The Conquerors Path | เส้นทางผู้พิชิต - ตอนที่ 186 Breaking It In
“แล้วเธอ 2 คนจะนั่งอยู่แบบนี้เหรอ?”
ผมถามขณะที่ทั้งมิกะและริกะนั่งอยู่บนตักผมคนละข้าง มิกะกอดผมเหมือนลูกไก่ที่พึ่งเจอแม่ เธอนั่งด้านขวาของผมในขณะที่ผมหางม้าสีดำของเธอเลื่อนมาด้านข้างของผม
ในขณะเดียวกันมิกะที่มีใบหน้าเย็นชาก็ยิ้มออกมาขณะที่เธอซบศีรษะลงบนไหล่ของผม ทั้ง 2 คนยิ้มออกมาเมื่อได้ยินคำถามของผมก่อนที่พวกเธอจะตอบพร้อมกัน
“แน่นอน”
เมื่อได้ยินคำพูดที่สอดประสานกันของพวกเธอ ผมก็อดไม่ได้ที่จะส่ายหัวพร้อมกับยิ้ม แม้ว่าผมจะวางแผนไว้ว่าจะแสดงเป็นคนประเภทซื่อบื้อ แต่นั่นก็ใช้ไม่ได้กับทั้งมิกะและริกะ เพราะพวกเธอรู้จักผมดี แน่นอนว่าพวกเธอยังคงไม่รู้จักด้านที่แท้จริงของผม แต่พวกเธอก็รู้ว่าผมไม่ใช่คนซื่อบื้อ
จริงๆ เมื่อก่อนผมเคยแสดงความรักกับทั้งมิกะและริกะด้วยซ้ำ ถึงมันจะไม่มาก แต่ผมก็แสดงเหมือนรู้ว่าพวกเธอรู้สึกยังไง ส่วนการกระทำก่อนหน้านี้ก็เพื่อหยอกเล่นนั่นแหละ มันน่าตลกดีที่ได้เห็นว่าเธอกระสับกระส่าย
ผมสะบัดออกจากความคิดก่อนที่มือของผมจะขยับไปจับเอวของมิกะและริกะ มือของผมบางครั้งก็จะลูบหลังของพวกเธอ ในขณะเดียวกันก็ทำให้ทั้งคู่หน้าแดงเล็กน้อยพร้อมกับหางของพวกเธอที่ส่ายไปมาจากความตื่นเต้น
ความรู้สึกสงบที่เต็มเปี่ยมในตัวเราในขณะนี้ ทำให้พวกเราได้พักผ่อนซึ่งกันและกัน แต่ผมไม่สามารถปล่อยให้มันดำเนินไปได้นานก่อนที่จะพูดขึ้น
“มิกะ ริกะ ผมมีเรื่องสำคัญจะบอก”
เมื่อได้ยินคำพูดของผม ทั้งคู่ก็ลืมตาขึ้นขณะที่นั่งตัวตรงอยู่บนตักของผม อย่างไงพวกเธอทั้ง 2 ก็รู้ดีว่าควรนั่งยังไงเพื่อไม่ให้เกิดปัญหาใดๆ
“อะไรเหรอออสติน?”
