The Black Technology Chat Group of the Ten Thousand Realms - ตอนที่ 228

บทที่228

ผู้แปล : N.

ร้านค้ารถมอเตอร์ไซค์ไฟฟ้าเจ้าอื่นต่างก็มีลูกค้าเข้ามาซื้ออย่างไม่ขาดสาย บอสหลิวที่เห็นแบบนั้นก็กลับมาดูร้านของตัวเอง มันช่างแตกต่างกันจริงๆ

พวกร้านที่เป็นตัวแทนของเอ็มมานั้นต่างก็มีลูกค้าเข้ามาตลอด แต่ร้านของเขาสิจะสองวันแล้วที่ไม่มีลูกค้าเข้ามา

“เฮ้อ! ไอ้ร้านเล็กๆแบบเราคงไม่สามารถสู้ร้านใหญ่ๆแบบนั้นได้!” บอสหลิวคิดว่าถ้าเขามีเงินมากกว่านี้ คงจะซื้อร้านข้างๆเขาอีกร้านแล้วนำมารวมเข้ากับร้านของเขา มันคงจะใหญ่เท่าๆกับร้านใหญ่ๆพวกนั้นได้!

อย่างไรก็ตามนี่เป็นเพียงแค่ความฝัน และมันเป็นเรื่องอยากที่เขาจะทำแบบนั้นได้

ขณะที่เขากำลังจมอยู่ความฝันอยู่นั้น หน้าปะตูก็มีกลุ่มคนกลุ่มหนึ่งเดินเข้ามา คนที่นำเข้ามานั้นเหมือนว่าจะเป็นคนที่เขารู้จักอยู่? นั้นมันไม่ใช้ลูกค้าที่ซื้อรถมอเตอร์ไซค์ไฟฟ้าราคาแพงจากร้านของเขาเมื่อสองวันก่อนเหรอ?

บอสหลิวที่เห็นแบบนั้นก็มีความคิดแง่ร้ายเกิดขึ้น ไม่ใช้ว่ารถที่เราขายไปนั้นจะมีปัญหานะ? หรือว่าจะเกิดอุบัติเหตุอะไรที่ร้ายแรงขึ้น?

“ฉันตายแน่นอน! ฉันไม่น่าขายรถของยี่ห่อนี้เลย! ฉันน่าจะปล่อยให้คนอื่นขายไปก่อน ฉันไม่น่ารีบเลย!” บอสหลิวได้บ่นเรื่องนี้ขึ้นในใจ หรือว่าเขาควรจะแอบอีกฝ่ายไม่ออกไปหาดี?

“ที่นี่แหละ!” เทียนจวงตะโกนว่า “บอสหลิว คุณอยู่ร้านไหม?!”

บอสหลิวที่ได้ยินแบบนั้นก็รู้แล้วว่าเขาคงไม่สามารถหลบหน้าอีกฝ่ายได้ เขาที่คิดได้แบบนั้นก็พยายามบังคับตัวเองให้ยิ้มแล้วออกมาพูดทักทายว่า “สวัสดี พวกคุณมีอะไรให้ฉันช่วยไหม?”

“บอสหลิว! ฉันกำลังพาเงินมาให้คุณนะ! นี่คือเพื่อนๆที่ทำงานที่เดียวกับฉันและพวกเขาอยากได้รถมอเตอร์ไซค์ไฟฟ้าแบบที่ฉันพึ่งซื้อไปเมื่อไม่กี่วันก่อน!” เทียนจวงได้พูดออกมารวดเดียว

“อ๊ะ! มาซื้อรถมอเตอร์ไซค์ไฟฟ้าเหรอ?” บอสหลิวที่ได้ยินแบบนั้นก็คิดไปว่าตัวเองหูฝาดไปเสียอีก แต่เมื่อเขาได้เห็นว่ากลุ่มลูกค้าตรงหน้าต่างก็พยักหน้าเป็นการยืนยันคำถามของเขา เขาที่เห็นแบบนั้นก็แสดงรอยยิ้มออกมา

เขาได้ยิ้มกว้างขึ้นก่อนที่จะพูดว่า: “พวกคุณจะซื้อทุกคนหรือว่ามาส่งใครซื้อละ?”

