The Conquerors Path | เส้นทางผู้พิชิต - ตอนที่ 150 Leonardo’s Preposition
“แล้วนายมาทำอะไรที่นี่กันเลโอนาร์โด?”
ผมถามเลโอนาร์โดซึ่งตอนนี้กำลังนั่งอยู่บนโซฟาตรงหน้าผม
หลังจากพบเขา ผมก็เข้าไปในห้องพร้อมกับเอลด้าที่นั่งข้างผมอยู่บนโซฟา ตอนนี้ผมนั่งหันหน้าเข้าหาเลโอนาร์โดและมีผู้หญิงอีกคนหนึ่งที่นั่งอยู่ข้างเขา เธอมีผมสีน้ำตาลเงางามที่อยู่ในทรงบ๊อบตัดกับดวงตาสีน้ำตาลเป็นประกาย
เธอให้ความรู้สึกเหมือนสาวข้างบ้านที่ร่าเริง, ไร้เดียงสาและสนุกสนาน รูปร่างของเธอเล็กและดูเหมือนสัตว์น่ารักที่ต้องการการปกป้อง พอเห็นเธอผมก็เข้าใจว่าเธอเป็นใครในทันที แต่เพื่อให้แน่ใจผมจึงใช้ฟังก์ชันอ่าน
[ ชื่อ : โซเนีย ฟิซารี่
เพศ : หญิง
อายุ : 17 ปี
เผ่าพันธุ์ : มนุษย์/แวมไพร์
ความสามารถพิเศษ : 8/10
พลัง : ต้นกำเนิดระดับ 2
ฉายา : ผู้หลงทาง, สาวน่ารัก, คนที่ต้องการได้รับการปกป้อง
ความสัมพันธ์ : 0%
คำอธิบาย : หญิงสาวที่มีสายเลือดของแวมไพร์ผู้สูงศักดิ์ไหลผ่านตัวเธอแต่ไม่รู้ตัว
>หลงรักเลโอนาร์โดแต่อายจนไม่กล้าทำสิ่งใด คิดว่าเลโอนาร์โดเก่งที่สุดและสักวันหนึ่งจะแข็งแกร่งขึ้นอย่างแน่นอน
>อยากมีพลังเพื่อช่วยเลโอนาร์โดแต่ไม่รู้ว่าเธอควรทำอย่างไร
ความยาก : A+ (ไปกับกะลาสีของฉัน! พิชิตดินแดนศักดิ์สิทธิ์ที่สัญญาไว้!) ]
เมื่อเห็นข้อมูลของเธอ ผมก็ถอนหายใจ
ในตอนเริ่มเกมเธอเหมือนเป็นของฟรีที่มอบให้คุณ คุณแค่ขยับไม่กี่ท่าแล้วเธอก็จะเป็นของคุณ เธอคือเส้นทางเพื่อนสมัยเด็ก ไม่เพียงแค่นั้นในอนาคตข้างหน้า เธอจะปลุกด้านแวมไพร์ของเธอให้กลายเป็นพลังที่ต้องคำนึงถึง
แวมไพร์มีอยู่จริงในโลกนี้ พวกมันน่ารำคาญมากในการจัดการเนื่องจากมีพลังฟื้นฟูสูงและสไตล์การต่อสู้ที่บ้าคลั่ง สิ่งเดียวที่ดีคือพวกมันไม่สามารถต่อสู้ท่ามกลางแสงสว่างได้ พวกมันอาศัยอยู่ในอาณาจักรปีศาจและเป็นหนึ่งในตระกูลขุนนาง
แต่นั่นคือจุดเปลี่ยนสำหรับเธอ ลูกครึ่งแวมไพร์นั้นหายากมาก เพราะมันยากมากที่จะหาลูกผสมระหว่างปีศาจกับมนุษย์ อย่างไรก็ตามในตอนที่โซเนียปลุกอีกสายเลือดของเธอขึ้นมา เธอก็จะได้รับด้านดีๆ ของทั้ง 2 สายเลือด เธอจะมีความสามารถทุกอย่างที่แวมไพร์มีและเธอจะสามารถเดินกลางแดดได้โดยไม่มีปัญหา ซึ่งเป็นสิ่งที่ขุนนางแวมไพร์เพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่ทำได้
