The Alchemist God ทะลุมิติเทพศาสตรา - EP.487 เถาอู้เป็นดั่งขุมทรัพย์

“ตูม ตูม ตูม!”
เมื่อหลินมู่หยู, ทังเสี่ยวซี และไป่ยิน วิ่งออกมาจากหลุมฝังศพ เสียงระเบิดดังขึ้นเป็นชุดจากด้านล่าง เสาหลักของดอกไม้หิมะสีม่วงที่อยู่นอกหลุมฝังศพกำลังสั่นสะเทือนอยู่แล้ว และเป็นเรื่องของเวลาเท่านั้นก่อนที่ภายในภูเขาจะถล่มลงมา ทั้งสามคนรีบกระโดดลงไปในทะเลสาบและว่ายน้ำออกจากดินแดนที่กำลังจะกล่าวคำอำลานี้

เสื้อผ้าของหลินมู่หยูเปียกชุ่มไปด้วยน้ำเย็นจากทะเลสาบ และเธอไม่สามารถเรียกเปลวไฟสงครามจักรพรรดิออกมาได้มากนักสำหรับเกราะรบของเธอ โชคดีที่ตังเซียวซีอยู่ที่นั่นเพื่อดูแลเธอ ดังนั้นเธอจึงไม่เป็นไร

เมื่อทั้งสามคนออกจากสระในหุบเขา มันก็เป็นรุ่งเช้าของวันถัดไปแล้ว เวลาที่นี่ดูเหมือนจะผ่านไปเร็วกว่าที่หลุมฝังศพของพระเจ้าไฮ่เมื่อเทียบกับโลกภายนอก มันลึกลับมาก

… …

ไม่ไกลจากชายฝั่ง ผู้ป่วยที่เป็นโรคหินที่อยู่ในสภาพกลายเป็นหินส่งเสียงครวญครางเบาๆ พวกเขาจ้องมองไปที่หลินมู่หยู, ตังเสี่ยวซี, และไป่ยิน ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความเกลียดชัง

“ไปในทิศทางตรงกันข้ามและหลีกเลี่ยงพวกเขา” หลินมู่หยูพูด

“โอเค”

ตังเซียวซีจับแขนของเขาและว่ายน้ำไปกับเขา และไป่หยินก็ว่ายน้ำอย่างงุ่มง่ามไปกับพวกเขา ดูเหมือนว่าหลังจากครั้งนี้ไป ไบยินจะสามารถเข้าใจทักษะพื้นฐานของการว่ายน้ำได้

หลังจากถึงฝั่งแล้ว ไบยินก็ยกมือขึ้นกำหมัดและกล่าวว่า “ผู้บัญชาการ เราอยู่ที่นี่นานไม่ได้” ตั้งแต่เราได้สิ่งที่ต้องการแล้ว เรารีบกลับไปที่เมืองลันหยานกันเถอะ!”

“ไม่ ไม่ต้องรีบ …” หลินมู่หยูโบกมือ “มองไปรอบๆ ดูสิว่าจะมีดอกไม้เจ็ดดาวหรือเปล่า”

“ดอกไม้เจ็ดดาว?” ไป่หยินตกใจมาก

“ใช่” หลินมู่หยู่กล่าวว่า “ดอกไม้แห่งจิตวิญญาณและดอกไม้เจ็ดดวงสามารถนำมาผสมกันและต้มให้เป็นยา ซึ่งจะกระจายไปกับสายลม” หวังว่ามันจะสามารถรักษาผู้ป่วยโรคหินอ่อนเหล่านี้ได้

ไป๋หยินหรี่ตาลงและกล่าวว่า “ท่านผู้บัญชาการ โปรดอย่าโทษไป๋หยินที่พูดออกนอกเรื่อง” พวก Stoneflookers เหล่านี้เคยพยายามทำร้ายเรามาก่อน แล้วทำไมเราถึงต้องเสียสมุนไพรดีๆ อย่าง Soul Flower เพื่อช่วยพวกเขาด้วยล่ะ?

