The Conquerors Path | เส้นทางผู้พิชิต - ตอนที่ 132 Family Meet
สาวๆ มองหน้ากันอย่างคุกคามอยู่ 2-3 วินาทีก่อนจะหันกลับมาสนใจผม
พอเห็นสถานการณ์แบบนี้ อเล็กซ์ก็ยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ การสร้างสถานการณ์ให้วุ่นวายเป็นกิจกรรมโปรดของเขาเสมอ
“ยังไงก็ตามเลิกสนใจชีวิตรักของฉันได้แล้ว ทำไมนายไม่บอกฉันหล่ะว่าแผนการในอนาคตจะเป็นยังไง?”
เมื่อเห็นว่าสถานการณ์เริ่มเลวร้าย ผมก็รีบเข้าไปแทรกแซงขณะที่ผมมองไปที่อเล็กซ์พร้อมกับคำถาม
เมื่อเห็นผมเอ่ยปาก สาวๆ ที่เหลือก็เริ่มแสดงท่าทีเป็นปรปักษ์กันในขณะที่พวกเธอจดจ่อกับหัวข้อที่อยู่ในมือ
“ทุกอย่างเป็นไปได้ด้วยดี เป็นความจริงอย่างที่บอกว่าคนที่สมัครเข้ามาตอนนี้มีแต่สาวๆเป็นส่วนใหญ่เพราะคุณยังไม่ได้แสดงขีดจำกัดของความสามารถของคุณออกมา”
เมื่อได้ยินคำพูดของอเล็กซ์ ผมก็พยักหน้า
ผมเข้าใจความคิดของเขา แม้ว่าผมจะทำผลงานได้โดดเด่นก่อนหน้านี้ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าพวกเขาทุกคนรู้ถึงพลังที่แท้จริงของผม แต่ท้ายที่สุดผมจะต้องแข่งขันกับผู้หญิงคนอื่นๆ ที่อายุมากกว่าตัวเองและอยู่ที่นี่มานานกว่าผม
คนส่วนใหญ่เดาได้แค่ว่าผมอยู่ในระดับต้นกำเนิดเพราะผมไม่ได้แสดงมันออกมา ผมเดาว่าส่วนใหญ่คงคิดว่าผมเป็นระดับต้นกำเนิดขั้น 4 ซึ่งในทางหนึ่งถือเป็นคำชม เราต้องรู้ว่าระดับต้นกำเนิดปกติเมื่อผู้สำเร็จการศึกษาจากสถาบันคือระดับต้นกำเนิดขั้น 6
การเข้าถึงระดับต้นกำเนิดขั้น 3 ในตอนที่อายุ 18 ปีถือเป็นอัจฉริยะ ความคิดนั้นถูกทำลายอย่างสิ้นเชิงในปีนี้เนื่องจากนักเรียนที่มีพละกำลังมหาศาลแสดงตัวมากขึ้นเรื่อยๆ จนทำลายความสมดุลที่มีอยู่
‘เห้อออ….ดูเหมือนว่าฉันจะต้องลงมือในไม่ช้าแล้ว’
ถ้าฉันแสดงความแข็งแกร่งของตัวเองจริงๆ นั่นจะเป็นการทำลายสมดุลทั้งหมด ระดับความแข็งแกร่งของผมมันบ้าไปแล้ว ดังนั้นผมจะแสดงแค่ให้มากพอที่จะทำให้คนอื่นมาสนใจแล้วกัน
“ว่าแต่บทกวีที่คุณร้องในตอนนั้นมันน่าทึ่งมากเลย ฉันไม่คิดเลยว่าคุณเล่นได้ดีขนาดนั้น”
รินะพูดกับผมด้วยใบหน้าที่หม่นหมอง เมื่อฟังคำพูดของเธอคนที่เหลือนึกกลับไปยังสถานการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อนหน้านี้ บทกวีที่ผมร้องได้ซึมลึกเข้าไปในหัวใจของพวกเขาโดยเฉพาะสาวๆ บทกวีได้ประสานความรู้สึกลึกๆ ของพวกเธอ
“ใช่บอส ท่านเจ๋งมากเลย ท่านควรร้องเพลงให้เราฟังทุกครั้งที่มีโอกาสนะ”
เมื่อได้ยินคำพูดชื่นชมของเจค็อบ ผมใก็หัวเราะเบาๆ ก่อนจะให้สัญญากับเขา
“ได้สิ ฉันสามารถเล่นให้นายฟังได้ทุกเมื่อที่มีเวลาว่าง ขอแค่บอกฉันก็พอ”
หลังจากนั้นอีกครึ่งชั่วโมงต่อมาเราก็คุยกันถึงหัวข้อสำคัญเกี่ยวกับอนาคต
หลังจากประชุมกันเสร็จผมก็กล่าวอำลาพวกเขา สาวๆ อยากจะมากับผม แต่พอผมบอกว่ามีเรื่องครอบครัวต้องทำ พวกเธอก็จำยอมต้องปล่อยผมไป เดินไม่กี่นาทีผมก็มาถึงคฤหาสน์อีกหลังหนึ่งซึ่งใหญ่กว่าและดีกว่า
ไม่เหมือนที่อื่นตรงที่คฤหาสน์นี้มีพ่อบ้านและสาวใช้คนอื่นๆ คอยดูแลอยู่ พอเห็นผมเข้ามาแต่ละคนก็โค้งคำนับให้ ผมทำเพียงแค่ผงกศีรษะให้พวกเขากลับไปก่อนจะเดินเข้าไปในห้องขนาดใหญ่ เมื่อเข้ามาข้างในผมก็เห็นผู้หญิง 2 คนอยู่ข้างใน
คนหนึ่งเป็นผู้หญิงผมทองตาสีเขียว ส่วนอีกคนหน้าตาเหมือนกันแต่ดูอ่อนกว่าวัย นั่นคือเกรซกับนอร่านั่นเอง เมื่อเห็นหน้าผม ทั้งคู่ก็ยิ้มออกมา
“ออสติน”
“อืมม ผมปล่อยให้ทั้ง 2 คนต้องรอนานเลยสินะครับ?”
