The Conquerors Path | เส้นทางผู้พิชิต - ตอนที่ 121 Freedom Beyond Death(3)

ผมมองไปที่ฉากของอนุภาคแสงสีทองราวกับถูกสะกดจิตอยู่ครู่หนึ่ง ในระหว่างนั้นเลือดก็ไหลจนเปรอะเต็มเสื้อผ้าของผม ในขณะที่รู้สึกว่าเลือดไหลออกจากมือ แต่ผมต้องยืนอยู่นิ่งๆ เพราะยังมีศัตรูที่ผมยังต้องเผชิญหน้าอยู่ ส่วนคนที่เหลืออยู่คือชายเพียงคนเดียวซึ่งกำลังนั่งอยู่บนบัลลังก์สีน้ำเงินนั่น

แม้จะมีดนตรีและพลังของผมอยู่ การรักษาชายผู้นี้แทบจะเป็นไปไม่ได้เลย เหตุผลง่ายๆ เลยนั่นเป็นเพราะความแข็งแกร่งของเราต่างกัน แม้แต่ทหารพวกนั้น เหตุผลที่ผมสามารถช่วยพวกเขาได้นั่นก็เพราะซาเวียร์รั้งพวกเขาเอาไว้ให้ ผมหายใจเข้าลึกๆ ในขณะที่ระงับความเจ็บปวดที่แสบร้อนในร่างกายของตัวเอง

ขณะนี้ผมกำลังรอให้ชายผู้ซึ่งนั่งหลับตาอยู่บนบัลลังก์เอ่ยปากพูดอะไรซักอย่าง ชายผู้นี้มีผมและดวงตาสีฟ้าน้ำทะเลซึ่งเป็นเครื่องหมายการค้าของราชวงศ์ แต่มันก็เสียโฉมไปเนื่องจากมานาที่มีมลทิน ไม่กี่วินาทีผ่านไปก่อนที่เขาจะลืมตาขึ้น

“ขอบคุณนะเจ้าหนุ่ม”

น้ำเสียงของเขายังคงทุ้มและทรงพลัง แต่น้ำเสียงที่ขึ้นๆ ลงๆ ของเขาก็เป็นตัวพิสูจน์แล้วว่าเขาแทบจะทนไม่ไหวแล้ว

ผมส่ายหัวก่อนจะตอบกลับไป

“ผมไม่ต้องการคำขอบคุณจากคุณ ผมทำสิ่งที่ควรทำไปแล้ว”

“อ่า เจ้าพูดถูก แต่ข้าก็ยังอยากขอบคุณเจ้าอยู่ดี”

ซาเวียร์ยิ้มขณะที่เขามองเด็กชายผมเงินซึ่งอยู่ตรงหน้า ไม่นานความทรงจำเก่าๆ ก็ผ่านเข้ามาในความคิดของเขาก่อนที่เขาจะยิ้มออกมาอย่างขมขื่น เขาหลับตาลงก่อนที่พูด

“ข้าเป็นกษัตริย์ที่ล้มเหลว ไม่ว่าข้าจะสูงส่งเพียงใด สุดท้ายข้าก็ล้มเหลวในการปกป้องประชาชนของตัวเอง…”

เสียงของซาเวียร์เต็มไปด้วยความเศร้า, ขมขื่นและไม่เต็มใจ

ผมมองไปยังชายคนนี้อยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะพูดพร้อมกับพยักหน้า

“ใช่ คุณล้มเหลว คุณล้มเหลวในการปกป้องนักรบที่เลือกที่จะอยู่กับคุณ ในแง่นั้นคุณถือว่าล้มเหลว”

ดวงตาของซาเวียร์เบิกโพลงด้วยความประหลาดใจ แม้ว่าสิ่งที่เด็กหนุ่มพูดจะเป็นความจริง เขาคิดว่าเด็กชายจะแก้ไขสิ่งที่เขาพูดและบอกว่าเขาไม่ได้ล้มเหลวซะอีก 

