The Conquerors Path | เส้นทางผู้พิชิต - ตอนที่ 219 Family Confession(1)
มุมมองของออสติน :
“ทำอะไรหน่ะครับนอร่า!”
ผมตวาดใส่นอร่าด้วยใบหน้าที่ ‘หน้าแดง’ อย่างโกรธเกรี้ยว แสดงละครเป็นน้องชายที่เกรี้ยวกราด, สับสนแต่หน้าแดง แผนการทั้งหมดของผมจนถึงตอนนี้เป็นไปด้วยดีไม่มีสะดุดตั้งแต่โรงหนัง, การพบหญิงชราโดยบังเอิญ, ไปจนถึงการฆ่าแม้ว่าจะมีการสะดุดไปบ้างก็ตาม แต่ทุกอย่างก็ผ่านไปด้วยดี
แผนของผมสำหรับนอร่านั้นเรียบง่าย ในเหตุการณ์นี้ผมจะแสดงท่าทางแบบเดียวกับคนปกติทั่วไปที่ถูกพี่สาวของพวกเขาจูบ แม้ว่าจะมีการตอบรับเป็นนัยๆ แต่มันก็จะตามมาทีหลังเท่านั้น
เมื่อโฟกัสไปที่บทบาทของผมในตอนนี้ที่กำลังชี้นิ้วไปที่นอร่าด้วยนิ้วที่สั่นเทาขณะที่ตะโกนถามอีกครั้ง
“จูบผมทำไมกันครับนอร่า!”
เมื่อได้ยินเสียงกรีดร้องครั้งที่ 2 ของผม ในที่สุดนอร่าก็หลุดจากภวังค์ เธอเม้มริมฝีปากและกัดมันอย่างเย้ายวนขณะที่มองมาที่ผมด้วยความปรารถนา
ปฏิกิริยาของเธออยู่เหนือการคาดการณ์ของผมจริงๆ แต่เฮ้…ผมคงบ่นไม่ได้หรอกนะ เมื่อเห็นปฏิกิริยาของนอร่า ผมก็แสดงอาการ ‘ไม่เชื่อ’ ออกมา
เมื่อเห็นแบบนั้นนอร่าก็ยิ้มขณะพูด
“อ๋อ…ฉันแค่จูบคนที่ฉันรักเอง”
“ห-ห้ะ?”
ดวงตาของผมเบิก ‘กว้าง’ ขณะที่มองนอร่าด้วยอารมณ์ ‘เดือดดาล’ มันเป็นปฏิกิริยาของชายคนหนึ่งที่สติแตกไปชั่ววินาที ท้ายที่สุดแล้วคำพูดของนอร่าก็ชัดเจน เธอถ่ายทอดอารมณ์ที่ลึกที่สุดของตัวเองออกมาโดยไม่หยุด
นอร่าหัวเราะเบาๆ เมื่อเห็นปฏิกิริยาของผม เธอค่อยๆ เดินมาหาผมเมื่อเห็นว่าผม ‘ฟื้น’ ตัวเองในขณะที่ผมมองเธอด้วยอารมณ์ ‘ซับซ้อน’
“พูดอะไรของพี่กันหน่ะครับ? เราเป็นพี่เป็นน้องกันนะ แถมผมไม่เคยมองพี่แบบนั้นด้วย”
ผมพูดย้ำพี่สาวขณะที่โบกมือให้เธอ
นอร่าชะงักไปอยู่ครู่หนึ่ง ใจเธอปั่นป่วนอยู่ได้เพียงเสี้ยววินาทีก่อนที่เธอจะเดินมาอยู่ตรงหน้าผมและจับหน้าผมขึ้นมา ริมฝีปากของเธอยกขึ้นเป็นรอยยิ้มแห่งความรักอีกครั้งจนทำให้ผม ‘อึ้ง’
มือของนอร่าจับหน้าผมแน่นขณะที่เธอพูด
“ฉันไม่สนเรื่องนั้นหรอก ฉันรักนายและนั่นคือทั้งหมดที่สำคัญ ฉันจะทำให้แน่ใจว่านายจะรู้สึกแบบเดียวกับฉันเช่นกัน”
ผมยืนอยู่ตรงนั้นอย่าง ‘มึนงง’ เมื่อได้ฟังคำพูดของนอร่า แต่ผมก็สะบัดออกอย่างรวดเร็วในขณะที่ค่อยๆ ผลักนอร่าออกจากตัวเอง
