The Black Technology Chat Group of the Ten Thousand Realms - ตอนที่ 362

บทที่362

ผู้แปล : N.

“พี่! ถ้าพวกเขาปล่อยสุนัขดุๆมาละ?” ลู่หาวที่ตามมาด้วยได้พูดขึ้นด้วยความกังวลเล็กน้อย และสถานที่พวกนี้ก็ถือว่าเป็นครั้งแรกที่เธอเคยเข้ามา

“ ฮาฮาฮา! ถ้ามันมีแบบนั้นจริง เราก็เตรียมตัวกินเนื้อสุนัขได้เลย” ลูชินพูดติดตลกออกมา

ส่วนลูไห่นั้นไม่ได้พูดอะไรออกมา แต่เขากับเลือกที่จำกำมือของเขาเอาไว้แทน

ลูชินและน้องๆได้เดินเข้ามาตลอดทาง เขาสังเกตเห็นว่าในซอยนี้มีสภาพไม่แตกต่างจากถนนย่านสถานบันเทิงมากนัก แต่ที่จะแตกต่างก็คือซอยนี้กับมีนักศึกษาจำนวนมากแทน

เมื่อเขาเดินเข้ามาลึกขึ้น เขาก็เห็นว่าบนเสาและกำแพงริมถนนต่างก็เต็มไปด้วยโฆษณาปล่อยเงินกู้มากมาย เห็นได้ชัดว่าแถวธุรกิจประเภทนี้เจริญอย่างมาก

“พี่! มันอยู่ข้างหน้านี่แล้ว!” ลูไห่ได้ชี้ไปที่ร้านตรงท้ายซอย มันเป็นเพียงอาคารขนาดกลางไม่ถือว่าเล็กจนเกินไป

ไม่มีสัญญาณของผู้คนที่เดินผ่านไปผ่านมาบริเวณนี้มากนัก และตรงป้ายหน้าอาคารนี้เองก็เขียนเอาไว้ว่า “การรื้อถอน” ด้วยสีแดงตัวใหญ่

“มันเป็นที่นี่เหรอ?” ลูชินได้ถามออกมา

“ครับ! พวกนั้นอยู่ในอาคาร” ลูไห่ตอบกลับมาด้วยเสียงอันเบา

“ เอาละ! ลูหาว! น้องออกไปรอข้างนอกซอยก่อน” ลูชินยังได้พูดต่อว่า “ เดียวพี่จะเขาไปกับลูไห่กันแค่สองคน”

“ได้ค่ะ!” ลูหาวพยักหน้าเป็นการตอบรับออกมา ก่อนที่เธอจะเดินออกไปข้างรอที่นอกซอย

ลูชินและลูไห่ได้เดินเข้ามาไปยังตัวอาคารทันที ชั้นแรกนั้นเป็นเหมือนร้านเกมธรรมดาเท่านั้น จะเห็นได้ว่ามีคนจำนวนมากที่กำลังเล่มเกมอยู่

“ ยิงมันเลย!” ชายที่กำลังสวมแวนตาอัจฉริยะของบริษัทของเขาอยู่ได้ตะโกนออกมา เห็นได้ชัดว่าตอนนี้เขากำลังอยู่ในช่วงสำคัญ

แว่นตาที่ชายคนนั้นสวมอยู่เห็นได้ชัดว่าเป็นรุ่นธรรมดา ดังนั้นมันจึงทำได้เพียงเล่มเกมวีอาแบบปกติเท่านั้น

ลูชินยังสังเกตเห็นอีกว่าผลิตภัณฑ์ทั้งหมดที่มีอยู่ในชั้นนี้ ต่างก็เป็นผลิตภัณฑ์ของบริษัทของเขาทั้งหมด ถึงแม้ว่ามันจะเป็นเพียงรุ่นธรรมดาก็ตาม แต่ถ้าคิดเป็นมูลค่าแล้วก็สูงถึงสิบล้านหยวนเลยที่เดียว

“บอส! ผมต้องการเครื่องเล่นเกมสองอัน!” ลูไห่ได้ตะโกนบอกกับชายที่นั่งอยู่หลังเค้าเตอร์

“เฮ้! ทำไมนายต้องตะโกนด้วย พูดธรรมดาฉันก็รู้เรื่องแล้ว” ชายคนนั้นได้หันหลังไปหยิบแว่นตาอัจฉริยะรุ่นธรรมดามาสองอัน ก่อนที่ส่งให้กับลูไห่

และพูดขึ้นว่า “นายมาได้ถูกเวลาจริงๆ ตอนนี้ทางเรามีเกมใหม่ที่พึ่งจะออกมาเร็วๆนี่ ฉันรับรองว่าพวกนายจะต้องไม่เคยเล่นมันที่ไหนมาก่อนอย่างแน่นอน พวกนายสนใจไหม?”

