อเขาได้ยินเลเวลของมอนสเตอร์

หลังจากเลเวล 350 เขารู้สึกว่าความเร็วในการอัพเลเวลจะช้าลงอย่างมาก

‘มอนสเตอร์ที่นี่มีเลเวลอย่างน้อย 380 …! นี่เป็นโอกาสที่ยิ่งใหญ่ใช่ไหม!?’

ดันเจี้ยนที่เอียนล่ามาจนถึงตอนนี้ก็มีมอนสเตอร์เลเวล 380 เช่นกัน มอนสเตอร์เลเวล 420 จะปรากฏขึ้นเป็นครั้งคราวด้วย

อย่างไรก็ตาม เขาไม่เคยเห็นฝูงมอนสเตอร์เลเวล 380

มีมอนสเตอร์เลเวล 350 ที่สุสานของวิญญาณที่ถูกลืม

เพราะอะไรมอนสเตอร์ในดันเจี้ยนธรรมดาจึงจำเป็นต้องมีเลเวลสูงแบบนี้?

เหตุผลนั้นง่ายมาก

เป็นเพราะมันจะทำให้การได้รับประสบการณ์มีประสิทธิภาพมากขึ้น

ในไคลัน มอนสเตอร์ที่มีเลเวลใกล้เคียงกันมีระดับความยากที่แตกต่างกันขึ้นอยู่กับระดับของมัน

การกำจัดมอนสเตอร์ในดันเจี้ยนทั่วไปนั้นไม่ได้มาก เมื่อเทียบกับผลประโยชน์ที่จะได้รับเมื่อล่ามอนสเตอร์ระดับสูง

‘มอนสเตอร์ดันเจี้ยนทั่วไปเลเวล 380 จะอ่อนแอกว่ามอนสเตอร์หายากเลเวล 350 …’

เอียนที่รู้สึกขอบคุณมอนสเตอร์ระดับสูงที่เขากำลังจะเล่นด้วยและได้เดินเข้าไปในดันเจี้ยนพร้อมกับฮัมเพลง

แต่ในตอนนั้น

ข้อความของระบบที่ไม่คาดคิดปรากฏขึ้นต่อหน้าของเอียน

กริ๊ง-!

[ท่านพบดันเจี้ยนของ ‘สุสานมืด’ แล้ว]

[เนื่องจากผู้เล่นอยู่ในปาร์ตี้กับผู้เล่นคนอื่น ‘รีเมียร์’ จะมีการแชร์บัฟการตรวจจับดั้งเดิมของดันเจี้ยน]

[สัมผัสถึงพลังของ ‘ริชชี่คิงชาเลี่ยน’]

[เปิดใช้งาน ‘วีรบุรุษ ตัวเลือกของมูรัน’ แล้ว]

เอียนที่อ่านข้อความนั้นก็งุนงง

“โอ้ อะไรเนี่ย?”

“มีอะไรหรอ?”

“พี่ไม่ได้รับข้อความจากระบบเลยหรอ?”

“ฮะ…? ข้อความระบบเข้าดันเจี้ยน?”

“ไม่ใช่”

รีเมียร์เริ่มสับสน

เธอไม่เห็นข้อความของระบบแม้ว่าพวกเขาจะอยู่ในปาร์ตี้ก็ตาม

เอียนพึมพำด้วยเสียงเบาๆ

“มูรันหรอ… ฉันได้ยินมามากแล้ว แต่จำไม่ได้ว่าที่ไหน?”

เมื่อได้ยินเสียงบ่นของเอียน รีเมียร์ก็ตีหัวทันที

“เจ้าโง่ นั่นไม่ใช่ชื่อเมืองหลวงของจักรวรรดิลัสเปลหรอ – มูรันมันไม่ไกลจากที่นี่หรอก แล้วมูรันมันทำไมล่ะ?”

ตอนนี้เอียนนึกขึ้นได้ว่ามูรันเป็นเมืองหลวงของจักรวรรดิลัสเปล

“อ่อ…!”

เอียนจำช่วงเวลาที่เขามีไอเทมที่จะเปลี่ยนเขาให้กลายเป็นอาชีพลับ – Taming Master!

‘ใช่สิ คริสตัลแห่งมูรัน ทำไมฉันถึงลืมเรื่องนั้นไปได้เนี่ย?’

