Taming Master - ตอนที่ 432

Taming Master TaMa 432: เมืองราทาเฟล (2)

 

เอียนคิดจะแทรกซึมเข้าไปในราทาเฟล และเขากําลังวางแผนที่จะทําคนเดียว

 

เนื่องจากเขาอยู่กับเอลคาริกซ์และลูการิกซ์ เขาจะไม่ตกอยู่ในอันตรายใดๆ

 

เอียนคิดว่าการแทรกซึมเข้าไปในราทาเฟลอย่างน้อยสามารถทําให้เขาสํารวจสุสานใต้ดินได้

 

อย่างไรก็ตามหลังจากพูดคุยกับรีเมียร์ ความคิดของเขาก็เปลี่ยนไป

 

– พรีเมียร์มีเควสต์ในอาณาจักรปีศาจที่เกี่ยวข้องกับริชชี่คิงไหมอ่ะ?

 

– มีอยู่นะฉันทําเควสต์กับชยาครานเมื่อเราเผชิญหน้ากับผู้เล่นจากอาณาจักรปีศาจ

 

– ถ้าอย่างนั้นพี่ทําลายประตูมิติไม่ได้เหรอ?

 

– ถูกต้องไม่ช้าก็เร็วผู้เล่นเหล่านั้นในอาณาจักรปีศาจจะเข้าสู่ทวีปของเรา

 

– มันมีบางอย่างที่เกี่ยวกับเดธมอน…

 

– ใช่ทําหน้าเหมือนไม่มั่นใจ แล้วนายรู้ได้ยังไงเนี่ย?

 

– อานั่น

 

ไม่นานนักเอียนได้ยินจากศูนย์เกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างเทพปีศาจกับเทพแห่งความมืด

 

ดังนั้นเขาจึงสามารถสังเกตเห็นความเชื่อมโยงระหว่างประตูมิติกับริชชี่คิงได้ทันที

 

“ถ้าคนเหล่านั้นจากอาณาจักรปีศาจเข้ามาเกี่ยวข้อง มันจะอันตรายเล็กน้อย

 

เขาไม่รู้ว่าจะเปลี่ยนการตั้งค่าเป็นต้านทานเวทย์มนตร์ดีหรือไม่เนื่องจากเนื้อเรื่องของ ริชชี่คิงยังอยู่ในระหว่างดําเนินการอุปกรณ์ทั้งหมดของเอียนถูกตั้งค่าให้ต้านทานความมืด

 

นั่นเป็นเหตุผลว่าทําไม ถ้าเขาต้องเผชิญหน้ากับแร้งเกอร์อย่างอิราฮันจากอาณาจักรปีศาจ เอียนไม่สามารถรับประกันชัยชนะได้ถ้าเขาจะทําคนเดียว

 

นั่นคือเหตุผลที่เอียนตัดสินใจใช้ลูกปัดมิติเหล่านั้น

 

เขาเปิดประตูเวทย์มนตร์และพาเพื่อนร่วมงานคนอื่นเข้ามา

 

ศูนี่ย์ รีเมียร์ และเลฟย่า

 

และหยูชินด้วย

 

การมีเพื่อนร่วมทีมที่มีพลังและทักษะสูงเช่นนี้ เอียนจึงมั่นใจว่าจะเอาชนะอันตรายที่คาดไม่ถึงได้

 

“ฉันคิดว่านี่จะเป็น…”

 

เอียนนําสมาชิกในปาร์ตี้ของเขาซึ่งเขาได้สํารวจและส่งกาก้าไปหาทางเข้าของสุสานใต้ดิน

 

หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็ได้ข้อมูลกลับมาจากวิสัยทัศน์ของกาก้า

 

“มียามสามคนที่ทางเข้า เลเวลของพวกทันอยู่ที่ประมาณ 400”

 

ศูนี่ย์เล่าสถานการณ์ที่เขาเห็นผ่านวิสัยทัศน์ของกาก้าให้พวกเขาฟัง เอียนพูดว่า

“แค่นั้นเองเหรอ?”

 

“ฮะ?”