ลูชินและลูไห่ต่างก็ตอบตกลง ก่อนที่ชายคนนั้นจะนำพวกเขาไปยังชั้นบน เห็นได้ชัดว่าชั้นนี้แตกต่างจากด้านล่างอย่างมาก ดูได้จากการตกแต่งที่สวยงานและดูมีระดับอย่างมาก

ในชั้นนี้บางคนที่สวมแว่นตาเล่นเกมได้กรีดร้องออกมาอย่างดุเดือด และบางคนใช้อุปกรณ์ที่ทันสมัยกว่านั้นซึ่งเป็นเครื่องฉายเกมเสมือนจริงสามมิติที่พึ่งเปิดตัวมาโดยบริษัทของเขา

และชั้นนี้ทุกคนสามารถเห็นเกมที่ผู้เล่นกำลังเล่นได้ผ่านทางหน้าจอกลางที่เจ้าของอาคารได้ติดตั้งเอาไว้ได้โดยตรง

ลูชินได้เดินผ่านห้องหนึ่ง เขาเห็นแล้วว่าชายคนนั้นกำลังเล่นเกมที่ไม่เหมาะสำหรับเด็กอย่างมาก ภาพที่ฉายขึ้นจอนั้นเต็มไปด้วยเลือดและอวัยวะจำนวนมาก เห็นได้ชัดว่ามันเป็นเกมที่รุ่นแรง แต่คนที่เล่นเกมนี้กับเป็นเพียงเด็กนักเรียนเท่านั้น ใช้! เป็นเด็กนักเรียนที่มีอายุไม่เกิน18ปี!

ถ้าเป็นปกติเกมประเภทนี้ไม่สมควรให้ผู้เล่นที่อายุต่ำกว่า18ปีเล่นโดยเด็ดขาด เนื่องจากเนื้อหาที่รุ่นแรงอย่างมากที่ตัวเกมนำเสนอออกมานั้น มันอาจจะทำให้ผู้เล่นเกิดอาการทางจิตขึ้นมาได้โดยง่าย

อย่างไรก็ตามเกมนี้ไม่ได้ถูกทำโดยบริษัทของเขาอย่างแน่นอน เพราะมันจะไม่ถูกอนุมัติให้ผ่านจากคณะกรรมการด้วยซ้ำ!

ลูไห่ที่พึ่งจะเคยขึ้นมาชั้นนี้เป็นครั้งแรก ก็รู้สึกอัดอัดเล็กน้อย

แต่ลูชินสามารถเห็นได้ชัดเจนว่า นอกจากเกมที่มีเนื้อหารุ่นแรงเมื่อกี้แล้ว ยังมีเกมเรท18+อีกจำนวนมากที่ปล่อยให้ผู้มาใช้บริการได้เล่น และเกมพวกนี้ก็ไม่ใช้เป็นเกมที่บริษัทของเขาเป็นผู้ผลิตอีกตั้งหาก

ลูชินที่เห็นแบบนั้นก็รู้สึกตกใจอย่างมาก เขาไม่รู้มาก่อนเลยว่านักสร้างเกมทั่วไปสามารถทำเกมที่เข้ากันได้กับตัวอุปกรณ์เครื่องฉายสามมิติได้เป็นที่เรียบร้อย

และที่ทำให้เขารู้สึกหนักใจมากขึ้นอีกไป ก็คือตรงกลางของชั้นนี้ได้มีการฉายภาพที่เกิดขึ้นได้เกมหนึ่งอยู่ เห็นได้ชัดว่าเกมนี้เป็นเกมแนวฆาตกรรม มันเต็มไปด้วยเลือดและขั้นตอการทรมานเหยื่อมากมาย

เขากลัวว่าถ้าผู้เล่นเล่นเกมนี้มากเกินไปมันอาจจะส่งผลกระทบต่อสภาพจิตของผู้เล่นโดยตรง!

แต่ที่เขาเห็นกับแตกต่างอย่างมาก ผู้เล่นนั้นกับรู้สึกสนุกไปกับเรื่องพวกนี้ เขารู้สึกสนุกที่เห็นเลือดและสีหน้าที่หวาดกลัวของเหยื่อที่เขากำลังทรมาน!