มิกะถามด้วยน้ำเสียงที่ไพเราะน่าฟังเหมือนกับภรรยาที่เชื่อฟังคำพูดของสามีที่รัก เมื่อได้ยินดังนั้นผมจึงยิ้มก่อนจะจูบที่หน้าผากของมิกะ
เมื่อรู้สึกได้ถึงรอยจูบที่ใบหน้าของตัวเอง มิกะก็หน้าแดงระเรื่อและในขณะที่ผมกำลังชื่นชมมันอยู่ก็รู้สึกถึงการถูกดึงที่ด้านข้าง และเมื่อผมหันไปเท่านั้นแหละก็เห็นริกะที่กำลังอิจฉามองมาที่ผมพร้อมกับทำหน้ามุ่ย
ผมอดไม่ได้ที่จะพบว่ามันมีเสน่ห์อย่างมากเมื่อเธอทำท่าทางแบบนี้ ดังนั้นผมจึงยอมอ่อนข้อให้โดยการจูบไปที่หน้าผากของเธอด้วย ซึ่งนั้นก็ทำให้ใบหน้าที่ขมวดคิ้วอยู่ของเธอกลายเป็นสีแดงระเรื่ออย่างรวดเร็ว และเช่นเดียวกับที่ผมใช้เวลาเพียงไม่กี่นาทีในการตามใจทั้ง 2 คน แต่แล้วเรื่องสำคัญก็ต้องพูดอีกครั้ง
“สิ่งที่ผมอยากจะบอกพวกเธอทั้ง 2 คนคือ พวกเธอไม่ใช่ผู้หญิงเพียง 2 คนที่ผมชอบ”
และเมื่อผมพูดจบผมก็มองไปที่ทั้งมิกะและริกะที่ตอนนี้กำลังนั่งอยู่บนตักของตัวเองโดยเอาหัวซบไหล่ของผมอยู่
ผมเห็นได้ว่าทั้ง 2 คนสงบนิ่งกับสิ่งที่ผมพูดราวกับว่าพวกเธอคาดเอาไว้อยู่แล้ว ความเงียบยังคงอยู่เช่นนี้ 2-3 วินาทีก่อนที่มิกะจะพูดขึ้น
“พวกเรารู้กันอยู่แล้วออสติน…”
“ใช่ค่ะ…”
ริกะสนับสนุนคำพูดของมิกะที่มองมาที่ผมทันทีขณะที่เธอถามคำถามผม
“ผู้หญิงคนอื่นที่ออสตินชอบคือคลาร่าใช่ไหม?”
“อืม”
ผมผงกศีรษะไม่ค้านกับคำถามของมิกะ ดูเหมือนเธอจะคาดคิดไว้แล้วจึงถามผมอีกคำถามหนึ่ง
“ทั้ง 2 คนไปไกลแค่ไหนแล้ว?”
เมื่อได้ยินคำถามนี้ผมก็ลังเล แต่สุดท้ายผมก็ตอบไปตามความจริง
“ทุกอย่าง”
และครั้งนี้ผมรู้สึกว่าบรรยากาศรอบตัวเริ่มหนักขึ้นและสาบานได้เลยว่าผมแทบจะเห็นแววตาที่ไร้ชีวิตชีวาของทั้งมิกะและริกะพร้อมๆ กัน แต่พวกมันก็หายไปทันทีที่พวกเธอฟื้นตัว มิกะผงกศีรษะของเธอขณะที่เธอกระซิบ
“งี้นี่เอง…”
“ยังไม่หมดแค่นั้นนะ”
“ยังมีอีกเหรอคะ?”
คราวนี้ริกะพูดพร้อมกับขมวดคิ้ว
ผมไม่ถอยในขณะที่เดินหน้าต่อไป
“ก็เหมือนกับว่าผมถูกบังคับให้ไปเดทกับผู้หญิงคนนี้มากกว่า”
“เธอเป็นใคร?”
มิกะถามก่อนที่ผมจะตอบไป
“สการ์เล็ตหน่ะ”
เสียงเงียบไปครู่หนึ่งก่อนที่ใบหน้าของพวกเธอจะเต็มไปด้วยสีหน้าประหลาดใจ ดูเหมือนพวกเธอจะพึ่งเข้าใจว่าผมหมายถึงใคร
มิกะถามด้วยใบหน้าที่ตกตะลึง
“คุณหมายถึงสการ์เล็ตคนนั้นเหรอ?”
