The Conquerors Path | เส้นทางผู้พิชิต - ตอนที่ 264 Date With Princess
“เหมาะดีนะ”
ผมผงกศีรษะขณะมองโอลิเวียที่เพิ่งแต่งตัวใหม่เสร็จ ชุดที่ผมให้เธอนั้นไม่ได้มีอะไรมากนัก มันเป็นชุดสามัญชนทั่วไป กระโปรงสีเขียวกับเชิ้ตสีน้ำเงินที่เข้าชุดกันซึ่งซ่อนไว้อย่างสวยงาม และผมสีบลอนด์ของเธอที่ถูกปล่อยสยาย แม้จะสวมเสื้อผ้าแบบนี้ก็ซ่อนความงามของเธอไว้ไม่ได้ เสื้อผ้าที่เธอสวมตอนนี้ทำให้เธอน่าประทับใจเหมือนกับผู้หญิงที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัวซึ่งมีความภาคภูมิใจ
“ขอบคุณค่ะนายท่าน”
โอลิเวียตอบด้วยน้ำเสียงเรียบๆ
ผมแสยะยิ้มขณะพูด
“โชว์ให้ฉันดูซิ”
เมื่อได้ยินคำพูดของผม ร่างกายของโอลิเวียก็เริ่มสั่นเทา เธอกัดริมฝีปากของตัวเองแต่สุดท้ายแล้ว เธอก็ลงมือโดยที่เริ่มดึงกระโปรงของตัวเองขึ้น มือของเธอสั่นอย่างต่อเนื่องด้วยความรู้สึกอับอายและความเขินอาย แต่เธอไม่สามารถขัดขืนคำสั่งของผมได้ และสุดท้ายกระโปรงของเธอก็ถูกถลกขึ้นจนสุด
ตอนนี้เธอกำลังสวมกางเกงในสีม่วงที่ผมเลือกให้เธออยู่ แต่ที่พิเศษกว่านั้นคือมันไม่มีเป้ากางเกง เลยทำให้ริมฝีปากที่สวยงามของเธอยื่นออกมาสู่สายตาชาวโลก โดยตอนนี้ได้มีของเหลววางอย่างหยดลงมาจากมัน
เมื่อมองไปที่ใบหน้าของโอลิเวียแล้ว ผมก็เห็นได้ว่าเธอหน้าแดง แม้ว่าเราจะเคยทำอะไรหลายๆ อย่างด้วยกันมาแล้ว แต่นี่มันเป็นอีกระดับหนึ่งเลย
“มันสวยมากเลย”
ผมตอบทำให้โอลิเวียสงบสติอารมณ์ในขณะที่เธอถามต่อ
“แล้วเราจะทำอะไรกันคะนายท่าน?”
“เราจะไปเดทกัน”
“เดทเหรอคะ?”
โอลิเวียตกใจขณะมองมาที่ผมอย่างสงสัย
ผมพยักหน้าขณะเดินไปหาโอลิเวียเพื่อจับมือของเธอ
“ใช่แล้วเดท ฉันได้ร่างกายของเธอแล้ว และตอนนี้ฉันต้องการหัวใจของเธอด้วย”
เมื่อผมพูดประโยคเหล่านี้ ใบหน้าของผมนั้นดู ‘ต้องการครอบครอง’ แต่แทนที่เธอจะแสดงปฏิกิริยาตามปกติ คราวนี้เธอกลับมองมาที่ผมพร้อมกับขมวดคิ้ว
“นายคิดว่าฉันจะตกหลุมรักนายหลังจากที่ทำแบบนี้กับฉันเหรอ?”
