The Black Technology Chat Group of the Ten Thousand Realms - บทที่468

ด้วยการรับประกันจากประธานใหญ่แบบนี้ มันก็ได้ทำให้คนงานมีความมั่นใจมากขึ้น พวกเขาต่างก็ทำงานให้หนักขึ้นและด้วยสภาพอากาศที่ร้อนตลอดช่วงบ่าย มันก็ทำให้พวกคนงานต่างก็มีเหงื่อออกมาจำนวนมาก พร้อมกับเสียงคำรามของเครื่องจักรที่ดังตลอดทั้งช่วงบ่าย มันก็ได้ทำให้ตัวโครงการที่หยุดทำงานมานานกว่าหนึ่งเดือนได้เริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง

เจียงซุนได้ชมดูฉากนี้ด้วยความพึงพอใจและเขาได้คาดการณ์ไว้ในใจว่าด้วยการเพิ่มเครื่องจักรและอุปกรณ์ใหม่ที่มีประสิทธิภาพที่ดีแบบนี้เข้าไป พวกเขาคงจะสามารถชดเชยเวลาที่เสียไปได้และนั้นจะทำให้พวกเขาสามารถทำงานได้เสร็จตามระยะเวลาที่กำหนด

“เอาละ! แผนกโลจิสติกส์รีบมาส่งน้ำและอาหารให้คนงานเร็ว เราจะต้องไม่ละเลยเรื่องนี้! เข้าใจไหม? ถ้ามีปัญหาอะไรเกี่ยวกับเครื่องจักร พวกนายสามารถถามมันได้โดยตรงกับประธานเจียง “เฒ่าลาวได้พูดผ่านลำโพงกระจายเสียงที่ติดตั้งเอาไว้ แต่ทันใดนั้นเองเขาก็ได้รับวอร์แจ้งมาจากกัปตันของทีมรักษาความปลอดภัย :“ หัวหน้าลาว! ตอนนี้ได้เกิดเรื่องไม่ดีขึ้นแล้วครับ! มีกลุ่มคนในพื้นที่กำลังตรงมาทางเราครับ!”

“สถานการณ์เป็นยังไง?” เฒ่ากงเองก็ถึงกับตกใจกับเรื่องนี้ เขาจึงได้เรียบถามออกมา

“มีรถตรงมาทางเราสองถึงสามคัน ผมไม่รู้ว่าพวกเขาจะมีอาวุธมาด้วยหรือเปล่า!” กัปตันทีมรักษาความปลอดภัยได้ตอบกลับมา “ในตอนนี้ทางเราเองก็ได้ทำการติดต่อไปยังตำรวจแล้วครับ! พวกเขาบอกว่าพวกเขาจะรีบมายังไซต์งานของเราให้เร็วที่สุด! ผมไม่รู้ว่าพวกเขาจะต้องใช้เวลานานแค่ไหนกว่าที่พวกเขาจะมาถึงเราครับ ดังนั้นเพื่อความปลอดภัย ผมขอเชิญให้หัวหน้าทั้งสามหลบไปยังที่ปลอดภัยก่อน!”

“โอเค! พวกนายเองก็ดูแลเครื่องจักรตัวใหม่ของเราด้วยละ” ในขณะเดียวกัน เฒ่าลาวก็ได้ประกาศเรื่องนี้ออกลำโพงกระจายเสียงว่า “พนักงานทุกคนรีบออกจากหน้างานเดี๋ยวนี้! และรีบถอยกลับไปยังพื้นที่ปลอดภัยที่กำหนดเอาไว้”

คนงานที่ได้ฟังแบบนั้นก็ได้รีบทำตามขั้นตอนที่พวกเขาฝึกมาทันที และก็ถือว่าเป็นเรื่องโชคดีที่คนงานกลุ่มนี้มีประสบการณ์เกี่ยวกับเหตุการณ์แบบนี้อยู่ก่อนแล้ว ดังนั้นพวกเขาจึงถอยกลับไปยังพื้นที่ปลอดภัยอย่างเป็นระเบียบ

ทางกลุ่มผู้บุกรุกเองก็มีรถออฟโรดอีกสามคันตรงเข้ามายังไซต์งานนี้ และนั้นทำให้พวกทีมรักษาความปลอดภัยต่างก็รีบเข้าไปสกัดเอาไว้