เมื่อมองไปที่โซเนียที่ขี้อาย ผมก็รู้สึกปวดหัวเล็กน้อย ในเกมเธอเอาชนะได้ง่าย แต่ตอนนี้เธอเป็นอุปสรรคใหญ่ที่ผมต้องเอาชนะ สิ่งเดียวที่ดีคือเลโอนาร์โดซื่อบื้อเกินไปที่จะรับรู้ถึงความรู้สึกของเธอและคิดกับเธอแค่น้องสาวที่แสนดีเท่านั้น
‘ถือว่าดีสำหรับฉัน ฉันอาจจะรับสิ่งที่น่ารักนี้ไว้สำหรับตัวฉันเองก็ได้’
ผมคิดขณะที่มองไปยังโซเนียที่นั่งอยู่ข้างเลโอนาร์โดอย่างอายๆ และแอบมองไปโน่นไปนี่ เมื่อไหร่ก็ตามที่เธอสบตากับผม เธอจะรีบหลบมันเหมือนกระต่ายขี้กลัว ผมอดไม่ได้ที่จะมองว่ามันน่ารัก หลังจากมองอย่างรวดเร็วผมก็หันไปหาเลโอนาร์โดที่จ้องมองเอลด้าด้วยความลุ่มหลง
ตั้งแต่ผมเข้ามาในห้อง เขาก็เอาแต่มองมาที่เธอ ใบหน้าของเขาเหมือนกับว่าเขาได้พบกับสาวในฝันหรืออะไรซักอย่าง ตอนแรกเขาหน้าแดงและเขายังคงมองเธอด้วยความลุ่มหลง เอลดาก็เห็นเช่นกัน แต่เธอก็ชินกับมันแล้ว แต่ตอนนี้ผ่านไป 2-3 วินาทีแล้ว เขาก็ยังคงลุ่มหลงอยู่ ผมเลยทำได้แค่ไอและเรียกความสนใจจากเขา
“อะแห่ม มองน้องสาวฉันมากพอหรือยัง?”
“อ๊ะ! ม-ไม่ใช่นะ ฉันแค่คิดว่าเธอสว-สวยจริงๆ!”
เลโอนาร์โดที่ลุกลี้ลุกลนรีบโบกมือด้วยหน้าแดง ในขณะเดียวกันผมก็สังเกตเห็นปฏิกิริยาของโซเนียได้
ผมสามารถเห็นความโศกเศร้าและความขมขื่นผ่านดวงตาของเธอขณะที่เธอมองเลโอนาร์โด ผมซ่อนรอยยิ้มไว้ขณะที่พยักหน้ารับคำพูดของเลโอนาร์โด
“แน่นอนน้องสาวของฉันสวยอยู่แล้ว”
เอลด้าที่ไม่สะทกสะท้านกับคำพูดของเลโอนาร์โดกลับยิ้มอย่างมีความสุขโดยไม่รู้ตัวหลังจากได้ยินคำพูดของผม รอยยิ้มของเธอทำให้เขาลุ่มหลงอีกครั้ง
เมื่อเห็นสถานการณ์ในตอนนี้ผมจึงรีบพูดอีกครั้ง
“แล้ว? ทำไมนายถึงมาอยู่ที่นี่? และสาวงามตัวน้อยข้างๆ นายเป็นใคร?”
ขณะที่ผมพูดคำเหล่านั้น ผมก็ยิ้มให้โซเนียอย่างเป็นธรรมชาติ ซึ่งทำให้เธอหน้าแดงอย่างรวดเร็ว นี่เป็นเวลาที่ดีที่จะได้คะแนนอันหอมหวาน ก่อนอื่นไม่มีผู้หญิงคนไหนที่ไม่ชอบคำชมและผมก็มาถูกเวลา เธอไม่อยากเปรียบเทียบตัวเองกับเอลด้า ดังนั้นผมจึงได้รับสายสัมพันธ์ที่ดีอย่างรวดเร็ว
“อ๊ะ! ขอโทษที่มาพบกระทันหัน แต่ฉันอยากคุยกับนาย อ้อ! และคนที่นั่งข้างฉันอยู่คือโซเนีย เธอเป็นเพื่อนสมัยเด็กของฉันและเธอก็เป็นเหมือนน้องสาวของฉัน!”