ตอนที่เอียนยังอยู่ในอาชีพนักธนู ไอเทมนั้นมีบทบาทสำคัญในการทำให้เขาเปลี่ยนเป็นอาชีพลับ

นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมมูรันถึงดูคุ้นเคยกับเขา

‘ใช่ ลองคิดดู… เมืองหลวงของลัสเปลคือ มูรันและคริสตัลแห่งมูรัน… ได้รับการตั้งชื่อตามวีรบุรุษแห่งจักรวรรดิลัสเปล…!’

หัวของเอียนเริ่มทำงานด้วยความเร็วสูง

‘จากนั้นข้อความก็ส่งถึงฉันเท่านั้นไม่ใช่ถึงพี่รีเมียร์… นี่เกี่ยวข้องกับคริสตัลแห่งมูรันหรือเปล่า?’

ข้อความระบบกล่าวถึงคำว่า ‘ตัวเลือกของมูรัน’

ดูเหมือนจะเป็นสิ่งที่เกี่ยวข้องกับคริสตัลนั้นในลักษณะบางอย่าง

เพื่อไขปริศนานี้เอียนถามรีเมียร์ว่า

“พี่ฮะ”

“มีอะไร?”

“พี่ได้รับอาชีพลับครั้งแรกได้ยังไง?”

“อืม… นั่นเป็นความลับสุดยอด…”

“อย่าขี้เหนียวไปหน่อยเลย บอกผมหน่อยสิ อาชีพลับที่ทำด้วยความช่วยเหลือของคริสตัลหรือเปล่า?”

รีเมียร์เอียงศีรษะและตอบเขาว่า

“ไม่ใช่ อาชีพลับของฉันถูกเปิดใช้งานโดยการทำเควสต์ของเทพดวงอาทิตย์”

“อ่อออ…”

เอียนมั่นใจว่าการคาดเดาของเขาถูกต้องเมื่อได้ยินสิ่งที่รีเมียร์พูด

‘นี่เป็นเรื่องน่าตื่นเต้นพอสมควรนะ…? วีรบุรุษแห่งมูรัน ฉันมีความสัมพันธ์แบบไหนกับวีรบุรุษคนนี้?’

เอียนเริ่มก้าวไปข้างหน้าอย่างช้าๆและด้วยสายตาที่อยากรู้อยากเห็นเขากำลังตรวจสอบทุกส่วนของดันเจี้ยน

เขาหวังว่าจะพบเบาะแสบางอย่าง

อย่างไรก็ตาม ไม่มีเบาะแสใดๆและเมื่อพวกเขามาถึงสุดบันได… ดวงตาของเอียนก็เห็นพื้นดินกว้างขวางมาก

มีคนตายนับไม่ถ้วนรอคอยทั้งสองคน

ขณะร่ายบัฟทั้งหมด เธอกล่าวว่า

“อัญเชิญสัตว์เลี้ยงทั้งหมดของนายซะ”

“โอเคครับพี่”

เอียนเรียกสัตว์เลี้ยงทั้งหมดของเขาทันทีซึ่งไม่ได้ถูกอัญเชิญมาก่อนเช่น ฮัลลิและบักค์

เมื่อเห็นอันเดธที่อยู่เต็มห้อง เขาจึงนำการพิพากษาของราชาวิญญาณออกมา

จากสิ่งที่เอียนมองเห็น พวกมันไม่ใช่เลเวลของมอนสเตอร์ที่อาจถือได้ว่าน่ากลัว

‘ค่าประสบการณ์… ฉันได้กลิ่นของเควสต์ลับจากที่นี่’

พวกอันเดธที่ค้นพบปาร์ตี้เริ่มเคลื่อนตัวเข้าหาพวกเขาด้วยการเคลื่อนไหวช้าๆ

“กรรรรร-!”

“ผู้บุกรุก…! โจมตีพวกมัน!”

“กรรรรรร! พวกมันดูน่ากิน…!”

ในขณะเดียวกัน ก้อนหินขนาดใหญ่ที่มุมห้องก็เริ่มเคลื่อนตัว

Kkkgk- kkkgggk-!