“ใช่ ฉันจะทำให้แน่ใจเองว่ามันจะเป็นแบบนั้น”
ผมพูดโดยไม่สนใจว่าเธอลืมเรียกผมว่าเป็นนายท่านก็ตาม เพราะผมรู้ว่าหัวใจของเธอกำลังสับสนวุ่นวาย ปกติแล้วผู้คนจะออกเดทกันแล้วก็เดินหน้าต่อไป แต่กับเรานั้นต่างออกไป ผมแน่ใจว่าความรู้สึกที่โอลิเวียมีต่อผมนั้นค่อนข้างซับซ้อน ผมแสดงให้เธอเห็นว่าผม ‘รัก’ เธอ แต่ผมกลับปฏิบัติต่อเธอด้วยความหยาบกระด้าง
ในใจลึกๆ เธอรู้ว่าตอนนี้ตัวเองสามารถอยู่ได้แค่กับผมเท่านั้น ในขณะที่ด้านมาโซคิสต์ของเธอทำให้เธอมีเอกลักษณ์เฉพาะตัว เธอยังมีทิฐิเหลืออยู่
เนื่องจากผมได้ทำทุกอย่างแล้ว ผมแน่ใจว่าเธอรู้ว่าผมเป็นที่หนึ่งสำหรับเธอ ผมหมายความว่าผมขาดอะไรหล่ะ? บวกกับผมรู้ความลับของเธอและยังไม่ได้ทำอะไรที่ ‘เสียหาย’ นี่เป็นการพิสูจน์ว่าความรู้สึกของผมเป็นจริง
สิ่งเดียวที่ทำให้เธอไม่ยอมตกลงคือความหยิ่งยโส, ความซาดิสต์และความรักของเธอ ถึงตอนนี้ความสัมพันธ์ของเราเป็นเพียงความสัมพันธ์ทางร่างกายเท่านั้น และจากนี้ไปมันก็กำลังจะเปลี่ยนไป เพราะอีเว้นท์ของโอลิเวียใกล้เข้ามาแล้ว
“ใช้อุปกรณ์เวทมนตร์ปลอมตัวซะ คราวนี้เราจะเคลื่อนไหวกันแบบลับๆ”
“ค่ะนายท่าน”
โอลิเวียสลัดความงุนงงออกจากหัวก่อนจะผงกศีรษะลงโดยมีบางอย่างติดอยู่ลึกในใจของเธอ
ผมสนุกกับปฏิกิริยาของเธอขณะที่ผมยังคงจับมือเธออยู่ คราวนี้ดวงตาของผมอ่อนโยนและเปี่ยมด้วยความรักจับใจโอลิเวีย
“ไปกันเถอะ”
และในไม่ช้าเราก็หายไปจากห้อง ไม่กี่นาทีต่อมาเราก็กำลังเดินผ่านถนนที่จัดไว้สำหรับคู่รัก มันสว่างไสวและตกแต่งอย่างดี แผงลอยต่างๆ ถูกตั้งไว้เพื่อสร้างความท้าทายที่แตกต่างกันให้กับคนอื่นๆ เราทั้งคู่ปลอมตัวมาจนดูธรรมดากว่าปกติ
“รู้สึกตื่นเต้นไหม?”
ฉันถามขึ้นมาแต่ไม่ได้รับคำตอบใดๆ เพราะโอลิเวียยืนนิ่งเงียบ ผมดึงเธอจนไปถึงแผงลอยที่มีเกมยิงปืนที่คู่รักต่างพยายามอย่างเต็มที่เพื่อรับรางวัล มันเป็นเกมง่ายๆ ที่คุณต้องใช้ธนูทื่อเพื่อล้มของขวัญที่กำลังเคลื่อนที่ด้วยความเร็วสูงสุด
โดยที่ๆ นี่นั้นไม่มีใครสามารถใช้มานาของพวกเขาได้ คุณต้องใช้ความสามารถของร่างกายของคุณสำหรับสิ่งนี้ ทำให้เหล่าลูกค้าโจมตีได้ยากขึ้น เรารอสักครู่จนในไม่ช้าก็ถึงตาของเรา
ผมหันไปหาโอลิเวียก่อนจะถามขึ้นมา
“เธออยากได้อันไหนหล่ะ?”
