The Conquerors Path | เส้นทางผู้พิชิต - ตอนที่ 232 A Peaceful Pass

“สวยจังเลย….”

สการ์เล็ตพูดขณะที่เธอจ้องมองดวงจันทร์บนท้องฟ้าโดยมีผมนอนอยู่ข้างๆ เธอ ขณะเดียวกันผมก็จ้องมองท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาวขนาดใหญ่เช่นกัน ตอนนี้เป็นเวลา 1 สัปดาห์แล้วที่ผมประลองกับเจ้าชายปีศาจรอน สิ่งต่างๆ ตั้งแต่นั้นมาก็วุ่นวายมาก ข่าวที่ผมขัดแย้งกับกลุ่มที่ใหญ่ที่สุดแพร่กระจายราวกับไฟป่า มีข่าวลือและปัญหามากมายเกิดขึ้นเนื่องจากมัน

จำนวนคนที่เข้าร่วมกับผมน้อยลง ยังไงซะผมก็เป็นแค่คนหนึ่งในหลายๆ คนซึ่งไม่มาก และหลายคนก็ไม่อยากยุ่งกับผู้ถือแหวนที่มีอายุมากที่สุด บวกกับปีศาจในทุกวันนี้เริ่มแสดงท่าทีต่อต้านกลุ่มของผม แน่นอนว่าปีศาจเหล่านี้เป็นคนของรอน แต่ถึงอย่างนั้นมันก็ส่งผลกระทบต่อกลุ่มของผมอย่างหนักอยู่ดี

ท้ายที่สุดแล้วสิ่งของมากมายและบางภารกิจต้องการความช่วยเหลือจากปีศาจที่อยู่ในกลุ่มของรอน ทำให้บางคนออกจากกลุ่มของผมและทำให้กองกำลังของผมลดลงอย่างมาก 

นอกจากนี้ยังมีความจริงที่ว่าปีศาจหลายคนเริ่มที่จะท้าทายพวกที่อยู่ในกลุ่มของผมแล้ว พวกมันเข้ามาท้าทายกันเป็นแถวเพื่อพยายามที่จะลดสถานะของพวกเขาในการจัดอันดับ

สรุปแล้วรอนพยายามอย่างเต็มที่เพื่อกำจัดพลังที่ผมสะสมไว้ วิธีของเขาทั้งโหดเหี้ยมและเจ้าเล่ห์ ผมได้แตะต้องสิ่งที่ไม่ควรไปแล้ว แน่นอนว่านี่ไม่ได้หมายความว่าผมไม่มีอะไรจะสู้กลับ แต่ผมแค่รอจังหวะเหมาะๆ ที่จะโต้กลับก็เท่านั้น ส่วนที่ยากที่สุดคือการปลอบเอลด้าที่เอาแต่พูดว่ามันเป็นความผิดของเธอเอง

หลังจากนั้นผมแค่ต้องติดต่อฝ่ายสนับสนุนของผมอย่างมาร์ลีน หลังจากที่ผมช่วยซาเวียร์แล้ว เธอก็เป็นผู้ช่วยเดนตายของผม 

ในขณะที่ฝ่ายของรอนนั้นใหญ่โตโดยที่เขาควบคุมปีศาจได้ครึ่งหนึ่ง มันก็ยังดูซีดเซียวเมื่อเทียบกับฝ่ายของมาร์ลีนที่ควบคุมพวกแห่งท้องทะเลได้เต็มที่ ด้วยการสนับสนุนของเธอผมเลยจัดการกับปัญหาด้านทรัพยากรได้

สำหรับการท้าทายนั้น ผมอยากจะขอบคุณรอนสำหรับสิ่งนั้น ในขณะที่การสูญเสียสมาชิกจำนวนมากเป็นเรื่องที่เจ็บปวด มันช่วยให้ผมกำจัดสายลับและคนไร้ประโยชน์ได้ นั่นคือเหตุผลที่ผมยังไม่ได้ดำเนินการใดๆ ผมแค่ต้องการดูว่าจะมีอยู่กี่คนที่จะอยู่ต่อ คนที่อยู่ต่อนั้นจะเป็นแรงผลักดันหลักของกลุ่มผม และต้องขอบคุณรอน พวกที่เหลือจะแข็งแกร่งขึ้นและลับคมต่อไปโดยพวกขี้ข้าของรอน

