Taming Master - ตอนที่ 428

Taming Master TaMa 428: กิจกรรมของเอลคาริกซ์ (1)

 

สิ่งก่อสร้างทั้งหมดในไคลันเติบโตตามการพัฒนาของอาณาเขต

 

แน่นอนว่ามีโรงประมูลซึ่งเป็นหนึ่งในสิ่งก่อสร้างที่สําคัญที่สุดของเมืองรวมอยู่ในนั้นด้วย

 

ยิ่งระดับของเมืองสูงเท่าไร พื้นของอาคารประมูลก็จะยิ่งสูงขึ้นเท่านั้น

 

โรงประมูลที่ใหญ่ที่สุดในไคลัน ในขณะนี้อยู่ในเมืองหลวงของอดีตจักรวรรดิ ไคม่อนและลัสเปล

 

อย่างไรก็ตาม เนื่องจากจักรวรรดิหายไปโรงประมูลก็หายไปพร้อมกับพวกมัน

 

โรงประมูลที่ใหญ่ที่สุดของโรงประมูลที่มีอยู่ทั้งหมดอยู่ในอาณาจักรโลตัส และเขียนและเอลคาริกซ์ก็เดินไปรอบๆ กันประมาณ 30 นาทีแล้ว

 

“ ป๊ะป๋า หนูต้องการอันนี้ นี่!”

 

“อย่างนั้นเหรอ?”

 

“ใช่! สวยมากเลย!”

 

เอลคาริกซ์กําลังขี้หมวกขนสัตว์ที่วางอยู่ที่มุมร้าน

 

เอียนมองไปที่ข้อมูลของไอเทม

 

กริ๊ง !

 

หมวกขนมังกรขาว 

 

ราคา: 307,698 ทอง

 

ผู้ขาย: ส่วนตัว

 

เวลาสิ้นสุดการขาย: 7:14:27 น.

 

(เมื่อสิ้นสุดเวลาขาย ราคาจะลดลง 5%)

 

ประเภท: เครื่องแต่งกาย

 

(ไอเทมเครื่องแต่งกายสามารถสวมใส่ทับอุปกรณ์ของตัวเองได้)

 

คุณสมบัติ: ต้านทานความเย็น +3

 

เสน่ห์ x 1.25

 

เป็นหมวกขนสัตว์ที่ทําจากหนังของ ‘กล็ดหิมะ’ ซึ่งถือเป็นหนึ่งในสัตว์ที่หายากที่สุดในทวีปทางตอนเหนือ

 

เป็นรุ่นลิมิเต็ดอิดิชั่นโดย ‘ยูบีน่า’ ดีไซเนอร์เสื้อผ้าที่ดีที่สุดในอาณาจักรโลตัส

 

เป็นหมวกขนสัตว์ที่ออกแบบตามคอนเซ็ปต์หน้าของลูกมังกรแสนน่ารัก

 

เอียนที่อ่านหน้าต่างข้อมูลของไอเทมได้ถอนหายใจกับตัวเอง

 

‘อืม ไอเทมเครื่องแต่งกาย แถมคุณสมบัติก็เยี่ยมมากด้วย’

 

เอียนไม่เคยเสียเงินเมื่อพูดถึงไอเทมซึ่งเป็นลัทธิปฏิบัตินิยมอย่างนี้

 

นั่นเป็นเหตุผลที่เขาไม่เคยซื้อเครื่องแต่งกายเลย

 

เครื่องแต่งกายชิ้นเดียวที่เขาซื้อคือเครื่องแต่งกายที่มีคุณสมบัติขั้นต่ำที่เขาสามารถสวมใส่กับอุปกรณ์ของเขาได้

 

ไม่ว่าจะเป็นราคา 5,000 ทองหรือ 1 ล้านทอง ทางเลือกก็มีน้อยมาก

 

ราคาส่วนต่างของเครื่องแต่งกายขึ้นอยู่กับคําว่า ‘ผู้ออกแบบ’

 

“อืม 30 ล้าน…เงินนั้นซื้อหมวกนุ่มๆ ได้สามใบ…”

 

ขณะที่เอียนพึมพํา เขาก็รู้สึกได้ว่าเอลคาริกซ์จ้องมองมาที่เขา

 

เอียนเหงื่อไหลออกมาจึงถามเอลคาริกซ์

 

“เอล หนต้องการซื้อหมวกขนสัตว์ราคา 30 ล้านโดยไม่มีตัวเลือกที่เหมาะสมอย่างอื่น อีกหรอ?”