เมื่อได้ยินคำถามของผม โอลิเวียก็เริ่มมองไปรอบๆ รางวัลต่างๆ ที่วางไว้อยู่บนชั้นวาง ในไม่ช้าสายตาของเธอก็เหลือบไปเห็นปิ่นปักผมสีทองและสีแดงอันสวยงามที่มีลวดลายเป็นรูปผีเสื้อ มันเป็นสิ่งที่ยากที่สุดที่จะได้มาเพราะมันอยู่ด้านบนสุดและถูกซ่อนไว้อย่างสมบูรณ์โดยของชิ้นอื่นๆ ที่เคลื่อนไหวอยู่ข้างหน้า อย่าลืมข้อเท็จจริงที่ว่าเนื่องจากการโจมตีของเล็กๆ น้อยๆ มันจะยากกว่ามาก
“เธอแน่ใจนะ?”
“ค่ะ”
เมื่อได้ยินคำตอบของเธอ ผมก็ยักไหล่ขณะที่ยกคันธนูขึ้น น้ำหนักของมันไม่สมดุล ลูกธนูเองก็มีน้ำหนักไม่มากนัก และมันคงยากมากที่จะยิงให้ถูกเป้าหมายที่โอลิเวียเลือก แต่ผมก็ไม่ได้กังวลอะไร ท่าทางของผมคงที่ขณะวางลูกธนูลงบนคันธนู
ผมหายใจเข้าลึกๆ ในขณะที่ดวงตาสงบลง
เสียงรอบๆ ตัวผมหายไปในตอนที่ผมจ้องมองไปที่ของรางวัลที่วางอยู่ด้านบน แต่ละอันสับเปลี่ยนไปเรื่อยๆ แต่มันไม่ได้ผลกับผมเลย ผมไม่ได้ใช้เวลาทั้งหมดไปกับการฝึกฝนจนไม่สามารถทำอะไรได้เลยถ้าไม่มีมานา อันที่จริงการฝึกส่วนใหญ่ของผมคือการยิงอย่างต่อเนื่องแม้ว่ามานาของผมจะหมดลงแล้วก็ตาม
ตัวตนที่แท้จริงของนักธนูเปล่งประกายแม้ในสถานการณ์ที่สิ้นหวังที่สุด เขาก็ไม่พลาดที่จะยิงธนูออกไป สิ่งนี้ถูกเอเลนอร์ยัดใส่เข้ามาในตัวผม กล้ามเนื้อของผมหดตัวก่อนจะมีลมหายใจออกจากปากของผมพร้อมกับลูกธนูที่ออกไปเช่นกัน ผู้คนที่ไม่ได้ใช้มานาของพวกเขารู้สึกเพียงพร่ามัว และในวินาทีต่อมาก็มีเสียงดังตุบเมื่อปิ่นปักผมล่วงลงมา
ความเงียบยังคงอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะได้ยินเสียงเชียร์ดังลั่น เจ้าของร้านเดินมาข้างหน้าในขณะที่เขายื่นปิ่นปักผมให้ผม ใบหน้าของเขาแทบจะเต็มไปด้วยน้ำตาในตอนที่ผมแย่งสมบัติที่มีค่าที่สุดของเขาไป
ผมรับมันอย่างยิ้มๆ และภายใต้สายตาประหลาดใจของโอลิเวีย ผมก็ปักปิ่นลงบนหัวของเธอ
เมื่อมองเข้าไปในรอยยิ้มอันอ่อนโยนของผม ใบหน้าของเธอก็แดงขึ้นมา ดูเหมือนว่าสถานการณ์เล็กๆ น้อยๆ เช่นนี้ยังคงส่งผลกระทบต่อเธอได้อยู่
แปะ…แปะ…แปะ
ในไม่ช้าเสียงปรบมือก็ดังไปทั่วบริเวณรอบๆ ขณะที่ทุกคนปรบมือให้กับการแสดงที่ยอดเยี่ยมของผม พร้อมกับที่สาวๆ ถึงกับมองโอลิเวียด้วยความอิจฉา
“ไปกันเถอะ!”
ผมไม่ปล่อยให้โอลิเวียฟื้นในขณะที่ดึงเธอไปสู่การผจญภัยครั้งต่อไปที่รอเราอยู่
-Donate-
True Money Wallet ID : mraxzy
ไทยพาณิชย์ : 4051572923 //ชาคริต
