The Conquerors Path | เส้นทางผู้พิชิต - ตอนที่ 177 Can’t Catch A Brea

“เอ่ออ พี่อธิบายได้นะ…”

ผมพูดออกไปขณะที่มองไปที่เอลด้าที่กำลังโกรธและไม่พอใจอยู่ เมื่อได้ยินคำพูดของผม ริมฝีปากของเธอก็ยังคงเม้มปากขณะที่เธอยืนกอดอกเพื่อรอคำอธิบายของผม 

ความจริงแล้วมันยากมากที่จะรักษาสมาธิของผมเอาไว้ได้ โดยเฉพาะเมื่อเอลด้านั้นดูน่ารักเกินไปและสวยมากในตอนนี้

“หนูรอฟังอยู่ค่ะ…”

เอลด้าพูดขณะที่เธอมองมาที่ผมด้วยสายตาสงสัย 

ผมทำได้เพียงยิ้มแห้งๆ ให้เธอก่อนจะเดินไปที่โซฟาในห้องและนั่งลง 

ผมมองไปที่เอลด้าก่อนจะพูดขึ้น

“พี่ไปเดทกับสการ์เล็ตมาหน่ะ”

เสียงของผมดังไปทั่วห้องในขณะที่ความเงียบยังคงอยู่ เมื่อมองไปที่เอลด้า ผมก็เห็นใบหน้าของเธอที่ดูเหมือนไม่เชื่อสายตาอย่างที่สุด ดวงตาของเธอสั่นคลอนและท่าทางของเธอดูเหมือนคนที่โลกกำลังพังทลาย ความจริงแล้วผมจะโกหกเธอไปก็ได้อยู่หรอก แต่ในระยะยาวนั้นมีแต่จะเป็นปัญหา

อย่างน้อยการมีความจริงเล็กน้อยในทุกสิ่งย่อมดีกว่าเสมอ ไม่เช่นนั้นในตอนที่ผมโกหกเรื่องนี้อีกครั้ง มันจะยากขึ้นในอนาคต 

ใช้เวลาสักครู่ก่อนที่เอลด้าจะหายจากความงุนงงของเธอในที่สุดก่อนเธอจะพูดขึนมา

“ดะ-เดทเหรอคะ?”

เอลด้าถามผมด้วยแววตาที่เปี่ยมไปด้วยความหวังและสิ้นหวัง ผมไม่ปฏิเสธในขณะที่พยักหน้าให้แทนคำตอบกับเธอ ทำให้เธอเบิกตากว้างมากขึ้น แต่เธอก็สามารถปรับท่าทางได้อย่างรวดเร็วในขณะที่เธอหรี่ตาพร้อมกับพูดขึ้นมา

“ที่พี่พูดถึงสการ์เล็ต นี่หมายถึงสการ์เล็ตคนนั้นเหรอคะ? ครึ่งมังกรเพียงคนเดียวที่มีอยู่ใช่ไหมคะ?”

“ใช่แล้ว”

ผมผงกศีรษะอีกครั้งเพื่อยืนยันคำตอบของเอลด้า ทำให้เธอเบิกตากว้างอีกครั้งด้วยความไม่เชื่อ แต่ครั้งนี้เป็นเพราะด้วยเหตุผลอื่น เธอยืนนิ่งด้วยความตกใจ สุดท้ายแล้วก็ไม่ใช่ทุกวันที่คุณจะได้ยินว่าเด็กสาวที่โด่งดังที่สุดของสถาบันออกไปเที่ยวกับพี่ชายของคุณและแถมเธอยังเป็นมังกรอีกด้วย

“ได้ยังไงกันคะ?”

ในที่สุดเอลด้าก็พูดขึ้นด้วยเสียงสั่นสะท้าน ซึ่งผมนั่งเอนหลังอย่างเหนื่อยล้าขณะที่ตอบกลับไป

“เรื่องมันยาวหน่ะ…”

“หนูมีเวลาค่ะ”

เอลด้าตอบกลับคำตอบของผมก่อนที่เธอจะเดินตรงมาหาผมและเธอไม่ลังเลเลยที่จะนั่งบนตักผมโดยหันหน้าเข้าหาผม ใบหน้าของเธออยู่ห่างจากหน้าผมเป็นมิลลิเมตร ก้นของเธออยู่บนตักของผม ขณะที่ดวงตาสีเขียวคู่สวยของเธอมองมา ผมก็รู้สึกได้ถึงลมหายใจของเธอบนใบหน้าของตัวเองพร้อมกับกลิ่นกายตามธรรมชาติของเธอที่โชยเข้าจมูกผม

