The Black Technology Chat Group of the Ten Thousand Realms - ตอนที่ 364

บทที่364

ผู้แปล : N.

“เจ้าหนู! แกใช้มั้ยที่เป็นคนทำทั้งหมดนี้!” ชายที่เข้ามาใหม่ได้พูดขึ้นพร้อมกับจุดบุหรี่โดยไม่ลังเล

ข้างหลังของเขาเองก็มีผู้ชายที่ดูแข็งแกร่งหลายคนยืนอยู่ เห็นได้ชัดว่าคนพวกนั้นเองก็ให้ความรู้สึกที่กดดันอย่างมาก

“เจ้านาย! คุณต้องให้ความเป็นธรรมกับเรานะ!” พวกอันธพาลตัวน้อยทั้งสี่คนเห็นผู้ช่วยให้รอดก็รีบวิ่งเข้าไปหาทันที

ชายที่ถูกเรียกว่าเจ้านายได้ตบไหล่หนึ่งในนั้นและพูดว่า: “น้องชาย! นายสามารถมั่นใจได้ว่าฉันจะต้องมอบความเป็นธรรมให้กับนายอย่างแน่นอน และฉันหวังว่าในอนาคตพวกนายจะยังคงมาอุดหนุนร้านของฉันเหมือนเดิม”

“แน่นอนครับ! ขอบคุณที่เจ้านายที่มอบความเป็นธรรมให้พวกผม!” อันธพาลทั้งสี่คนตื่นเต้นอย่างมาก ในที่สุดพวกเขาก็หลุดออกมาจากน้ำมือของปีศาจนี่ได้ซักที!

“เจ้านาย! คุณต้องระวังด้วยนะครับ ไอ้นี้มันเป็นกังฟู!” ชายหัวแบนได้รีบพูดเตือนเจ้านายของตัวเอง

“กังฟู? อะฮ่ะ! ฉันก็อยากจะรู้ว่ามันจะเป็นจริงไหม?!” เจ้านายได้พ่นควันออกมาเป็นวงควัน “เพราะวันนี้ถ้ามันไม่ชดใช้เรื่องนี้! ฉันเองก็จะไม่ยอมให้มันกลับไปได้ง่ายๆเช่นกัน!”

“นายคือหัวหน้าที่นี่ใช้ไหม? ชื่อของนายคืออะไร?” ลูชินแสดงท่าทางไม่สนใจพวกผู้ชายที่ยืนรอบตัวเองเลย เขายังคงถามด้วยน้ำเสียงสบายๆเช่นเดิม

“โอ้! ฉันไม่คิดว่านายจะไม่รู้จักชื่อของฉัน?” ชายคนนั้นหัวเราะเยาะออกมา: “ปู่ของฉันเรียกฉันว่าค้อนหลัวจิน! และไม่ว่าจะเป็นใครที่อยู่แถบนี้ต่างก็เรียกฉันว่าค้อนหลัว ฉายยาสุนัขดำ! ที่นี่นายคงนึกอะไรได้แล้วใช้ไหม? “

“ค้อนหลัว?!.” ลูไห่ได้ตะโกนออกมาด้วยความตกใจ: “พี่! เขาเป็นคนที่อันตรายมาก เราอย่าไปมีเรื่องกับเขาเลยนะ!”

ลูชินที่ได้ฟังแบบนั้นก็ไม่ได้สนใจอะไร เขายังถามคำถามต่อไปว่า: “สวัสดีค้อนหลัว! ฉันอยากรู้ว่านายไปได้เกมที่มีภาพอนาจารและเนื้อหาที่รุนแรงแบบนั้นมาได้ยังไง?!”