“ทุกคน!” ลูกค้าหนึ่งในนั้นพูดต่อว่า “แล้วฉันได้ยินมาว่าถนนสายนี้มีร้านของบอสหลิวเท่านั้นที่ขายยี่ห้อแพนยูจริงไหม? หรือว่ามีร้านอื่นอีกที่ขาย? “

“ใช้แล้วครับคุณลูกค้า! ทั้งถนนสายนี้มีเฉพาะร้านของผมเท่านั้นที่ขายรถมอเตอร์ไซค์ไฟฟ้าของยี่ห้อแพนยู!” ทันใดนั้นบอสหลิวก็รู้สึกเหมือนมีพายเนื้อตกลงมาจากท้องฟ้าซะอย่างนั้น ใครมันจะไปคิดว่าอยู่ๆเขาจะได้รับเงินก่อนโตแบบนี้ ในที่สุดพระเจ้าแห่งความมั่งคั่งก็ได้ยินคำอธิษฐานของเขาแล้วใช้ไหม?

“พวกคุณถือว่าโชคดีอย่างมาก ตอนนี้ทางร้านของเรามีรถมอเตอร์ไซค์ไฟฟ้าของยี่ห้อแพนยูไม่มากนัก ถ้าคุณลูกค้ามาช้ากว่านี้อีกนิดคงไม่สามารถซื้อมันได้ ” บอสหลิวพูดอย่างรวดเร็ว เขาต้องรีบตักตวงช่วงเวลานี้ให้ได้มากที่

ลูกค้าหนึ่งในนั้นที่ได้ยินแบบนั้นก็พูดขึ้นว่า :. “โอ้! งั้นฉันต้องการสีแดงสด หวังว่าบอสหลิวคงมีอยู่ใช้ไหม?”

“ใช้แล้ว พวกเราต้องการสีแบบนี้อีกหกคัน หวังว่าบอสหลิวจะมีส่วนลดให้เหมือนครั้งที่แล้วนะครับ? “เทียนจวงพูดขึ้นมา

บอสหลิวที่ได้ยินแบบนั้นก็รู้สึกมีความสุขออกมาอย่างลับๆ ก่อนที่เขาจะพูดว่า: “แน่นอนอยู่แล้ว งั้นฉันจะให้ส่วนลดเหมือนกับคุณเป็นไง และแน่นอนว่าครั้งนี้คุณได้นำลูกค้ากลุ่มใหญ่มาแบบนี้ ฉันจะลดเพิ่มให้อีกหนึ่งร้อยหยวน! คุณคิดว่าเป็นไงบ้าง!”

“ฮาฮาฮา ขอบคุณบอสหลิวอย่างมาก ถ้ามีใครต้องการซื้อรถมอเตอร์ไซค์ไฟฟ้ายี่ห้อแพนยูอีก ผมจะแนะนำมาให้ซื้อร้านของบอสหลิวอย่างแน่นอน! ”

หลังจากนั้นลูกค้าทั้งเจ็ดคนต่างก็จ่ายเงินสดออกมา บอสหลิวที่ได้รับเงินมากขนาดนี้ในการขายเพียงครั้งเดียวก็แสดงรอยยิ้มออกมา เพราะนี้คิดเป็นเงินถึงเจ็ดหมื่นหยวน!

เขาไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่ารถมอเตอร์ไซค์ไฟฟ้ายี่ห้อแพนยูจะขายดีแบบนี้! และเขารู้ว่านี้เป็นโอกาสทำเงินของเขา เขาต้องขายมันให้มากขึ้นและเขาก็จะได้รับเงินจำนวนมากเช่นกัน!

เมื่อคิดได้แบบนั้นเขาก็รีบติดต่อไปยังบริษัทแพนยูทันที ก่อนที่เขาจะทำการสั่งสินค้าเพิ่มอีกสามสิบคันโดยตรง! การสั่งครั้งนี้ถือว่าเขาได้ใช้เงินเก็บตลอดทั้งชีวิตของเขาเป็นเดิมพัน

ร้านค้าใกล้เคียงที่เห็นเหตุการณ์นี้ต่างก็รีบเข้ามาสอบถามกับบอสหลิวทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น

“เฒ่าหลิวเกิดอะไรขึ้น? ทำไมถึงมีลูกค้าเข้าร้านของนายเยอะแบบนี้? ”

“ใช้ๆ นายมีของดีอะไรถึงได้ดึงดูดลูกค้าได้มากขนาดนั้น”

บอสหลิวที่ได้ฟังคำถามนี้ก็หัวเราะออกมาทันที เขาจะไม่มีทางบอกพวกนั้นเด็ดขาด ไม่อย่างนั้นกำไรที่เขาจะได้อาจลดลง

