Taming Master - ตอนที่ 385

‘ใช่สิ… ยังมีไข่ระดับ Legendary อีกใบ!’

ไข่สีแดงเริ่มเป็นรูปเป็นร่างขึ้นมาในความคิดของเอียน

ไข่สีแดงนั้นมีโครงสร้างคล้ายกับไข่ของเบเฮมอธ ไข่ทั้งสองใบคล้ายกันมากจนใครๆก็สับสน

ในอดีตเอียนให้ไข่สีแดงกับกริปเปอร์เพื่อแลกกับเครื่องชาร์จพลังเวทย์

เอียนลืมมันไป แต่เขาคิดว่าบางทีไข่อสูรเวทย์มนตร์ระดับ Legendary จะฟักออกมาแล้ว

‘กริปเปอร์หาวิธีฟักไข่ได้ไหมเนี่ย?’

เอียนกระตือรือร้นที่จะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับไข่

เขาต้องการกลับไปที่มิติโลกมนุษย์ทันที

“เซอร์เวี่ยน ผมต้องไปแลัว”

“เจ้าไม่ได้มาที่นี่นานแล้วนะ! เจ้าอยู่ประมาณหนึ่งสัปดาห์หรือมากกว่านั้นทุกครั้งที่เจ้ามาที่นี่…”

“มีบางอย่างเร่งด่วนที่ผมต้องทำ แต่ในขณะนี้ให้ดูแลไข่ของผมด้วยนะครับ”

“อะไรน…”

เอียนออกไปจากห้องทดลองโดยไม่ได้ฟังที่เซอร์เวียนกำลังจะพูด

ปลายทางของเขาคือหอคอยมิติทางตะวันออกสุดของทวีป

* * *

สีขาว สีดำและสีเทา

ทิวทัศน์ดูเหมือนเป็นภาพถ่ายจากยุค 80 หอคอยสีเงินขนาดใหญ่ตั้งอยู่บนพื้น

หอคอยที่รกร้างถูกล้อมรอบด้วยช่องเขาหินและหิมะ รอบๆหอคอยมีโครงกระดูกจำนวนมากซึ่งทำให้บรรยากาศของสถานที่นั้นแปลกประหลาดยิ่งขึ้น

พื้นที่ต้องห้ามนี้อยู่ระหว่างทวีปทางตอนเหนือและตอนกลาง

หอคอยถูกเปิดเมื่อมีการเปิดตัวอัปเดตใหม่ ผู้เล่นยังไม่ได้ค้นพบหอคอยที่รกร้างนี้

สาเหตุที่ผู้เล่นยังไม่ค้นพบหอคอยเนื่องจากตำแหน่งในแผนที่ผิดปกติ

หอคอยยักษ์นี้เป็นสถานที่สำคัญของริชชี่คิงชาเลี่ยน

“คิคิ ใครกันนะที่กล้าปฏิเสธข้อเสนอของชาเลี่ยนผู้ยิ่งใหญ่…”

มีชายคนหนึ่งนั่งอยู่ภายในหอคอยเวทย์มนตร์ขนาดยักษ์ สวมเสื้อคลุมสีเข้ม

ชายในชุดคลุมทมิฬกำลังเปล่งออร่าที่น่ากลัวไปทั่วร่างกายของเขา

ในขณะที่มีการแสดงออกที่เจ็บปวด เขาก็คว้าหัวใจของเขาหลังจากที่เอามือผ่านร่างกายของเขา

“ฮ่าฮ่า เพื่อที่จะกู้ชิ้นส่วนจิตวิญญาณที่หายไป… ข้าจะไม่สามารถเคลื่อนไหวได้อีกหนึ่งสัปดาห์”

ชายคนนั้น – ชาเลี่ยน – ดวงตาเป็นประกายแวววาวและในดวงตาคู่นั้นแฝงไปด้วยความโกรธ

“กล้าดียังไง… คันจิฮูนี่ย์ ตัวเลือกที่เขาทำวันนี้ ข้าจะทำให้เจ้าเสียใจ”

ไม่มีใครนอกจากผู้อมตะที่พยายามต่อต้านชาเลี่ยนจนถึงทุกวันนี้

ไม่สิ แม้แต่ผู้อมตะก็ไม่สามารถต่อต้านชาเลี่ยนได้หลังจากที่เขาได้รับพลังของริชชี่คิง

แต่ตอนนี้เผ่ามนุษย์วอร์ล็อคที่ไม่มีเหตุผลใดปฏิเสธข้อเสนอของเขา

เขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกโกรธเมื่อคิดถึงเวลาที่เสียไป

Drrrrk-!