สายตาของเอียนหันไปทางนั้น เขาเห็นดวงตาสีม่วงส่องประกายจากมุมมืดนั้น

[ไม่น่าจะมีใคร… มาที่นี่นิ…]

Thud- thud-!

สิ่งที่เอียนเห็นอยู่ด้านบนของฮาร์กาซัสในขณะที่สวมชุดเกราะมันวาวและมีออร่าที่น่ากลัว

อันเดธท์ระดับ Legendary – เดธไนท์

อัศวินแห่งความตายชี้หอกของเขาไปที่เอียน

* * *

ในโซนที่ 20 ของอาณาจักรปีศาจ

ด้านบนของวิหารของเดธมอน พลังงานของเซไคลดลง

พลังมืดที่รุนแรงกำลังถาโถมเข้ามาในวิหารราวกับว่ามันกำลังจะกลืนกินวิหาร!

ผู้เล่นที่ออกล่ารอบๆบริเวณใกล้เคียงเริ่มแข็งแกร่งขึ้น

“ฉันล่ามานานกว่าหนึ่งสัปดาห์แล้วในโซนที่ 20 แต่นี่เป็นครั้งแรกของฉันที่ได้เห็นปรากฏการณ์ประหลาดแบบนี้”

“โอ้โห…! นั่นมันอะไรน่ะ? สกิลสงครามมันออกมาได้ยังไง?”

สกิลสงครามถือได้ว่าเป็นสกิลของผู้เล่นชาวแอสโมเดียนอาชีพนักบวช

วิหารเป็นสถานที่ที่ผู้เล่นชาวแอสโมเดียนจำเป็นต้องย้ายไป

มีการสร้างเอฟเฟกต์เวทย์มนตร์รอบวิหาร ผู้เล่นกำลังค้นหาว่าใครเป็นคนทำ

จากนั้นผู้เล่นรายหนึ่งกล่าวว่า

“อ่อ นั่นนั่นคือเอฟเฟกต์เวทย์มนตร์ที่เกิดขึ้นเมื่อคำพยากรณ์ลงมา”

“นายพูดว่าคำพยากรณ์… หรอ?”

“ใช่แล้ว คำพยากรณ์ที่เทพปีศาจเดธมอนมี”

“หึ! เควสต์ลับถูกสร้างขึ้นงั้นหรอ…?”

“ฉันไม่แน่ใจ นี่เป็นครั้งที่สองของฉันที่เห็นมันตกลงมา มันแปลกมาก ครั้งสุดท้ายที่คำพยากรณ์ลงมา มันเป็นสีแดงไม่ใช่สีดำ”

นอกเหนือจากการทะเลาะวิวาทกันของผู้เล่นแล้ว ความมืดยังแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ

ชายที่มีชุดคลุมสีดำปรากฏตัวขึ้นที่หน้าวิหาร

ประตูวิหารเปิดออกและชายคนนั้นก็เดินเข้าไปข้างใน พลังงานที่พลุ่งพล่านในวิหารเริ่มหายไปทีละน้อย

ผู้เล่นที่สงสัยในสิ่งที่เกิดขึ้น พยายามเข้าใกล้วิหารมากขึ้น แต่ก็ไร้ผล

เนื่องจากออร่าสีดำยังคงอยู่รอบๆวิหาร ผู้เล่นจึงไม่สามารถเข้าไปได้

ในระหว่างนั้น ผู้เล่นคนหนึ่งอ่านชื่อของชายที่ปรากฏตัวขึ้นชั่วขณะ

“คาเดสซ่า… ดูเหมือนชื่อที่เราเคยได้ยินที่ไหนสักแห่ง ไม่ใช่ผู้เล่นใช่ไหม?”

* * *

อัศวินแห่งความตายหรือที่เรียกว่าหนึ่งในอันเดธที่แข็งแกร่งที่สุด

อัศวินแห่งความตายที่ปรากฏตัวต่อหน้าเอียนและรีเมียร์เป็นมอนสเตอร์ระดับ Legendary ที่มีเลเวล 420 พร้อมด้วยกองกำลังอาวุธที่ทรงพลัง

ด้วยเหตุนี้เอียนจึงกลับมามีส่วนร่วมอีกครั้งในการต่อสู้ที่น่าทึ่งหลังจากนั้นไม่นาน

Kwang- Kwang-!

