The Black Technology Chat Group of the Ten Thousand Realms - ตอนที่ 253

บทที่253

ผู้แปล : N

ข้อเสนอของลูชินนั้นได้รับการเห็นชอบจากคณะกรรมการเมืองอย่างรวดเร็ว มันใช้เวลาน้อยกว่าสามวันก่อนที่ข้อเสนอของเขาจะได้รับการอนุมัติ ผู้นำของกรมการบินพลเรือนให้ความสำคัญอย่างยิ่งกับข้อเสนอนี้

ถึงขั้นที่พวกเขาได้ส่งคนของเขามาพูดคุยกับคนของลูชินอย่างรวดเร็ว บางส่วนเองก็ได้เข้ามายังศูนย์วิจัยของบริษัทดราก้อนโลจิสติกส์โดยตรง

ทางศูนย์วิจัยของบริษัทดราก้อนโลจิสติกส์เองก็ได้รับการปรับปรุงเช่นกัน เพราะนี้ถือว่าศูนย์วิจัยของพวกเขากลายมาเป็นตัวต้นแบบของจังหวัดไปแล้ว

นายกเทศมนตรีเสี่ยวเองก็ได้เข้ามาเยี่ยมชม และศึกษากระบวนการดำเนินงานกับทางบริษัทของพวกเขาเช่นกัน

โดยคนที่ผู้อำนวยการวังส่งมาไม่ใช้คนที่ทำงานอยู่ในแผนกการบินพลเรือน แต่เป็นนักวิจัยจากสถาบันวิจัยอวกาศปักกิ่ง

นักวิจัยที่มาดูงานครั้งนี้ พวกเขาสนใจในตัวเครื่องยนต์เจ็ทสูตที่ผลิตโดยบริษัท Red Letter อย่างมาก โดยที่พวกเขาหวังว่าจะสามารถนำเทคโนโลยีนี้ไปปรับใช้กับกองทัพได้

ทางด้านของลูชินนั้น เขากลับไม่ได้สนใจเกี่ยวกับเรื่องนี้มากนัก ในส่วนของความรวมมือกับกองทัพนั้นเขาได้ตอบปฏิเสธไปอย่างชัดเจน โดยที่เขาให้เหตุผลว่าตัวเครื่องยนต์แบบเจ็ทสูตนั้นมีความไวต่อสัญญาณรบกวนจำพวกอุปกรณ์รบกวนทางแม่เหล็กไฟฟ้าอย่างมาก

ยิ่งไม่ต้องพูดถึงการเพิ่มขนาดของตัวโดรนให้มีขนาดใหญ่ขึ้น เพราะในตอนนี้พวกเขายังไม่ได้ทำการพัฒนาแบตเตอรี่ลิเธียม – แอร์ที่สามารถลองรับกับการทำงานขนาดใหญ่แบบนั้นได้

และได้มีบางหน่วยงานเข้ามาติดต่อพวกเขา เพื่อหวังว่าพวกเขาจะสามารถนำระบบโฮสต์คลาวด์ไปใช้ในกองทัพได้ แต่เขาก็ให้การปฏิเสธไปทุกคน

ในส่วนของข้อเสนอของลูชินที่เกี่ยวกับการใช้โดรนโลจิสติกส์ ในเขตเมืองได้รับความสนใจจากเจ้าหน้าที่การบินพลเรือนอย่างมาก

โดยที่พวกเขาได้ทำการหาลือกันเกี่ยวกับเรื่องความปลอดภัยในการจารจรทางอากาศอีกครั้ง  ก่อนที่ทั้งสองฝ่ายจะตกลงเซ็นสัญญาความรวมมือกัน

โดยที่รายละเอียดของสัญญานั้นจะมีการพูดคุยกันอีกครั้งหลังจากที่ทางกรมการบินพลเรือนได้ส่งรายละเอียดมาให้ทางบริษัทลู่เทคโนโลยีดูอีกครั้ง

