Taming Master - ตอนที่ 88

‘เจ้าพวกนี้จะตัวโตขึ้นตามเลเวลของมันงั้นหรอ? ดูเหมือนพวกมันจะยังแบเบาะอยู่ มันตัวเล็กมาก’

ถึงกระนั้นส่วนที่เขาสงสัยมากที่สุดมันเกี่ยวกับค่าสถานะของกริฟฟิน

เอียนเปิดหน้าต่างข้อมูลของกริฟฟินตัวหนึ่งจากสอง

กริฟฟิน

เลเวล: 1

ประเภท: สิ่งมีชีวิตลึกลับ

ระดับ: Legendary

บุคลิกภาพ: ดื้อรั้น

ไม่สามารถวิวัฒนาการได้

พลังโจมตี: 23

พลังป้องกัน: 10

ความว่องไว: 28

ความฉลาด: 8

พลังชีวิต: 475/475

มานา: 265/265

ความสามารถแฝง

ผู้พิทักษ์สายลม

หากได้รับการโจมตีประเภทสายลม พลังโจมตีจะเพิ่มขึ้น30%เป็นเวลา3นาที

เสียงคำรามแห่งราชา

เสียงคำรามของกริฟฟินมีพลังมหาศาล

หากกริฟฟินคำรามออกมาค่าความว่องไวของมิตรในระยะ50เมตรจะเพิ่มขึ้น30% ขณะเดียวกันความเร็วเคลื่อนที่ของศัตรูลดลง30%

จะมีผลเป็นเวลา10นาที

(คูลดาวน์30นาที)

บดขยี้

ด้วยการกระพือปีกอันรุนแรงจึงทำให้เกิดคลื่นลมพุ่งเข้าใส่ศัตรู

มีระยะเวลา10วินาที และทุกๆ0.5วินาที จะทำความเสียหายเพิ่มเติมให้แก่ศัตรู125%

(ระยะ15เมตรทางด้านหน้า จะถูกยิงออกไปในรูปแบบคล้ายๆพัดลม)

(คูลดาวน์10นาที)

สิ่งมีชีวิตลี้ลับระดับLegendary และก็เป็นผู้คุมกฏแห่งท้องฟ้าเช่นเดียวกัน

ขณะที่บินอยู่บนท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยพลังงานสายลม มันจึงว่องไวและแข็งแกร่งมาก

เมื่อเอียนดูค่าสถานะของกริฟฟินแล้ว แน่นอนว่าเขาอยากเปรียบเทียบค่าสถานะกับฮัลลิคานของเขา

‘ค่าสถานะเลเวล1ของฮัลลิคานมันเท่าไหร่นะ…ฉันเขียนเอาไว้ที่ไหนนาา’

เอียนหาสมุดโน๊ตของเขาในเวลาไม่นาน และเริ่มเทียบค่าสถานะของฮัลลิคานและกริฟฟิน

‘นอกจากพลังป้องกัน กริฟฟินก็มีค่าสถานะที่สูงกว่าหมด’

โดยเฉพาะความว่องไว กริฟฟินมีมากกว่าฮัลลิคานเกือบเท่าตัว

เอียนกลืนน้ำลาย

‘อ่า…ทำไมฉันถึงต้องเทียบด้วยเนี่ย…’

ถ้าหากว่าเขาต้องคืนกริฟฟินไปเพียงหนึ่งตัวจากสอง เขาก็คงจะไม่เสียใจอะไร

แต่ถ้าพูดให้ถูกแล้วเขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องคืนกลับไปหมด

อย่างไรก็ตามสำหรับแฝดที่เกิดมา

ความอยากได้สิ่งมีชีวิตลึกลับอย่างกริฟฟินนั้นมันมากเกินกว่าที่เขาจะคืนมันทั้งสองตัวได้

‘ตรวจสอบอีกตัวนึงด้วยดีกว่า’

