The Conquerors Path | เส้นทางผู้พิชิต - ตอนที่ 262 Little Sisters
“กลับมาแล้วเหรอ?”
ผมถามด้วยรอยยิ้มหยอกล้อ ทำให้ซานะที่ยังอยู่บนตักของผมมองพื้นอย่างอายๆ ทำให้ผมจูบแก้มเธออีกครั้ง ซึ่งหูของเธอก็สั่นซ้ายขวาเพื่อเป็นการตอบสนองการกระทำของผม
“รู้ไหมว่าฉันคิดถึงการแกล้งเธอแบบนี้จัง”
“ฮึ่มมม”
ผมได้รับเสียงเย็นเยียบจากซานะและรู้สึกว่าเธอโกรธเล็กน้อยสำหรับคำพูดนี้ ผมและรินะเท่านั้นที่มองเห็นด้านนี้ของเธอ ไม่มีใครเลยที่เคยเห็นซานะที่สง่างามเขินอายแบบนี้
“ฉันขอโทษ เธอก็รู้หนิว่าฉันยุ่งมาก ฉันลืมไปแล้วว่าครั้งล่าสุดที่ตัวเองว่างคือเมื่อไหร่ด้วยซ้ำ”
เมื่อได้ยินคำพูดของผม ซานะก็มองมาที่ผมซึ่งมีใบหน้าที่เหนื่อยล้าปรากฏขึ้นมา นัยน์ของความรู้สึกผิดฉายผ่านดวงตาของเธอ
“ฉ-ฉันขอโทษค่ะ”
ครั้งนี้เธอขอโทษ ส่วนผมก็ทำเพียงแค่ยิ้มในขณะที่ลูบหัวเธออีกครั้ง ซึ่งนั่นทำให้หางของเธอส่ายไปมา
“คุณไม่ต้องเศร้าใจไปหรอก จริงอยู่ว่าฉันไม่ได้ใช้เวลากับเธอและฉันก็เหนื่อยมาก แต่มีบางอย่างที่เธอสามารถทำได้เพื่อให้กำลังใจฉันนะ”
“อะไรเหรอคะ?”
ซานะถามด้วยดวงตาที่เปล่งประกายด้วยความแน่วแน่
ผมแสยะยิ้มก่อนจะกระซิบข้างหูเธอ ผมเห็นใบหน้าของซานะเปลี่ยนเป็นสีแดง ในขณะที่ดวงตาของเธอกำลังสั่นไหว
ผมรอคำตอบของเธออย่างอดทน จนในที่สุดหลังจากเวลาที่ดูเหมือนชั่วนิรันดร์จบลง ซานะก็พยักหน้าอย่างอายๆ
“ก-ก็ได้ค่ะ”
และจากนั้นเธอก็จูบแก้มของผมและค่อยๆ ก้มศีรษะลง ในขณะที่หูและหางของเธออยู่ในความดูแลของผม โดยปกติแล้วเฉพาะคู่ที่เลือกเท่านั้นที่จะมีโอกาสนี้ แต่สำหรับผมนั้นอยู่ในใจของเธออยู่แล้ว
ผมค่อยๆ เอื้อมมือไปยังหูที่น่ารักของเธอและเริ่มเล่นกับมัน ผมมองเห็นซานะดิ้นอยู่บนตักของผมขณะที่เธอกัดริมฝีปากของตัวเอง นี่เป็นอีกครั้งที่ทำให้ผมยิ้มอย่างหิวกระหาย หูของเธอนั้นนุ่มและแน่นในขณะที่ผมค่อยๆ สอดนิ้วผ่านมันอย่างเย้ายวน ยิ่งผมทำมาก ซานะก็ยิ่งดิ้นบนอ้อมกอดของผมมากตามไปด้วย
จากนั้นมือของผมก็ค่อยๆ ลูบไล้ไปที่หางของเธอ เพื่อให้แน่ใจว่าเธอไม่ได้สังเกตเห็นมัน ใบหน้าของผมขยับไปข้างหน้าก่อนจะขบหูของซานะเบาๆ พร้อมๆ กับที่นิ้วของผมลูบผ่านหางของเธอด้วยการบีบและดึงเบาๆ
“เนี๊ยววว ~~ ”
เสียงครางเล็ดลอดออกมาจากริมฝีปากของซานะเมื่อโดนการโจมตีที่คาดไม่ถึง ดวงตาของเธอเบิกโพลงขณะที่ร่างกายของเธอกระตุกไปข้างหน้า
“โอ้~~ เมื่อกี้นี้ฉันได้ยินเสียงครางงั้นเหรอ?”