เมื่อเลโอนาร์โดพูดถึงเธอเป็นแค่น้องสาว ผมก็เห็นสีหน้าผิดหวังของเธอ แม้แต่เอลด้าที่นั่งอยู่ข้างๆ เองก็ยังสังเกตเห็นว่าโซเนียต้องการเลโอนาร์โดขนาดไหน อาจมีคนสงสัยว่าคนอย่างเธอที่ไม่มีภูมิหลังหรือพรสวรรค์ที่ยอดเยี่ยมสามารถเข้าเรียนที่สถาบันบาบิโลนได้ยังไง
ง่ายๆ ก็เพราะสายเลือดแวมไพร์ของเธอเป็นที่รู้กันในหมู่เบื้องบนและพวกเขาไม่สามารถละทิ้งมหาอำนาจในอนาคตได้ พวกเขาจึงซ่อนมันไว้ด้วยกันและรอให้มันตื่นขึ้นมา ทำไมพวกเขาถึงแน่ใจว่าเธอจะตื่นขึ้นนะเหรอ? ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน มันเป็นแบบนั้นในเกม
“แล้วต้องการจะคุยเรื่องอะไร?”
“โอ้ มันก็ง่ายๆ ฉันต้องการเข้าร่วมกลุ่มของนาย!”
“หืมม? ทำไมหล่ะ?”
ผมถามด้วยความประหลาดใจ ในเกมเขาไม่ได้เข้าร่วมกลุ่มใดเลย จริงๆ แล้วในทางเทคนิคแล้วมันเป็นตัวเลือกของผู้เล่น เขาจะกลายเป็นเหมือนทหารรับจ้างที่จะทำงานให้กับกลุ่มใดก็ได้ที่จ่ายเงินให้เขา นั่นเป็นวิธีที่เขาใช้ในการทำความคุ้นเคยกับทุกคน ผู้หญิงที่ทรงพลังที่จ่ายเงินให้เขา
เมื่อได้ยินคำถามของผม เปลวไฟอันทรงพลังก็จุดประกายในดวงตาของเขา
“เพราะฉันกลายเป็นแฟนคลับของนายหลังจากที่ฉันเห็นการต่อสู้ระหว่างการล่าเซธ! นายสุดยอดจริงๆ ฉันหวั่นไหวมากในตอนที่เห็นนายต่อสู้เพื่อช่วยทหารเหล่านั้น มันกระตุกจิตกระชากใจจริงๆ! ฉันอยากจะคุยกับนายหลังจากนั้นเลย แต่นายก็ไม่ว่าง”
“ฉันได้รับข้อเสนอมากมาย แต่ฉันคิดว่าการเข้าร่วมกลุ่มของนายเป็นทางเลือกที่ดีที่สุดสำหรับฉัน แถมแม้แต่ดูเรนดัลก็ยังเห็นด้วยว่าเส้นทางที่ฉันกำลังไปนั้นดี”
เลโอนาร์โดหยุดพูดในขณะที่เขารอคำตอบของผม
หลังจากได้ยินคำตอบของเขา ผมก็ครุ่นคิดอย่างลึกซึ้งขณะที่เอนหลัง สิ่งที่เขาเสนอนั้นดึงดูดใจ ถ้าเขาเข้าร่วมกับผม ไม่เพียงแต่ผมจะมีพันธมิตรที่ทรงพลังเท่านั้น แต่ผมยังสามารถติดตามดูเขาได้ง่ายอีกด้วย แต่นั่นก็หมายความว่าปัญหาในอนาคตที่เขาเผชิญก็จะเกิดขึ้นกับผมเช่นกัน
มีข้อดีและข้อเสียมากมาย บวกกับถ้าเขาเข้าร่วมโซเนียก็จะเข้าร่วมเพื่อช่วยให้ผมวางมือจากเธอได้ง่ายขึ้นและผมเห็นปฏิกิริยาของเธอต่อความสนใจอย่างกะทันหันของเลโอนาร์โดที่มีต่อเอลด้าได้ ผมอาจจะมีแผนที่จะจับมือกับผู้หญิงน่ารักและขี้อายคนนี้
ดังนั้นคำถามคือ: ยอมรับหรือไม่ยอมรับ
-Donate-
True Money Wallet ID : mraxzy
ไทยพาณิชย์ : 4051572923 //ชาคริต