เอียนเริ่มที่จะเทียบค่าสถานะของกริฟฟินทั้งสอง

ดูเหมือนว่าทั้งสองเป็นกริฟฟินเหมือนกัน ความสามารถแฝงของมันจึงเหมือนกัน

ถ้าหากเทียบความต่างของทั้งสองแล้ว มีเพียงแค่สกิลบดขยี้เท่านั้นที่ต่างกัน2%

อย่างไรก็ตามค่าสถานะต่อสู้ของตัวที่สองน้อยกว่าประมาณ2-3หน่วยในทุกๆค่าสถานะ

‘ถึงมันจะเป็นแฝดแต่มันก็ไม่ได้หมายความว่าค่าสถานะของมันจะเท่ากัน’

และดูเหมือนว่าพวกมันจะเป็นพี่น้องกัน พวกมันก็คนละเพศเช่นเดียวกัน

เอียนนั้นชอบพวกมันมากและความสามารถแฝงของมันด้วย

โดยเฉพาะ ‘เสียงคำรามแห่งราชา’ ที่เป็นสกิลAoEที่บัฟฝ่ายเดียวกันและดีบัฟศัตรูในเวลาเดียวกัน ขณะที่สกิล ‘บดขยี้’ เป็นสกิลโจมตีแบบAoEที่สามารถพูดได้เลยว่ามันดีกว่าสกิลพ่นไฟของเรคเสียอีก

เอียนคำนวนความเสียหายของสกิลบดขยี้

‘ถ้าหากความเสียหาย125%ทุกๆ0.5วินาทีเป็นเวลา10วินาทีละก็…’

เอียนอ้าปากค้าง

‘นี่มันบ้าชัดๆ…! หมายความว่ามันทำความเสียหาย2500%!’

พูดง่ายๆก็คือมันเป็นสกิลAoEที่ทำความเสียหายเกือบ25เท่าของพลังโจมตี

เทียบกับพ่นไฟของเรคแล้วมันทำความเสียหายประมาณ500%เท่านั้น บดขยี้นั้นเป็นสกิลAoEที่สามารถบอกได้เลยว่าน่าเกรงขามมาก

แน่นอนว่าเพราะสกิลของเรคนั้นเป็นสกิลที่ทำความเสียหายในทันที แต่กริฟฟินนั้นต้องใช้เวลาถึง10วินาที มันจึงไม่อาจเทียบกันได้แต่มันก็เป็นสกิลที่แข็งแกร่งอยู่ดี

‘เวลาคูลดาวน์ก็น้อยกว่าพ่นไฟอีก…’

เอียนหลับตาปี๊

หัวใจของเขาเอนเอียงไปข้างหนึ่งแล้ว

ตอนนี้ไม่มีใครอยู่บนวิหารกับเอียนเลย

เพียงแค่เอียนไม่พูดก็ไม่มีใครอาจรู้ได้ ยกเว้นระบบเกมเท่านั้น

นี่มันคงเป็นโอกาสที่รับมาจากพระเจ้า

‘ยังไงฉันก็ไม่น่าโดนจับได้อยู่แล้ว’

เอียนวางมือไว้บนหัวของกริฟฟินตัวแรกที่มีค่าสถานะสูงกว่า

แม้ว่าเขาจะไม่ค่อยชอบที่ตัวที่มีค่าสถานะสูงกว่าจะเป็นตัวผู้ก็เถอะ

‘ยังไงค่าสถานะมันก็สำคัญกว่าเพศแหละนะ’

เมื่อเอียนวางมือบนหัวของกริฟฟิน มันก็แสดงท่าทางมีความสุขพร้อมกับกระพือปีก

Kkuruk- Kkuruk-!

กริฟฟินที่ฟักจากไข่โดยเอียนนั้น แน่นอนว่าค่าความสนิทกับเอียนก็ต้องเต็มอยู่แล้ว

เมื่อเอียนเรียบเรียงความคิดของตนได้แล้ว กริฟฟินก็เป็นสัตว์เลี้ยงของเขาแล้ว

เอียนพูดด้วยเสียงต่ำ

“จับ!”

Hoong- .