 

“สุสานนี้คล้ายกับสุสานที่เราเปิดในตอนต้นของเนื้อเรื่อง”

 

รีเมียร์จึงถามว่า

 

“หะ นายรู้ได้ยังไงหลังจากเพิ่งเห็นทางเข้าดันเจี้ยน? มันอาจจะเป็นสุสานธรรมดาก็ได้”

 

เอียนก้มศีรษะและชี้ไปที่ลูกบอลคริสตัล

 

“ตรงนั้นพี่ไม่เห็นคุณสมบัติของทหารยามตรงนั้นเหรอ?”

 

“คุณสมบัติ?”

 

“ไอคอนที่ลอยอยู่ข้างเลเวลทหารยาม มันมีคุณสมบัติธาตุมืด”

 

“เอ่อนั่นน่ะเหรอ?”

 

เลฟย่าขัดจังหวะการสนทนาของพวกเขา

 

“แต่คุณก็ไม่ได้แต่ใจใช่ไหมล่ะ? คุณสมบัติของ NPC ไม่ใช่สิ่งเดียวที่ควรจะพิจารณา ตัวอย่างเช่น ทหารยามของโลตัสจะมีคุณสมบัติทั่วไปและทหารยามของเมืองไพโรจะมีส่วนผสมของธาตุไฟและคุณสมบัติทั่วไป”

 

สายตาของทุกคนหันไปทางเอียนเมื่อได้ยินคําถามโดยละเอียดของเลฟย่า

 

อย่างไรก็ตาม คําตอบของเอียนนั้นเรียบง่าย

 

“มันเกี่ยวข้องกับพื้นที่

 

“พื้นที่?”

 

“โดยปกติ NPC ที่มีลักษณะเหมือนมนุษย์จะมีคุณสมบัติทั่วไป อย่างไรก็ตาม อาจมีบางกรณีที่คุณสมบัติเปลี่ยนไป NPC ในทะเลทรายประกอบด้วยคุณสมบัติของธาตุไฟเป็นส่วนใหญ่ และในทวีปทางเหนือมีลักษณะเป็นธาตุน้ําแข็ง”

 

“โอ้โฮ ถ้าอย่างนั้นตามที่เอียนบอกไว้ ทหารยามข้างนอกนั่นต้องมีคุณสมบัติทั้งแบบทั่วไปหรือแบบน้ําแข็งใช่ไหม?”

 

“ถูกเผง NPC ที่มีลักษณะเหมือนมนุษย์ทั้งหมดที่ฉันเคยเห็นมาล้วนมีคุณสมบัติเป็นธาตุมืดเช่นอันเดธแม้ว่าทหารยามพวกนี้เป็นกลุ่มแรกที่ฉันเห็น… ฉันก็แน่ใจว่าโอกาสที่ฉันจะผิดคือต่ํา”

 

“ฉันเข้าใจละ น่าสนใจมาก”

 

ผู้คนที่นั่นต่างชื่นชมความฉลาดของเอียน

 

ทุกคนในปาร์ตี้มีความรู้โดยรวมเกี่ยวกับไคลันเป็นอย่างดี แต่เอียนก็อยู่ในระดับที่ต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง

 

จําเป็นอย่างยิ่งที่ผู้เล่นจะต้องมีความรู้มากมายเกี่ยวกับไคลัน หากพวกเขาต้องการประสบความสําเร็จ อย่างไรก็ตาม สิ่งเหล่านี้ก็ไม่ใช่สิ่งสําคัญเช่นกัน

 

โดยเฉพาะในกรณีของผู้เล่นที่มีการควบคุมระดับสูงอย่างรีเมียร์ พวกเขาไม่ได้ตระหนักถึงสิ่งเหล่านี้แม้จะเป็นแร้งเกอร์ก็ตาม

 

ระหว่างที่ปาร์ตี้กําลังพูดคุยกันอย่างถี่ถ้วน การถ่ายทอดวิสัยทัศน์ของกาก้าก็สิ้นสุดลง

 

การที่กาก้าไม่ได้ถูกจับได้แม้จะเข้าไปในเขตแดนของศัตรูแล้ว หมายความว่าพวกเขามาถูกทางแล้ว

 

“ทําได้ดีมากกาก้า”

 

“ไม่เป็นอะไรคะ นายท่าน”

 

กาก้ายักไหล่ด้วยท่าทางหยิ่งผยอง

 

เอียนหวีผมของเขาและลุกขึ้นจากที่นั่งที่เขานั่ง จากนั้นเขาก็นําอุปกรณ์ของเขาออกมา

 

“เราลองเข้าไปตอนนี้เลยดีไหม?”