 

เอียนเน้นว่าชุดนั้นจะราคาเท่าไหร่เมื่อพูดกับเอลคาริกซ์

 

อย่างไรก็ตาม เอลคาริกซ์ก็ดื้อรั้น

 

“แต่ส่าป่ะป่า…หนูคิดว่าหนูสามารถสวมหมวกใบนั้นได้เพราะหนูแปลงร่างเป็นมนุษย์ได้”

 

ในไคลัน NPC สามารถสวมใส่ไอเทมได้ แต่ NPC ที่ไม่ใช่มนุษย์ไม่มีตัวเลือกดังกล่าว

 

เอลคาริกซ์รู้เรื่องนี้และอยากจะลองสวมชุดดู เพราะเธอสามารถแปลงร่างเป็นมนุษย์ได้

 

เอียนรู้สึกสับสน

 

“ลูกรู้เรื่องพวกนี้ได้ยังไงนะ?”

 

อย่างไรก็ตาม เอลคาริกซ์ใช้เสน่ห์ของเธอเพื่อโน้มน้าวเอียน

 

“ฮิฮิ ป๊ะป๋า ไปกันเถอะ”

 

“…”

 

เอียนซึ่งยังคงลังเลใจอยู่ก็คว้าหมวกที่มีขนยาวไปด้วย

 

กริ้ง!

 

[ ท่านได้ซื้อไอเทม ‘หมวกขนมังกรขาว’! ]

 

[ 307,698 ทอง ได้รับการชําระแล้ว! ]

 

ดวงตาของเอียนดูเศร้าสร้อยมากเมื่อเห็นทองของเขาถูกขโมยไปจากมือของเขา

 

‘มันถูกกว่าเสื้อผ้าที่ฉันใส่ตั้งแต่หัวจรดเท้าในโลกแห่งความเป็นจริง ดังนั้น…’

 

อย่างไรก็ตาม การซื้อของเอลคาริกซ์เพิ่งเริ่มต้นขึ้น

 

กริ่ง!

 

เท่านได้ซื้อไอเทม ‘พื้นรองเท้ามังกร’]

 

[ จ่าย ‘238,820 ทอง’ เรียบร้อยแล้ว]

 

[ ท่านได้ซื้อไอเทม ‘ชุดปักมังกร’ ]

 

[ จ่าย ‘970,981 ทอง’ เรียบร้อยแล้ว ]

 

เอียนใช้เงินเกือบ 2 ล้านทอง ไปกับเครื่องแต่งกาย และนั่นทําให้ใบหน้าของเขาเหี่ยวเฉา

 

“เอล ลูกต้องซื้อชุดที่ดูเหมือนผ้าปูโต๊ะนี่จริงๆเหรอ?”

 

“ผ้าปูโต๊ะ!”

 

“ผ้าปูโต๊ะดูเหมือนกับที่บ้านป้าเลย…”

 

“อ้า มันไม่ใช่อย่างนั้นสักหน่อย!”

 

เอียนที่ปกติไม่เข้าใจว่าทําไมผู้เล่นถึงซื้อเครื่องแต่งกายไม่เคยคิดว่าเขาจะอยู่ในสถานการณ์เช่นนี้

 

‘อ่า การเป็นพ่อในเกมเสมือนจริงก็ยากเหมือนกันนะ…’

 

ความเคารพของเอียนที่มีต่อพ่อแม่ของเขาเริ่มผุดขึ้นในใจเขาทันที

 

เขาต้องการพบฮารินอย่างรวดเร็ว

 

‘เดี๋ยวก่อนนะ ถ้าฉันเป็นพ่อของเอล…แล้ว ฮารินก็คือแม่ของเธอใช่ไหม? ฉันไม่ต้องรู้ สึกเจ็บปวดนี้ด้วยตัวเอง!’

 

อย่างไรก็ตาม เอียนที่ตระหนักว่าฮารินกําลังยุ่งอยู่ก็รู้สึกหดหูอีกครั้ง

 

ฮาในยุ่งมากกับกิจการร้านอาหารของเธอเมื่อเร็วๆนี้

 

ถ้าเอียนทิ้งเอลไว้กับฮาริน เขามั่นใจว่าเขาจะถูกละเลยไปทั้งวัน

 

นอกจากนี้ยังมีความเป็นไปได้ที่เอลที่น่ารักและแสนหวานจะหงุดหงิด

 

‘นั่นไม่สามารถเกิดขึ้นได้!’

