The Conquerors Path | เส้นทางผู้พิชิต - ตอนที่ 244 Quest(2)
ย้อนกลับไปตอนที่ผมแสดงปฏิกิริยาเกินจริงกับคำพูดของชิร่า ไม่ใช่แค่คำพูดที่เธอพูดกับผมเท่านั้น นับตั้งแต่ที่ผมรู้ชะตากรรมของตัวเองที่ต้องไล่ตามเป้าหมายในการจีบ ผมจึงใช้พลังเพื่อจับตาดูคนที่ผมสามารถสังเกตได้และชิร่าก็อยู่ท่ามกลางคนพวกนั้น ผมสังเกตเห็นมานานแล้วว่าพฤติกรรมและท่าทางของเธอแตกต่างจากที่ผมเคยรู้จัก
แต่นั่นไม่น่าแปลกใจเลยเมื่อคำนึงถึงสิ่งที่ผมทำ มันเป็นเรื่องปกติที่จะมีความเบี่ยงเบนจากสิ่งที่ผมรู้ สิ่งที่ผมทำได้คือปรับตัวให้เข้ากับมันและเติบโต แม้กระทั่งก่อนที่จะพบกับชิร่า ผมรู้ว่าเธอมีเป้าหมายบางอย่างต่อครอบครัวของผม จากรายงานที่ผมอ่านมาจึงทำให้รู้ว่าเธอมีความขัดแย้งกับเอลด้ามาก่อน แม้ว่าในตอนนั้นจะเป็นเพียงการโต้เถียงกันเล็กน้อยก็ตาม
ก่อนที่จะได้พบกับชิร่า ผมนั้นไม่ได้ใส่ใจกับมันมากนัก ผมเคยคิดว่ามันเป็นเรื่องเล็กน้อย แต่หลังจากที่ผมได้พบเธอและได้เห็นสายตาที่ดูถูกเหยียดหยามและเจตนาร้ายของเธอ ผมก็รู้ว่ามันมีอะไรที่ลึกซึ้งกว่านั้น ความรักและความเกลียดชังไม่ได้จะอยู่ๆ ก็โผล่ออกมาได้เอง มันต้องมีเหตุผล และการที่เธอทำแบบนั้นหมายความว่าเธอมีจุดประสงค์ด้านมืดบางอย่างต่อครอบครัวของผม
และนั่นเป็นสิ่งที่ผมรับไม่ได้ แค่คำพูดไม่พอที่จะทำให้ผมโกรธได้ ตอนที่เธอคุยกับผมนั้นทำให้ผมรู้ในทันทีว่าเธอมีความปรารถนาที่ดำมืดต่อครอบครัวของผมอยู่และนั่นคือฟางเส้นสุดท้ายของผม
ในใจของผมรักและห่วงใยพวกเธอจริงๆ อะไรก็ตามที่ต้องการทำร้ายพวกเธอล้วนเป็นศัตรูกับผม โดยเฉพาะเอลด้าผู้น่ารักของผม
โชคดีที่ตอนนั้นระบบช่วยผมไว้ ตั้งแต่นั้นมาผมก็เฝ้าดูกิจกรรมของเธออย่างเข้มงวด ผมมี ‘ผู้ช่วยเหลือ’ ที่สมบูรณ์แบบคนอื่นๆ ซ่อนอยู่ และอเล็กซ์ก็ช่วยเหลือผมได้มากจริงๆ เขาเป็นคนที่ไม่สนว่ามือตัวเองจะสกปรกแค่ไหน ไม่สำคัญว่าคุณจะเป็นคนดีหรือเลว ด้วยความช่วยเหลือของเขา ผมจึงมีสายตาที่ต่างออกไปในการเฝ้าดูการเคลื่อนไหวของชิร่า
และจากนั้นผมก็ได้รู้ข้อเท็จจริงที่ดี เธอต้องการลักพาตัวเอลด้า! ผมไม่รู้ว่าทำไม สิ่งเดียวที่ผมขุดคุ้ยได้คือเธอหรือใครก็ตามในความมืดกำลังมีความปรารถนาในสายเลือดของเอลด้า
ก็ไม่ใช่ว่าพวกเขาจะมีโอกาสประสบความสำเร็จหรอก ไม่ใช่แค่เธอ กลุ่มของพวกเขากับเธอกำลังรอเวลาเพื่อรอโอกาส แต่ดูเหมือนว่าจนถึงตอนนี้พวกเขาก็ยังคิดแผนไม่ออก
ด้วยความสัตย์จริง ผมอยากจะฆ่าพวกมันทุกคน แต่ตอนนี้ผมยังทำอะไรไม่ได้ ก่อนอื่นผมต้องรู้ว่าทำไมและใครอยู่เบื้องหลังเรื่องทั้งหมดนี้ซะก่อน ขุมพลังที่กำลังอาละวาดในสถาบันนี้คือใครกัน? แม้แต่ในเควสที่ผมเคยเล่นก็ไม่มีการกล่าวถึง เควสส่วนใหญ่เน้นไปที่การจีบสาวๆ แต่ถึงกระนั้นก็ต้องมีการกล่าวถึงบ้าง แต่ผมกลับไม่พบมันเลย
