The Conquerors Path | เส้นทางผู้พิชิต - ตอนที่ 101 The Choice(3)
มุมมองของออสติน :
ความเงียบคงอยู่บนเนินเขาหลังจากที่แม่ตะโกนเรียกผม ผมมองหน้าเธอด้วยสีหน้า ‘ประหลาดใจ’ ดูเหมือนว่าแผนของผมจะสำเร็จด้วยดี แผนที่ผมวางไว้ได้ผลดีกว่าที่คิด
แผนการใช้จดหมายถือเป็นดาบสองคม มันอาจจะทำให้แม่เลือกที่จะไม่ทำตามความรู้สึกของเธอเองและเลือกที่จะอยู่ห่างๆ ผม แน่นอนว่าถ้าเกิดเป็นแบบนั้นผมก็ได้เตรียมแผนสำรองไว้แล้ว
ช่างเรื่องนั้นแล้วผมกลับมาโฟกัสที่ผู้หญิงตรงหน้าดีกว่า
“ม -แม่?”
เสียงประหลาดใจดังออกมาจากปากของผมเหมือนกับว่าไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเธอจะมาอยู่ที่นี่
ผมโบกมือก่อนที่พิณจะหายไปจากมือและหันมามองเธอด้วยสายตาฉงน
“แม่หมายความว่ายังไงเหรอครับที่บอกว่ารักผม?”
รูม่านตาของผมสั่นเมื่อถามคำถามนี้ เกรซมองมาที่ผมอย่างลังเลเล็กน้อยก่อนจะสงบลง เธอคงรู้สึกกลัวและไม่รู้ว่าผมจะตอบสนองยังไง แต่เธอก็มาไกลขนาดนี้แล้วและเธอก็ไม่อยากยอมแพ้ด้วย
สิ่งเลวร้ายที่สุดที่อาจจะเกิดขึ้นคือการที่ผมปลีกตัวออกห่างจากเธอ นั่นคงเป็นสิ่งที่เธอคิดเอาไว้แม้ว่าเธอจะไม่ได้พูดอะไรก็ตาม
เกรซหายใจเข้าลึกๆ ก่อนจะเดินมาหาแม่ ผมเห็นความกลัวเล็กน้อยในดวงตาของเธอ แต่เธอก็ไม่ถอยและยังคงเธอเข้ามาหาผมเรื่อยๆ
“แม่ครับ?”
ผมเรียกเธออีกครั้งด้วยความ ‘งง’
เธอเดินเข้ามาตรงหน้าผมพร้อมกับวางมือข้างหนึ่งลงบนใบหน้าของผมโดยมีรอยยิ้มที่สวยงามประดับอยู่บนใบหน้าของเธอก่อนจะพูดขึ้นมา
“ลูกจ๊ะ แม่ขอโทษสำหรับสิ่งที่ทำลงไปเพราะความรู้สึกของตัวเองเลยลงเอยด้วยการทำร้ายลูกโดยไม่ได้ตั้งใจ แต่จำไว้นะลูกว่าแม่ไม่เคยเกลียดลูกเลย ลูกเป็นหนึ่งในสิ่งสำคัญที่สุดในชีวิตของแม่”
ดวงตาของผม ‘สั่นไหว’ เมื่อได้ยินคำพูดของเธอพร้อมกับน้ำตาแห่งความสุขที่ร่วงหล่นตามมา ผมเอามือวางลงบนมือของแม่ก่อนจะกำมันไว้แน่นพร้อมกับมองไปยังเธอ
“แล้วทำไมกันหล่ะครับ? ทำไมแม่ถึงพยายามทำตัวห่างเหินกับผมครับ?”
