The Black Technology Chat Group of the Ten Thousand Realms - ตอนที่ 352

บทที่352

ผู้แปล : N.

“นี่คือคอมพิวเตอร์ออปติคอลควอนตัมเครื่องแรกในประเทศจีนที่เราพัฒนาขึ้นมา” คณบดีจู้ได้พาลูชินและไดเหลียงมาดูงานชิ้นโบแดงของเขาด้วยตัวเอง

ลูชินที่ได้ฟังแบบนั้นก็มองไปด้านหน้าของเขาทันที ตรงหน้าของเขานั้นได้ปรากฏห้องๆหนึ่งขึ้นมา และในห้องนั้นก็ดูเหมือนว่าจะติดตั้งอะไรที่คล้ายกับซีพียูอยู่ด้วย ที่เขาว่าคล้ายนั้นก็เพราะเจ้าอุปกรณ์นั้นมันดูจะใหญ่กว่าซีพียูปกติไปมาก

ถ้าเขาไม่ได้รับการแนะนำจากคณบดีจู้มาก่อน เขาคงคิดไม่ออกว่าเจ้าอุปกรณ์นั้นคือคอมพิวเตอร์ควอนตัม

“ ที่พวกคุณเห็นอยู่ตรงหน้านี้คือคอมพิวเตอร์ควอนตัมโฟตอน มันมีหลักการส่งข้อมูลโดยใช้คลื่นโพลาไรเซชันจากโฟตอนอิสระที่ได้จากโมเมนตัมเชิงมุมและอื่นๆ เป็นตัวส่งข้อมูลไปยังตัวรับสัญญาณ และด้วยวิธีนี้มันจึงสามารถส่งข้อมูลที่มีขนาดร้อยเทระไบต์ได้เพียงสิบวินาทีเท่านั้น”

“มันสุดยอดมาก!” ลูชินได้พูดยกย่อง

“แล้วประสิทธิภาพการทำงานของเจ้าเครื่องนี้มันเป็นยังไงบ้าง?” ลูชินยังคงถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น เพราะมันถือว่าไม่ใช้เรื่องง่ายที่เขาจะได้มาสัมผัสกับคอมพิวเตอร์ควอนตัมโดยตรงแบบนี้

คณบดีจู้พูดออกมาว่า “แน่นอนว่ามันจะต้องสุดยอดอยู่แล้ว แค่พูดถึงความเร็วการส่งข้อมูลเพียงอย่างเดียว มันก็มีความเร็วกว่าคอมพิวเตอร์แบบปกติที่มีอยู่ในตลาดตอนนี้ไปแล้วอย่างน้อยหนึ่งร้อยเท่า!”

“เยี่ยมมาก!” ลูชินที่ได้ฟังแบบนั้นถึงกับต้องยกนิ้วให้เลย เขาไม่คิดว่าเจ้าเครื่องที่อยู่ตรงหน้าของเขานั้นจะแข็งแกร่งแบบนี้

นอกจากคอมพิวเตอร์ควอนตัมที่เป็นทางสถาบันของคณบดีจู้พัฒนาขึ้นมาด้วยตัวเองแล้ว พวกเขายังมีคอมพิวเตอร์ควอนตัมตัวนำยิ่งยวดที่ได้รับมาจากประเทศเยอรมันมาอีกด้วย ถึงแม้ว่าทั้งสองเครื่องนี้จะถูกเรียกว่าคอมพิวเตอร์ควอนตัมเหมือนกัน แต่มันก็มีประสิทธิภาพที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง

อย่างแรกเลยก็คือความแตกต่างในเรื่องของพื้นฐานทางทฤษฎีตลอดไปจนถึงการดำเนินการ

“คอมพิวเตอร์ควอนตัมยิ่งยวดที่เราได้รับมานั้นสามารถส่งถ่ายข้อมูลขนาดร้อยเทระไบต์ด้วยใช้เวลาเพียงห้าวินาทีเท่านั้น และนั้นเป็นสิ่งที่ทางเราพยายามปรับปรุงประสิทธิภาพคอมพิวเตอร์ควอนตัมของเราให้เท่ากับมัน ” คณบดีจู้ยังพูดอีกว่า “โดยที่เราคิดเอาไว้ว่า ถ้าเราสามารถจัดทำตัวท่อส่งโฟตอนให้มีขนาดใหญ่ใหญ่ขึ้นไปถึงห้าสิบนาโนเมตรได้  มันจะต้องทำให้อนุภาคสามารถส่งผ่านไปได้เร็วกว่าเดินอย่างแน่นอน และเมื่อเราทำสำเร็จ คอมพิวเตอร์ควอนตัมของเราก็จะกลายเป็นซุปเปอร์คอมพิวเตอร์ที่เร็วที่สุดในโลก! “

