The Conquerors Path | เส้นทางผู้พิชิต - ตอนที่ 149 Surprise

“นี่คือคฤหาสน์ของพี่งั้นเหรอคะ?”

เอลด้าถามด้วยสีหน้าสงสัยเมื่อเรามาถึงคฤหาสน์ที่จะใช้เป็นสำนักงานใหญ่ในอนาคตของกลุ่มผม มันใหญ่โตและอยู่ในบริเวณที่เงียบสงบ แต่ความงามของธรรมชาติที่อยู่ข้างๆ มันสร้างทิวทัศน์ที่ไม่เหมือนใครที่ทำให้จิตใจสงบ

เอลด้ามีสายเลือดนางฟ้าโดยธรรมชาติแล้วจะรู้สึกสบายใจเมื่ออยู่กับธรรมชาติ เธอจะรู้สึกผ่อนคลายและมีความสุขมากขึ้นเวลาที่เธอออกไปอยู่ในที่โล่งแจ้ง แต่โดยธรรมชาติแล้วเธอไม่สามารถใช้เวลามากเกินไปในที่สาธารณะได้เนื่องจากความสวยของเธอและผมก็ได้แต่เห็นใจเธอในเรื่องนี้ ผมหมายถึงใครบ้างหล่ะจะรู้สึกดีที่มีคนติดตามคุณเสมอไม่ว่าคุณจะไปที่ไหน?

“ดูสิคะพี่ มีคนจำนวนมากกำลังต่อแถวอยู่ด้านหน้าเลยค่ะ!”

เอลด้าอุทานเมื่อเรามาถึงหน้าคฤหาสน์ โดยพวกที่ยืนอยู่นั้นคือคนที่จะมาสมัครเข้ากลุ่มของผมนั่นเอง ถึงจะมีจำนวนไม่เยอะแต่มันก็ถือว่าดีพอแล้วสำหรับกลุ่มที่กำลังเติบโต แต่ที่แปลกคือมีผู้หญิงในแถวมากกว่าผู้ชาย เห็นดังนั้นผมก็ได้แต่ส่ายหัวพร้อมกับถอนหายใจ

ผมบอกได้เลยว่าผู้หญิงส่วนใหญ่แค่เข้าอยากมาเจอผมหรือไม่ก็โดนผมตกซึ่งถือเป็นเรื่องธรรมดา นอกเสียจากว่าผมจะหน้าตาดีแล้ว ยังมีความจริงที่ว่าผมมาจากครอบครัวที่มีหน้ามีตาและผมได้แสดงพรสวรรค์อันน่าทึ่งในการต่อสู้ไปแล้ว โดยรวมแล้วผมเป็นเป้าหมายที่ดีที่สาวๆ ที่เต็มไปด้วยฮอร์โมนเหล่านี้จะสนใจ พวกเขาทั้งหมดจะไม่เป็นเช่นนั้นบางคนอาจเข้าร่วมเพียงเพราะพวกเขาชื่นชมผมก็ได้

“ฮี่ฮี่~~ดูเหมือนพี่จะโด่งดังในหมู่สาวๆ นะคะ~~”

เอลด้าแหย่ผมพลางชี้ไปที่ฝูงชนที่ยืนอยู่หน้าคฤหาสน์อย่างเป็นระเบียบ 

ผมได้แต่ยักไหล่แล้วยิ้มตอบกลับไป

“ทำไงได้ก็พี่สุดยอดขนาดนี้หนิ”

เมื่อได้ยินคำตอบที่หลงตัวเองของผม เอลด้าก็ทำหน้ามุ่ยด้วยความไม่พอใจและต้องบอกว่ามันเป็นภาพที่น่ารักมาก 

ผมหัวเราะให้กับความไม่พอใจของเธอก่อนที่จะพูดอีกครั้ง

“ไม่ว่ายังไงพี่ก็ไม่ค่อยสนใจพวกนั้นเท่าไหร่หรอก พี่เทสดีกว่านั้นเธอก็รู้”

เมื่อได้ยินคำตอบของผม เอลด้าก็ไม่ได้พูดอะไรขณะที่เธอเดินไปข้างหน้า แต่แสงเจ้าเล่ห์ก็ส่งประกายขึ้นมาในดวงตาของเธอ เอลด้าอาจจะดูไร้เดียงสาแต่เธอกลับมีด้านเจ้าเล่ห์ซ่อนอยู่ในตัวเธอและเธอพร้อมที่จะทำทุกอย่างเพื่อไปให้ถึงเป้าหมายที่เธอตั้งใจไว้

