The Conquerors Path | เส้นทางผู้พิชิต - ตอนที่ 161 New Targets(2)
“โอ้?…..นี่เป็นเซอร์ไพรส์ที่น่ายินดีจริงๆ”
ผมพูดขณะเดินไปหาเด็กสาวทั้ง 4 คนที่นั่งอยู่
ขณะที่ผมเดินไปหาพวกเธอ สายตาของผมก็ค่อยๆ เพ่งไปที่นาตาเลีย ตั้งแต่วินาทีที่ผมเข้ามาในห้อง ผมรู้สึกว่าสายเลือดของผมกำลังเดือดและดึงดูดเธอ ดูเหมือนว่าเธอจะเป็นสมาชิกในสายเลือดเดียวกันกับผม
‘ในที่สุด!’
ผมพูดในใจในขณะที่กลั้นน้ำตาไว้ จนถึงตอนนี้ผมพบแค่ 2 คนที่มีความสัมพันธ์กับผม ทั้งสองคนคือโลร่าและวีน่าซึ่งทั้งคู่แต่งงานไปแล้วและบอกตามตรงว่าทั้งคู่มีบางอย่างผิดปกติอยู่ในหัว ถ้าผมเจอผู้หญิงที่แต่งงานแล้วคนอื่นอีกหล่ะก็ ผมจะเริ่มพิจารณาเปลี่ยนชื่อสายเลือดของตัวเองอย่างจริงจังแล้ว
ทุกสิ่งนอกเหนือจากนี้เป็นสิ่งที่ดี อย่างน้อยผมก็ไม่ต้องกังวลมากว่าจะมัดใจเธอยังไง ด้วยปฏิสัมพันธ์ที่ค่อยเป็นค่อยไประหว่างเรา ผมมั่นใจว่าตัวเองจะสามารถมัดใจลาโนร่าได้ ผมต้องชนะให้ได้
ผมไม่มีข้อมูลเกี่ยวกับเธอจากในเกมมากนักเนื่องจากผมไม่ได้ไปหาเธอ ทั้งหมดที่ผมมีคือข้อมูลที่รวบรวมมาอย่างลับๆ
สำหรับไนล่า ผมไม่ค่อยสนใจเธอสักเท่าไหร่ เนื่องจากผมไม่อยากยุ่งกับครอบครัวบ้าๆ นั่น ก็จริงที่ผมมีผู้หญิงที่สติไม่ดีเหมือนกัน แต่ผมไม่ต้องการจัดการกับครอบครัวผีดูดเลือดที่เกือบจะฆ่าไม่ได้ อีกอย่างคือเธอไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของเป้าหมายในการจีบ ดังนั้นจึงไม่มีเหตุผลที่ผมต้องไปข้องแวะกับเธอ ตราบใดที่ผมรักษาระยะห่างไว้ได้ ผมก็จะปลอดภัย….หวังว่างั้นนะ…..
“เซอร์ไพร์ไหมคะพี่?”
เอลด้าพูดขณะที่เธอวิ่งมาหาผมและมอบอ้อมกอดให้ผม เธอหลับตาและซบหน้าลงบนหน้าอกของผม ผมไม่ปฏิเสธเธอเพราะผมก็กอดเธออย่างอ่อนโยนเช่นกัน
เมื่อเห็นพฤติกรรมของเอลด้า ผมก็รู้สึกประหลาดใจ แม้ว่าเธอจะทำตัวเอาแต่ใจกับผม แต่นั่นมันก็ต่อเมื่อเราอยู่กันเพียงลำพังหรือเฉพาะเวลาที่เราอยู่กับครอบครัว
เอลด้ารู้อย่างชัดเจนว่าเธอควรแสดงตัวเมื่อไหร่และที่ไหน ผมโอบเอลด้าไว้ขณะมองไปยังผู้หญิงอีก 3 คน ก่อนจะเห็นสีหน้าประหลาดใจของพวกเธอ ผมอาจจะไม่รู้อะไร แต่เอลด้ามีชื่อเสียงในด้านความสง่างามและสงบนิ่งเสมอไม่ว่าสถานการณ์จะเป็นเช่นไร
และด้วยความที่เพื่อนสนิทของเธอทั้ง 3 คนไม่เคยเห็นเอลด้าแสดงสีหน้าอิ่มเอมใจและมีความสุขขนาดนี้มาก่อน พวกเธอรู้ว่าเอลด้าเป็นบราค่อนเล็กน้อยจากการที่เอลด้ามักพูดถึงผมเสมอ แต่เมื่อได้เห็นใบหน้าที่พวกเธอไม่เคยเห็นจากเอลด้าแล้ว พวกเธอก็เริ่มคิดว่าระดับความสนิทสนมที่เธอมีกับผมนั้นสูงมาก
เนื่องจากผมเป็นคนที่สำคัญมากสำหรับเอลด้า พวกเธอทั้งหมดจึงหันหน้ามาทางผม เพ่งมองผมทุกวิถีทาง สำหรับนาตาเลียเธอมีสีหน้าเสียเมื่อมองมาที่ผมและเมื่อเราสบตากัน ใบหน้าของเธอก็แดงระเรื่อก่อนที่เธอจะเบือนหน้าหนีไป
ผมทักทายทุกคนด้วยสายตาก่อนจะหันไปหานางฟ้าตัวน้อยในอ้อมแขนของตัวเอง ร่างอันอ่อนนุ่มของเธอละลายอยู่ในอ้อมกอดของผม ผมลูบหลังเธอก่อนจะพูดขึ้นมา
“เอลด้า ทำไมน้องไม่แนะนำเพื่อนๆ ที่แสนงดงามของเธอให้พี่รู้จักหน่อยหล่ะ?”