คำถามของผมจบลงด้วยความเงียบเมื่อแม่มองมาที่ผมอย่างตั้งใจ เธอหายใจเข้าลึกๆ ก่อนจะพูดขึ้นมา
“เพราะแม่รักลูก…ในฐานะผู้ชายคนหนึ่ง”
เมื่อได้ยินคำพูดของเธอ ร่างกายของผมก็ ‘กระตุก’ ขณะที่ผมมองเธอด้วยความ ‘ไม่เชื่อ’
เมื่อเห็นปฏิกิริยาของผม เกรซก็ยิ้มอย่างขมขื่นก่อนเธอจะพูดต่อ
“แม่รู้ว่าแม่น่าขยะแขยงใช่ไหมหล่ะ? คนเป็นแม่จะรู้สึกแบบนี้กับลูกตัวเองได้ยังไง ถ้าลูกจะเกลียดแม่ก็ไม่เป็นไร หลังจ-”
“ไม่ครับ! ผมไม่มีวันเกลียดแม่หรอก!”
ก่อนที่เกรซจะพูดจบ ผมจับมือเธอแน่นพร้อมกับมองเธอด้วยความมั่นใจก่อนจะพูดขึ้น
“ถึงจะแปลกใจ แต่ผมไม่ได้เกลียดแม่หรอกนะครับ อันที่จริงผมก็รักแม่เหมือนกันครับ ไม่ใช่แค่ในฐานะแม่แต่เป็นฐานะของผู้หญิงคนหนึ่งครับ!!”
เมื่อได้ยินคำตอบของผม ดวงตาของเกรซก็สั่นระริก
เธอมองมาที่ผมอย่างไม่อยากจะเชื่อ เมื่อเห็นแบบนั้นผมก็ยิ้มที่ ‘เบี้ยว’ ขณะที่พูดกับเธอ
“รู้ไหมครับแม่ว่าผมรู้สึกแบบนี้กับแม่มานานแล้ว เหตุผลที่ผมออกเดินทางส่วนหนึ่งก็เพื่อกำจัดความรู้สึกนี้ครับ ผมคิดว่าถ้าอยู่ห่างจากแม่มากพอความรู้สึกเหล่านี้น่าจะจางหายไป แต่มันก็ไม่เคยหายไปเลยครับ!”
“ผมไม่สามารถชอบผู้หญิงคนอื่นได้เพราะมัน แม่รู้ไหมว่าตอนที่ผมกลับมาและเห็นหน้าแม่ หัวใจผมแทบจะกระโจนออกมาจากอก ผมเคยคิดที่จะฝังความรู้สึกเหล่านี้หลังจากวันที่พวกเราเดทกัน แต่ไม่เลยครับ มันมีแต่จะเพิ่มขึ้น หลังจากนั้นผมก็หยุดมันไม่ได้เลยครับ!”
ผมก้าวไปข้างหน้าพร้อมกับโอบไหล่แม่ด้วยแขนของตัวเอง ผมมองเธอที่งุนงงก่อนจะตะโกนขึ้นมา
“ผมรักคุณครับเกรซ!”
เสียงของผมเดินทางลงมาจนถึงเนินเขาทำให้เกรซหลุดออกจากอาการงุนงง
เมื่อเธอมองดวงตาสีม่วงของผมที่ลุกโซนด้วยความรู้สึกที่มีต่อเธอก็ทำให้ใจของเธอเต้นแรง เธอรู้สึกว่าใบหน้าของตัวเองกำลังร้อนผ่าวจนหน้าแดงขึ้นมา
เกรซหัวเราะเบาๆ ก่อนจะพูดขึ้น
“ดูเหมือนเราสองคนจะเต็มไปด้วยความรักที่ไม่สมหวังนะจ๊ะ”
ผมไม่ได้หัวเราะกับคำพูดของเธอและมองลึกเข้าไปในดวงตาสีเขียวสดของเธอ
เมื่อเห็นว่าเกรซกำลังพยายามเบือนหน้าหนีผมก็ไม่ยอมให้เธอทำและบังคับให้เธอมองมาที่ผม
ผมไม่ได้พูดอะไรขณะที่พยายามโน้มหน้าเข้าไปใกล้เพื่อจูบเธอ เกรซดูเป็นกังวลและเอามือมาบังหน้าเพื่อให้ผมหยุด
“ไม่ ออสติน เราทำแบบนี้ไม่ได้ เราทั้งคู่เป็นแม่ลูกกันนะจ๊ะ”
“แล้วยังไงหล่ะครับ?”