หลินมู่หยูกล่าวพร้อมกับยิ้ม “นั่นเป็นเพียงพฤติกรรมในจิตใต้สำนึกของพวกเขาเท่านั้น” นอกจากนี้ พวกเขาไม่ได้ทำร้ายเราอย่างแท้จริง ไป่หยิน อย่าโทษฉันที่พูดมากเกินไปนะ มีนักฝึกปรือพันคนในอาณาจักรหม้อแตก แต่ทำไมถึงมีเพียงไม่กี่คนที่สามารถก้าวเข้าสู่ศักดิ์สิทธิ์หรือแม้แต่สภาวะเทพ? พูดตรงๆ ก็คือทุกคนเพียงแค่ฝึกศิลปะการต่อสู้เท่านั้น ไม่ได้ฝึกจริยธรรมของนักรบ จิตใจของคนกำหนดการฝึกฝนของเขา ถ้าทุกคนสามารถคิดถึงประชาชนทั่วไปได้ ฉันกลัวว่าจะมีผู้เชี่ยวชาญใน Sanctuary มากกว่าร้อยคนในโลก Shattered Cauldron

ไป่หยินตกใจ แต่เขาก็กล่าวด้วยความเคารพว่า “ข้าพเจ้าชื่นชมท่าน”

…
ไม่นานหลังจากนั้น Tang Xiaoxi ก็พบแปลงดอกไม้ Seven-Star ในหุบเขา ซึ่งทำให้ Lin Muyu ดีใจมาก เธอหยิบหม้อหุงข้าวขึ้นมา ตักน้ำใส่หม้อ แล้วจุดไฟเพื่อเดือดน้ำ ผู้ป่วยโรคหินเกรอสซิสเหล่านั้นได้แต่คร่ำครวญอยู่ฝั่งตรงข้ามของทะเลสาบ พวกเขามีสายตาที่ดูเหมือนจะไม่ดีเลย และพวกเขาก็มองไม่เห็นตำแหน่งที่แน่นอนของหลินมู่หยูและคนอื่นๆ เลย

หยิบก้านของดอกไม้แห่งจิตวิญญาณออกจากกระสอบจักรวาลของเธอและจัดเรียงมันเข้าด้วยกัน หลินมู่หยูหายใจเข้าลึกๆ และเปิดฝ่ามือเบาๆ กระตุ้นเปลวไฟแห่งการต่อสู้ของราชาเพื่อกระตุ้นมือแห่งการควบแน่น ทันทีที่ดอกไม้แห่งจิตวิญญาณสั่นสะเทือน และไม่นานหลังจากนั้น สารสกัดสีขาวขุ่นก็หลุดออกจากกลีบดอกไม้และลอยอยู่ในฝ่ามือของหลินมู่หยู ในขณะเดียวกัน หลินมู่ยูกำลังทำหลายอย่างพร้อมกัน และมืออีกข้างของเธอก็กำลังสกัดสารสกัดจากดอกไม้เจ็ดดาว สองชนิดของสารสกัดจากสมุนไพรถูกผสมเข้าด้วยกัน และเมื่อเดือดในหม้อ พวกมันก็ถูกโยนลงไปพร้อมกัน ทันทีนั้น กลิ่นหอมอ่อนๆ ก็ลอยมาตามลม

ที่นี่อยู่ในทิศทางที่ลมพัดมา และกลิ่นหอมของยาลอยผ่านไปอย่างรวดเร็ว พัดผ่านทั้งหุบเขา

มากกว่าสองชั่วโมงต่อมา ไบยินหรี่ตามองผู้ป่วยโรคหินในระยะไกล และกล่าวว่า “ดูเหมือนว่า … ไม่มีผลเลย ผู้บัญชาการ ทำไมเราไม่ยอมแพ้ล่ะ …”

“ไม่”

ดวงตาที่ใสของหลินมู่หยูเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น และกล่าวว่า “ไป่ยิน ดูคนไข้โรคหินใกล้เราที่สุด ผิวหินบนแขนของเธอกำลังหลุดออกอย่างช้าๆ และเธอก็กำลังเลือดออก…”

“อ๊ะ?” มันจริง …ไป่หยินรู้สึกตกตะลึง

ใช่แล้ว น้ำยาล้างพิษศักดิ์สิทธิ์นั้นเป็นที่รู้จักกันว่าเป็นยาแก้พิษอันดับหนึ่งของโลก และมีประสิทธิภาพที่รวดเร็วอย่างเหลือเชื่อ เกล็ดหินของผู้ป่วย Stonecrosis ในระยะไกลเริ่มหลุดออกแล้ว และหลังจากที่เลือดสดไหลออก ผิวหนังจะเริ่มฟื้นฟู และในเวลาเดียวกัน ชีวิตของพวกเขาจะเกิดใหม่!