“อื้อ”
เอลด้าเอาหัวซบหน้าอกผมอย่างไม่เต็มใจ เธอเงยหน้าขึ้นมองตาผมอย่างวิงวอน เมื่อเห็นแบบนั้นผมก็ยิ้มขณะลูบหัวเธอเบาๆ ความสุขจากการถูกลูบทำให้เธอหลับตาลงและยิ้มอย่างมีความสุข ทำให้ 3 สาวที่เหลือตกตะลึงอีกครั้ง พวกเธอไม่นึกเลยว่าเอลด้าจะทำตัวไร้เกียรติเช่นนี้ หลังจากได้รับการลูบจนพอใจแล้ว เอลด้าก็ดึงผมและเดินไปหาเพื่อนๆ ของเธอเพื่อแนะนำพวกเธอ
เธอเดินไปข้างหลังไนล่าก่อนจะจับไหล่เธอแล้วพูดขึ้นมา
“นี่คือไนล่า! หนูพบเธอไม่กี่วันหลังจากที่มาถึงสถาบันค่ะ เธอเป็นคนบ้าการต่อสู้ที่คอยท้าทายทุกคนที่เธอเห็น อันที่จริงเธอเดินหน้าต่อสู้กับผู้อาวุโสหลายคนด้วยค่ะ สั้นๆ ก็คือเราต่อสู้กันและเราก็เป็นเพื่อนกันค่ะ!”
ผมยิ้มให้กับคำพูดของเอลด้าขณะที่มองไปที่ไนล่า แต่ทันใดนั้นผมก็ขนลุกขึ้นมาเมื่อมองไปที่ดวงตาของเธอ ที่ซึ่งกำลังมองมาที่ผมราวกับว่าเป็นอาหาร!
เมื่อเห็นผมจ้องมอง เธอก็ยิ้มก่อนจะยื่นมือมาข้างหน้าด้วยรอยยิ้มและพูดขึ้นมา
“ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ”
“ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกัน”
ผมพูดขณะที่ยื่นมือไปด้านหน้าเพื่อจับมือเธอ และทันทีที่ผมจับมือเธอ ผมก็สัมผัสได้ถึงแรงกดขนาดใหญ่จากมือที่อ่อนนุ่มและซีดของเธอ ในไม่ช้าเส้นเลือดก็เริ่มปรากฏบนมือของเธอขณะที่เธอออกแรง
เมื่อมองไปที่ใบหน้าของเธอ ท่าทางกระหายการต่อสู้ก็ปรากฏขึ้น สำหรับระดับต้นกำเนิดขั้น 4 ปกติคนอื่นๆ นี่ก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้พวกเขาคุกเข่าลง แต่สำหรับผม? นี่เป็นเพียงสายลม
เมื่อมองไปที่ดวงตาของไนล่า ผมก็ส่งรอยยิ้มที่สงบและมีเสน่ห์แก่เธอ
เมื่อเห็นแบบนั้นเธอก็เริ่มใช้แรงมากขึ้น แต่ก็ไม่ได้มีผลกับผมสักนิด เมื่อเข้าใจแล้วว่าไนล่าเป็นคนประเภทไหน ผมก็ไม่รั้งรอเลยสักนิดที่จะปลดปล่อยพลังมหาศาลออกจากมือ
แคร๊ก!…
ด้วยการบีบง่ายๆ จากมือของผม ผมได้ทำลายมือของไนล่าอย่างไร้ความปรานีด้วยการบดกระดูกของเธอเป็นเสี่ยงๆ ความเงียบที่น่ากลัวปกคลุมไปทั่วห้อง
เมื่อรู้สึกว่ากระดูกของเธอหัก ไนล่าเพียงแค่สะดุ้งพร้อมกับที่รอยยิ้มหิวกระหายการต่อสู้ของเธอแข็งทื่ออยู่ครู่หนึ่งและเติบโตขึ้น