ขาอันอ่อนนุ่มของเธออยู่ข้างผมในขณะที่หน้าอกของเธอกดลงบนหน้าอกของผมพร้อมกับที่ขยับมือของเธอมาโอบรอบคอผม ขณะที่เธอสบตากับผม ตอนนี้เป็นสถานการณ์ที่ยั่วยุอย่างแท้จริง สายตาของเรายังคงมองกันและกันราวกับจะละสายตาจากกันไม่ได้

ผมรู้สึกได้ว่าร่างกายของตัวเองกำลังร้อนขึ้น ซึ่งผมแทบจะหยุดมันไว้ไม่ได้ด้วยพลังใจของผมอยู่แล้ว

‘แมร่งเอ้ย ฉันจะไม่ไหวแล้วนะ!’

ผมใช้เวลาทั้งวันอยู่กับผู้หญิงที่สวยและร้อนแรงโดยไม่สามารถทำอะไรได้มากนักและตอนนี้ผมต้องมาใช้เวลายามค่ำคืนกับน้องสาวของตัวเองที่ใช้เทคนิคยั่วยวนทั้งหมดในหนังสือเพื่อเข้าหาผมงั้นเหรอ

และปัญหาไม่ได้มีเพียงเท่านั้น เนื่องจากเป็นคืนนี้เป็นคืนที่เธอสวมชุดนอนบางๆ แม้จะปกปิดมาก แต่ก็ปลุกเล้าอารมณ์ลึกๆ ในตัวผมได้เป็นอย่างดี

“พี่คะ?”

เมื่อเอลด้าเรียกหาผม ในที่สุดผมก็ออกจากภวังค์ได้ ผมหันกลับมาให้ความสนใจไปยังนางฟ้าที่งดงามน่าทึ่งในอ้อมแขนของตัวเองพร้อมกับเริ่มเล่าถึงเรื่องราวที่ผมได้้ ‘พบ’ กับสการ์เล็ตและวิธีที่ผมเป็นเพื่อนกับเธอโดย ‘ไม่’ รู้ว่าเธอเป็นผู้หญิงหรือมังกรและผมก็เล่าเกี่ยวกับคำสารภาพรักของสการ์เล็ตและวิธีที่ผมใช้รับมือกับเธอด้วย

การพูดคุยดำเนินไปประมาณครึ่งชั่วโมงเท่านั้น โดยที่เอลด้านั้นนั่งอยู่บนตักของผมโดยเอาหัวซบไหล่ผมอย่างตั้งใจฟัง ในที่สุดผมก็เล่าจบเมื่อความเงียบเข้ามาในห้อง ผมไม่ได้พูดอะไรอีกในขณะที่เริ่มลูบหลังเอลด้าอย่างช้าๆ ผิวของเธอเนียนละเอียดจนไม่อยากจะเชื่อเลยว่ามันจะนุ่มเนียนขนาดนี้

“หนูเข้าใจแล้วค่ะ พี่เลยออกไปเที่ยวกับเธอเพื่อดูว่าพี่จะชอบเธอไหมสินะคะ?”

“อ่า ถูกต้อง”

ผมเห็นด้วยกับคำพูดของเอลด้า ในขณะที่ผมยังคงลูบหลังของเธอ ในที่สุดไม่กี่วินาทีต่อมาเอลด้าก็ลุกขึ้นพร้อมกับเอาหัวออกจากไหล่ของผมขณะที่เธอมองเข้ามาในตาของผม 

แสงจันทร์จากหน้าต่างที่ตกกระทบลงบนร่างของเธอนั้นช่างทำให้ร่างกายของเธอดูมีเสน่ห์จริงๆ ร่างของเธอขยับมาข้างหน้าเล็กน้อยจนมาติดกับผม เวลาดูเหมือนจะหยุดลงเมื่อผมรับเอาความงามของหญิงสาวไว้ในอ้อมแขนอีกครั้ง

“ตอนนี้พี่ชอบเธอรึยังคะ?”

