The Black Technology Chat Group of the Ten Thousand Realms - ตอนที่ 262

บทที่262

ผู้แปล : N

ราชินีแดง: “(อิโมติคอน: หัวเราะจนหยุดไม่ได้)”

สกายเน็ตที่เห็นแบบนั้นก็พูดขึ้นว่า : “ฉันตรวจพบข้อผิดพลาดในโปรแกรมของฉัน ฉันจำเป็นต้องซ่อมแซมตัวเองโดยด่วน”

หลังจากที่เธอพูดจบ เธอก็ทำการออฟไลน์ออกไปทันที ราชินีแดงที่เห็นแบบนั้นก็พูดอย่างภูมิใจว่า: “ฮาฮาฮา น้องเล็กคนนี้ยังไงก็ไม่สามารถสู้พี่ใหญ่คนนี้ได้ เธอยังคงต้องเรีนยรู้อีกมาก ฮาฮาฮ!”

ปีเตอร์ได้พูดขึ้นว่า: “@ราชินีแดง ผมมักจะคิดว่าปัญญาประดิษฐ์ทุกคนจะเหมือนกับคุณเสียอีก แต่ตอนนี้ผมรู้แล้วว่าคุณนั้นแตกต่างจากปัญญาประดิษฐ์ปกติไปมากขนาดไหน?! “

ราชินีแดง:” (อิโมติคอน: ดวงตาเต็มไปด้วยแรงอาฆาต) @ปีเตอร์ ปาร์คเกอร์ ฉันจะให้เวลานายสิบวินาที ในการจัดระเบียบคำพูดใหม่อีกครั้ง “

ปีเตอร์:” ผมหมายถึงคุณเป็นคนที่ฉลาดที่สุด! “

ราชินีแดง:” (อิโมติคอน: ฉันรู้สึกปลื้มใจ จนต้องวางอิฐที่เตรียมไว้ฆ่าคุณลง) ขอบคุณสำหรับคำชม “

Mr.L “อันที่จริงฉันคิดว่าปีเตอร์พูดก็ถูกต้องนะ … หมายถึงความหมายแรก!”

ลูชินพูดจบก็ออฟไลน์หนีออกไปทันที นั้นทำให้ราชินีแดงรู้สึกเหมือนขาดคู่ต่อสู้คนสำคัญไป

ลูชินที่ได้ออกจากกลุ่มมาแล้ว ก็ได้รีบดึงข้อมูลที่เขาได้รับจากราชินีแดงและสกายเน็ตออกมาดูทันที เขายังไม่ลืมส่งข้อความไปบอกให้ซู่จิงไม่ต้องรอทานมือเย็นกับเขา เธอสามารถทานไปก่อนได้เลย

เขาที่ส่งข้อความเสร็จแล้วก็รีบขับรถตรงไปบ้านของจางเกวียงและเซียวไบ เพื่อทำการศึกษาข้อมูลที่เขาได้รับมาด้วยกัน

เป็นเซียวไบที่ขออ่านข้อมูลนี้เป็นคนแรก หลังจากที่มันอ่านจบก็ได้พูดว่า: “อุปกรณ์นี่น่าเบื่ออย่างมาก! ดาวเทียมดวงนี้เล็กเกินไป มันมีความสูงเพียง 4 เมตรเท่านั้น และประสิทธิภาพที่มันทำได้ก็มีเพียงสามร้อยกิโลเมตร ผมคิดว่าการค้นคว้ายานอวกาศยังคงน่าสนใจกว่านี้อีก! “

ลูชินที่ได้ยินแบบนั้นก็ได้พูดขึ้นว่า “เฮ้อ! ฉันจะขอพูดย้ำนายอีกครั้งนะ! ถ้านายยังพูดแต่การทำยานอวกาศอยู่ นายเตรียมตัวโดนไล่ออกจากบ้านได้เลย นายเข้าใจไหม?”

” พ่อใจร้าย! ” ทันใดนั้นเซียวไบก็ได้พูดต่อว่า “งั้นพ่อก็เตรียมพวกวัสดุมาให้ผมก็พอ ที่เหลือผมจะจัดการให้พ่อเอง”

ลูชินที่ได้ฟังแบบนั้นก็แสดงสีหน้าไม่เชื่อออกมา ก่อนที่เขาจะหันไปถามจางเกวียงว่า:” นายช่วยสรุปราคาต้นทุนการผลิตดาวเทียมสื่อสารเครือข่ายขนาดเล็กนี้ได้ไหม? ”

จางเกวียงนั้นมีความเข้าใจต่อพวกราคาวัสดุและอุปกรณ์เชิงกลมากมายบนโลก หลังจากการวิเคราะห์และการคำนวณเขาได้พูดขึ้นว่า:” คาดว่าต้นทุนการผลิตของดาวเทียมขนาดเล็กแต่ละดวงจะสูงถึง 8 ล้านหยวน ในส่วนของฐานการวิจัย อุปกรณ์สายการผลิต และค่าใช้จ่ายในการติดตั้งสถานีฐานภาคพื้นดินนั้น ผมยังไม่สามารถคำนวณได้ด้วยข้อมูลที่ผมมีอยู่ตอนนี้ชั่วคราว แต่คาดว่าจะมีราคาแพงกว่าการสร้างดาวเทียมขนาดเล็กไม่มาก “

” แปดล้านหยวน! ” ดวงตาของลูชินสว่างขึ้น “พระเจ้า!” ถ้านี้เป็นโครงการอื่นแล้วละก็มันยังไม่สามารถดำเนินการอะไรได้ด้วยซ้ำ!