ผมมองเธออย่างสงสัยก่อนจะพูดขึ้นอีกครั้ง
“เราจะเป็นอะไรกันแล้วมันทำไมหล่ะครับ? ผมไม่สนใจเรื่องพวกนั้นหรอกนะครับ ผมต้องการคุณ ต้องการหัวใจ, ร่างกายและจิตวิญญาณของคุณครับ ผมต้องการทุกตารางนิ้วของร่างกายคุณให้เป็นของผมเพียงคนเดียว ผมไม่สนความสัมพันธ์ของเรา สิ่งที่ผมต้องการคือคุณครับเกรซ”
คำพูดของผมทำให้ร่างกายของเกรซสั่นสะท้าน เธอรู้สึกถึงหัวใจของตัวเองที่เต้นแรงขึ้น
เกรซอยากจะหยุด แต่ร่างกายของเธอกลับต้องการผม ไม่สิ…เธออยากเป็นของผม เธอมีความสุขกับความรู้สึกที่ผมมอบให้ แต่เธอก็กลัวว่าการอยู่กับผมอาจจะทำลายชีวิตของผม
“ฉันรู้ ฉันก็รักเธอเหมือนกัน!! แต่คิดถึงอนาคตของเธอสิ! ทุกอย่างที่เธอมีอาจจะพังได้เลยนะ! ลืมเรื่องทุกอย่างในตอนนี้ไปยังจะดีซะกว่า!”
ผมจับมือเกรซทั้ง 2 ข้างในขณะที่มองหน้าเธอโดยตรงก่อนจะตะโกนถามเธอ
“คุณเชื่ออย่างนั้นจริงๆ เหรอครับ! คุณคิดเหรอว่าตัวเองจะมีความสุขถ้าผมอยู่กับผู้หญิงคนอื่น! ผมทำไม่ได้หรอกนะครับ! ผมไม่อยากยกคุณให้ผู้ชายคนอื่นครับ!”
“มันไม่สำคัญหรอกว่าฉันจะรู้สึกยังไง! ฉันไม่สนใจหรอก! เรื่องของพวกเรามันเป็นไปไม่ได้หรอก! มันอาจทำให้ชีวิตของเธอพังได้เลยนะ!”
“ช่างหัวมันสิครับ! ผมไม่ต้องการชีวิตที่ไม่มีคุณครับ!”
ว่าแล้วผมก็ปล่อยมือเธอขณะที่เดินไปสุดเนินเขาด้วยใบหน้าที่เย็นยะเยือกเหมือนกำลังจะตาย
เมื่อเห็นแบบนั้นเกรซก็หน้าซีดเผือดก่อนจะรีบวิ่งตามหลังผมมาและกอดผมจากด้านหลังเพื่อหยุดผมเอาไว้
“หยุดนะออสติน! นั่นเธอกำลังจะทำอะไร!”
“อย่ามาหยุดผมนะ! ผมไม่ต้องการชีวิตที่ไม่มีคุณหรอกครับ!”
เมื่อได้ยินคำพูดของผมดวงตาของเกรซก็ชื้นขึ้น เธอไม่รู้ว่าควรจะทำยังไงต่อดี เธอรักผม เธอรักผมมากกว่าสิ่งใด เธอต้องการอยู่กับผม แต่ความสัมพันธ์ของพวกเรากลับเป็นอุปสรรคที่ผูกมัดเธอไว้ แม้ว่าเธอจะมีใจให้ผมก็ตาม การแสดงต่อหน้าคนอื่นเป็นเรื่องยากมาก ในเวลานี้เองที่ผมหยุดดิ้นรน เกรซรู้สึกได้เมื่อเธอกอดผมแน่นขึ้นจากด้านหลัง
“แม่รักผมในฐานะของผู้ชายคนหนึ่งสินะครับ?”
ได้ยินเสียงของผมจากด้านหน้า เกรซก็ลังเลก่อนจะตอบกลับมา
“ใช่จ่ะ”
“แล้วทำไมต้องกลัวด้วยหล่ะครับ?”