ชาเลี่ยนยกมือขึ้น

อากาศเย็นๆเริ่มหมุนวนจากมือของเขา

“ลา – คาโมเรล!”

เสียงอันเย็นชาและรวดเร็วของชาเลี่ยนดังขึ้นภายในหอคอย

ด้วยควันสีดำที่ลอยขึ้น ต่อหน้าเขามีเงาห้าตนลอยขึ้นมาต่อหน้าเขาจากพื้น

จากสิ่งที่ปรากฏขึ้น มีเงาตรงกลางค่อยๆเคลื่อนไปข้างหน้าและคุกเข่าต่อหน้าชาเลี่ยน

ชายที่มีเกราะที่หน้าอกแปลกประหลาดและมีง้าว

“ท่านเรียกข้ารึ ท่านราชา”

มันเป็นเดธไนท์ที่เกิดใหม่จากพลังของริชชี่คิง

ชาเลี่ยนลุกขึ้นจากบัลลังก์อย่างช้าๆ

จากนั้นเขาก็พูดในขณะที่มีสีหน้าหวาดกลัวบนใบหน้าของเขา

“สงครามเริ่มขึ้นแล้ว”

ตาของชาเลี่ยนเปลี่ยนเป็นสีแดง

“รวบรวมชิ้นส่วนจิตวิญญาณทั้งหมดที่กระจัดกระจายเข้าด้วยกันซะ”

เดธไนท์ – คาโมเรล – ตอบว่า

“กระหม่อมจะทำตามคำขอนี้ด้วยความภาคภูมิใจ”

* * *

บนสวนเขียวชอุ่ม

สถานที่อันน่าทึ่งที่เต็มไปด้วยหญ้าอันอุดมสมบูรณ์และดอกไม้หลากสี สถานที่นั้นดูเหมือนสวรรค์

ที่ใจกลางสวนมีมังกรตัวหนึ่งนั่งลง

แสงสีฟ้าสะท้อนจากเกล็ดของสิ่งมีชีวิตลึกลับนี้

Phrrrr- Phrrrrrr-!

สิ่งมีชีวิตกำลังนอนหลับสนิทมาก

ทันใดนั้น…

ดวงตาที่เป็นประกายของมังกรเปิดขึ้น

พลังผสมบางอย่างปลุกเขาจากการหลับใหล

Phrrr?

มังกรมองไปรอบ ๆ

มังกรรู้สึกถึงความรุนแรงของพลังงานผสมนี้ มันเป็นสิ่งที่เขาไม่เคยรู้สึกมาก่อน

ใครบางคนที่ไม่ใช่ ‘เจ้านายของเขา’ เข้ามาในสวน

Swoosh-!

ในขณะที่มังกรบินไปยังท้องฟ้าสีคราม ทั้งตัวของมันก็เปล่งประกายเป็นสีฟ้า

ใครก็ตามที่ได้เห็นสิ่งมีชีวิตที่งดงามนี้จะต้องอ้าปากกว้างอย่างแน่นอน

เขาเปิดปีกและเคลื่อนตัวไปยังหอคอยมิติ

มังกรจำเป็นต้องทำสิ่งหนึ่งเพื่อให้ได้อาหารที่ดีและได้รับแสงแดดตามคำกล่าวของ ‘เจ้านาย’

* * *

มีคอกสำหรับอสูรเวทย์มนตร์ยของกริปเปอร์ที่ด้านหลังของหอคอยมิติของอาณาจักร

มันเป็นแหล่งเพาะพันธุ์ที่เอียนสร้างมอนสเตอร์ที่เขานำกลับมาจากอาณาจักรอาร์โนเวลและกริปเปอร์ยังคงปฏิบัติหน้าที่สุนัขพันธุ์นั้น

กริปเปอร์ที่ให้อาหารฮาลิเคนรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่งที่ได้เห็นเอียน