 

เอียนกํามือแน่นขณะที่หัวใจของเขาเต้นแรง

 

ในเวลาเดียวกัน เอลคาริกซ์สวมชุดทั้งหมดที่เอียนซื้อให้เธอเดินเข้ามาหาเขา

 

“ทาดา! ป๊ะป๋าหนูเป็นอย่างไรบ้าง หนูดูดีไหม?”

 

เอียนรู้สึกว่าเงิน 2 ล้านทองที่เขาใช้ไปนั้นคุ้มค่าหลังจากที่ได้เห็นเอลสวมชุดเหล่านั้นในขณะที่เต้นไปรอบๆอย่างมีความสุข

 

“น่ารัก น่ารักมากเลยล่ะ!”

 

เธอไม่ใช่มังกรแห่งแสง แต่เป็นเอลคาริกซ์ที่สวมชุดสีขาวล้วน

 

หมวกขนมังกรและขนเล็กๆ ที่ห้อยอยู่บนหลังของเธอด้วยปีกเล็กๆ ของเธอทําให้ความน่ารักของเธอเพิ่มมากขึ้น

 

“เอลของเราสวยมากเลย!”

 

เอลคาริกซ์ที่ได้รับการยกย่องจากเอียนได้บินขึ้นไปบนฟ้าด้วยรอยยิ้ม

 

ก่อนที่พวกเขาจะไปซื้อเสื้อผ้า เอลได้เรียนรู้เวทย์มนตร์การบินในรูปแบ บที่หลากหลายของเธอ

 

“หนูสวยใช่มั้ยล่ะ?”

 

“ใช่ ลูกสาวของฉันสวยที่สุด”

 

บาดแผลบนหัวใจของเอียนที่เกิดจากค่าใช้จ่ายที่ไม่คาดคิดเหล่านั้นหายไปในไม่กี่วินาที

 

‘หนังสือสกิลทั้งหมดของเธอสามารถซื้อได้ในราคา 20 เหรียญทอง ดังนั้นทุกอย่างก็เรียบร้อย’

 

แม้ว่าค่าใช้จ่ายของเขาจะมากกว่าที่เขาคาดไว้สองเท่า แต่เอียนก็พยายามหาเหตุผลเข้าข้างตนเอง

 

เอียนจูงเอลคาริกซ์และหันไปทางพื้นที่ล่า

 

ตอนนี้เป็นเวลาที่จะออกล่าอย่างจริงจัง

 

‘หึหึ ตอนนี้ฉันต้องศึกษาวิธีเปลี่ยนวงแหวนสกิลแล้วเหรอ’

 

บัฟค่าประสบการณ์พิเศษของเอลคาริกซ์หมดลงแล้ว และตอนนี้เป็นเวลาที่จะใช้ประโยชน์จากสัตว์เลี้ยงทั้งหมดของเขา

 

เขาคิดว่าเขาสามารถผสมผสานเวทย์มนตร์ของเอลคาริกซ์เข้ากับสัตว์เลี้ยงที่มีอยู่ได้ และนั่นทําให้เขารู้สึกตื่นเต้น

 

“เฮ้อ ลูการิกซ์ เจ้าเด็กนี่…”

 

ภายในห้องทีมวางแผนของบริษัท LB

 

ผู้คนกว่าสิบคนรวมตัวกันในห้องประชุมด้วยใบหน้าที่จริงจัง

 

และทุกคนก็หยุดพูดถึง ‘ลูการิกซ์’ ไม่ได้

 

“เฮ้อ ใครเป็นคนคิดเรื่องลูการิกซ์นั่น”

 

หัวหน้าทีมวางแผนของทีม 3 คิมยูฮวานถาม

 

เขานั่งลงแล้วถอนหายใจ และสมาชิกข้างๆ เขายกมือขึ้นและพูดด้วยเสียงเบาๆ

 

“ผะ… ผมครับ…”

 

“ฉันไม่เข้าใจ ทําไมเจ้านั่นถึงมีข้อมูลมากมายขนาดนี้?”