ผมไม่ปล่อยให้เกรซพูดอะไรพร้อมกับหันไปเผชิญหน้ากับเธอ ผมเห็นน้ำตาในดวงตาที่เจ็บปวดของเธอได้ ผมกุมใบหน้าของเธอก่อนจะพูดขึ้น
“ผมรู้ว่าคุณกลัวครับ ผมรู้ว่าคุณคิดว่าผมยังเด็กและไม่รู้ว่าความรู้สึกของเราจะเป็นยังไงต่อไป แต่ผมรู้ว่าผมรักคุณและอยากอยู่กับคุณครับ”
“อย่ากังวลผลที่จะตามมาเลยครับ ผมจะดูแลไม่ให้คุณต้องทนทุกข์ทรมานเองครับ ผมจะปกป้องคุณไม่ว่ายังไงก็ตาม ผมจะดูแลคุณด้วยทุกสิ่งทุกอย่างที่ผมมี ผมสาบานว่าจะไม่ทิ้งให้คุณอยู่คนเดียวครับเกรซ”
คำพูดของผมคือฟางเส้นสุดท้ายที่ทำลายการป้องกันของเกรซและดึงความรู้สึกที่เกาะกุมอยู่ในใจของเธอออกมา เธอกระโดดโลดเต้นขณะที่เข้ามาจูบริมฝีปากของผม ริมฝีปากของเราสัมผัสกันขณะที่ผมโอบร่างของเธอเข้ามาแนบชิดแนบกาย กลิ่นอันหอมหวานของกุหลาบโชยเข้ามาเต็มจมูกของผม ร่างกายของเราส่นเทิ้มเมื่อความสุขผิดศีลธรรมแผ่ซ่านไปทั่วร่างจากการจูบของพวกเรา
เราจูบกันขณะที่ถ่ายทอดความรักของกันและกัน เราอยู่ในตำแหน่งเดิมอยู่ 2-3 วินาทีก่อนที่จะผละออกจากกัน ผมมองดวงตาสีเขียวของเธอที่มองมาที่ผมอย่างอ่อนโยนและเต็มไปด้วยความรัก ในขณะนั้นก็มีการแจ้งเตือนดังขึ้นมา
[ ชื่อ : เกรซ ไลออนฮาร์ท
ความสัมพันธ์ : 101% (รักต้องห้าม)
หมายเหตุ : ไอ้…เด็กเวร! ]
‘อะไรวะ! ระบบทำไมค่าความสัมพันธ์ถึงมีมากกว่า 100 กัน!’
[ โฮสหมายความว่ายังไง? ]
‘ฉันหมายความว่าแม่ของฉันเป็นแบบแชร์ฉันกับคนอื่นได้หรือแบบเก็บฉันไว้คนเดียว’
[ มันคือ ‘ฉันจะมีแต่เธอเท่านั้น’ ]
‘ให้ตายเถอะชีวิตฉัน…’
ผมมองลงไปที่เกรซซึ่งกำลังมองมาที่ผม ผมเห็นอารมณ์ลึกๆ ที่ดูเหมือนว่ากำลังจะตื่นขึ้นจากส่วนลึกภายในตัวเธอ บางสิ่งที่เป็นอันตรายดูเหมือนจะตื่นขึ้นจากก้นบึ้งของความรุ้สึกที่ไม่ควรจะถูกปลุกให้ตื่นขึ้นมา
‘ตอนนี้ฉันควรทำยังไงดี?’
[ เอาหล่ะโฮสมันมีวิธีดั้งเดิมที่ผู้ชายหลายคนเคยใช้ในชีวิตเพื่อช่วยชีวิตพวกเขาจากสถานการณ์ดังกล่าวอยู่ ]
‘แล้วมันคืออะไรหล่ะ?’
[ วิ่ง!!!! ]
-Donate-
True Money Wallet ID : mraxzy
ไทยพาณิชย์ : 4051572923 //ชาคริต