ในเวลาเดียวกันกับที่เอียนร่างสกิล ร่างของกริฟฟินก็กลายเป็นแสงสีขาวและเข้าไปในมือของเอียน

‘ตอนนี้ฉันจะถอยหลังกลับไม่ได้อีกแล้ว’

เอียนอุ้มกริฟฟินอีกตัวเอาไว้และรีบออกจากวิหาร

มันถึงเวลาที่จะต้องกลับเมืองหลวงแล้ว

* * *

เควสต์ฟักไข่กริฟฟินของเอียนจบลงแบบนั้น แน่นอนว่ามันเป็นความลับที่มีเพียงเอียนเท่านั้นที่รู้

‘ฉันอยากรีบๆออกไปเพิ่มเลเวลกริฟฟินแล้ว แต่ทำไมราชายังไม่มาอีก?’

เอียนยังคงนั่งรออยู่ที่ห้องรับแขกเพื่อรอราชาเซเรียสมา

เขาอยู่กับอัศวินหลวงมาสักพักแล้ว เอียนที่ไม่อาจที่จะอัญเชิญกริฟฟินตัวใหม่ของเขาออกมาได้ก็อยากจะรีบๆจบเควสต์แล้วหนีไปทวีปทางเหนือแล้ว

มันเป็นเพราะว่าเขาต้องการที่จะเพิ่มเลเวลของกริฟฟิน แต่มันก็ยังมีเหตุผลอื่นอีก

‘ถ้าหากฉันถูกจับได้ละก็ ฉันก็ไม่น่าจะรอดออกไปจากที่นี่แน่ๆ’

เพียงแค่มายืนอยู่ในพระราชวังก็ทำให้เอียนกังวลมากแล้ว

มันไม่มีทางที่ราชาจะรู้ความจริงได้ว่าเอียนนั้นนำกริฟฟินไปหนึ่งตัว แต่เขาก็อาจขจัดความกังวลออกไปได้อยู่ดี

‘ฉันหวังว่าฉันจะจบทุกอย่างเร็วๆและไปจากที่นี่สักที…’

Deu-reu-reuk-

และราวกับเซเรียสอ่านความคิดของเขาได้ เขาได้เปิดประตูเข้ามาในห้องรับแขก

“โอ้ เอียน เจ้าทำได้ดีมาก”

ทันทีที่ราชาเจอเอียน เขาก็เดินเข้าหาเอียนและจับมือของเอียนทันที

และดูเหมือนว่าเอียนจะรู้สึกผิดต่อบาปของตน เขาจับมือราชาด้วยความเคารพมากกว่าทุกครั้ง

“ไม่หรอกครับท่าน อัศวินของท่านแข็งแกร่งมาก ผมก็ได้กำไรจากพวกเขาด้วยเช่นกัน”

เขาไม่ได้พูดอะไรผิดไปเลย เอียนพูดกับราชาโดยไม่ลังเลแม้แต่น้อย

“เยี่ยมมาก กริฟฟินที่เจ้านำกลับมาจะถูกดูแลโดยซัมมอนเนอร์ของราชวัง ต้องขอบคุณเจ้าจริงๆ พวกเราถึงสามารถนำสิ่งมีชีวิตผู้พิทักษ์ของอาณาจักรรัสเปลไปแสดงให้แก่สาธารณะชนในวันเฉลิมฉลองได้”

เซเรียสพูดด้วยท่าทางที่ดีใจแบบสุดๆ

และเอียนที่ได้เห็นท่าทางแบบนั้นแล้ว ก็ค่อนข้างโล่งใจ

‘เห้อ โล่งใจจริงๆ’

“ถ้าหากทางประเทศรู้ละก็ว่ากริฟฟินถูกคุ้มครองโดยราชวงศ์พวกเขาจะต้องดีใจมากแน่ๆ”

เอียนยังคงเยินยอต่อไป

เมื่อใดก็ตามที่เขาเยินยอNPCเขามักจะได้รางวัลที่ดีกว่าเดิม แต่คำเยินยอของเขาตอนนี้นั้นมาจากสัญชาตญานเอาตัวรอดของตน

เซเรียสพยักหน้าด้วยท่าทีพอใจ

“แน่นอน ทำดีมาก”

และเมื่อเขาพูดจบข้อความที่น่าชื่นใจก็ได้แจ้งเตือนแก่เอียนว่าเขานั้นได้สำเร็จเควสต์แล้ว