แต่ถึงกระนั้นเมื่อได้ยินคำพูดของเด็กหนุ่ม ซาเวียร์ก็ไม่ได้โกรธอะไร มันเหมือนกับเด็กชายพูด

“แต่คุณไม่ได้ล้มเหลวในฐานะราชาและผู้กล้า ในฐานะราชาคุณได้นำทัพเพื่อปกป้องบ้านเมืองของคุณ ในฐานะราชาคุณได้ปกป้องศรัทธาของทุกคน ในฐานะราชาคุณมีนักรบที่เต็มใจที่จะสละชีวิตเพื่อคุณ ในฐานะผู้กล้าคุณได้เสียสละชีวิตของตัวเองเพื่ออนาคต”

“ใช่ คุณอาจล้มเหลวในบางเรื่อง แต่เนื่องจากการเสียสละนั้น คุณได้มอบอนาคตที่สดใสให้แก่โลก ผมชื่นชมการเสียสละและอุดมคติของคุณ แต่ผมไม่เห็นด้วยกับพวกเขา ผมจะไม่เสียสละตัวเองหรือครอบครัวเพื่ออะไรทั้งนั้น ผมเคารพคุณในฐานะผู้กล้าและราชา แต่ในขณะเดียวกันผมก็ขอประณามคุณสำหรับความล้มเหลวของคุณ”

“คุณคือชายที่หลายคนใฝ่ฝันที่จะเป็นและคุณคือราชาผู้มีชื่อในประวัติศาสตร์ คุณเคยชนะและแพ้ในเวลาเดียวกัน”

ความเงียบเกิดขึ้นมาในตอนที่ผมพูดจบพร้อมกับดวงตาของซาเวียร์ที่เบิกกว้างก่อนที่เขาจะหัวเราะออกมา ความสง่างามและศักดิ์ศรีทั้งหมดของเขาไม่มีอีกต่อไปแล้ว เขาหัวเราะอยู่ 2-3 วินาทีก่อนที่จะพูดอีกครั้งในขณะที่เช็ดน้ำตาจากการหัวเราะ

“ฮะ…ฮ่าาฮ่าาา…เจ้าหนู เจ้านี่ช่างแปลกจริงๆ ข้าไม่คิดว่าจะมีคนเคารพและไม่เคารพข้าในเวลาเดียวกันแบบนี้เลย แต่ถึงอย่างนั้น…”

ซาเวียร์เงยหน้าขึ้นมองลึกเข้ามาในดวงตาของผม

“ขอบคุณ ขอบคุณที่บอกว่าข้าล้มเหลว”

ซาเวียร์รู้สึกโล่งใจอย่างสุดซึ้งขณะที่เขามองท้องฟ้าด้วยรอยยิ้มที่สงบ เขาล้มเหลวแต่ในขณะเดียวกันเขาก็ชนะด้วยเช่นกัน 

ดวงตาของซาเวียร์เปลี่ยนเป็นจริงจังก่อนจะมองกลับมาที่ผม

“เจ้าชื่ออะไรเจ้าหนู?”

“ออสติน ออสติน ไลออนฮาร์ท”

“ออสติน? ดี ข้าจะจำชื่อนี้เอาไว้ เพราะเจ้าได้ช่วยม- อั๊คคคค”

ซาเวียร์กุมศีรษะขระที่เขากำลังพูดอยู่ มานาที่มีมลทินที่ผมได้ลบล้างออกไปนั้นกลับมาแล้ว ในไม่ช้ามานาที่มีมลทินทั้งหมดที่อยู่รอบๆ ก็รวมตัวกันเป็นร่างของซาเวียร์ ท้องฟ้าสีทองหายไปพร้อมกับความมืดที่คลืบคลานเข้ามา

เนื่องจากพลังของพิณผมเลยยังปลอดภัยอยู่ แต่มานาที่มีมนทิลก็ยังไม่หยุด มันเริ่มหลอมรวมเข้ากับร่างกายของซาเวียร์ 