 

“นั่น…ปกติแล้วเทพมังกรก็อยู่ในเนื้อเรื่องนั้น ดังนั้นต้องมีข้อมูลของโลกกลางรวมอยู่ด้วย”

 

ชเวซอยองที่นั่งฝั่งตรงข้ามถามด้วยท่าทางงุนงง

 

“มีเทพมังกรมากมายก่อนหน้าลูการิกซ์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งคาร์เซอุสที่เป็นสัตว์เลี้ยงของเอียน…แต่เขาไม่ได้ให้ข้อมูลอะไรเลยใช่ไหมล่ะ?”

 

สมาชิกเพียงแค่ถอนหายใจและตอบว่า

 

“แต่คาร์ซีอุสจําอะไรไม่ได้ เขากลายเป็นมังกรที่สมบูรณ์หลังจากตื่นขึ้น จากนั้นจึงพูดบทบาทของเขาและการกลับชาติมาเกิด เอลคาริกซ์มังกรแห่งแสงก็เช่นกัน พวกเขาจําโลกกลางไม่ได้”

 

คราวนี้เป็นคิมยูฮวานที่ถาม

 

“แล้วมังกรสุริยัน ราโนเอลและมังกรแห่งลม นอร์พิสล่ะ?”

 

เมื่อหัวหน้าทีมถามคําถามนั้น สมาชิกก็เกาหลังคอของเขา

 

เขาพยายามอย่างหนักที่จะคิดหาคําตอบให้เมื่อนาจีชานที่นั่งอยู่ข้างๆ เขาพูด

 

“หัวหน้าทีมครับ ถ้ามันเกี่ยวอะไรกับความสัมพันธ์ละครับ?”

 

“ความสัมพันธ์?”

 

“ใช่ครับ ไม่ว่าเควสต์จะดําเนินไปอย่างไร แม้จะรู้จักแล้วก็ตาม NPC จะไม่ให้ข้อมูลหากความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขากับผู้เล่นมีน้อยเกินไป”

 

“อืม แล้วความสัมพันธ์ระหว่างเอียนกับลูการิกซ์นั้นสูงขนาดนั้นเลยเหรอ?”

 

“ใช่ครับ ถึงกระนั้น การเข้าสู่ข้อมูลสวรรค์ของมังกร…ผมไม่เคยคิดมาก่อนเลย น่าจะถูกควบคุมโดย ‘คําสั่ง’ ของเทพมังกรครับ”

 

ความเงียบเข้าปกคลุมห้องประชุมเมื่อนาจีชานพูดจบ

 

ทุกคนต่างหลงทางในความกังวลของตัวเอง

 

นาจีชานก็เหมือนกัน

 

แม้แต่นาจีชานที่รู้เรื่องเอียนมากกว่าใครๆในทีมวางแผน นี่เป็นสถานการณ์ที่แม้แต่เขาเองก็ไม่เข้าใจ

 

‘ไม่สิ ทําไมมังกรเด็กนั่นถึงเปิดปากพูดของเขาแบบนี้?’

 

อันที่จริง หากข้อมูลจากลูการิกซ์ไปถึงผู้เล่นรายอื่น มันจะไม่เป็นสถานการณ์ที่สําคัญเช่นนี้เรา

 

ถ้าสิ่งนั้นเคยเกิดขึ้น ไม่มีใครในทีมวางแผนจะไม่กังวลจริงๆ

 

แต่ปัญหาคือเอียน

 

เป็นเพราะเอียนสามารถหากรอบแผนงานที่แน่นอนได้ เพียงแค่รู้ข้อมูลเพียงเล็กน้อยเท่านั้น

 

ทั้งทีมไม่ได้พูดเกินจริง พวกเขามั่นใจว่าเอียนสามารถทําได้อย่างแน่นอน

 

โดยเฉพาะประตูมิติสู่สวรรค์ของมังกร…

 

‘แม้แต่ตอนที่เลเวล 200 เขาเกือบจะลงไปถึงกันดันเจี้ยน…ตอนนี้เขาเกือบจะอยู่ที่เลเวล 400 แล้ว เขาจะสามารถเจาะทะลุผ่านมันได้’

 

เอียนเคยไปที่แท่นบูชาของมังกรมาก่อนแล้ว และเขารู้ดีว่าประตูมิติผ่านไปที่ไหนได้

 

