The Conquerors Path | เส้นทางผู้พิชิต - ตอนที่ 133 Complex Family(1)

ผมมองไปยังน้องสาวแสนสวยของตัวเองที่ดูเหมือนนางฟ้าบนท้องฟ้าและตกอยู่ในความงุนงงอยู่ครู่หนึ่ง แต่ผมก็ฟื้นสติได้อย่างรวดเร็วก่อนผมจะยิ้มและอ้าแขนออก ไม่มีอะไรต้องพูดขณะที่เธอยิ้มอย่างมีความสุขและกระโดดเข้ามาในอ้อมแขนของผม

ผมรับร่างของเธอขณะที่กอดเธอแน่น กลิ่นหอมเฉพาะตัวของเธอโชยเข้ามาในจมูก เธออิงหัวแนบกับบนหน้าอกของผม ร่างกายของเธอนุ่มนวลและแทบรู้สึกถึงกระดูก ผมรู้สึกอยากกอดเธอตลอดไปจริงๆ ผมกอดเธอไว้แน่นขณะที่ลูบหลังเธอเบาๆ ด้วยรอยยิ้ม

“พี่คิดถึงเธอนะเอลด้า”

“หนูก็คิดถึงพี่เหมือนกันค่ะ”

รอยยิ้มที่สวยงามประดับบนใบหน้าของเอลด้า ขณะที่เธอกำลังซุกอยู่ในอ้อมแขนพี่ชายผู้ซึ่งเป็นที่รัก ไม่ใช่แค่ผมที่มีความสุขและยินดีอย่างยิ่งที่ได้กลับมา เอลด้าก็รู้สึกว่าหัวใจของเธอเต็มไปด้วยความสุขเช่นกันที่ได้เห็นคนที่เธอรักอย่างสุดซึ้ง

ดวงตาของเอลด้าเป็นประกายด้วยความสุขและความพึงพอใจขณะที่เธอโอบกอดพี่ชายของเธอ กลิ่นของผมโชยเข้าจมูกของเธอขณะที่เธอดื่มด่ำกับความอบอุ่นที่คุ้นเคยที่เธอคิดถึงมาตลอดหลายปีที่ผ่านมา มือของเธอโอบรอบตัวผมแน่น ดูเหมือนอยากจะหลอมรวมกับผม

ร่างกายของผมร้อนขึ้นเมื่อผมรู้ตัวว่าตัวเองกำลังจับต้องงานศิลปะที่ละเอียดอ่อนนี้ ผมลูบหลังเธอขณะที่เธอมีความสุขจากการสัมผัสของผม แค่ได้ซุกอยู่ในอ้อมกอดของผมก็ดูเหมือนจะเติมเต็มจิตใจของเอลด้าด้วยความสุขที่สุด ตอนนี้เธอเพิ่งเข้าใจว่าตัวเองจมลึกลงไปในความรู้สึกเพียงใดและเธอก็รู้ว่าไม่สามารถย้อนกลับไปได้อีกแล้ว

หลายปีที่เธออาศัยอยู่โดยไม่มีผมอยู่กับเธอด้วยนันช่างดูมืดมนและจืดชืด ความทรงจำเกี่ยวกับสัมผัสของผม, คำพูดที่ปลอบประโลมใจของเธอและแผ่นหลังที่ปกป้องเธออยู่ในความคิดของเธอขณะที่เธอซุกอยู่ในอ้อมกอดของผม

‘ดูเหมือนจะเป็นไปไม่ได้เลย’

นางฟ้ามีความบริสุทธิ์และไร้เดียงสามากที่สุด พวกเธอจะคอยปกป้องคนที่พวกเธอรู้จักเป็นอย่างดีและกดขี่ข่มเหงอย่างน่าสะพรึงกลัวต่อผู้ที่พวกเธอมองว่าเป็นศัตรู วันรุ่งขึ้นหลังจากที่เอลด้าปลุกสายเลือดของเธอให้ตื่นขึ้น เธอก็เข้าใจมันอย่างลึกซึ้ง