ซาเวียร์ทำได้เพียงกุมศีรษะของตัวเองขณะที่เขากรีดร้อง เขาเงยหน้าขึ้นด้วยสติอันน้อยนิดที่เหลืออยู่ก่อนจะหันมาพูดกับผม

“หนีไป…”

และนั่นคือคำพูดสุดท้ายของเขาก่อนที่สติในดวงตาของเขาจะหายไป รอยยิ้มก่อนหน้านี้ของเขาหายไปและถูกแทนที่ด้วยรอยยิ้มที่บ้าคลั่ง

“โอ้ววว…เจ้านั่นเอง เด็กที่สามารถกำจัดมานาที่มีมลทินได้ ในเมื่อไหนๆ เจ้าก็อยู่ที่นี่แล้ว ทำไมเจ้าไม่อยู่ที่นี่ตลอดไปซะเลยหล่ะ…”

ทันทีที่ซาเวียร์ผู้ชั่วร้ายพูดจบ บรรยากาศก็เริ่มสั่นไหว น้ำด้านล่างของผมเริ่มหมุนวขณะที่ฟ้าร้องจากแรงกดดันมหาศาลที่ดูเหมือนจะเติมเต็มบรรยากาศ น้ำทะเลสั่นสะเทือนตามความต้องการของราชา

‘เห้อออ…ดูเหมือนเราต้องใช้มันจริงๆ สินะ?’

เมื่อต้องเผชิญหน้ากับสถานการณ์ในตอนนี้ ผมกลับไม่ได้สิ้นหวังและยิ้มออกมาแทน

“ระบบ เปิดใช้งานการจับคู่พลัง เป้าหมายเอเลนอร์”

[ ได้รับคำขอเรียบร้อย กำลังเปิดใช้งานการจับคู่พลัง 

เป้าหมาย : เอเลนอร์ 

พลัง : จักรพรรดิขั้น 3 ]

ในไม่ช้ามานาในร่างกายของผมก็เริ่มหมุนวนก่อนที่พลังของผมจะทะลุจากระดับต้นกำเนิดขั้น 8 ไปสู่ระดับจักรพรรดิขั้น 3 นี่เป็นหนึ่งในทักษะจากสายเลือดของผม ตราบใดที่ระดับความสัมพันธ์ของผู้หญิงคนนั้นเกิน 100% และผมได้นอนกับเธอแล้ว ผมจะสามารถใช้ระดับพลังของอีกฝ่ายได้

แม้ว่าจะมีข้อจำกัดบางอย่างเช่น เวลาที่ผมจะสามารถใช้ทักษะนี้ได้นั้นขึ้นอยู่กับความแตกต่างของระดับพลังระหว่างผมกับเป้าหมายก็เถอะ นอกจากนี้ยังมีข้อเท็จจริงที่ว่าผมจะสามารถใช้ทักษะนี้ได้สัปดาห์ละครั้งเท่านั้นอยู่อีก แต่ช่างเรื่องพวกนั้นเถอะสำหรับผมทักษะนี้นั้นสุดยอดมาก

[ จำกัดเวลา : นาที ]

‘5 นาที? เหลือๆ…’

ฉันคิดก่อนจะหยิบลูกธนูพิเศษที่ถูกผนึกอยู่ออกมาด้วยความตั้งใจ ผมแกะผนึกออกก่อนมันจะปรากฏเป็นลูกธนูสีดำสนิทซึ่งมีเส้นสีทองอยู่เหนือมันและที่ปลายลูกธนูนั้นมีหัวเป็นมังกร

ทันทีที่ลูกธนูถูกแกะออกมาจากผนึก มังกรตัวใหญ่ก็ถูกปล่อยออกมาจากลูกธนูพร้อมกับความกดดันอันยิ่งใหญ่ก่อนหน้านี้ที่หายไปพร้อมกับเสียงคำรามของมังกร

“นั่นมัน!”

คราวนี้เป็นเซเลสทีเนียที่ตัวสั่นด้วยความประหลาดใจ

-Donate-
True Money Wallet ID : mraxzy 
ไทยพาณิชย์ : 4051572923 //ชาคริต