“ไม่เป็นไรหรอกจ่ะ ก็หลังจากนั้นลูกมีเรื่องต้องทำนี่หนา”
“ฮึ่มมม ฉันจะยกโทษให้นายก็ได้”
สาวสวยทั้ง 2 คนต่างมีคำตอบที่แตกต่างกัน 2 คำตอบ ผมยิ้มให้กับคำตอบของพวกเธอ ไม่มีอะไรดีไปกว่าการได้อยู่กับครอบครัวของคุณแล้ว ขณะที่ผมเข้ามาข้างใน ผมก็มองไปรอบๆ ห้องเพื่อพยายามหาเด็กสาวผมเงินอีกคนหนึ่งแต่กลับไม่เห็นเธอเลย ผมจึงถามขึ้นมา
“เอลด้าอยู่ไหนเหรอครับ?”
“อยู่นี่ไงคะ!”
ทันทีที่ผมถามคำถามนั้นก็มีใครบางคนกระโดดเข้าใส่ข้างหลังผม
ผมสัมผัสได้ถึงร่างนุ่มนิ่มที่กำลังกอดผมจากด้านหลังได้เลย ในขณะเดียวกันมือที่หอมและนุ่มก็ปิดตาผมเอาไว้พร้อมกับเสียงนุ่มและไพเราะก็ตามมาในไม่ช้า
“ใครเอ่ยยย ~~~ ”
“ใช่น้องสาวตัวน้อยสุดสวยและน่ารักของฉันรึเปล่า~~?”
“ใช่ค่ะ พี่เดาถูกแล้ว มองมาที่หนูสิคะ”
คำตอบหยอกล้อของผมทำให้ผมได้เสียงหัวเราะที่สวยงามดังขึ้นมา
ผมยิ้มก่อนจะหันหลังกลับไป ทันทีที่ผมเห็นร่างตรงหน้าก็ทำให้ต้องตกตะลึง
‘งดงาม’
ผมเห็นเด็กสาวแสนสวยอายุราวๆ 16 ปีกำลังยืนอยู่ตรงหน้า เมื่อผมดูรอบๆ ผมสีเงินเป็นประกายของเธอถูกปล่อยทิ้งลงมาอย่างน่าทึ่ง ดวงตาสีเขียวของเธอเปล่งประกายด้วยความสุข, ความไร้เดียงสาและความรักขณะที่เธอจ้องมองมาที่ผม
ใบหน้าของเธอคือนิยามของความสมบูรณ์แบบ ราวกับถูกแกะสลักโดยพระเจ้า รูปร่างของเธอพัฒนาขึ้นในช่วงหลายปีที่ผ่านมา เนื่องจากมันถูกซ่อนไว้ในชุดของเธอ ผมมีเห็นฉากที่สวยงามหลายครั้งและเคยคิดว่าตอนนี้ผมมีภูมิคุ้มกันมันแล้ว แต่พอมองเธอคนนี้ หัวใจของผมก็เริ่มเต้นเร็วขึ้นพร้อมกับความรู้สึกคันแปลกๆ ที่หน้าอก
ไม่เพียงเท่านั้นยังมีความรู้สึกบางอย่างจากเธอที่ดูเหมือนจะเติมเต็มจิตใจของผมให้อยากปกป้องเธอเพื่อทะนุถนอมและไม่ให้อะไรมาทำร้ายเธอได้ ผมเข้าใจอย่างรวดเร็วว่านี่มันคงเป็นเพราะผลของสายเลือดนางฟ้า
นางฟ้ามีอยู่จริงในโลกนี้ พวกเธออาศัยอยู่ในต้นไม้โลกอิกดราซิล พวกเธอเป็นกลุ่มสิ่งมีชีวิตที่น่ารักไร้เดียงสาและเต็มไปด้วยความรัก แต่พวกเธอก็ไม่ได้อ่อนแอ นางฟ้าเป็นเผ่าพันธุ์ที่ทำงานโดยตรงภายใต้เทพธิดาแห่งชีวิต
นางฟ้ามีแหล่งชีวิตที่ไม่จำกัด พวกเธอเป็นผู้รักษาที่ดีที่สุดในโลก พวกเธอใช้เวทมนตร์แห่งชีวิตเป็นแหล่งการรักษาที่น่าอัศจรรย์อย่างยิ่ง แถมมันยังสามารถนำแขนขาที่ขาดหายไปกลับมาได้อีกด้วย
ดังนั้นแม้แต่น้องสาวตัวน้อยของผมก็สามารถใช้เวทมนตร์นั้นได้ ทำให้เธอกลายเป็นผู้รักษาที่ทุกคนต้องการตัวมากที่สุดในโลก มนุษย์เพียงคนเดียวที่มีเวทมนตร์แห่งชีวิตคือนักบุญแห่งเทพธิดาแห่งชีวิต
ไม่เท่านั้นแต่สายเลือดนางฟ้าของเธอยังทำให้ผู้ครอบครองสมบูรณ์แบบในทุกสิ่งอีกด้วย ทั้งความงาม, ความสง่างามและพฤติกรรม เหนือสิ่งอื่นใดยังทำให้พวกเขาได้รับความจงรักภักดีและความรักอีกด้วย
-Donate-
True Money Wallet ID : mraxzy
ไทยพาณิชย์ : 4051572923 //ชาคริต
