Taming Master - ตอนที่ 87

Note – แท่นบูชาขอเปลี่ยนเป็นวิหารแทนนะครับ

ดูเหมือนโชคจะเข้าข้างพวกเขา ไม่มีTeranodoneปรากฏอยู่บริเวณวิหารนภาเลย

มีเพียงมอนสเตอร์เลเวล150ที่อัศวินสู้ได้อย่างง่ายดายปรากฏออกมาเพียงประปราย

อย่างไรก็ตามมันก็มีปัญหาอื่นอีกนอกจากTeranodone

พายุทรายอันแสนบ้าคลั่งมาจากทุกทิศทางจนทำให้พวกเขาไม่อาจลืมตาขึ้นมาได้เลย

‘พวกเขาบอกว่ามันเป็นสถานที่ที่พลังของลมแข็งแกร่งที่สุด…’

แม้ว่าตัวเขาจะบ่นแต่เขาก็ตื่นตัวตลอดเวลา

เนื่องจากเขาไม่อาจมองเห็นรอบข้างได้ชัดเจนเท่าไหร่นัก มันจึงมีโอกาสสูงมากที่จะถูกซุ่มโจมตี

และความผิดพลาดเพียงครั้งเดียวก็สามารถนำไปสู้ความล้มเหลวของเควสต์ได้

จากนั้น เสียงร้องแปลกๆได้ยินมาจากด้านหน้า

Kyaaaoooh-!

มันเป็นเสียงร้องที่ต่างออกไปจากมอนสเตอร์ทุกตัวที่พวกเขาเคยพบเจอมา

‘นั่นคือมอนสเตอร์ที่ถูกเรียกว่า Teranodone หรืออะไรนั่นหรอ?’

และคำสั่งของเฮลเลมก็ถูกสั่งการอย่างรวดเร็ว

“เตรียมตัวต่อสู้! ทำทุกอย่างให้ระมัดระวังที่สุดไม่งั้นอาจจะเรียกความสนใจจากมอนสเตอร์ตัวอื่นได้”

หลังจากนั้นไม่นานตัวตนของเสียงร้องก็ปรากฏขึ้น

มันไม่ใช่ Teranodone

‘Pachyao?’

สิ่งที่ตัดผ่านพายุทรายและปรากฏตัวเป็นสัตว์ประหลาดที่มีชื่อว่า ‘Pachyao’

มันเป็นเสือยักษ์ที่มีรูปลักษณ์และความรู้สึกคล้ายกับฮัลลิที่เป็นสัตว์เลี้ยงของเอียนแต่ในขณะที่ฮัลลิเป็นเสือขาว Pachyao เป็นเสือแดงที่มีแถบสีเหลือง

ยิ่งไปกว่านั้น มันยังมีเลเวลถึง 180

แม้ว่ามันไม่ใช่ Teranodone มันก็เป็นคู่ต่อสู้ที่พลังไม่น้อยกว่าเลย

“Pachyao ไม่เคยเดินเพียงลำพัง มันจะต้องมีพวกของมันสี่ถึงห้าตัวอยู่ใกล้ๆมัน”

เฮลเลมหันความสนใจไปหาเอียนและพูดต่อ

“เอียนทำตัวตามสบาย ขณะที่พวกเราฆ่าพวกมันทีละตัวเร็วเท่าที่จะเป็นไปได้เดี๋ยวพวกเราจะฆ่ามันทีละตัวให้ไวที่สุด”

และเขาวิ่งไปเผชิญหน้ากับ Pachyao ทันที

Kuoooh-

เมื่อเฮลเลมวิ่งตรงเข้าไป สายน้ำขนาดใหญ่เริ่มเป็นรูปร่างรอบตัวเขา

และดาบของเขาเริ่มเปลี่ยนเป็นแสงสีแดง

‘อะไรวะเนี่ย เขาดูเท่ห์มาก’

เอียนที่กำลังมองเฮลเลมอยู่ก็เกือบลืมไปว่าเขาอยู่ในสถานการณ์ที่โคตรจะอันตราย

และ

Ba-Ba-Bang-!

คลื่นสีแดงก็ได้พุ่งออกมาจากดาบของเขาขณะที่ฟันPachyao

Roaar-!