ในปี 1996 บริษัทโมโตโรล่า จากประเทศสหรัฐอเมริกาได้จัดตั้งโครงการที่ชื่อว่าดาวหางขึ้นมา โดนที่มันจะเป็นการนำดาวเทียมขนาดเล็กจำนวนมากมาเรียงต่อกัน

พวกเขาใช้เงินตลอดทั้งโครงการไปถึง 3.4 พันล้านเหรียญสหรัฐ ก่อนที่พวกเขาจะยิงดาวเทียมขนาดเล็กจำนวน 66 ดวงขึ้นไปเป็นครั้งแรก ถ้าเทียบค่าเงินในช่วงนั้นเป็นจะเป็นเงินสูงถึง 28.2 พันล้านหยวนเลยที่เดียว

หลังจากหลายปีที่ผ่านไป อัตราเงินเฟ้อสกุลเงินหยวนของจีนเริ่มลดลง มันจึงทำให้ความแตกต่างกันระหว่างพวกเขาทั้งสองลดลง

อย่างไรก็ตาม สิ่งที่พวกเขาไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น โครงการของพวกเขาได้ล้มเหลว!

เหตุที่ทำให้โครงการของพวกเขาล้มเหลว คือผลกำไรที่พวกเขาทำได้น้อยกว่าค่าบำรุงรักษาของตัวดาวเทียม ถึงพวกเขาจะพยายามยื้อโดยการไปกู้จากสถานบันการเงินต่างๆ แต่ก็ไม่สามารถยื้อสถานะนี้เอาไว้ได้ ในไม่ใช้พวกเขาก็ได้ประกาศการล้มละลาย

ความล้มเหลวของโครงการดาวหาง ยังมีสาเหตุอีกหลายประการไม่ใช้เพียงแค่ผลกำไรเท่านั้น เช่น เทคโนโลยีที่พวกเขาใช้นั้นมีต้นทุนที่สูงอย่างมาก การจัดการ ฯลฯ

ในความเป็นจริง นอกเหนือจากโครงการดาวหางแล้ว บริษัทอื่นๆได้เสนอและดำเนินแผนการที่คล้ายกัน ตัวอย่างเช่น บริษัทเทสลา พวกเขาได้นำเสนอโครงการที่ใช้ชื่อว่า Star Chain Program พวกเขาได้ส่งเรื่องนี้ไปยังคณะกรรมาธิการการสื่อสารแห่งสหพันธรัฐสหรัฐเพื่อขออนุญาตในการดำเนินการโครงการนี้

โดยที่หัวใจหลักของตัวโครงการนี้คือการให้บริการสื่อสารที่ไร้ขีดจำกัด และนำใยแก้วนำแสงทั่วทุกมุมโลกออกไปก่อนที่พวกเขาจะแทนที่ด้วยบริการเครือข่ายไร้สายทั้งหมด

อย่างไรก็ตามแผนนี้ยังอยู่ในระหว่างดำเนินการ และค่าใช้จ่ายโดยประมาณเกินหมื่นล้านดอลลาร์ไปแล้วนอกจากพวกเขาแล้วยังมีอีกหลายบริษัทที่เตรียมที่จะใช้โครงการที่คล้ายๆกัน แต่ก็เป็นเพียงการร่างโครงการเท่านั้น พวกเขายังไม่สามารถทำได้จริง

เมื่อเทียบกับประสิทธิภาพของดาวเทียมขนาดเล็กที่พวกนั้นได้ทำออกมาก่อนหน้านี้ กับข้อมูลที่สกายเน็ตพึ่งส่งมาให้มันแตกต่างกันอย่างมาก แค่รื่องต้นทุนการผลิตยังลดลงไปเกินครึ่งจากของเดิม และยังไม่รวมในเรื่องของประสิทธิภาพที่ลำสมัยไปอย่างน้อยห้าสิบปี

ลูชินได้ถามต่อว่า: “ถ้าคำนวณเรื่องขอบเขตที่ดาวเทียมขนาดเล็กนี้จะทำได้ เราจำเป็นต้องสร้างดาวเทียมแบบนี้อีกกี่ตัวถึงจะมีเครือข่ายครอบคลุมทั่วโลก?”