ผมกลั้นความรู้สึก ‘ซับซ้อน’ ของตัวเองพร้อมกับตอบกลับเธอไป
“ผมขอโทษนะครับพี่สาว แต่ความสัมพันธ์แบบนี้คงไม่ดีสำหรับเรา มันจะทำลายพี่ด้วย ก็อย่างที่เคยบอกไปว่าผมไม่ได้คิดแบบนั้นกับพี่ มันผิดครับ”
คำพูดของผมไม่ได้ทำให้นอร่าตกใจ ดูเหมือนเธอจะคาดคิดไว้แล้ว ขณะที่เธอปล่อยให้ตัวเองถูกผลักออกไปเล็กน้อย รอยยิ้มแห่งความรักบนใบหน้าของเธอไม่จางหายไปเลย
นอร่าผงกศีรษะขณะที่เธอพูด
“ฉันรู้ว่าเรื่องนี้ต้องเป็นข่าวใหญ่สำหรับนาย แต่อย่าคิดว่าฉันจะยอมแพ้นะ ฉันจะแน่ใจว่านายจะตกหลุมรักฉัน”
คำพูดของนอร่าเต็มไปด้วยความกระตือรือร้นและความปรารถนา ซึ่งผมก็ได้แต่ส่ายหัวขณะอยู่ห่างเธอนิดหน่อย
“มันจะไม่เกิดขึ้นครับ”
ผมตอบกลับเธอไป
“แล้วเรามาดูกัน”
นอร่าโต้กลับ
หลังจากนั้นผมก็จัดการกับบางสิ่งก่อนที่เราจะกลับสถาบันกันโดยใช้วิธีเดิม แต่ครั้งนี้ทุกครั้งที่ผมแตะต้องเธอ ผมก็มักจะทำตัวเก้ๆ กังๆ แต่นอร่ากลับทำตรงกันข้ามและเธอกุมมือผมไว้ บางครั้งเธอจะโน้มตัวมาจูบหรือกอดผมในตอนที่ผมลดความระวังลง สรุปแล้วผมก็ถูกเอาเปรียบ
“พักผ่อนเถอะออสติน และไม่ต้องห่วง ฉันจะไม่มีวันยอมแพ้!”
นอร่าตะโกนบอกผมขณะที่เดินจากไป
ผมเองก็หันหลังกลับแล้วเดินออกไปเช่นกันโดยไม่ตอบสนองใดๆ เท่านี้พาร์ทของนอร่าก็เสร็จสมบูรณ์แล้ว จากนี้ไปผมควรเล่นบทตั้งรับโดยที่มีเธอคอยบั่นทอนหัวใจจนผมตกหลุมรักเธอ แบบนี้แหละดีที่สุดแล้ว
ในเหตุการณ์นี้ผมไร้เดียงสาโดยสิ้นเชิง ไม่ใช่ว่าผมเป็นคนวิ่งไล่ตามเธอ
‘หึหึ…ชีวิตช่างดีอะไรขนาดนี้’
ด้วยความคิดนี้ผมจึงมุ่งหน้าไปยังที่ที่เกรซพักอยู่ ตอนนี้ก็ถึงเวลาที่ผมจะเริ่มช่วงที่ 3 ของแผน ‘ทำให้ครอบครัวใกล้ชิดกันมากขึ้น’ แล้ว
ไม่กี่นาทีต่อมาผมก็เข้าไปในคฤหาสน์ที่เกรซอยู่ ขณะเดินเข้าไปผมก็เจอกับเกรซที่วิ่งเข้ามากอด ซึ่งผมไม่ปฏิเสธและกอดเธอกลับไป
เกรซยิ้มขณะละลายอยู่ในอ้อมกอดของผม แต่เธอรู้สึกเหมือนมีบางอย่างผิดปกติ เธอรู้สึกกังวลเลยเงยหน้าขึ้นมามองผมที่ดู ‘งุนงง’ ก่อนจะสัมผัสใบหน้าของผมและพูดออกมาด้วยน้ำเสียงกังวล
“เป็นอะไรหรือเปล่าออสติน? มีอะไรเกิดขึ้นรึเปล่า?”
เมื่อได้ยินคำพูดของเกรซ ผมก็เลิก ‘งุนงง’ และมองเธอด้วยอารมณ์ ‘ซับซ้อน’
เมื่อเห็นแบบนั้นเธอก็พูดออกมาด้วยความกังวลมากขึ้น
“มีอะไรงั้นเหรอ?”