“เรื่องมันยาวหน่ะ”
และด้วยเหตุนี้ผมจึงเริ่มเล่าเรื่อง ‘จริง’ ของสิ่งที่เกิดขึ้น ตั้งแต่ที่สการ์เล็ตทำให้ผมไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากไปเที่ยวกับเธอ แม้ว่าผมจะเห็นเธอเป็น ‘เพื่อน’ แต่ผมกลับทำให้ดูเหมือนว่าตัวเองรู้สึกกับเธอสามคนเท่านั้น แต่ผมกลับทำราวกับว่าตัวเองถูกผลักให้จนมุม เพราะผมไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องเอาใจพวกเธอ ทุกคนรู้ดีว่ามังกรนั้นหวงแหนและให้ความสำคัญในสิ่งที่พวกเขาต้องการเพียงใด
“อีกระxรี่นั่น!”
มิกะพูดด้วยใบหน้าที่เดือดดาลซึ่งเต็มไปด้วยความโกรธและความหงุดหงิด
พวกเธอโกรธมากเป็นพิเศษเมื่อได้ยินว่าผมถูกบังคับ แม้ว่าพวกเธอจะรู้สึกได้ตอนที่สถาบันบาบิโลนสั่นคลอน แต่พวกเธอไม่เคยคิดเลยว่ามันเป็นผลจากการที่ผม ‘ปฏิเสธ’ สการ์เล็ต
“นี่ไม่ต้องห่วง ผมจะจัดการมันเอง โอเคไหม?”
และในขณะที่ผมพูด ผมก็ลูบหัวของมิกะด้วยความรัก รู้สึกว่าการลูบหัวของผมจะทำให้ความโกรธของมิกะลดลงเล็กน้อย ในขณะเดียวกันผมก็ลูบหัวริกะที่ขี้อิจฉาไปด้วยพร้อมกับพูดต่อ
“ดังนั้นเธอ 2 คนต้องเก็บความสัมพันธ์ของพวกเราไว้เป็นความลับก่อนในตอนนี้ อย่างน้อยก็จนกว่าผมจะหาวิธีจัดการกับสการ์เล็ตได้ ตกลงไหม?”
“ตกลง/ตกลงค่ะ”
ทั้ง 2 คนเห็นด้วยอย่างไม่เต็มใจ เมื่อเห็นดังนั้นผมก็ได้แต่ถอนหายใจในใจที่หลอกพวกเธอในตอนนี้ แล้วในอนาคตหล่ะ?
ผมมีวิธีจัดการกับมันอยู่ แต่ผมแค่หวังว่าตัวเองจะมีชีวิตอยู่จนถึงตอนนั้นนะและมีบางอย่างบอกผมว่ายังมีอะไรอีกมากที่ผมไม่รู้
“พวกเรายอมรับได้ แต่เราต้องการให้คุณสัญญาบางอย่าง”
เมื่อทุกอย่างดีขึ้นมิกะก็พูดกับผม ซึ่งผมก็เห็นด้วย
“ตกลง พวกเธอทั้งคู่ต้องการอะไรเหรอ?”
“เดท/เดทค่ะ!”
ทั้งคู่พูดออกมาพร้อมกัน
รอยยิ้มของผมกว้างขึ้นก่อนจะตอบตกลงกับคำพูดของพวกเธอ และด้วยเหตุนี้ผมเลยใช้เวลาครึ่งชั่วโมงต่อมาในการเอาใจสาวหมาป่าฝาแฝด จูบพวกเธอที่หัวหรือแก้มของพวกเธอพร้อมกับลูบหัวพวกเธอ ผมไม่ได้ทำอะไรมากไปกว่านั้นเพราะต้องการเสริมสร้างความรู้สึกโรแมนติกของเรามากขึ้น
และหลังจากผ่านไปครึ่งชั่วโมงพวกเธอก็ออกจากห้องของผมไป ซึ่งทันทีที่พวกเธอออกไปรอยยิ้มของพวกเธอก็หายไปในทันทีก่อนที่รูปลักษณ์ที่น่ากลัวจะปรากฏขึ้นแทน ทั้งคู่มองหน้ากันก่อนที่จะพยักหน้าและเริ่มเดินจากไป
-Donate-
True Money Wallet ID : mraxzy
ไทยพาณิชย์ : 4051572923 //ชาคริต