ในเวลานั้นเธอถูกขอให้เลือกคนที่เธอจะอยู่ด้วย เอลด้าในวัยเยาว์รู้สึกสับสน แต่ในไม่ช้าเธอก็เข้าใจ เธอคิดอยู่นานและหนักใจและท้ายที่สุดก็มีเพียงร่างของพี่ชายที่เธอรักเท่านั้นที่เติมเต็มความคิดของเธอ

เธอเลือกพี่ชายของเธอเป็น ‘ครอบครัว’ ของเธออย่างไม่ลังเล เธอมีความสุขและออกไปทำประโยชน์ให้พี่ชายของเธอ แต่ความสุขของเธอนั้นอยู่ได้ไม่นาน หลังจากที่พี่ชายของเธอหายตัวไปเท่านั้น ในที่สุดเธอก็เข้าใจความรู้สึกที่แท้จริงของเธอ

ความรักที่เธอมีให้พี่ชายนั้นแตกต่างออกไป เป็นสิ่งที่โลกนี้ไม่ยอมรับ เธอถูกบีบคั้นและเสียใจ เธอสาบานว่าจะผนึกความรู้สึกเหล่านี้ไว้ แต่เอลด้าประเมินความรู้สึกของตัวเองต่ำเกินไป คนที่เธอผนึกก็เติบโตขึ้นตามกาลเวลาเท่านั้น

ไม่ว่าเธอจะเห็นผู้ชายที่ยอดเยี่ยมอีกกี่คน ไม่ว่าคนอื่นจะแสดงความรู้สึกต่อเธอกี่คน ในใจของเธอก็มีเพียงคนเดียวเท่านั้น พี่ชายของเธอที่ต่อสู้อย่างกล้าหาญเพื่อให้เธอมีชีวิตอยู่ ไม่มีใครอื่นมีโอกาสเข้ามาในหัวใจและไม่มีใครมีสิทธิ์

เธอยังคงพยายามต่อสู้กับความรู้สึกเหล่านั้น แต่เมื่อเธอได้พบผมอีกครั้งหลังจากช่วงเวลาเหล่านี้ ความรู้สึกที่เธอเก็บซ่อนไว้ก็แตกทะลักออกมาราวกับเขื่อนแตก ไม่มีการหยุดมันอีกต่อไป และเธอรู้ดี เธอโอเคหากความรักของเธอไม่ได้รับการตอบแทน เธอโอเคถึงแม้เธอจะไม่ได้รับความรักจากผม ตราบใดที่เธอสามารถอยู่กับผมได้ ก็ไม่มีอะไรสำคัญอีกแล้ว เธอกอดผมแน่นขึ้นขณะคลอเคลียกับผม

‘พี่คะ หนูรักพี่ หนูรักพี่ หนูรักพี่ หนูรักพี่ หนูรักพี่ หนูรักพี่ หนูรักพี่ หนูรักพี่ หนูรักพี่ หนูรักพี่ หนูรักพี่ หนูรักพี่ หนูรักพี่ หนูรักพี่ หนูรักพี่ หนูรักพี่ หนูรักพี่ หนูจะรักพี่ตลอดไปค่ะ’

“เอลด้า?”

เมื่อได้ยินเสียงของผม เอลด้าก็เงยศีรษะขึ้นขณะที่เธอมองลึกเข้ามาในตัวผมราวกับว่าพยายามจะสื่ออะไรบางอย่าง ใบหน้าของเธอดูซีดเซียว ขณะมีสีแดงปกคลุมใบหน้า ดวงตาของเธอมีแสงเพียงครึ่งเดียว ในขณะที่ริมฝีปากของเธอดูแดงและชุ่มฉ่ำ ดูท่าทางเหมือนอยากจะอยากกัดอะไรบางอย่าง เห็นหน้าตาน่าเอ็นดูของเธอแล้วก็ทำเอาหัวใจผมเริ่มเต้นเร็วขึ้น สักพักเราทั้งคู่ก็เคลิ้มไป

“อะแฮ่ม พวกเธอกอดกันเสร็จรึยัง?”