Pachyao ที่เข้าโจมตีพวกเขาก็กระเด็นออกไปโดยการโจมตีเพียงครั้งเดียวและกลิ้งเป็นลูกขนุนไปตามพื้น

และดูเหมือนว่าพลังชีวิตของมันจะลดลงไปกว่าครึ่ง ชื่อของมันเริ่มกระพริบ

‘อย่างที่คิดจริงๆด้วย… สัตว์ประหลาดที่แท้จริงคือเฮลเลม…’

เอียนส่ายหัวและเตรียมพร้อมรบทุกเมื่อ

อย่างที่เฮลเลมได้คาดการณ์เอาไว้ ฝูงPachyaoก็เริ่มที่จะล้อมปาร์ตี้ของเขาและพุ่งเข้าใส่

และการตะลุมบอนก็เริ่มต้นขึ้น

‘เท่าที่ดูแล้วก็บอกได้เลยว่าPachyaoเป็นมอนสเตอร์ที่เด่นในด้านความว่องไว ความเร็วเคลื่นที่ของมันเร็วกว่าฉันอีก ฉันจะต้องระวังมากกว่าเดิม’

เอียนตั้งใจที่จะไม่ใช่สกิลบัฟ

มันคงยากสำหรับเขาที่จะอยู่รอดถ้าหากเขาถูกหมายหัวเพราะว่าเขาใช้สกิลช่วยคนอื่น

เอียนตั้งใจที่จะป้องกันและซ่อนตัวตนของเขาเอาไว้

ไม่นานเฮลเลมก็เข้าไปหาเอียนที่กำลังจ้องมองไปยังสนามรบ

ดูเหมือนว่าเขาจะฆ่าPachyaoที่เขาสู้ด้วยแล้ว ก่อนที่เอียนจะรู้และกลับมา

เขายกดาบของเขาขึ้นและชี้ไปยังที่บางแห่ง

“เอียนเจ้าเห็นบันไดทางขึ้นไปยังวิหารนั่นมั้ย?”

เฮลเลมถาม เอียนก็หันหน้าตามไปยังทิศทางที่เขาชี้ให้ดู

เมื่อเขามองตามไปแล้ว เขาก็เห็นทางเข้าวิหารลางๆเพราะพายุทราบที่กำลังโหมกระหน่ำ

“ครับ ผมเห็นมัน”

“เมื่อถูกPachyaoเจอตัวแล้ว พวกเราไม่อาจรอช้าได้แล้ว มอนสเตอร์ตัวอื่นจะได้กลิ่นเลือดและมุ่งหน้ามาทางนี้”

เอียนเหลือบมองไปยังอัศวินที่กำลังสู้กับPachyao ห้าตัว

ดูเหมือนพวกเขาจะยังสบายอยู่ในตอนนี้ แต่ถ้าหากจำนวนเพิ่มขึ้นละก็ความเสียหายจะต้องเพิ่มขึ้นอย่างแน่นอน

เฮลเลมพูดต่อ

“ข้าจะระวังหลังให้เจ้าเอง ดังนั้นจงไปที่วิหารให้เร็วที่สุด เมื่อเจ้าฟักไข่กริฟฟินได้แล้วพวกเราจะไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุด”

เอียนพยักหน้า

“รับทราบ”

“ตามฉันมาทางนี้”

เฮลเลมที่พูดเสร็จแล้วก็นำทางไป เอียนก็รีบตามหลังเขาไป

ทันใดนั้นเสียงคำรามดังสนั่นออกมาจากพายุทราย

มันเป็นเสียงที่ต่างจากPachyao

Kyaao!

และเฮลเลมที่ได้ยินเสียงนั้นก็ยกดาบขึ้นมาทันที

“อัศวินทุกคนมาตรงนี้!”

อย่างที่คิดเอาไว้แล้วอัศวินที่อยู่ภายใต้การควบคุมของเฮลเลมก็รีบวิ่งมาหาพวกเขาด้วยความเร็วแสง

ดูเหมือนว่าPachyaoที่พวกเขาสู้ด้วยเหลือพลังชีวิตไม่มากแล้วแต่ว่าเมื่อดูพวกเขาแล้ว พวกเขาไม่คิดจะยอมแพ้ในการต่อสู้และรีบมาหาเขาทันที เอียนก็ประหลาดใจ

‘พวกเขาทำงานเป็นระบบมาก’

และไม่นานเงาขนาดใหญ่ก็ปรากฏออกมาท่ามกลางพายุทะเลทราบ

รูปร่างของมันทำให้เอียนนึกถึงไดโนเสาร์กินเนื้อโบราณ

‘มันตัวใหญ่กว่าดุ๊กเดอีก’

ภาพที่เขาเห็นนั้นทำให้เขาหวนคิดถึงไดโนเสาร์ที่เขาเคยเห็นในหนังสือวิทยาศาสตร์ในตอนเด็ก

แต่เขาก็ไม่มีเวลามากขนาดที่จะรำลึกความหลัง

“เอียน วิ่งนำไปก่อนเลย!”