‘เห้อออ….ปวดหัวจัง’
ผมส่ายหัว มีหลายสิ่งหลายอย่างเกิดขึ้นและทุกอย่างดูเหมือนจะนำไปสู่ศัตรูที่น่ากลัว แต่ผมไม่ได้กลัวอะไรมาก ตอนนี้ผมเป็นอมตะแล้ว และด้วยการควบคุมองค์ประกอบของชีวิต โดยพื้นฐานแล้วผมไม่สามารถถูกฆ่าได้ นอกเหนือจากนั้นผมยังมีมิติทั้งหมดที่เต็มไปด้วยนางฟ้าและเผ่าพันธุ์อื่นๆ ที่เต็มใจที่จะต่อสู้เพื่อผมอยู่อีก แค่การเป็นเจ้าชายของพวกเขาก็เพียงพอแล้วที่พวกเขาจะเป็นพลังให้แก่ผม รวมไปถึงทหารด้วย
ถ้าผมต้องการเพียงแค่ออกคำสั่ง ทั้งประเทศจะหายไปจากสายตา แม้ว่านั่นจะจบลงด้วยการที่ผมต้องตกอยู่ในเรดาร์ของผู้ที่มีอำนาจมากก็ตาม ซึ่งผมไม่ได้มีความตัดงใจที่จะยุ่งกับพวกเทพเหนือออร์เฟียสและเทพธิดาผู้สร้างเลย พวกเขาสามารถฆ่าผมด้วยความคิดอย่างแท้จริง ผมไม่สนใจโชคชะตาที่เย้ายวน แถมมันยังน่าสนุกกว่าที่ได้เห็นศัตรูเต้นรำในอุ้งมือของตัวเองขณะที่ผมเล่นกับพวกเขา
‘ฉันจะทำให้นังนั่นทรมาน’
เธอวางแผนที่จะทำร้ายเอลด้างั้นเหรอ? ผมจะทำให้ชีวิตเธอพังพินาศอย่างแน่นอน แผนของผมถูกกำหนดไว้แล้ว ผมจะไม่ปล่อยให้เธอตายอย่างช้าๆ ผมจะทำให้แน่ใจว่าเธอได้เฝ้าดูทุกอย่างที่พังทลายและถูกทำลายไปต่อหน้าต่อตาเธอ
‘นี่เราเปลี่ยนไปรึเปล่านะ?’
ผมหัวเราะเบาๆ กับความคิดของตัวเอง ในตอนแรกผมใช้วิธีเล็กๆ น้อยๆ และไม่ก้าวร้าว สุดท้ายแล้วผมก็ไม่ใช่คนโหดเหี้ยม แต่การเดินทางที่ผ่านมาช่วยให้ผมเปลี่ยนแปลงได้มาก มันช่วยให้ผมเห็นทางข้างหน้า และมันยังช่วยให้ผมรู้ว่าตัวเองต้องการอะไร เมื่อผมทำตามภารกิจ, ค้นหาสาวๆ ที่จะทำให้พวกเธอตกหลุมรักและทุกอย่าง
แน่นอน แม้ว่าจะเป็นเพราะภารกิจ แต่ผมก็ไม่ปฏิเสธหรอกนะว่าตัวเองชอบความคิดที่จะมีฮาเร็ม แล้วผู้ชายคนไหนล่ะที่จะไม่ชอบมัน? แต่นั่นยังไม่พอวีน่าได้แสดงให้ผมเห็นว่ามันจะมีแต่พาผมไปสู่จุดจบอันขมขื่น ผมต้องการความปรารถนาที่แท้จริงของตัวเองและผมก็พบมัน สิ่งที่ผมต้องการคือพลังและความปลอดภัย ผมอยากจะมีมันเพื่อที่จะไม่ต้องกลัวกับสิ่งที่อยู่ข้างหน้า
ผมไม่ได้ต้องการอำนาจสูงสุด ผมแค่ต้องการมีชีวิตที่อิสระและมีความสุข แบบที่แม้เวลาจะผ่านไปหลายล้านปี ผมก็สามารถทำใจให้สบายและผ่อนคลายได้ และเพื่อสิ่งนั้นผมก็ไม่รังเกียจเลยที่จะทำงานให้หนักถึงกระดูกในตอนนี้
เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ ภาพของมังกรผมแดงที่สวยงามก็เข้ามาในความคิดของผม ผมคิดถึงวีน่าจริงๆ ในตอนแรกผมไปกับเธอด้วยสายเลือดเดียวกัน แต่ระหว่างนั้นผมก็ตกหลุมรักเธอจริงๆ
‘จักรพรรดิมังกร….’