“โอ้ นี่จะเป็นใครไปได้ถ้าไม่ใช่วีรบุรุษที่ชนะสงครามมิติ เอียน! เอียนผู้กอบกู้! เขามาถึงสถานที่โทรมๆแบบนี้แล้วฉันควรจะถือว่านี่เป็นเกียรติ”

เอียนหัวเราะในขณะที่มองไปที่กริปเปอร์ที่ยังคงไม่หายไปจากโลก

ความสัมพันธ์ของเอียนกับกริปเปอร์ถึงขีดสุดเมื่อนานมาแล้ว นั่นคือเหตุผลที่เขาคุ้นเคยกับการรับฟังความคิดเห็นเช่นนี้จากเขา

“ฮ่าฮ่า เอียนผู้กอบกู้งั้นหรอ? ผมไม่เป็นอย่างนั้นอีกแล้ว”

กริปเปอร์อดไม่ได้ที่จะเบิกตากว้างเมื่อได้ยินคำพูดเหล่านั้น

“ฮะ? ถ้าอย่างนั้นเจ้าได้รับตำแหน่งในการก่อตั้งอาณาจักรแล้วหรอ?”

เอียนยิ้มและตอบว่า

“บิงโก คุณพูดถูก เราทำไปแล้ว”

กริปเปอร์รู้สึกแปลกใจเล็กน้อย แต่ก็ไม่หวั่นไหวเมื่อได้ยินข่าว

“โอ้ นั่นหมายความว่าจักรวรรดิถูกทำลายไปแล้ว”

“นั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้น”

กริปเปอร์อดไม่ได้ที่จะหัวเราะ

เขามองไปที่เอียนด้วยรอยยิ้มจางๆ

“ข้าจำครั้งแรกที่ข้าได้พบเจ้าได้ เอียน เจ้าเพิ่งเริ่มต้น… แต่ตอนนี้เจ้ากลายเป็นอย่างอื่นไปแล้ว โฮโฮ”

กริปเปอร์ไม่ใช่คนธรรมดาสามัญ

จักรวรรดิทำให้เขามีสถานะที่สูงส่งในอดีต อย่างไรก็ตาม มันเป็นโมฆะเนื่องจากจักรวรรดิถูกทำลาย

กริปเปอร์ไม่ได้อยู่ในหมวดหมู่ทั่วไป

เขาเป็นคนกลางของมิติซึ่งเป็นสาเหตุที่สถานะของเขาในโลกนี้ไร้ความหมาย

นั่นคือเหตุผลที่เขายังคงพูดคุยกับเอียนอย่างเป็นกันเองแม้ว่าเขาจะรู้ว่าเอียนเป็นกษัตริย์แล้ว

“ยังไงซะ ทำไมเจ้าถึงต้องการคนแก่คนนี้ล่ะ? คนงานยุ่งอย่างเจ้าจะไม่มาที่นี่โดยไม่มีเหตุผลนะ”

เอียนพยักหน้าและตรงไปที่ประเด็นของเขา

รู้สึกดีที่กริปเปอร์พูดกับเขาเหมือนที่เคยทำ

“อ๊ะ ไม่มีอะไรมากหรอกครับ… กริปเปอร์ คุณจำไข่อสูรเวทย์มนตร์สีแดงที่ผมให้คุณได้ไหม?”

กริปเปอร์พยักหน้าและหัวเราะตอบคำถามของเอียน

“แน่นอน ข้าจะลืมไข่นั้นได้ยังไง? ฉันจำมันได้ชัดเจนมาก”

เอียนกลืนน้ำลายและพูดว่า

“บางที… เกี่ยวกับไข่นั้น คุณฟักไข่สำเร็จไหม?”

เอียนจ้องมองไปที่กริปเปอร์ตลอดเวลา

เอียนรู้สึกกังวลเนื่องจากความปรารถนาที่รอคอยมานานจะเป็นจริงขึ้นอยู่กับคำตอบของกริปเปอร์

อย่างไรก็ตาม กริปเปอร์แทนที่จะตอบคำถามของเอียนกลับหัวเราะและชี้นิ้วไปที่ไหนสักแห่ง

“มันกำลังมาถึงที่นี่”

“ฮะ?”

“คุณ … คุณไม่ใช่คนที่พบไข่”

“ใช่ฉันเป็น”

กริปเปอร์หัวเราะพูดว่า

“ไข่ใบนั้นที่เจ้าให้ข้า ตอนนี้มันกำลังบินมาที่นี่1”

“…?”

