The Black Technology Chat Group of the Ten Thousand Realms - บทที่465

“อืม! ฉันเห็นด้วย เมื่อตอนที่ฉันลงจากเครื่องบินเองก็ได้สังเกตเห็นว่าโครงสร้างพื้นฐานที่นี่อ่อนแอเกินไป ขนาดถนนธรรมดาในระหว่างทางมาที่นี้ก็ไม่ได้ดีอย่างประเทศของเรา” เจียงซุนได้พูดออกมา “แต่นี้ก็แสดงให้เราเห็นว่าประเทศนี้ยังคงมีแนวโน้มที่ดีในการทำธุรกิจ “

“ แต่การทำธุรกิจนั้นไม่ใช่เรื่องง่ายเลย!” เฒ่ากงได้พาเขาไปเขตที่พักอาศัยชั่วคราวและพูดว่า “ ในตอนนี้เราประสบปัญหาเป็นอย่างมากในช่วงหลายเดือนที่ผ่านมา แต่พวกฉันไม่ได้ส่งเรื่องนี้กลับไปยังสำนักงานใหญ่ที่ประเทศจีนเท่านั้นเอง”

“สิ่งที่ยิ่งแย่ไปกว่านั้นคือความคืบหน้าของโครงการที่เราทำอยู่นั้นได้หยุดลงอย่างสมบูรณ์และไม่สามารถดำเนินการต่อได้อีกแล้ว! หากเป็นเช่นนี้ต่อไป ฉันคิดว่าบริษัทของเราควรจะออกจากประเทศไนจีเรียนี้จะดีที่สุด!”

“มันแย่ขนาดนั้นเลยเหรอ?” เจียงซุนที่ได้ฟังแบบนั้นก็ได้ขมวดคิ้วออกมา

“ ใช้! ถ้าเป็นเพียงเรื่องของการขโมบละก็สำหรับเราแล้วนั้นสามารถแก้ไขมันได้ง่ายๆ แต่นี้มันถึงกับเลือกตกต้องเข้าโรงพยาบาลเลยที่เดียว” เฒ่าลาวได้พูดออกมาด้วยความโกรธเล็กน้อย

บริษัทเจียงหนานของพวกเขาเพิ่งเข้าสู่ตลาดแอฟริกาเมื่อปีที่แล้ว และดำเนินการก่อสร้างโครงสร้างพื้นฐานครั้งแรกในภูมิภาคแห่งหนึ่งในประเทศไนจีเรีย โครงการประกอบด้วย ทางหลวงระยะไกล ทางรถไฟขนส่งขนาดกลาง และการก่อสร้างในเขตเมือง

ตั้งแต่ปีที่แล้วพวกเขาเริ่มส่งคนงานและเครื่องจักรก่อสร้างไปยังไนจีเรียและเริ่มทำการรับสมัครคนในท้องถิ่นเพื่อเริ่มการก่อสร้าง แต่กว่าเก้าเดือนที่ผ่านมาความคืบหน้าของพวกเขายังไม่ถึงหนึ่งในสามของสิ่งที่พวกเขาตั้งเอาไว้ได้ แต่ค่าใช้จ่ายที่พวกเขาใช้ไปมันกับมากกว่างบประมาณที่ตั้งเอาไว้ถึงสามเท่า!

“ สภาพโดยรวมที่นี้แย่เป็นอย่างมาก!” เฒ่ากงได้บ่นออกมา ” การจัดการของรัฐบาลเองก็วุ่นวายเป็นอย่างมาก ไม่เพียงแค่นั้นในด้านต่างๆเองก็แย่ถึงที่สุด “

“ ในด้านความปลอดภัยเองก็เข้าขั้นย้ำแย่ เรานั้นไม่สามารถรับประกันความปลอดภัยของพนักงานของเราได้บ่อยครั้ง มีพวกโจรที่เข้ามาขโมยและทำร้ายพนักงานของเราบ่อยขึ้น ในช่วงต้นเดือนที่ผ่านมาเองก็มีคนงานของเราสามคนถูกทำร้าย โดยที่สองคนได้รับบาดเจ็บเล็กน้อยและอีกหนึ่งคนนั้นต้องเข้าโรงพยาบาลเลยที่เดียว  ซึ่งเหตุการณ์นี้เองทำให้พนักงานของเราจำนวนมากเรียกร้องที่จะขอเดินทางกลับประเทศจีน “

“ในส่วนของพวกเครื่องจักรก่อสร้างของเราเองก็เกิดปัญหาขึ้นทุกวัน ไม่ว่าจะเป็นการถูกยิงโดยปืนปริศนา หรือการสูญหาย นั้นจึงทำให้บริษัทของเราต้องสูญเสียเงินไปเป็นสิบๆล้านในตลอดเก้าเดือนที่ผ่านมา!”