“เข้าใจแล้ว!”

เอียนวิ่งด้วยทั้งหมดที่มีก่อนที่เฮลเลมจะพูดจบเสียอีก

‘นี่มันบ้าไปแล้ว ตายแน่ๆถ้าหากโดนหางของมอนสเตอร์ตัวนี้ตวัดใส่ครั้งนึง!’

เลเวลของTeranodoneที่เอียนเห็นนั้นไม่ใช่เลเวล190 แต่เป็นเลเวล200

เอียนเลเวลเพิ่มขึ้น2เลเวลและกลายเป็นเลเวล102ด้วยการเกาะเฮลเลมฟาร์ม แต่เมื่อเทียบกับTeranodoneที่มีเลเวลมากกว่าเขาถึงสองเท่าแล้ว เลเวลของเขาก็กลายเป็นเรื่องตลกไปในทันที

Ta-Ta-Tat-

เอียนใช้สกิลซึมซับกับไลและหลังจากที่ความว่องไวของเขาถึงขีดสุด เขาก็วิ่งด้วยกำลังของเขาทั้งหมด

โชคดีที่ความสนใจของมอนสเตอร์นั้นมองไปยังเฮลเลม และไม่มีตัวไหนสนใจเอียนเลย

ดูเหมือนว่าจะเริ่มต่อสู้กับTeranodoneแล้ว เสียงคำรามของมันดังออกมาไม่หยุดจากด้านหลังของเขา แต่เอียนก็ไม่สนใจและสนใจเพียงด้านหน้าพร้อมกับวิ่งอย่างสุดกำลังเท่านั้น

เอียนที่มาถึงทางเข้าของวิหารอย่างปลอดภัยแล้ว ก็รีบวิ่งขึ้นไปตามทางบันได

“แฮ่ก….แฮ่ก…”

วิหารนั้นมีความสูงประมาณห้าชั้น

เอียนวิ่งตามทางบันไดที่หมุนวนรอบวิหารด้วยความเร็วสูงสุด เขารู้สึกว่ามันเริ่มยากที่จะหายใจแล้ว

‘แฮ่ก อีกแค่นิดเดียว…!’

และเขาที่วิ่งมาอย่างสุดกำลังในที่สุดก็มาถึงชั้นบนสุดของวิหารในเวลาไม่นาน

“ในที่สุด ฉันก็ถึงสักที!”

สิ่งที่น่าตกใจที่สุดเมื่อเขามาถึงชั้นบนสุดของวิหารแล้วก็คือ พายุทรายไม่อาจมาถึงชั้นบนนี้ได้

มันเงียบสงบมาก วิหารนภาเหมือนว่ามันจะเป็นตาของพายุ

และหลังจากที่พักหายใจได้ครู่หนึ่ง ข้อความระบบก็แจ้งขึ้นมาในหูของเอียน

ท่านเป็นคนแรกที่ค้นพบต้นกำเนิดของสายลม ‘วิหารนภา’ ความสัมพันธ์กับประเภทสายลมเพิ่มขึ้น5% ความต้านทานต่อประเภทสายลมเพิ่มขึ้น 10 หน่วย จากนี้ไปความสัมพันธ์ของท่านกับมอนสเตอร์ประเภทสายลมจะไม่ลดลงต่ำกว่า30 ค่าชื่อเสียงของท่านเพิ่มขึ้น 15,000 หน่วย

พวกมันเป็นข้อความระบบประเภทที่เขาเคยได้ยินมาจากที่ไหนสักแห่งมาก่อน

นอกจากค่าชื่อเสียงที่เขาได้แล้ว ข้อความระบบอื่นก็สะดุดตาของเขาเช่นกัน

‘นี่มัน ข้อความระบบแบบนี้มันคล้ายกับตอนที่ฉันค้นพบต้นกำเนิดลาวาเลยนี่’