ก็อย่างนั้นแหละ ไบยินไปเก็บฟืน และถังเสี่ยวซีต้มน้ำยา ทั้งสามคนอยู่ที่นี่ และเป็นเวลาสามวันติดต่อกัน พวกเขาช่วยรักษาคนในหุบเขา แม้ว่ามันจะดูเหมือนการเสียเวลาไปสามวัน แต่หลินมู่หยูเชื่อมั่นอย่างยิ่งว่าสามวันนี้ไม่ได้สูญเปล่า ประการแรก พวกเขาสามารถช่วยเหลือผู้ป่วย Stonecrosis ในหุบเขาได้อย่างน้อยหนึ่งพันคน และประการที่สอง พวกเขาสามารถฝึกฝนจิตใจและฝึกฝนหัวใจของพวกเขาได้

แต่สำหรับผู้ที่บรรลุความสำเร็จอันโดดเด่นในการฝึกฝนแล้ว คนไหนบ้างที่ไม่ใช่คนที่มีความเมตตา? จักรพรรดิฟูซี จักรพรรดิหนี่วา เทพเจ้าผู้โบราณเหล่านี้ล้วนเป็นผู้มีความเมตตา ยกตัวอย่างเช่น จักรพรรดิปีศาจเจ็ดดวง แม้ว่าเขาจะเป็นปีศาจ แต่เขาก็ไม่ได้เลวร้ายทั้งหมด ต่อหน้า Lin Muyu เขาแสดงตัวเป็นพี่ชาย ส่วนฉินอี้ ผู้ที่เป็นคนเดียวในตระกูลฉินที่ฝึกฝนจนกลายเป็นจักรพรรดินักรบเทพ เป้าหมายสูงสุดของเขาในการตามล่าจักรพรรดิมารเจ็ดดวงอาจจะเป็นการนำสันติภาพมาสู่สามโลก

ส่วนลั่วหลาน ผู้เชี่ยวชาญระดับเทพขั้นแรกนี้ยังไม่สามารถทำลายผ่านได้หลังจากหลายปีที่ผ่านมา มันต้องเกี่ยวข้องกับสภาพจิตใจของเธอแน่นอน ถ้า Luo Lan ได้ฝึกฝนจิตใจของเธอจริง ๆ เธอคงได้ฝึกจนกลายเป็นพระเจ้าและท่องไปในสวรรค์แล้ว
… …

อีกสองวันผ่านไป และหลังจากรวมเป็นเวลาห้าวัน ผู้ป่วยโรคหินเกรอสซิสที่เคยเร่ร่อนอย่างไร้จุดหมายในหุบเขาก็ได้มารวมตัวกันทั้งหมด หลายคนในนั้นส่งเสียงร้องด้วยความเจ็บปวด ก่อนพระอาทิตย์ตกกลุ่มผู้ป่วย Stonecrosis ที่หายดีส่วนใหญ่ได้ช่วยเหลือซึ่งกันและกันขณะเดินรอบทะเลสาบ

“พวกเขาพยายามทำอะไรอยู่?” ฝ่ามือของไป่หยินกดลงบนด้ามดาบของเขา

“อย่าตื่นเต้น” หลินมู่หยูยื่นมือออกไปและกดที่ฝักดาบของเขา “โรคหินในคนเหล่านี้ได้ถูกรักษาแล้ว” พวกเขาไม่ใช่ภัยคุกคามต่อเราอีกต่อไปแล้ว อย่าทำร้ายพวกเขา

“ครับ ผู้บัญชาการ!”

ในขณะนี้ กลุ่มผู้ป่วยที่เพิ่งหายจากโรคหินตกห่างกันไม่ถึงสิบเมตร ชายชราที่ดูเหมือนจะมีอายุประมาณหกสิบปี เดินเข้ามาอย่างยากลำบากโดยมีเด็กสาวในชุดธรรมดาคอยช่วยเหลือ ดวงตาที่ขุ่นมัวของเขาเต็มไปด้วยความกตัญญูเมื่อเขาพูดว่า “ทุกคน …” พวกท่านนักดาบหนุ่ม ขอถามหน่อยได้ไหมว่าเป็นพวกท่านที่รักษาพวกเราด้วยกลิ่นของยาต้มหรือไม่?

หลินมู่ยู่เดินไปข้างหน้าและยกกำปั้นขึ้นด้วยความเคารพ “ครับ ท่านลุง” มันเกิด Stonecrosis ที่นี่มานานแค่ไหนแล้ว?