โดยรวมแล้วผมแทบจะไม่เสียอะไรเลยด้วยซ้ำ การเว้นช่วงสัปดาห์ไว้เป็นผลดีอีกครั้งสำหรับผมเพราะผมสามารถใช้เวลาจัดการกับสาวๆ ได้ ผมแน่ใจว่าจะได้ใช้เวลากับพวกเธออย่างเพียงพอ

ผมแอบเข้าไปในห้องของโอลิเวียเพื่อฝึกฝนร่างกายของเธอและค่อยๆ ตัดมุมของหัวใจของเธอออก ไปเยี่ยมเซเลสทีเนียในห้องสมุดโดยที่ค่อยๆ ได้มิตรภาพจากเธอ เธอเป็นถั่วที่ยากที่จะแตก จนถึงตอนนี้ผมได้รับความเข้าใจจากเธอเพียงเล็กน้อยเท่านั้น

เธอยังคงคิดว่าผมเป็นเพื่อนของสการ์เล็ต คนที่เธอจะตัดสินใจว่าผมควรเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวเธอหรือไม่ จากนั้นผมก็มีมิกะและริกะ ผมจะใช้เวลากับพวกเธอในห้องประชุมเพื่อลูบพวกเธอ, ชมพวกเธอและทำให้พวกเธอรู้สึกปลอดภัย ผมไม่ได้พาพวกเธอไปเดท แต่ผมสัญญากับพวกเธอไว้แล้วว่าคราวหน้าทุกอย่างจะดีขึ้น

จากนั้นผมมีคาร์เมลซึ่งผมก็ไปเยี่ยมเธอทุกวันเพื่อฝึกฝนและพูดคุยกับเธอ ถึงตอนนี้ผมบอกได้เลยว่าตัวเองสำคัญกับเธอมากขึ้นแล้ว บรรยากาศที่ละเอียดอ่อนของรุ่นพี่รุ่นน้องก่อตัวขึ้นระหว่างเรา เราพูดคุยและหัวเราะในบรรยากาศของกันและกัน ผมได้รับความไว้วางใจส่วนใหญ่จากเธอแล้ว อีกหน่อยผมก็สามารถที่จะเริ่มแผนการกับเธอได้แล้ว

แต่ปัญหาก็คือพวกนิกซ์และเมลวิน ทุกครั้งที่ผมพยายามอยู่เพียงลำพังกับคาร์เมล พวกเขาก็จะปรากฏตัวขึ้นเสมอ ด้วยความที่พวกเขาเป็นเพื่อนสนิทของคาร์เมล ผมจึงทำอะไรกับพวกเขาไม่ได้ 

คาร์เมลไว้ใจพวกเขาด้วยชีวิตของเธอและโตมาพร้อมกับพวกเขา ผมคิดว่าตัวเองยังไม่คุ้นเคยกับเธอถึงระดับนั้น ดังนั้นผมทำได้เพียงปล่อยให้พวกเขาตามพวกเรามาเท่านั้น ทำให้ผมไม่สามารถทำอะไรกับเธอได้

มันคงจะเป็นแบบนี้ได้ไม่นานหรอกเพราะผมมีแผนสำหรับเจ้า 2 คนที่ดูถูกผมแล้วเนื่องจากผมเป็นคนใจแคบ ตอนนี้หลังจากคาร์เมล ผมก็จัดการกับมิร่าเล็กน้อย ซึ่งแตกต่างจากคนอื่นๆ เธอเป็นคนยุ่ง ดังนั้นผมจึงไม่ค่อยได้พบเธอมากนัก เมื่อใดก็ตามที่เธอว่าง ผมจะไปเยี่ยมเธอเพื่อพูดคุยกับเธอและค่อยๆ รุกคืบเข้าไปหาเธออย่างช้าๆ