เอียนรู้สึกสับสนเมื่อได้ยินคำพูดเหล่านั้น เขามองไปยังทิศทางที่กริปเปอร์ชี้ไป

ดวงตาทั้งสองของเขาเบิกกว้างกับสิ่งที่เห็น

มังกรสีฟ้าตระหง่านกำลังบินไปยังสถานที่ที่กริปเปอร์ชี้ไป

สิ่งที่น่าประหลาดใจกว่านั้นก็คือ แม้ว่าจะเป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็นมังกรตัวนั้น แต่ก็มีความรู้สึกว่าเคยเห็นสิ่งมีชีวิตที่งดงามแบบนั้นมาหลายครั้งแล้ว

เอียนมุ่งความสนใจไปที่มังกรบินเพื่อดูข้อมูลเหนือหัวของมัน

[เซลิปา – Lv 125]

“เซ… ลิปา?”

กริปเปอร์พูดด้วยน้ำเสียงร่าเริงเมื่อได้ยินเอียนพึมพำ

“โอ้…! ในที่สุด! ก็มีคนจำมันได้! เจ้าเป็นซัมมอนเนอร์ที่เก่งที่สุดในทวีปนี้จริงๆ!”

อย่างไรก็ตาม เอียนไม่ได้ฟังสิ่งที่กริปเปอร์พูด

ยิ่งมังกรเข้าใกล้มากเท่าไหร่ มันก็ดูคุ้นเคยกับเอียนมากขึ้นและชื่อของมัน – เซลิปา – ทำให้เดาพลาดยาก

ในที่สุดเอียนก็จำได้ว่าเขาเห็นสิ่งที่คล้ายกับเซลิปาที่ไหน

‘คาร์ลิฟาร์…! มันดูคล้ายกับมาเรี่ยนคาร์ลิฟาร์มากเลยใช่ไหมนั่น! ประเภทและสีของสเกลเป็นสิ่งเดียวที่แตกต่างกัน แต่คุณสมบัติอื่นๆของมันก็เหมือนกัน!’

จริงๆแล้วชื่อของมังกรนั้นคุ้นเคยมากจนเป็นเรื่องแปลกที่เอียนไม่สามารถคิดออกได้ในทันที

ความแตกต่างเพียงอย่างเดียวที่ทั้งสองมีก็คือเกล็ดของคาร์ลิฟาร์นั้นหยาบและเป็นสีแดง แต่เซลิปามีเกล็ดแวววาวเหมือนกระจกแก้ว

เอียนถามมือจับขณะที่พูดติดอ่างเล็กน้อย

“เจ้านั่น… คือ… ไข่ที่ผมให้คุณ…?”

กริปเปอร์ยืนยันด้วยรอยยิ้มที่อบอุ่นและความภาคภูมิใจบนใบหน้าของเขา

“ใช่ ฉันมีอสูรเวทย์มนตร์ที่สวยงามเช่นนี้ ทุกคนต้องขอบคุณเจ้า ข้าไม่รู้สึกเบื่อในหอคอยมิติเพราะมัน บางครั้งเขาก็กินมอนสเตอร์ที่ฉันเลี้ยง แต่ข้าก็ไม่คิดมากเกี่ยวกับมันมากขนาดนั้น”

เอียนเริ่มเจ็บใจขึ้นเรื่อยๆ!

เอียนไม่สนใจการมองการณ์ไกลของเขาและถามกริปเปอร์อีกครั้งว่า

“เจ้านั่น… ระดับอะไรครับ?”

กริปเปอร์หัวเราะเบาๆขณะมองไปที่มังกร

“โฮ่โฮ่ มันเป็นไข่ที่เจ้าให้ข้า ข้าแน่ใจว่าเจ้าเดาได้คร่าวๆ…”

Thud-!

เซลิปาที่บินไปด้านข้างของกริปเปอร์และมองไปที่เอียน

Prrr- Prrrng-!

กริปเปอร์ลูบหัวของเซลิปาด้วยท่าทางอบอุ่นและพูดว่า

“เซลิปาของเราเป็นอสูรเวทย์มนตร์ระดับ Myth”

เอียนเกือบจะร้องไห้เมื่อได้ยินสิ่งที่กริปเปอร์พูด