 

ทางฝั่งตะวันออกของทวีป

 

มีผู้เล่นที่ดูสกปรกซึ่งมีเลเวล 90 ในพื้นที่ล่าผู้เล่นเลเวล 70

 

“คนนั้นคือใครน่ะ?”

 

“ใช่ แม้ว่าอุปกรณ์ของเขาจะดูแย่ แต่ก็เป็นอุปกรณ์ขั้นต่ําเลเวล 90… ทําไมเขาถึงมาที่นี่?”

 

“ฉันก็คิดเหมือนกัน อาจจะไปหาไอเทมบางอย่างมั้ง?”

 

“ถ้าเขามีเลเวลเกิน 90 อยู่แล้ว เขาอาจจะอยู่ที่นี่เพราะเขาไร้ทักษะในการล่าในพื้นที่ล่าเลเวล 90 หรือสูงกว่านั้นก็ได้นะ”

 

“อ่อ อย่างนั้นเหรอ?”

 

กลุ่มผู้เล่นปกติบางกลุ่มผ่านชายคนนั้นไป

 

ผู้เล่นที่ผ่านไปมาดูเหมือนเด็กประถม มีมือใหม่หลายคนอยู่ที่นั่น ชายคนนั้นได้ยินสิ่งที่พวกเขาพูดถึงเขา ชายคนนั้นก็หันมาพูด

 

“เลเวล 90 ยิ่งกว่านั้น ไร้ทักษะ!? ฉันเป็นผู้เล่นระดับท็อป! แร้งเกอร์ระดับท็อป!”

 

อย่างไรก็ตาม หลังจากที่ชายผู้นี้เกิดปะทุขึ้น เด็กๆ ที่เพิ่งเริ่มเล่นก็ล้อเขามากขึ้น

 

“คุณลุง คุณเป็นท็อปคลาสจริงเหรอ?

 

“แล้วยังเป็นท็อปแร้งเกอร์ด้วยล่ะ!?”

 

“ฮ่าฮ่าฮ่า ถ้าคุณเป็นลุงระดับท็อป งั้นผมชื่อเอียน”

 

“ฉันก็เป็นศูนย์์”

 

“ถ้าอย่างนั้น ฉันจะเป็นอิราฮัน!”

 

“เอ๊ะ อิราฮันอยู่ในอาณาจักรปีศาจนิหว่า เปลี่ยนเป็นชยาครานละกัน”

 

“โอเค ฉันชื่อชยาคราน!”

 

ชายผู้ถูกเด็กๆ เยาะเย้ยตอบด้วยสีหน้าเคร่งขรึม

 

“ดูสิ เลเวลของฉันเกิน 300 แล้ว เด็กๆ!”

 

ความเงียบเข้าปกคลุมเมื่อเด็กๆ ได้ยินสิ่งที่ชายคนนั้นพูด

 

เด็กที่มีสีหน้าว่างเปล่าเป็นคนแรกที่ตอบ

 

“ทีที ฉันว่าลุงคนนี้ไม่ได้พูดเล่นนะ มันบ้าไปแล้วที่จะบอกว่าเขามีเลเวลมากกว่า 300”

 

“ใช่ บางทีเขาอาจจะไม่สบาย?”

 

“ใช่ มีสติหน่อยเถอะ แซม เลเวล 30 อีกแล้วเหรอ?”