ผมจะช่วยเธอทำงานและคอยส่งความรู้สึกของตัวเองให้เธอ แผนของผมยังไม่ได้เริ่มสำหรับเธอ ก่อนอื่นผมต้องแน่ใจว่าได้ส่งความรู้สึกที่มีต่อเธอแล้ว และเมื่อไฟเล็กๆ ลุกโชนในหัวใจของเธอ ผมจะทำการเคลื่อนไหวและพูดถึงครอบครัว ผมได้รู้ว่านอร่า, เอลด้าและเกรซมีนัดพบกัน แต่ผมไม่ทราบผลลัพธ์ของการประชุมเลย

สิ่งที่ผมรู้ก็คือเกรซมีชีวิตชีวามากขึ้น, นอร่าเริ่มสนใจผมมากขึ้นและดูเหมือนเอลด้าจะยิ้มตลอดเวลา 

ผมถามพวกเธอว่าเกิดอะไรขึ้นแต่ไม่มีใครบอกอะไรผมเลย สุดท้ายผมก็ปล่อยมันไป สิ่งที่ผมรู้ก็คือทั้งนอร่าและเอลด้าดูเหมือนจะไม่มีปัญหาต่อกัน เหลือเพียงการเปิดเผยของเกรซเท่านั้น สำหรับเรื่องนั้นผมมีแผนจะทำมานานแล้ว สถานการณ์ของเกรซต้องมีการวางแผนบางอย่างจึงจะประสบความสำเร็จ

สิ่งที่ผมประสบความสำเร็จมากที่สุดคือกับออร์เฟียส แผนสำหรับเธอของผมจะเสร็จสมบูรณ์แล้ว และผมจะลงมือในไม่ช้านี้ ผมแทบรอไม่ไหวที่จะได้ลิ้มรสร่างอันชั่วร้ายของเธอแล้วสิ

‘เห้อออ…..ชีวิตดี๊ดี….’

ผมหันไปทางสการ์เล็ตซึ่งนอนอาบแสงจันทร์อยู่ข้างๆ ตัวเอง คืนนี้เป็นเดทที่ 2 ของเรา ไม่เหมือนครั้งแรกที่เราไม่ได้ไปเดทสุดหรู ผมพาเธอไปยังสถานที่ๆ เธอสารภาพรักผมและนำอาหารที่ผมทำออกมาทำให้สการ์เล็ตยิ้มอย่างมีความสุขที่ได้ดูแลผม สุดท้าย ผมก็เอาชนะใจเธอได้สำเร็จ

“ฉันมีความสุขจัง….”

สการ์เล็ตพูดอีกครั้งด้วยรอยยิ้มแห่งความรัก เธอดูเหมือนคนที่ได้รับความสุขที่สุดในชีวิตแล้ว ตอนนี้มือของเธอประสานกับผมขณะที่เราเพลิดเพลินกับความงามของดวงดาว

“งั้นเหรอ… ฉันดีใจที่เธอมีความสุขนะ”

ผมพูดโดยเรียกเสียงหัวเราะจากเธอขณะที่เธอหันตัวเพื่อมองมาที่ผม โดยที่ผมเองก็ทำเช่นเดียวกับเธอ 

สการ์เล็ตยิ้มก่อนจะพูดขึ้นมา

“แล้วตอนนี้นายรู้สึกยังไงกับฉันหล่ะ?”

เธอถามด้วยน้ำเสียงเจือด้วยความคาดหวัง 

ผมเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะตอบด้วยการพยักหน้า

“ฉันบอกได้เลยว่าความรู้สึกที่มีต่อเธอเพิ่มขึ้นแต่ยังไม่ถึงขั้นรัก ฉันยังอยากใช้เวลาอยู่กับเธอมากกว่านี้”

“เข้าใจแล้ว….”

สการ์เล็ตไม่ได้ตอบสนองเป็นพิเศษกับคำพูดของผม เธอแค่ผงกศีรษะขณะที่แหงนหน้าขึ้นไปบนฟ้า มือของเธอกุมมือของผมแน่น และด้วยเหตุนี้ความเงียบยังคงอยู่ในขณะที่เราเพลิดเพลินกับค่ำคืนอันเงียบงัน

-Donate-

True Money Wallet ID : mraxzy 

ไทยพาณิชย์ : 4051572923 //ชาคริต