The Conquerors Path | เส้นทางผู้พิชิต - ตอนที่ 269 Please Train Me - novel-lucky | นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย PDF

‘ดีกว่าที่คิดไว้นะ’

ผมรำพึงกับตัวเองหลังออกมาจากห้องสมุด หลังจากคำพูดที่ไม่ค่อยตรงกันของเรา มีช่วงเวลาที่น่ากระอักกระอ่วนใจ เห็นอย่างนั้นแล้วผมก็ยิ้มให้เธอแล้วจากไป วิธีนี้คงจะดีกว่าสำหรับเซเลสทีเนีย การก้าวช้าๆ นั้นดีที่สุด แถมผมยังได้ส่งข้อความไปให้สการ์เล็ตอีกด้วย

‘ตอนนี้เราควรไปไหนต่อดีนะ?’

ผมวางแผนจะไปหาคาร์เมล แต่ดูเหมือนเธอจะยุ่งอยู่ และนั่นเลยทำให้ผมต้องไปหาเป้าหมายการล้างแค้นที่โปรดปรานแทน

ผมเดินยิ้มเยาะไปยังสถานที่ที่ผมรู้ว่าเธอจะอยู่ ระหว่างทางผมก็ปลอมตัวแปลงร่างเป็นเอียน ผู้ชายที่ถูกส่งมาปกป้องชิร่าอย่างง่ายดาย ในช่วงเวลานี้ผมได้รับรายงานว่ามีบางคนพยายามตรวจสอบสถานการณ์ปัจจุบันของผม โชคดีที่ทุกอย่างเรียบร้อยดี

ผมเดินผ่านถนนจนมาถึงบ้านที่คุ้นเคย เพราะรู้ดีว่าเลโอนาร์โดไม่อยู่บ้าน เขาเป็นคนดี เขาจึงวิ่งไปรอบๆ เพื่อทำงานที่ผมให้เขาไว้

ผมเคาะประตูไม่กี่ทีต่อมาประตูก็เปิดออกพร้อมกับเด็กชายที่น่ารักหรือค่อนข้างสาว

“แกไอ้สารเลว”

และทันทีที่เธอเห็นว่าเป็นผม เธอก็ปล่อยหมัดใส่หน้าผมทันที

ผมหลบการโจมตีของเธอได้อย่างง่ายดายก่อนจะจับมือเธอและดึงมาข้างหน้าก่อนจะรั้งมือเธอไว้ด้านหลังเพื่อทำให้เธออยู่นิ่ง

เมื่อทำให้เธอนิ่งได้แล้ว ผมก็กระซิบข้างหูของเธอ

“แหม~~ยังแก่นแก้วเหมือนเดิมเลยนะ….”

“ไอ้หัวขวด! ปล่อยฉันนะ!”

ชิร่าพยายามอย่างสุดความสามารถที่จะหลุดการจากล็อคของผม แต่เธอกลับทำมันไม่ได้เลย

ผมจับเธอไว้แน่น จนเมื่อเธอนิ่งแล้ว ผมก็โน้มตัวเข้าไปข้างหูของเธอก่อนจะพูดต่อ

“เป็นไงบ้างเจ้าหญิง คิดถึงฉันไหม? ฉันคิดถึงเธอเหลือเกิน โดยเฉพาะหน้าตาตอนเสร็จของเธอ”

“แก! นั่นมันไม่ใช่ฉัน! แกต้องทำอะไรบางอย่างกับฉันแน่ๆ! ไอ้สารเลว!”

ชิร่าคัดค้านอย่างรุนแรง

ผมยิ้มขณะที่ดึงเราทั้งคู่เข้าไปข้างในและล็อกประตู และด้วยเหตุนี้ผมจึงผลักชิร่าไปข้างหน้าซึ่งเธอรีบตั้งรับขณะที่สายตาของเธอมองมาที่ผมด้วยความโกรธ แต่ลึกๆ ข้างในกลับมีความคาดหวังบางอย่างปะปนอยู่

‘โอ้~~ดูเหมือนว่าเธอจะต้องการมันนะ’

ผมยิ้มเยาะเมื่อรู้ตัว

“แกรู้ใช้ไหมว่าพ่อของฉันจะฆ่าแก?”