เป็นไปไม่ได้ที่จะครอบครองวีน่าและประกาศว่าเธอเป็นของผมต่อโลก นั่นจะทำให้แผนการของผมที่มีต่อเซเลสทีเนียยุ่งเหยิง ซึ่งผมก็ไม่รังเกียจที่จะเก็บเธอไว้ในความมืด แต่ผมจะต้องจัดการกับจักรพรรดิมังกรองค์ปัจจุบัน สำหรับตอนนี้วีน่าอยู่ห่างจากเขา ไม่ค่อยคุยกับเขามากนัก แต่มันคงจะไม่เป็นแบบนี้ตลอดไป ผมต้องการวิธีแก้ปัญหาแบบถาวร
‘ทำไมเรื่องต่างๆ ถึงต้องยากขนาดนี้ด้วยนะ?’
ผมลูบหัวด้วยความหงุดหงิด
ในที่สุดผมก็ระงับความคิดไว้ มังกรเองจะเข้าสู่สมาธิอย่างลึกซึ้งเพื่อพยายามทะลวงคอขวดของพวกเขาหรือเพื่อทำความเข้าใจสายเลือดของพวกเขาเป็นเวลาหลายปี วีน่าจะไม่เป็นไรสำหรับตอนนี้ ตอนนี้ผมต้องจัดการกับปัญหาที่อยู่ตรงหน้าก่อน
ผมสงบสติอารมณ์ขณะที่มาถึงห้องฝึกและพบกับรินะที่กำลังฝึกซ้อมอยู่
“ไงออสติน!”
เธอโบกมือให้ผมด้วยรอยยิ้มในทันทีที่เห็นผม ตอนนี้ดวงตาของเธอดูอ่อนโยนและเต็มไปด้วยความรัก ร่างกายของเธอเปียกโชกไปด้วยเหงื่อที่ออกมาเต็มร่างกาย และรูปร่างที่แข็งแรงของเธอสามารถระบุได้ด้วยมัน
ความสนใจส่วนใหญ่ของผมถูกดึงดูดไปที่ขีปนาวุธขนาดใหญ่ที่เธอมีอยู่บนหน้าอก ซึ่งห่างจากออร์เฟียสเพียงเล็กน้อย แต่มันก็ยังถือว่าใหญ่อยู่ดี
[ ชื่อ : รินะ
เพศ : หญิง
อายุ : 22
เผ่าพันธุ์ : มนุษย์สัตว์กระต่าย
พลัง : ระดับต้นกำเนิดขั้น 5
ฉายา : Battle Freak, กระต่ายกระหายเลือด, หญิงบ้าการต่อสู้
ความรัก : 101%
รายละเอียด : ผู้หญิงที่มีความตั้งใจอันแรงกล้าที่เติบโตขึ้นจากอันตรายที่เธอเผชิญ เนื่องจากการทดลองที่ทำกับเธอ
>รักการต่อสู้และไม่สนใจสิ่งอื่นใด ชอบสร้างปัญหาและเรื่องต่างๆ อยู่เสมอ
>มีเพียงความรักและความห่วงใยที่แท้จริงสำหรับคน 2 คนนั่นคือ ซานะ และ คุณ
ความยาก : ก็ไม่มีอะไรให้ดูนี่ ก็แค่ผู้หญิงจิตไม่ปกติคนหนึ่ง ที่สักวันคุณอาจจะได้มีเซ็กส์หรือโดนเธอข่มขืนก็ได้ ]
‘หืม?’
เมื่อเห็นสถานะของเธอ ผมก็อึ้งไปชั่วขณะ
ครั้งสุดท้ายที่ผมเช็คมัน ความรักที่เธอมีให้ผมแค่ 100% มันเพิ่มขึ้นได้ยังไงกัน? ผมแน่ใจว่าตัวเองไม่ได้ทำอะไรเลยนะ
‘ระบบเกิดอะไรขึ้น?’
[ เรื่องมันก็ง่ายๆ ที่เธอเป็นแบบนั้นก็เพราะความรักที่เธอมีต่อโอสเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ]
‘นั่นมันสมเหตุสมผลแล้วเหรอไง?’
[ ไม่…แค่รู้ว่าเธอบ้าและยิ่งโฮสอยู่ห่างจากเธอมากเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งรักคุณเท่านั้นก็พอ ]
‘ไม่มีเหตุผลอะไรขนาดนี้ฟะ?!’
[ ใครมันจะไปรู้วะครับ! โฮสบอกระบบว่าสิ่งนี้เกิดขึ้นได้อย่างไร! ให้ตายเถอะ ระบบน่าจะสละเรือในตอนที่มีโอกาส ]
ผมเดินเข้าไปหารินะโดยไม่สนใจระบบหน้าด้าน ซึ่งตอนนี้เห็นได้ชัดว่ามีรอยยิ้มที่กระหายการต่อสู้อยู่บนใบหน้าของเธอ
-Donate-
True Money Wallet ID : mraxzy
ไทยพาณิชย์ : 4051572923 //ชาคริต