เอลด้าถามด้วยดวงตาที่เหลือบขึ้นมามองผม มีความไม่มั่นคงเล็กๆ อยู่ในสายตาของเธอและผมก็มองเห็นมันได้ แต่นี่คือเวลาที่ผมต้องพูดความจริง 

ผมผงกศีรษะขณะพูด

“ที่จริงพี่เริ่มชอบเธอขึ้นมานิดหน่อยหลังจากการออกเดทครั้งนี้ แต่พี่มั่นใจว่าไม่ได้รักเธอ….ยังไม่ใช่ตอนนี้”

“งั้นเหรอคะ…”

เมื่อได้ยินคำตอบของผม เอลด้าก็ผงกหัวและเอนหลังพิงไหล่ผม เธอไม่พูดอะไรอีกขณะที่นั่งเพลิดเพลินกับความอบอุ่นของผมและทดสอบขีดจำกัดของผม เธอนั่งอยู่อย่างนั้น 2-3 วินาทีก่อนที่จะพูดอีกครั้ง

“อ๊ะหนูลืมไปเลยค่ะพี่ พี่มีการต่อสู้ในวันพรุ่งนี้นะคะ”

“ต่อสู้เหรอ?”

ผมถามกลับอย่างมีเลศนัยในขณะที่เราแสร้งทำเป็นว่าเหตุการณ์จุดประกายทางเพศระหว่างเราไม่ได้เกิดขึ้น คำตอบของผมทำให้เธอพูดกลับเสียงแผ่ว

“ดูเหมือนว่าเจ้าชายสิงโตจากอาณาจักรทิลิอาเบเฮมและเจ้าชายคนอื่นๆ ต้องการจะสู้กับพี่ค่ะ พวกเขาคิดว่าการต่อสู้กับพี่จะทำให้พวกเขาได้ตัวหนูไปในท้ายที่สุดค่ะ”

“ฮ่าๆ! พวกนั้นคงฝันไปแล้วหล่ะ!”

ผมพูดออกมาด้วยรอยยิ้มเย้ยหยัน 

เมื่อได้ยินอย่างนั้นเอลด้าก็เงยหน้าขึ้นขณะที่เธอเอียงศีรษะอย่างน่ารัก เธอมีรอยยิ้มบนใบหน้าขณะที่พูด

“โอ้~~ พี่โกรธหรือหึงงั้นเหรอคะ?”

“อาจจะโกรธนิดหน่อย พี่แค่โกรธที่คนพวกนี้คิดว่าพวกเขาจะสามารถเอาตัวเธอไปได้ด้วยการแสดงพลังหน่ะ”

ดวงตาของผมโกรธเล็กน้อยขณะที่ผมยกมือขึ้นเพื่อลูบใบหน้าที่สวยงามของเธอ

“เธอไม่ได้เป็นของใครเอลด้า คนที่เธอต้องการอยู่ด้วยควรได้รับการเลือกจากเธอและถ้าใครมันคัดค้านหล่ะก็ พี่จะทุบตีพวกมันจนเลือดออก ไม่ว่ามันจะเป็นใครก็ตาม ไม่ใช่ว่าพี่เคยสัญญาว่าจะไม่ทำให้เธอเสียใจหรอกเหรอ?”

คำพูดสุดท้ายของผมจบลงด้วยรอยยิ้มที่เป็นเครื่องหมายการค้าของผม ทำให้เอลด้ายิ้มให้กับคำพูดของผมขณะที่เธอโผกลับเข้าสู่อ้อมกอดของผม เธอเข้ามาแนบชิดผมราวกับว่าเป็นส่วนหนึ่งของที่นั่น ร่างกายของเธอผ่อนคลายขณะที่เธอกอดผมแน่นไม่ยอมปล่อย ไม่นานผมก็ได้ยินเสียงกระซิบของเธอ

“หนูรู้ค่ะ…”

แล้วเธอก็ผล็อยหลับไป 

เมื่อเห็นอย่างนั้นผมก็ปวดหัวอย่างช่วยไม่ได้

‘ฉันจะอดกั้นไม่ไหวจริงๆ แล้วนะ ขอพักหน่อยไม่ได้เหรอ?’

-Donate-

True Money Wallet ID : mraxzy 

ไทยพาณิชย์ : 4051572923 //ชาคริต