“หยุด! พวกคุณรู้ไหมว่ากำลังเข้ามาในพื้นที่ของรัฐบาล!” สมาชิกของทีมรักษาความปลอดภัยได้ตะโกนหยุดพวกเขาเอาไว้ อีกฝ่ายที่ได้ฟังแบบนั้นก็ได้หยุดรถก่อนที่จะเดินลงจากรถที่พวกเขานั่งมาทันที มีชายผิวสีที่แข็งแกร่งสิบคนลงมาจากรถพร้อมกับอุปกรณ์อย่างอาวุธปืน และได้มีชายคนหนึ่งที่ดูแล้วแตกต่างจากกลุ่มได้ตะโกนออกมาเป็นภาษาท้องถิ่น

“พวกเขาพูดว่าอะไร?” เนื่องจากอยู่ไกลทำให้เจียงซุนไม่สามารถใช้ซอฟต์แวร์การแปลในโทรศัพท์ของเขาได้

หัวหน้าทีมรักษาความปลอดภัยได้แปลให้เขาฟังว่า: “พวกเขาบอกว่าเราต้องหยุดทำงานทันที นี้เป็นที่ดินที่มาจากหมู่บ้านของพวกเขา และเราไม่ได้รับอนุญาตให้ทำอะไรบนพื้นที่นี้!”

“โอ้! นายช่วยบอกพวกเขากลับไปว่าพวกเรากำลังสร้างทางรถไฟ และมันเป็นงานที่ได้รับมอบหมายจากรัฐบาล!” เจียงซุนเองก็พยายามที่จะตกลงกับอีกฝ่าย

กลุ่มคนผิวสีที่เป็นผู้บุกรุกนั้นไม่ได้ให้โอกาสหัวหน้าทีมรักษาความปลอดภัยในการแปลคำพูดของเจียงซุนออกมา พวกเขาได้เริ่มทำการโจมตีโดยตรง

พวกเขาได้ข่มขู่โดยการนำอาวุธจำพวกมีดขนาดใหญ่และปืนชี้มาทางสมาชิกในทีมรักษาความปลอดภัย และนั้นทำให้พวกเจียงซุนเองก็ได้รีบทำตาม ถึงแม้ว่าพวกของเจียงซุนนั้นจะทำแบบเดียวกัน พวกเขาก็ไม่สามารถยิ่งได้ แต่ไม่ใช้กลับกลุ่มชายผิวสีตรงหน้านี้ เพราะพวกนั้นกล้ายิงปืนมายังพวกเขาจริงๆ

เฒ่าลาวที่ดูจากระยะไกลได้เห็นว่าคนผิวสีจำนวนห้าหรือหกคนกำลังเผชิญหน้ากับทีมรักษาความปลอดภัยของพวกเขาอยู่ และมีอีกกลุ่มที่กำลังขับรถไปยังสถานที่ก่อสร้างของพวกเขา

“หัวหน้าโจ! คุณรีบกลับมาเร็ว!” ในเวลาเดียวกันหัวหน้าวิศวกรรมที่กำลังทดสอบขับยานพาหนะวิศวกรรมตัวใหม่นี้เองก็เห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น และเพื่อนๆของเขาเองก็พยายามเร่งให้เขานำเครื่องจักรนี้กลับมายังพื้นที่ปลอดภัย

“ ฉันกำลังจะไป!” โจวฟงต้องการขับเครื่องจักรนี้ถอยห่างออกไป เพราะเขารู้สึกรักเจ้าเครื่องจักรตัวนี้มาก เขาไม่ต้องการให้มันถูกทำลายลงจากกลุ่มคนไม่หวังดีพวกนี้

อย่างไรก็ตามด้วยความเร็วของรถออฟโรดนั้นเร็วกว่าเครื่องจักรวิศวกรรมขนาดใหญ่นี้มาก พวกนั้นได้ขับรถมาถึงตรงหน้าของเขาในเวลาไม่นาน

คนผิวสีจำนวนสามถึงสีคนได้รีบลงจากรถ และวิ่งเข้ามาใกล้เครื่องจักรที่โจวฟงอยู่ทันที

