The Conquerors Path | เส้นทางผู้พิชิต - ตอนที่ 228 Relax~~
“พวกคุณบ้ารึเปล่าครับ?”
เมื่อได้ยินเสียงของผม การทะเลาะกันระหว่างพวกเขาสองคนก็หยุดลง ด้วยคอมโบที่น่ากลัว ทั้งคู่ก็หันหน้ามาทางผม
ผมสงบสติอารมณ์ภายใต้การจ้องมองของพวกเขาขณะที่พูดต่อ
“ผมไม่แม้แต่จะยอมทำตามความประสงค์ของผู้ปกครองโลกด้วยซ้ำ อะไรทำให้พวกคุณคิดว่าผมจะฟังคำสั่งของพวกคุณเหรอครับ?”
คำพูดของผมสงบและมีเหตุผล ไม่รู้สึกถึงความโกรธเลย
ทั้งนิกซ์และเมลวินมองมาที่ผมด้วยสายตาที่หรี่ลงก่อนที่นิกซ์จะพูดขึ้นมา
“ก็ได้ แต่ฉันอยากพูดให้แน่ใจว่านายรู้ระดับที่นายสามารถเข้าใกล้คาร์เมลได้ไว้ด้วย”
‘อย่างนี้นี่เอง นี่คงเป็นวัตถุประสงค์ของพวกเขาสินะ’
เมื่อมองดูพวกเขาทั้ง 2 คนแล้ว ผมก็เข้าใจได้ว่าความปรารถนาที่แท้จริงของพวกเขาคือการสืบหาเจตนาที่แท้จริงของผม
ผมเข้ามาแล้วดูเหมือนจะสนิทกับคาร์เมลในทันทีเลย? สิ่งนี้จึงกระตุ้นระฆังเตือนในหัวของ 2 คนนี้อย่างแน่นอน พวกเขามาที่นี่เพื่อให้แน่ใจว่าผมรู้ถึงระดับของตัวเอง
หลังจากนั้นไม่กี่วินาทีผมก็เริ่มส่ายหัวขณะมองดูทั้ง 2 คนด้วยความสมเพช
“มองอะไรของนายกัน?”
เมลวินคำรามเมื่อเขารู้สึกถึงการจ้องมองอย่างสมเพชของผม
ผมไม่ถอยในขณะที่ตอบกลับด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง
“บอกผมทีว่าพวกคุณรักคาร์เมลใช่ไหมครับ?”
“อ่า แล้วไง?”
เป็นอีกครั้งที่ทั้ง 2 คนตอบออกมาพร้อมกัน โดยไม่มีท่าทีลำบากใจหรือลังเลในน้ำเสียงของพวกเขาเลย
ผมพยักหน้าแล้วพูดต่อ
“นั่นคือสิ่งที่ผมคิดว่ามันน่าสมเพชเกี่ยวกับพวกคุณ 2 คน พวกคุณพยายามเข้าใกล้เธอ พยายามเอาชนะใจเธอ แต่คุณ 2 คนเคยถามใจเธอบ้างไหมว่าแท้จริงแล้วเธอต้องการอะไรครับ?”
“พูดอะไรของนายกัน?”
เมลวินถามด้วยแววตาอันตราย
ผมส่ายหน้าอีกครั้งขณะมองพวกเขาทั้ง 2 คนด้วย ‘ความผิดหวัง’ ก่อนจะตอบกลับ
“ใจเย็นๆ ดูคุณสิเมลวิน ขณะมองตาคุณอยู่ผมบอกได้เลยว่าคุณต้องการซัดผม ผมสามารถบอกได้เลยว่านี่ไม่ใช่ความรัก มันคือความลุ่มหลงและมันกำลังควบคุมคุณ 2 คนอยู่ ถ้าคุณรักเธอจริง ก็ลองพิจารณาดูว่าเธอต้องการอะไรกันแน่”
หลังจากพูดจบผมก็ไม่ได้รอการตอบรับจากพวกเขาและเริ่มเดินจากไป แต่ผมก็หยุดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพูดขึ้นมาว่า
“อ๊ะ! แล้วก็ผมยังไม่มีความสนใจในเชิงความรักกับคาร์เมลหรอกนะครับ เธออาจจะสวยและดูดี แต่ความจริงแล้วเธอไม่ใช่สเป็คของผม และผมมองว่าเธอเป็นเหมือนครอบครัวมากกว่าครับ”
หลังจากนั้นผมก็เดินจากไปโดยไม่หันกลับมามอง ผมรู้ว่าตัวเองได้ทำสิ่งที่ควรทำแล้ว ผมรู้ได้ยังไงงั้นเหรอ?