ลูชินที่ได้ฟังแบบนั้น เขาก็รอบประเมินเรื่องนี้อย่างลับๆก็พบว่าสิ่งที่คณบดีจู้พูดมานั้น กว่าพวกเขาจะทำสำเร็จมันคงจะต้องใช้เวลาอย่างน้อยแปดปี

และในปัจจุบันบริษัทยักใหญ่อย่างบริษัทอินเทลได้ออกมาประกาศว่า พวกเขาสามารถสร้างคอมพิวเตอร์ควอนตัมที่มีท่อส่งขนาดสี่สิบห้านาโนเมตรได้เป็นที่เรียบร้อยแล้ว …

นี่เป็นเพียงข้อมูลที่พวกเขาได้เผยแพร่ออกมาเท่านั้น แต่ลูชินเชื่อว่ามันจะต้องมีอะไรที่พวกนั้นยังไม่ได้เปิดเผยออกมาอีกมาก ไม่อย่างนั้นพวกนั้นก็ไม่มีทางที่จะเป็นที่หนึ่งในวงการนี้มายาวนานแบบนี้

ดังนั้นเขาจึงมีความคิดที่ว่า บริษัทลู่เทคโนโลยีของเขาจะต้องรีบพยายามพัฒนาคอมพิวเตอร์ควอนตัมของตัวเองให้เร็วที่สุด และพวกเขาจะต้องรีบแซงพวกนั้นโดยที่เขาจะต้องทำการเปิดตัวคอมพิวเตอร์ควอนตัมที่สามารถใช้ในเชิงพาณิชย์ให้ได้ก่อนเป็นเจ้าแรก

และเมื่อเขาสามารถทำแบบนั้นได้ เขาก็จะสามารถทำลายการผูกขาดของอุตสาหกรรมคอมพิวเตอร์ที่เป็นอยู่ตอนนี้ลงและกลายเป็นผู้นำโลกแทน

ในช่วงเวลาเดียวกัน ไดเหลียงก็ยังคงถามคำถามพร้อมกับบันทึกทุกสิ่งที่เขาเห็นด้วยแวนตาอัจฉริยะที่เขาสวมอยู่โดยตรง

ในสถาบันการวิจัยแห่งนี้ นอกเหนือไปจากส่วนการวิจัยของคอมพิวเตอร์ควอนตัมที่เป็นของทางสถาบันเองและคอมพิวเตอร์ควอนตัมยิ่งยวดที่พวกเขาสามารถเข้าไปดูได้เท่านั้นแล้ว นอกนั้นพวกเขาสามารถเข้าไปชมพร้อมกับถ่ายภาพเก็บเอาไว้ได้หมด

ของส่วนใหญ่ได้ถูกพัฒนาขึ้นโดยนักวิจัยจากบริษัทคีร์ลิเทคทั้งหมด ต้องบอกว่าในยุคนี้ถือว่าเป็นยุคของข้อมูลบนอินเตอร์เน็ตก็ไม่ผิดนัก จึงไม่แปลกที่ข้อมูลสำคัญส่วนใหญ่ของบริษัทเทคโนโลยียักใหญ่ทุกแห่งต่างก็อยู่บนอินเตอร์เน็ตทั้งหมด

ดังนั้นการที่บริษัทคีร์ลิเทคเป็นถึงหนึ่งในบริษัทชั้นนำในประเทศในด้านนี้ จึงไม่แปลกที่พวกเขาจะมีความแข็งแกร่งแบบนี้

และตามประกาศล่าสุดของพวกเขา เห็นว่าพวกเขายินดีที่จะใช้เงินลงทุนมากกว่า หนึ่งพันล้านเหรียญ เพื่อที่ว่าพวกเขาจะสามารถพัฒนาตัวคอมพิวเตอร์ควอนตัมให้สามารถใช้ร่วมกับพื้นที่จัดเก็บคลาวด์ได้ภายในสามปี!