ชิร่าถามทั้งที่กัดฟันแน่นด้วยความโกรธ และเธอก็ไม่ได้รอให้ผมตอบ เมื่อมีแส้ในมือของเธอฟาดเข้ามาที่ใบหน้าของผม

ผมหลบมันได้ค่อนข้างง่ายก่อนจะจับแส้นั้นเอาไว้ และด้วยการดึงเพียงครั้งเดียว ร่างของชิร่าก็บินเข้ามาใกล้ผมในทันที ด้วยการเคลื่อนไหวที่เรียบง่ายผมจับคอของเธอยกขึ้นไปในอากาศจนทำให้ขาของเธอแกว่งไปมาอยู่บนอากาศอย่างช่วยไม่ได้

“อั๊กกก…..ม-ไม่นะ…อั๊กกก….”

ชิร่าพยายามดิ้นรนไม่สามารถรู้สึกถึงอากาศได้ในขณะที่ดวงตาของเธอดูขาวโพลน แต่ถึงอย่างนั้นใบหน้าของเธอก็ยังเต็มไปด้วยความอิ่มเอิบ! ดูเหมือนเธอจะเจ็บปวดและชอบมันมาก

ด้วยการผลักครั้งสุดท้าย ผมก็โยนชิร่าไปที่โซฟา

“แค่ก.…แค่ก.…กะ-แกพยายามจะฆ่าฉัน!”

เธอตวาดมาแต่ผมกลับแสยะยิ้ม

“โอ้? แต่ดูเหมือนเธอจะชอบนะ ทำไมกันน้า?”

“!!”

ในไม่ช้าชิร่าก็เงียบลงพร้อมกับดวงตาที่สั่นไหว

ผมมองไปที่แส้ในมือของตัวเองขณะที่กำมันแน่น ทำให้ผมรู้ว่าเธอไม่เก่งเอาซะเลย

ย้อนกลับไปที่บ้านของเธอ เธอมักจะใช้แส้นี่เฆี่ยนสมาชิกที่ไม่ชอบเธอ เธอจะเอาคนอื่นมาเป็นหุ่นฝึกซ้อมของเธอ บางตัวตายเพราะตอบสนองไม่ได้! ไม่ พวกเขาไม่ได้รับอนุญาตให้ตอบโต้เพราะชิร่าพูดเช่นนั้น!

เธออาจจะดูอ่อนหวานและใจดี แต่ภายในเธอนั้นเป็นเพียงปีศาจร้าย

ผมเดินไปข้างหน้าจับคางของเธอเพื่อมองลึกเข้าไปในดวงตาก่อนจะพูดขึ้นมา

“ฉันขอโทษนะเจ้าหญิง แต่ฉันไม่เหมือนคนอื่นๆ ฉันจะไม่ทำตามความต้องการของเธอหรอกนะ อย่างที่เคยพูดไว้ก่อนหน้านี้ว่าฉันจะปกป้องเธอให้ปลอดภัย แต่มันจะเป็นด้วยวิธีของฉันเอง”

พูดจบแล้วผมก็นั่งลงบนโซฟาข้างๆ ขณะมองไปยังชิร่าที่ส่งสายตาเคียดแค้นมา ผมโบกแส้ไปโดนขาของชิร่า

“โอ้ย!”

เธอมีปฏิกิริยาในทันที นัยน์ตาของเธอลุกโชนขณะที่มองมาที่ผมด้วยเลือดซิบ แต่ทั้งหมดนี้ผมสามารถบอกได้ว่าเธอกำลังต่อสู้กับตัวตนภายในของตัวเองที่เธอเพิ่งค้นพบอยู่

“เธอรู้ไหมเจ้าหญิง ถ้าเธอรั้งตัวตนที่แท้จริงของตัวเองเอาไว้ เธอจะไม่มีวันไปถึงจุดสูงสุดหรอกนะ”

“แกหมายความว่ายังไง?”

“เห้ออออ.…เธอควรรู้ว่าการจะไปถึงจุดสูงสุดที่แท้จริงนั้นต้องยอมรับในตัวเอง หากไม่ค้นหาว่าเธอเป็นใครอย่างแท้จริง เธอก็จะไม่มีทางก้าวไปข้างหน้าได้หรอกนะ”

คำพูดของผมกระทบบางอย่างขณะที่ชิร่าเงียบไป ผมรู้ว่าสิ่งหนึ่งที่เธอสนใจมากที่สุดคือการแข็งแกร่งขึ้น เธอใช้ชีวิตเพื่อมันจริงๆ โดยปกติแล้วคำพูดเหล่านี้ของผมไม่ควรส่งผลกระทบต่อเธอมากนัก แต่สิ่งนี้นั้นต่างกับ ‘หนังสือ’