+10 ความชอบ
+12 ความชอบ
+15 ความชอบ
แต้มความชอบทั้งหมดนี้มาจากคาร์เมลที่แอบดูเหตุการณ์ทั้งหมดขณะซ่อนตัวอยู่ เธออยู่ห่างจากเราเพียงไม่กี่ก้าว ผมไม่รู้ว่าเธอใช้อะไร แต่มันคงเป็นอุปกรณ์ซ่อนตัวซักอย่าง แต่น่าเศร้าที่มันใช้ไม่ได้กับระบบที่แสดงให้ผมเห็นว่าเธออยู่ใกล้ๆ ตัวเอง ถ้าคุณเชื่อมโยงจุดต่างๆ เข้าด้วยกัน มันก็ค่อนข้างปกติ
คาร์เมลที่มีสติปัญญาดีจะเดาไม่ออกได้อย่างไรว่าเพื่อนที่ดีที่สุด 2 คนของเธอจะสร้างปัญหาให้ผม? ให้ตายเถอะ ผมสงสัยว่าเธอมีส่วนรู้เห็นในเรื่องนี้ด้วยซ้ำ แม้ว่าสุดท้ายแล้วผมจะคิดดูแล้วก็คงจะไร้เดียงสาเกินไปที่เชื่อว่าเธอจะเชื่อใจและเชื่อในตัวผม 100%
นี่อาจเป็นเพียงวิธีที่เธอคิดว่าจะได้เห็นด้านที่แท้จริงของผมก็เถอะ แต่ในกรณีนี้ มันดันกลายเป็นว่าเธอกำลังวิ่งเต้นอยู่บนฝ่ามือของผมแทนซะงั้น
‘วิธีการเล่นสำหรับผู้เล่นใหม่เหรอ?’
ผมขำคนเดียวอยู่ในใจพร้อมกับออกจากสถานที่นั่นโดยไม่เสียใจ
ผมปกปิดตัวเองด้วยเวทย์ปลอมตัวก่อนจะเดินไปยังจุดเทเลพอร์ตที่ซ่อนอยู่ซึ่งจะพาผมไปพบกับโอลิเวีย สาวใช้ของผม
หลังจากที่เธอทำให้ผมพอใจไปรอบหนึ่งแล้ว ผมก็ยื่นมือออกไปและ ‘ช่วย’ เธอ แม้จะไม่เต็มที่นัก แต่หลังจากนั้นผมก็มุ่งหน้าไปยังห้องสมุดเพื่อเถียงกับเซเลสทีเนียอย่างดุเดือด ต่อและในเวลาไม่นาน แม่อีกคนที่ไม่ใช่ผู้ให้กำเนิดก็เรียกตัวผมไป ซึ่งผมใช้เวลาอีกครั้งเพื่อใกล้ชิดกับเธอ
‘ให้ตายเถอะ….ใครว่ามีฮาเร็มแล้วสนุกกัน?’
ผมขอสาปแช่งคนที่พูดแบบนั้นก่อนจะเดินไปตามถนนยามค่ำคืนของสถาบันโดยยืดร่างกายพร้อมกับหาวออกมา สิ่งที่ผมต้องการตอนนี้คือการนอน โชคดีที่การเป็นหัวหน้าของแหวนทำให้ผมได้รับสิทธิ์มากมาย เช่น การไม่ต้องเรียนวิชาบังคับและความจริงที่ว่าผมไม่ต้องเก็บคะแนนสถาบัน ของส่วนใหญ่ฟรีสำหรับผม มันเป็นสิทธิพิเศษที่ชวนน้ำลายสอที่ผู้ถือแหวนทุกคนมี ถือเป็นสวัสดิการของผู้แข็งแกร่ง
นี่เป็นการย้ำอีกครั้งถึงกฎที่ว่าผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดจะต้องได้สิ่งที่ดีที่สุดเสมอ และถ้าคุณต้องการสิ่งที่ดีที่สุด จงเป็นผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดซะ
ผมสลัดความคิดของตัวเองออกไปขณะเดินเข้าไปในห้องโดยไม่ได้เปลี่ยนเสื้อผ้าเลยก่อนจะล้มตัวลงนอนที่เตียง
ขณะล้มตัวลงนอนผมก็ได้กลิ่นที่คุ้นเคยโชยมาแตะจมูกพร้อมกับเสียงที่คุ้นเคย
“พี่ชาย สบายดีไหมคะ?”