โดยเงินลงทุนจำนวนมากขนาดนี้ ทำให้สถาบันของคณบดีจู้ได้รับความสนใจจากสื่อจำนวนมาก

หลังจากที่พวกเขาจบการทัวร์ง่ายๆแล้ว ไดเหลียงก็อารมณ์ดีอย่างมาก เขาถึงกับพูดขึ้นว่า: “ผมไม่คิดเลยว่าการวิจัยของพวกเขาในเรื่องของคอมพิวเตอร์ควอนตัมนั้นจะไปไกลมากขนาดนี้! ด้วยข้อมูลที่เราได้รับมานี้ ผมมันใจว่าแผนงานเบื้องต้นของเราจะไม่มีปัญหาอย่างแน่นอน”

“ เป็นเรื่องที่น่ายินดี! งั้นนายคิดว่าเราจะต้องใช้เวลานานเท่าไหร่กว่าที่เราจะสามารถเอาชนะพวกนั้นได้กัน?” ลูชินได้ถามออกมา

“นี่! … ” ไดเหลียงรู้สึกลังเลที่จะพูดออกมา: “การที่เราจะประสบความสำเร็จในระดับเดียวกับพวกเขาภายในสองปีนั้นถือว่าเป็นเรื่องที่อยากสำหรับเราแล้ว แต่มันก็ไม่ใช้ว่าจะเป็นไปไม่ได้ เนื่องมาจากบริษัทของเรานั้นมีความแข็งแกร่งอย่างมาก”

“แต่การที่เราจะพัฒนาตัวคอมพิวเตอร์ควอนตัมขึ้นมาเองนั้น เวลาหนึ่งหรือสองปีนั้นผมคิดว่ามันเป็นเวลาที่น้อยเกินไป ถ้าเป็นไปตามความคิดของผม ผมคิดว่ามันจะต้องใช้เวลาอย่างน้อยห้าปีครับ! “

“ห้าปีเหรอ! มันนานเกินไป!” ลูชินได้พูดออกมาเรียบๆต่อว่า “ฉันต้องการให้นายใช้เวลาหนึ่งปีพัฒนาชิปหลักของคอมพิวเตอร์ควอนตัมขึ้นมา และภายในสองปีนายจะต้องสร้างคอมพิวเตอร์ควอนตัมที่สามารถใช้ในเชิงพาณิชย์ออกมาให้ได้!”

“หนึ่งปี?” ไดเหลียงที่ได้ฟังแบบนั้นก็รีบส่ายหัวออกมาทันที “มันเป็นไปไม่ได้! เวลาที่ประธานให้มานั้นถือว่าสั้นเกินไป! ถ้าเราจะทำแบบนั้นได้จำเป็นจะต้องมีเจ้าของเทคโนโลยีมาสอนเราด้วยตัวเอง ไม่อย่างนั้นเราไม่มีทางพัฒนามันขึ้นมาได้โดยที่ใช้เวลาเพียงหนึ่งปีอย่างแน่นอนครับ !”

“เชื่อฉัน! หนึ่งปีก็เกินพอแล้ว!”

“ฉันพึ่งได้ยินเรื่องอะไรเนี้ย! พัฒนาชิปคอมพิวเตอร์ควอนตัมขึ้นในหนึ่งปี และพัฒนาคอมพิวเตอร์ควอนตัมที่สามารถใช้ได้ในเชิงพาณิชย์ภายในสองปี! มันเป็นอะไรที่บ้ามาก! ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!”  เสียงนี้ได้ดังขึ้นมาจากด้านหลังของพวกลูชิน

ลูชินและไดเหลียงทีได้ฟังแบบนั้นก็หันไปมองคนที่กำลังหัวเราะเรื่องนี้อยู่ทันที

คนที่หัวเราะพวกเขานั้นเป็นชายชราในเสื้อเชิ้ตลายสก๊อต ดูๆแล้วเขามีอายุที่มากกว่าคณบดีจู้เสียอีก

“ ฮาฮาฮา! ฉันละชอบพวกคนหนุ่มสาวก็แบบนี้แหละ! พวกเขานั้นชอบพุ่งไปยังเป้าหมายทันทีโดยที่ไม่สนใจว่าจะต้องเจอกับอะไรบ้าง แต่ฉันก็ขอเตือนพวกเธอเล็กน้อย ว่าบางครั้งสิ่งที่การพูดกับการกระทำนั้นก็เป็นอะไรที่แตกต่างกันอยู่พอสมควร!” ชายแก่คนนั้นได้พูดออกมา

“ อาจารย์ใหญ่แพน?” ไดเหลียงเหมือนจะนึกขึ้นมาได้ ก่อนที่เขาจะรู้สึกประหลาดใจอย่างมาก “ คุณมาที่นี่ได้อย่างไงครับ?”