 

“อึก ถ้านี่คือโซน PK ฉันคงจัดการเขาไปแล้ว เสียเวลาจริงๆ”

 

บทสนทนาของเด็กๆ ที่เพิ่งเริ่มต้นทําให้ผู้ชายคนนั้นบ้าคลั่ง

 

อย่างไรก็ตาม ชายคนนั้นพยายามอย่างดีที่สุดเพื่อควบคุมอารมณ์ไม่ให้ระเบิดออกมา

 

เขาคิดว่าเขาสามารถปิดปากเด็กพวกนั้นได้ทันที ถ้าเขาเปิดข้อมูลเลเวลของเขาและแสดงให้พวกเขาเห็น แต่เควสต์ปัจจุบันของเขาก็จะล้มเหลว

 

“อดทนอีกนิด

 

ชายผู้นี้อดทนต่อการโจมตีด้วยวาจาจากเด็กๆ ด้วยความทุ่มเทในระดับสูงสุด

 

ผู้ชายคนนั้นชื่อลิลสัน

 

ดันเจี้ยนที่ลิลสันอยู่ในขณะนี้คือดันเจี้ยนที่มีเลเวลจํากัด

 

ผู้เล่นเลเวล 100 ขึ้นไปไม่สามารถเข้าได้

 

ดังนั้นความเข้าใจผิดของเด็กๆ จึงไม่ใช่เรื่องที่ไร้เหตุผล

 

ในสถานการณ์ปกติ ลิลสันคงไม่สามารถมาที่นี่ได้

 

อย่างไรก็ตาม อาชีพนักสํารวจ ลิลสัน มีสกิลพิเศษที่เรียกว่า “พลางตัว”

 

ความสามารถในการเปลี่ยนเลเวลของผู้เล่นชั่วคราวเมื่อใดก็ตามที่ผู้เล่นต้องการ

 

อย่างไรก็ตาม หากข้อมูลเลเวลถูกเปิดเผย สกิลจะถูกปิดการใช้งานทันที

 

นั่นจะเป็นการผลักลิลสันออกจากดันเจี้ยนทันที

 

“เอ่อ ฉันจะให้พวกมันชดใช้สําหรับสิ่งนี้ ฉันจะไม่มีวันลืมหน้าไอ้เด็กพวกนี้เลย ไอ้พวกบ้า!”

 

แม้ว่าผู้เล่นจะเปลี่ยนเลเวล แต่ค่าสถานะของพวกเขาก็ยังเหมือนเดิม

 

อย่างไรก็ตามผู้เล่นจะสามารถสวมใส่อุปกรณ์ที่เหมาะสมกับเลเวลปัจจุบันเท่านั้น

 

ดังนั้นผู้เล่นจึงไม่สามารถปลอมตัวเป็นแร้งเกอร์ระดับสูงและไปไหนมาไหนได้

 

กรณีของลิลสันตรงกันข้ามอย่างสิ้นเชิง

 

“เอ่อ ลุงคนนี้ดูเหมือนเขาจะนอนไม่พอนะ”

 

“ใช่แล้ว ดูเหมือนเขาไม่มีอะไรจะพูดนะ เอาแต่ขุดดิน”

 

“หึ ไม่สนุกเลย ไปล่ากันเถอะ”

 

“ใช่! เราต้องไปถึงเลเวล 75 ภายในวันนี้!”

 

“ไปกันเถอะพวก!”

 

หลังจากเห็นลิลสันไม่ตอบสนองต่อการยั่วยุ เด็กๆเหล่านั้นจึงตัดสินใจย้ายเข้าไปอยู่ในพื้นที่ล่า

 

ลิลสันยืนขึ้นและให้กําลังใจตัวเอง

 

“เฮ้อนี่เป็นวิกฤตครั้งใหญ่ที่สุดในชีวิตของลิลสัน ทําได้ดีมาก ลิลสัน!”

 

เมื่อเด็กเหล่านั้นจากไป ลิลสันยังคงขุดต่อไป

 

อย่างที่เด็กๆพูดไว้ก่อนหน้านี้ ลิลสันขุดดินไม่ลืมหูลืมตา

 

ลิลสันกําลังมองหาซากปรักหักพังโบราณหรือหีบพันธสัญญา

 

ลิลสันที่อยู่ในเควสต์ระดับ SSSS ไม่สามารถละทิ้งเควสต์ได้เพียงเพราะผู้เล่นที่ปากดีบางคนรปกวนเขา

 

“เควสต์มีความยากในระดับสูง ฉันคิดว่ามันมีเหตุผล

 