เมื่อเห็นว่าเอลด้าไม่ตอบสนอง ผมจึงเดินไปข้างๆ เธอขณะที่เราเดินเข้าไปใกล้ประตูมากขึ้น เมื่อเราเข้าไปใกล้ขึ้นหลายคนก็เริ่มสังเกตเห็นเรา สาวๆ ตาเป็นประกาย ในขณะที่หนุ่มๆ ตาจับจ้องที่เอลด้า ความโกลาหลพุ่งขึ้นเมื่อพวกเขาเห็นเรา แต่ก่อนที่พวกเขาจะทันได้ขยับ คนที่ยืนอยู่หน้าประตูที่จัดงานก็เดินเข้ามาคือมิกะ, ริกะ, ซานะและริกะ

ทั้ง 4 คนมีความสามารถในการรบสูงและดีที่สุดในการกันฝูงชน เมื่อเห็นว่าเป็นผม ทั้ง 4 คนจึงเดินมาหาผมด้วยรอยยิ้ม แต่เมื่อเห็นเอลด้าอยู่ใกล้ๆ ผม ทุกคนก็ชะงักไปครู่หนึ่ง แต่พวกเธอก็กลับรีบเดินมาหาผมอย่างรวดเร็ว 

ริกะเป็นฝ่ายพูดขึ้นก่อน

“ดูเหมือนว่าในที่สุดก็มาซักทีนะออสติน~~”

“ใช่ ฉันเริ่มสงสัยว่าถ้าวันนี้คุณลืมหน้าที่ของตัวเองรึเปล่า”

และซานะก็สนับสนุนคำพูดของริกะด้วยคำพูดของเธอเอง ทั้ง 4 คนต่างจ้องมองผมอย่างจับผิด ผมทำได้เพียงยิ้มอย่างขมขื่นและเอาใจพวกเธอ อันที่จริงผมควรจะมาถึงที่นี่ก่อนเวลาและช่วยคัดเลือก ซึ่งปกติแล้วอเล็กซ์ควรจะเป็นคนจัดการทั้งหมดเอง แต่ผมก็ยืนกรานที่จะมาคัดเลือกเด็กใหม่ด้วยตัวเอง

เหตุผลง่ายๆ ก็เพราะฟังก์ชัน ‘อ่าน’ ของผม ในขณะที่มันทำให้ผมเห็นเป้าหมายในการจีบ มันยังช่วยให้ผมเห็นความสามารถของคนอื่นด้วย ดังนั้นทำไมผมจะต้องใช้มันเพื่อดูเฉพาะเป้าหมายในการจีบเท่านั้นด้วยหล่ะ? ผมสามารถใช้มันเพื่อค้นหาพรสวรรค์ที่ซ่อนอยู่ซึ่งยังไม่มีใครค้นพบได้ นั่นเป็นเหตุผลที่ผมไม่สนใจว่าผู้เข้าสมัครของผมจะเป็นที่รู้จักมากที่สุดหรือไม่ ผมสามารถค้นหาพรสวรรค์ของพวกเขาได้เสมอโดยดูจากพวกเขาเอง

ผมควรจะมาถึงก่อนเวลา แต่หลังจากจัดการกับโอลิเวีย, มาร์ลีนและนอร่าแล้ว เรื่องมันก็ผ่านเข้ามาในความคิดของผม แถมเมื่อผมใช้เวลากับเอลด้าก็รู้สึกราวกับว่าไม่มีอะไรให้สนใจนอกจากเธอ 

ผมเริ่มสงสัยแล้วว่าเธอใช้มนต์สะกดล่อให้ผมเข้าไปหาเธอรึเปล่า

ผมมองไปที่เอลด้าที่กำลังยิ้มอย่างมีความสุขมาที่ตัวเอง ดูเหมือนว่าน้องสาวที่ดูไร้เดียงสาของผมจะไม่ได้ไร้เดียงสาขนาดนั้น 

แต่มันก็ไม่ได้เสียหายอะไร ยิ่งผมใช้เวลากับเธอมากเท่าไหร่ผมก็ยิ่งรู้สึกผ่อนคลายและสงบขึ้น ไม่ว่าเธอจะทำอะไรก็ช่วยให้ผมผ่อนคลายได้

หลังจาก ‘อธิบาย’ สถานการณ์ของตัวเองเสร็จ สาวๆ ก็สงบลงแล้ว พวกเธอจะโทษผมไม่ได้หรอกนะถ้าผมต้องพบกับเจ้าหญิงผู้ทรงพลังสองคน

ตอนนั้นเองที่ซานะยิ้มอย่างซุกซนและพูดขึ้น

“มีเซอร์ไพรส์รอคุณอยู่ที่คฤหาสน์ด้วยนะ”

“เซอร์ไพรส์งั้นเหรอ?”

