The Conquerors Path | เส้นทางผู้พิชิต - ตอนที่ 115 The Battle Begins()
เวลาดูเหมือนจะหยุดนิ่งหลังจากหญิงสาว 2-3 คนในห้องตะโกนชื่อของออสตินออกมา ดวงตาของนอร่าเป็นประกายหลังจากที่เธอได้เห็นหน้าน้องชายที่ไม่ได้เจอมาหลายปี อารมณ์ที่เธอพยายามระงับไว้ดูเหมือนจะเติมเต็มหัวใจของเธออีกครั้งพร้อมกับรอยยิ้มแห่งความรักที่ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเธอโดยไม่รู้ตัวหลังจากเห็นออสติน
สำหรับโอลิเวียที่ได้เห็นออสตินอีกครั้งนั้น ความอัปยศอดสูที่เธอซ่อนไว้ในใจของเธอก็เริ่มปะทุขึ้นมาอีกครั้ง ความทรงจำที่ปิดตายจากการโดนตีก้นปรากฏขึ้นมาในสมองของเธอพร้อมกับความรู้สึกเสียวซ่านที่แล่นไปทั่วร่างกาย แต่ไม่นานเธอก็สะบัดความรู้สึกพวกนั้นออกไป โดยมีความโกรธแค้นที่แผดเผาลึกอยู่ในดวงตาสีฟ้าสวยของเธอ
ในขณะเดียวกันหญิงสาวอีกคนหนึ่งที่ยืนอยู่ข้างหลังซาบรีน่านั้น เธอสวมชุดวันพีซสีเขียวซึ่งช่วยเร่งรัดหน้าอกที่เจียมเนื้อเจียมตัวของเธอ ในขณะที่ชุดของเธอดูเหมือนจะมีบั้นท้ายที่ชุมฉ่ำอยู่ เธอมีรูปร่างเช่นเดียวกับส่วนสูงของเธอ ผมสีเขียวสว่างของเธอถูกมัดเป็นหางม้า 2 ข้าง ทำให้เธอดูน่ารัก ดวงตาของเธอเป็นสีเขียวซึ่งเปล่งประกายราวกับอัญมณี
แค่ได้มองเธอก็ทำให้ใจละลายเพราะความน่ารักของเธอแล้ว เธอยืนอยู่ข้างหลังซาบรีน่าด้วยความภาคภูมิใจ เธอไม่ต้องซ่อนตัวหลังหน้ากากอีกต่อไปแล้ว เธอไม่ต้องกลัวอีกต่อไป เอมิลี่ในอดีตไม่มีอยู่อีกต่อไปแล้ว (Chapter 22)
ตอนนี้เธอเป็นมือขวาของเจ้าหญิงเอลฟ์และเป็นเพื่อนรักของเจ้าหญิง เธอเป็นอัญมณีของกลุ่มเนื่องจากหน้าตาที่น่ารักมากของเธอ แต่ถ้าใครเข้าใจผิดว่าเธอเป็นสาวน้อยแสนบริสุทธิ์หล่ะก็…คนๆ นั้นคงได้รับสิ่งตอบแทนอย่างสาสม
เอมิลี่เป็นคนที่จัดการปัญหาและจัดการทุกอย่างที่เกี่ยวข้องกับกลุ่มของซาบรีน่าเพียงคนเดียว ในตอนเริ่มการแข่งขันนั้นเธอทำเพียงแค่มองดูอย่างเฉื่อยชาและพยายามที่จะดูว่ามีใครที่ควรค่าแก่การติดต่อหรือไม่เท่านั้นและออเธอร์ตัวปลอมนั้นได้ทำให้เธอสนใจ
ในตอนแรกเธอกำลังวางแผนที่จะทำให้เขาเข้าร่วมกลุ่มของพวกเธออยู่และในเวลาเดียวกันนั้นเธอก็พยายามที่จะเปิดเผยตัวตนของเขาด้วย แต่ในตอนที่เธอเห็นภาพลวงตาแตกและร่างของออสตินที่ปรากฏขึ้นหลังจากนั้น ทำให้สีหน้าอันสงบนิ่งของเธอไม่มีอีกแล้ว
เธอกับนอร่าและโอลิเวียทำให้ชื่อของออสตินแพร่งพรายออกมาโดยไม่รู้ตัว ทันทีที่เอมิลี่เห็นออสตินแผนการทั้งหมดที่เธอวางไว้ก็บินออกนอกหน้าต่างไปแล้ว มีเพียงร่างของออสตินเท่านั้นที่อยู่ในความคิดของเธอ การได้เห็นเขาอีกครั้งหลังจากผ่านไปนานทำให้หัวใจของเธอเริ่มเต้นเร็วขึ้นพร้อมกับความร้อนในร่างกายที่เริ่มขึ้นเช่นกัน
‘อ๊าาา–ในที่สุดคุณก็มาแล้วออสตินของฉัน—’
จิตใจของเธอเริ่มทำงานด้วยความเร็วสูงเพื่อสร้างกลวิธีต่างๆ เพื่อทำให้ออสตินตกหลุมรักเธอ
ในขณะเดียวกันสการ์เล็ตเองก็เช่นกันในตอนแรกเธอเพียงแค่ดูการแข่งขันด้วยความเบื่อหน่ายเท่านั้น หนึ่งในเหตุผลหลักที่เธอยอมมาโรงเรียนนี้ก็เพื่อตามหาออสติน
หลังจากที่ถูกพาตัวไปโดยพ่อของเธอเอง สการ์เล็ตก็เต็มไปด้วยความเกลียดชังและรังเกียจเขา ผู้ชายแบบไหนกันที่ทิ้งภรรยาและลูกสาวของตัวเองไป? พ่อของเธอบอกกับเธอว่าที่ทำแบบนี้นั้นเพื่อปกป้องแม่ของเธอ แต่เธอไม่สนเรื่องนั้นหรอก อย่างน้อยเขาก็ควรปกป้องพวกเราจากระยะไกลไม่ใช่เหรอ?