เขากําลังคิดจะทําอะไรไร้สาระ คือการขุดดินของลิลสันไม่หยุดหย่อน

 

มันช่างยอดเยี่ยมจริงๆ

 

ความปรารถนาของลิลสันนั้นยิ่งใหญ่มาก ในฐานะผู้ติดอันดับของอาชีพนักสํารวจ เขาถือได้ว่าเป็นคริสตัลในอาชีพนั้น

 

“ฉันแน่ใจว่าบันทึกของมูรานอยู่ที่ไหนสักแห่งที่นี่…”

 

ลิลสันตรวจสอบพิกัดในมินิแมพอีกครั้งแล้วส่งเสียงอึดฮัดขณะขุดดิน

 

เขาได้ยินและรู้สึกว่าพลั่วกระทบอะไรบางอย่างเมื่อเขาขุดลงไปที่พื้น

 

เสียงมาจากใต้ดิน

 

“เจอแล้ว!”

 

ลิลสันมั่นใจว่าเขาพบสิ่งที่เขากําลังมองหา เขาใส่พลั่วกลับเข้าไปในช่องเก็บของและหยิบโฮวมออกมา

 

[ ท่านได้ยกเลิกไอเทม “การบริหารเสบียงของไพโร (Legendary)]

 

[ท่านได้ติดตั้งไอเทม “โฮวมของดวอร์ฟ (Heroic)” ]

 

ลิลสันจับโฮวมอย่างแน่นหนาและเริ่มทํางานกับแหล่งกําเนิดเสียง

 

การแสดงออกของลิลสันในตอนนี้ถือเป็นการขุดค้นที่ร้ายแรงที่สุดที่เขาเคยทํามาก่อน

 

“อึก!”

 

เขาลุกขึ้นและหายใจเข้าลึกๆพร้อมกัน จากนั้นเขาก็กลับไปทํางานกับโฮวมิ

 

แม้จะมีความพยายามของเขา แต่ข้อความระบบจุกจิกก็ยังปรากฏขึ้น

 

[ ระหว่างการขุด คุณภาพของซากได้รับความเสียหาย 1.25% ]

 

[ ระหว่างการขุด คุณภาพของซากได้รับความเสียหาย 0.97% ]

 

ลิลสันถอนหายใจลึกๆกับข้อความเตือนที่ปรากฏขึ้น เพราะเขาขุดอย่างแม่นยําที่สุดเท่าที่จะทําได้แล้ว

 

หากคุณภาพของซากปรักหักพังลดลงก่อนที่การขุดจะเสร็จสมบูรณ์ การฟื้นฟูซาก ปรักหักพังก็จะล้มเหลว

 

“อีกนิดนึง..!”

 

หัวใจของลิลสันเริ่มเต้นแรง

 

หากมีข้อความเตือนอื่นเกี่ยวกับระดับที่ลดลง เป็นไปได้ว่าเขาจะไม่สามารถค้นหาสิ่ง ประดิษฐ์ในระดับที่เขาต้องการได้

 

เป็นเวลาประมาณ 15 นาทีแล้วตั้งแต่ที่ลิลสันเริ่มขุดดิน

 

กริ้ง

 

[ท่านประสบความสําเร็จในการค้นพบซากปรักหักพังของจักรวรรดิลัสเปลโบราณ “บันทึกของมูราน (Legendary)1]

 

[ค่าประสบการณ์การขุดเพิ่มขึ้น 729,380 หน่วย]

 

[ชื่อเสียงเพิ่มขึ้น 15,000 หน่วย]

 

ลิลสันรู้สึกภูมิใจหลังจากทนดูถูกดูหมิ่นเหล่านั้นและพบไอเทมที่เขากําลังมองหา

 

“โอเค ฉันควรเปิดมันตอนนี้เลยสินะ”

 

เขาค่อยๆเปิดฝาอย่างระมัดระวัง

 

อย่างไรก็ตาม ในขณะนั้น ลิลสันก็ได้ยินเสียงของใครบางคน

 

[ ในวันที่ความมืดมิดลงมาบนแผ่นดิน ลูกหลานของข้าจะตื่นขึ้นและมาเพื่อช่วยโลก ]