ผมปล่อยมือของเธอซึ่งหายดีภายในไม่กี่วินาที ดวงตาของเธอสบเข้ากับดวงตาของผม เป็นครั้งแรกที่รอยยิ้มจริงใจปรากฏขึ้นบนใบหน้าของไลน่าขณะที่เธอพูด
“ฉันชอบนายนะ”
“ผมรู้สึกเป็นเกียรติจริงๆ แต่เธอไม่ใช่แนวผมหน่ะ”
“ฉันจะดีใจมากถ้าได้สู้กับนายและจัดการนายได้”
“แน่นอน ถ้าเธอสามารถทำได้อะนะ”
โดยที่เราทั้งคู่ยิ้มให้กันพร้อมรอยยิ้มที่หิวกระหายการต่อสู้ ขณะที่สิ่งต่างๆ กำลังร้อนระอุ เอลด้าก็เข้ามาแทรกกลางระหว่างเรา
“ไม่! ไม่ใช่ตอนนี้ค่ะ พวกพี่จะสู้กันได้หลังจากที่หนูแนะนำตัวคนอื่นเสร็จค่ะ!”
เอลด้าทำหน้ามุ่ยขณะที่เธอมองมาที่ผม ผมยอมถอยให้ขณะส่งสายตาว่าเรื่องนี้ยังไม่จบให้แก่ไนล่า ดูเหมือนว่าเธอจะได้รับข้อความขณะที่เธอเอนหลังและยอมจำนน เมื่อเห็นแบบนั้นเอลด้าก็ยิ้มขณะที่เธอเดินเข้าไปหาลาโนร่าเพื่อจับไหล่เธอและแนะนำเธอ
“นี่คือลาโนร่า มัลตีเอเวอร์ค่ะ เราเป็นเพื่อนกันในวันแรกตั้งแต่เธอเรียนห้องเดียวกับหนูค่ะ! พวกเราสนิทกันเร็วมาก ลาโนร่าเป็นคนสนุกสนาน, ชอบผจญภัยและช่างพูดในกลุ่มของเรา แต่อย่าดูถูกเธอเพียงเพราะรูปลักษณ์ของเธอนะคะ เธอแข็งแกร่งมากในการโจมตีทางจิตและอาจทำให้เกิดอันตรายร้ายแรงได้ ถ้าไม่ใช่เพราะเธอไม่สนใจการจัดอันดับใดๆ เธอคงจะอยู่ในระดับท็อปปีของหนูอย่างแน่นอนค่ะ!”
หลังจากเอลด้าอธิบายเสร็จ ผมก็มองไปที่ลาโนร่าที่ยิ้มให้ผมขณะที่เธอพูด
“สวัสดีออสติน ยินดีที่ได้รู้จัก ฉันได้ยินมามากมายเกี่ยวกับนายจากเอลด้า แถมต้องบอกเลยว่าฉันจดจำฉากที่นายสร้างในตอนนั้นได้ไม่ลืมเลยแหละ! มันเป็นที่สุดยอดมาก! บทกวีที่นายร้องมีเสน่ห์จริงๆ ฉันหวังว่าจะได้ฟังเพลงของนายอีกครั้งนะ”
ลาโนร่าเหมือนเด็กที่กำลังตื่นเต้น เธอพูดด้วยเสียงที่ดังขณะเข้ามาใกล้ผมด้วยแววตาตื่นเต้นของเธอ
ผมยิ้มขณะที่ตอบกลับเธอไป
“ลาโนร่าสินะ? ก่อนอื่นต้องขอบคุณที่เป็นเพื่อนที่ดีกับเอลด้านะ ในตอนที่เห็นคาแรคเตอร์ของเธอ ผมก็กังวลอยู่ว่าเธอจะเป็นเพื่อนกับเอลด้าได้ไหมและสำหรับเรื่องฟังเพลงของผม ถือเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่จะได้เล่นดนตรีให้กับปีศาจจากเผ่าโนริเกะฟัง”
“เยี่ยม!! สัญญานะ!”
-Donate-
True Money Wallet ID : mraxzy
ไทยพาณิชย์ : 4051572923 //ชาคริต