ผมพลิกตัวมานอนตัวตรงก่อนจะเหลือบไปมองเอลด้าที่นอนอยู่ข้างผมในชุดนอนสีฟ้าน่ารัก ผมของเธอแผ่กระจายไปทั่วเตียง ดวงตาสีเขียวของเธอเต็มไปด้วยความอ่อนโยนและความรักขณะที่เธอจ้องมองมาที่ผม
เมื่อได้ยินคำถามของเอลด้าแล้ว ผมก็ถึงกับต้องส่ายหัว
“ไม่เลย วันนี้พี่เหนื่อยมากเลย บางอย่างพี่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองควรทำอย่างไรกับมันดี”
“ไม่ต้องห่วง พี่เล่าให้หนูฟังได้นะคะ”
พูดจบเอลด้าก็จับหัวของผมไปวางไว้บนตักของเธอ ตักที่เรียบและไม่มีกระดูกของเธอนั้นนุ่มกว่าหมอนที่ดีที่สุดในโลกซะอีก แม้ว่าผมจะพูดได้ว่านี่คือหมอนหนุนตักที่ดีที่สุดอันดับ 2 ที่ผมได้รับก็เถอะ หมอนหนุนตักอันแรกเป็นของออร์เฟียส หมอนหนุนตักของเธออยู่อีกระดับหนึ่ง
ให้ตายสิผมถึงขนาดอยากจะนอนที่นั่นตลอดไปเลย ขณะที่ผมจมอยู่ในห้วงความคิด เอลด้าก็พูดพลางมองตาผมจากเบื้องบน
“แล้วนี่พี่ชายมีปัญหาอะไรหรือเปล่าคะ?”
น้ำเสียงของเธอสงบและห่วงใยขณะที่เธอลูบหัวผมด้วยความรัก แววตาของเธอเต็มไปด้วยความสุขและพึงพอใจ
“ไม่ใช่ว่าฉันที่เป็นพี่ควรจะเป็นคนที่ปลอบใจเธองั้นเหรอ?”
“ไม่ค่ะ ในฐานะภรรยาของพี่ หน้าที่ของหนูคือต้องช่วยเหลือสามีทุกครั้งที่เขามีปัญหาค่ะ”
“ภรรยา?”
“อ-อาจจะยังไม่ใช่ตอนนี้ แต่ในอนาคตต้องได้เป็นแน่นอนค่ะ!”
เอลด้าพูดด้วยน้ำเสียงเร่งรีบเพื่อซ่อนหน้าที่แดงของเธอ
ผมหัวเราะเบาๆ กับพฤติกรรมน่ารักๆ ของเธอ แต่มันก็ช่วยให้ผมผ่อนคลายได้
ผมยกมือขึ้นลูบไล้ใบหน้าของเธอด้วยความรักพร้อมกับพูดขึ้นมา
“พี่โชคดีแค่ไหนกันนะที่มีเธออยู่ด้วย?”
“โชคดีสุดๆ เลยแหละค่ะ”
เอลด้าตอบกลับทันที
“โอ๊ะ ดูเหมือนจะมีคนหลงตัวเองอยู่แถวนี้นะ”
“ฮึ่มมม หนูพูดความจริงต่างหากค่ะ!”
เอลด้าตอบกลับด้วยท่าทางน่ารัก ไม่ช้าเราทั้งคู่ก็หัวเราะกับการกระทำตลกของตัวเอง
1 นาทีต่อมาความเงียบก็เข้ามาในห้อง ได้ยินเพียงเสียงหายใจของเราขณะที่เอลด้าลูบหัวผมด้วยความรัก บางครั้งเธอจะปัดผมของผมและจูบที่หน้าผากของผม
ริมฝีปากอันอ่อนนุ่มของเธอทิ้งร่องรอยไว้ในใจผม แต่สิ่งที่ทำให้ใจผมเต้นแรงคือหน้าที่แดงของเธอหลังจากนั้น
ในฐานะสายเลือดนางฟ้า มันยากสำหรับเอลด้าที่จะทำสิ่งนี้ แต่ความรักของเธอก็ดูเหมือนจะมีมากกว่าขณะที่เธอจูบผม ด้วยความคืบหน้าเล็กๆ น้อยๆ ที่เกิดขึ้นเช่นนี้ 10 นาทีต่อมาในที่สุดผมก็ผ่อนคลาย
ผมถอนหายใจอย่างพึงพอใจพร้อมๆ กับที่เอลด้าพูด
“แล้วเกิดอะไรขึ้นเหรอคะ?”
“นอร่าหน่ะ”
“พี่สาวเหรอคะ?”
“อืม”
“เกิดอะไรขึ้นคะ?”
เอลด้าถามพร้อมกับขมวดคิ้ว ชั่วครู่ที่ ‘ความลังเล’ ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของผม แต่แล้วทุกอย่างก็จางหายไปเมื่อผม ‘ถอนหายใจ’ และพูดออกมา
“เธอจูบพี่ที่ริมฝีปากหน่่ะ”
“!”
ดวงตาของเอลด้าเบิกกว้างด้วยความประหลาดใจ แต่แล้วคำถามของเธอก็ตามมา
“แค่นั้นเหรอคะ?”
“!”
คราวนี้เป็นผมที่เบิกตากว้างด้วยความประหลาดใจ
-Donate-
True Money Wallet ID : mraxzy
ไทยพาณิชย์ : 4051572923 //ชาคริต