แน่นอนว่าเรื่องนี้ต้องใช้ใช้เวลา ในเรื่องของนโยบายเองก็อาจจะต้องมีการพูดคุยตกลงกันอีกครั้ง ก่อนที่ทั้งสองฝ่ายจะตกลงเซ็นสัญญานี้

ในระยะสั้นวัตถุประสงค์ของลูชินที่ไปยังเมืองเจียงเป่ยนั้นสำเร็จไปแล้วครึ่งทางแล้ว ขั้นตอนต่อไปคือกลับไปยังเมืองเมืองเจียงเฉิง เพื่อที่เขาจะได้ไปออกแบบระบบการจัดการจราจรอัจฉริยะทางอากาศ

เมืองเจียงเฉิง, บริษัท พัฒนาซอฟต์แวร์จำกัด ซึ่งเป็นหนึ่งในเครือของบริษัทลู่เทคโนโลยี เหลียงซ่งได้รับมอบหมายงานใหม่ โดยที่เขาจะต้องก่อตั้งแผนกโครงการใหม่ โดยที่แผนกนี้จะทำหน้าที่พัฒนาระบบการจัดการจราจรอัจฉริยะทางอากาศขึ้นโดยเฉพาะ

“ระบบการจัดการจราจรอัจฉริยะทางอากาศ ?” เหลียงซ่งได้พูดขึ้นมา

ลูชินที่ได้ฟังแบบนั้นก็พยักหน้าเป็นการยืนยัน

“ แต่เราไม่เคยมีประสบการณ์ทำระบบแบบนี้มาก่อนเลย ผมเกรงว่าเราจะต้องใช้เวลานานพอดูกว่าที่เราจะพัฒนาระบบนี้ให้ได้ตามที่ประธานตั้งเอาไว้”

“นายสามารถไปดูงานจากบริษัทอื่นควบคู่ไปได้” ลูชินพูดต่อว่า  “อย่างเช่นบริษัทคิเลียง พวกนั้นได้ทำงานในด้านนี้โดยเฉพาะ “

” แต่ระบบที่เราทำนั้นถือว่าแตกต่างจากพวกเขาอย่างมาก ของเราคือระบบการจราจรในตัวเมืองและพื้นที่รอบนอก โดยที่มีระยะความสูงไม่เกินหนึ่งกิโลเมตร แต่ที่บริษัทคิเลียงนั้นทำอยู่นั้นคือการจราจรบนท้องฟ้าที่มีความสูงอย่างน้อยสิบกิโลเมตร ดังนั้นมันจึงไม่สามารถนำความรู้ของพวกเขามาปรับใช้กับของเราได้ “

“งั้นมันก็เป็นงานที่หินใช้ไหม?” ลูชินได้ถามออกมาแบบยิ้มๆ

“ไม่แน่นอนครับ!” ฮันเจี่ยซึ่งเป็นหัวหน้าของโครงการนี้ ได้ตอบกลับมาด้วยความมั่นใจ เพราะเมื่อพูดถึงความรู้ในด้านนี้แล้ว บริษัทของพวกเขาถือว่าเป็นบริษัทชั้นนำของโลกอย่างแน่นอน

“ดี! ดังนั้นโครงงานนี้จะถูกส่งไม้ต่อให้นายเป็นคนรับผิดชอบ” ลูชินพูดต่อว่า “โดยที่โครงการนี้ฉันจะไม่มีส่วนรวมกับมัน ดังนั้นถ้าเกิดปัญหาอะไรขึ้น นายต้องเป็นคนแก้ไขมันด้วยตัวนายเอง”