ท่านทำเควสต์อาณาจักรรัสเปล ‘ฟักไข่กริฟฟิน’ สำเร็จ ระดับการเคลียร์: S ท่านได้รับค่าประสบการณ์19,912,000หน่วย เลเวลของท่านเพิ่มขึ้นเป็น 103 ท่านได้รับค่าชื่อเสียง100,000หน่วย

เอียนได้รับรางวัลจำนวนมหาศาลจากเควสต์อาณาจักร

และเขาก็เกือบที่จะหลุดหัวเราะออกมาแล้ว

‘เลเวลเพิ่มขึ้นมา3เลเวลภายในสองวัน ยิ่งไปกว่านั้นพวกเขาให้ค่าชื่อเสียงหนึ่งแสนหน่วยงั้นหรอ? ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมผู้เล่นระดับสูงมีค่าชื่อเสียงเกินหนึ่งล้านกันหมด’

ค่าชื่อเสียงของผู้เล่นระดับสูงเป็นสิ่งที่เขาไม่อาจเข้าใจได้ในตอนที่เขายังไม่ได้รีเซ็ตตัวละครมา จนกระทั่งตอนนี้ที่ทำให้เขาเข้าใจทุกอย่างแล้ว

ในเมื่อพวกเขาให้รางวัลที่ดีที่สุดของเควสต์อาณาจักรเพียงครั้งเดียวต่อหนึ่งอาชีพ ค่าชื่อเสียงมันถึงได้สูงแบบนั้น

ในทางตรงกันข้าม เขาก็รู้สึกอีกครั้งว่าสิ่งที่เพิ่มยากมากที่สุดสำหรับการเล่นแบบธรรมดานั้นก็คือ ค่าชื่อเสียง

มูลค่าของค่าชื่อเสียงแสนหน่วยนั้นจากการที่ทำเควสต์แบบปกติมันไม่มีทางเลยที่จะทำได้ยกเว้นจะทำเพียงเควสต์ที่ได้ค่าชื่อเสียงเท่านั้นโดยไม่ทำอย่างอื่น

อย่างสุดท้าย เอียนไม่ลืมที่จะคุกเข่าเพื่อที่ล่อให้เขาได้เควสต์ต่อไปอีก

“ถ้าหากมีอะไรที่ผมทำได้อีก สามารถเรียกผมได้ทุกเวลาเลยนะครับ”

ถ้าหากเป็นเควสต์ที่ได้รางวัลแบบนี้ละก็ เขาสามารถที่จะทำได้อีกเป็นสิบครั้งหรือมากกว่านั้นซะอีก

“แน่นอน ถ้าหากเป็นเจ้าละก็ข้าเชื่อใจเจ้าสำหรับงานในอนาคต”

“ขอบคุณครับ”

ราชาค่อยๆลุกขึ้นจากจุดที่เขาอยู่

เอียนก็ยืนขึ้นเช่นเดียวกัน

‘ในที่สุดมันก็จบเสียที’

อย่างไรก็ตามมันต่างจากที่เอียนคิดเอาไว้ มันมีบางอย่างเหลืออยู่อีก

“และสำหรับการยกระดับของรางวงศ์รัสเปล นี่เป็นของขวัญที่ข้าอยากมอบให้แก่เจ้า”

เมื่อได้ยินคำว่าของขวัญเอียนก็ตาเป็นประกาย

มันทำให้ความอยากที่จะออกไปพระราชวังของเอียนต้องพับเก็บไปก่อน

‘อะไรเนี่ย? เขาวางแผนที่จะให้ไอเทมระดับLegendaryงั้นหรอ? ถ้าหากเป็นของขวัฐจากราชามันน่าจะเป็นอะไรประมาณนั้นใช่มั้ย?’

เอียนหวังสูงไปมาก

ของขวัญที่เซเรียสมอบให้นั้นแตกต่างจากที่เอียนคิด

Whoong-

พร้อมกับเสียงสะท้อนเบาๆ มือขวาของเซเรียสเริ่มที่จะเรืองแสง

‘อะไร? นี่มันอะไร?’