หอกทองคำของเอียนและหอกสีเงินของอัศวินแห่งความตายดังก้องทุกครั้งที่พวกเขาฟาดฟันกัน

ความเสียหายมหาศาลของเอียนจับคู่กับเสียงหอกของเขา

‘โอ้โห แม้ว่าสุดท้ายแล้วมันก็สร้างความเสียหายอย่างบ้าคลั่งแบบนี้’

เอียนรู้สึกว่าไม่มีใครสามารถขวางหอกของเขาได้

พลังชีวิตของเอียนซึ่งกำลังลดลงกำลังฟื้นตัวทันที

เมื่อใดก็ตามที่เอียนพยายามหลีกเลี่ยงการโจมที่เข้ามา พลังชีวิตของเขาจะฟื้นตัว

นี่เป็นเพราะพลังของ ‘คุณสมบัติ’ ที่แนบอยู่กับการพิพากษาของราชาวิญญาณ

รีเมียร์ที่ได้เห็นการแสดงผาดโผนของเอียนเริ่มมีเหงื่อออกมาก

‘ทำไมเขาถึงเล่นแบบนั้น? ถ้ามันอันตรายกว่านี้เขาอาจตายและลองด้วยตัวแท้งค์มันจะไม่ดีกว่าหรอ?

มันไม่สมเหตุสมผลเลยที่รีเมียร์จะคิดแบบนั้น

แถบพลังชีวิตของเอียนเปรียบเสมือนรถไฟเหาะตีลังกา มันจะลดลงเหลือ 20% แล้วกลับไปที่ 90%

เมื่อเวลาผ่านไป รูปแบบการโจมตีของเดธไนท์ก็เห็นได้ชัดสำหรับเอียนจนถึงจุดที่เดธไนท์ไม่ได้โจมตีอีกต่อไป

แถบพลังชีวิตของเอียนที่ตกอยู่ในอันตรายตอนนี้เริ่มคงที่ พลังชีวิตของอัศวินแห่งความตายตอนนี้เริ่มกระพริบ

[เจ้ามนุษย์โอหัง…!]

เดธไนท์ผู้เกรี้ยวกราดเริ่มใช้หอกของเขาอย่างรุนแรงมากขึ้น

อย่างไรก็ตาม นั่นคือสิ่งที่เอียนรอคอย

แม้ว่าพลังโจมตีของเดธไนท์จะสูง แต่ก็หลีกเลี่ยงการโจมตีของมันได้ง่ายเนื่องจากการเคลื่อนไหวซ้ำๆ

เอียนหลีกเลี่ยงการโจมตีของเดธไนท์เช่นเดียวกับกระรอกและกำลังฟื้นฟูพลังชีวิตของเขา

Phuk- puk- phuk-!

แต่ทันใดนั้น เสียงของรีเมียร์ก็ดังออกมา

“เอียน! ข้างหลังนาย!”

เวทย์มนตร์สีม่วงอันทรงพลังโดยพ่อมดโครงกระดูกกำลังลอยไปที่เอียน

มันเป็นเรื่องยากที่จะหลีกเลี่ยง แม้ว่าจะเป็นเอียน!

รีเมียร์ร่ายเวทย์มนตร์โล่ที่เวทย์มนตร์มุ่งหน้าไป แต่มันจะไม่สามารถปกป้องเอียนได้ทันเวลา

‘บ้าเอ้ย! ดังนั้นเอียนจะตายใช่ไหม?’

เธอเปลี่ยนเวทย์มนตร์โล่เป็นเวทย์มนตร์โจมตีทันที

มันเป็นไปไม่ได้ที่จะป้องกันเวทย์มนตร์นั้น ดังนั้นการโจมตีอัศวินแห่งความตายจึงเป็นทางเลือกต่อไปที่ต้องทำ นั่นเป็นเรื่องที่ดีกว่าที่จะหวังให้เอียนปลอดภัย

Kwanng-!

เวทย์มนตร์ขนาดยักษ์ที่มุ่งหน้าไปยังเอียนระเบิดขึ้นกลางอากาศ

“…?!”

มีวัตถุสีฟ้าโปร่งแสงอยู่บนพื้นโดยมีด้านหลังที่ดูเหมือนกับเต่า