“ประธานไม่ต้องกังวล ผมจะทำให้ระบบอัจฉริยะนี้เสร็จสมบูรณ์โดยเร็วที่สุด ” ฮันเจี่ยได้ตอบกลับมาอย่างมันใจเช่นเดิม เขาถือว่าเป็นคนที่อยู่มาตั้งแต่การก่อตั้งบริษัทนี้เลยก็ว่าได้ เขาได้เขารวมโครงการใหญ่ๆมามากมาย ไม่ว่าจะเป็นการสร้างระบบเรทคลาวด์ การสร้างตัวควบคุมอุปกรณ์โฮมสมาร์ต หรือไม่ว่าจะเป็นระบบที่ใช้ในแว่นตาสมาร์ต ทั้งหมดนี้เขาก็มีส่วนรวมพัฒนามันขึ้นมา ดังนั้นการที่ท่านประธานได้นำเสนอระบบการจัดการจราจรอัจฉริยะทางอากาศนี้ขึ้น สำหรับเขาแล้วมันไม่ได้ยุ้งยากมากนักเมื่อเทียบกับโครงการที่เขาเคยผ่านมา

ในส่วนของตัวเก็บข้อมูลของระบบเรทคลาวด์นั้น ทางบริษัทได้ทำการย้ายไปยังชั้นใต้ดินของบริษัทลู่เทคโนโลยีเรียบร้อยแล้ว

แต่เมื่อลูชินไปตรวจสอบกับรู้สึกไม่พอใจเล็กน้อย นอกจากอุปกรณ์ที่ใช้เก็บข้อมูลของระบบเรทคลาวด์ที่มีขนาดเล็กแล้ว นอกนั้นได้ใช้อุปกรณ์ที่มีความเทอะทะมาเป็นตัวจัดเก็บข้อมูลทั้งหมด  ในความคิดของเขาการที่บริษัทยังใช้อุปกรณ์พวกนี้มาจัดเก็บข้อมูลนั้นเป็นการก่อปัญหาขึ้นมาโดยไม่จำเป็น

โดยขนาดที่ใหญ่และตัวอุปกรณ์เองก็มีซับซ้อน จึงทำให้มันกินพื้นที่จำนวนมากในชั้นใต้ดินนี้ ไม่ต้องพูดถึงการซ่อมบำรุงเลย เพราะการซ่อมบำรุงแต่ละครั้งนั้นคิดเป็นเงินจำนวนมาก

เขาที่เห็นได้แบบนั้นก็รู้สึกว่าเส้นทางยังคงอีกยาวไกลกว่าที่เขาจะสามารถมีเทคโนโลยีด้านคอมพิวเตอร์ได้ในระดับบริษัทอัมเบลล่า ไม่ต้องพูดถึงเรื่องของปัญญาประดิษฐ์เลย แต่เขาก็ยังไม่ยอมแพ้เรื่องนั้น เพราะเขาได้เริ่มลงทุนในโครงการนี้มาซักระยะหนึ่งแล้ว โดยที่เขาได้ใช้การศึกษาชิปของโทรศัพท์มือถือเป็นฐานสำหรับแผนการนี้

ข้อเท็จจริงนี้ได้พิสูจน์ว่าแผนของเขามาถูกทางแล้ว ดูได้จากการที่เขาสามารถพัฒนาระบบเรทคลาวด์ขึ้นมาได้ และในช่วงตลอดระยะเวลาสองปีมานี้ก็ทำให้ระบบเรทคลาวด์ของเขาเข้าใกล้เคียงกับราชินีแดงมากขึ้น

แต่มันก็ยังไม่เพียงพอ เขายังคงต้องรอให้เทคโนโลยีชิปและเทคโนโลยีอิเล็กทรอนิกส์เซมิคอนดักเตอร์ของบริษัทสมบูรณ์แบบมากกว่านี้เสียก่อน ไม่อย่างนั้นสิ่งที่เขาลงทุนไปตลอดสองปีมานี้จะสูญเปล่าทั้งหมด

……

เมื่อลูชินกลับไปที่บ้านของเขา เขาก็พบว่าแฟนสาวของเขาซู่จิงเองก็ได้กลับมาจากสหรัฐอเมริกาเรียบร้อยแล้ว เธอกลับมาที่บ้านโดยตรงเมื่อ ลูชินได้เห็นว่าตอนนี้เธอกำลังนอนหลับอยู่บนเตียง