อย่างไรก็ตาม สาเหตุที่เขาไม่ผ่านประตูนั้นเป็นเพราะสงครามที่ดําเนินอยู่ในมิติของพวกเขาในขณะนั้น

 

เพื่อที่จะผ่านประตูมิติในแท่นบูชามังกร เขาต้องเปิดประตูมิติโดยใช้เครื่องชาร์จมิติ

 

เมื่อเขาไปที่แท่นบูชามังกรพร้อมกับไอเทมนั้น มันมีข้อจํากัดที่ไม่สามารถกลับมาได้ภายในระยะเวลาหนึ่งสัปดาห์

 

ตามความคาดหวังของนาจีชาน…

 

‘เมื่อสงครามสิ้นสุดลงและริชชี่คิงถูกจับได้ เขาจะไปที่สวรรค์ของมังกรทันที’

 

เมื่อเขาทําทุกอย่างในทวีปของพวกเขาเสร็จแล้ว เขาน่าจะตรงไปที่สวรรค์ของมังกร

 

นั่นจะกลายเป็นหายนะอย่างแน่นอน

 

แนวคิดนี้ยังอยู่ในขั้นตอนคร่าวๆ เนื่องจากระบบยังไม่ได้รับการออกแบบอย่างสมบูรณ์ จึงมีความเป็นไปได้สูงที่บักจะเกิดขึ้นเหมือนครั้งที่แล้ว

 

ขณะที่นาจีชานกําลังทํางานกับสมมติฐานและความคิดของเขา เสียงของคิมยูฮวานก็ดังขึ้น

 

“จีชาน”

 

“ครับ หัวหน้าทีม”

 

“เควสต์ต่อเนื่องของไอ้เขียนนั้นมีอะไรบ้าง?”

 

เขาตอบคําถามของหัวหน้าทีมตามสัญชาตญาณ

 

“ หัวหน้าทีม อย่าเรียกเขาว่าไอ้ แต่คือเทพเอียน”

 

“เทพที่เท้าฉันนี้ ในสถานการณ์แบบนี้ นายยังเรียกเขาว่าเทพอีกเหรอ?”

 

“ครับ เทพเอียนคือเทพ”

 

“พอเถอะ ตอบตามที่ฉันถามมา”

 

นาจีชานใช้เวลาสักครู่และพยายามจําเควสต์ทั้งหมดที่อยู่ภายใต้ความคืบหน้าของเอียน

 

‘เข้าใจแล้ว! มิติวิญญาณ!’

 

เควสต์ที่เอียนไม่ได้ทําอยู่ในขณะนี้ คือเควสต์มิติวิญญาณ

 

‘ถ้าเราให้รางวัลเพิ่มเติมสําหรับเควสต์มิติวิญญาณ เอียนจะทําเควสต์ของมิติวิญญาณอย่างแน่นอน…ในระหว่างนี้ เราสามารถเคลียร์สวรรค์ของมังกรได้’

 

ก่อนที่เอียนจะได้รับเควสต์ที่เกี่ยวข้องกับมิติวิญญาณ ทีมวางแผนทั้งหมดก็มีส่วนร่วมในการสร้างมิติวิญญาณให้สําเร็จ

 

ดังนั้น ถ้าเอียนเข้าสู่มิติวิญญาณ พวกเขาสามารถซื้อเวลาได้ภายในสองสามเดือน

 

นาจีชานที่ตระหนักได้พูดด้วยท่าทางที่สดใส

 

“ทุกคน ผมมีความคิดที่ดีๆอยู่”

 

เขาเริ่มอธิบายแผนการที่เขาคิดขึ้น

 

ขณะที่พวกเขาฟัง ใบหน้าของสมาชิกในทีมของนาจีชานก็สดใสขึ้นเช่นกัน

 

“นั่นดูดีไปเลย”

 

“คิคิ แน่นอนครับ”

 

“หึหึ ถ้าอย่างนั้นเราจะต้องทําอย่างหนึ่ง”

 

อย่างไรก็ตาม ในขณะที่เขาอธิบายอย่างต่อเนื่อง นาจีชานอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ

 

“เฮ้อ เราทุกคนปวดหัวเพราะผู้เล่นเพียงคนเดียว…’

 

แผนของทีมวางแผนซึ่งจะเป็นงานของพวกเขาในเนื้อเรื่องของริชชี่คิงคือการทําลายข้อมูลทั้งหมดที่ออกมาจากปากของลูการิกซ์