ทางด้านของร้านบอสซ่ง มีลูกค้าคนหนึ่งเดินเข้าร้านมาถามหารถมอเตอร์ไซค์ไฟฟ้ายี่ห้อแพนยูเช่นกัน

“ทางร้านของเราไม่มียี่ห้อนั้นครับ แต่คุณลูกค้าสามารถดูยี่ห้อเอ็มมาได้ ในเรื่องของราคาและประสิทธิภาพ … ” บอสซ่งยังพูดไม่จบลูกค้ารายนั้นก็เดินออกจากร้านไปทันที

เมื่อเขาเห็นแบบนั้นก็เดินเข้าไปสอบถามกับพนักงานขายในร้านว่าเกิดอะไรขึ้น ทางด้านพนักงานที่ได้ยินแบบนั้นก็ตอบว่า: “ผมก็ไม่ทราบเหมือนกันครับ นี้ถือว่าเป็นรายที่สามแล้วที่เข้ามาถามกับเราเกี่ยวกับยี่ห้อนี้ ผมไม่รู้ว่าพวกลูกค้าไปได้ยินชื่อยี่ห้อนี้มาจากไหน?!”

พนักงานที่อยู่ข้างๆได้พูดขึ้นว่า: “แต่เหมือนผมจะเห็นร้านของบอสหลิวมียี่ห้อนี้นะครับ และเมื่อเช้านี้ผมยังเห็นเขาสามารถขายรถมอเตอร์ไซค์ไฟฟ้ายี่ห้อนี้ออกไปถึงเจ็ดคันในครั้งเดียว … เฮ้! นั้นใช้ชายที่เพิ่งเข้ามาถามกับเรานิ เขาออกมาพร้อมกับรถมอเตอร์ไซค์ไฟฟ้าด้วย!”

บอสซ่งที่เห็นแบบนั้นก็ขมวดคิ้วขึ้นมาอย่างสงสัยว่า :“สรุปแล้วรถมอเตอร์ไซค์ไฟฟ้าของแพนยูนี้ขายดีขนาดนั้นเลยเหรอ?”

เขากำลังคิดเรื่องนี้อยู่ดีๆโทรศัพท์มือถือของเขาก็ดังขึ้น หลังจากที่เขาดูว่าเป็นใครโทรมาก็รีบรับสายทันที  เพราะคนที่โทรมานั้นคือเจ้านายของบริษัทขนส่งเอกชนรายใหญ่ เจ้านายคนนี้มีลูกน้องมากถึงสี่สิบคนและทุกคนก็ใช้รถมอเตอร์ไซค์ไฟฟ้าที่มาจากร้านของเขา ถ้าเขาคิดไม่ผิดการที่เจ้านายใหญ่โทรมาแบบนี้แสดงว่าเขาต้องการรถมอเตอร์ไซค์ไฟฟ้าเพิ่มอย่างแน่นอน .

“บอสซ่ง ฉันต้องการสั่งซื้อรถมอเตอร์ไซค์ไฟฟ้าซักหน่อย คุณพอจะมีสินค้าไหม?” เจ้านายใหญ่ได้ถามขึ้นทันทีที่เห็นมาอีกฝ่ายรับสายของเขา

“แน่นอนว่ามีอยู่แล้วครับ!” บอสซ่งพูดอย่างรวดเร็วต่อว่า “แล้วครั้งนี้คุณต้องการเท่าไหร่? ผมสัญญาว่าจะรีบดำเนินการจัดส่งให้คุณอย่างรวดเร็วที่สุด!”

“ฉันต้องการจำนวนมากเลยละ พอดีว่าฉันวางแผนที่จะเปลี่ยนรถมอเตอร์ไซค์ขนของแบบเก่าทั้งหมด ดังนั้นฉันต้องการรถมอเตอร์ไซค์ไฟฟ้าอย่างน้อยสี่สิบคัน!”

บอสซ่งที่ได้ยินจำนวนขนาดนั้นก็ยิ้มออกมาทันที ด้วยจำนวนขนาดนั้นถ้าเขาสามารถขายได้มันจะคิดเป็นเงินสูงถึงหนึ่งแสนหยวนเลยที่เดียว

เจ้านายใหญ่เหมือนว่าจะคิดอะไรได้ เขาจึงได้พูดเน้นย่ำว่า: “ใช่! ฉันต้องการเพียงรถมอเตอร์ไซค์ไฟฟ้ายี่ห้องแพนยูเท่านั้น ไม่ต้องการยี่ห้ออื่น!”