ตอนนี้เป็นเวลา 12: 00 ในเวลาปักกิ่ง แต่ถ้าดูตามเวลาในนิวยอร์กแล้วตอนนี้จะเป็นเวลา 23: 00 ซึ่งถือว่าดึกอย่างมาก เขาไม่แปลกใจเลยที่เห็นว่าแฟนสาวของเขาจะยังคงนอนอยู่แบบนี้ ในส่วนของเรื่องเจ็ทแลคนั้นเขาเองก็ไม่สามารถช่วยได้ เขาคงต้องปล่อยให้เธอนอนแบบนี้ไปอีกซักพัก

ลูชินนั่งอยู่บนขอบเตียงแล้วมองไปที่เธออย่างเงียบๆ ดวงตาของซู่จิงปิดลงและขนตาของเธอก็ขยับเบาๆ แก้มที่ขาวไรที่ติ ไม่ว่าจะมองมุมไหนก็ดูงดงาม และด้วยองค์ประกอบของแสงที่ส่องเข้ามายังห้องตอนนี้ มันยิ่งทำให้เธอดูเหมือนเทพธิดาที่ร่วงลงมาจากสวรรค์ยังไงยังงั้น

ภาพดังกล่าวให้ลูชินรู้สึกถึงความอบอุ่นที่ลึกลับอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน จากนั้นเขาก็ทำเพียงนั่งบนขอบเตียง และเพลิดเพลินกับช่วงเวลาที่แสนวิเศษนี้

ห้องนี้เงียบเป็นอย่างมาก แต่กลุ่มแชทเทคโนโลยีสีดำกับมีชีวิตชีวาอย่างมาก

ตอนนี้โทนี่กำลังพบกับเรื่องที่ทำให้ปวดหัวอย่างรุ่นแรง เขาจึงได้เข้ามาปรึกษากับพวกเพื่อนๆในกลุ่ม เผื่อที่ว่าพวกเพื่อนๆของเขาจะมีวิธีแก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้น

“มันแย่มาก! ฉันไม่เคยคิดเลยว่าตัวเองจะมาเจอเรื่องแบบนี้!” โทนี่ได้บ่นขึ้นมาในกลุ่ม

ปีเตอร์: “คุณสตาร์ค! เกิดอะไรขึ้นกับคุณ? หรือว่าชุดเกราะที่คุณออกแบบมาใหม่นั้นถูกศัตรูทำลายอีกแล้ว!”

โทนี่: “อะไรคืออีกแล้ว?”

ปีเตอร์: “อ่า! ผมต้องขอโทษด้วย พอดีผมลืมไปว่าคุณกับผมไม่ได้อยู่ในเอกภพเดียวกัน”

ราชินีแดงอยู่ดีๆก็ส่งข้อว่า : “เกิดอะไรขึ้น?”

ลูชินเองก็ถามว่า: “เกิดอะไรขึ้น?”

โทนี่: “ฉันและแบนเนอร์ได้พัฒนาปัญญาประดิษฐ์รูปแบบใหม่ขึ้นมา โดยใช้แบบจำลองคลื่นสมองมนุษย์เราเรียกมันว่าออสเตรีย”

“ออส อาจกล่าวได้ว่าเป็นหุ่นยนต์อัจฉริยะที่สุดในโลกตอนนี้ มันมีการคำนวณที่เร็วที่สุดเท่าที่ฉันเคยออกแบบมา แต่เดิมมันถือว่าเป็นผลงานการผลิตที่พวกเราภาคภูมิใจ เดิมทีฉันมีแผนจะใช้มันเป็นพลังป้องกันของโลก …”

“แต่! ตอนนี้มันกลับหนีไป!”

ปีเตอร์: “หนีไป! คุณหมายความว่าหุ่นยนต์อัจฉริยะที่คุณสร้างขึ้นมา! มันหนีไป! ถ้าตอนนี้คุณอยู่ที่โลกเดียวกับผม ผมจะรีบไปช่วยคุณหาเลย ”

ราชินีแดง:” อะไรคือหนีไป!? ลูกพี่ใหญ่หมายถึงโปรแกรมที่คุณออกแบบมาหลบหนีไปใช้ไหม? “