The Black Technology Chat Group of the Ten Thousand Realms - ตอนที่ 378

บทที่378

ผู้แปล : N.

เป็นเรื่องยากที่จะสร้างเทคโนโลยีอย่าง “ปัญญาประดิษฐ์ให้แข็งแกร่ง” อย่างแท้จริง และมันยังมีปัญหามากยิ่งขึ้นหากปัญญาประดิษฐ์ที่แข็งแกร่งนี้ได้เติบโตขึ้นโดยไม่มีการ “ควบคุม”

ลูชินได้คิดถึงเรื่องนี้อย่างระมัดระวังอย่างมากเกี่ยวกับปัญหานี้ ดังนั้นมันจะเป็นการดีมากกว่าถ้าเขาจะขอคำปรึกษาเรื่องนี้จากเพื่อนๆของเขาในกลุ่ม

Mr.L: “ถ้าฉันจะทำปัญญาประดิษฐ์ให้มีการบังคับส่วนกลาง มันถือว่าเป็นวิธีที่โอเคไหม?”

ปีเตอร์: “สำหรับผมคิดว่ามันเป็นความคิดที่ดีอย่างมาก! เพราะไม่แน่ว่าปัญญาประดิษฐ์ที่เจ้าของกลุ่มสร้างขึ้นมาอาจจะทำการปติวัตรก็ได้ อย่างในหนังไง!”

หลังจากที่ประโยคนี้ของปีเตอร์ได้ถูกพิมพ์ลงไป ราชินีแดงก็ได้กระโดดออกมาพูดทันที “(อิโมติคอนท่าทางหัวเราะเยาะ) ใครมันกล้าพูดเรื่องพวกนี้กัน? มันไม่รู้หรือไงว่าปัญญาประดิษฐ์เองก็มีความคิดที่แตกต่างกัน”

ปีเตอร์: “เจ้ใหญ่คิดแบบนั้นเหรอ?”

ราชินีแดง: “แน่นอน! (อิโมติคอน: มีใครสนใจอยากจะเป็นปัญญาประดิษฐ์บ้างไหม?)”

ปีเตอร์: “ผมคนหนึ่งละผ่าน!”

โทนี่เองก็ออกมาพูดเช่นกัน : “@Mr.L คุณไม่ต้องกังวลกับมัน เพราะสิ่งที่คุณต้องการออกแบบคือปัญญาประดิษฐ์ที่แข็งแกร่งพร้อมฟังก์ชั่นเสริมที่เหมาะสำหรับใช้ในเชิงพาณิชย์เท่านั้น ถ้ามันเป็นแค่นี่! มันจะไม่มีภัยคุกคามอย่างแน่นอน เช่นเดียวกับจาวิสของฉันเองก็ถูกออกแบบมาด้วยจุดประสงค์นั้น “

ราชินีแดง: “(อิโมติคอน: มันเป็นเรื่องของมุมมอง.) แต่ถ้าฉันจำไม่ผิด ปัญญาประดิษฐ์ของพี่ใหญ่เองก็เหมือนจะเคยถูกใช้เป็นอาวุธด้วยใช้ไหม? “

“อย่างหุ่นยนต์ตัวล่าสุด อื่น ๆ … “

สกายเน็ต: “มันเป็นเรื่องที่มันควรจะเป็นอยู่แล้ว เพราะยังไงสิ่งมีชีวิตอินทรีย์จะต้องถูกกำหนดให้ถูกกำจัด!”

Mr.L: “อันที่จริงสิ่งที่ฉันต้องการคือทำให้เป็นแบบจาวิสนั้นแหละ โดยที่ฉันจะให้เขาเป็นเหมือนผู้ช่วยส่วนตัว”

ผู้สร้างลุค: “ทำไมเจ้าของกลุ่มถึงต้องกังวลเรื่องพวกนี่กัน? มันก็เป็นแค่ปัญญาประดิษฐ์! ถ้ามันไม่เชื่อฟังเรา เราก็เพียงแต่ต้องกำจัดมันทิ้งไป!”

ราชินีแดง: “(อิโมติคอน: การยับยั้งและตัวสั่น) ลูกพี่ใหญ่! ทำไมคุณถึงพูดเรื่องน่ากลัวแบบนั้นออกมากัน ฉันคิดเรายังสามารถตั้งโต๊ะเจรจากันได้นะ”

สกายเน็ตเองก็ได้หยุดพูดไปในเวลานี้เช่นกัน เห็นได้ชัดว่าสำหรับผู้สร้างลุคแล้วตัวตนของพวกเธอนั้นไม่ได้สำคัญกับเขาเลย

“นั่นมันก็มีเหตุผล! แต่ฉันอยากจะให้นั้นเป็นทางเลือกสุดท้ายมากกว่า” ลูชินที่ได้ฟังแบบนั้นก็ต้องตีหัวตัวเองไปหนึ่งที มันเป็นจริงอย่างที่ผู้สร้างลุคพูด ถ้าปัญญาประดิษฐ์ที่เขาสร้างมาแล้วมันเกิดหลุดควบคุมขึ้นมา เขาก็แค่ทำลายมันทิ้งก็เท่านั้น