“และฉันได้ยินมาว่ารถมอเตอร์ไซค์ไฟฟ้ายี่ห้อนี้มีราคาต่อคันสูงถึงหนึ่งหมื่นหยวน นี่มันก็ไม่ใช้การทำ ธุรกิจครั้งแรกของเราใช้ไหมบอสซ่ง ฉันคิดว่าคุณคงสามารถลดราคาให้ฉันได้บ้าง… ”

บอสซ่งที่ได้ยินแบบนั้นก็ทำหน้าตาขมขื่นออกมทันที เพราะยี่ห้อที่อีกฝ่ายพูดมานั้นร้านของเขาไม่มีขาย! ทำไมฉันถึงไม่เชื่อพนักงานสาวคนนั้น ถ้าฉันเชื่อเธอครั้งนั้นฉันคงสามารถทำกำไรจากการขายครั้งนี้ไปแล้ว

อย่างไรก็ตามเขาจะไม่ยอมพลาดโอกาสทำเงินแบบนี้แน่ เขาจึงตอบกลับว่า: “คุณช่วยรอผมก่อนได้ไหม? พอดีจำนวนที่คุณสั่งมานั้นถือว่ามากพอตัวทีเดียว ผมต้องกลับไปตรวจสอบสินค้าก่อนว่าเหลือเท่าไหร่?”

“ได้!”

หลังจากที่บอสซ่งวางสายโทรศัพท์ของเจ้านายใหญ่แล้ว เขาก็รีบติดต่อไปยังบริษัทแพนยูทันที เพื่อที่ว่าเขาจะได้ทำการสั่งซื้อสินค้าครั้งนี้ อย่างไรก็ตามเขากลับได้รับข่าวร้าย

เนื่องจากช่วงนี้ได้มีร้านค้าจำนวนมากทำการสั่งซื้อเข้ามาพร้อมๆกัน ทำให้สินค้าที่บริษัทสต็อกไว้หมดไปแล้ว ทางบริษัทจึงต้องทำการผลิตขึ้นมาใหม่อีกครั้งเท่านั้น ดังนั้นในช่วงนี้ทางบริษัทจึงไม่สามารถจัดส่งสินค้าให้ได้

บอสซ่งและเจ้าของร้านค้าคนอื่นๆต่างก็รู้สึกเสียใจที่ก่อนหน้านี้ตัวเองไม่ยอมรับข้อเสนอของทางนั้น ใครมันจะไปคิดกันว่าแค่เปิดตัวมาไม่นานมันจะมีการตอบรับที่ร้อนแรงแบบนี้

อารมณ์ของบอสหลิวนั้นกลับตรงกันข้ามอย่างสิ้นเชิงกับก่อนหน้านี้ เพราะตอนนี้เขาสามารถทำเงินได้จำนวนมากจากการขายเพียงรถมอเตอร์ไซค์ไฟฟ้ายี่ห้อแพนยูเท่านั้น

ในเวลาเดียวกันเจียงซุนมีก็อารมณ์ดีอย่างมาก เมื่อเขาได้รับรายงานยอดการสั่งซื้อรถมอเตอร์ไซค์ไฟฟ้า! เขาต้องยอมรับว่าตอนนี้ทัศนคติของเขานั้นดีขึ้นอย่างมาก!

รถมอเตอร์ไซค์ไฟฟ้าของบริษัทเขานั้น นอกเหนือไปจากการขายในร้านค้าทั่วไปแล้ว พวกเขายังได้มีการขายออนไลน์ให้กับผู้บริโภคทั่วไปอีกด้วย โดยไม่คาดคิดใช้เวลาเพียงไม่กี่วันรถมอเตอร์ไซค์ไฟฟ้าแพนยูจะกลายเป็นกระแสร้อนแรงแบบนี้

ในบ้านหลังหนึ่ง เจ้าของบ้านที่กลับมาจากการทำงานก็ได้เปิดโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อที่จะได้ดูข่าวรอบดึกนั้นก็ได้เห็นว่ามีข่าวเกี่ยวกับรถมอเตอร์ไซค์ไฟฟ้าของแพนยูขึ้นมา

โดยที่มีการตั้งหัวข้อข่าวว่า: “รถมอเตอร์ไซค์ไฟฟ้าไฮเทคพิฆาตโจรขโมยรถ!”