“เห้อออ…..เกรซ เรามีปัญหาแล้วครับ”
พูดดังนั้นแล้วผมก็จับมือเกรซก่อนจะเดินไปที่โซฟาเพื่อนั่งลงบนนั้นโดยวางเธอไว้บนตักของตัวเอง
ก้นฉ่ำขนาดใหญ่ของเกรซให้ความรู้สึกนุ่มและดี มือของผมโอบรอบเอวของเธอขณะที่ซบหัวลงบนไหล่ของเธอ
เกรซเล่นหัวผมอย่างผ่อนคลาย จนในที่สุดผมก็ ‘ผ่อนคลาย’ และพูดออกมา
“เกรซ ผมพึ่งออกไปเที่ยวกับพี่สาวมาครับ”
“อืม”
เกรซพยักหน้า
“ผมแค่อยากใช้เวลากับเธอบ้างครับ”
“อืม”
“วันนี้นั้นสมบูรณ์แบบเมื่อเราใช้เวลาร่วมกัน เราหัวเราะและเล่นด้วยกันครับ”
“อืม”
“นั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้นจนกระทั่งเธอจูบผมครับ”
“หือ…?!”
เกรซที่กำลังฟังอย่างใจเย็นในที่สุดก็หยุด ชั่วครู่สมองของเธอดูเหมือนจะหยุดทำงานขณะที่เธอนั่งอยู่บนตักของผม
เมื่อเห็นแบบนั้นสีหน้าของผมก็เปลี่ยนเป็น ‘กังวล’ ขณะที่ผมค่อยๆ เขย่าร่างของเธอพร้อมกับเรียกเธอ
“เกรซครับ?”
“อะไรนะ!!”
ดูเหมือนตอนนี้สติของเธอจะจดบันทึกสิ่งที่เกิดขึ้นแล้ว หัวของเธอหันมาหาผมด้วยความเร็วในขณะที่สายตาของเธอจับจ้องมาที่ผม
เมื่อเห็นแบบนั้นผมก็กอดเกรซแน่นขึ้นก่อนจะจูบปากเธอ เธออยากจะปฏิเสธ แต่เมื่อมือของผมเอื้อมไปบีบหน้าอกเธอ เธอก็ร้องครวญครางขณะที่ร่างกายของเธอหมดเรี่ยวแรง มือของผมจมเข้าไปในเครื่องรีดนมขนาดใหญ่ของเธอ ขณะที่ผมบีบหัวนมของเธอพร้อมกับที่ลิ้นทะลุการป้องกันของเธอเข้าไปโจมตีภายในปากเธอ
ผมเล่นกับร่างกายของเธออยู่ครู่หนึ่งก่อนจะถอนจูบออกเพื่อปล่อยให้เราทั้งคู่ได้หอบหายใจ ผมจูบเธอเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะพูดขึ้นมา
“ใจเย็นๆ แล้วฟังทุกอย่างที่ผมพูดนะครับ”
พูดดังนั้นผมจึงเริ่มเล่าให้เธอฟังถึงสิ่งที่เกิดขึ้น แน่นอนว่าจากมุมมองของผม ผมพานอร่าไปเพื่อแก้แค้นเท่านั้นและสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างนั้นก็ไม่เกี่ยวอะไรกับผมเลย(จริงๆ นะ)
เกรซนิ่งเงียบเมื่อได้ยินสิ่งที่ผมเล่า สีหน้าของเธอเปลี่ยนไปเรื่อยๆ ทุกครั้งที่ผมพูด และเมื่อถึงคำพูดสุดท้าย เธอก็ตกอยู่ในภวังค์อีกครั้ง
“คนที่ฆ่าอเล็กซานเดอร์ตายแล้วงั้นเหรอ?..…”
ในที่สุดเกรซก็พูดขึ้นด้วยความกระอักกระอ่วนและอารมณ์ที่ซับซ้อน
ผมกอดเธอแน่นเพื่อให้เธอระบายออกมา น้ำตาของเธอไหลอาบผมและใช้เวลาอยู่ 5 นาทีในการสงบสติอารมณ์ของเธอลง จนในที่สุดเธอก็ถามคำถามกับผม
“เธอหาพวกมันเจอได้ยังไง?”
“เธอเกี่ยวข้องอะไรกับดาร์คไนท์?”
“เธอรู้อะไรอีกไหม?”
คำถามมากมายถาโถมเข้ามาหาผมไม่หยุด
-Donate-
True Money Wallet ID : mraxzy
ไทยพาณิชย์ : 4051572923 //ชาคริต