แม้ว่าประเทศไนจีเรียจะเป็นประเทศที่มีประชากรน้อยที่สุดในแอฟริกา แต่การจัดการความปลอดภัยของพวกเขานั้นกับแย่เป็นอย่างมาก เนื่องจากความยากจนของประชาชนในประเทศ ความเชื่อที่แตกต่าง และปัญหาอื่นๆ จึงทำให้เมื่อเกิดความขัดแย้งขึ้น พวกคนพื้นเมืองจะใช้อาวุธสงครามเข้ามาแก้ปัญหามากขึ้น

สำหรับการปล้นและกรรโชกนั้นมันเกิดขึ้นเกือบทุกวัน ในสายตาของอาชญากรที่นี่ พวกเขาเห็นว่าชาวต่างชาตินั้นเป็น “แพะอ้วน” และมีแนวโน้มสูงอย่างมากที่จะตกเป็นเป้าหมายของพวกเขา

ดังนั้นในการทำงานที่นี่ของพวกเขา พวกเขายังได้ทำการฝึกฝนชาวบ้านเป็นพิเศษ เพื่อให้พวกเขาเป็นผู้คุ้มกันและคนงานไปในตัว แต่อาจจะเป็นเพราะโชคไม่ดีที่บทบาทของพวกเขายังมีจำกัด คนงานในท้องที่เหล่านั้นจะเป็นฝ่ายวิ่งหนีไปก่อนทุกครั้งหลังจากเกิดอันตราย

เฒ่ากงได้พาเจียงซุนไปยังสถานที่ก่อสร้างเพื่อดูว่าพวกเขาทำงานได้ถึงตรงไหน พวกเขาต่างก็กำลังขี่รถออฟโรดที่ดัดแปลงที่มีประตูหน้าต่างกันกระสุน และมีผู้คุ้มกันจำนวนหนึ่งที่นำปืนหนักติดตามไปตลอดทาง สำหรับเจียงซุนที่พึ่งเคยเห็นเหตุการณ์นี้เป็นครั้งแรกก็แสดงสีหน้าตื่นตกใจออกมาอย่างชัดเจน

พวกเขาไปดูทางรถไฟซึ่งสร้างขึ้นเพื่อขนส่งทรัพยากรแร่ บริเวณใกล้เคียงยังมีเหมืองดีบุกขนาดใหญ่ที่ขุดโดยบริษัทของคนจีน

ด้านหน้าของทางรถไฟนั้นโอเค มันถูกสร้างขึ้นมาได้สำเร็จและคนงานมีหน้าที่รับผิดชอบในการตรวจสอบและบำรุงรักษาทุกวัน

เมื่อเจียงซุนและคนอื่นๆมาถึง พวกเขาพบว่าคนผิวสีบางคนกำลังขโมยของในพื้นที่ก่อสร้าง บอดี้การ์ดผิวสีในรถรีบออกจากรถและตะโกนใส่พวกเขาพร้อมกับนำปืนไปขู่พวกเขา ก่อนที่คนเหล่านั้นจะรีบวิ่งหนีออกไปทันที

“ คนผิวสีเหล่านี้เป็นคนจนในหมู่บ้านหรือชนเผ่าใกล้เคียง พวกเขามักจะเข้ามาขโมยสิ่งของของพวกเราเป็นประจำ” เฒ่าลาวได้พูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่ไร้ประโยชน์และดูเศร้า ” เราไม่สามารถพึ่งพาตำรวจในพื้นที่ได้เลย พวกเราทำได้เพียงช่วยตัวเองได้เท่านั้น ถ้าเกิดว่าเราทำอะไรที่รุนแรงเกิดไป พวกเขาเหล่านั้นจะระดมคนจำนวนมากมาสร้างปัญหาให้เรา และนั้นจะทำให้งานที่เราทำอยู่นั้นล่าช้าลงไปอีกมาก “

“ ใช้! บางครั้งมีพวกโจรสองสามคนที่ได้รับบาดเจ็บจากการขโมยของเรา แต่เรายังคงต้องเสียเงินหลายหมื่นเหรียญเพื่อรักษาพวกมัน ฉันไม่เข้าใจจริงๆว่าประเทศนี้ใช้ตะกละอะไรคิด?”

“ มันไม่สมเหตุสมผลเลย!” เจียงซุนได้ตบไหล่ของเฒ่ากงเบาๆ

เฒ่าลาวพูดต่อว่า “โครงการที่นี่ได้หยุดชะงักเนื่องจากเหตุการณ์การโจรกรรมและการกระทบกระแทกเมื่อเร็วๆนี้ มีพวกคนงานบางคนไม่เต็มใจที่จะทำงานที่นี่และพวกรถขุด รถเครน และอื่นๆของเราเองก็ถูกปล้นเช่นกัน “

“เห็นได้ชัดว่าการเพิ่มความปลอดภัยของเรานั้นไม่ได้ช่วยอะไรมากนักในพื้นที่บริเวณนี้”

เจียงซุนได้ถามขึ้นว่า “แล้วบริษัทจีนในพื้นที่อื่นละเป็นแบบเราไหม?”