แต่ว่าไม่เลย เขาไม่สามารถเสี่ยงชีวิตของตัวเองเพื่อแม่ของเธอได้ ดังนั้นเขาจึงจากไป เขาจะเฝ้าดูผู้หญิงที่เขารักเสียชีวิตในวัยชรางั้นเหรอ? ตอนนั้นเขาไม่รู้ว่าตัวเองมีลูกซะด้วยซ้ำ เขาเพียงแค่รู้สึกถึงความสัมพันธ์ทางสายเลือดที่เชื่อมต่อกันของพวกเราเท่านั้นถึงทำให้เขารู้ความจริง
ไม่ว่ายังไงสการ์เล็ตก็ไม่ได้แคร์เลย เธอต้องการกลับไปหาออสติน เธออยากอยู่กับเขา เธอไม่แม้แต่จะมีโอกาสบอกเขาว่าเธอรู้สึกอย่างไรด้วยซ้ำ แต่พ่อของเธอกลับไม่อนุญาต ตอนนี้เธอเป็นตัวตนที่เป็นปริศนา ผู้คนทั้งโลกต้องการทราบข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับตัวเธอ
พ่อของเธอบอกกับเธอว่าเขาจะคอยดูแลความปลอดภัยของออสตินตลอดเวลา หลังจากนั้นเธอก็สงบลง เมื่อถึงเวลานั้นเธอก็จะเติบโตขึ้นเป็นสาวงาม จากนั้นเมื่อเธอแข็งแกร่งขึ้นแล้ว เธอจะค้นหาเขาและทำให้เขาเป็นของเธอ
เธอไม่สนใจสิ่งอื่นใด แม้ว่ามันจะต้องใช้เวลาชั่วนิรันดร์ เธอก็จะยังหาวิธีที่จะทำให้ทั้งคู่มีชีวิตที่ยืนยาวด้วยกัน ระหว่างที่เธออยู่ที่โลกมังกร เธอก็ได้พบกับเซเลสทีเนีย ทั้งคู่ตีกันจนสนิทกันราวกับพี่น้อง
ในโลกของมังกรนั้นเธอไม่ได้รับการนับหน้าถือตาเท่าไหร่นักในตอนแรก แต่เมื่อพวกเขาพบว่าเธอได้รับมรดกทางสายเลือดจากหนึ่งในผู้กล้ามังกรที่ตายไปแล้วหลังจากนั้นเธอก็ได้รับการดูแลอย่างดี
ใช้เวลาอีกไม่นานสการ์เล็ตก็จะกลายเป็นผู้ที่แข็งแกร่งที่สุด หลังจากที่เธอเติบโตขึ้นความปรารถนาแรกของเธอคือการไปพบออสตินในทันทีเพื่อคุยกับเขาและทำความรู้จักเขาให้มากกว่านี้ ในตอนนั้นเธอรู้เพียงแค่ว่าออสตินเป็นขุนนางเพียงอย่างเดียวเท่านั้น
หลังจากค้นหาอย่างรวดเร็วเธอก็พบข้อมูลเพิ่มเติม ออสติน ไลออนฮาร์ท นั่นคือชื่อของคนซึ่งเป็นที่รักของเธอ ในตอนนั้นเธอต้องการเทเลพอร์ตไปที่บ้านของเขาเพื่อค้นหาข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับเขาให้มากขึ้น แต่แม่ของเธอก็ได้หยุดเธอด้วยการพูดถึงเรื่องการรักนวลสงวนตัวของผู้หญิง
สการ์เล็ตรู้ว่าตัวเองค่อนข้างรีบร้อน แต่เธออยากเจอ, อยากเจอ, อยากเจอ, อยากเจอ, อยากเจอ, อยากเจอ, อยากเจอ, อยากเจอ, อยากเจอ, อยากเจอ, อยากเจอ, อยากเจอ, อยากเจอ, อยากเจอ, อยากเจอ, อยากเจอ, อยากเจอ, อยากเจอ, อยากเจอ, อยากเจอ, อยากเจอ, อยากเจอ, อยากเจอ, อยากเจอ, อยากเจอ, อยากเจอ, อยากเจอ, อยากเจอ, อยากเจอ, อยากเจอเขาอีกครั้งจริงๆ (ช่างเป็นความรักที่โรค…หมายถึงบริสุทธิ์จริงๆ)