นี่เป็นสิ่งที่แย่มากๆ ถ้าผู้เล่นเกิดหลงใหลไปกับเกมนี้เกินไป มันอาจจะทำให้จิตใจของเล่นเปลี่ยนไปด้วยไม่รู้ตัว! โดยเฉพาะอย่างยิ่งประสิทธิภาพที่ตัวเครื่องฉายภาพสามมิติทำได้นั้น มันเกือบจะเรียกได้ว่าสมจริงที่สุด มันจึงทำให้เขากลัวว่ามันอาจจะทำให้ผู้เล่นรู้สึกสับสนระหว่างโลกแห่งเกมและโลกความเป็นจริงได้!

ลูไห่ที่เห็นฉากนี้ ก็เกิดความกลัวขึ้นมา เขาจึงพูดว่า: “เกมนี้มีชื่อว่า ” โปรดทรมานฉัน ” ผมเคยได้ยินพวกเพื่อนเล่าให้ฟัง”

” โปรดทรมานฉัน ?” ลูชินได้จำชื่อเอาไว้ทันที เพราะหลังจากที่ออกไปจากที่นี่เขาจะต้องทำการตรวจสอบเรื่องนี้โดยละเอียด!

“อ่า! ตรงนั้นคือพวกที่ทำร้ายผม” ลูไห้ได้ชี้ไปที่มุมหนึ่งของห้อง

ในอีกด้านหนึ่งแถวหน้าเกมคอนโซลเสมือนฉาย มีคนหนุ่มจำนวนสี่คนที่กำลังนั่งมองดูเกมนี้ เห็นได้ชัดว่าพวกเขาจะต้องเป็นคุมชั้นนี้อย่างแน่นอน

“ เฮ้ย! แกนะ! เหลือเวลาเล่นอีกแค่สิบนาทีนะ” หนึ่งในนั้นได้ตะโกนออกมา

“มาเลย! เรามาเดิมพันกันดีกว่าว่าเจ้านั้นจะต่อเวลาไหม? ถ้าใครถูกรับเงินไปเลยหนึ่งร้อยหยวน!” ชายคนหนึ่งที่เคี้ยวหมากฝรั่งได้ตะโกนออกมาอย่างเป็นธรรมชาติ เห็นได้ชัดว่านี้ไม่ใช้ครั้งแรกที่เขาทำเรื่องแบบนี้

ลูชินไม่รังเกียจเกมประเภทแอ็คชั่น แต่ที่เขาไม่ชอบก็คือการที่เกมถูกทำออกมานั้นไม่ได้คำนึงถึงความปลอดภัยของผู้เล่นว่าจะต้องเจอกับอะไรบ้างหลังจากที่เขาเล่นเกมไปแล้ว นี้ถือได้ว่าเป็นสิ่งที่ผู้สร้างเกมในสมัยนี้ขาดหายไปอย่างมาก!

และนี่ไม่ใช่เรื่องเล็กน้อยอีกต่อไป เขาได้ตัดสินใจว่าเขาจะต้องติดตามเรื่องนี้ให้ถึงที่สุด เพราะถ้าไม่อย่างนั้นมันอาจจะก่อให้เกิดปัญหาขึ้นมาได้ในภายหลัง

“เฮ้!” ลูชินได้เดินเข้าไปตบไหล่ของชายที่กำลังตะโกนอยู่

“ ไปให้พ้น! ” ชายคนนั้นยังพูดไม่ทันจบ เขาก็ถูกลูชินดังลงไปยังเก้าอีกที่อยู่ด้านหลังเขาทันที

“แกทำอะไรวะ!” เขาคายหมากฝรั่งนั่งลงก่อนที่จะจ้องไปยังลูชินด้วยสายตาหาเรื่องอย่างไม่ปิดบัง

“เกิดอะไรขึ้น!”

“เหมือนว่าจะมีคนมาหาเรื่องนะ?” กลุ่มเพื่อนๆที่มาด้วยกันได้พูดขึ้นมา

แต่เมื่อพวกเขาเห็นลูไห่ที่อยู่ข้างหลัง พวกเขาก็เข้าใจในทันที มีคนหนึ่งได้ยิ้มออกมาและพูดว่า: “เฮ้! ดูเหมือนว่าจะมีไอ้ขี้แพ้บางคนไปหาคนมาช่วยได้วะ!”

“นี่! แกคิดดีแล้วใช้ไหมที่มาที่นี่!” มีคนหนึ่งได้ก้าวไปข้างหน้าแล้วผลักลูไห่ด้วยมือของเขา แต่เมื่อมือกำลังจะถูกตัวลูไห่มันกับถูกลูชินจับเอาไว้ก่อน

“มันเจ็บ! เจ็บ! เจ็บ! พวกแกมาช่วยฉันเร็ว!”

หลังจากที่เสียงนี้จบลง พวกเพื่อนๆของชายคนนั้นก็ได้กระโดนเข้าไปหาลูชินทันที