“ ไม่เชิง! เพราะสถานที่บางแห่งนั้นไม่ได้วุ่นวายแบบนี้” เฒ่ากงได้พูดว่า “ บางพื้นที่นั้นมีกฎหมายและระเบียบที่ดี และบางบริษัทยังได้ว่าจ้างทีมรักษาความปลอดภัยของต่างประเทศ ตราบใดที่พวกเขาไม่พบความขัดแย้งขนาดใหญ่ แค่การขู่ด้วยอาวุธหนักขนาดใหญ่ก็ถือว่าเพียงพอแล้ว”

“ทางเราเองก็พยายามที่จะทำแบบเดียวกัน แต่พบว่าวิธีนั้นไม่ได้ผลเลย และนั้นยังทำให้ผู้คุ้มกันผิวสีของเราคนหนึ่งได้ตายจากการปะทะในครั้งนั้นอีกด้วย!”

“เฮ้อ! บางครั้งฉันก็มีความคิดที่จะทิ้งโครงการนี้และหันหลังกลับไปยังประเทศบ้านเกิดโดยเร็ว”

เจียงซุนรู้ว่าเฒ่ากงรู้สึกยังไงภายใต้แรงกดดันแบบนี้ ดังนั้นเขาจึงทำได้เพียงพูดปลอบโยนเขาว่า: “ไม่ต้องกังวลเกินไป ที่ฉันมาที่นี้ก็เพราะจะมาช่วยพวกนายทั้งคู่ และไม่ว่าโครงการนี้จะยากแค่ไหน พวกเราจะต้องฝ่าไปให้ได้ และนั้นจะทำให้การสูญเสียไปของพวกเราไม่เสียเปล่า “

“ยิ่งไปกว่านั้น มันจะเป็นเรื่องน่าเสียดายอย่างมากที่เราจะต้องละทิ้งตลาดขนาดใหญ่อย่างแอฟริกาไป”

“ เฮ้อ! งั้นสิ่งแรกที่นายควรจะช่วยพวกฉันก็คือการรับคงงานจากประเทศจีนมาเพิ่มและยังต้องสั่งพวกเครื่องจักรที่เสียหายมาทดแทนด้วย” เฒ่าลาวเองก็บ่นออกมาเล็กน้อยกับเรื่องนี้ แต่เห็นได้ชัดว่าเขาเองก็ไม่คิดจะยอมแพ้ในเรื่องนี้ง่ายๆ

“แต่ฉันกลัวว่ามันจะกลับมาในสถานการณ์เช่นเดิมสิ!” เฒ่ากงได้พูดออกมา

“ฮาฮาฮา! พวกนายไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้ไป เพราะด้วยเครื่องจักรตัวล่าสุดจากบริษัทแพนแพนแมชชีน มันจะทำให้การดำเนินงานที่นี้ของเรานั้นสบายขึ้นมาก! ไม่เพียงแค่นั้นมันยังได้ช่วยแก้ปัญหาการขาดแคลนแรงงานได้อีกด้วย” เจียงซุนได้พูดต่อว่า “แล้วเมื่อกี้พวกนายบอกว่ามีใครบางคนที่สร้างปัญหาเมื่อเร็วๆนี้ ใครบางคนคนนั้นเป็นใคร?”

“ เฮ้อ! มีชนเผ่าที่ชื่อกอซ่า พวกเขาได้อาศัยอยู่บริเวณใกล้เคียงกับแค้มก่อสร้างของเรา และเผ่าของพวกเขานั้นเองก็ถือว่าเป็นเผ่าที่แข็งแกร่งที่สุดเผ่าหนึ่ง ปัญหามันเกิดขึ้นตรงที่หัวหน้าเผ่านั้นเป็นคนโลภอย่างมาก ก่อนหน้านี้เองเราก็ได้ไปเสมอผลประโยชน์จำนวนหนึ่งให้กับเผ่านี้แล้ว แต่ตัวหัวหน้าเผ่านั้นกับไม่ยอมรับมัน เขาบอกว่าต้องการผลประโยชน์ที่มากกว่านี้ และเขายังได้พูดเป็นนัยๆว่าถ้าเกิดพวกเราไม่ให้ พวกเขาเองก็จะเข้ามาสร้างปัญหาให้กับเราเป็นพักๆ “เฒ่าลาวได้พูดอธิบายออกมา

เจียงซุนรู้ดีว่าบางชนเผ่านั้นยังคงเป็นพวกหัวโบราณ พวกเขาจะยายามรักษาเอกลักษณ์ของตัวเผ่าเอาไว้ และนั้นทำให้การรับมือพวกเขานั้นเป็นเรื่องยากอย่างมาก

ไนจีเรียเองก็ไม่ได้เป็นประเทศที่ทันสมัยอย่างแท้จริง มีหลายชนเผ่าในประเทศนี้ ในบางพื้นที่หัวหน้าเผ่ามีอำนาจมากและยังมีกองกำลังติดอาวุธเป็นของตัวเองด้วย ดังนั้นการเกิดความขัดแย้งระหว่างชนเผ่าจึงไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร

และถึงแม้ว่ารัฐบาลท้องถิ่นจะได้อนุญาตให้พวกเขาสร้างอะไรที่นี้ก็ได้ แต่หัวหน้าชนเผ่าอาจจะไม่พอใจกับการกระทำนี้ก็เป็นไปได้ และนั้นจะทำให้เกิดปัญหาตามมา