พวกมันไม่เพียงแค่คล้าย แต่จริงๆแล้วพวกมันเกือบจะเป็นสิ่งเดียวกัน

สิ่งที่ต่างกันนั้นมีเพียงแค่ธาตุของมันเท่านั้น

‘ถ้าหากเป็นแบบนั้น ฉันก็คงจะต้องไปดินแดนเถ้าถ่านถ้าหากฉันจะฟักไข่ไข่มอนสเตอร์ระดับLegendaryธาตุไฟสินะ’

เขาได้บางสิ่งมาอย่างไม่คาดฝันอีกแล้ว

ในเมื่อมันไม่มีข้อมูลอะไรเลย คำใบ้เหล่านี้ก็เป็นสิ่งที่ดีสุดๆ

ยิ่งไปกว่าสิ่งอื่นใด ต้องรีบฟักไข่กริฟฟินให้สำเร็จเสียก่อน

ถ้าเขาช้าละก็ความเสียหายที่อัศวินจะได้รับมันจะมากยิ่งกว่าเดิม เขาอาจทำให้พระราชาเกรี้ยวเอาได้แม้ว่าเขาจะทำเควสต์สำเร็จ

ถ้าหากเป็นเช่นนั้น มันก็จะลำบากทีเดียว

“ตรงนี้งั้นหรอ?”

เอียนมองไปยังแท่นที่ตั้งอยู่กลางวิหารที่มีความสูงราวๆเอวของเขา

และเขาก็เดินเข้าไปหามัน

‘ลองวางไข่กริฟฟินไว้ตรงด้านบนนี้ดู’

เอียนรีบวิ่งไปยังแท่นนั้นและนำไข่กริฟฟินออกมา

และเขาก็วางมันบนแท่นอย่างระวัง

‘เอาละ ฟักได้แล้ว!’

จะมีใครได้ยินคำอวยพรของเอียนมั้ย?

แสงสีเหลืองรอบๆแท่นเริ่มถูกดูดเข้าไปในไข่ราวกับทอร์นาโด

“ทำงาน มันทำงาน!”

เอียนจ้องมองไปยังไข่กริฟฟินด้วยความกังวลและก็ตะโกนออกมาโดยไม่รู้ตัว

และเขาก็ตรวจสอบข้อมูลของไข่กริฟฟิน

กำลังฟักตัว…11%

เปอร์เซ็นต์การฟักตัวที่ค้างอยู่ที่0%ค่อยๆเพิ่มขึ้น

หวังว่ากริฟฟินจะฟักตัวออกมาโดยไม่มีข้อผิดพลาดอะไรเลยจนถึง100%

เมื่อไข่กริฟฟินฟักแล้ว เขาต้องรีบหนีออกจากวิหารให้เร็วที่สุด

ในที่สุดมันก็เหมือนกับว่าเขาเห็นตอนจบของเควสต์อาณาจักรนี้สักที

‘เร็วเข้า…เร็วเข้าสิ!’

เอียนจ้องไปที่เปอร์เซ็ต์การฟักไข่ที่ค่อยๆเพิ่มขึ้นทีละน้อย

ทันใดนั้นบางสิ่งก็เริ่มกระดิกไปมาตรงหน้าอกของเอียน

ทันทีที่เอียนรู้สึกได้ เขาก็ก้มลงมอง

“นี่มันอะไร?”

สิ่งของขนาดเท่ากำปั้นกระดิกไปมาและส่องแสงสีเหลืองด้านในอกของเขา

เอียนนำมันออกมา

‘อะไรเนี่ย? ฉันมีอะไรแบบนี้ด้วยหรอ?’

เอียนค่อยๆทวนความจำของตน

และไม่นานเขาก็นึกออกว่าไอเทมที่เหมือนกับก้อนหินนี้เขาได้มาจากไหน

‘นี่มัน ของที่ไอเจ้าPKที่เควสต์หัวหน้านักบวชดรอปไว้นี่!’

มันคอยส่งความอบอุ่นออกมาตลอดเวลา มันเป็นไอเทมที่เอียนเก็บไว้ที่หหน้าอกเสมอเมื่อเขาต้องไปล่าที่ทวีปตอนเหนือ

มันเป็นไอเทมที่เขาไม่อาจรู้ได้ว่ามันคืออะไร แต่เพราะเช่นนั้นเขาจึงไม่อาจทิ้งมันไปได้และเก็บมันไว้อย่างนั้น

“แต่ทำไมถึงเป็นตอนนี้หล่ะ…?”