“ไอ้พวกนี้!” โจวฟงเองก็รู้สึกกลัวเป็นอย่างมาก เขาต้องการจะโจมตีพวกนั้นก่อนด้วยซ้ำ แต่ส่วนที่มีเหตุผลได้บอกเขาว่า ถ้าเขาทำอย่างนั้นมันอาจจะทำให้ผลที่ตามมานั้นยุ่งยากขึ้นก็เป็นไปได้

คนผิวสียังคงตะโกนใส่เป้าหมายของพวกเขาอย่างต่อเนื่อง พวกเขาต้องการให้ชายที่นั่งอยู่บนเครื่องจักรตรงหน้าลงมา ก่อนที่พวกเขาจะพยายามขโมยเจ้าเครื่องจักรนี้กลับไปยังเผ่า ถึงแม่ว่าพวกเขาจะไม่รู้ว่าเจ้าเครื่องจักรที่มีแขนกลขนาดใหญ่นี้ทำอะไรได้บ้างก็ตาม

“%% & * &” คนผิวสียังคงตะโกน แม้แต่มีคนได้ยกปืนไรเฟิลขึ้นและเล็งไปที่โจวฟงอย่างตั้งใจ

“หัวหน้าวิศวกรโจว! ความปลอดภัยเป็นสิ่งสำคัญที่สุด! ผลขอสั่งให้คุณออกจากห้องเครื่องเดียวนี้! “เฒ่ากงยังคงตะโกนผ่านวอร์ออกมาอย่างกระวนกระวาย เพราะเขารู้ว่าคนผิวสีเหล่านี้กล้าที่จะฆ่าคนจริงๆ

ดังนั้นมันจะเป็นการดีที่สุดถ้าเขาสามารถทำให้เรื่องร้ายๆนั้นไม่เกิดขึ้นมา เพราะไม่อย่างนั้นเขาเองก็ไม่รู้ว่าจะหาคำอะไรไปอธิบายให้ครอบครัวของผู้เสียหายฟัง

ถึงแม้ว่าโจวฟงจะต้องการออกจากห้องเครื่องตามคำสั่ง แต่ดูเหมือนว่าตัวเครื่องจักรที่เขานั่งอยู่นั้นมันได้เข้าสู่โหมดอะไรบางอย่าง มันจึงทำให้เขาไม่สามารถออกจากห้องเครื่องได้

ในเวลานี้ได้เขาเห็นว่าตรงแผงควบคุมได้ปรากฏโหมดความปลอดภัยฉุกเฉินขึ้นมา และโหมดนี้เป็นอะไรที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อนตั้งแต่ทำงานนี้มา

โจวฟงตัดสินใจที่จะเปิดฟังก์ชั่นนี้โดยตรง และนั้นทำให้คอมพิวเตอร์ควอนตัมที่ถูกติดตั้งมาพร้อมกับเครื่องจักรนี้ได้เปิดโหมดฉุกเฉินขึ้นทันที

“การวิเคราะห์สถานการณ์ความปลอดภัย!” เซ็นเซอร์ต่างๆในยานพาหนะวิศวกรรมได้ดังขึ้น ก่อนที่ข้อมูลจากการสแกนจำนวนมากจะถูกส่งไปยังสมองควอนตัมหลักผ่านทางดาวเทียม

“ชีวิตของผู้ขับขี่กำลังถูกคุกคาม! เริ่มการป้องกันอัตโนมัติทันที!” หลังจากจบเสียงนี้แล้วตัวเครื่องจักรนี้ก็เริ่มเคลื่อนที่โดยอัตโนมัติ

“ มันจบแล้ว! หัวหน้าโจวกำลังจะถูกพวกนั้นจับตัวไป!” คนงานที่เห็นเหตุการณ์นี้จากระยะไกลต่างก็รู้สึกกังวลกับสิ่งที่พวกเขาเห็น

เฒ่ากงยังวิตกกังวลมากขึ้น เขาถึงกับตะโกนถามผู้ช่วยของเขาว่า: “อีกนานไหมกว่าที่พวกตำรวจจะมาถึง”