“แม่*!” ค้อนหลัวที่ได้ฟังแบบนั้นก็ตะโกนออกมา “มันไม่ใช้เรื่องที่แกจะต้องรู้ ตอนนี้แกจำเป็นที่จะต้องชดใช้สิ่งที่แกทำเอาไว้ก่อน! ฉันมีทางเลือกให้แกสองทาง หนึ่ง แกคุกเขาขอโทษลูกค้าของฉันและลูกน้องของฉันสามครั้ง สอง แกชดใช้ค่าเสียหายมาสองแสนหยวนแล้วกลับไปซะ! เอาละแกตัดสินใจด้วยตัวเองได้เลย! “

เขากลัวว่าคำพูดนั้นยังไม่หน้ากลัวพอ เขาจึงได้พูดข่มขู่อีกว่า: “ฉันจะต้องเตือนแกด้วยว่า ถ้าแกเลือกทางเลือกที่สองแล้วไม่มีเงินพอ ฉันจะต้องหักแขนแกทั้งสองข้างเพื่อที่ค่าทำขวัญ แกคงจะเข้าใจสิ่งที่ฉันพูดนะ!”

ลูชินที่ได้ฟังแบบนั้นก็ไม่ได้เปลี่ยนสีหน้าของเขา และเขายังพูดขึ้นว่า: “โอ้! นี้ใช้ไหมที่เขาเรียกว่าการข่มขู่นะ?”

“แม่*! เดี่ยวกูจะโทรหาตำรวจเพื่อมาจัดการเรื่องนี้ด้วย!” ค้อนหลัวยังพูดอย่างไม่แยแสต่อว่า ” การที่แกมาทำลายข้าวของในที่สวนบุคคลแบบนี้มันถือว่าเป็นสิ่งที่ผิดกฏหมายอย่างร้ายแรง และแกยังทำร้ายลูกน้องของฉันอีกด้วย ถ้ารวมทั้งหมดก็คิดเป็นเงินสามแสนหยวนพอดี! สรุปแกต้องการทางเลือกไหน? “

“อ้อเกือบลืม! แกยังได้ทำร้ายสุนัขตัวโปรดของฉันทั้งสองตัว ฉันคิดค่ารักษาพวกมันตัวละหนึ่งแสน! และอุปกรณ์ตรงบาร์ที่มันพังนั้นอีก ฉันคิดอีกหนึ่งแสน! ดังนั้นถ้าแกอยากให้ฉันโทรหาตำรวจ แกจะต้องจ่ายเงินให้ฉันหกแสนหยวน!”

ลูชินที่ได้ฟังแบบนั้นก็ยังไม่ได้พูดอะไร

ค้อนหลัวที่เห็นแบบนั้นก็โมโหขึ้นมาทันที เขาได้กดโทรออกไปยังเบอร์หนึ่งอย่างไม่ลังเล: “สวัสดีครับ! พี่หลิว! พี่ว่างไหมช่วงนี้? ใช้ครับ! ฮ่าฮ่าฮ่า! ผมต้องรบกวนพี่แล้ว … “

หลังจากที่ค้อนหลัวได้วางโทรศัพท์ลง เขาก็พูดด้วยความภาคภูมิใจ: “เมื่อตำรวจมา! แกจะต้องเสียใจที่มายังถิ่นของฉัน! ฉันหวังว่าแกจะรวยนะ ไม่อย่างนั้นแกจะต้องถูกจำคุกอย่างน้อยสิบปี ฮาฮาฮา!”

“เจ้านาย! เราจะไม่จัดการมันก่อนเหรอครับ?” ชายหัวแบนได้ถามขึ้นด้วยความระมัดระวัง

“ไม่จำเป็น!” ค้อนหลัวได้ตบหัวของคนที่ถามทันที ก่อนที่จะอธิบายว่า”ถ้าเราทำแบบนั้น มันจะเข้าทางอีกฝ่ายทันที พวกนั้นจะใช้เหตุผลว่าเพราะเป็นการป้องกันตัวเองได้ไงละไอ้โง่!”

เมื่อลูชินได้ยินประโยคนี้ เขาก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา: “ฮาฮาฮา! แล้วนายรู้มั้ยว่าฉันสามารถใช้เรื่องที่ว่าร้านนายมีอาวุธประเภทปืนเอาไว้ครอบครอง และร้านของนายยังเป็นร้านที่ผิดกฎหมายอีกด้วย?”