น้ำเสียงของไดเหลียงที่พูดถึงอาจารย์ใหญ่แพนนั้นเต็มไปเป็นที่เคารพนับถือ เขายังได้กันมากระซิบกับลูชินด้วยว่า : “อาจารย์ใหญ่แพน! เป็นอดีตประธานมหาวิทยาลัยวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีแห่งชาติของจีน เขายังมีความสำเร็จด้านการวิจัยทางวิทยาศาสตร์มากมาย และเขายังเป็นหนึ่งในผู้อาวุโสหลักของสถาบันแนชั่นนอล เซคคิวลิที แอดมินิสเทรชั่น อีกด้วย ในด้านชื่อเสียงของเขานั้นก็โด่งดังเป็นที่รู้จักกันไปทั่วโลก โดยเฉพาะอย่างยิ่งในด้านของคอมพิวเตอร์ควอนตัม เขากับเป็นคนยิ่งใหญ่ในวงการคนหนึ่ง “

หลังจากที่ลูชินได้ฟังแบบนั้น เขาก็เกิดความเคารพขึ้นมาทันที เพราะบุคคลเช่นนี้ส่วนมากจะเป็นคนที่ยืนอยู่บนจุดสูงสุดของสติปัญญาของมนุษย์แล้ว: “สวัสดีครับอาจารย์ใหญ่แพน”

“ฮ่าฮ่า! สวัสดี! ” อาจารย์ใหญ่แพนที่ได้ฟังแบบนั้นก็ยิ้มออกมา: “เสี่ยวจู้ได้บอกฉันว่าวันนี้จะมีตัวแทนจากบริษัทลู่เทคโนโลยีมา! ฉันได้ยินมาว่าพวกนายต้องการลงทุนในการวิจัยและพัฒนาชิปคอมพิวเตอร์ควอนตัมใช้ไหม? ทำไมเราไม่ลองคุยเรื่องนี้กันดูละ?”

“ผมต้องรบกวนอาจารย์ใหญ่แพนแล้ว” ลูชินยังคงพูดอย่างสุภาพว่า “ผมเห็นว่าตอนนี้ตัวอาจารย์ใหญ่แพนดูเหนื่อยๆ ทำไมเราถึงไม่หาที่นั่งคุยกันละครับ”

“ดี!” อาจารย์ใหญ่แพนได้โบกมือแล้วพูดว่า: “งั้นเราจะไปยังห้องรับรองตรงมุมทางเดินกัน!”

ในห้องนี่เงียบสงบอย่างมาก ลูชินและพวกกำลังพูดคุยขณะดื่มชากันอย่างสบายอารมณ์

อาจารย์ใหญ่แพนไม่ได้ปล่อยให้ลูชินรอนาน เขาได้พูดขึ้นประเด็นทันที: “คุณลู! ฉันขอถามคุณอีกครั้งว่าเป็นความจริงใช้มั้ยที่คุณพูดก่อนหน้านี้?”

“แน่นอนครับ!” ลูชินพูดอย่างจริงจังต่อว่า “อาจารย์ใหญ่แพน! ผมขอรับรองว่าทางเราจะทำตามสัญญาณที่เราได้ทำเอาไว้อย่างแน่นอน และโดยนโยบายใหม่ของเราเอง ผมได้วางแผนที่จะพัฒนาคอมพิวเตอร์ควอนตัมให้สามารถรองรับข้อมูลจำนวนมากได้ และก่อนที่เราจะต่อยอดให้มันกลายเป็นปัญญาประดิษฐ์ต่อไป”

“และผมจะไม่ลังเลว่าตลอดทั้งโครงการนี้จะต้องใช้เงินทุนไปมากขนาดไหน ไม่ว่าจะเป็นหลายพันล้านหรือหลายหมื่นล้าน! ผมก็ยินดีที่จะจ่ายมัน! “

“ดีมาก!” อาจารย์ใหญ่แพนที่ได้ฟังแบบนั้นก็ตะโกนออกมา : “ก่อนหน้าที่ทางเราก็ได้เคยได้รับความช่วยเหลือจากทางรัฐบาลมาเช่นกัน แต่เห็นได้ชัดว่าระหว่างกระบวนการทั้งหมดนั้น เงินสนับสนุนที่เราได้นั้นได้ตกหายไประหว่างทางจำนวนมาก ดังนั้นการที่พวกเธอมาในเวลานี้เป็นอะไรที่ประจวบเหมาะพอดี”