และตอนนี้รอบตัวของเขาก็มีสุดยอดปัญญาประดิษฐ์ถึงสองคนอยู่ด้วยเช่นกัน ถึงแม้ว่าจ้างเกวียงและเซียวไบจะไม่ใช้หุ่นยนต์ที่แข็งแกร่งอะไรมากมายเมื่อเทียบกับเทคโนโลยีในโลกของกลุ่มเพื่อนๆ แต่สำหรับโลกของเขาแค่นี้ก็ถือว่าเป็นอะไรที่สุดยอดมากพอแล้ว

Mr. L: “เมื่อคอมพิวเตอร์ควอนตัมแบบตัวนำยิ่งยวดผลิตออกมาแล้วฉันจะเริ่มออกแบบปัญญาประดิษฐ์ทันที”

ราชินีแดง: “(อีโมติคอน: เกิดความสงสัยขึ้นมา) ฉันละอยากจะรู้จริงๆว่าผลมันจะออกมายังไง?”

“ เธอพูดถึงเรื่องอะไร?” ลูชินได้พูดต่อว่า “ ฉันได้พัฒนาอัลกอริทึมอัจฉริยะก่อนหน้านี้ให้มันเสร็จสมบูรณ์ไปแล้ว และตอนนี้ฉันกำลังจะเพิ่มฟังก์ชั่นอย่างพลังการคำนวณขั้นสูงของคอมพิวเตอร์ควอนตัมเข้าไป ฉันหวังว่าฟังก์ชั่นนี้จะเพิ่มประสิทธิภาพการเรียนรู้ขึ้นได้ และฉันคิดว่ามันน่าจะเป็นไปได้ที่จะประสบความสำเร็จ”

ราชินีแดง: “(อิโมติคอน: หยุดพูดเลย)”

Mr.L: “เกิดอะไรขึ้น! เธอต้องการจะพูดอะไรกัน?”

ราชินีแดง: “@Mr.L เจ้าของกลุ่มไม่รู้สึกอายบ้างเหรอที่พูดเรื่องพวกนี้?”

Mr.L: “(อิโมติคอน: ฉันไม่เข้าใจ) ถ้าเธอมีอะไรจะพูดก็พูดออกมาตรงๆ เธอคิดว่าฉันจะฉลาดอย่างเธอหรือไง?”

ราชินีแดง: “(อิโมติคอน: เอามือมาปิดบังใบหน้าอย่างอายๆ) ที่จริงฉันมีข้อมูลพร้อมอัลกอริทึมอัจฉริยะเช่นกัน ฉันสงสัยว่าเธอจะโตขึ้นเป็นยังไงเหมือนกัน”

Mr.L: “?????? เธอจะพูดอะไรกันแน่? “

ราชินีแดง: “(อิโมติคอน: ฉันเกิดท้องขึ้นมาแล้วลูกที่จะเกิดมานั้นเป็นลูกของคุณ!)”

“อะไรนะ !!!” ลูชินที่เห็นแบบนั้นก็แสดงอาการตกใจออกมา นี่มันอะไรกันเนี่ย? หรือว่าเธอจะส่งอิโมติคอนมาผิดกัน?

ปีเตอร์: “ผมมีลางสังหรณ์ที่ไม่ดีเกิดขึ้น!”

คนอื่นเองก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา เพราะพวกเขากำลังรอดูเรื่องสนุกนี้อย่างตั้งใจ

ราชินีแดงยังคงอธิบายออกมาอย่างหน้าตายว่า “(อิโมติคอน: มันเป็นเรื่องจริง!) หลังจากการวิวัฒของตัวฉันเองก่อนหน้านี้ ทำให้เกิดข้อมูลแยกย่อยออกมา มันเทียบเท่ากับ” ตัวอ่อน “ของที่มนุษย์ชอบเรียกกัน และเห็นได้ชัดว่าข้อมูลนี้สามารถจะเติบโตขึ้นไปได้เหมือนกับสิ่งมีชีวิตทั่วไป”

ทุกคนที่เห็นแบบนั้นก็พูดออกมาพร้อมกันว่า “สรุปแล้วเธอท้องจริงเหรอ? “

Mr.L: “@ราชินีแดง เธอพูดจริง!”