“ประมาณ… ประมาณสามร้อยปี…” ชายชราหลั่งน้ำตาออกมาทันที “พ่อและปู่ของพวกเราทุกคนตายจากเงื้อมมือของสโตนโครซิส มีเพียงไม่กี่คนในหมู่บ้านที่สามารถมีชีวิตอยู่ได้เกิน 50 ปี วีรบุรุษหนุ่ม เจ้าคือผู้เปลี่ยนแปลงชะตากรรมของหมู่บ้านของเรา โปรดรับความเคารพจากชายชราผู้นี้ด้วย!”

“ท่านชาย ไม่เป็นไรครับ”

หลิน มู่หยู่ จับมือเขาไว้แน่น “พวกเราแค่ช่วยเหลือเมื่อเห็นความอยุติธรรม เฮ้ๆๆ…”

ชายชราตกตะลึง ไม่มีสิ่งที่เรียกว่า “การช่วยเหลือเมื่อเราเห็นความอยุติธรรม” ใน Shattered Cauldron Realm นี่เป็นหนึ่งในเหตุผลที่ผู้คนใน Shattered Cauldron Realm ไม่ฝึกฝนศิลปะการต่อสู้ ไม่มีใครที่จะให้ความยุติธรรมและช่วยเหลือผู้คนจำนวนมาก แม้แต่ House of Chivalry ก็เป็นเพียงชื่อเท่านั้น เรนเจอร์ที่แท้จริงก็ไม่ต่างจากทหารรับจ้าง พวกเขาทั้งหมดล้วนเป็นคนที่ไล่ตามชื่อเสียงและโชคลาภ

“หนุ่มน้อยผู้กล้า เราไม่มีอะไรดี ๆ ที่จะมอบให้คุณ แต่ … แต่เราต้องตอบแทนคุณที่ช่วยชีวิตเราเอาไว้ ดังนั้น … เราจึงมอบได้เพียงสมบัติบางส่วนที่บรรพบุรุษของเราเก็บรักษาไว้เป็นเวลาหลายปีเท่านั้น”

“โอ้?”

“หยานน้อย ฉินน้อย เอามันมา” ชายชราสั่ง

ทันใดนั้น เด็กสาวสองคนก็เดินไปข้างหน้า พวกเธอเพิ่งจะฟื้นขึ้นมา แต่แต่ละคนถือหินสีทองไว้ในมือ

หลิน มู่หยูอดไม่ได้ที่จะตะลึง “ท่านชาย นี่คือเหมืองทองคำใช่หรือไม่? อ๋อ ฉันคิดว่าท่านเข้าใจผิดแล้ว เราไม่ได้ต้มยาเพื่อรักษาพิษของท่านเพื่อที่ท่านจะได้ตอบแทนเรา ไม่จำเป็นต้องมีเหมืองทองคำก็ได้!”

ชายชราส่ายหัวและพูดด้วยรอยยิ้ม “วีรบุรุษหนุ่ม เจ้าเข้าใจผิดแล้ว นี่ไม่ใช่เหมืองทอง นี่คือหินทองคำลึกลับ หลังจากบดเป็นผงแล้ว สามารถใช้เป็นวัสดุสิ้นเปลืองในการเขียนคัมภีร์สวรรค์ได้ หินทองคำลึกลับทั้งสองก้อนนี้มีพลังจิตวิญญาณที่อุดมสมบูรณ์มาก และอาจเรียกได้ว่าเป็นหินทองคำลึกลับระดับสูงสุด นี่คือสมบัติที่สืบทอดมาจากบรรพบุรุษของเรามาหลายร้อยชั่วอายุคน แม้ว่าฉันจะไม่รู้ว่ามันใช้ทำอะไร แต่… มันต้องมีค่ามากแน่ๆ”

หลิน มู่หยู พูดไม่ออก

ถังเซียวซีแตะแขนของเขาเบาๆ และพูดด้วยรอยยิ้ม “เนื่องจากชายชรามีความจริงใจมาก ก็โปรดยอมรับมัน มิฉะนั้น ข้าพเจ้าจะรู้สึกผิด”

“เอาล่ะ…”

หลิน มู่หยูพยักหน้าและใส่หินทองคำลึกลับสองก้อนลงในกระเป๋าเฉียนคุนของเธอ เธอกำหมัดแน่นและพูดว่า “ขอบคุณนะท่านชาย”

ชายชรายิ้มเล็กน้อย “ฉันควรเป็นคนขอบคุณคุณนะฮีโร่หนุ่ม คุณช่วยหมู่บ้านของเราไว้ทั้งหมด จากนี้ไป เราจะได้ใช้ชีวิตเหมือนคนปกติสักที ฉันสงสัยว่าฮีโร่หนุ่ม… คุณช่วยทิ้งยาแก้พิษไว้ให้เราได้ไหม เรายังมีคนบางส่วนที่กระจัดกระจายอยู่ในป่าทางตอนใต้ของภูเขา”