เอียนค่อนข้างกังวลเพราะว่านี่เป็นครั้งแรกที่เขาเจออะไรแบบนี้

และเซเรียสก็ได้สะบัดมือไปทางเอียน เมื่อเขาทำเช่นนั้นสัญลักษณ์สีทองก็ได้สว่างขึ้นมาในอากาศ

มันไม่ใช่สิ่งอื่นใด มันคือสัญลักษณ์ของอาณาจักรรัสเปล รูปของกริฟฟิน

และแสงกริฟฟินที่ได้ออกมาจากมือของเซเรียสค่อยๆหายเข้าไปในร่างของเอียน

Ring-

เนื่องจากท่านทำเควสต์อาณาจักรด้วยระดับS ท่านจึงได้รับของขวัญเป็นฉายา ‘บารอน’ (ถ้าหากค่าชื่อเสียงถึงจำนวนที่กำหนด ท่านสามารถได้รับการเลื่อนขั้นให้ฉายามีระดับสูงขึ้นได้) จากนี้ไปท่านสามารถมีNPC 20คนเป็นผู้ช่วย (ถ้าหากNPCของท่านถูกฆ่า ค่าชื่อเสียงของท่านจะถูกลดลงอย่างน้อยหนึ่งแสนหน่วย ดังนั้นท่านโปรดตัดสินใจอย่างระวัง) ท่านได้กลายเป็นขุนนางของอาณาจักรรัสเปล นอกจากว่าท่าจะได้รับฉายา ‘กษัตริย์’ ท่านจะไม่สามารถเปลี่ยนสัญชาติได้ จากนี้ไปท่านจะมีความสัมพันธ์อันไม่เป็นมิตรกับอาณาจักรไคม่อน

ข้อความระบบเด้งขึ้นมาไม่หยุด เอียนตกอยู่ในภวังค์ความสับสน

‘มันน่าจะเป็นเรื่องดีสินะ?’

เอียนนั้นไม่รู้อะไรมากเกี่ยวกับการได้รับฉายาขุนนาง

เนื้อหาของมันดูเผินแล้วมันก็ดูดีไปหมด แต่เอียนต้องการที่จะตรวจสอบแต่ละอย่างให้ชัดเจน

ในส่วนที่เอะใจเอียนก็คือ เขาจะมีความสัมพันธ์อันไม่เป็นมิตรกับอาณาจักรไคม่อน

‘เมื่อฉันออกจากเมืองหลวงนี้แล้ว ฉันควรจะล็อกเอ้าท์ออกไปหาข้อมูลเกี่ยวกับสิ่งนี้ซะหน่อย’

เซเรียสค่อยๆเดินเข้ามาหาเอียนที่กำลังวุ่นวายกับการจำข้อความระบบ

เขาเอ่ยขึ้นพร้อมกับหัวเราะ

“ฮ่าฮ่า…เป็นยังไงบ้างละ เอียน ไม่สิ เซอร์เอียน? ชอบของขวัญของข้ามั้ย?”

และนอกจากความต้องการของเอียนแล้ว ร่างของเขาก็ทำงานเองและเริ่มที่จะปรับตัวเข้ากับมารยาทของขุนนางต่อหน้าราชาเซเรียส

Chuck- .

เอียนสับสน

‘อะไร นี่มันอะไร? ทำไมร่างกายมันถึงเคลื่อนที่ของมันเอง?’

เอียนพยายามที่จะขยับร่างของเขาอย่างถึงที่สุด แต่นอกจากการเคลื่อนที่ของร่างกายเขาแล้ว ตอนนี้ปากของเขาเริ่มที่จะขยับไปเองอีกด้วย

“เป็นเกียรติอย่างยิ่งขอรับ กระผมจะจงรักภักดีต่อท่าน”

‘อะไรว้ะเนี่ย? ระบบเกมมันทำให้ฉันขยับเองได้ด้วยงั้นหรอ?’

แม้จะเป็นเช่นนั้นแต่สำหรับเอียนที่ไม่รู้มารยาทต่อรางวงศ์มากนักเขาก็คิดว่ามันก็ถือว่าทำให้เขาสบายใจมากกว่า

‘อะไรก็ชั่งเถอะ ขอแค่มันจบดีก็พอ’

และเควสต์อาณาจักรอันแรกของเอียนก็จบลงอย่างปลอดภัย