พวกคุณก็เห็นว่าผมไม่ได้พบเธออย่างต่อเนื่องด้วยเหตุผลบางอย่าง หลังจากการพบกันครั้งแรกของผมกับชิร่านั้นได้รับผลกระทบอย่างหนักจากการเรียนรู้เกี่ยวกับด้านใหม่ของเธอ เธอไม่รู้จะทำอย่างไรดี ด้านนี้ของเธออยู่นอกเหนือการควบคุมของเธอ ชิร่าเป็นคนที่ไม่สนใจเพศตรงข้าม เธอมักใช้เวลาในการฝึกฝนเพื่อขจัดความกดดันที่มีต่อผู้อื่น

เธอเติบโตขึ้นโดยตลอดชีวิตของเธอแบบเป็นเด็กผู้ชาย และจนถึงตอนนี้ไม่มีใครกล้าดูหมิ่นเธอ จนกระทั่งเธอได้พบกับผมและเข้าใจอีกด้านหนึ่งของตัวเอง ดังนั้นเธอจึงเดินไปข้างหน้าด้วยความผิดปกติ

ไม่มีใครรู้เรื่องนี้ แต่ชิร่าเป็นพวกเอาใจใส่ที่เชื่อในเรื่องความวิปริต เธอมีปรมาจารย์ด้านความวิปริตที่เป็นความลับของเธอเองอยู่ ซึ่งเป็นคนที่ไม่รู้ว่าเธอเป็นใครและเธอก็เก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับไม่ให้แม้แต่พ่อของเธอรู้

เธอทำทุกอย่างตามที่บอกจริงๆ ลักษณะนิสัยที่แม่ผู้ล่วงลับของเธอฝึกฝนเธอ และมันค่อนข้างง่ายสำหรับผมที่จะควบคุมปรมาจารย์ด้านความวิปริต ไม่มีอะไรที่เงินแก้ปัญหาไม่ได้ และถ้ามันใช้ไม่ผล ก็แค่ใช้การแบล็กเมล์ตามสมัยนิยมก็พอ เอาสั้นๆ ก็คือตอนนี้ปรมาจารย์ด้านความวิปริตทำงานให้ผม

และผมแน่ใจว่าจะบอกชิร่าว่าผมต้องการให้เธอทำอะไร นั่นคือการที่เธอต้องค้นพบด้านนี้ของตัวเอง

ถ้าเธอไม่ทำเช่นนั้น ชีวิตของเธอก็จะสูญสิ้น และเช่นเดียวกับผู้ศรัทธาที่แท้จริงที่เธอเป็น ชิร่าทุ่มเททุกอย่างให้กับหัวใจ ปรมาจารย์ด้านความวิปริตของเธอถึงกับแนะนำหนังสือบางเล่มที่ช่วยเธอ หนังสือที่ผมพูดถึงคือหนังสือที่ดึงเอาความเป็นมาโซคิสต์ที่แท้จริงออกมา

“เอียน”

“หือ?”

ผมมองเธอที่ ‘สับสน’ เธอกัดริมฝีปากของตัวเองขณะมองมาที่ผมด้วยความเกลียดชัง แต่สุดท้ายเธอก็กลืนมันลงไปก่อนจะถามขึ้นมา

“นายช่วยฉันได้ไหม?”

“ช่วยเธอเหรอ? ช่วยอะไรหล่ะ?”

ใบหน้าของผมเต็มไปด้วย ‘ความสับสน’ แม้ว่าขอบริมฝีปากของผมจะพยายามอย่างเต็มที่ที่จะไม่ยิ้มก็ตาม แต่ชิร่าก็ดูสงบลงในขณะที่เธอมองตรงมาที่ผม

“ช่วยให้ฉันเรียนรู้เกี่ยวกับอีกด้านหนึ่งของตัวเอง”

“โอ๊ะ? เธออยากเจ็บปวดมากกว่านี้เหรอ?”

ผมถามด้วยท่าทางแปลกๆ ทำให้ชิร่าเงียบไปก่อนเธอจะตอบกลับมา

“ไม่รู้สิ ทั้งหมดที่ฉันรู้ก็คือฉันต้องการเรียนรู้เกี่ยวกับอีกด้านหนึ่งของตัวเอง ดังนั้นช่วยฉันเรียนรู้เพิ่มเติมด้วย”

“ฉันควรทำยังไงหล่ะ?”

ชิร่าที่ได้ยินดังนั้นก็หยิบหนังสือเล่มหนึ่งออกมาแล้วมอบให้ผม เธอมองมาที่ผมด้วยความมั่นใจก่อนจะพูดต่อ