“ ผมเองก็ไม่รู้! พวกเขาอาจจะมาถึงเร็วๆนี้ หรือว่าจะหลังจากเรื่องนี้ผ่านไปแล้ว! ผมไม่รู้จริงๆครับ!” ผู้ช่วยของเขาเองก็รู้สึกไม่แตกต่างจากหัวหน้ามากเท่านั้น แต่เขาเองก็ไม่รู้จริงๆว่ามันจะต้องใช้เวลเท่าไหร่กว่าที่พวกตำรวจจะมาถึง

“มันจะทำกันเกินไปแล้ว!” เจียงซุนได้สั่งการลงไปว่า “ใครก็ได้รีบติดต่อไปยังสถานทูตทันที บอกพวกเขาว่าเราต้องการความช่วยเหลือ!”

“ครับ!”

ตอนนี้เจียงซุนรู้สึกแย่จริงๆ เมื่อสองชั่วโมงก่อนเขาพึ่งจะพูดเอาไว้ว่าจะไม่มีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นอีก แต่นี้อะไร ยังไม่ทันข้ามวันเลย มันก็เกิดเรื่องแย่ๆขึ้นจนได้!

“ถ้าฉันรู้ว่ามันจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น ฉันจะไม่เร่งรีบเริ่มทำงานแบบนี้” เจียงซุนรู้สึกเสียใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นจริงๆ

“ปัง!” ชายผิวสีคนหนึ่งได้ยิงปืนออกมา

คนงานบางคนที่ขวัญอ่อนถึงกับกรีดร้องออกมาและหลับตาลงทันที

อย่างไรก็ตามกระสุนได้ชนเข้ากับกระจกก่อนที่มันจะกระเด็นออกไป เห็นได้ชัดว่ากระจกที่ติดตั้งเอาไว้นี้ได้รับการดัดแปลงให้กันกระสุนได้

“ยิงเข้าไปอีก! เราจะต้องหยุดพวกนั้นให้ได้! ” คนผิวสีที่ดูเหมือนจะเป็นหัวหน้าได้ตะโกนขึ้น พร้อมกับที่เขาได้นำรถออฟโรดไปปิดกั้นเครื่องจักรเอาไว้

แต่ในเวลานี้เองที่คนขับคนหนึ่งได้สังเกตเห็นแขนกลขนาดใหญ่ของเจ้าเครื่องจักรมันเริ่มขยับ และตัวเครื่องจักรเองก็กำลังเคลื่อนที่มาทางพวกเขา

“อา! พระเจ้า!” เขาได้ตะโกนบอกเพื่อนๆของเขาด้วยความตื่นตระหนก!

เพื่อนร่วมงานหลายคนที่เห็นแบบนั้นเดียวกันก็ได้รีบยิงไปที่แขนหุ่นยนต์และยานพาหนะวิศวกรรมนั้นทันที แต่น่าเสียดายที่เครื่องจักรอุตสาหกรรมขนาดใหญ่นี้ไม่สามารถถูกกระสุนทำลายได้อย่างง่ายดาย

แขนกลขนาดใหญ่ที่ติดตั้งเอาไว้ได้ตรงไปที่รถออฟโรดอย่างรวดเร็ว และด้วยกรงเล็บกลขนาดใหญ่มันถึงกับสามารถจับรถออฟโร้ดที่มีน้ำหนักมากถึงสองตันก่อนที่จะยกมันขึ้นไปมันอากาศได้อย่างสบายๆ!

คนขับที่อยู่ในรถคันนั้นถึงกับตะโกนออกมาด้วยความกลัวและเพื่อนร่วมงานของเขาเองก็กลัวด้วยเช่นกัน เห็นได้ชัดว่าเจ้ากรงเล็บกลนั้นทรงพลังเกินไป มันสามารถจับรถของพวกเขาขึ้นไปบนอากาศได้อย่างง่ายดาย มันทำให้รถออฟโรดของพวกเขานั้นดูเหมือนของเล่นไปเลย!

แขนหุ่นยนต์ยังคงทำงานต่อไป โดยที่มันได้ทำการบีบรถที่มันจับเอาไว้เข้ามากัน และนั้นทำให้กลุ่มผู้บุกรุกถึงกับทำพ่นปัสสาวะออกมาด้วยความหวาดกลัว