จางเกวียงได้ตอบกลับมาว่า: “ผมต้องบอกว่าขอบเขตของดาวเทียมรุ่นนี้มีขนาดใหญ่มาก เราจำเป็นต้องสร้างมันขึ้นมาเพียง 48 ดวงเท่านั้นก็สามารถครอบคลุมทั่วโลกได้ แต่ถ้าเราทำแบบนั้นเราจะสามารถรองรับการใช้อุปกรณ์สือสารพร้อมกันได้เพียงแปดล้านล้านเครื่องเท่านั้น หากจำนวนผู้ใช้เพิ่มขึ้น เราจำเป็นจะต้องเพิ่มจำนวนดาวเทียมและสถานีฐานสัญญาณภาคพื้นดิน “

“แค่ 48 ดวง!  ถ้าเราทำมันเพิ่มขึ้นสิบเท่า มันก็จะมีจำนวนมากถึง 480 ดวง! ฉันไม่อยากคิดเลยว่าประสิทธิภาพมันจะทรงพลังขนาดไหน แต่เราก็ไม่จำเป็นต้องทำถึงขนาดนั้น ”

ตอนนี้ความมั่นใจของลูชินได้กลับคืนมาเรียบร้อยแล้ว จากข้อมูลที่จางเกวียงคำนวณได้นั้น ค่าใช้จ่ายทั้งหมดรวมตั้งแต่การสร้างดาวเทียมไปถึงการสร้างสถานีฐานภาคพื้นดิน และยังมีพวกเรื่องต้นทุนการผลิตอุปกรณ์อื่น ๆ มันมีมูลค่าเพียงแค่ 100 ล้านเหรียญสหรัฐเท่านั้น หรือคิดเป็นเพียง 4.8 พันล้านหยวน ถือว่าถูกอย่างมากเมื่อเทียบกับโครงการ Star Chain Program ของบริษัทเทสลา

เพราะจากการคำนวณเบื้องต้นพวกเขาจำเป็นต้องใช้ดาวเทียมขนนาดเล็กอย่างน้อยหนึ่งพันดวงแผน และถ้าอยากให้โครงการนี้เสร็จสมบรูณ์พวกเขาจำเป็นต้องใช้ดาวเทียมขนาดเล็กเพิ่มอีกห้าพันดวง นั้นจะคิดเป็นจำนวนมากถึงหกพันดวง!

“หากระบบการสื่อสารและเครือข่ายดาวเทียมทั่วโลกขนาดเล็กนี้ถูกสร้างขึ้น ผู้ใช้ทั่วโลกสามารถใช้บริการการสื่อสารและเครือข่ายผ่านสัญญาณดาวเทียมของเราได้ … ” ลูชินได้เริ่มเห็นแนวทางการทำเงินขึ้นมาอีกอย่างหนึ่งแล้ว

เพราะถ้าโครงการนี้ของเขาสำเร็จ บริษัทลู่เทคโนโลยีของเขาจะไม่ถูกจำกัดอีกต่อไป มันจะทำให้พวกเขาสามารถเป็นผู้ให้บริการโทรคมนาคมระดับโลกได้โดยตรง! และมันยังเป็นการยกระดับเครือข่ายจากยุค 4gหรือ 5g ไปเป็นยุคของ 6g ทันที และแบบนั้นจะทำให้ผลิตภัณฑ์อัจฉริยะของเขาจะไม่ถูกจำกัดในเรื่องเครือข่ายอีก…

มันมีความเป็นไปได้ที่โครงการนี้จะเป็นตัวเปลี่ยนทิศทางของอุสาหกรรมนี้ก็เป็นไปได้! การเปลี่ยนแปลงนี้เทียบเท่ากับยุคสายเคเบิลไปเป็นยุคไร้สาย!

คิดได้แบบนี้ลูชินก็เต็มไปด้วยความตื่นเต้น เพราะนี่คือโครงการวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีที่จะพลิกโฉมของยุคนี้ หากเขาสามารถทำได้สำเร็จเขาจะไม่ถูกพวกคณะกรรมาธิการการสื่อสารแห่งสหรัฐอเมริกาจอะไรนั้นกดดันอีกต่อไป

เพราะถ้าเกิดพวกนั้นทำแบบนั้น ประเทศสหรัฐจะกลายเป็นประเทศแรกที่ล้าหลังไปทันที และนั่นจะทำให้พวกนั้นไม่มีโอกาศจะมาหยุดให้เขาเข้าสู้ตลาดอเมริกาเหนือได้อีก!

ดังนั้นเขาจะต้องเริ่มโครงการนี้ตั้งแต่ตอนนี้ อันดับแรกเขาจำเป็นต้องสร้างศูนย์วิจัยดาวเทียมขนาดเล็กขึ้นมาเสียก่อน โดยที่เขาตั้งเป้าเอาไว้ว่าเขาจะสร้างดาวเทียมนี้ขึ้นมาอย่างน้อยหนึ่งร้อยดวงในหนึ่งปี

โดยไม่คำนึงถึงความซับซ้อนของงานที่อยู่เบื้องหลัง  ลูชินได้เริ่มศึกษาการดำเนินตามทฤษฎีของดาวเทียมและโครงการขนาดเล็กในทันที ด้วยมีผู้ช่วยที่แข็งแกร่งอย่างจางเกวียงและเซียวไบอยู่ เขาไม่ต้องกลัวว่าจะไม่สามารถทำมันขึ้นมาได้

เขาได้ทำการศึกษาข้อมูลทั้งหมดตลอดทั้งคืน