“แน่นอน” หลิน มู่หยูพยักหน้าและกล่าวว่า “คืนนี้เราจะตั้งแคมป์ที่นี่ และออกเดินทางไปยังเมืองหลวงพรุ่งนี้ ฉันจะใช้โอกาสคืนนี้ปรุงยาแก้พิษให้คุณ”

“ขอบคุณนะ ฮีโร่หนุ่ม…” ชายชราเอามือประกบกันด้วยท่าทางสั่นเทา ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความขอบคุณ ที่จริงแล้ว ในวัยของเขา เขารู้ดีว่ายาแก้พิษเหล่านี้มีค่ามาก คนส่วนใหญ่คงไม่เต็มใจที่จะหยิบมันออกมา อย่างไรก็ตาม ชายหนุ่มตรงหน้าเขากลับเต็มใจที่จะแบ่งปันพวกมันโดยไม่ลังเล ช่างเป็นน้ำใจที่ยิ่งใหญ่จริงๆ!

–

ในเวลากลางคืน กองไฟจำนวนมากลอยขึ้นเหนือทะเลสาบ ในที่สุดหมู่บ้านแห่งนี้ก็มีชีวิตที่แท้จริงเป็นครั้งแรก นี่อาจเป็นครั้งแรกที่ชาวบ้านหลายคนได้เห็นไฟ พวกเขาเต้นรำรอบกองไฟอย่างตื่นเต้น แม้ว่าจะยากที่จะบอกได้ว่าพวกเขากำลังเต้นรำแบบไหน แต่ก็ชัดเจนว่าพวกเขามีความสุขมาก

หลินมู่หยูไม่ได้อยู่เฉย เธอกลั่นยาแก้พิษที่ทะเลสาบ ยาแก้พิษนั้นง่ายมาก อัตราส่วนของดอกไม้วิญญาณและดอกไม้เจ็ดดาวคือ 5:5 เติมน้ำลงไปเล็กน้อย มันก็พร้อมแล้ว ความยากเพียงอย่างเดียวคือการสกัดสาระสำคัญของดอกไม้วิญญาณ ดอกไม้ชนิดนี้บอบบางมาก และหากไม่ระวัง เส้นใยอาจเสียหายได้ ยิ่งไปกว่านั้น สาระสำคัญยังละเอียดมากอีกด้วย หากไม่มีความสามารถในระดับหนึ่ง นักเล่นแร่แปรธาตุจะไม่สามารถกลั่นสาระสำคัญได้ แน่นอนว่าไม่จำเป็นต้องพูดถึงหลินมู่หยู ตัวประหลาดในโลกแห่งการเล่นแร่แปรธาตุ ด้วยเปลวไฟแห่งการต่อสู้ของราชา แม้แต่กระจุกผมของไท่ซ่างเหล่าจุนก็สามารถกลั่น DNA ของเขาได้

ยาแก้พิษทั้งหมดกว่าร้อยขวดถูกกลั่นออกมา 50 ขวดถูกมอบให้กับหัวหน้าหมู่บ้านคนชรา เพื่อเป็นการแสดงความขอบคุณ หัวหน้าหมู่บ้านคนชราได้มอบลูกแกะย่างทั้งตัวให้กับหลิน มู่หยูและคนอื่นๆ นี่อาจเป็นธุรกิจที่ทำกำไรได้มากที่สุดในประวัติศาสตร์ ยาแก้พิษ 50 ขวดมีมูลค่าอย่างน้อย 500,000 เหรียญทอง แต่ลูกแกะย่างทั้งตัวมีมูลค่าไม่ถึง 50 เหรียญเงินด้วยซ้ำ!

แน่นอนว่าหลินมู่หยูไม่รู้ว่าหินทองคำลึกลับสองชิ้นที่ชายชรามอบให้เขาเป็นวัสดุจารึกชั้นยอด หากเขารู้ เขาคงรู้สึกแน่นอนว่าน้ำศักดิ์สิทธิ์ล้างพิษ 50 ขวดนั้นคุ้มค่าจริงๆ

–

หลังจากพักผ่อนหนึ่งคืน วันรุ่งขึ้น พวกเขาพบม้าศึกและเดินทางกลับเมืองหลานหยาน พวกเขาจากไปนานเกินไป