“ เฮอะ!” ค้อนหลัวได้แสดงสีหน้าดูถูกเหยียดหยามออกมา “ เอาเวลาที่มาบอกฉันไปเตรียมเงินจะดีกว่าไหม?”

“ส่วนพวกแกก็ไปเก็บไอ้เครื่องเล่นเกมบนชั้นสองให้เรียบร้อยซะ! “

ค้อนหลัวเองก็ไม่ใช้คนโง่อะไร เขารู้ดีว่าก่อนที่ตำรวจจะมาถึงนั้นเขาจะต้องทำอะไรบ้าง

ลูชินที่เห็นแบบนั้นก็ไม่ได้ทำอะไรเป็นการขัดขวางแต่อย่างใด กลับกันเขาทำเพียงยืนรอให้ตำรวจมาเท่านั้น

ตำรวจมาถึงสถานที่เกิดเหตุเร็วมาก อาจจะเป็นเพราะกรมตำรวจของจังหวัดนี้อยู่ใกล้กับมหาลัยก็ได้

รถตำรวจสองคันได้แล่นเข้ามายังหน้าอาคารนี้ ก่อนที่จะมีเจ้าหน้าที่จำนวนห้าคนเดินเข้ามายังสวนด้านหลัง

ค้อนหลัวที่ได้ยินเสียงของพวกตำรวจมา ก็ได้รีบเดินออกไปต้อนรับอย่างอย่างรวดเร็ว

“พี่หลิว! ผมคงต้องรบกวนพี่อีกแล้วนะครับ วันนี้มีคนมาทำลายข้าวของในร้านของผมแบบไม่มีเหตุผลเลย แล้วเขายังได้ทำร้ายพนักงานต้านรับของผมด้วย!”

ตำรวจที่ถูกเรียกว่าพี่หลิวได้พยักหน้าหน้าเป็นการเข้าใจและพูดว่า “ฉันเข้าใจแล้ว นายปล่อยให้เป็นหน้าที่ของฉันก็พอ”

“พวกนายสองคนไปควบคุมตัวชายสองคนตรงนั้นเอาไว้”

เจ้าหน้าที่ตำรวจสองคนที่ถูกสั่งแบบนั้น ก็ได้เดินเข้าไปทางลูชินและลูไห่ทันที

“เดียวก่อน!” ลูชินได้ตะโกนออกมาโดยตรงและถามว่า: “คุณเจ้าหน้าที่! คุณได้เข้าใจสถานการณ์ที่เกิดขึ้นตอนนี้ทั้งหมดแล้วจริงเหรอ? ทำไมคุณถึงไม่มาถามพวกเราบ้าง?”

“หยุดพูดได้แล้ว! ก็เห็นๆกันอยู่ว่าพวกแกสองคนเข้ามาก่อปัญหาที่ร้านของฉัน และตรงนี้ฉันก็มีพยานบุคคลยืนอยู่ด้วย” ค้อนหลัวได้ตะโกนขัดขึ้นมา “ถ้าไม่เชื่อ! คุณตำรวจสามารถตรวจสอบได้ว่าเรื่องที่ผมบอกนั้นเป็นเรื่องจริงไหม?”

“และตรงนั้นยังมีสุนัขสองตัวของผมที่บาดเจ็บอยู่ด้วย!”

“เราเข้าใจสถานการณ์แล้ว! พวกคุณทั้งสองคนได้ถูกตั้งข้อสงสัยว่าก่อให้เกิดปัญหาและสร้างความเสียหายแก่ทรัพย์สินส่วนตัว! พวกคุณทั้งคู่โปรดให้ความร่วมมือกับเราด้วย และอีกเดียวเราจะพาพวกคุณไปสถานีตำรวจเพื่อทำการสอบปากคำอีกครั้ง!” เห็นได้ชัดว่านายตำรวจที่ถูกเรียกว่าพี่หลิวนั้นเล่นตุกติก เขาได้มองไปยังรอบๆแบบผ่านๆเท่านั้น ก่อนที่เขาจะพูดสรุปคดีออกมา