เอียนจ้องมองไปยังก้อนหินด้วยสายตาที่ว่างเปล่าพร้อมกับความสงสัย

ในจังหวะนั้นเอง หินที่เอียนถืออยู่ก็ลอยขึ้นไปบนอากาศ

“ห้ะ เอ๊ะ?”

และก่อนที่เอียนจะใช้มือของเขาแสงสีขาวก็ปกคลุมรอบๆหิน และเมื่อเป็นเช่นนั้นมันก็ถูกดูดเข้าไปในไข่กริฟฟิน

ข้อความระบบที่ไม่คาดฝันก็ปรากฏขึ้นเช่นกัน

ท่านได้ใช้ไอเทม ‘แก่นแท้แห่งสายลม’

“นี่มันอะไรกันอีกละเนี่ย?”

เอียนมองไปยังไข่กริฟฟินด้วยสายตาที่เบิกกว้าง

‘ฉันไม่เคยพูดว่าฉันจะใช้มัน!’

และเมื่อเขาเปิดหน้าต่างข้อมูลขึ้นมาเพื่อตรวจสอบเปอร์เซ็นต์ของไข่ ก็เกิดเสียงแตกขึ้นมาพร้อมกับแสงสีเหลืองได้ปกคลุมโดยรอบ

และเมื่อเป็นเช่นนั้นพลังงานอันแข็งแกร่งก็ได้กระจายไปทั่วทิศทาง และมันก็แข็งแกร่งขนาดที่ทำให้เอียนถอยหลังไปและกลิ้งไปกับพื้น

จากใจกลางวิหารที่เกิดพลังงานที่ไม่อาจทราบได้พลั่งพรูขึ้นมา และเอียนก็เกาะร่องของวิหารเอาไว้แน่น

‘เกือบไปแล้วมั้ยหล่ะ’

ถ้าหากเขาปลิวไปไกลกว่านี้อีกหน่อย เขาก็คงจะตกวิหารไปแล้วแน่ๆ

‘ถ้าหากเป็นเช่นนั้นฉันก็คงกลายเป็นอาหารของTeranodoneแน่ๆ’

และทันใดนั้น

ขณะที่เอียนกำลังตกใจอยู่นั้น ข้อความระบบที่เขาตั้งตารอคอยอยู่ในที่สุดก็ปรากฏออกมา

ท่านได้ฟัก ‘กริฟฟิน’ สำเร็จ ท่านได้ฟักสัตว์เลี้ยงระดับLegendaryเป็นครั้งแรก ค่า ‘ความเป็นผู้นำ’ ของท่านเพิ่มขึ้น100หน่วย ค่า ‘ความสัมพันธ์’ ของท่านเพิ่มขึ้น50หน่วย

เอียนที่ได้อ่านข้อความระบบแล้วก็รู้สึกว่าความกังวลของเขาได้มลายหายไปชั่วครู่

‘ค่าความเป็นผู้นำของฉันเพิ่มขึ้น100หน่วย!’

ค่าความเป็นผู้นำเป็นค่าสถานะที่เพิ่มยากที่สุดสำหรับอาชีพของเอียน แต่เมื่อเขาเห็นว่ามันเพิ่มขึ้นถึง100หน่วยในคราเดียว เขาก็มีความสุขแบบสุดๆ

แต่นอกจากความสุขที่ค่าสถานะของเขาเพิ่มขึ้นแล้ว ความปลอดภัยของกริฟฟินที่เพิ่งฟักออกมาก็สำคัญกว่าอยู่ดี

แสงสีขาวเริ่มหายไปและพลังที่ผลักเอียนก็หายไปเช่นกัน เขารีบวิ่งไปยังใจกลางวิหาร

และเอียนก็ได้เห็นรูปร่างของกริฟฟินที่เพิ่งออกมาจากไข่

“มันสำเร็จ!”

อย่างไรก็ตามในจังหวะนั้นเอง เอียนก็เกิดอาการสับสน

‘ห้ะ อะไรเนี่ย? แฝดงั้นหรอ?’

ตรงหน้าของเอียนนั้นมีกริฟฟินอยู่สองตัว ตาของพวกมันยังไม่เปิดเลยด้วยซ้ำ