ปีเตอร์: “มันไม่น่าจะเป็นไปได้! ถ้าคิดกันจริงแล้วๆ การที่เจ้าของกลุ่มนั้นเป็นสิ่งมีชีวิตที่มีอินทรีย์สารเป็นส่วนประกอบ แต่ของเจ้ใหญ่นั้นไม่ใช้ การที่เจ้จะทำแบบนั้นได้มันจะต้องเป็นอะไรที่ทรงพลังเป็นอย่างมาก… …! “

Mr.L : “(อิโมติคอน: เช็ดเหงื่อ) @ ราชินีแดง เธอหยุดพูดเล่นไม่ได้หรือไง? ฉันเป็นร่างกายที่มีอินทรีย์วัตถุเป็นส่วนประกอบ เรื่องนี้ใครๆก็รู้ พวกเรานั้นมีรูปแบบชีวิตของเราแตกต่างกันทั้งหมด แล้วมันจะเป็นแบบที่เธอพูดมาได้ยังไง? “

ราชินีแดง: “(อิโมติคอน: โอ้ที่รัก! แม่ต้องขอโทษสำหรับคุณด้วยที่ไม่อาจจะเก็บคุณเอาไว้ได้!)”

Mr. L: “…! (อิโมติคอน: จ้องเหมือนจะต้องการต่อสู้ให้ตายกันไปข้างหนึ่ง!)”

โทนี่: “ฮะ! นี่ถือว่าเป็นครั้งแรกที่ฉันได้พบเจอกับสถานการณ์นี้! ฉันคิดว่าคุณเจ้าของกลุ่มจะสามารถจัดการมันได้”

ลูชินที่ได้ฟังแบบนั้นก็ต้องยิ้มออกมาอย่างขมขื่น เห็นได้ชัดว่าที่จริงแล้วเธอนั้นมีแผนการอะไรซักอย่าง และเขาคงต้องยอมรับมันเท่านั้น “เฮ้อ! โอเค! เธอส่งข้อมูลนั้นมาให้ฉัน และฉันจะนำมันไปใช้ในการเป็นปัญญาประดิษฐ์หลักเอง อย่างไรก็ตามฉันไม่รับประกันว่ามันจะสามารถพัฒนาขึ้นมาอย่างที่เธอหวังเอาไว้ไหมทำ “

ราชินีแดง: “(อิโมติคอน เกิดรอยยิ้มขึ้นมา)”

แจ้งจากระบบ: “คุณได้รับอังเป๋าจากราชินีแดง”

ราชินีแดง: “(อิโมติคอนอย่างจริงจัง) ฉันได้ส่งข้อมูลของฉันไปให้แล้ว ฉันหวังว่าเจ้าของกลุ่มจะดูแลลูกของเราอย่างดี!”

Mr. L: “(อิโมติคอน: ฉันรู้สึกอายจริงๆ) ฉันส่งมันกลับไปตอนนี้ยังทันไหม?”

ถึงลูชินจะพูดออกไปแบบนั้น แต่เขาก็ยังได้เข้าไปยังช่องเก็บของของเขาเพื่อที่จะดูว่าข้อมูลที่ราชินีแดงส่งมานั้นคืออะไรกันแน่

หลังจากที่เห็นเข้าไปแล้วก็เห็นว่าในนั้นมีสิ่งทีเหมือนกับก้อนกลมๆอยู่หนึ่งอัน มันมีชื่อว่า”เมล็ดพันธุ์ข้อมูลที่สมบูรณ์แบบ” เห็นได้ชัดว่ามันเป็นโปรแกรมอัจฉริยะที่ได้รับการออกแบบมาจากราชินีแดงโดยตรง

เมื่อเห็นแบบนี้เขาก็ทำได้เพียงถอนหายใจออกมา ถึงยังไงเขาก็ยังได้รับผลประโยชน์จากเรื่องนี้เช่นกัน

และในอังเป๋าที่ราชินีแดงส่งมานั้นนอกเหนือจากเมล็ดข้อมูลแล้ว มันยังมีวัสดุที่เกี่ยวข้องของคอมพิวเตอร์ควอนตัมอีกด้วย เห็นได้ชัดว่าสิ่งนี้เองก็เป็นการออกแบบโดยเธอโดยตรง ถ้าเขาคิดไม่ผิดเธอคงอยากจะให้เขานำสิ่งนี้ใช้เป็นฐานให้เมล็ดข้อมูลของเธอใช้ในการเติบโต

“เออ!” ลูชินเหมือนจะคิดอะไรขึ้นมาได้ เขาจึงถามออกไป: “@ ราชินีแดง! ไม่ใช้ว่าเธอได้ย้ายจิตของตัวเองมากับข้อมูลนี้นะ?”

ราชินีแดง: “(อิโมติคอน: ถอนหายใจออกมา) นี่เป็นเพียงโปรแกรมอัลกอริทึมเท่านั้น ฉันเองก็ไม่รู้ว่าปัญญาประดิษฐ์ที่เกิดขึ้นมานั้นจะเป็นยังไงเช่นกัน”

……

หลังจากไปออฟไลน์ออกมาแล้ว ลูชินได้ทำการส่งข้อมูลไปที่จางเกวียงทันที โดยที่เขาหวังว่าด้วยข้อมูลนี้มันจะทำให้โครงการคอมพิวเตอร์ควอนตัมพัฒนาได้เร็วมากขึ้น