“สหายตำรวจ! พวกคุณแน่ใจนะว่าจะสรุปคดีแบบนี้?” ลูชินยังพูดต่อว่า “ผมจะบอกให้ฟังว่าที่จริงแล้ว ร้านนี้ถูกสงสัยว่าเปิดทำการโดยไม่มีใบอนุญาต และพวกเขายังคงเป็นสถานบันเทิงที่ผิดกฎหมายอีกด้วย ! “

“หยุดพูดได้แล้ว! ก็เห็นๆกันอยู่ว่ามันไม่ใช้ พวกคุณหยุดพูดจาไร้สาระได้แล้ว ไม่อย่างนั้นอย่าหาว่าตำรวจใช้กำลังกับประชาชนก็แล้วกัน!” เจ้าหน้าที่ตำรวจที่เป็นลูกน้องของพี่หลิวอะไรนั้นได้ตะโกนขึ้น

“ โอ้! งั้นผมคงต้องนำหลักฐานมาแสดงให้พวกคุณดูแล้วละ” ลูชินยังพูดต่อว่า “ อีกเดียวจะมีคนที่สามารถช่วยผมได้จะมายังที่นี้ แล้วถึงตอนนี้เราจะมาดูกันว่าพวกคุณจะทำยังไงต่อดี?”

“เฮอะ! ใครกลัวกัน? ฉันไม่ได้ทำอะไรผิดเสียหน่อย!” ค้อนหลัวได้พูดเยาะเย้ยออกมา

“นายได้ดำเนินงานสถานบันเทิงที่นี่อย่างผิดกฎหมายแบบที่เขาพูดไหม?” พี่หลิวที่ได้ฟังแบบนั้นก็หันกลับไปถามค้อนหลิวอีกครั้ง

“ ไม่ได้เปิดอยู่แล้ว!” ค้อนหลัวพูดเร็วๆ “ถ้าพี่หลิวไม่เชื่อ พี่สามารถเข้าไปตรวจสอบได้เลย”

“ ดี! งั้นพวกนายสองคนไปตรวจสอบที” พี่หลิวได้พูดบอกตำรวจอีกสองนายที่ไม่ได้ทำอะไรเข้าไปตรวจสอบในอาคารทันที มันใช้เวลาไม่นานก่อนที่เจ้าหน้าที่ทั้งสองจะออกมารายงาน: “ด้านในไม่มีอะไรเลยครับ”

ลูชินที่ได้ฟังแบบนั้นก็รู้ได้ทันทีว่า ตัวกำแพงที่เขาคิดว่าเป็นของตกแต่งนั้นที่จริงแล้วมันไม่ใช้ ไม่อย่างนั้นพวกนั้นคงไม่สามารถซ่อนอุปกรณ์เครื่องฉายสามมิติจำนวนมากขนาดนั้นได้ผ่านในห้านาทีแบบนี้

“ แล้วที่นี่พวกคุณทั้งสองจะมีข้อแก้ตัวอะไรอีกไหม?!” ตำรวจหลิวได้พูดขึ้นมา

“ เดียวก่อน!” ลูชินได้ตะโกนขึ้นมาอีกครั้ง เห็นได้ชัดว่าพวกเขาทั้งสองนั้นต้องร่วมมือกัน

เรื่องนี้จะต้องไม่จบลงแบบนี้ เขาจะต้องทำลายวงจรอุบาทว์นี้ให้ได้

“พอแล้ว! ถ้าพวกคุณมีอะไรจะพูดอีกก็ให้ไปพูดที่โรงพักก็แล้วกัน” ตำรวจหลิวได้พูดขัดขึ้นมาทันที

“ไม่! ราจะคุยเรื่องนี้กันตรงนี้ แล้วเรื่องนี้จะต้องจบลงในวันนี้เช่นกัน” ลูชินได้หยิบโทรศัพท์มือถือของเขาออกมาก่อนที่เขาจะพูดขึ้นว่า “ฉันขอโทรหาใครบางคนก่อน”