พอได้ยินเสียงไอของนอร่าเท่านั้นแหละ พวกเราก็หลุดออกจากภวังค์ เราทั้งคู่ผละออกจากอ้อมกอดของกันอย่างรวดเร็ว พลางพยายามควบคุมหัวใจที่เต้นแรง

‘ให้ตายเถอะ เกือบไปถึงแล้ว!’

เมื่อมองไปที่น้องสาวตัวน้อยที่ยิ้มแย้มอย่างมีความสุขของผม ผมก็รู้สึกหวาดกลัวอยู่ครู่หนึ่ง เสน่ห์ของเธอนั้นเกินธรรมดา แค่ท่าทางที่ดูอ่อนแอของเธอก็แทบจะทำให้ผมสูญเสียตัวตนของตัวเองไปแล้ว ผมทำได้เพียงยิ้มในขณะที่ยกมือขึ้นลูบหัวของเอลด้า

“พี่ดีใจนะ ดูเหมือนน้องจะโตเป็นสาวสะพรั่งแล้ว”

เมื่อได้ยินคำพูดของผมและรู้สึกถึงสัมผัสจากการลูบหัวของผม เอลด้าก็ยิ้มขณะหลับตาเพื่อเพลิดเพลินไปกับสัมผัสที่เธอไม่ได้รับมานาน ผมลูบหัวของเธอไปพลางหันไปหา ยอร่าที่กำลังมองมาที่ผมด้วยสายตาที่ซับซ้อนอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นผมก็มองไปยังเกรซที่ทำหน้ามุ่ยอยู่ครู่หนึ่ง ผมหัวเราะในใจให้กับภาพที่เห็น

‘ไม่เอาหน่า นี่เธออิจฉาลูกสาวของตัวเองเหรอ?’

ผมเดินเข้าไปหาพี่สาวด้วยรอยยิ้ม ผมกางแขนออกขณะเดินเข้าไปใกล้เธอ เธอตื่นตระหนกอยู่ครู่หนึ่ง แต่ผมไม่ให้เวลาเธอโต้ตอบ ผมรีบปิดช่องว่างระหว่างเราและกอดเธอไว้

“ออสติน เดี๋-”

นอร่าพยายามหยุดผมแต่ผมก็ไม่ฟัง ขณะที่ผมโอบร่างอันหอมหวานของเธอไว้ในอ้อมแขน ไม่เหมือนเอลด้า หัวของเธอซบลงบนไหล่ผม กลิ่นกายอันหอมหวานของนอร่าโชยเข้าจมูก แตกต่างจากเอลด้า

“ผมคิดถึงพี่มากเลยครับพี่สาว ผมดีใจที่เห็นพี่สบายดีนะครับ พี่สาวของผมโตแล้วสวยมากๆ เลยครับ”

ในตอนแรกนอร่าอยากจะขัดขืน แต่เมื่อเธออยู่ในอ้อมกอดของผม ความคิดเหล่านั้นก็หายไป คำพูดของผมทำให้เธอหน้าแดงเล็กน้อยก่อนที่เธอจะเอาหัวมาซบไหล่ของผมพร้อมกับถอนหายใจที่ซับซ้อนออกจากปากของเธอ

เธออยากจะต่อต้าน เธออยากจะผลักผมออกไป เธออยากจะอยู่ห่างผม เธออยากจะเก็บมันเอาไว้ ความรู้สึกของเธอ เธออยากจะลืมมัน เธออยากให้น้องชายของเธออยู่ห่างไกลจากเธอ เธอต้องการให้น้องชายของเธออยู่ห่างจากเธอเพื่อที่เธอจะได้ป้องกันตัวเอง

เธอเคยสัญญาว่าจะอยู่ให้ห่างจากเขา เธอตั้งใจที่จะออกห่างจากเขาด้วยการเว้นระยะห่าง แต่ทำไมกัน? ทำไมแค่กอดเพียงครั้งเดียวจากเขาถึงทำให้ความคิดเหล่านั้นสั่นคลอนได้

-Donate-
True Money Wallet ID : mraxzy 
ไทยพาณิชย์ : 4051572923 //ชาคริต