ผมมองไปทางสาวๆ คนอื่น แต่สิ่งที่พวกเธอทำคือยิ้มด้วยเจตนาแอบแฝง เมื่อเห็นดังนั้นผมก็ส่ายหัวก่อนจะถูกนำทางไปยังคฤหาสน์และไม่มีผู้หญิงคนใดมาพูดคุยกับผมอีก ถ้าไม่ใช่เพราะ 5 สาวที่ปลดปล่อยความตั้งใจฆ่าและแรงกดดันออก อ๊ะ…เอลด้าอย่าคิดว่าผมไม่สามารถรู้สึกถึงเธอที่ใช้พลังวิญญาณอย่างละเอียดเพื่อผลักผู้หญิงคนอื่นๆ ออกไปนะ

หลังจากนั้นสาวๆ ทั้ง 4 คนก็ยืนอยู่ข้างนอกเพื่อจัดการกับฝูงชน แม้ว่าพวกเธอจะดูไม่เต็มใจอย่างยิ่งที่จะแยกทางกับผมก็ตาม 

ส่วนผมและเอลด้าก็เดินไปตามทางเดินตรงไปยังห้องที่สาวๆบอกว่ามีเซอร์ไพร์สรออยู่ นั่นเป็นจังหวะที่เอลด้าพูดขึ้น

“ดูเหมือนว่าสาวๆ พวกนั้นจะติดพี่มากเลยนะคะ”

น้ำเสียงของเอลด้าเป็นกลางในขณะที่เธอพูด 

เมื่อได้ยินดังนั้นผมจึงแสดงท่าทีประหลาดใจในตอนที่ตอบกลับไป

“ก็พี่ช่วยชีวิตพวกเธอไว้ ดังนั้นพวกเธอคงคิดว่าพี่เป็นเพื่อนที่ดีแน่ๆ เลย”

“เพื่อนเหรอคะ? พี่ชายแน่ใจเหรอคะว่าพวกเธอมองพี่เป็นแค่เพื่อน?”

เอลด้าถามผมอย่างตั้งใจ 

เอลด้าสามารถบอกได้ง่ายๆ เลยว่าสาวๆ เหล่านี้หมายตาผมไว้ และเธออยากรู้ว่าผมคิดยังไง 

เมื่อได้ยินคำถามของเธอ ผมก็แสดงสีหน้าแปลกใจก่อนจะเริ่มหัวเราะ

“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า…ตลกจริงๆ พี่ไม่คิดว่าพวกเธอจะคิดกับพี่แบบนั้นหรอกนะ แถมพวกเธอยังปฏิบัติกับพี่เหมือนเป็นเพื่อนที่ดีอีกด้วย พี่มั่นใจ”

‘ใช่แล้ว นี่แหละคือคำตอบของตัวเอกซื่อบื้อ!’

ตอนนี้ถึงคราวที่เอลด้าจะต้องประหลาดใจขณะมองมาที่ผม หลังจากนั้นดูเหมือนว่าเธอจะคิดลึก ตราบใดที่เธอไม่ก้าวก่ายมากเกินไปผมก็ไม่สน 

เมื่อเรามาถึงห้องที่ว่าแล้วผมก็เปิดมันและสิ่งที่ผมเห็นก็ทำให้ประหลาดใจจริงๆ

“ไงออสติน”

ผู้ชายคนหนึ่งลุกขึ้นจากโซฟาโบกมือให้ผม เขามีผมสีดำและดวงตาสีแดงพร้อมกับใบหน้าที่สูงกว่าค่าเฉลี่ย เขาคือลีโอนาร์โดตัวเอกของเรานั่นเอง

-Donate-

True Money Wallet ID : mraxzy 

ไทยพาณิชย์ : 4051572923 //ชาคริต