ผมพูดพร้อมกับเป่าลมร้อนใส่เธออีกครั้ง ซึ่งทำให้ร่างของซานะสั่น แต่นั่นเป็นเพียงยอดภูเขาน้ำแข็งเท่านั้น ใบหน้าของซานะแดงไปหมด ขณะที่เธอมองมาที่ผมด้วยความไม่พอใจ
“พี่ชายคะ!”
“รู้แล้วๆ ฉันขอโทษ แต่พอเห็นปฏิกิริยาของเธอแล้ว ฉันก็อดไม่ได้ที่จะแกล้งเธอหน่ะ เธอน่ารักจริงๆ เลยน้า”
“หึ!”
คำพูดของผมเหมือนเวทมนตร์ที่ทำให้เธอกลับมาอยู่ในมุมที่น่ารัก ผมไม่ปล่อยอีกและเริ่มแหย่ซานะทุกครั้งที่มีโอกาสจนทำให้ซานะหน้าแดงระเรื่อ
ในที่สุดหลังจากผ่านไป 10 นาที ผมก็ปล่อยให้เธอได้พักผ่อน
“งั้นบอกฉันหน่อยสิว่าที่สถาบันของซานะเป็นอย่างไรบ้าง? เธอมีเพื่อนบ้างไหม?”
“ค่ะ ฉันมีอยู่คน 2 คนค่ะ”
ซานะตอบในขณะที่โน้มตัวลงมาที่ร่างของผมอย่างอ่อนแรงและผ่อนคลาย บางครั้งผมก็จับได้ว่าเธอแอบดมร่างกายของผม แต่ผมก็แสร้งทำเป็นไม่เห็นมัน ผมไม่ได้ทำอะไรกับเธอ แค่เล่นกับหูและหางของเธอเพื่อให้เธอหน้าแดงเท่านั้น
“จริงเหรอ? เธอมีเพื่อนแล้วงั้นเหรอ?”
ผมถามเธอด้วยความรู้สึกที่ค่อนข้างกังขา
“ใช่ค่ะ พวกเขาคอยกวนประสาทฉันให้เป็นเพื่อนด้วย และไม่ว่าฉันจะปฏิเสธแค่ไหน พวกเขาก็ยังพยายามอยู่อย่างนั้น จนสุดท้ายแล้วฉันก็ยอมพวกเขาไปค่ะ และฉันก็สนุกกับพวกเขาค่ะ”
“อืม ก็ดี”
ผมพูดพร้อมกับยิ้มพลางลูบหัวเธอ แต่ข้างในนั้นไม่ได้มีความสุขอะไร ผมไม่มีปัญหากับการที่มีคนมาผูกมิตรกับซานะ แต่ผมไม่เชื่อในเรื่องบังเอิญซะทีเดียว ทั้งอดีตของซานะและรินะนั้นค่อนข้างพิเศษ แม้ว่าผมจะช่วยพวกเธอทำลายห้องทดลองที่พวกเธอโดนทำการทดลองไปแล้ว แต่ผมก็ยังรู้สึกว่ามันยังไม่สิ้นสุดแค่นั้น
พลังแบบนั้นและการวิจัยที่ดำเนินการด้วยความแม่นยำที่ซ่อนเร้นไม่สามารถเป็นของมือสมัครเล่นได้ เมื่อก่อนมันง่ายสำหรับผมที่จะทำลายพวกมัน แต่มันก็รู้สึกไม่ถูกต้อง และตอนนี้กับสิ่งเหล่านี้ ผมรู้สึกเหมือนมีบางอย่างกำลังเล่นสนุกอยู่
‘ดูเหมือนว่าเราจะมีของใหม่ให้รับมือซะแล้วสิ’
ใจของผมปั่นป่วนเมื่อคิดถึงความเป็นไปได้ต่างๆ แต่ผมก็ไม่ได้แสดงมันออกมาข้างนอก
ผมลูบหลังของซานะอย่างเงียบๆ พร้อมกับยิ้มให้เธอขณะที่เราทั้งคู่มีความสุขในอ้อมกอดของกันและกัน เราแค่พูดคุยกันถึงเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ที่เราพบเจอ และเวลาก็ล่วงเลยไปจนค่ำลง
ในที่สุดภายใต้สายตาที่ไม่เต็มใจของซานะ เราก็แยกจากกันในขณะที่ผมมุ่งหน้าไปยังห้องของตัวเอง
ผมเอื้อมมือไปเปิดห้องและทันทีที่เข้าไปผมก็เห็นร่างที่คุ้นเคยมากที่พุ่งเข้ามาเพื่อกอดผม แขนนุ่มๆ ของเธอโอบรอบคอของผม ในขณะที่ขาของเธอโอบรอบเอวของผม กลิ่นหอมหวานที่คุ้นเคยของเธอโชยมาแตะจมูกผม
“พี่คะ…”
เธอกระซิบข้างหูผมอย่างมีความสุข
ผมเองก็ยิ้มขณะที่จับลำตัวของเธอไปจนถึงก้นของเธอที่เป็นฟองนุ่มมือ มือของผมจมเข้าไปในก้นของเธอในขณะที่กอดเธอแน่น ผมไม่ได้หยุดเพียงแค่นั้นเพราะเริ่มได้รับความรู้สึกที่ดีจากก้นของเธอ
เอลด้ามองมาที่ผมขณะที่ริมฝีปากของเธอประกบกัน ในไม่ช้าลิ้นของเราก็เข้าพัวพันกัน ริมฝีปากของเราต้องการกันและกันมาก
น้ำลายที่เหมือนน้ำผึ้งของเอลด้าเข้ามาในปากของผม ในขณะที่ลิ้นนุ่มๆ ของเธอเล่นกับลิ้นของผม มือของผมจับก้นของเธอจนสุดเพื่อเพลิดเพลินกับการเปลี่ยนรูปร่างของมัน ในที่สุดหลังจากนั้นไม่กี่นาทีเอลด้าก็ถอนริมฝีปากของเธอกลับไป ซึ่งก่อให้เกิดสะพานน้ำลายที่เชื่อมต่อกันจากริมฝีปากของเรา
“หนูคิดถึงพี่จังเลยค่ะ”
“ไม่ใช่ว่าเราพึ่งเจอกันเมื่อเช้านี้เหรอ?”