ในตอนแรกเธอถามพ่อของเธอเกี่ยวกับตำแหน่งของออสตินแล้ว แต่เขาปฏิเสธโดยบอกว่าให้ไปพบเขาที่สถาบันบาบิโลนจะดีกว่า ในตอนแรกเธอรู้สึกสับสนแต่เมื่อเธอได้ยินเรื่องนี้จากเซเลสทีเนียเกี่ยวกับการเข้าเรียนในสถาบัน เธอก็ตอบตกลง เธอรู้ว่ามีโอกาสสูงที่เธอจะได้พบกับออสตินที่นั่น
แต่ไม่ทั้งหมดที่เธอรู้เกี่ยวกับเขา เธอได้ยินมาว่าเขาถูกไล่ออกจากบ้านหรือบางอย่างเกี่ยวกับเขาไม่มีความสามารถพิเศษใดๆ แค่ได้ยินเรื่องนี้ก็ทำให้เธอโกรธขึ้นมา แต่เธอก็ถูกเซเลสทิเนียรั้งไว้ เธอจึงได้แต่เฝ้ารอ รอผู้ซึ่งเป็นที่รักของเธอกลับมา
และในที่สุดการเดิมพันของเธอก็เป็นผล เธอเห็นเขาที่กำลังยืนอยู่บนกระดานโต้คลื่น เขาสูงขึ้นและหล่อขึ้นมาก แค่ได้มองเขาก็ทำให้เธอหน้าแดง เธอรู้สึกได้ถึงเลือดที่กำลังเดือดที่ต้องการให้เขาเป็นของเธอ เธอเกือบจะสูญเสียการควบคุมตัวเองและถูกกระตุ้นให้วิ่งไปหาเขาเพื่อกอดเขาซะและเล่าเรื่องการผจญภัยทั้งหมดของเธอให้เขาฟังซะแล้ว แต่เธอก็รั้งตัวเองเอาไว้ได้ เธอจำเป็นต้องทำให้เขาตกหลุมรักเธอก่อน
ในตอนแรกที่เธอเห็นเขา เธอก็เรียกชื่อของเขาออกมาโดยไม่รู้ตัว แต่ความจริงก็คือไม่ใช่เธอเพียงคนเดียวที่ทำให้สถานการณ์รุนแรงขึ้น
ดวงตาของนอร่าเป็นประกายในตอนที่เธอมองไปยังเอมิลี่ โอลิเวียก็ทำเช่นเดียวกัน
แต่สิ่งที่น่าประหลาดใจที่สุดเลยคือความจริงที่ว่าสการ์เล็ตเรียกชื่อของออสตินออกมา ไม่ใช่แค่พวกสการ์เล็ตเท่านั้น แต่สาวๆ ทุกคนในห้องก็สังเกตเห็นเรื่องนี้เช่นกัน เมื่อเห็นสถานการณ์ในตอนนี้คาร์เมลก็เป็นคนแรกที่พูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงตั้งคำถาม
“ไม่ใช่ว่าเขาคือน้องชายของเธอเหรอนอร่า? คนที่เข้าร่วมการแข่งขันในตอนนั้น? คนที่ชนะกับเอลล่า?”
เมื่อได้ยินคำพูดของคาร์เมล หญิงสาวคนหนึ่งที่ยืนอยู่ข้างหลังคาร์เมลก็สะดุ้งขึ้นมา เธอสูงประมาณ 1.6 เมตร มีผมยาวสีน้ำตาลแดงซึ่งไหลลงมาตามไหล่และดวงตาสีส้ม รูปร่างของเธอดูดีและมีความภาคภูมิใจสูง
เธอมีถุงน่องดีไซน์สีขาวและดำที่ขาของเธอซึ่งทำให้ผู้คนมักหันมาสนใจที่ต้นขาอันขาวเนียนราวกับน้ำนมของเธอ ใบหน้าของเธอดูน่ามองและเย็นชา จิตใจของเธอดูเหมือนจะคิดคำนวณเกี่ยวกับเรื่องในอนาคตอยู่เสมอ ดวงตาของเอลล่าเป็นประกายไม่พอใจเล็กๆ ขณะที่เธอมองไปยังออสติน
-Donate-
True Money Wallet ID : mraxzy
ไทยพาณิชย์ : 4051572923 //ชาคริต