ผมตอบกลับไป ซึ่งเอลด้าก็ทำหน้าบึ้งและกอดผมกลับมา
“แต่หนูก็ยังคิดถึงพี่อยู่ดีค่ะ!”
“ฉันก็คิดถึงเธอเหมือนกัน”
ผมพูดด้วยรอยยิ้มขณะที่พาเธอไปยังเตียงก่อนเราจะทิ้งตัวลงนอนอยู่ตรงนั้น ขณะที่ผมวางร่างที่นุ่มนวลและอ่อนโยนของเอลด้าไว้เหนือตัวเอง มือของผมก็โอบรอบเอวของเธอพร้อมกับจูบไปที่หน้าผากของเธอ ตอนนี้เราใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่ด้วยกันทั้งคืนเพื่อนอนกอดกัน
“แล้ววันนี้เป็นยังไงบ้าง?”
“ไม่มีอะไรพิเศษค่ะ แค่วันธรรมดาๆ แม้ว่าไนล่าจะคอยถามหาพี่ก็เถอะค่ะ ดูเหมือนเธอจะตื่นเต้นกับการต่อสู้นะคะ”
“บอกเธอว่าพี่ไม่รังเกียจที่จะต่อสู้กับเธอในตอนที่พี่ว่างนะ”
“ได้ค่ะ”
ขณะที่พูดกันอยู่ ขาของเอลด้าก็ยกขาขึ้นมาก่ายตัวผมพร้อมกับที่เธอเริ่มเอามือมาโอบหน้าอกผม
ผมมองหน้าเอลด้าและรู้ว่าเธอมีบางอย่างที่อยากจะพูด
“มีอะไรงั้นเหรอเอลด้า?”
“ก็เรื่องพี่สาวไงคะ”
“เห้อออ….อะไรอีกหล่ะ?”
“เธอกำลังขอความช่วยเหลือจากหนู และกำลังวางแผนสำหรับการโจมตีด้วยกันค่ะ”
“แล้วเธอตอบไปว่าไงหล่ะ?”
“หนูบอกว่าจะเอาไปคิดดูค่ะ”
เมื่อได้ยินคำตอบของเอลด้า ผมก็เงียบไปก่อนจะขยับหน้าเข้าไปจูบริมฝีปากของเอลด้าเพื่อชิมริมฝีปากของเธอสักครู่หนึ่งก่อนจะถอยกลับมา
“เธอจะทำอะไรก็ได้ที่เธออยากทำ พี่ไม่ได้เป็นเจ้าของเธอ…เอลด้า พี่จะเชื่อในสิ่งที่เธอเลือกเสมอ”
เมื่อได้ยินคำพูดของผม เอลด้าก็ผงกศีรษะ เธอขยับเข้ามาพร้อมกับรับริมฝีปากของผมไปและโอบกอดผมแน่น ร่างกายที่บอบบางของเธอผสานเข้ากับตัวผมขณะที่เรากอดกัน
“ฝันดีนะเอลด้า”
“ฝันดีค่ะพี่”
และเช่นเดียวกัน ผมก็เริ่มผล็อยหลับไปเพราะแผนของผมสำหรับโอลิเวียในวันพรุ่งนี้ดำเนินไปอย่างรวดเร็ว
-Donate-
True Money Wallet ID : mraxzy
ไทยพาณิชย์ : 4051572923 //ชาคริต
